Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

ΤΟ ΠΛΕΞΙΜΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ !




Βλέποντας χθες την ταινία ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ, ΜΠΕΡΝΑΝΤΕΤ (2019) του Richard Linklater  με την Cate Blanchett μου ήρθε στην μνήμη μια εικόνα ξεχασμένη από αρκετά χρόνια. Στο φιλμ σε μια σκηνή η Blanchett πλέκει ενώ εργάζεται! 
Αυτή είναι μια εικόνα που οι πρόσφατες γενιές δεν έχουν συνήθως δει ποτέ στην ζωή τους ενώ  προφανώς δεν ξέρουν καν πως γίνεται το πλέξιμο. Στα νιάτα μου όμως ήταν μια από τις συνηθέστερες εικόνες, γιατί οι περισσότερες γυναίκες έπλεκαν σε κάθε ευκαιρία.




Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσεις από ένα χωριό και να μην δεις  γυναίκες καθισμένες ή όρθιες έξω από το σπίτι τους να πλέκουν. Το ίδιο γινόταν και στα πάρκα των πόλεων στα οποία  μανάδες ή γιαγιάδες  είχαν βγάλει κάποιο παιδί είτε να παίξει ή να λιάζεται στο καρότσι του, ενώ αυτές κάθονταν σε ένα παγκάκι και έπλεκαν  κάποιο  ρούχο.
Η μάνα μου στην δουλειά της όταν δεν είχε κάποιο επισκέπτη έβγαζε από το συρτάρι του γραφείου της το πλεκτό της και έπλεκε μετά μανίας!
Ακόμα θυμάμαι τις ώρες που είχα περάσει με τα χέρια τεντωμένα μπροστά για να τεντώνω το καινούργιο μαλλί για πλέξιμο που είχε πάρει και το οποίο έκανε κουβάρι  για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει .


Επίσης όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα  να ξηλώσει  ένα παλιό πουλόβερ και χρησιμοποιώντας το νήμα του να πλέξει κάτι διαφορετικό.
Υπήρχαν και μερικοί , λίγοι όμως, άνδρες που ήξεραν να πλέκουν γιατί τους άρεσε! Θυμάμαι ακόμα και  ένα γιατρό, φίλο του πατέρα μου, που έπλεκε και αυτός όταν είχε ελεύθερο χρόνο!



Πουλόβερ, ζεκετάκια, σκουφιά, γάντια,κασκόλ, κάλτσες, κουβέρτες ήσαν συνήθως αυτά που έπλεκαν οι περισσότερες γυναίκες. Αν δε το πουλόβερ, παρά τις επί μέρους δοκιμές έβγαινε στενό ή φαρδύ ή τα μανίκια του κοντά ή μακριά δεν υπήρχε πρόβλημα! Το ξήλωναν και το ξαναέπλεκαν!   Βέβαια όσοι έχετε δει την απολαυστική ταινία του Πατρίς Λεκόντ  ο Εραστής της κομμώτριας   θα θυμάστε την ξεκαρδιστική σκηνή του παιδιού  που εμφανίστηκε στην παραλία με το πλεκτό από την μάνα του μαγιό με τα δύο πον-πον στο πλάι! (στο 3:06΄ της ταινίας)



Μην ξεχνάμε πως στον άγριο χειμώνα της Αλβανίας  στον πόλεμο τα πλεκτά των Ελληνίδων έσωσαν πολλούς από τους φαντάρους μας από τα κρυοπαγήματα.
Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας με γυναίκες που πλέκουν μάλλινα για τους φαντάρους





Σύμφωνα με  στοιχεία της εποχής, τα πλεκτά μάλλινα είδη που παραδίδονταν στην Φανέλα του στρατιώτη για προώθηση στο μέτωπο, έφταναν καθημερινά τις τρεις χιλιάδες. Αυτό ήταν και αποτέλεσμα της  έντονης  προτροπής με τις κατάλληλες αφίσες που είχαν τοποθετηθεί σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αθήνας όπως στου Φλόκα στην Κοραή  τον Νοέμβριο του 1940.





Η βαθμιαία εγκατάλειψη του  πλεξίματος ήταν αποτέλεσμα της διάδοσης των έτοιμων ενδυμάτων που κατέστησε τα ρούχα προσιτά, λόγω μειώσεως της τιμής τους, σε ένα ευρύ κοινό.
Έτσι το πλέξιμο εγκαταλείφτηκε με τον χρόνο όπως  επίσης και το ράψιμο στην ραπτομηχανή στο σπίτι ,ενώ ταυτόχρονα ελαττώθηκε   σημαντικά και ο αριθμός των ραπτών.


1 σχόλιο:

  1. η φιλενάδα μου η Λιζ κι εγώ πλέκουμε μια χαρά και έχουμε συναντήσεις πλεκτικής μετά ροφήματος. έχω μια ωραία φωτο μ έναν παππού που πλέκει αλλά δε μπορώ να τη β΄λω εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή