ΑΧΤΑΡΜΑΣ

Επειδή τα σχόλια σας στο προηγούμενο μου ποστ λειτούργησαν σαν το κουδουνάκι στα κλασσικά πειράματα του Παυλώφ και αντανακλαστικά οι απαντήσεις θα ήσαν ποικίλες και μακροσκελείς προτίμησα να τις κάνω πόστ με αυτό τον τίτλο.

Κατ΄ αρχάς η ξεχωριστή μας weirdo και ο νέος φίλος δειμος του πολίτη με αποκαλούν τέρας μορφώσεως
Άκου τέρας! Τους παραπέμπω στο προφίλ μου που αναλύω μετριοφρόνως το πόσο χαριτωμένος είμαι !
Απλά από παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει, εκτός από βιβλία , καθημερινά εφημερίδα οπότε εκτός της επικαιρότητας διαβάζεις και πλήθος άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.
Όποια απορία επίσης μου γεννιόταν δεν δίσταζα καθόλου να την ψάξω σε εγκυκλοπαίδεια.
Από Δομή που λέει η weirdo , σε Πάπυρο Λαρούς Μπριτάννικα μέχρι τον κλασσικό Ελευθερουδάκη.
Μετά δίπλα στο γραφείο μου έχω ένα πολύ ωραίο σημειωματάριο που μου είχαν χαρίσει και δεν ήξερα τι να το κάνω μέχρι που αποφάσισα να γράφω ότι ενδιαφέρον διαβάζω που αν δεν το φυλάξω έγκαιρα θα το ξεχάσω πάραυτα.
Μου το είχε χαρίσει μια φιλόλογος με την εξής αφιέρωση που με είχε συγκινήσει
«Θεώρησα προτιμώτερο να σας πώ «ευχαριστώ»μ’αυτόν τον τρόπο.Με ένα σημειωματάριο από ξύλο και χαρτί κι ένα καράβι στο εξώφυλλο του. Νομίζω ότι αυτά τα «πολύτιμα υλικά»,σας ταιριάζουν.»
Και μια και μιλάμε και για φιλόλογους στο σχολείο σε ποια μαθήματα λέτε ότι κινδύνεψα να μείνω μετεξεταστέος ; Ιστορία και Λατινικά!!
Τελειώνοντας το σχολείο λόγω των ανεκδιήγητων φιλόλογων που είχαμε η σχέση μου επίσης με την γραμματική και το συντακτικό ήταν όση και με την Κινεζική λογοτεχνία.
Ευτυχώς υπήρξε και ένας φιλόλογος που μπορεί να μην μας έμαθε ότι έλεγε το πρόγραμμα όμως μας έδωσε με καταπληκτικό τρόπο να καταλάβουμε το μεγαλείο της Αντιγόνης με αποτέλεσμα στα 16 μου να μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον να διαβάσω το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην μετάφραση του Συκουτρή.
Επίσης ευτυχώς στο φροντιστήριο μέσα σε ένα χρόνο ένας άλλος φιλόλογος με ένα βιβλιαράκι 29 σελίδων με έμαθε ότι χρειάζεται κανείς από τη Γραμματική και το Συντακτικό δηλαδή αυτά τα οποία 12 χρόνια κανένας δεν είχε καταφέρει να τα χώσει στο κεφάλι μου.

Ο νεόκοπος πατήρ, δηλαδή το eparxiakosaloni έχει την απορία αν παίζουμε trivial και υπήρχε τέτοια ερώτηση.
Οι ερωτήσεις αυτές γίνονται συνήθως τη συνοδεία ικανής ποσότητας ούζου και μεζέδων αγναντεύοντας την θάλασσα και είναι ένα παιχνίδι γνώσεων και πλάκας με ένα φιλόλογο και ένα πολιτικό μηχανικό οι οποίοι διαθέτουν μία τερατώδη μνήμη και είναι ο καθένας τους μία κιβωτός χρησίμων και αχρήστων γνώσεων.

Τέλος η advocatus diaboli που είχε ξεχάσει τα Καυδιανά δίκρανα μου θύμισε ένα ωραίο που ειπώθηκε προπολεμικά σε εξετάσεις της Ιατρικής
Ρωτάει καθηγητής γνωστός για τις παραπλανητικές ερωτήσεις που έκανε:
Πείτε μου παρακαλώ το αίτιον του καρκίνου!
Ξύνεται ο φοιτητής και ξεροκαταπίνοντας απαντά:
Κύριε Καθηγητά, το ήξερα αλλά το έχω ξεχάσει.
Οπότε με ειρωνεία απαντά ο Καθηγητής.
Ω ! Τάλας ανθρωπότης! Είς το εγνώριζε και αυτός το ελησμόνησε!


(Το τάλας για τους ατυχείς που δεν μπορούν να απολαύσουν πλέον τον λόγο του Παπαδιαμάντη και του Ροΐδη στο αρχικό κείμενο, δεν έχει σχέση με τον Γκρέκ Τάλας τον σκηνοθέτη του« Ξυπόλυτου Τάγματος » αλλά με την έννοια του δυστυχής,ταλαίπωρος. )