Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Η ΘΕΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΛΙΠΥΓΟΥ ΝΕΑΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ.







Βλέποντας τις παραπάνω φωτογραφίες είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι άνδρες θα αναφωνήσουν, ως γνήσιοι και βρωμεροί φαλλοκράτες, όπως ο Wolinski (Ο ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΚΑΙ "ΣΕΞΟΜΑΝΗΣ" ΒΟΛΙΝΣΚΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ) :Τι κώλος!


 Σε άλλους, με κλασσική ελληνική παιδεία,  η πρώτη λέξη που θα έρθει στο μυαλό τους θα είναι :καλλίπυγος από τα αρχαία ελληνικά καλός (όμορφος)+πυγή (οπίσθια)
Οι φιλολογούντες  με το καλλίπυγος θα θυμηθούν από τον ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ  του Μ. Καραγάτση  το σημείο που λέει:

Γιατί η σύγχρονη ευπρέπεια εξοστρακίζει από τη ρητορική και το γραπτό λόγο όχι μόνο τα εγκώμια μα και την ονομασία των γλουτών; Πού οι πνευματικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων -δηλαδή όλη η Ανθρωπότητα- βρίσκουν την απρέπεια και το κακό γούστο; Μήπως στην αρχαία Ελλάδα ο όρος “καλλίπυγος” δεν ήταν ανώτατος έπαινος ομορφιάς; Αφού και σε θεούς χαριζόταν και ναοί ήσαν γνωστοί μ’ αυτή την προσωνυμία…

Στους λάτρεις του αρχαιοελληνικού κάλους θα έρθει λοιπόν κατευθείαν στην μνήμη το τολμηρότερο άγαλμα της αρχαιότητας στο οποίο η Αφροδίτη Καλλίπυγος απεικονίζεται με ανασηκωμένο τον μανδύα της να ρίχνει το βλέμμα πίσω από την ωμοπλάτη της προς τους δύο ξεσκέπαστους και καλοσχηματισμένους γλουτούς της.


Οι λεξιλογούντες όμως θα θυμηθούν την σχετική περικοπή από κείμενο του Νίκου Σαραντάκου  που γράφει :

Σε επόμενα στάδια, οι λέξεις μπαίνουν μόνο για την αισθητική τους αξία, χωρίς να ενδιαφέρει αν ταιριάζουν στο νόημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρήση της λέξης καλλίπυγος (= αυτή που έχει όμορφα οπίσθια) που χρησιμοποιείται τελευταία στην πυγαία δημοσιογραφία σαν συνώνυμο του καλλίγραμμη (επειδή αυτό κλίνεται ομαλά). Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, η βαριά μορφή λεξιλαγνείας ονομάζεται και ζουραρισμός, ονομασία που δόθηκε προς τιμή του λογίου Κ. Ζουράρι που έχει φιλοτεχνήσει τους εγγλωτογάστορες, τα κρέμβαλα, ου μην αλλά και την καλλίπυγο μαγωδία· επειδή δε μαγωδία είναι ένα είδος παντομίμας, αυτό σημαίνει «παντομίμα με ωραίους γλουτούς».

Οι ελάχιστοι όμως που έχουν γνώση φυσιοδίφη βλέποντας τις παραπάνω φωτογραφίες με τις καλλίπυγες  νεαρές θα αντιληφθούν αμέσως πως η έμπνευση των μετρ της μόδας ,στον σχεδιασμό των παραπάνω εσωρούχων τους, ήρθε από το φυτικό βασίλειο και απλά αποτελεί αντιγραφή του μεγαλύτερου καρπού  που υπάρχει στον κόσμο και ο οποίος είναι ακριβώς σαν τα καλοσχηματισμένα οπίσθια των μοντέλων των εσωρούχων!





Για αυτό ακριβώς τον λόγο και το όνομα του είναι Lodoicea callipyge και  είναι η ινδική καρύδα της θάλασσας  ή Coco de mer .
Το μεν callipyge είναι βέβαια στα λατινικά η καλλίπυγος το δε Lodoicea είναι  το όνομα του βασιλιά Λουδοβίκου του 15ου.
Αυτός ο σπάνιος καρπός βρίσκεται σε φοίνικα που υπάρχει μόνο σε δύο νησιά των Σεϋχελλών, από τα 115 του αρχιπελάγους. Το 1756 τα νησιά τα κατέλαβαν οι Γάλλοι, τα κράτησαν 50 χρόνια και μετά τα κατέκτησαν οι Άγγλοι.
Ξηρούς καρπούς , που μόνο τότε μπορούν να επιπλεύσουν, ξέβραζε η θάλασσα ( εξ ου και το de mer), σε διάφορα μέρη όπως οι Μαλδίβες (εξ ου και το παλιότερο όνομα Lodoicea Maldivica) και πίστευαν πως προέρχονται από δέντρα της θάλασσας.
Όταν στις Μαλβίδες έφτανε ένας καρπός, λόγω της αξίας του, έπρεπε να δοθεί στον βασιλιά γιατί αλλιώς αυτός που θα τον κρατούσε αντιμετώπιζε ποινή θανάτου.
Το 1768 ο Γάλλος εξερευνητής Du Fresne βρήκε τελικά τα δέντρα στα οποία υπάρχουν και βέβαια αφού ο βασιλιάς στην Γαλλία ήταν ο Λουδοβίκος ο 15ος έδωσε στον καρπό το όνομα του.
Ο ατυχής Du Fresne μετά 4 χρόνια έπεσε θύμα ανθρωποφαγίας από τους Μαορί της Νέας Ζηλανδίας.



Ο φοίνικας που παράγει τα Coco de mer φτάνει τα σε 25-34 m ύψος και
τα φύλλα του είναι σε σχήμα βεντάλιας, 7-10 m μήκος και 4,5 μ. πλάτος.
 Είναι δίοικο φυτό, δηλαδή είναι  ξεχωριστά τα αρσενικά από τα θηλυκά φυτά όπως πχ είναι οι φυστικιές και τα ακτινίδια.
Το μακρύ φαλλικό σχήμα του ίουλου δηλαδή του αρσενικού άνθους του , λόγω και του σχήματος των θηλυκών καρπών εύκολα παραπέμπουν σε  ανδρικά και γυναικεία σεξουαλικά όργανα, εξ ου και το συχνό φωτογραφικό κολάζ, μιας και ο μύθος θέλει τα αρσενικά δέντρα να πλησιάζουν  τα θηλυκά για να τα γονιμοποιήσουν!





Το ώριμο φρούτο φτάνει τα  40-50 εκατοστά σε διάμετρο και ζυγίζει 15-30 κιλά, και περιέχει συνήθως 1 αλλά και μέχρι 4 σπόρους που είναι οι  μεγαλύτεροι σπόροι στο φυτικό βασίλειο. Οι καρποί θέλουν  6-7 χρόνια για να ωριμάσουν και ακόμη δύο χρόνια για να βλαστήσουν.
Τα Coco de mer κατέχουν 3 βοτανικά ρεκόρ!
Έχουν τον μεγαλύτερο καρπό στα φρούτα με βάρος 42 κιλά, τον μεγαλύτερο σπόρο με βάρος 17 κιλά και το μεγαλύτερο λουλούδι φοίνικα.
Είναι επίσης ,λόγω της σπανιότητας τους, από τους πιο ακριβούς καρπούς τού  κόσμου και από τον 16ο αιώνα οι Ευρωπαίοι ευγενείς τα είχαν γυαλισμένα και διακοσμημένα με πολύτιμα κοσμήματα ως συλλεκτικά αντικείμενα για τις ιδιωτικές γκαλερί τους.




Αν στην αρχή είχα βάλει τον καρπό αντί για τις καλλίπυγες μοντέλες είμαι σίγουρος πως ούτε οι μισοί δεν θα είχατε φτάσει μέχρι εδώ!


ΠΡΟΣΘΗΚΗ 28-8-2015
 Ένας Βρετανικός Οίκος πολυτελών εσωρούχων και sex toys ονομάζεται Coco de Mer .
Εδώ υπάρχει το φιλμ 'Χ' , ένα σπιντάτο ερωτικό παραλήρημα που φέρει την υπογραφή του βρετανού Rankin και του σκηνοθέτη Walter Campbell.  

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 30-11-2015
Υπάρχει και ένα  χαριτωμένο τραγούδι του Ζώρζ Μπρασένς με τίτλο  Vénus callipyge, Εδώ σε ζωντανή εκτέλεση.



Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Ο ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΚΑΙ "ΣΕΞΟΜΑΝΗΣ" ΒΟΛΙΝΣΚΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ




Νοσταλγώ την εποχή που δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να πηδάμε τις γυναίκες που καλούσαμε σε δείπνο.
Το σεξ χωρίς έρωτα δεν είναι πάντα γελοίο. Αλλά είναι πολύ πιο γελοίος ο έρωτας χωρίς σεξ.
Προτιμώ να κάνω μια γυναίκα να ουρλιάζει από ηδονή παρά να αναστενάζει από ευτυχία.
Αν μια γυναίκα δεν σε χέζει πια, έπαψε να σ’ αγαπά.
Μια νύχτα έρωτα διαρκεί ένα τέταρτο της ώρας.
Οι γυναίκες είναι όπως τα πούρα: οι πρώτες ρουφηξιές είναι οι καλύτερες.

 Οι τακτικοί αναγνώστες του μπλογκ μου θα έχουν διαπιστώσει πως μου αρέσουν ιδιαίτερα οι γελοιογραφίες και για τον λόγο αυτό συχνά τις χρησιμοποιώ στα κείμενα που δημοσιεύω.
Αλλά εκτός από τις σχετικές γελοιογραφίες με το θέμα για το οποίο γράφω, υπάρχουν και κείμενα που ασχολούνται με την ίδια την γελοιογραφία , όπως τα παρακάτω του ιδιαίτερα αγαπητού μου ΜΠΟΣΤ, οι γελοιογραφίες του οποίου  χρειάζονται σήμερα μια σχετική επεξήγηση γιατί αναφέρονται στην επικαιρότητα της εποχής τους, ενώ  επίσης εκτός από το σκίτσο  πολλές φορές το κείμενο περιέχει και λεκτική σάτιρα με την χρήση της ιδιάζουσας ανορθογραφίας που χρησιμοποιεί.
Εξίσου έντονη πολιτική σάτιρα, σε εντελώς διαφορετικό στυλ κάνει  και ο Γιάννης Ιωάννου ήδη από τα πρώτα χρόνια που εμφανίστηκε.
Στην Γαλλία όμως έχουν εμφανιστεί πολύ αξιόλογοι γελοιογράφοι οι οποίοι σατιρίζουν εκτός από την πολιτική έντονα και τις σχέσεις των δύο φύλων με τολμηρό τρόπο όπως οι παρακάτω που έχω ήδη παρουσιάσει  



Ένας λοιπόν επίσης αξιόλογος Γάλλος γελοιογράφος και συγγραφέας σατιρικών κειμένων και θαυμαστής του γυναικείου φύλου,όπως είναι εμφανές στην αυτοπροσωπογραφία του, είναι ο Georges Wolinski. Γεννήθηκε το 1934 στην Τύνιδα.
Εγκαταλείποντας τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική στο Παρίσι  άρχισε το 1960 να συνεργάζεται  με το μηνιαίο σατιρικό περιοδικό  Hara-Kiri δημοσιεύοντας πολιτικές και ερωτικές γελοιογραφίες και στριπάκια.


Την εποχή της φοιτητικής εξέγερσης  τον Μάη 1968 με τον  Siné  εξέδωσαν το σατιρικό περιοδικό L'Enragé.






Η σημερινή κατάληξη  της εξέγερσης αποτελεί συχνά αντικείμενο της πικρής του σάτιρας όταν πικρόχολα βάζει δύο φίλους να λένε ο ένας ότι κάναμε τον Μάη 68 για να του συμπληρώσει  ο άλλος για να μην γίνουμε αυτό που γινήκαμε ή όταν ο τότε επαναστάτης και ατημέλητος πατέρας δακρυσμένος θυμάται πως πριν 40 χρόνια ήταν στα οδοφράγματα και ο κουστουμαρισμένος γιός του, του απαντά προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε όλα αυτά μπαμπά, ενώ  άλλος μπόμπιρας με ένα τούβλο εύχεται στον πατέρα του καλή επέτειο του Μάη  !
Το ίδιο αγανακτεί ο επαναστάτης του 68 και σήμερα αφεντικό, στην παθητική αποδοχή του νεαρού που του απαντάει ναι, ακόμα και στο αν είναι διατεθειμένος να δουλέψει χωρίς μισθό, ενώ ο άλλος στην ερώτηση πως πλούτισε μετά τον Μάη απαντάει πως επειδή έκανε τα αντίθετα από τις ιδέες του!
Η εξέγερση του Μάη ήταν και ο προάγγελος της σεξουαλικής επανάστασης, "69 , année érotique" τραγουδούσαν ο Gainsbourg και η  Birkin, αλλά επίσης  και των ερωτικών ηρωίδων σε κόμικ  όπως η Μπαρμπαρέλα που γυρίστηκε και σε ταινία με την Τζέην Φόντα.


Στις αρχές του 1970 ο  Wolinski ως κειμενογράφος και ο  Georges Pichard ως σκιτσογράφος ξεκίνησαν τις τολμηρές περιπέτειες της   Paulette που δημοσιευόταν στο περιοδικό  Charlie Mensuel η οποία προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις τότε.
Ο Wolinski δημοσιεύει τις γελοιογραφίες του στα εβδομαδιαία , Paris-Match, L'Écho des savanes  και Charlie Hebdo και στην καθημερινή εφημερίδα  Libération.


H αιχμηρή πολιτική σάτιρα  του Wolinski είναι χαρακτηριστική στην παραπάνω γελοιογραφία στην οποία οι γονείς κλαίνε όταν διαπιστώνουν πως ο γαμπρός που τους έφερε η κόρη τους είναι νέγρος, Εβραίος μονόφθαλμος, και κουτσός  και η κοπέλα του ψιθυρίζει στο αυτί να μην τους πει αμέσως πως είναι και κομουνιστής!   


 Το πολιτικό δε πρόγραμμα  του ηγέτη της αριστεράς  Melenchon προκαλεί σηκώματα στον οπαδό του, ενώ με το σύνθημα η ζωή αρχίζει στα 60 προωθεί τις υπογραφές για την συνταξιοδότηση του πρόεδρου Ολάντ!



H κοινωνική του δε ευαισθησία είναι εμφανής στον διάλογο μάνας- κόρης όταν η μάνα ρωτάει για ποιόν ζητούν συνταξιοδότηση στα 60 και η κόρη ρωτάει γιατί υπάρχει ανεργία στα 20;


H σάτιρα του είναι προκλητική ακόμα και σε αφίσα οικολογικής εμποροπανήγυρης.





Βέβαια είναι μοναδικός και ο αυτοσαρκασμός του καθώς αυτοσατιρίζεται  στα σκίτσα του που στην πλειονότητα ασχολούνται με το σεξ.
Έτσι η σύζυγος τρέχει να βάλει την κυλότα της  όταν της λέει  πως κάνει ένα σκίτσο για το Larousse,ενώ στην πλάζ την ώρα του πηδήματος του λέει να προσέχει το μαύρισμα της, και βέβαια  αντίστοιχες είναι και οι αφίσες του !





Το σεξ είναι στο μυαλό των ανδρών από παιδικής ηλικίας και γι΄αυτό ο πιτσιρικάς στην ερώτηση το θα γίνει όταν μεγαλώσει απαντάει ένας σεξομανής, ενώ ο τύπος που λέει σε όλες τις γυναίκες ότι τις αγαπάει και όλες τον απορρίπτουν ακόμα και μετά την απόπειρα αυτοκτονίας του συνεχίζει απτόητος!
Η μοναδική δε γυναίκα με τους 4 ναυαγούς που πηδιούνται μεταξύ τους και δεν της δίνουν σημασία σχολιάζει με θυμοσοφία :αν εξαιρέσεις αυτό είναι μια χαριτωμένη παρέα!





Οι γυναίκες στα σκίτσα του είναι το ίδιο απελευθερωμένες με τους άνδρες και πολλές φορές τους προκαλούν όπως η γυμνή με τηλέφωνο που ρωτάει  πως αν τον καλέσει  για ένα ποτήρι κρασί θα νομίσει ότι θέλει να τον πηδήξει; ρωτώντας αμέσως μετά: Είστε ακόμα εκεί; ή τον βαθμολογούν μετά το σεξ  ή του επιτίθενται σαν λυσσασμένες ή ακόμα εμμέσως τον ευνουχίζουν!





Τα άλμπουμ του είναι όλα χαρακτηριστικά σχετικά με το σεξ το οποίο και τα δύο φύλα το επιθυμούν και το απολαμβάνουν ισότιμα και χωρίς αναστολές.




To 2011 και 2012 ο Wolinski χάρισε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας το αρχείο του έχοντας συμπληρώσει δημιουργικά 50 χρόνια εργασίας οπότε στο τελευταίο σκίτσο υπάρχει πλέον ο τυπικός Γάλλος με μπερέ, την μπαγκέτα στην μασχάλη και  το κόκκινο κρασί στο ένα χέρι και το άλλο στο τυρί καμαμπέρ!

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΕΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ





Λόγω των ημερών είπα να δημοσιεύσω ένα μοναδικό βίντεο, καθαρά χριστιανικού περιεχομένου, το οποίο περιλαμβάνει ένα γλαφυρό κήρυγμα σχετικό με την μετάληψη , τις αναγκαίες προϋποθέσεις γι΄αυτήν , τον τρόπο  που γίνεται , τι απαγορεύεται προηγουμένως και σε ποιους επιτρέπεται και πότε.

Κατ΄αρχάς στο βίντεο  διαπιστώνομε πως μπορεί πολλοί άπιστοι να θεωρούν πως το έργο ενός παπά είναι ξεκούραστο όμως η στυγνή πραγματικότητα αποδεικνύει ότι είναι βαρύτατο.
Εκ βαθέων  ο πατήρ Νικόλαος μας λέει πως  φέτος εξομολόγησε ακούραστος εκατοντάδες  άτομα πέρασε τα χίλια άτομα,...πέρασε και την ημερομηνία   της Αλώσεως, την ξεπέρασε προχθές, για να μπορέσουν να κοινωνήσουν ! (0:51΄)
Βάσει δε ανακοινώσεως  της Μητροπόλεως Ν.Σμύρνης είναι απαράδεκτο αμέσως μετά την μετάληψη να φιλάς τις εικόνες ή ακόμα χειρότερα αυτό που κάνουν  μερικοί θεριακλήδες να ανάβουν αμέσως τσιγάρο γιατί είναι βαρύτατη αμαρτία!. (4:30`)
Υπάρχουν δε αμαρτωλοί και αμαρτωλές που δεν κοινωνούν  γιατί δεν μπορούν μετά μείνουν χωρίς τσιγάρο!(5:04`)
Ύστερα πρέπει να ξέρεις τις αμαρτίες σου και πόσο αμαρτωλός είσαι και γι` αυτό μόνο ο παπάς μπορεί να σου πεί πότε και πόσες φορές θα κοινωνήσεις αφού έχεις εξομολογηθεί γιατί αλλιώς ασθένειες βαριές και θάνατοι σε περιμένουν! (10:06` )
Και όλα αυτά αρρώστιες και τιμωρίες τέτοιες, τα επιτρέπει ο θεός σαν παιδαγωγία για να μην καταδικαστούμε αργότερα στην άλλη ζωή (11:08`)
Γι΄αυτό πρέπει όσοι  πάνε να κοινωνήσουν, χωρίς εξομολόγηση προηγουμένως, να συνεννοηθούν με τον παπά για να τους το επιτρέψει . Έτσι άλλοι λοιπόν πάνε την προηγούμενη μέρα, η τηλεφωνούν ή στέλνουν μήνυμα "Πάτερ την ευχή σου δεν έχω κάτι " ή ρωτάνε Πάτερ θύμωσα με τον σύζυγό μου μπορώ να μεταλάβω;(12:42`) και αυτός πάραυτα θα κρίνει αν θα διαβάσει ευχή συγχωρητική ή θα πει ελεύθερα κοινώνησε.
Άσε δε που όλοι το Πάσχα θέλουνε να κοινωνήσουνε και έρχονται χωρίς εξομολόγηση και με το νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες πάνε να ξεγελάσουν  τον παπά που εξηγήσει  ότι αυτό αναφέρεται στην Ανάσταση στην οποία  και άρρωστος να είσαι και αμαρτωλός να είσαι θα χαρείς .Αναστηθείτε, πανηγυρίστε χορέψτε! (10:04`)
Είναι πονηροί όμως οι άνθρωποι ,ο διάβολος, α ρε διάβολε τι κάνεις στους ανθρώπους, και ο παπάς που θα το πει το σωστό θα τον μουτζώνουν από κάτω!(14¨37`)
Άσε δε τις κυράδες που πάνε τον  εγγονό  20 χρονών να κοινωνήσει που έχει γκόμενα, μπορεί να ..., έχει σεξουαλικές σχέσεις, δεν ξέρουμε το βράδυ τι κάνει, η γιαγιά όμως του δίνει συγχωροχάρτι (14:56`...) ενώ αυτός προηγουμένως καπνίζει πάφα πούφα φυσάει δε τον καπνό στον παπά ενώ αυτός τον κοινωνάει!
Και βέβαια  χωρίς να έχει κάνει εκτός από την εξομολόγηση κάποια προετοιμασία, δηλαδή να μην έχει φάει το πρωί, να μην έχει πιει και να μην έχει πλύνει τα δόντια του ! (15:42`)
Υπάρχουν δε και μερικοί που πάνε να μεταλάβουν καθ΄υπόδειξη της γιαγιάς και μόνο που δεν ρέβονται από το φαί, έχοντας πιει τις μπύρες τους καλά καλά(15:55`) άσε δε που μπορεί να έχει πάει με την γκόμενα μπορεί να έχει πάει στο πορνείο.
Υπάρχουν δε και γυναίκες που ντρέπονται να μην κοινωνήσουν (10:26`)γιατί μπορεί ο άνδρας τους να υποπτευθεί μήπως έχουν καμιά μοιχεία και κάνουν διάφορες εφευρέσεις ότι ξαναήρθε περίοδος !
Λοιπόν στην θεία κοινωνία χρειάζονται μερικές προϋποθέσεις, βασική δε είναι τι σου είπε ο πνευματικός σου.
Αν σου είπε φάε ένα σουβλάκι και πάνε κοινώνησε!(16:59`) Να το κάνεις! Ο πνευματικός θα έχει την ευθύνη!
Αν ο θεός σου πει γιατί κοινώνησες με το σουβλάκι στο στόμα θα πεις ,εγώ έκανα υπακοή στον γέροντα, ο πνευματικός θα δώσει λόγο στον θεό!(17:20`)
΄Ενα Μεγάλο Σάββατο κάνοντας αυτό το κήρυγμα ούτε μπάνιο δεν πρόλαβε να κάνει  γιατί μετά το Δι` ευχών άρχισε να εξομολογεί 20 άτομα με βαριές αμαρτίες  και έφτασε να τους εξομολογεί μέχρι την Ανάσταση για να μπορέσουν να κοινωνήσουν! (18:30`)
Γι αυτό και παρακαλάει τους ιερείς να μην αφήνουν τους ανθρώπους χωρίς εξομολόγηση να μεταλάβουν και να κινδυνεύουν από βαριές αρρώστιες και από θανάτους αιφνίδιους (19:21`) γιατί  έτσι λέει ο Απόστολος Παύλος.
Η νηστεία των τροφών και η κατά το δυνατόν εγκράτεια θα πρέπει να κανονίζονται  για τον καθένα μόνον από τον  παπά ανάλογα με την ηλικία, την υγεία κτλ (20:30`)
Όμως όλα αυτά δεν επαρκούν αν δεν συγχωρεθούμε μεταξύ μας, τουλάχιστον με τους συγγενείς, ενώ από βραδύς διαβάζουμε την ακολουθία της μεταλήψεως (20:39`) ή στην ανάγκη κάποια περικοπή της Αγίας Γραφής που πάλι θα καθορίσει ο πνευματικός μας. κοιμόμαστε σχετικά νωρίς και ξυπνάμε νωρίς για να μεταβούμε στον ναό.
 Όπως είπαμε δεν τρώμε προηγουμένως εκτός αν υπάρχει κάποιος λόγος, σηκώνεσαι να πάρεις τα φάρμακά σου, αν είσαι άρρωστος, μπορεί να σου επιτρέψει ο πνευματικός σου να πάρεις το φάρμακό σου!(21:17`)
Εγώ έχω επιτρέψει και γάλα να πάρει κάποιος για να πάρει το φάρμακό του ή έχει ζάχαρο την ινσουλίνη του, δεν μπερδεύεται η θεία κοινωνία με αυτά!(21:30`)  Αυτά βέβαια ο πνευματικός τα ορίζει όχι από μόνοι μας!    .
Βέβαια όταν πηγαίνουν οι γυναίκες στην εκκλησία δεν πρέπει να προκαλούν του άνδρες με το ντύσιμο τους και συνάμενες  κουνάμενες   να προκαλούν για να βρουν γαμπρό! (22:00`)
Αλλά και οι άνδρες δεν πρέπει να βλέπουν από κει, δεν πάνε στην εκκλησία για να παντρευτούν ή να βρουν γκόμενα! (22:18`)
Ένα άλλο υπαρκτό πρόβλημα είναι και τα κραγιόν των γυναικών.
Αναγκάζεται να λέει :σκουπίσου κορίτσι μου και έλα εδώ γιατί αλλιώς η λαβίδα που δίνει για να κοινωνήσουν βγαίνει κατακόκκινη από τα κραγιόν (23:00`)
Γυναίκες δε με περίοδο απαγορεύεται να μεταλάβουν, αλλά και οι άνδρες όταν ξυπνήσουν το πρωί και δουν ότι δεν είναι καθαροί , καταλαβαίνετε, αν έχουν πάθει κάτι την νύχτα δεν μπορούν να μεταλάβουν εκείνη την μέρα άσχετα αν έχουν κάνει την προαναφερθείσα προετοιμασία (23:18`)
Άσε που μερικοί  βάζουν το Άγιο μανδήλιο στο στόμα οπότε που θα βάλει  ο παπάς την λαβίδα;(24:33`)
Λοιπόν για να του δώσεις χώρο το Άγιο μανδήλιο πρέπει να μπαίνει κάτω από το σαγόνι και να είναι ανοικτό όπως επίσης ανοικτό και το στόμα καλά και το κεφάλι σταθερό γιατί αν πέσει η μετάληψη αλίμονο μας! (24:24`)
Εξυπακούεται βέβαια ότι προηγουμένως κάνουμε τον σταυρό μας για να καταλάβει ο παπάς ότι δεν είμαστε καθολικοί, λίγο σκύβουμε ταπεινά αλλά όχι κάτω να μην φτάνει ο παπάς ,να τον δυσκολεύεις να σκύβει, στο επίπεδο του στο ύψος του, και αφού μας χώσει την λαβίδα στο στόμα (25:25`) μόλις αισθανθούμε την λαβίδα να ακουμπήσει στην γλώσσα μας το κλείνουμε ,και τότε τραβάει την λαβίδα ο παπάς και έτσι αυτή βγαίνει καθαρή !
Δεν ισχύει δε αυτό που λένε μερικές γριές μην το μασάς , μην το μασάς, να το καταπιείς,  γιατί υπάρχουν παπάδες που δίνουν μεγάλο τεμάχιο θείας κοινωνίας οπότε ,αυτή η γιαγιά πως λέει να το καταπιείς  θα  πνιγεί! (26:00`)
Και πολύ σωστά επεξηγεί με έμφαση ότι το σωστό είναι : Λάβετε φάγετε και όχι καταπιείτε! (26:20`)
Και τα χείλια μας τα σκουπίζουμε απαλά και όχι με δύναμη σαν μερικούς που αφήνουν λέπια και σάλια μέσα από το στόμα στο μαντήλι.
Υπάρχουν όμως και  άλλα πρακτικά πράγματα για την κοινωνία, που θα τα πει μετά το Πάσχα.
Τελικά κλείνοντας το κήρυγμα τόνισε πως με την αγάπη θα νικήσουμε τα δαιμόνια και τα τελώνια (27:44`)

Σας μετέφερα τα κυριότερα σημεία από το ημίωρο κήρυγμα όπως ακούστηκε χωρίς να προβώ σε κανένα σχολιασμό.
Συνιστώ πάντως όσοι δεν θέλετε να παρακολουθήσετε όλο το κήρυγμα από την αρχή να δείτε τα τελευταία λεπτά του βίντεο από το 24:00`, γιατί τα της μεταλήψεως αναπαρίστανται παραστατικά και γλαφυρά με κάθε λεπτομέρεια από τον ιερέα  για να τα εμπεδώσουν σωστά οι μεταλαμβάνοντες.

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Η ΚΟΙΝΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ





Πρόσφατα είχα δει την γερμανική ταινία Hannah Arendt  της Μαργκαρέτε Φον Τρότα με την εξαιρετική ερμηνεία της  Μπάρμπαρα Σούκοβα.
 Το θέμα της ιστορικής αυτής βιογραφίας εστιάζεται στις αντιδράσεις που υπήρξαν όταν η γερμανοεβραία φιλόσοφος Arendt (φωτογραφίες της σε 3 διαφορετικές ηλικίες) ανέλαβε να καλύψει για το αμερικανικό περιοδικό «New Yorker» τη δίκη του ναζί εγκληματία Άντολφ Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ,  σοκάροντας τους πάντες με τη θαρραλέα, αντισυμβατική προσέγγισή της στο ότι ο Άιχμαν δεν ήταν ένα τέρας, αλλά ότι σαδιστής και δολοφόνος μπορεί να γίνει και ένας συνηθισμένος ανθρωπάκος.
Ο Άντολφ Άιχμαν ήταν συνταγματάρχης των SS, επικεφαλής του Γραφείου Εβραϊκών υποθέσεων της Γκεστάπο και ήταν ο αρχιτέκτονας του Όλοκαυτώματος που οδήγησε σε εξόντωση περίπου 6 εκατομμύρια Εβραίους της Ευρώπης.
Όπως γράφει ο Πολωνός  κοινωνιολόγος Ζίγκμουντ Μπάουμαν «A Natural History of Evil» (Yong-June Park, 2011)(οι υπογραμμίσεις δικές μου) :
Η Χάνα Αρεντ, ίσως η πιο σημαντική εκπρόσωπος αυτού του τρόπου σκέψης που αντιτίθεται σαφώς και αδιάλλακτα στην αναγωγή των κοινωνικών φαινομένων στην ατομική ψυχή, παρατηρούσε ότι το αληθινά δαιμονικό πνεύμα μεταξύ των ναζιστών λαοπλάνων ήταν ο Χίμλερ. Ο Χίμλερ –μολονότι δεν προερχόταν από τους κύκλους των μποέμ όπως ο Γκέμπελς και χωρίς να είναι ένας διεστραμμένος όπως ο Στράιχερ, ούτε ένας τυχοδιώκτης όπως ο Γκέρινγκ, ούτε και ένας φανατικός όπως ο Χίτλερ ή ένας τρελός όπως ο Ρόζενμπεργκ– «οργάνωσε τις μάζες σε ένα σύστημα ολικής κυριαρχίας», χάρη στην (ορθή!) παραδοχή του ότι στην απόλυτη πλειονότητά τους οι άνθρωποι δεν είναι ούτε βρικόλακες ούτε σαδιστές, αλλά εργαζόμενοι και πατέρες οικογενειών.


Το πού θα οδηγούσε την Αρεντ αυτή η παρατήρηση το μάθαμε τελικά από το βιβλίο της «Ο Αϊχμαν στην Ιερουσαλήμ». Αυτό που αναφέρεται περισσότερο από τα συμπεράσματα της Χάνα Αρεντ είναι η συνοπτική απόφανσή της περί της κοινοτοπίας του κακού. Αυτό που εννοούσε η Αρεντ, όταν τη διατύπωνε, ήταν ότι για να διαπραχθούν τερατωδίες δεν χρειάζονται τέρατα και ότι το πρόβλημα το σχετικό με τον Αϊχμαν έγκειτο ακριβώς στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ανώτατων αυθεντιών της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής, αυτός, και μαζί με αυτόν πολυάριθμοι σύντροφοί του που διέπρατταν εγκλήματα, δεν ήταν ούτε ένα τέρας ούτε ένας σαδιστής. Ήταν αντίθετα υπερβολικά, τρομερά, τρομακτικά «φυσιολογικός».
.............................
Ηταν επομένως μια ευκαιρία να υποβληθεί η «υπόθεση του τέρατος» σε μιαν εξέταση μέγιστης ακρίβειας και από τα πιο φημισμένα μέλη των ψυχολογικών και ψυχιατρικών επαγγελμάτων. Το τελικό συμπέρασμα της πιο ευρείας και αξιόπιστης έρευνας που έγινε προέκυψε αν μη τι άλλο αμφίσημο. Ιδού ποιο ήταν με τα λόγια της Χάνα Αρεντ: «Μισή δωδεκάδα ψυχίατροι βεβαίωσαν ότι είναι ‘‘φυσιολογικός’’ – ‘‘πιο φυσιολογικός, σε κάθε περίπτωση, από όσο είμαι εγώ ο ίδιος αφότου τον εξέτασα’’, λέγεται ότι αναφώνησε ένας από τους εξεταστές, ενώ ένας άλλος αποκάλυψε ότι το συνολικό ψυχολογικό του προφίλ, η συμπεριφορά του προς τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τον πατέρα και τη μητέρα του, τις αδελφές και τους φίλους ήταν ‘‘όχι μόνον φυσιολογική αλλά και η πιο αγαπητική’’. Το πρόβλημα με την περίπτωση του Αϊχμαν ήταν ακριβώς το ότι τόσοι άλλοι που είχαν κηλιδωθεί με αυτά τα εγκλήματα ήταν σαν κι αυτόν και δεν ήταν πιο διεστραμμένοι ή σαδιστές από εκείνους που τους εξέτασαν, καθώς ήταν τρομερά, τρομακτικά φυσιολογικοί. Από την άποψη των νομικών μας θεσμών και του δικού μας ηθικού κριτηρίου, αυτή η κανονικότητα ήταν πολύ πιο ανησυχητική από το σύνολο όλων εκείνων των ωμοτήτων».
....................................

Από τις πιο πρόσφατες μελέτες που ακολούθησαν αυτή τη γραμμή, το βιβλίο του Φίλιπ Ζιμπάρντο The Lucifer Effect, που δημοσιεύτηκε το 2007, διακρίνεται εξαιτίας του ότι είναι μια ανατριχιαστική και στενάχωρη μελέτη. Επικεντρώνεται σε μια σειρά από αγόρια και κορίτσια, που είναι παιδιά λαϊκά, καλοί, φυσιολογικοί και συμπαθητικοί Αμερικανοί, και που μεταμορφώνονται σε τέρατα όταν φτάνουν σε ένα είδος «κρανίου τόπο», στη μακρινή χώρα του Ιράκ, όπου τους αναθέτουν τη φρούρηση αιχμαλώτων, στους οποίους αποδίδουν κακές προθέσεις και τους υποψιάζονται ότι ανήκουν σε ένα κατώτερο είδος ανθρώπινων υπάρξεων ή ότι είναι ίσως κάτι λιγότερο από άνθρωποι.

 ................................
Στον γενέθλιο τόπο της(η κοπέλα της φωτογραφίας) και σε εκείνους των συντρόφων της, οι γείτονές τους αρνούνται να πιστέψουν ακόμα και σήμερα ότι εκείνα τα αξιαγάπητα αγόρια και κορίτσια, που τα γνωρίζουν από την πιο τρυφερή τους ηλικία, είναι τα ίδια πρόσωπα που απεικονίζονται σαν τέρατα στις φωτογραφίες που βγήκαν στους χώρους των βασανιστηρίων του Αμπου Γκράιμπ.
Και όμως είναι.



Το ίδιο φυσιολογικοί και καθημερινοί άνθρωποι είναι και οι 6 προφυλακισθέντες σωφρονιστικοί υπάλληλοι της Νιγρίτας που οδήγησαν με άγριο εν ψυχρώ ξυλοδαρμό τον δολοφόνο Ιλία Καρέλι στον θάνατο.
Οι ίδιοι επιστρέφοντας στο σπίτι τους θα χαϊδέψουν τα παιδιά τους , τις γυναίκες τους και τον σκύλο τους, θα μεταλάβουν στην εκκλησία, θα πάνε στον επιτάφιο και στην Ανάσταση  και θα πούνε και τα αστεία τους με τους φίλους τους ψήνοντας το αρνί το Πάσχα.
Γι` αυτό άλλωστε και οι συγγενείς τους διαμαρτύρονταν έξω από το δικαστήριο για την δικαστική έρευνα της υπόθεσης αλλά και αρκετοί τους δικαιολόγησαν στο ίντερνετ για την πράξη τους.
H κοινοτυπία του κακού που περιγράφει η Άρεντ  έγκειται στο ότι 6 σωφρονιστικοί υπάλληλοι και όχι ένας , που θα μπορούσε να είναι διεστραμμένος, θεώρησαν απόλυτα φυσιολογικό και σωστό ότι πρέπει να γίνουν  τιμωροί του κακοποιού που δολοφόνησε άνανδρα ένα συνάδελφο τους .Δεν αποκλείεται μάλιστα όταν εβλεπαν στην τηλεόραση τα βασανιστήρια που γίνονταν στο Αμπου Γκράιμπ να τα θεώρησαν απαράδεκτα.
Τόσο όμως στο Αμπου Γκράιμπ όσο και στην Νιγρίτα, αλλά και οπουδήποτε αλλού, η κοινοτυπία του κακού είναι δυστυχώς υπαρκτή  σε όλη την διαστρωμάτωση των διοικητικών δομών κάθε είδους εξουσίας.
Αν όμως οι ηγεσίες ήσαν κατηγορηματικά αντίθετες σε τέτοια φαινόμενα τότε κανένας από τους υφισταμένους, αν θα γνώριζε πως κινδυνεύει να τιμωρηθεί άμεσα, δεν θα πρόβαινε σε αυτές τις πράξεις .
 Ο Άιχμαν διακήρυσσε "ότι δεν έχει τίποτε εναντίον των Εβραίων" αλλά ως  τέλειος γραφειοκράτης λάμβανε  τις αποφάσεις για την εξόντωσή τους με απόλυτα γραφειοκρατική ψυχρότητα γιατί ήταν πιστός  και ευσυνείδητος εκτελεστής άνωθεν εντολών.
Ο Άιχμαν, όσο και αν φαίνεται εξεζητημένο θα ήταν  ο  εργαζόμενος που κάθε εργοδότης θα ήθελε να έχει στην δούλεψη του!