Ο ΤΖΊΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΟ ΦΩΝΑΖΕ ΑΠΟ ΤΟ 1986 !

Έχουν περάσει 33 χρόνια από τότε που ο Τζίμης Πανούσης είχε τραγουδήσει:  Γαμάτε γιατί χανόμαστε!

Πράγματι από τότε η κατάσταση κάθε χρόνο και γίνεται χειρότερη καθώς οι γεννήσεις συνεχώς μειώνονται, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, καθώς  το φυσιολογικό “όριο αναπλήρωσης” των 2,1 παιδιών ανά γυναίκα, πέρασε κάτω από το 1,5. Στην Ελλάδα οι αλλαγές αυτές έχουν ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 κιόλας, όταν ο δείκτης γονιμότητας το 2016  ήταν 1,38, ένας από τους χαμηλότερους στον κόσμο.

Στο Όριο πολύ χαμηλής γονιμότητας (1,5 παιδιά ανά γυναίκα) -ο πληθυσμός μειώνεται στο μισό σε σχεδόν 65 χρόνια ενώ στο

Όριο ακραία χαμηλής γονιμότητας (1,3 παιδιά ανά γυναίκα) -ο πληθυσμός μειώνεται στο μισό σε σχεδόν 44 χρόνια.

 Ένα άκρως ενημερωτικό, με στοιχεία, σχετικά με το θέμα αυτό ,είναι το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου με τίτλο  Δημογραφικό : Εθνική απειλή

Οι υπογραμμίσεις με έντονα γράμματα είναι δικές μου.

Κατατριβόμενοι σε άγονες έριδες, αντιπαρερχόμενοι τα μείζονα και ουσιώδη με όπλο τον εντυπωσιασμό, εθελοτυφλούντες προ των δεινών που μας απειλούν και επαναπαυόμενοι στις βολικές δήθεν διεθνείς συνωμοσίες που μας απαλλάσσουν από την ευθύνη για τις συνέπειες, αφήσαμε να γιγαντωθεί η απειλή του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας.

Οι γεννήσεις είναι από καιρό λιγότερες από τους θανάτους και το 2015 για πρώτη φορά ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε από 11,1 εκατομμύρια το 2011 σε 10,5 εκατομμύρια.

Ταυτόχρονα αυξήθηκε το προσδόκιμο επιβίωσης με αποτέλεσμα τη δραματική γήρανση του πληθυσμού. Το 1961 μόλις το 8,3% του πληθυσμού ήταν ηλικίας άνω των 65 ετών, ενώ το 26,2% ήταν ηλικίας κάτω των 14.

Το 2014 το ποσοστό άνω των 65 ετών αυξήθηκε σε 20,5% και μόλις το 14,7% ήταν κάτω των 14. Τα στοιχεία αυτής της έρευνας, που πραγματοποίησε η έρευνα της διαΝΕΟσις, αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα εξελίσσεται ραγδαία σε χώρα γερόντων. Έως το 2050 ο πληθυσμός της προβλέπεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 2,5 εκατομμύρια και να υποχωρήσει στα 8,3 εκατομμύρια.

Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε δραματικά κατά την τελευταία τετραετία, καθώς η παραμέληση των επενδύσεων και η εξαθλίωση της αγοράς εργασίας ώθησαν σε μετανάστευση 500.000 κυρίως νέους, σε παραγωγική ηλικία και κατά κανόνα υψηλής μόρφωσης και προσόντων.

Ετσι ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (όσοι πολίτες ηλικίας 20 έως 69 ετών θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκατομμύρια το 2015 σε 4,5-5,5 εκατομμύρια το 2050. Ο γηρασκόμενος πληθυσμός με παράλληλη συνεχή μείωση των νέων γενεών, εκτός από τον απώτερο αφανισμό του ελληνικού έθνους, συνεπάγεται ταυτόχρονα μειωμένα δημόσια έσοδα και αυξημένες δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης. Συνεπακόλουθο, η συνεχής περαιτέρω περικοπή των συντάξεων λόγω αύξησης του πληθυσμού των γερόντων και ελάττωσης των νεότερων παραγωγικών ηλικιών. Χωρίς πολυάριθμες παραγωγικές ηλικίες οι γηράσκοντες βαθμιαία θα μείνουν χωρίς σύνταξη και περίθαλψη.

Τα προαναφερθέντα υπαγορεύουν εθνική αφύπνιση και ένα σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος σε μακροπρόθεσμη βάση. Δυστυχώς οι έως πρόσφατα κυβερνήσεις επέδειξαν πλήρη αδιαφορία. Σχετική ευαισθησία εκδήλωσε η νέα κυβέρνηση με την επαγγελία προικοδότησης κάθε γεννώμενου τέκνου με 2.000 ευρώ. Ομως τα ημίμετρα δεν αρκούν. Καθώς δεν μπορείς να υποχρεώνεις τις νέες γενιές σε αυξημένη παραγωγή τέκνων, μόνο ισχυρά κίνητρα προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαν να συντελέσουν σε αλλαγή συμπεριφοράς. Ένα σχετικό πρόγραμμα θα έπρεπε ως αφετηρία να έχει την κήρυξη συναγερμού επιβίωσης του γένους, με ταυτόχρονη θέσπιση πλήθους σχετικών κινήτρων. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν η μείωση έως κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των τελών αυτοκινήτου για πολύτεκνους (με τρία και περισσότερα τέκνα), η απαλλαγή των αρρένων από τη στρατιωτική θητεία κ.ο.κ.

Δηλαδή θα έπρεπε να θεσπιστεί πλέγμα κινήτρων που να καθιστούν ιδιαίτερα συμφέρουσα οικονομικά την πολυτεκνία. Μόνο αν τους συμφέρει θα γίνουν πολύτεκνα τα νέα ζευγάρια. Επίσης η απορρόφηση και νέας ηλικίας αλλοδαπών προσφύγων με ελεγχόμενη ελληνοποίηση μπορεί να συμβάλει στην συγκράτηση της γήρανσης του πληθυσμού. Ένα επείγον σχέδιο αντιμετώπισης του δημογραφικού, με κοινή, ει δυνατόν, συναίνεση είναι υπερεπείγουσα προτεραιότητα.

Στην έρευνα της διαΝΕΟσις, οι ερευνητές καταλήγουν σε μια δέσμη προτάσεων η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση των επιδομάτων παιδιών από το πρώτο παιδί, την καθιέρωση ενός πριμ απόκτησης τέκνου για μητέρες κάτω των 30 ετών (2000 ευρώ ανά παιδί) και την ενίσχυση επιδομάτων τοκετού. Ενθαρρύνονται τόσο η ένταξη της μητέρας στην αγορά εργασίας και η παραμονή της σε αυτήν, όσο και η ενεργός συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού ή των παιδιών. Προτείνεται ακόμα η διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η υποστήριξη των Δήμων για τη δημιουργία επιπλέον υποδομών παιδικών σταθμών αλλά και βρεφοκομικών σταθμών (που φιλοξενούν παιδιά ηλικίας μέχρι 2,5 ετών), αλλά και η εισαγωγή νέων δομών, όπως ο θεσμός των βοηθών μητέρων (εκπαιδευμένες γυναίκες που φυλάσσουν στο σπίτι τους 4-5 παιδιά).

Δεν φτάνει όμως μόνο ότι λιγοστεύουμε, εξίσου μεγάλο πρόβλημα είναι ότι και στα παιδιά που ήδη μεγαλώνουμε τους παρέχουμε πολύ χαμηλού επιπέδου παιδεία σε σχέση με τα άλλα κράτη.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας PISA 2015, όπως γράφει ο Δημ. Καμπουράκης τα Ελληνόπουλα που εξετάστηκαν στα τρία βασικά γνωστικά αντικείμενα (φυσικές επιστήμες, μαθηματικά, κατανόηση κειμένου), την πάτησαν άσχημα. Διότι ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι στο 3,7, η Εσθονία είναι στο 6,1, η Γαλλία στο 4,5, η Πορτογαλία στο 3,3 και η Ελλάδα στο φρικαλέο 0,9. Αφήνω την Άπω Ανατολή για να μην πέσετε στα αντικαταθλιπτικά.

…..στις φυσικές επιστήμες μόνο το 0,1% των 5.500 Ελλήνων μαθητών κατατάχθηκε στην ανώτατη βαθμίδα, ενώ στα μαθηματικά το 35,8% δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά ούτε στα πιο απλά προβλήματα.