Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ




Ο thinks, σε σχόλιο του στο ποστ μου ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΕΧΤΗΚΕ Ο ΤΡΑΜΠ ,έδωσε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τις αμερικανικές εκλογές, μερικά από τα οποία μεταφέρω εδώ.
Η Κλίντον υπερίσχυσε σε ψήφους, γιατί  πήρε συνολικά 59.938.290 ψήφους, ενώ ο Τραμπ 59.611.678 (326.612 ή 0.55% λιγότερες από τη Κλίντον) αλλά ο Τραμπ παίρνει 306 Εκλέκτορες ενώ η Κλίντον μόνο 232.
Το ίδιο είχε γίνει και το 2000 όταν ο  Γκορ πήρε  50.999.897 ψήφους και ο Μπους 50.456.002 (543.895 ή 1.08% λιγότερες) αλλά ο Μπους πήρε 271 Εκλέκτορες ενώ ο Γκορ 266. (Μεγαλύτερη διαφορά ψήφου για τους δύο υποψηφίους από το 2016, αλλά λιγότερους Εκλέκτορες για τον νικητή, λόγω  της διαφοράς συγκεκριμένων Πολιτειών σε αριθμό εκλεκτόρων)
Το σχεδιασμένο ή όχι μπάχαλο που έγινε με τις ψηφοφορίες στην Φλόριντα φαίνεται ότι ευνόησε την εκλογή του Μπους.
 Η ταινία  Recount (2008) με τον Κέβιν Σπέισι το περιγράφει καλά.


Παρά την μεγάλη κινητοποίηση που έγινε σε αυτές τις εκλογές για να ψηφιστεί η Χίλαρι, τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τους καλλιτέχνες και το Χόλιγουντ, τόσο αυτή όσο και ο Τράμπ δεν ήσαν συμπαθείς στον κόσμο. Αρνητικά έβλεπαν τον Τραμπ το 65% του λαού και την Χίλαρι το 56%
Σε ένα βαθμό αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι ψήφισαν 3.062.976 ή 2.38% λιγότεροι από το 2012, ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκε η ψήφος στα μικρότερα κόμματα από το 1,45% στο 4,85%.


Η εικόνα από το γράφημα δείχνει σαφώς ότι οι ΗΠΑ έχουν χωριστεί στα δύο. Στα ανεπτυγμένα παράλια και στις  κεντρικές πολιτείες.
Στο προηγούμενο ποστ μου έχω αναφέρει τα ιδιαίτερα στοιχεία των ψηφοφόρων του καθενός και όπως χαρακτηριστικά γράφει ο  thinks ψήφισαν ως επί τα πλείστον τον Τραμπ εκείνοι οι φτωχοί που ζουν σε πάρκα για τροχόσπιτα και σε αγροτικές απομακρυσμένες περιοχές που δεν είχαν ψηφίσει πριν και δεν είχαν εγγραφεί, ή δεν είχαν φανερό τηλέφωνο για να τους συμπεριλάβουν στις έρευνες οι δημοσκόποι. Εκείνοι που κυκλοφορούν με μια καραμπίνα στο πίσω παράθυρο του ημιφορτηγού.



Το μόνο παρήγορο από αυτή την εκλογή είναι ότι ίσως προκαλέσει την αφύπνιση του συνειδητοποιημένου κοινού των Αμερικανών, γεγονός που διαφάνηκε στις για πρώτη φορά μετά την εκλογή Προέδρου στις ΗΠΑ, έντονες και πρωτοφανείς διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στις ΗΠΑ.
Η Google μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ενημέρωσε ότι οι χρήστες άρχισαν να πληκτρολογούν «μετανάστευση», «πως μεταναστεύω στον Καναδά» και «end of the world».
Στον Καναδά η σελίδα της καναδικής υπηρεσίας μετανάστευσης έπεσε, λόγω της τεράστιας αύξησης των επισκεπτών που έψαχναν πληροφορίες.



Η επιστολή που έγραψε ο Οσκαρικός σεναριογράφος Άαρον Σόρκιν στη σύζυγο του και τη δεκαπεντάχρονη κόρη του, τη Ρόξυ, με αφορμή την επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, συμπυκνώνει τα αισθήματα όλων αυτών που αισθάνονται σαν προσβολή αλλά και απειλή την εκλογή Τραμπ για την χώρα τους.
Ο Άαρον Σόρκιν είναι ο «εγκέφαλος» πίσω από το «Social Network» και τη θρυλική σειρά «West Wing» αλλά και για το The Newsroom και η επιστολή του δημοσιεύτηκε στο Vanity Fair




 «Κορίτσια Σόρκιν,
Ο κόσμος άλλαξε εχθές το βράδυ, άλλαξε με έναν τρόπο από τον οποίο δεν μπορούσα να μας προστατέψω. Αυτό είναι ένα απαίσιο συναίσθημα για έναν πατέρα.
 Δε θέλω να σας το κρύψω, είναι μια απαίσια κατάσταση. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχασε ο υποψήφιος που υποστηρίζω στις εκλογές, για την ακρίβεια είναι η έκτη, αλλά είναι η πρώτη φορά που ένα πραγματικά ανίκανο γουρούνι με επικίνδυνες ιδέες, μια ψυχιατρική διαταραχή και καμία γνώση του κόσμου εκλέγεται πρόεδρος των ΗΠΑ.
Δεν είναι μόνο ο Τραμπ που κέρδισε εχθές το βράδυ, αλλά και οι υποστηρικτές του. Η Κου Κλουξ Κλαν. Λευκοί εθνικιστές. Σεξιστές, ρατσιστές και παντός είδους μπούφοι. Οργισμένοι νεαροί λευκοί άνδρες που νομίζουν πως η ραπ μουσική και η 5η Μαΐου απειλούν τον τρόπο ζωής τους έχουν λόγο να πανηγυρίζουν. Άνδρες, οι οποίοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποκαλούνται άνδρες, που πιστεύουν πως καμία γυναίκα δεν θα έπρεπε να έχει βλέψεις να είναι κάτι παραπάνω από απλά όμορφη έχουν πλέον λόγο να πανηγυρίζουν. Έδωσαν ελπίδα στο μίσος.
Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, θέση την οποία κατείχαν προσωπικότητες όπως ο Τζέφερσον, ο Λίνκολν, ο Ουάσινγκτον, ο Κένεντι και ο Ομπάμα, θα είναι ο άνδρας που περνάει ώρες στο Twitter «εκδικούμενος» όσους τον κριτίκαραν. Ντροπιαστήκαμε μπροστά στα παιδιά μας και μπροστά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο υπόλοιπος κόσμος δεν άργησε να αντιδράσει. Οι οικονομολόγοι προβλέπουν μια βαθειά κρίση στην οικονομία μας. Οι ΝΑΤΟϊκοί μας σύμμαχοι είναι φοβισμένοι. Μειονότητες σε όλη την Αμερική πραγματικά τρέμουν από φόβο τους. Ας μην ξεχνάμε, η πλειονότητα των υποστηρικτών του Τραμπ δεν τρέφει φιλικά αισθήματα ούτε προς τους Εβραίους. Από την άλλη, στα αρχηγεία του ISIS έκαναν σίγουρα πάρτι. Τι δε θα έδινα για να αντάλλαζα τον Τραμπ με τον Νίξον.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πρώτα από όλα, πρέπει να θυμόμαστε πως δεν είμαστε μόνοι. 100 εκατομμύρια Αμερικάνοι και δισεκατομμύρια ανά τον κόσμο νιώθουν ακριβώς όπως εμείς.
Δεύτερον, σηκωνόμαστε από τα κρεβάτια μας. Ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του θέλουν να δουν όλους εμάς (Εβραίους, μορφωμένους, την ελίτ του Χόλιγουντ κλπ) να κλαίμε στις γωνίες και να συζητάμε για μετανάστευση στον Καναδά. Δε θα τους δώσω αυτή την ικανοποίηση, ούτε και εσείς.
Αυτό θα κάνουμε λοιπόν γαμώτο, θα πολεμήσουμε (Ρόξυ, υπάρχουν συγκεκριμένες στιγμές για τέτοιου είδους γλώσσα, αυτή είναι μια από αυτές). Έχουμε δύναμη και πάνω από όλα έχουμε τις φωνές μας. Μπορεί να μην έχουμε την πλειοψηφία στη Γερουσία η το Κογκρέσο αλλά έχουμε αντιπροσώπους. Επίσης, είναι καλό να θυμόμαστε πως και οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι νιώθουν για τον Τραμπ ακριβώς όπως και εμείς. Πρέπει να σιγουρέψουμε πως οι εκπρόσωποι μας στα κοινά θα δουλέψουν μέχρις εσχάτων.
Θα αναμειχθούμε στα κοινά. Είτε αυτό σημαίνει οικονομική βοήθεια, είτε χειρονακτική. Η οικογένεια μας είναι αρκετά προστατευμένη από την πλειονότητα των πολιτικών του Τραμπ, οπότε θα βοηθήσουμε αυτές που δεν έχουν ανάλογη προστασία. Θα παλέψουμε για να διατηρήσουν οι γυναίκες το δικαίωμα της επιλογής. Θα παλέψουμε για την ισότητα. Θα υψώσουμε το ανάστημα μας.
Η Αμερική δεν σταμάτησε να είναι η Αμερική εχθές το βράδυ, ούτε εμείς σταματήσαμε να είμαστε Αμερικάνοι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, σε όλη την ιστορία μας, τις πιο σκοτεινές μας ώρες τις διαδέχονται οι καλύτερες στιγμές μας.
Ρόξυ, το ξέρω πως οι προβλέψεις μου έχουν πέσει έξω στο παρελθόν αλλά δεν πιστεύω πως αυτός ο τύπος θα βγάλει το χρόνο χωρίς να υποπέσει σε κάποιο έγκλημα που θα οδηγήσει στην καθαίρεση του. Ακόμα και να το κάνει όμως, θα αντέξουμε μια τετραετία και μετά θα πολεμήσουμε με ό,τι έχουμε ώστε να κερδίσει ο υποψήφιος μας και να χάσουν μια και καλή. Γλυκιά μου, θα είναι η πρώτη φορά που θα ψηφίζεις.
Η μάχη δεν έχει τελειώσει. Η μάχη μόλις αρχίζει. Ο παππούς σου πολέμησε στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και, όταν τελικά επέστρεψε, αυτή η χώρα του έδωσε την ευκαιρία να φτιάξει ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένεια του. Αρνούμαι να παραδώσω στην εγγονή του μια χώρα επηρεασμένοι από ηλίθιους, γεμάτους μίσος, άνδρες. Τα δάκρυα σου εχθές το βράδυ με αφύπνισαν.
Σας αγαπώ,

Ο Μπαμπάς


3 σχόλια:

  1. Το Κολέγιο των Ελεκτόρων είναι ένας ιδιοφυής μηχανισμός με τον οποίο να διαχειρίζεται η δημοκρατία το μωσαϊκό στο καζάνι της Αμερικής. Ενώ οι εκλογές είναι απλή αναλογική σε κάθε Πολιτεία, κάθε Πολιτεία στέλνει ένα αριθμό Ελεκτόρων ανάλογο με τον πληθυσμό της να ψηφίσουν πρόεδρο στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα τον Δεκέμβριο. Οι ελέκτορες ψηφίζουν κατά συνείδηση και έχουν οι περισσότεροι το δικαίωμα να ψηφίσει άλλον υποψήφιο από εκείνον τον οποίο στάλθηκαν να ψηφίσουν. Θεωρητικά θα μπορούσαν να βγάλουν την Κλίντον τον Δεκέμβριο αν άλλαζαν αρκετοί Ελέκτορες την ψήφο τους αλλά φυσικά είναι απίθανο να την αλλάξουν τόσοι πολλοί. Σο παρελθόν έχουν αλλάξει μόνο ένας-δύο αραιά και που. Σήμερα το αποτέλεσμα στέκεται Κλίντον 232, Τραμπ 306 (+16). Οι 16 του Μίσιγκαν δεν έχουν ανακοινωθεί επισήμως ακόμα.

    Χαίρομαι που έκλεισες την ανάρτησή σου με τον πολύ αξιόλογο Σόρκιν (A Few Good Men [«You can’t handle the truth!»]). Η σειρά The West Wing ήταν πράγματι θρυλική. Τα χρόνια του Μπους για μια ώρα την εβδομάδα ζούσαμε την κυβέρνηση που θα έπρεπε να είχαμε. Έχω και τα 156 επεισόδια και τα ξέρω το καθένα απ’ έξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις κινηματογραφικές δουλειές του Σόρκιν τις έχω δει όλες (A Few Good Men, Malice, The American President, Charlie Wilson's War, The Social Network, Moneyball και Steve Jobs) αλλά από τις τηλεοπτικές μόνο το The Newsroom

      Διαγραφή
    2. Κοιταξτε κι'αυτο,για το που ψαχνει εμπνευση ο Σορκιν για τα σεναρια του. Αυγουστος-3-2001 " LOS ANGELES (AP) — Aaron Sorkin, creator of "The West Wing" TV series, said he used cocaine and smoked marijuana before his April drug arrest despite assertions by friends that it represented a one-time lapse."It wasn't the first time, but it wasn't the fifth time, either," Sorkin says in Talk magazine's September issue.

      He did not depend on drugs to relieve the pressure of writing the Emmy-winning NBC drama, Sorkin said.

      "If you use drugs long enough you forget how to celebrate without them," he said. He has used rock cocaine "fewer than a handful of times" over the last few years and never when he's writing, he told Talk.

      "I've tried to have one potato chip, if you will, and succeeded," he said. He smoked marijuana "from time to time," Sorkin said.

      He said he's vowed there will be no more slip-ups and is adhering to his court-ordered diversion program that includes random tests for illegal substances.

      Sorkin, 39, said he and his wife, Julia, already had made a decision to separate before his recent woes. He hopes they will reunite, he said, and he visits their 9-month-old daughter regularly.

      Sorkin, who had been treated for a cocaine habit in 1995, was arrested April 15 at Burbank Airport after marijuana, hallucinogenic mushrooms and rock cocaine were found in his bag.

      The writer's friends and colleagues publicly expressed confidence that he was clean and called the arrest an aberration, but they were being guided by what Sorkin had told them, according to the magazine.

      He pleaded guilty in June to a misdemeanor and two felony counts, and was allowed to enter a drug treatment program instead of serving prison time.

      In an interview in the upcoming issue of TV Guide, Sorkin said he smoked crack cocaine daily while writing the 1995 movie "The American President."

      "That is why it took me three years to write the script," he said. He entered Minnesota's Hazelden Institute at the urging of friends, including Rob Reiner, director of "The American President."

      Posted by MorganG at 03:08 PM

      Διαγραφή