Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020
Γ΄-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ-Κασάμπ
Έχοντας
ξυπνήσει στις 2 την νύκτα για το αεροδρόμιο, από το Σαλαλά φτάσαμε μέσω Μασκατ το πρωί νυσταλέοι στο βορειότερο μέρος του
Ομάν, την Κασάμπ. Αυτή η μικρή πόλη
βρίσκεται στην επαρχία Μουσάνταμ η
οποία είναι αποκομμένη από το υπόλοιπο Ομάν. (Φαίνεται στον χάρτη εδώ) Το 1971
όταν σχηματίστηκαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (UAE) το Ομάμ αποφάσισε να
κρατήσει το Μουσάνταμ και άλλη μια
ξεκομμένη από αυτό περιοχή, στην κυριαρχία του λόγω της στρατηγικής θέσεως που
έχει στα στενά του Ορμούζ.
Την
περιοχή την ονομάζουν και ως Νορβηγία
της Αραβίας λόγω των φιόρδ που υπάρχουν εκεί και φαίνονται στην παραπάνω
φωτογραφία.
Το Κασάμπ είναι μια ασήμαντη, από
τουριστικής άποψης πόλη, φτιαγμένη εκεί από τους Πορτογάλους στις αρχές του 17ου
αιώνα λόγω του φυσικού λιμανιού σαν σημείο ανεφοδιασμού των πλοίων τους.
Σήμερα
λαθρέμποροι μεταφέρουν από αυτό οικιακές συσκευές και τηλεοράσεις στο Ιράν, που
έχει έλλειψη λόγω του αποκλεισμού, σε ολόκληρο το Στενό του Ορμούζ παρακάμπτοντας
τα γιγαντιαία δεξαμενόπλοια και τα πυροβόλα όπλα της ιρανικής ακτοφυλακής.
Περιβάλλεται
από βουνά και μόνο τα τελευταία χρόνια με την κατασκευή ενός παραλιακού αυτοκινητοδρόμου
συνδέθηκε με τα UAE.( η κίτρινη γραμμή) Λόγω
συνεχών πτώσεων βράχων που δημιούργησαν ατυχήματα αναγκάστηκαν σε ορισμένα
σημεία να κάνουν νέα χάραξη στον δρόμο.
Άσχετα
από τον δρόμο, στο χωριό Tawi είδαμε πετρογλυφικές παραστάσεις σε βράχους που
όπως πιθανολογούν έχουν πέσει και εκεί από ψηλά από κάποιο σπήλαιο που υπήρχε .
Το
σημαντικότερο αξιοθέατο στο Κασάμπ
είναι το αναστηλωμένο το 1990 κάστρο του
17ου αιώνα κατασκευασμένο από τους Πορτογάλους και το οποίο
βρισκόταν την εποχή που κτίστηκε στην ακτή, σήμερα όμως αρκετά πιο μέσα.
Είναι
τετράγωνο, με ένα στρογγυλό γωνιακό πύργο και κτίστηκε γύρω από ένα παλιότερο
στρογγυλό πύργο στον οποίο σήμερα υπάρχει ένα εθνογραφικό μουσείο. Σε πολλά
δωμάτια του κάστρου εκτίθενται κοσμήματα, ρούχα,
όπλα, εξοπλισμός κουζίνας, διακοσμήσεις γάμου και ένα σχολείο μάθησης του
Κορανίου.
Στην
αυλή του οχυρού Khasab υπάρχουν επίσης
τρεις παλιές βάρκες που προέρχονται από
το χωριό Kamzar στο βόρειο τμήμα του Musandam, ενώ κανόνια των Βρετανών και παλιά σκάφη έχουν τοποθετηθεί στην είσοδο του φρουρίου.
Οι
Πορτογάλοι τελικά το χάρηκαν μόνο για 25 χρόνια γιατί μετά τους έδιωξαν από
εκεί. Οι Ομανοί το χρησιμοποίησαν σαν κατοικία του Βαλή και μετά σαν φυλακή της
πόλης.
Το
σιδερικό της φωτογραφίας, για να μπαίνουν τα πόδια των φυλακισμένων το βράδυ, είναι ίδιο
με αυτό που έχω δει στην Καμπότζη στο κολαστήριο Tuol Sleng των Ερυθρών
Χμέρ και γράφω στο V-ΚΑΜΠΟΤΖΗ -Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ
ΜΑΟ, Ο ΠΟΛ ΠΟΤ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ
Από
το κάστρο μπορεί να δει κανείς και το
τζαμί της πόλης στο οποίο δεν επετράπη η είσοδος γιατί ήταν ώρα προσευχής.
Το
πιο ενδιαφέρον όμως του ταξιδιού στο Κασάμπ ήταν η μικρή κρουαζιέρα που κάναμε
με ένα παραδοσιακό σκάφος Dhow στα φιόρδ του Μουσάνταμ
ξαπλωμένοι αναπαυτικά στις μαξιλάρες του.
Στα
φιόρδ αυτά κυκλοφορούν συνέχεια πολλά αντίστοιχα τουριστικά σκάφη. Με παρόμοια
όμως σκάφη ή και με ταχύπλοα διακινούνται και οι ψαράδες που μένουν εκεί μιας
και τα μικρά χωριά τους δεν έχουν οδική πρόσβαση με το Κασάμπ.
Η
κυβέρνηση μεταφέρει δωρεάν νερό στα χωριά, όπως επίσης και τα παιδιά, τα οποία παραμένουν
στο Khasab από την Κυριακή μέχρι την Πέμπτη για να πάνε σχολείο.
Το
νησί της φωτογραφίας ονομάζεται το νησί του τηλέγραφου. Σε αυτό οι Βρετανοί το 1864,
είχαν φτιάξει εγκατάσταση για τον τηλέγραφο που συνέδεε την Ινδία με την Basra στο Ιράκ.
Η
ομορφιά του τοπίου είναι μοναδική, καθώς οι τεράστιοι όγκοι των βράχων
αντανακλώνται στα ήρεμα νερά των φιόρδ. Τα σκάφη είναι εξοπλισμένα ακόμα και με
μάσκες και αναπνευστήρες, ώστε όσοι επιθυμούν να βουτήξουν στα νερά να μπορούν
να βλέπουν τον βυθό. Πολλοί από το γκρούπ ευχαριστήθηκαν το μπάνιο που έκαναν
εκεί ενώ σε άλλο μέρος είδαμε άλλους τουρίστες να απολαμβάνουν το κανό τους.
Μια
ευχάριστη έκπληξη ήταν όταν το πλήρωμα του σκάφους έφτιαξε ένα πλήρες γεύμα με
φρεσκοψημένο ψάρι και άλλες λιχουδιές, γεύμα που προσωπικά το θεωρώ καλύτερο
από όλα τα άλλα των ξενοδοχείων.
Την
επιστροφή μας πίσω στο λιμάνι την συνόδευσαν για αρκετό διάστημα μερικά από τα
δελφίνια που ζουν εκεί.
ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου