Ποτέ δεν τόλμησα να είμαι επαναστάτης στα νιάτα μου γιατί φοβόμουν πως έτσι θα γινόμουν συντηρητικός στα γεράματα-Robert Frost
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020
ΤΟ ΠΛΕΞΙΜΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ !
Βλέποντας
χθες την ταινία ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ, ΜΠΕΡΝΑΝΤΕΤ (2019) του Richard Linklater με την Cate Blanchett μου ήρθε στην μνήμη μια
εικόνα ξεχασμένη από αρκετά χρόνια. Στο φιλμ σε μια σκηνή η Blanchett πλέκει ενώ εργάζεται! Αυτή είναι μια εικόνα που οι πρόσφατες γενιές
δεν έχουν συνήθως δει ποτέ στην ζωή τους ενώ προφανώς δεν ξέρουν καν πως γίνεται το
πλέξιμο. Στα νιάτα μου όμως ήταν μια από τις συνηθέστερες εικόνες, γιατί οι
περισσότερες γυναίκες έπλεκαν σε κάθε ευκαιρία.
Δεν
υπήρχε περίπτωση να περάσεις από ένα χωριό και να μην δεις γυναίκες καθισμένες ή όρθιες έξω από το σπίτι
τους να πλέκουν. Το ίδιο γινόταν και στα πάρκα των πόλεων στα οποία μανάδες ή γιαγιάδες είχαν βγάλει κάποιο παιδί είτε να παίξει ή να
λιάζεται στο καρότσι του, ενώ αυτές κάθονταν σε ένα παγκάκι και έπλεκαν κάποιο
ρούχο.
Η
μάνα μου στην δουλειά της όταν δεν είχε κάποιο επισκέπτη έβγαζε από το συρτάρι
του γραφείου της το πλεκτό της και έπλεκε μετά μανίας!
Ακόμα
θυμάμαι τις ώρες που είχα περάσει με τα χέρια τεντωμένα μπροστά για να τεντώνω
το καινούργιο μαλλί για πλέξιμο που είχε πάρει και το οποίο έκανε κουβάριγια να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει .
Επίσης
όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα να
ξηλώσει ένα παλιό πουλόβερ και
χρησιμοποιώντας το νήμα του να πλέξει κάτι διαφορετικό.
Υπήρχαν
και μερικοί , λίγοι όμως, άνδρες που ήξεραν να πλέκουν γιατί τους άρεσε! Θυμάμαι
ακόμα και ένα γιατρό, φίλο του πατέρα μου, που έπλεκε και αυτός όταν είχε ελεύθερο χρόνο!
Πουλόβερ,
ζεκετάκια, σκουφιά, γάντια,κασκόλ, κάλτσες, κουβέρτες ήσαν συνήθως αυτά που έπλεκαν οι
περισσότερες γυναίκες. Αν δε το πουλόβερ, παρά τις επί μέρους δοκιμές έβγαινε
στενό ή φαρδύ ή τα μανίκια του κοντά ή μακριά δεν υπήρχε πρόβλημα! Το ξήλωναν
και το ξαναέπλεκαν! Βέβαια όσοι έχετε δει την απολαυστική ταινία του
Πατρίς Λεκόντο Εραστής της κομμώτριας θα
θυμάστε την ξεκαρδιστική σκηνή του παιδιού
που εμφανίστηκε στην παραλία με το πλεκτό από την μάνα του μαγιό με τα
δύο πον-πον στο πλάι! (στο 3:06΄ της ταινίας)
Μην ξεχνάμε πως στον
άγριο χειμώνα της Αλβανίας στον πόλεμο
τα πλεκτά των Ελληνίδων έσωσαν πολλούς από τους φαντάρους μας από τα
κρυοπαγήματα. Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας
με γυναίκες που πλέκουν μάλλινα για τους φαντάρους
Σύμφωνα
με στοιχεία της εποχής, τα πλεκτά
μάλλινα είδη που παραδίδονταν στην Φανέλα του στρατιώτη για προώθηση στο
μέτωπο, έφταναν καθημερινά τις τρεις χιλιάδες. Αυτό ήταν και αποτέλεσμα της έντονης
προτροπής με τις κατάλληλες αφίσες που είχαν τοποθετηθεί σε όλα τα
κεντρικά σημεία της Αθήνας όπως στου Φλόκα στην Κοραή τον Νοέμβριο του 1940.
Η
βαθμιαία εγκατάλειψη του πλεξίματος ήταν
αποτέλεσμα της διάδοσης των έτοιμων ενδυμάτων που κατέστησε τα ρούχα προσιτά,
λόγω μειώσεως της τιμής τους, σε ένα ευρύ κοινό.
Έτσι
το πλέξιμο εγκαταλείφτηκε με τον χρόνο όπωςεπίσης και το ράψιμο στην ραπτομηχανή στο σπίτι ,ενώ ταυτόχρονα ελαττώθηκε
σημαντικά και ο αριθμός των ραπτών.
η φιλενάδα μου η Λιζ κι εγώ πλέκουμε μια χαρά και έχουμε συναντήσεις πλεκτικής μετά ροφήματος. έχω μια ωραία φωτο μ έναν παππού που πλέκει αλλά δε μπορώ να τη β΄λω εδώ.
Εγώ όταν αστειεύομαι λέω την αλήθεια.Είναι το πιο αστείο πράγμα στον κόσμο.
George Bernard Shaw
Ανάλαφρο συγγραφικό ύφος δεν σημαίνει αλαφρόμυαλη ή ελαφρόκαρδη κρίση.Σημαίνει απλώς απέχθεια της σοβαροφάνειας και της βλοσυρότητας. Με απωθεί και με τρομάζει πάντα η σοβαροφάνεια ,γιατί προδίδει πενία πνεύματος, γιατί αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των ανεγκέφαλων. Το χιούμορ είναι το ισχυρότερο τονωτικό του μυαλού και το λαμπρότερο λουλούδι του ανθρώπινου πολιτισμού. Ιδιαίτερα όταν υπονομεύει συνειδητά τον ίδιο τον διακινητή του.
Θόδωρος Χατζηπανταζής (Θόδωρος Κρητικός) Ομότιμος Καθηγητής Θεατρολογίας.
Η σοβαρότητα δεν αποκλείει το γέλιο. Δεν υπήρξε, άλλωστε, καμία αληθινά σοβαρή προσωπικότητα στην παγκόσμια ιστορία χωρίς χιούμορ. Θα σας θυμήσω και την αφρικανική παροιμία: "το να είσαι σοβαρός είναι να μην είσαι και τόσο σοβαρός "
Peter Brook.
Τι απεχθάνεστε στις ανθρώπινες σχέσεις;Την έλλειψη χιούμορ.
Γαλάτεια Σαράντη Ακαδημαϊκός 1920-2009
Η σοβαρότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο των ρηχών.
Oscar Wilde
Πως πέθαναν οι Θεοί του Ολύμπου; Από τα γέλια, όταν άκουσαν κάποιον να ισχυρίζεται ότι είναι ο ένας και μοναδικός θεός.
Ίσως αν ξέρατε να γελάτε, να στέλνατε στον διάβολο όλες τις μεταφυσικές παρηγορίες σας-και πρώτη πρώτη την ίδια την μεταφυσική
Νίτσε
«Συγχώρεσε, Κύριε, τα μικρά αστεία που κάνω σε βάρος Σου και θα συγχωρέσω το μεγάλο αστείο που κάνεις σε βάρος μου»
Robert Frost (1874-1963)
«Κοινή λογική και αίσθηση του χιούμορ είναι το ίδιο πράγμα, που κινείται με διαφορετικές ταχύτητες. Η αίσθηση του χιούμορ είναι απλά κοινή λογική που χορεύει»
William James (1842-1910) Αμερικανός φιλόσοφος.
«Αν θέλεις να κάνεις εχθρούς, προσπάθησε ν' αλλάξεις κάτι»
Woodrow WilsonΑμερικανός πρόεδρος (1913-1921).
Η σάτιρα είναι ένας τρόπος επιθετικής συμπεριφοράς που κρύβει μέσα του (και συχνά φανερώνει με πολλή αυθάδεια)μια δόση κακίας…. Σάτιρα αθώα δεν υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, αφού πάντα πληγώνει επικρίνει και στηλιτεύει.
Μου θυμίζουν βοσκό που συγκεντρώνει όλα τα πρόβατα σε ένα μαντρί.
Εμίρ Κουστουρίτσα
Η λέξη Θεός για μένα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έκφραση της ανθρώπινης αδυναμίας, η Βίβλος μία συλλογή αξιότιμων, αλλά ακόμη πρωτόγονων θρύλων, οι οποίοι είναι ωστόσο αρκετά παιδιάστικοι. Καμία ερμηνεία, όσο λεπτή, δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Άλμπερτ Αϊνστάιν 1954
Κάθε θρησκεία είναι ασύμβατη με τη δημοκρατία όταν ισχυρίζεται ότι η ίδια κατέχει την απόλυτη αλήθεια και αρνείται κάθε αμφισβήτηση. Δώστε την εξουσία σε έναν ισλαμιστή, σε έναν χριστιανό ευαγγελιστή, σε έναν υπερορθόδοξο Εβραίο ή σε έναν ινδουιστή χαμένο στις παραισθήσεις του, και θα δείτε μπρος στα μάτια σας τον θάνατο της ελευθερίας και του ανθρώπου. Ο κόσμος μας είναι ανεξήγητος, μας ξεπερνάει, και η ελευθερία είναι η μοναδική μας μοίρα, γιατί αυτό μάς υπαγορεύει η ανθρώπινη φύση μας. Όταν κάποιος έλθει να σας πει ότι η δική του θρησκεία είναι η λύση, σκέφτεται ότι εσείς που τον ακούτε είστε το πρόβλημα.
Καμέλ Νταούντ Αλγερινός συγγραφέας και δημοσιογράφος
Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος
Μπέρτραντ Ράσελ
Θέλει ο θεός να εμποδίσει το κακό μα δεν είναι ικανός;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Μπορεί αλλά δεν θέλει;
Τότε δεν είναι πανάγαθος.
Και θέλει και μπορεί;
Τότε γιατί υπάρχει το κακό;
Δεν θέλει ούτε μπορεί;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό:
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
e-mail:atheofobos_blog@yahoo.gr
Τα ωραιότερα μέρη της γης είναι πάντα αυτά που δεν είδες
η φιλενάδα μου η Λιζ κι εγώ πλέκουμε μια χαρά και έχουμε συναντήσεις πλεκτικής μετά ροφήματος. έχω μια ωραία φωτο μ έναν παππού που πλέκει αλλά δε μπορώ να τη β΄λω εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή