Ο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΙΣΤΙΚΟΣ ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

 Όταν είδα το παραπάνω σκέφτηκα ότι πιθανόν να είναι κάποια ψεύτικη κατασκευή κάποιου φανατικού κατά της ορθοδοξίας, οπότε και άρχισα να ψάχνω στο ιντερνέτ σχετικά με τον Άγιο Εφραίμ τον Σύρο.
 Έτσι με έκπληξη διαπίστωσα ότι αυτό είναι μετριοπαθής έκφραση μπροστά στο απίστευτο μέγεθος του μισογυνισμού του, τον οποίο μπορεί να κατανοήσει κανείς διαβάζοντας αυτά που έχει γράψει στο γεμάτο (χριστιανική αγάπη)!) πόνημα του  Κατά των πονηρών γυναικών
 
«Τι είναι η γυναίκα; Είναι ναυάγιο πάνω στην ξηρά, πηγή κακίας, αποταμίευμα χυδαιότητας και πονηριάς, θανατηφόρο συναπάντημα, ολίσθημα των ματιών, όλεθρος των ψυχών, πληγή της καρδιάς, καταστροφή των νέων, εξουσία του Άδη, απόκρημνη επιθυμία.
 
«Τι είναι η γυναίκα; Είναι αιτία του διαβόλου, ανάπαυση του όφη, παρηγοριά του διαβόλου, απαρηγόρητη λύπη, καμίνι που από κάτω καίει φωτιά, σκανδαλισμός των σωζομένων, αγιάτρευτη κακία, τόπος καθημερινής φλυαρίας, ξενοδοχείο των άσωτων, εργαστήριο των δαιμόνων.
 
«Τι είναι η γυναίκα; Είναι φίλτρο πονηριάς, αδιάντροπο θηρίο, αχαλίνωτο στόμα, δημοσίευση των μυστικών, οδηγός του σκότους, δάσκαλος των παραπτωμάτων, πονηριά της απόλαυσης, αχόρταγη επιθυμία, που προξενεί την αιώνια κόλαση.
 
« Τι είναι η γυναίκα; Είναι γήινο φρόνημα, ραθυμία του άνδρα, ακολασία που κοιμάται μαζί του, φροντίδα που ξυπνά μαζί του, καθημερινή βλάβη, θύελλα του σπιτιού, ναυάγιο του άνδρα, ανήμερο θηρίο, καταγώγιο των μοιχών, όπλο του διαβόλου, επιθυμητή λύσσα, παγκόσμιος θάνατος.
 
Όταν λοιπόν δεις μία γυναίκα όμορφη, που λάμπει, που έχει χαρούμενα μάτια, που γυαλίζουν τα μάγουλά της, που  κάποια επιτηδευμένη ομορφιά του προσώπου της φλογίζει τον λογισμό σου και αυξάνει τις επιθυμίες σου, σκέψου ότι αυτό που θαυμάζεις είναι χώμα, ότι αυτό που καίει είναι στάχτη, και τότε θα σταματήσει να παραφέρεται η ψυχή. Ξεσκέπασε με τον λογισμό σου το δέρμα του προσώπου της, και τότε θα δεις όλη την μηδαμινότητά της ομορφιάς της, διότι δεν θα βρεις τίποτε άλλο από οστά φλέβες και δυσοσμία. Σκέψου επίσης αυτή να γερνάει, να μεταβάλλεται, να πεθαίνει, να πέφτει μαραμένο όλο εκείνο το άνθος. Σκέψου τι θαυμάζεις, και να ντραπείς, και αφού ντραπείς, μετανόησε.»
 
Είναι ενδιαφέρουσα η προσπάθεια που διαβάζω εδώ να δοθούν εξηγήσεις για το κείμενο αυτό.
Παρά το ότι, όπως έχω γράψει είναι  ανύπαρκτη η σχέση του  πολιτισμού των αρχαίων μας με τον χριστιανισμό  ( ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΕΝΑ ΠΛΑΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟ)  φαίνεται ότι ο απολογητής του Αγίου Εφραίμ έχει μελετήσει καλά τους σοφιστές, που με τα σοφίσματα τους υποστήριζαν παράδοξες απόψεις, παραβιάζοντας συγκαλυμμένα τους νόμους της λογικής.
Αρχικά λοιπόν μας ενημερώνει ότι είναι κατά των πονηρών γυναικών, αλλά προφανώς επειδή δεν έχει γράψει άλλο για τις μη πονηρές γυναίκες, γίνεται προσπάθεια να αμφισβητηθεί η γνησιότητα του έργου.  (το οποίο μάλιστα είναι και αμφιβαλλόμενο, όπως τα περισσότερα από τα διασωθέντα έργα που αποδίδονται στον άγιο)
Μετά διαβάζουμε το ακλόνητο επιχείρημα ότι :προφανώς δεν ήταν σχιζοφρενής ( από σαφή δική του ψυχιατρική γνωμάτευση μετά από 1700 χρόνια!) , ώστε από τη μια να αναλώνεται για το λαό του και από την άλλη να κυριαρχείται από μίσος για το ήμισυ της ανθρωπότητας!
Για να δικαιολογηθούν δε όλα αυτά τα φρικώδη που έγραψε για τις γυναίκες διαβάζουμε ότι: όλα αυτά απευθύνονται  σ’ έναν αδύναμο μοναχό για να τον αποτρέψει από τη φυσική έλξη του αντίθετου φύλου και δε σκοπεύει να υποκινήσει μίσος ή απέχθεια στη γυναίκα ως άνθρωπο.
Απλά είναι  ένας τεχνητός τρόπος να δημιουργήσει στον μοναχό απέχθεια για τη γυναικεία έλξη, και όχι για τη γυναίκα αυτή καθεαυτή ως ανθρώπινο πλάσμα. Αυτό από μόνο του δείχνει έναν άνθρωπο που όχι μόνο δεν μισεί τις γυναίκες, αλλά που ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ με μεθόδους ενάντια στην έλξη που του προκαλούν, επειδή τις υπεραγαπά!!!!
(η τόση πολλή αγάπη μου θύμισε όλες αυτές τις γυναικοκτονίες στις οποίες ακούμε ότι την σκότωσε γιατί την αγαπούσε!)
Όλα δε αυτά τα ανατριχιαστικά που γράφει για τις γυναίκες αφορούν στην πραγματικότητα τον διάβολο, που κρύβεται πίσω από το φυσιολογικό μεν, αλλά εξοβελιστέο σεξουαλικό ένστικτο!
(Όταν, για να κάνει την συμβουλή του πιο αξιοπρόσεκτη, ο άνδρας μοναχός κάνει τον μαθητευόμενο να βλέπει τον διάβολο να κρύβεται πίσω από μια ωραία γυναίκα, δεν εννοεί τη γυναίκα, αλλά την παραπλάνηση από τη γενετήσια έλξη)
.Και τώρα φτάνουμε στην κορύφωση της σοφιστείας καθώς γίνεται αναφορά, στην αναγκαστικά μεν χαρακτηριζόμενη ως φρικτή πολιτική δολοφονία (!!) της Υπατίας από κάποιους (όχι βέβαια φανατικούς, αλλά απλά) ανόητους χριστιανούς!
Κουβέντα βέβαια για τον υποκινητή τους, τον αρχιεπίσκοπο Κύριλλο που βέβαια έγινε και Άγιος!

Μεταφέρει δε μια ιστορία που γράφει ο Δαμάσκιος, γράφοντας ένα αιώνα μετά τον θάνατο της,  ότι ένας μαθητής της τής εξομολογήθηκε τον έρωτά του, «εκείνη αποφάσισε να τον τιμωρήσει και βρήκε μια πολύ αποτελεσματική μέθοδο για να τον αποφύγει. Του έδειξε μια από τις πετσέτες υγείας που χρησιμοποιούσε, το σύμβολο δηλαδή της γυναικείας φύσης, λέγοντας: “Αυτό αγαπάς στην πραγματικότητα, νεαρέ μου, και όχι την ομορφιά για την ομορφιά της”»
Το ότι αν αληθεύει αυτή η ιστορία, γιατί υπάρχει και άλλη εκδοχή ότι η Υπατία θεράπευσε με μουσική τον πόθο του νέου γι’ αυτήν, βολεύει τους απολογητές του Εφραίμ γιατί συνάδει και με την χριστιανική αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι ακάθαρτες λόγω της εμμήνου ρύσεως τους!
Οπότε συμπεραίνει αυθαίρετα ότι έτσι, μας αποκαλύπτει τον αληθινό χαρακτήρα της Υπατίας και δείχνει την απέχθειά της προς το ανθρώπινο σώμα και τη σεξουαλικότητα»
(άραγε θα συμφωνούσε γι΄αυτό ο σύζυγος της Ισίδωρος;)
Για να καταλήξει στο μεγαλειώδες συμπέρασμα, που κατ΄αυτόν αιτιολογεί  τις αθλιότητες  του Εφραίμ για τις γυναίκες:
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τους δασκάλους του χριστιανικού μοναχισμού. Προσπαθούν να βοηθήσουν τους μαθητές τους (που οικειοθελώς έθεσαν τον εαυτό τους στη μαθητεία αυτή) να καταλάβουν τη βαθύτερη σημασία του Έρωτα (το θείο έρωτα και την ένωση με το Θεό, το ανώτατο ερωτικό ιδεώδες σε όλο το σύμπαν) και να τους στρέψουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Ως επιβεβαίωση δε του μισογυνισμού και της ανθρωποφοβίας που πρέπει να έχουν οι μοναχοί, μας παραθέτει απόσπασμα από τις οδηγίες που δίνει στους μοναχούς ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:  Και αν τύχη και περάσης από ένα σοκκάκι και εις το ένα μέρος είνε η γυναίκα και εις το άλλο είνε ο διάβολος, να μην αποπεράσης εκείθεν οπού είνε η γυναίκα, μόνον από εκεί όπου είναι ο διάβολος, διατί κάνεις τον σταυρόν σου και φεύγει, μα η γυναίκα δεν φεύγει. Και καθώς είνε δύσκολον το αρνί να συναναστρέφεται με τον λύκον και να μη φαγωθή  ή τα λιανόξυλα με τα κάρβουνα και να μην καγούν, έτσι είνε δύσκολον ο καλόγηρος να συναναστρέφεται με γυναίκες και η καλογριά με άνδρες και να μην μολυνθούν και να σκανδαλισθούν»
Και για να πεισθούμε ότι δεν υπάρχει μισογυνισμός στην ορθοδοξία μας αναφέρει την ύπαρξη γυναικών που μόνασαν ξεκινώντας από   τη μεγάλη αγία διδασκάλισσα της ερήμου Συγκλητική, που «έγινε για τις γυναίκες ό,τι ο Μέγας Αντώνιος για τους άντρες».

Για τον ΄Άγιο αυτό έχω γράψει το ποστ μου ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ-Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΛΥΣΙΑΣ!
Αν η Συγκλητική είχε ακολουθήσει το παράδειγμα του Αντώνιου νομίζω ότι σήμερα αποτελεί μάλλον παράδειγμα προς αποφυγή  για τις σημερινές γυναίκες!
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.