Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ;



Όταν πριν ένα μήνα διάβασα το άρθρο του ομότιμου καθηγητού του ΕΜΠ Θεοδόση Τάσιου  η πεποίθηση του πως η πλειονότητα του Λαού-μας ΔΕΝ θέλει άλλη Ελλάδα μου φάνηκε λίγο υπερβολική.
Βέβαια δεν είχε καταλήξει αυθαίρετα σε αυτήν όταν διαπίστωνε:
Εκατομμύρια συμπολίτες-μας ήσαν πολύ ευχαριστημένοι απ' την Ελλάδα-μας, μέχρι και πέρυσι: Η παραγωγή έπεφτε ολοφάνερα, τα ελλείμματα μεγάλωναν μπροστά στα μάτια μας - αλλά οι απολαβές-μας αυξάνονταν, κι ήμασταν μιά χαρά! Πώς; Διότι μια γενιά νταβατζήδων εκμεταλλευόταν προκαταβολικώς τα παιδιά της, και τα υποχρέωνε να πληρώσουν μεθαύριο τον πακτωλό των δανείων με τα οποία αναισχύντως ζούσαμε καλά εμείς-εδώ-και-τώρα. Άσε που, ταυτοχρόνως, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες-μας εξαπατούσαν το ΙΚΑ, εκατοντάδες χιλιάδες σταδιακώς προστιθέμενων κρατικοδίαιτων υπαλλήλων ζούσαν εις βάρος των συμπολιτών-τους του ιδιωτικού τομέα (που παρήγαν και φορολογούνταν για να ταΐζουν τις ιερές αγελάδες), εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών-μας κλέβαν ευθέως την εφορία - κι εκατομμύρια άλλων συναλλάσσονταν δίνοντας ή παίρνοντας μπαχτσίσι.
Η πρόσφατη όμως επικαιρότητα δυστυχώς τον έχει επιβεβαιώσει απόλυτα.
Σήμερα στην Ελλάδα η μόνη ουσιαστικά βαριά βιομηχανία που έχουμε είναι ο τουρισμός και ο στοιχειώδης κοινός νους λέει πως πρέπει τουλάχιστον αυτός να αποτελεί την βιτρίνα της χώρας μας.
Ε, πράγματι την αποτελεί όταν κλείνουμε απροειδοποίητα την Ακρόπολη λόγω ζέστης στην εποχή της αιχμής της τουριστικής σαιζόν !
Αντίστοιχα στην Τουρκία δεν βρήκαμε ποτέ κανένα αρχαιολογικό χώρο κλειστό, αλλά αντίθετα όλους ανοικτούς ,όλους καθαρούς και με σύγχρονες πεντακάθαρες τουαλέτες για τους επισκέπτες.
Ούτε ακούστηκε ποτέ αντίστοιχη ενέργεια σε μέρη πιο θερμά από εδώ ,όπως στην Κύπρο, την Ιορδανία, την Αίγυπτο, την Τυνησία, το Μαρόκο κτλ.
Το κλείσιμο της Ακρόπολης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως ο μέσος Έλληνας δημόσιος υπάλληλος αντιμετωπίζει την δουλειά του και τις υποχρεώσεις του σε ένα κράτος που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική κρίση  και έχει ανάγκη και το τελευταίο ευρώ για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα μήπως είναι καλύτερη η κατάσταση;
Ας δούμε την περίπτωση της Χαλυβουργικής πέρα από το "ιερό δικαίωμα στην απεργία ή την εργασία" φράσεις που μας έχουν πιπιλήσει το κεφάλι τελευταία.
Η κοινή λογική λέει πως μια επιχείρηση που αναπτύσσεται και κερδοφορεί προσλαμβάνει κόσμο και δεν απολύει ούτε μειώνει τις ώρες εργασίας.
Η Χαλυβουργική παρουσίασε ζημιές το 2009 46εκ ,το 2010 48εκ και το 2011 56,1εκ.
Συνολικά δε , οι 5 ελληνικές χαλυβουργίες εμφάνισαν το 2011 ζημία 162,4 ευρώ.
  Η μείωση της ζήτησης σε χαλυβουργικά προϊόντα, που οφείλεται στην  διεθνή κρίση, έχει οδηγήσει το κλείσιμο στην Σαρλερουά του Βελγίου της χαλυβουργίας της, με 1000 εργαζόμενους απολυμένους, όπως επίσης και το κλείσιμο  2 ακόμα εργοστασίων Χαλυβουργίας στην Λιέγη με 500 απολυμένους.
Δυστυχώς λοιπόν όταν μια επιχείρηση δεν έχει κέρδη είτε κλείνει και οι εργαζόμενοι της μένουν άνεργοι, ή απολύει προσωπικό λόγω μείωσης της παραγωγής της, όπως ακριβώς έκανε και το ΚΚΕ απολύοντας κόσμο στην ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ όταν μειώθηκαν οι εργασίες της.  
Εδώ όμως το ΠΑΜΕ βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει την αγωνιστική  "επιτυχία" που είχε στο παρελθόν κλείνοντας με απεργία τελικά το εργοστάσιο της Pirelli.
Όπως πολύ προσφυώς γράφει η ΟΑΚΚΕ σχετικά : Χωρίς εργοστάσιο ούτε βιομήχανος καπιταλιστής ούτε εργάτες ούτε ταξική οικονομική πάλη υπάρχουν.
Όταν ανακοινώθηκε ότι το εργοστάσιο θα κλείσει, και με τα ΜΑΤ έγινε εφικτή η είσοδος σε αυτό όσων θέλουν να επαναλειτουργήσει, βγήκε εκείνος ο ανεκδιήγητος ο Στρατούλης να συμπαρασταθεί στους απεργούς δηλώνοντας :Ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος δεν γίνεται με την παρουσία των ΜΑΤ ! (ήδη μετά από 9 μήνες αναποτελεσματικών συζητήσεων!) Από κοντά βέβαια και οι Νεοναζί.
Δεν υπάρχει καμιά προσπάθεια για οποιαδήποτε αλλαγή που να μην συναντάει την σθεναρή αντίδραση αυτών που τους αφορά αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση των κομμάτων που βρίσκονται εκτός της εξουσίας.
Ο νόμος για τα Πανεπιστήμια στην ουσία αυθαίρετα δεν εφαρμόζεται, ο νόμος  για την «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού, καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση» που έχει ψηφιστεί εδώ και δύο χρόνια, συναντά την σθεναρή αντίδραση των εκπαιδευτικών, οι μετακινούμενοι νοσηλευτές από την Αγία Βαρβάρα, που ουσιαστικά κάθονται λόγω της χαμηλής πληρότητας του νοσοκομείου, αντιδρούν στο να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο Αττικόν για να λειτουργήσουν 3 κλινικές άμεσης ανάγκης και τέλος μια άλλη ατελείωτη σωρεία αναγκαίων αλλαγών σε διάφορους τομείς του Ελληνικού χώρου,  που δεν γίνονται λόγω των αντιδράσεων και των μικροσυμφερόντων που υπάρχουν.
Αναπόφευκτα λοιπόν καταλήγει κανείς πως ο καθηγητής Τάσιος   έχει απόλυτα δίκιο όταν διαπιστώνει πως η πλειονότητα του λαού μας ΔΕΝ θέλει άλλη Ελλάδα, την οποία πως άραγε θα μπορούσαμε να την  αποκτήσουμε;
Η απάντηση που δίνει είναι:
 Μόλις ο Λαός θα αποχτήσει την ηθοπολιτική ικανότητα να διακρίνει το σίγουρο μεσοπρόθεσμο συμφέρον του, έναντι του περιστασιακού «ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε» (και δέν λέω τίποτα για τους πώλους μας).  Άμποτε.


19 σχόλια:

  1. Για όλα φταίει ο γαπ, το πασόκ και η διαμαντοπούλου με τον λοβέρδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δηλαδή τώρα που ο ΓΑΠ ασχολείται με την ποδηλασία,το ΠΑΣΟΚ ήρθε 3ο κόμμα,η Διαμαντοπούλου δεν βγήκε και ο ΛΟβέρδος έχει αποστασιοποιηθεί, πρόκειται όλα να διορθωθούν; :))

      Διαγραφή
  2. Αθεόφοβε, μερικές φορές αναρωτιέμαι αν αυτή η κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι το "φυσιολογικό" για τούτη τη χώρα και τους κατοίκους της! Και δεν το λέω χαριτολογώντας. Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά την ιστορία μας θα διαπιστώσει πως ανά τους αιώνες οι άριστοι και αξιόλογοι Έλληνες είτε θανατώθηκαν/δολοφονήθηκαν είτε εξοστρακίστηκαν/εξορίστηκαν κλπ. ενώ ο τόπος πάντα βρισκόταν υπό το καθεστώς της αποσύνθεσης και παράπαιε. Όσο κι αν ψάξω μέσα στο μυαλό μου δεν μπορώ να βρω μια ιστορική περίοδο που να μην επικρατούσε το μπάχαλο, με μοναδική εξαίρεση τον 5ο αιώνα π.Χ. (κι αυτό βέβαια με επιφυλάξεις). Οπότε, έχω φτάσει στο σημείο να αναρωτιέμαι, μήπως όλα αυτά τριγύρω μας, απάτες εις βάρος του δημοσίου - κλεψιές - μίζες κλπ., είναι το σωστό και το αρμόζον για τη χώρα και το οποίο προκύπτει από το γονιδίωμά μας; Μήπως εμείς που καταδικάζουμε τέτοια φαινόμενα είμαστε τελικά οι παράταιροι της ιστορίας;

    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχει εποχή που να μην υπάρχει διαφθορά από την αρχαιότητα.
      Μην ξεχνάμε πως τα μνημεία της Ακρόπολης είχαν συνδεθεί με την μεγαλύτερη κατάχρηση της εποχής από το ταμείο της Αθηναϊκής Συμμαχίας και είχε οριστεί δικάσιμος για τον Περικλή που τελικά δεν δικάστηκε ποτέ, διότι ξεκίνησε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος.
      Ο Αριστείδης ο Δίκαιος ως υπεύθυνος των δημόσιων εσόδων, είχε κατηγορήσει τον Θεμιστοκλή για κατάχρηση. Αυτός όμως, όχι μόνο κατάφερε να τον παύσει από τα καθήκοντά του, αλλά τον κατηγόρησε, επίσης, για ατασθαλίες. Όταν τελικά ο Αριστείδης επανήλθε στη θέση του, απευθυνόμενος στα πλήθη, είπε: «όταν εκτελούσα ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου, με αποδοκιμάζατε. Τώρα που έχω αφήσει τους κλέφτες να αλωνίζουν το δημόσιο χρήμα, σας φαίνομαι σπουδαίος».
      Η διαφορά με την εποχή μας είναι ότι οι θεσμοί και το νομοθετικό πλαίσιο τότε αποθάρρυναν τέτοια φαινόμενα και η πολιτεία τα αντιμετώπιζε με καταδίκες και εξορίες.
      Εμείς που καταδικάζουμε αυτά τα φαινόμενα δεν αποτελούμε λοιπόν τους παράταιρους της ιστορίας αλλά ακριβώς αυτούς που επιθυμούν να επαναφέρουν την πολιτεία σε αυτά τα πλαίσια.

      Διαγραφή
  3. Ατυχώς ο κ. Θεοδόσης Τάσιος έχει δίκιο. Τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ααααα όλα κι όλα!
    Εγώ θέλω την Ελλάδα που γνώρισα ... δηλαδή αυτή μετά το 1979!
    Πολιτικολογία, ποδοσφαιρολογία, άντε και κανένα "μανίκι" αραιά
    και πού, και να ζούμε με τις επιδοτήσεις των ξένων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά τα λες!
      Είμαστε εμείς για πάγωμα μισθών 10 ολόκληρα χρόνια σαν τους Γερμανούς;
      Α ρε Λαφαζάνης που τους χρειάζεται!

      Διαγραφή
    2. Άλλο το πάγωμα και άλλο οι μειώσεις.
      Κάθε τρεις και λίγο έρχεται και μια μείωση, έμμεση ή άμεση μιας και τι να το κάνεις αν ο μισθός είναι σταθερός αλλά όλα τα έξοδα ανεβαίνουν;
      Οι Γερμανοί στο δεκαετές πάγωμα μισθών δεν είχαν μια διαρκώς αυξανόμενη ακρίβεια και φόρο στον φόρο να τους τρώει το εισόδημα.
      Προσωπικά σαν ιδιωτικός υπάλληλος έχω μια πενταετία που με πάει πίτα-Βόλο και ξέρω πολλούς άλλους σαν εμένα.
      Αυτές οι γενικεύσεις του καθηγητή "η πλειονότητα του Λαού-μας ΔΕΝ θέλει άλλη Ελλάδα" μου θυμίζουν το "μαζί τα φάγαμε".


      Χρήστος

      Διαγραφή
    3. Το πάγωμα στην ουσία είναι μείωση.
      Την τελευταία δεκαετία, η αύξηση μισθών στη Γερμανία ήταν 1,6% ετησίως όσο δηλαδή και ο ετήσιος πληθωρισμός τους , ενώ στην ευρωζώνη ήταν 2,8%, και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης 3,3%.
      Με τελική συνέπεια, η Γερμανία να έχει σήμερα τους περισσότερους χαμηλόμισθους στην Ευρώπη, ήτοι το 21,5% του συνόλου των εργαζομένων της, που είναι και από τους πιο κακοπληρωμένους: Το εισόδημά τους έπεσε τα δέκα τελευταία χρόνια κατά 18%.
      Το συμπέρασμα των ειδικών: Η επιτυχία της γερμανικής οικονομίας οφείλεται εν πολλοίς στον αθέμιτο ανταγωνισμό στον τομέα των μισθών και αμοιβών.
      Συνοπτικά, αυτό αποτυπώνεται στην εξής τριπλή εξίσωση: Ότι είναι καλό για τους γερμανούς εξαγωγείς είναι κακό για τους χαμηλόμισθους, είναι χειρότερο για τις χώρες εισαγωγής, και χείριστο για την ευρωζώνη.
      http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=436955
      Τα στοιχεία αυτά εξηγούν το γιατί ακόμα και να θέλει η κυβέρνηση να μας δανειοδοτήσει αντιδρά ο κόσμος που έχει κάνει το σκατό του παξιμάδι τόσα χρόνια και δεν τον ενδιαφέρει αν τα φάγαμε μαζί ή όχι.

      Διαγραφή
  5. Αν δεν αντιληφθούμε (όπως φοβάμαι ότι δυστυχώς συμβαίνει) ότι δεν έπεσε ξαφνικά στο κεφάλι μας η κεραμίδα (από πάνω μας ήταν έτοιμη να πέσει, αλλά απλώς κάναμε ότι δεν την βλέπαμε) δεν πρόκειται να γλυτώσουμε σαν κοινωνία και σαν έθνος.
    Η προτροπή ορισμένων πολιτικών «φάτε πουτάνες τάλιρα κι΄ αφήστε τις δεκάρες» ή αλλιώς, επί το ευπρεπέστερο, «Τσοβόλα δώστα όλα» ακόμη φοβάμαι ότι την νοσταλγούν πολλοί συμπατριώτες μας. Ίσως οι περισσότεροι… Όλοι όσοι πιστεύουν ότι τα δανεικά είναι αγύριστα και ότι τα ευρώ φυτρώνουν στα δέντρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια που τρώγαμε τα εισοδήματα των παιδιών μας, όλοι μας, αντιμετωπίζαμε όποιον τολμούσε να πεί -που πάμε- σαν τον Άγγελο Εξάγγελο στο τραγούδι του Σαββόπουλου

      Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
      και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
      αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
      καλύτερα να μην μας πει κανένα

      Διαγραφή
  6. @ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ ..... «φάτε πουτάνες τάλιρα κι΄ αφήστε τις δεκάρες»

    Χρήστο έγραψες.......!

    ΥΓ. Μα αν θέλαμε μια διαφορετική Ελλάδα , δεν θα την είχαμε;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ερώτημα είναι ΠΟΣΟΙ είμαστε αυτοί που θέλουμε μια διαφορετική Ελλάδα;

      Διαγραφή
  7. Glam
    Έγραψε ο γνωστός πολιτικός που το πρωτοεφήρμοσε με τέτοια επιτυχία που σήμερα δεν έχουμε καταλάβει ακόμη καλά-καλά τι κεραμίδα μας χτύπησε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αθεόφοβε
    Φοβάμαι ότι, δυστυχώς, είμαστε ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λίγο πολύ τα όσα γράφει ο Θεοδόσης Τάσιος γράφουν και 3 Ευρωβουλευτές σε κοινό άρθρο τους χρησιμοποιώντας τον τίτλο του κλασσικού έργου του Προυστ Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο και υπότιτλο Αντί να αξιοποιείται για μεταρρυθμίσεις δαπανάται για να μην αλλάξει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μάλιστα... Σε προβληματίζει καθόλου ότι ενώ οι μισθοί, συντάξεις και όλα αυτά που μας χάριζαν (προφανώς) τόσα χρόνια οι ευρωπαίοι, έχουν φτάσει εν ριπή οφθαλμού στο ναδίρ, τα χρέη μας προς τις τράπεζες δεν έχουν μειωθεί στο παραμικρό - μολονότι τα καινούρια δάνεια που φορτωνόμαστε στην πλάτη πηγαίνουν ούτε λίγο ούτε πολύ σ' αυτές; Σε προβλημάτισε καθόλου το ότι στην Ελλάδα, που βρισκόταν ανέκαθεν χαμηλά σε ποσοστό αυτοκτονιών (μάλλον επειδή μας ζούσαν ως τώρα οι ευρωπαίοι), τώρα οι αυτοκτονίες είναι καθημερινό φαινόμενο; Μήπως σε προβλημάτισε καθόλου το γεγονός ότι αυτό που εφαρμόζεται σήμερα σ' εμάς δεν είναι τίποτε διαφορετικό απ' ότι εφαρμόζεται τα τελευταία 20 και χρόνια σε χώρες όπου εισβάλλει το ΔΝΤ (χώρες του Τρίτου Κόσμου, Αργεντινή κτλ.) αλλά και σήμερα σε χώρες που καθόλου δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της 'τριτοκοσμικής' Ελλάδας, όπως η Ιρλανδία;
    Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο; Τι ακριβώς επαγγέλεσαι;

    Υ.Γ.1: Όχι με την καμία δεν υπερασπίζομαι τα κεκτημένα του σκυλάδικου νεοέλληνος, αλλά επίσης με τίποτα δεν μπορώ να αποδεχτώ την κολυμβήθρα του Σιλωάμ 'Μαζί τα φάγαμε' - απλά διότι πάμπολλοι απ' όσους τώρα πληρώνουμε δεν ανήκαμε ποτέ στο βαθύ κομματικό κράτος! Και τέτοιου είδους αναρτήσεις, στην σημερινή συγκυρία μας εξοργίζουν!!! Και μας υποψιάζουν γι' αυτούς που τις κάνουν!....

    Υ.Γ.2: Αυτοί που λένε πως είχαμε ανάγκη το Μνημόνιο διεκδικούν Όσκαρ Βλακείας ή Υποκρισίας - φρονώ δε πως το δεύτερο είναι αυτό που τους πάει πιο πολύ! Αλήθεια, σε ρώτησα τι επαγγέλεσαι, έτσι δεν είναι;

    Υ.Γ.3: Γράψε ό,τι μα ό,τι θέλεις ως απάντηση - ή σβησ' το κιόλας το σχόλιό μου! Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να ασχοληθώ καθόλου. Απλώς έτυχε να περάσω από εδώ και μου δημιουργήθηκε μια... ανάγκη. Ε ναι, η γνωστή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα όσα γράφεις μου θυμίζουν το άλλα λόγια ν΄αγαπιόμαστε!
      Δεν υπάρχει στο κείμενο σου ο ελάχιστος σχολιασμός, κριτική ή αντίκρουση σε όσα αναφέρει η ανάρτηση μου και βέβαια δεν καταλαβαίνω τι σχέση μπορεί να έχει το επάγγελμα μου, όταν στην ουσία μεταφέρω τις απόψεις ενός επώνυμου καθηγητού του ΕΜΠ και μάλιστα ομότιμου που δεν περιμένει πια τίποτα από την πολιτεία εκθέτοντας τις σκέψεις του.
      Την απάντηση δε στο γιατί δεν απαντώ στο ερώτημα σου τι επαγγέλλομαι, την έχω δώσει σε ένα από τα πρώτα μου ποστ, εδώ και 6 χρόνια, που είχε τον τίτλο Η γοητεία του ψευδώνυμου
      Και βέβαια δεν διαγράφω ποτέ κανένα σχόλιο που δεν είναι υβριστικό ή χυδαίο ακόμα και αν αυτός που το άφησε θεωρεί πως εκπλήρωσε μια ανάγκη του γιατί έτσι είναι ο μοναδικός τρόπος που, δυστυχώς γι΄αυτόν, μπορεί να εκφραστεί.

      Διαγραφή