Υπάρχουν
μερικοί άνθρωποι που από την πρώτη φορά που τους συναντάς καταλαβαίνεις ότι θα
δεθείς μαζί τους για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Θόδωρος Φουντουλάκης που εδώ και 8 χρόνια δεν είναι πια μαζί μας, έχοντας δημιουργήσει δυστυχώς ένα αναπλήρωτο κενό στην καρδιά μας. Στην φωτογραφία με την γυναίκα του από ένα αξέχαστο ταξίδι στην Κρήτη.
Στο ποστ μου Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ γράφω για τα αλησμόνητα χρόνια που περάσαμε μαζί στο ίδιο συγκρότημα με μπανγκαλόου στην Πούντα Ζέζα και τα μοναδικά βράδια που περάσαμε εκεί, γελώντας και διασκεδάζοντας χάρις στις πρωτότυπες, ευφυείς και απολαυστικές του ιδέες για σατιρικές παραστάσεις με την συμμετοχή όλων μας σε κείμενα δικά του.
Δυστυχώς είχε αφήσει ανεκμετάλλευτο το ταλέντο του στο γράψιμο. Στο παρελθόν στο μπλόγκ μου έχω δημοσιεύσει μερικά κείμενα του που μου είχε στείλει, στα οποία μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει την πηγαία σατιρική του φλέβα. (στο παραπάνω ποστ υπάρχουν τα σχετικά λίνκ)
Το τελευταίο του κείμενο που είχα δημοσιεύσει μετά τον θάνατο του, υπάρχει στο ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ
Ψάχνοντας κάτι παλιούς φακέλους βρήκα σήμερα και ένα ακόμα κείμενο του, που δεν το έχω δημοσιεύσει, στο οποίο σατιρίζει μια μέρα από τις καλοκαιρινές διακοπές.
Ο Φιοντόρ Φουντούλοβιτς είναι ό ίδιος, η Χιλτρούντα Τεοντόροβνα η γυναίκα του, η Irena Κωνσταντίνοβα η θεατρόφιλη αδελφή του που έμενε δίπλα τους, ο Κωσταντίν Αλεξαντροβιτς ο άνδρας της, Αμαλία η παραδίπλα γειτόνισσα και οι κότες που κολυμπάνε η παρέα των γνωστών μας γυναικών που κουβεντιάζουν κολυμπώντας και η τσαμαδούρα εγώ που κουβεντιάζω μαζί τους! Αλεξέι είναι βέβαια ο Τσίπρας!
Ο μακαρίτης (2008) Αλεξάντρ Σολζενίτσιν πήρε το Νόμπελ το 1970
με το βιβλίο του ΄ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ΄
Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, αποφάσισα να την ξαναγράψω
επανατοποθετώντας την από ένα Σταλινικό Γκουλάγκ σε μία Μερκελική ντάτσια στην
εξωτική Πούντα Ζέζα μέσα από ένα διήγημά με τίτλο΄ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΙΟΝΤΟΡ ΦΟΥΝΤΟΥΛΟΒΙΤΣ΄ από το οποίο δεν διεκδικώ
καμία διάκριση παρά μόνο την συμπόνια μερικών δίποδων με παντελόνια, γιατί από
φουστάνια δεν έχω να περιμένω καμία κατανόηση για δύο λόγους :
α) Ξεχνούν ότι η κριτική της γυναικείας συμπεριφοράς δεν είναι σεξισμός που αποτελεί την βάση του μισογυνισμού και
β) Δεν λαμβάνουν υπ’ όψη ότι πάντα μου άρεσαν οι γυναίκες, παλιά όταν ήταν ξύπνιες στο κρεβάτι και τα τελευταία χρόνια κοιμισμένες και αυτό για καθαρά τεχνικούς λόγους.
Μια ημέρα του Φιοντόρ Φουντούλοβιτς
Τον Φιοντόρ Φουντούλοβιτς τον ξύπνησαν τα χαρούμενα τιτισβίσματα
του αδελφού της Ευρυδίκης πηγαίνοντας στην Νονά που τον περίμενε στην πόρτα της
διπλανής ντάτσιας με δυνατά κελαρυστά γελάκια :
- Καλώς τον κι΄ ας άργησε ….
Έριξε μια ματιά στο ρολόι του που έλεγε 8.00 ακριβώς, μια δεύτερη στο ημερολόγιο που έγραφε Πέμπτη 21 Αυγούστου Σωτηρίου έτους 2015 και μια τρίτη ματιά στην συμβία του που ροχάλιζε τον ύπνο του δικαίου ( να μείνει εντελώς μεταξύ μας γιατί μία συμβία ούτε ροχαλίζει ούτε αφήνει άλλους εύοσμους ήχους που ως γνωστόν αποτελούν προνόμιο του άλλου φύλου) και σηκώθηκε να ξεφορτώσει τον προστάτη του πριν φτιάξει το τσάι του.
Στην συνέχεια πήγε στο P/C του στην παλιά του συνήθεια να μπαίνει στο side του Αθεόφοβου πρωί για να μάθει τα νέα που από βραδύς είχε δημοσιεύσει, (αποκλειστικά το τελευταίο διάστημα για τα χάλια της κυβέρνησης του Αλεξέι,) προπαγανδίζοντας τον εκθρονισμό του Τσάρου. Ο Αθεόφοβος δεν έχει καταλάβει ότι όποιος καταλάβαινε δεν χρειαζόταν την προπαγάνδα του για να καταλάβει και όποιος δεν ήθελε να καταλάβει, δεν την καταλάβαινε …!
Μαύρα χαράματα ακόμα (λίγο πριν τις 9.00 πρωτοφανές τόσο πρωί) άνοιξε το ζερβό της μάτι η Χιλτρούντα Τεοντόροβνα. Έριξε μία επιτιμητική ματιά στον χώρο να ελέγξει μήπως κάποιο βρακί ήταν πεσμένο στο πάτωμα και βρίσκοντας όλα εντάξει του ανακοίνωσε (επειδή οπωσδήποτε κάπου θα πρέπει να φταίει) ότι αυτός φταίει που δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ γιατί εκείνος ανοιγόκλεινε το κλιματιστικό, ότι μια κρύωνε και μια ζεσταινόταν , αγνοώντας μια μικρή λεπτομέρεια ότι εκείνη είχε το τηλεκοντρόλ κάτω από το μαξιλάρι της αδιαφορώντας αν εκείνος έσκαγε ή όχι ….
Της σερβίρισε το τσάι της και κάθισε στο σκεπαστό να περιμένει
την Irena Κωνσταντινοβνα στις 10.00 να πάνε για ψώνια, Πέμπτη σήμερα, Λαϊκή day γαρ …
Στις 10.00 εμφανίστηκε η Irena Κωνσταντίνοβα με την νυκτικιά και το γνωστό προβληματισμένο της ύφος να συμβουλευτεί την γερμανίδα για το εξαιρετικά επείγον θέμα αν μεθαύριο που θα βάλει πλυντήριο μόνο για τα άσπρα, ( τα χρωματιστά τα είχε πλύνει προχθές), να βάλει και την λευκή πετσέτα με την κίτρινη μπορντούρα ή θα ξεβάψει… !
Ακολούθησε ένα δεκάλεπτο λεπτομερούς περιγραφής των χρωματιστών που είχαν ήδη πλυθεί και ένα δεκάλεπτο λεπτομερούς περιγραφής των λευκών που επρόκειτο να πλυθούν, αγνοώντας τον ήλιο να μεσουρανεί, το θερμόμετρο να ανεβαίνει επικίνδυνα έξω και μέσα και την πετσέτα με την κίτρινη μπορντούρα να προσπαθεί να αποφασίσει σε ποιο πρόγραμμα θα πλυθεί μια και οι κυρίες δεν μπορούσαν να βρουν λύση σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα ….
Σχεδόν 12.00 ξεκινήσανε για το Λαύριο με την Irena Κωνσταντίνοβα ντυμένη σαν να πήγαινε στο Ηρώδειο και τον Φιοντόρ Φουντούλοβιτς πάντα κομψό να τον συνοδεύουν τα γνωστά ρατσιστικά της συμβίας του :
- Πως πας έτσι; Είσαι χειρότερος από Αλβανός !!
Την φουντάρισε στον Βερόπουλο για να πάει μόνος του στην Λαϊκή επειδή η Irena είναι για όλες τις Λαϊκές της χώρας persona non grata από την ημέρα που επέμενε σε ένα κρεμμυδοπώλη να της δείξει το Certificate of Origin για να πειστεί ότι τα κρεμμύδια του ήταν όντως Βατικιώτικα και όχι από τον …Ορχομενό !
Το ότι θα ψώνιζε μόνος του δεν θα πει ότι θα πήγαινε και χωρίς οδηγίες :
- Θα προσέξεις καλά τις ντομάτες και αν δεν είναι καλές θα μου τηλεφωνήσεις να τις πάρω από τον Βερόπουλο !
< Πολλά έχουν δει τα μάτια μου
μα αυτό μου φέρνει τρόμο >
(όπως θα έλεγε και ο Καββαδίας)
Σκεφτόταν τον εαυτό του με 40 βαθμούς σε τηλεδιάσκεψη με τον Βερόπουλο την ώρα που θα τον ποδοπατούν τα δεκάδες καρότσια που σέρνουν ιδρωμένες νοικοκυρές, να περιγράφει την ποιότητα των ντοματών και δίπλα του να ξεφωνίζει ένας θεόρατος τύπος
– Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, και αυτός να θέλει να τον ρωτήσει αν σφάζει μόνο καρπούζια …
Τσάντες, τσαντάκια, σακούλες, σακουλάκια, το καρπούζι στην μασχάλη, τις απαραίτητες τσικουδιές από τον Κρητικό για να βγάλει την βδομάδα, στο περίπτερο για τσιγάρα (η μόνη παρηγοριά) μετά στον φούρνο και τρεχάλα για τον Βερόπουλο να μην τον περιμένει.
Τρίχες. Αυτός ήταν που την περίμενε και μάλιστα για πολύ.
Κάποτε αποφάσισε να μπει μέσα να την μαζέψει. Δίπλα στην είσοδο κόσμος μαζεμένος και δύο πωλήτριες του μαγαζιού λιπόθυμες στο πάτωμα. Κάποιος του είπε ότι μία κυρία κάτι τις ρώτησε και αυτές λιποθύμησαν !
Την βρήκε να περιφέρεται άσκοπα με ένα τεράστιο άδειο καρότσι μπροστά στα διάφορα ράφια. Είχε ψωνίσει μόνο ένα ταπεράκι κατσίκι ή κατίκι (ένα είδος τυριού για δίαιτα) μία αντιχοληστερινούχα μαργαρίνη και 4 κουτάκια Coca Cola Light !
Επιστροφή στην ντάτσια.
Άλλος να κουβαλάει το ταπεράκι και άλλος τις πατάτες και τα καρπούζια.
Γνωστά πράγματα καθημερινής πραγματικότητας.
Η Χιλτρούντα Τεοντόρεβνα στην υποδοχή :
- Άντε κουνήσου, θα χάσεις το μπάνιο σου ! (λες κ΄αυτός φταίει που άργησαν)
Κατέβηκε στα βραχάκια να απολαύσει τα θαύματα του θεού :
Ένας αντισυμβατικός παππούς να πλατσουλίζει με τα εγγόνια του υπό τις ιαχές ενός συμπαθέστατου κοπρίτη , τριγύρω ένα κοπάδι κότες μεταμφιεσμένες σε πάπιες να κολυμπάνε ανέμελα με ένα άσπρο καπελάκι στο κεφάλι η καθεμία, (σήμα κατατεθέν του κοπαδιού ή της γκαρνταρόμπας τους, - η αλήθεια αγνοείται) μια τσαμαδούρα (ή γιατρός δεν φαινόταν καθαρά) να πλέει στην μέση του κοπαδιού και το λακρεντί σε ρυθμό κρόουλ να σπάει κάθε ρεκόρ !
Μεσημέρι, ώρα 2.30, όλοι στις ντάτσιες τους αλλά όχι και στο τραπέζι.
Πρέπει πρώτα να στεγνώσουν τα δακτυλάκια των ποδιών με το …σεσουάρ, μετά άλλα χρονοβόρα μυστήρια που συντελούνται στις ντουζιέρες των γυναικών και το στομάχι του Φιοντόρ να γουργουρίζει …!
Στις 4.30 επιτέλους στο κρεβάτι μπας και κοιμηθεί κανένα μισάωρο αλλά
στις 5.00 το μάτι γαρίδα και το μυαλό να γυρίζει στα παλιά καλά χρόνια, κάπου στην Ιουδαία, τότε που ζούσε ένας σοφός τύπος κάποιος Ηρώδης ….
Πέμπτη απόγευμα σήμερα , Η ημέρα του Ευαγγελίου. Αθηνόραμα day.
Μέχρι τις 11,00 το βράδυ η Irene Κωνσταντίνοβνα θα το έχει διαβάσει όλο 3 φορές μπας και της έχει ξεφύγει τίποτα !
Κάθε 5λεπτο διαλέγοντας την ώρα που χύνεται ο καφές ή ανακοινώνει η TV την πτώση της κυβέρνησης, ή που ο Φιοντόρ προσπαθεί να ηρεμήσει παίζοντας πασιέντζες στο P/C του, θα μπουκάρει στην ντάτσια του να τους ανακοινώσει τα συνταρακτικά νέα, φέρνοντας την γερμανίδα σε απόγνωση :
- Τα μάθατε;; O θίασος Χατζηπαπάρα ανεβάζει στην Κωλοπετινίτσα το
<τρείς πους και λαπούς> μόνο για 2 παραστάσεις, αλλά δεν ξέρω αν ο Κωσταντίν Αλεξαντροβιτς θέλει να πάμε και σκέφτομαι αν η Χιλτρούντα μπορεί ….
- Άντε @#$&@@@?: $#@&??
Τα φώτα χαμηλώνουν όχι όμως και η ζέστη. Οι κότες μαζεύονται στο κοτέτσι και μαζί τους ο καπετάν-κόκορας. Σε λίγο θα αρχίζουν τα κακαρίσματα.
Ο Φιοντόρ βαριέται, βαριέται μέχρι θανάτου. Όλοι τον έχουνε χεσμένο.
Ακόμα και η Χιλτρούντα που κόλλησε στο κοτέτσι αλλά αυτή είναι παλιά ιστορία..! (Το κοτέτσι είναι καινούργιο. Το χεσμένο είναι παλιό )
Στην αυλή του που κάθεται ακούει τις διάφορες συνταγές μαγειρικής μπερδεμένες με οδηγίες για το πώς παίρνεις λεφτά από τα ΑΤΜ, ανακατεμένες με ιατρικές συμβουλές, στο ίδιο μίξερ κριτική για την σημερινή πολιτική κατάσταση, ακούει την σιωπή να πέφτει όταν λαλεί ο κόκορας πριν τα κακαρίσματα μέχρι να κατουρηθούνε οι κότες.
Παρατηρεί τον κουρνιαχτό να σηκώνεται από το διπλανό κοτέτσι μέσα σε μία ομίχλη Αλτσχάϊμερ και κουφαμάρας, ποτισμένη από την ευωδία του βιολογικού αλλά δεν ανησυχεί.
Θα ανησυχήσει αν κάποια μέρα ακούσει κάποια να ρωτά :
- Δεν μου λες Αμαλία, εσένα πως σε λένε ;;;
Σε λίγο η ώρα θα γίνει 10.00, το κοτέτσι θα πέσει για ύπνο και την ώρα που οι κανονικοί άνθρωποι φωνάζουν τις παρέες τους για κανένα κοψίδι και να πιούν ένα κρασάκι για να ξορκίσουν την Αυγουστιάτικη νύκτα, πέφτει η τελευταία διαταγή :
-Εμείς δεν τρώμε το βράδυ και θα πάμε ένα γύρο στο συγκρότημα. Για εσένα υπάρχει γιαούρτι στο ψυγείο ….!
Κοντεύει μεσάνυχτα, η ώρα της περισυλλογής (παλιότερα ώρα για κάτι άλλο) και ο Φιοντόρ Φουντούλοβιτς αναπολεί τον Πατερούλη που έλεγε λιγότερα ψέματα από τον Αλεξέι, την Σιβηρία που δεν έσκαγες από την ζέστη και το Γκουλάγκ που η συντροφιά των συγκαταδίκων το έκανε πιο ευχάριστο τον χειμώνα από την ντάτσια της Πούντα Ζέζας το καλοκαίρι …!
Αύγουστος 2015
Θ.Φ.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Θόδωρος Φουντουλάκης που εδώ και 8 χρόνια δεν είναι πια μαζί μας, έχοντας δημιουργήσει δυστυχώς ένα αναπλήρωτο κενό στην καρδιά μας. Στην φωτογραφία με την γυναίκα του από ένα αξέχαστο ταξίδι στην Κρήτη.
Στο ποστ μου Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ γράφω για τα αλησμόνητα χρόνια που περάσαμε μαζί στο ίδιο συγκρότημα με μπανγκαλόου στην Πούντα Ζέζα και τα μοναδικά βράδια που περάσαμε εκεί, γελώντας και διασκεδάζοντας χάρις στις πρωτότυπες, ευφυείς και απολαυστικές του ιδέες για σατιρικές παραστάσεις με την συμμετοχή όλων μας σε κείμενα δικά του.
Δυστυχώς είχε αφήσει ανεκμετάλλευτο το ταλέντο του στο γράψιμο. Στο παρελθόν στο μπλόγκ μου έχω δημοσιεύσει μερικά κείμενα του που μου είχε στείλει, στα οποία μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει την πηγαία σατιρική του φλέβα. (στο παραπάνω ποστ υπάρχουν τα σχετικά λίνκ)
Το τελευταίο του κείμενο που είχα δημοσιεύσει μετά τον θάνατο του, υπάρχει στο ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ
Ψάχνοντας κάτι παλιούς φακέλους βρήκα σήμερα και ένα ακόμα κείμενο του, που δεν το έχω δημοσιεύσει, στο οποίο σατιρίζει μια μέρα από τις καλοκαιρινές διακοπές.
Ο Φιοντόρ Φουντούλοβιτς είναι ό ίδιος, η Χιλτρούντα Τεοντόροβνα η γυναίκα του, η Irena Κωνσταντίνοβα η θεατρόφιλη αδελφή του που έμενε δίπλα τους, ο Κωσταντίν Αλεξαντροβιτς ο άνδρας της, Αμαλία η παραδίπλα γειτόνισσα και οι κότες που κολυμπάνε η παρέα των γνωστών μας γυναικών που κουβεντιάζουν κολυμπώντας και η τσαμαδούρα εγώ που κουβεντιάζω μαζί τους! Αλεξέι είναι βέβαια ο Τσίπρας!
με το βιβλίο του ΄ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ΄
α) Ξεχνούν ότι η κριτική της γυναικείας συμπεριφοράς δεν είναι σεξισμός που αποτελεί την βάση του μισογυνισμού και
β) Δεν λαμβάνουν υπ’ όψη ότι πάντα μου άρεσαν οι γυναίκες, παλιά όταν ήταν ξύπνιες στο κρεβάτι και τα τελευταία χρόνια κοιμισμένες και αυτό για καθαρά τεχνικούς λόγους.
Μια ημέρα του Φιοντόρ Φουντούλοβιτς
- Καλώς τον κι΄ ας άργησε ….
Έριξε μια ματιά στο ρολόι του που έλεγε 8.00 ακριβώς, μια δεύτερη στο ημερολόγιο που έγραφε Πέμπτη 21 Αυγούστου Σωτηρίου έτους 2015 και μια τρίτη ματιά στην συμβία του που ροχάλιζε τον ύπνο του δικαίου ( να μείνει εντελώς μεταξύ μας γιατί μία συμβία ούτε ροχαλίζει ούτε αφήνει άλλους εύοσμους ήχους που ως γνωστόν αποτελούν προνόμιο του άλλου φύλου) και σηκώθηκε να ξεφορτώσει τον προστάτη του πριν φτιάξει το τσάι του.
Στην συνέχεια πήγε στο P/C του στην παλιά του συνήθεια να μπαίνει στο side του Αθεόφοβου πρωί για να μάθει τα νέα που από βραδύς είχε δημοσιεύσει, (αποκλειστικά το τελευταίο διάστημα για τα χάλια της κυβέρνησης του Αλεξέι,) προπαγανδίζοντας τον εκθρονισμό του Τσάρου. Ο Αθεόφοβος δεν έχει καταλάβει ότι όποιος καταλάβαινε δεν χρειαζόταν την προπαγάνδα του για να καταλάβει και όποιος δεν ήθελε να καταλάβει, δεν την καταλάβαινε …!
Μαύρα χαράματα ακόμα (λίγο πριν τις 9.00 πρωτοφανές τόσο πρωί) άνοιξε το ζερβό της μάτι η Χιλτρούντα Τεοντόροβνα. Έριξε μία επιτιμητική ματιά στον χώρο να ελέγξει μήπως κάποιο βρακί ήταν πεσμένο στο πάτωμα και βρίσκοντας όλα εντάξει του ανακοίνωσε (επειδή οπωσδήποτε κάπου θα πρέπει να φταίει) ότι αυτός φταίει που δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ γιατί εκείνος ανοιγόκλεινε το κλιματιστικό, ότι μια κρύωνε και μια ζεσταινόταν , αγνοώντας μια μικρή λεπτομέρεια ότι εκείνη είχε το τηλεκοντρόλ κάτω από το μαξιλάρι της αδιαφορώντας αν εκείνος έσκαγε ή όχι ….
Στις 10.00 εμφανίστηκε η Irena Κωνσταντίνοβα με την νυκτικιά και το γνωστό προβληματισμένο της ύφος να συμβουλευτεί την γερμανίδα για το εξαιρετικά επείγον θέμα αν μεθαύριο που θα βάλει πλυντήριο μόνο για τα άσπρα, ( τα χρωματιστά τα είχε πλύνει προχθές), να βάλει και την λευκή πετσέτα με την κίτρινη μπορντούρα ή θα ξεβάψει… !
Ακολούθησε ένα δεκάλεπτο λεπτομερούς περιγραφής των χρωματιστών που είχαν ήδη πλυθεί και ένα δεκάλεπτο λεπτομερούς περιγραφής των λευκών που επρόκειτο να πλυθούν, αγνοώντας τον ήλιο να μεσουρανεί, το θερμόμετρο να ανεβαίνει επικίνδυνα έξω και μέσα και την πετσέτα με την κίτρινη μπορντούρα να προσπαθεί να αποφασίσει σε ποιο πρόγραμμα θα πλυθεί μια και οι κυρίες δεν μπορούσαν να βρουν λύση σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα ….
Σχεδόν 12.00 ξεκινήσανε για το Λαύριο με την Irena Κωνσταντίνοβα ντυμένη σαν να πήγαινε στο Ηρώδειο και τον Φιοντόρ Φουντούλοβιτς πάντα κομψό να τον συνοδεύουν τα γνωστά ρατσιστικά της συμβίας του :
- Πως πας έτσι; Είσαι χειρότερος από Αλβανός !!
Την φουντάρισε στον Βερόπουλο για να πάει μόνος του στην Λαϊκή επειδή η Irena είναι για όλες τις Λαϊκές της χώρας persona non grata από την ημέρα που επέμενε σε ένα κρεμμυδοπώλη να της δείξει το Certificate of Origin για να πειστεί ότι τα κρεμμύδια του ήταν όντως Βατικιώτικα και όχι από τον …Ορχομενό !
Το ότι θα ψώνιζε μόνος του δεν θα πει ότι θα πήγαινε και χωρίς οδηγίες :
- Θα προσέξεις καλά τις ντομάτες και αν δεν είναι καλές θα μου τηλεφωνήσεις να τις πάρω από τον Βερόπουλο !
< Πολλά έχουν δει τα μάτια μου
μα αυτό μου φέρνει τρόμο >
(όπως θα έλεγε και ο Καββαδίας)
Σκεφτόταν τον εαυτό του με 40 βαθμούς σε τηλεδιάσκεψη με τον Βερόπουλο την ώρα που θα τον ποδοπατούν τα δεκάδες καρότσια που σέρνουν ιδρωμένες νοικοκυρές, να περιγράφει την ποιότητα των ντοματών και δίπλα του να ξεφωνίζει ένας θεόρατος τύπος
– Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, και αυτός να θέλει να τον ρωτήσει αν σφάζει μόνο καρπούζια …
Τσάντες, τσαντάκια, σακούλες, σακουλάκια, το καρπούζι στην μασχάλη, τις απαραίτητες τσικουδιές από τον Κρητικό για να βγάλει την βδομάδα, στο περίπτερο για τσιγάρα (η μόνη παρηγοριά) μετά στον φούρνο και τρεχάλα για τον Βερόπουλο να μην τον περιμένει.
Τρίχες. Αυτός ήταν που την περίμενε και μάλιστα για πολύ.
Κάποτε αποφάσισε να μπει μέσα να την μαζέψει. Δίπλα στην είσοδο κόσμος μαζεμένος και δύο πωλήτριες του μαγαζιού λιπόθυμες στο πάτωμα. Κάποιος του είπε ότι μία κυρία κάτι τις ρώτησε και αυτές λιποθύμησαν !
Την βρήκε να περιφέρεται άσκοπα με ένα τεράστιο άδειο καρότσι μπροστά στα διάφορα ράφια. Είχε ψωνίσει μόνο ένα ταπεράκι κατσίκι ή κατίκι (ένα είδος τυριού για δίαιτα) μία αντιχοληστερινούχα μαργαρίνη και 4 κουτάκια Coca Cola Light !
Επιστροφή στην ντάτσια.
Άλλος να κουβαλάει το ταπεράκι και άλλος τις πατάτες και τα καρπούζια.
Γνωστά πράγματα καθημερινής πραγματικότητας.
Η Χιλτρούντα Τεοντόρεβνα στην υποδοχή :
- Άντε κουνήσου, θα χάσεις το μπάνιο σου ! (λες κ΄αυτός φταίει που άργησαν)
Κατέβηκε στα βραχάκια να απολαύσει τα θαύματα του θεού :
Ένας αντισυμβατικός παππούς να πλατσουλίζει με τα εγγόνια του υπό τις ιαχές ενός συμπαθέστατου κοπρίτη , τριγύρω ένα κοπάδι κότες μεταμφιεσμένες σε πάπιες να κολυμπάνε ανέμελα με ένα άσπρο καπελάκι στο κεφάλι η καθεμία, (σήμα κατατεθέν του κοπαδιού ή της γκαρνταρόμπας τους, - η αλήθεια αγνοείται) μια τσαμαδούρα (ή γιατρός δεν φαινόταν καθαρά) να πλέει στην μέση του κοπαδιού και το λακρεντί σε ρυθμό κρόουλ να σπάει κάθε ρεκόρ !
Μεσημέρι, ώρα 2.30, όλοι στις ντάτσιες τους αλλά όχι και στο τραπέζι.
Πρέπει πρώτα να στεγνώσουν τα δακτυλάκια των ποδιών με το …σεσουάρ, μετά άλλα χρονοβόρα μυστήρια που συντελούνται στις ντουζιέρες των γυναικών και το στομάχι του Φιοντόρ να γουργουρίζει …!
Στις 4.30 επιτέλους στο κρεβάτι μπας και κοιμηθεί κανένα μισάωρο αλλά
στις 5.00 το μάτι γαρίδα και το μυαλό να γυρίζει στα παλιά καλά χρόνια, κάπου στην Ιουδαία, τότε που ζούσε ένας σοφός τύπος κάποιος Ηρώδης ….
Πέμπτη απόγευμα σήμερα , Η ημέρα του Ευαγγελίου. Αθηνόραμα day.
Μέχρι τις 11,00 το βράδυ η Irene Κωνσταντίνοβνα θα το έχει διαβάσει όλο 3 φορές μπας και της έχει ξεφύγει τίποτα !
Κάθε 5λεπτο διαλέγοντας την ώρα που χύνεται ο καφές ή ανακοινώνει η TV την πτώση της κυβέρνησης, ή που ο Φιοντόρ προσπαθεί να ηρεμήσει παίζοντας πασιέντζες στο P/C του, θα μπουκάρει στην ντάτσια του να τους ανακοινώσει τα συνταρακτικά νέα, φέρνοντας την γερμανίδα σε απόγνωση :
- Τα μάθατε;; O θίασος Χατζηπαπάρα ανεβάζει στην Κωλοπετινίτσα το
<τρείς πους και λαπούς> μόνο για 2 παραστάσεις, αλλά δεν ξέρω αν ο Κωσταντίν Αλεξαντροβιτς θέλει να πάμε και σκέφτομαι αν η Χιλτρούντα μπορεί ….
Τα φώτα χαμηλώνουν όχι όμως και η ζέστη. Οι κότες μαζεύονται στο κοτέτσι και μαζί τους ο καπετάν-κόκορας. Σε λίγο θα αρχίζουν τα κακαρίσματα.
Ο Φιοντόρ βαριέται, βαριέται μέχρι θανάτου. Όλοι τον έχουνε χεσμένο.
Ακόμα και η Χιλτρούντα που κόλλησε στο κοτέτσι αλλά αυτή είναι παλιά ιστορία..! (Το κοτέτσι είναι καινούργιο. Το χεσμένο είναι παλιό )
Στην αυλή του που κάθεται ακούει τις διάφορες συνταγές μαγειρικής μπερδεμένες με οδηγίες για το πώς παίρνεις λεφτά από τα ΑΤΜ, ανακατεμένες με ιατρικές συμβουλές, στο ίδιο μίξερ κριτική για την σημερινή πολιτική κατάσταση, ακούει την σιωπή να πέφτει όταν λαλεί ο κόκορας πριν τα κακαρίσματα μέχρι να κατουρηθούνε οι κότες.
Παρατηρεί τον κουρνιαχτό να σηκώνεται από το διπλανό κοτέτσι μέσα σε μία ομίχλη Αλτσχάϊμερ και κουφαμάρας, ποτισμένη από την ευωδία του βιολογικού αλλά δεν ανησυχεί.
Θα ανησυχήσει αν κάποια μέρα ακούσει κάποια να ρωτά :
- Δεν μου λες Αμαλία, εσένα πως σε λένε ;;;
Σε λίγο η ώρα θα γίνει 10.00, το κοτέτσι θα πέσει για ύπνο και την ώρα που οι κανονικοί άνθρωποι φωνάζουν τις παρέες τους για κανένα κοψίδι και να πιούν ένα κρασάκι για να ξορκίσουν την Αυγουστιάτικη νύκτα, πέφτει η τελευταία διαταγή :
-Εμείς δεν τρώμε το βράδυ και θα πάμε ένα γύρο στο συγκρότημα. Για εσένα υπάρχει γιαούρτι στο ψυγείο ….!
Κοντεύει μεσάνυχτα, η ώρα της περισυλλογής (παλιότερα ώρα για κάτι άλλο) και ο Φιοντόρ Φουντούλοβιτς αναπολεί τον Πατερούλη που έλεγε λιγότερα ψέματα από τον Αλεξέι, την Σιβηρία που δεν έσκαγες από την ζέστη και το Γκουλάγκ που η συντροφιά των συγκαταδίκων το έκανε πιο ευχάριστο τον χειμώνα από την ντάτσια της Πούντα Ζέζας το καλοκαίρι …!
Αύγουστος 2015
Θ.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου