ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

Η Σώτη Τριανταφύλλου γράφει στο πρόσφατο άρθρο της με τίτλο Οι συνένοχοι ενός Κακού που δεν θέλουμε να δούμε για τη γαλλική αριστερά και την ισλαμιστική επιρροή στη Γαλλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο, επισημαίνοντας ότι το πρόβλημά μας είναι λιγότερο η τρομοκρατία, που έχει «λίγα» θύματα (συγκριτικά με τα «θύματα» του ισλαμιστικού τρόπου ζωής), και περισσότερο η υποχώρηση των δημοκρατικών αξιών μπροστά σε σκοταδιστικές ιδεολογίες και θρησκείες.
Στο άρθρο αναφέρεται στο βιβλίο του Σύρου πρόσφυγα στην Γαλλία Ομάρ Γιουσέφ Σουλεϊμάν, με  τίτλο «Les complices du mal» (Οι συνένοχοι του Κακού»), στο οποίο πραγματεύεται ειδικά τις σχέσεις του κόμματος «Ανυπότακτη Γαλλία» με τους ισλαμιστικούς κύκλους.
Όπως γράφει: η «Ανυπότακτη Γαλλία» προσπάθησε ανεπιτυχώς να πάρει στα χέρια της το χειρόγραφο του Σουλεϊμάν πριν από τη δημοσίευση ώστε να προετοιμάσει μήνυση για δυσφήμιση: η γαλλική αριστερά είχε λόγους να φοβάται το ρεπορτάζ του Σουλεϊμάν, το οποίο εκθέτει, με νηφάλιο τρόπο, τον εισοδισμό των αντιρεπουμπλικανών, των σεχταριστών και των τζιχαντιστών στο κόμμα και στον ευρύτερο συνασπισμό του Ζαν-Λυκ Μελανσόν. Υπενθυμίζεται ότι οι Ανυπότακτοι απορρίπτουν την αφομοίωση των μουσουλμάνων στη γαλλική κοινωνία ως «βίαιο μέτρο» και θεωρεί την ισλαμιστική τρομοκρατία «πολιτική απάντηση» στην παράδοση της αποικιοκρατίας, της καταπίεσης και της υποτέλειας……………….
Το γεγονός ότι ολόκληρη η αριστερά προωθεί και χειροκροτεί το σύστημα της πολυπολιτισμικότητας στη Γαλλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο είναι δεδομένο· μόνο μια μειοψηφία στο εσωτερικό της αντιλαμβάνεται την οπισθοδρόμηση και την κοινωνική διάλυση που συνεπάγεται η εν λόγω πολιτική. Αλλά, όπως έχω γράψει πολλές φορές κι όπως θα ξαναγράψω, ειδικά για τη Γαλλία σημαίνει παραβίαση του Συντάγματος το οποίο προβλέπει την κοσμικότητα του κράτους, την ουδετερότητα έναντι των θρησκειών και τη μη ενθάρρυνσή τους. Όμως, η «Ανυπότακτη Γαλλία» προχωρεί ακόμα περισσότερο: στηρίζει ισλαμιστικές συλλογικότητες, ευνοεί το χτίσιμο τζαμιών (στα υπάρχοντα 2.600 προστίθενται κι άλλα, ενώ επεκτείνονται τα παλιά), διατηρεί στενές σχέσεις με άτομα και ομάδες που εμποδίζουν την ένταξη των μουσουλμάνων και επιζητεί την αποδοχή των αραβικών μέσων ενημέρωσης. Για παράδειγμα, όποτε το γαλλόφωνο κανάλι AJ+ του καταριανού ομίλου Al-Jazeera δηλώνει μη ικανοποίηση από τις θέσεις των Ανυπότακτων, εκπρόσωποι του κόμματος σπεύδουν να επικροτήσει τη Χαμάς ως «αντιστασιακή», όχι ως «τρομοκρατική»……….
Οι Ανυπότακτοι μαζί με τους ριζοσπάστες Πράσινους, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αριστερό ευρωπαϊκό σχηματισμό, έχουν ενσωματώσει τη «Συλλογικότητα κατά της Ισλαμοφοβίας στην Ευρώπη» και συνεργάζονται με τους ισλαμιστές ώστε να κατακτήσουν ολόκληρο το αραβο-μουσουλμανικό εκλογικό σώμα —είναι ένας στόχος που δεν κρύβουν. Το αν θα επιτύχουν εντέλει μια μορφή ισλαμοαριστερής εξουσίας, εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τη διεθνή συγκυρία· ωστόσο, ήδη, ο μερικός στόχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έχει επιτευχθεί με τη δημιουργία των «μουσουλμανικών νησίδων» στη Γαλλία, της επονομαζόμενης «αρχιπελαγοποίησης». Όλα τούτα τα περιγράφει στο βιβλίο του ο Ομάρ Γιουσέφ Σουλεϊμάν —το ότι συμφωνώ απολύτως με τις εκτιμήσεις του έχει δευτερεύουσα σημασία.
Το πρόβλημα της ισλαμικής τρομοκρατίας στις Δυτικές χώρες φαίνεται ότι δεν είναι μόνο εισαγόμενο από ακραίους ισλαμιστές αλλά υφίσταται πλέον από άτομα που έχουν γεννηθεί σε αυτές, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο μακελειό  της Αυστραλίας στην εβραίική  γιορτή.

Η εθελοτυφλία των Δυτικών κοινωνιών και η ανοχή τους μαζί με τον φόβο που προκαλεί ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, οδήγησαν φέτος στην απαράδεκτη εικόνα της φάτνης «Étoffes de la Nativité» στην  Grote Markt των Βρυξελλών στην οποία καμία φιγούρα στην αναπαράσταση της Γεννήσεως δε διέθετε πρόσωπο με σαφή χαρακτηριστικά, όλα τους ήταν φτιαγμένα από ένα ψηφιδωτό ανακυκλωμένων υφασμάτων σε διαφορετικά χρώματα, με στόχο βεβαίως, τι άλλο, την συμπερίληψη. 
Αντίστοιχα στις «ανοιχτές» μας δυτικές φιλελεύθερες κοινωνίες, δεν ισχύει το ίδιο για τις ισλαμικές παραδόσεις και εορτές· αυτές γιορτάζονται ελεύθερα, ανοιχτά και σε κάθε πλατεία. 

Η ανοχή δε στην ισλαμιστική ιδεολογία στην Γαλλία φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Όπως γράφει η Τριανταφύλλου:
Ο Σουλεϊμάν, ο οποίος έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός σε λύκεια με μεγάλα ποσοστά μουσουλμάνων μαθητών, περιγράφει μια κατάσταση οργανωμένης άρνησης της πραγματικότητας: «Δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε στο Αφγανιστάν για να ζήσετε τη φονταμενταλιστική ατμόσφαιρα,» λέει σε συνέντευξή του στο «Le Point». «Απλώς πάρτε το μετρό ή το RER από το κέντρο του Παρισιού μέχρι ένα σχολείο στο Μπομπινί, στο Ομπερβιλιέ ή στη Μαντ-λα-Ζολί. Οι μαθητές λένε ότι θέλουν να πάνε στη Σαουδική Αραβία "για να γίνουν ιεροκήρυκες", αλλά κι επειδή εκεί, σύμφωνα με τον νόμο της Σαρία, "κόβουν τα χέρια των κλεφτών", "απαγορεύουν την ομοφυλοφιλία" και τα κορίτσια δεν φορούν "ό,τι θέλουν"». Σχετικά με την τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo και τη δολοφονία του Samuel Paty, σε αυτές τις σχολικές τάξεις επικρατεί η ιδέα ότι όποιος κοροϊδεύει τον Προφήτη πρέπει να θανατώνεται· σύμφωνα με την εμπειρία του Σουλεϊμάν, οι νεαροί πιστεύουν ότι η Γαλλία είναι «ρατσιστική», «ακροδεξιά» και «ισλαμοφοβική» επειδή «το κράτος κάνει τα πάντα για να εμποδίσει τα κορίτσια να φορούν μαντίλα στο σχολείο» —σ’ αυτό βεβαίως συμφωνούν και πολλά κορίτσια που θεωρούν μέτρο καταστολής την απαγόρευση της ισλαμικής ενδυμασίας.
Γράφει επίσης ο Σουλεϊμάν: αν και υποτίθεται ότι, βάσει του νόμου του 2021 περί κοινοτισμού, τα κορανικά σχολεία που κηρύττουν εθνοθρησκευτικό μίσος αναγκάζονται να κλείσουν και οι τζιχαντιστές ιμάμηδες απελαύνονται, το άθροισμα παραμένει υπέρ του Ισλάμ: τα περισσότερα κορανικά σχολεία και τζαμιά ξανανοίγουν ως «πολιτιστικά κέντρα» με χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την Τουρκία και διδάσκουν στους μουσουλμάνους μια εναλλακτική ιστορία η οποία κατηγορεί τη Γαλλία και τη Δύση για επαναλαμβανόμενα εγκλήματα εναντίον της Ανατολής.
Σχετικά θυμήθηκα ανάρτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κυρίτση στο twitter ο οποίος απαντώντας σε χρήστη του μέσου ανέφερε:

Ευτυχώς στην χώρα μας η πανίσχυρη Εκκλησία δεν επέτρεψε να γίνει μια αντίστοιχη κατάσταση με την επικρατούσα σήμερα στην Γαλλία και το μοναδικό τζαμί της Αθήνας, που ήταν αναγκαία και σωστή απόφαση η κατασκευή του, χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από το Ελληνικό κράτος.

Δυστυχώς όμως η μόνη χώρα της Ευρώπης που βάσει της συνθήκης της Λωζάνης ισχύει η Σαρία,  αποκλειστικά για θέματα γάμου, διαζυγίου, κηδεμονίας, κληρονομιάς, κ.λπ., για τους μουσουλμάνους της Θράκης είναι η Ελλάδα.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.