ΤΙ ΤΡΩΓΟΥΝ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ του ΕΜ.ΡΟΪΔΗ

Είδα με ευχαρίστηση πως η πρόσφατη δημοσίευση  του αφηγήματος ΤΑ ΕΥΤΥΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ! του ΕΜΜ.ΡΟΪΔΗ  κίνησε το ενδιαφέρον πολλών αναγνωστών. Για τον λόγο αυτό σκέφτηκα να δημοσιεύσω σήμερα ένα άλλο εξ ίσου ενδιαφέρον κείμενο του, με τίτλο ΤΙ ΤΡΩΓΟΥΝ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ. 

Χάρις στην πνευματώδη πένα του Ροΐδη μαθαίνουμε ποιες ήσαν οι διατροφικές δυνατότητες αλλά και προτιμήσεις των Αθηναίων της εποχής του στις αρχές του περασμένου αιώνα. 

Είναι χαρακτηριστικό, ότι ακόμα τότε, φαγητά που μετά την μικρασιατική καταστροφή και την έλευση των προσφύγων μπήκαν δυναμικά στην ελληνική κουζίνα,εκείνα τα χρόνια μάλλον υποτιμητικά αντιμετωπίζονται από τον Ροΐδη, καθώς γράφει: Πλην της ρυπαρότητος το κυριώτατον  των μαγειρειών τούτων γνώρισμα είναι ότι αδύνατον αποβαίνει να διακρίνει τις ακριβώς τα συστατικά των παραθετομένων  πολυπλόκων  τουρκωνύμων μαγειρευμάτων , των καπαμάδων, μουσακάδων, γιαχνίων, κεϋμάδων, κεφτέδων και ντολμάδων. 

Είναι εντυπωσιακό επίσης ότι και εκείνα τα χρόνια το πράσινο ήταν σπάνιο στο λεκανοπέδιο. 

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι η διατροφή των Αθηναίων βασιζόταν στα φυτικά και ζωικά τοπικής παραγωγής, γύρω από την Αθήνα, είδη και αλιεύματα.

Επίσης δεν φανταζόμουνα ότι και εκείνα τα χρόνια χρησιμοποιούσαν τον δυναμίτη για ψάρεμα.

Στο τέλος κάθε σελίδας έχω προσθέσει επεξηγήσεις μερικών λέξεων της καθαρεύουσας που σήμερα δεν είναι γνωστές από τις περισσότερους.