ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ- Γ΄ ΤΟ ΝΕΡΑΝΤΖΑΚΙ

Το Σάββατο πριν την γιορτή της γυναίκας ,το πρωί, την ιερότερη στιγμή της μέρας, ήμουνα καθισμένος στον θρόνο διαβάζοντας την εφημερίδα μου και ευγνωμονούσα τον θεό που εισήκουσε τον παπά που με πάντρεψε όταν είπε δος αυτοίς καρπόν κοιλίας και καλλιτεκνίαν. Δόξα τω θεώ , μου δίνει καθημερινώς άφθονον καρπόν κοιλίας όπως μου έδωσε και καλλιτεκνίαν εις το παρελθόν.
Εκείνη ακριβώς την στιγμή, κτύπησε το τηλέφωνο και ω της εκπλήξεως ήταν το αγλαές αποτέλεσμα της καλλιτεκνίας μας ,δηλαδή η κόρη μας.
Τηλεφωνούσε από το ΕΛ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ότι σε μια ώρα, για να μας κάνει έκπληξη, θα έπρεπε να την παραλάβουμε από το αεροδρόμιο Χανίων .
Η εφημερίς έμεινε στα αδιάβαστα, ο καρπός της κοιλίας εγκατέλειψε τάχιστα και με βροντώδη τρόπον την κοιλίαν μου και σαν άλλο 11-8-80 έτρεξα πάραυτα με το αυτοκίνητο να παραλάβω το τέκνο μας ,όχι για μένα αλλά για την κακομοίρα την μάνα της που είχε σφοδρώς επιθυμήσει την κόρη της, την οποία θα ξανάβλεπε μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αποχωρισμού (10 μέρες!) !
Την Κυριακή 8 Μαρτίου που είναι η γιορτή της Γυναίκας αλλά και η ιστορική μέρα που γεννήθηκαν δύο μεγάλες προσωπικότητες της Νεοελληνικής ιστορίας δηλαδή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο θείος και εγώ ,είχαμε στο σπίτι μας ένα οικογενειακό γεύμα και είχαμε εκτός από την πεθερά μου και κάτι θείες της γυναίκας μου.
Θείους δυστυχώς δεν είχαμε μαζί μας γιατί οι προσκεκλημένες και εορτάζουσες εκείνη την ημέρα θείες , είχαν φροντίσει να τους αποστείλουν εις τας αιωνίους μονάς από μακρού χρόνου.
Τίμησα πάντως δεόντως την εορτή, ψήνοντας νηστίσιμες σαρακοστιανές μπριζόλες στο τζάκι, γιατί έξω έβρεχε πάλι ,μόνος μου, εν μέσω 6 γυναικών πολύ καλής ορέξεως, συνεπικουρούμενος από τον κουνιάδο μου μόνο κατά το στάδιο της βρώσεως(ο γάιδαρος!).
Το να παραθέτεις γεύμα σε αυτές τις χρυσοχέρες θείες της γυναίκας μου είναι πάντως μια από τις πιο επιτυχείς επενδύσεις που μπορείς να κάνεις γιατί σημαίνει ότι εξασφαλίζεις την εύγευστον και πλούσια διατροφή σου για μια τουλάχιστον εβδομάδα.
Σαν γνήσιες Κρητικές νοικοκυρές ήρθαν κρατώντας ένα τεράστιο ταψί με παστίτσιο, ένα εξίσου ευμέγεθες πυρέξ με κρέπες, ένα ταψί σπανακόπιττα και ένα κέικ πορτοκαλιού σε μέγεθος σωσίβιου πλοίου.
Μετά το φαγητό έθεσαν το ερώτημα αν με όλα αυτά τα νεράντζια που μας περιτριγυρίζουν φτιάχνουμε νεραντζάκι γλυκό. Το περιβόλι βέβαια είναι κυρίως πορτοκαλεώνας αλλά μετά από αρκετά χρόνια που έμεινε χωρίς φροντίδα η αμείλικτη φύση μετέτρεψε πάλι σε νεραντζιές αρκετές πορτοκαλιές.
Τους εξηγήσαμε λοιπόν ότι το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να τρώμε το νεραντζάκι γλυκό, όπως βεβαίως και όλα τα γλυκά του κουταλιού, με την υποβολιμαία σκέψη ότι η παρατήρηση αυτή θα τις οδηγήσει να μας φιλέψουν στο μέλλον με καμιά βαζάρα από τα γλυκά που φτιάχνουν. Σε κείνο το σημείο αφού μας εξήγησαν ότι είναι πανεύκολο να φτιάξεις νεραντζάκι γλυκό, για να μας το αποδείξουν ,έριξαν την ιδέα να φτιάξουμε κανένα βάζο αυθωρί και παραχρήμα.
Η ιδέα άρεσε στην κοράκλα μου η οποία ασχολήθηκε ενεργώς στην παρασκευή του με την επίβλεψη και βάσει των οδηγιών των έμπειρων περί αυτά θειάδων με αποτέλεσμα να φτιαχτεί ένα βάζο γλυκό από το οποίο μου παραχωρήθηκε συγκαταβατικώς το μικρότερο από τα κομμάτια για να δοκιμάσω, και απλά για να συνηγορήσω στο ότι όντως το τελικό αποτέλεσμα ήταν επιτυχές.΄
Το γλυκό ήθελε να το πάρει μαζί της στην Αθήνα για να αποδείξει εμπράκτως στην παρέα της τις ικανότητες της στην ζαχαροπλαστική.
Την άλλη μέρα με σπαραγμόν ψυχής πήγα το «παιδί»,όπως την αποκαλεί η σύζυγος, στο αεροδρόμιο, την σταυροφίλησα, και την αποχαιρέτησα συγκινημένος , κουνώντας το μαντήλι μου καθώς την έβλεπα να μπαίνει στις ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ με το βαλιτσάκι της στο ένα χέρι και το βάζο με το γλυκό στο άλλο.
Δεν είχα προλάβει να φτάσω στην κατηφόρα για την Σούδα όταν κτύπησε και κινητό και η απελπισμένη θυγάτηρ μου μου είπε να γυρίσω πίσω στο αεροδρόμιο.
Τι είχε συμβεί;
Το νερατζάκι θεωρήθηκε ως υγρό και ως υγρό απαγορεύεται να το κρατάς σαν χειραποσκευή, γιατί προφανώς μπορείς να κάνεις καμιά αεροπειρατεία με αυτό μπουκώνοντας δολίως με νερατζάκια κανένα διαβητικό πιλότο προκαλώντας του έτσι διαβητικό κώμα με απώτερο σκοπό να αποκτήσεις τελικά τον έλεγχο του αεροσκάφους.
Άμα τη επιστροφή στο σπίτι, με το όπλο της αεροπειρατείας στο χέρι, αυτό αρπάχτηκε πάραυτα από την τηλεφωνικώς ειδοποιηθείσα μητέρα για το τραγικό γεγονός, η οποία ως μόνιμος συμπαραστάτης και πληρεξούσιος δικηγόρος της κόρης της μου δήλωσε απειλητικά:κοίταξε μην απλώσεις χέρι στο γλυκό του «παιδιού» γιατί θα στο κόψω!
Όμως την επομένη όταν σκέφτηκε καλύτερα το θέμα κατάλαβε ότι ο Αθεόφοβος ως χοντρόπετσος αφ΄ενός μεν δεν καταλαβαίνει από φοβέρες, αφ΄ετέρου δε είναι αδίστακτος και ασυγκράτητος μπροστά σε ένα βάζο γλυκό και ιδίως όταν αυτό περιέχει νερατζάκι που του έχει ιδιαίτερη αδυναμία.
Έτσι πήρε μια μεγάλη ,σημαντική και πρωτοποριακή απόφαση στην ζωή της, η οποία της έδωσε νέο νόημα και την οδήγησε σε ριζοσπαστικές λύσεις που ανοίγουν διάπλατα καινούργιους ορίζοντες για το μέλλον.
Τρέμε πλέον Βέφα, τρέμε Μαμαλάκη!
Βάσει των γραπτών οδηγιών από τις θειάδες έφτιαξε για πρώτη και ελπίζω όχι για τελευταία φορά στην ζωή της ένα βάζο με νερατζάκι γλυκό!
Την πρόθεση βέβαια για να φτιάξει γλυκό νερατζάκι την είχε από χρόνια αλλά ποτέ η πρόθεση δεν κατέληγε σε εκτέλεση.
Έτσι και στο παρελθόν που είχαμε ξαναέρθει στην Κρήτη ,κόψαμε κάτι εξαιρετικά κυδώνια από την κυδωνιά μας με την πρόθεση να γίνουν γλυκό.
Δυστυχώς όμως δεν πρόλαβαν να γίνουν γλυκό και τα πετάξαμε.
Δεν κρατάνε βλέπετε πολύ στο ψυγείο.
Ταχύτατα, μόλις μετά από 6 μήνες μέσα σ΄ αυτό, σάπισαν τα άτιμα!
Πάντως ευτυχώς που το νερατζάκι και των δύο ήταν επιτυχές, οπότε διατηρώ ελπίδες ότι μάνα και κόρη θα θελήσουν στο μέλλον να το ξαναφτιάξουν επαναλαμβάνοντας τους συνεχώς προς εμπέδωση και από τις δύο πως η επανάληψις είναι η μήτηρ της μαθήσεως!
Προνοητικός δε πάντα και γεμάτος ελπίδες ,φεύγοντας από την Κρήτη έφερα μαζί μου μια σακούλα γεμάτη τροφαντά νεράντζια.
Ίδωμεν λοιπόν!

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ- Β΄ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Μετά την αγορά των DVD οι συνοδεύουσες αυτά εφημερίδες χάρις είς την οικολογικήν συνείδηση του Αθεόφοβου στοιβάζονται προς απόρριψιν εις τους εθνικόφρονας κάδους με τον αυτόν φανατισμόν τόσον είς την Αθήνα όσον και είς το χωρίον.

Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν ότι από παιδί είμαι φανατικός εφημεριδοφάγος .
Στο πατρικό μου σπίτι κάθε πρωί ερχόταν πρώτα η πρωινή εφημερίδα αλλά αυτή που προτιμούσα ήταν η εφημερίδα που έφερνε ο πατέρας μου μαζί του το μεσημέρι.
Μιλάμε βέβαια για την εποχή που οι εφημερίδες ήσαν όλες μεγάλου σχήματος, ολιγοσέλιδες και βασική πηγή ευρύτερης ενημέρωσης γιατί το ραδιόφωνο ήταν κυβερνητικό φερέφωνο .
Ξάπλωνε λοιπόν στο κρεβάτι του και όπως κράταγε την εφημερίδα του εγώ ήμουνα καθισμένος στο πλάι του από την άλλη μεριά και διάβαζα την πίσω σελίδα.
Συχνά βέβαια έπεφτε και κανένας ψιλοκαυγάς όταν ήθελε να γυρίσει σελίδα και εγώ δεν είχα τελειώσει αυτό που διάβαζα, αλλά στην ουσία και οι δύο κατά βάθος γλεντάγαμε την κατάσταση.
Στην μάνα μου επιτρέπαμε να πιάσει την εφημερίδα την επόμενη μέρα ,παράδοση που τηρώ με σχολαστική προσήλωση μέχρι σήμερα με την γυναίκα μου.
Μόλις λοιπόν επισκευάσαμε το σπίτι στο χωριό , που τυχαίνει να είναι η ιστορική και περήφανη γενέτειρα μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης προσωπικότητας, τουτέστιν της κ. Αθεόφοβου, όταν πήγαμε να μείνουμε για πρώτη φορά ,πήγε στο περίπτερο και κατέστησε υπεύθυνο τον περιπτερά, για την καθημερινή και αδιατάρακτη φύλαξη της εφημερίδας μας. Του επέστησε δε την προσοχή, για να μην γίνει κανένα λάθος και την δώσει κανένα από τα παιδιά του αλλού, να γράφει το όνομα της επάνω, λέγοντας του βέβαια το πατρικό της όνομα με το οποίο και είναι γνωστή στο χωριό γιατί ζει σ΄ αυτό η μητέρα της και ο αδελφός της.
Όταν λοιπόν πήγα και εγώ μια μέρα να την πάρω ζήτησα την φυλαγμένη εφημερίδα λέγοντας όνομα της συζύγου μου.
Στην κουβέντα έκπληκτος διαπίστωσε ότι άλλο είναι το επώνυμο μου και με ρώτησε αν δεν με ενοχλεί που η γυναίκα μου χρησιμοποιεί και το πατρικό της.
Του εξήγησα ότι αυτό δεν με απασχολεί καθόλου, άλλωστε η γυναίκα μου σαν επιστήμων και για επαγγελματικούς λόγους χρησιμοποιούσε ανέκαθεν και τα δύο ονόματα.
Από την άλλη μέρα και έκτοτε μέχρι σήμερα τι επώνυμο λέτε ότι γράφει η εφημερίδα;
Βεβαίως το δικό μου!
Αθάνατη Κρήτη!
.

Η ΜΥΚΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ

Πάντα μου άρεσαν να ξεφυλλίζω παλιά βιβλία, όταν δε αυτά αφορούν και την Μύκονο ,ένα μέρος που αγαπώ ιδιαίτερα, όπως θα έχετε διαπιστώσει και στο παρελθόν,(εδώ και εδώ) τότε η ευχαρίστηση είναι διπλή.
Ο Μυκονιάτης κουμπάρος μου έδωσε να διαβάσω ένα μοναδικό βιβλίο για την Μύκονο, που έχει γραφτεί το 1914 από ένα εμπνευσμένο γυμνασιάρχη, ιστορικό και φιλόλογο, από την Μεγάλη του Γένους Σχολή, που σπούδασε στα Πανεπιστήμιο Αθηνών και Βερολίνου, όπου το 1892 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Ιστορίας,τον Τρύφωνα Ευαγγελίδη.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε εκ νέου το 1996 σε φωτοτυπική αναπαραγωγή του πρωτοτύπου από την Βιβλιοφιλία.

Στο μέλλον θα σας δώσω μερικά ακόμα αποσπάσματα από αυτό, αλλά αυτές τις μέρες είναι φυσικό να σας μεταφέρω τις σελίδες που αφορούν την ηρωίδα της Μυκόνου, την Μαντώ Μαυρογένους.
Έχω μεταφέρει από το βιβλίο τις σελίδες που είναι σχετικές με την Μαντώ.
Προσέξτε την ρέουσα απλή καθαρεύουσα που χρησιμοποιεί και την δυνατότητα που έχει με αυτήν με μία λέξη, σαν και αυτές που υπάρχουν στις παρατηρήσεις, να δίνει επακριβώς την έννοια που θέλει.

Κλικάροντας στις φωτογραφίες μεγαλώνουν για ευχερέστερη ανάγνωση.

..........................................Ναύπλιο 1841

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1-Γεννήθηκε στα 1796 στο χωριό Μαρμαρά της Πάρου .
Η μάνα της ήταν Μυκονιάτισσα , Θυγατέρα του Αντώνη Χατζή Μπάτη και την έλεγαν Ζαχαράτη .

2-Αστυγείτων= Η γειτονική πόλη

3-προσήνεγκεν=προσέφερε

4-ο υιοί του Ιξίωνος είναι οι Κένταυροι

5-Αποναινομενη =αποστρεφόμενη

6-δράμη= τρέξει

7-Η Μαντώ Μαυρογένους είχε στην κατοχή της από οικογενειακή κληρονομιά ένα πολύτιμο σπαθί. Λένε πως το σπαθί αυτό ήταν απ' τα χρόνια του Κωνσταντίνου του Μεγάλου.

΄Αλλοι λένε πάλι πως η Μεγάλη Αικατερίνη το είχε χαρίσει στον πατέρα της Μαντώς. ΄Ηταν "Χρυσοποίκιλτον και Αδαμαντοκόλλητον". Είχε χαραγμένη την επιγραφή "Δίκασον Κύριε τους αδικούντας με, τους πολεμούντας με, βασίλευε των Βασιλευόντων".

Σαν κατέβηκε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας, η Μαντώ του χάρισε το "πατροπαράδοτον μου και πολυτιμότατον δια την αρχαιοτητά του σπαθίον", όπως γράφει και η ίδια. Ο Κυβερνήτης την ευχαρίστησε για το ιστορικό αυτό δώρο, "σπάθην οπλίσασαν την χεριά γενναίου τίνος προμάχου του Σταυρού".

Στον τιμητικό αποχαιρετιστήριο χορό, που δώσανε στο σπίτι του Αλεξάνδρου Κοντοσταύλου στην Αίγινα, για χάρη του στρατάρχη Μαιζών που θα έφευγε από την Ελλάδα, ο Καποδίστριας πρόσφερε το ιστορικό αυτό σπαθί στον Μαιζών, "ως τεκμήριον της προς αυτό ευγνωμοσύνης του ΄Εθνους".

8-Σπαθάριος=σπαθάριος ονομαζόταν αρχικά εκείνος που έφερε σπάθην, δηλ. ο οπλισμένος με σπαθί σωματοφύλακας του αυτοκράτορα ή άλλων επισήμων αρχόντων. Με το πέρασμα του χρόνου κατάντησε αυλικό αξίωμα. Έτσι, σπαθάριοι ονομάζονταν οι αυλικοί, που έφεραν τα όπλα του βασιλιά είτε κατά τις διάφορες τελετές είτε κατά τις εκστρατείες.

9-περιαδόμενα=όσα λεγόντουσαν εδώ και κεί

10-Η Μαντώ πρόσφερε στον Αγώνα 700.000 γρόσια . Το 1826 έδωσε να εκποιηθούν τα κοσμήματά της και να διατεθούν προς περίθαλψη δύο χιλιάδων Μεσολογγιτών που σώθηκαν από την Έξοδο .

11-χρυσοπάρυφον= με χρυσή μπορντούρα

12-Δημήτριος Υψηλάντης (1793-1832) Η Βιογραφία του
Ο Δημ. Υψηλάντης δεν είχε καθόλου εντυπωσιακό παράστημα. Ήταν μάλλον κοντός και φαλακρός και φαινόταν πολύ μεγαλύτερος στην ηλικία. Κουραζόταν εύκολα και κοιμόταν πολύ. Έπασχε από μυοτονική δυστροφία, μια κληρονομική χρόνια εξελικτική πάθηση των σκελετικών μυών και των ενδοκρινών αδένων, η οποία εμφανίζεται συνήθως σε ηλικία 20 μέχρι 30 ετών. Από την ασθένεια αυτή πέθανε το 1832 στ’ Ανάπλι σε ηλικία μόλις 39 ετών, ενώ φαινόταν πολύ μεγαλύτερος.
Στο Ναύπλιο είχε συνδεθεί συναισθηματικά με τη Μαντώ Μαυρογένους.

Τα σπίτια τους ήταν αντικριστά.
Μετά το θάνατο του Υψηλάντη, η Μαντώ εκδιώχθηκε από το Ναύπλιο με διαταγή του Ι. Κωλέτη, επειδή συνδεόταν με το στρατηγό, και μετέβη στη Μύκονο, την ιδιαίτερή της πατρίδα, όπου και πέθανε το 1840 πολύ φτωχή.

13-Ρηξίγαμος=ο αθετών υπόσχεση γάμου.

14-Εκεί πέθανε από τυφοειδή πυρετό

15-αβελτηρία=νωθρότητα στην σκέψη, μωρία

16- Οι δύο μεγάλες ηρωίδες της Ελληνικής Επανάστασης είχαν σαν μόνα κοινά χαρακτηριστικά ότι ήσαν νησιώτισσες, με μεγάλη περιουσία και μεγάλη πίστη για τον αγώνα της ανεξαρτησίας.
Η Μαντώ ήταν νεαρή, λεπτοκαμωμένη και όμορφη. Αντίθετα η Μπουμπουλίνα ήταν μεσόκοπη και συμπεριφερόταν σαν άνδρας.
Την Μαντώ την θάψανε στο προαύλιο της Καταπολιανής. Ύστερα όμως από την αναπαλαίωση του Ναού , δεν υπάρχει ο τάφος της , όπως και τα καμπαναριά που σήμαναν το θάνατό της .
Προς τιμήν της στο παρελθόν είχε κοπεί νόμισμα δύο δραχμών με τη μορφή της.

Σήμερα, για να τιμηθεί η συνεισφορά της, ένα άγαλμά της έχει στηθεί στο παλιό λιμάνι, στη μέση της πλατείας Μαντώς, που οι ξένοι την ονομάζουν Πλατεία των Ταξί!

Σχετικά με την 25η Μαρτίου είναι και το παρακάτω ποστ μου που έχει προκαλέσει και ενδιαφέρουσα συζήτηση

ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ

όπως επίσης και το παρακάτω ποστ

ΕΙΧΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;

.

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ;

Θα συνεχίσω με τα στιγμιότυπα από την Κρήτη, αλλά αυτά που άκουσαν τ΄ αυτάκια μου προχθές το πρωί στον ΦΛΑΣ με ανάγκασαν να παρεμβάλλω αυτό το ποστ.
Φτάνοντας άγρια χαράματα στον Πειραιά ,κατά τις 5 ½ αξημέρωτα , και παίρνοντας τον δρόμο για την Αθήνα ανοίγω το ραδιόφωνο για να ακούσω κανένα νέο και πέφτω σε μια συνέντευξη με τον επιλεγόμενο γκουρού της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής κ.Βυθούλκα.
Μιλούσε λοιπόν ο γκουρού για το πώς έχει εκπαιδεύσει 9000 γιατρούς στην Διεθνή Ακαδημία στην Αλόννησο στην ομοιοπαθητική, ότι αυτός (!!) έχει φροντίσει να ασκούν την ομοιοπαθητική στην Ελλάδα γιατροί και ότι ούτε λίγο ή πολύ με την ομοιοπαθητική όλα λίγο πολύ τα νοσήματα μπορούν να θεραπευτούν(εδώ 3 θαυμαστικά!!!).
Βέβαια όταν ο δημοσιογράφος του είπε ότι : εσείς σαν γιατρός…αναγκάστηκε να πει ότι δεν είναι γιατρός ,αλλά είχε την σαφή άποψη ότι ακόμα και αν ένα παιδί έχει πνευμονία στην αρχή μπορεί να το θεραπεύσουμε με ομοιοπαθητικά φάρμακα(εδώ 4 !!!!)
Ευτυχώς που στην ερώτηση τι θα κάνουμε σε μια οξεία σκωληκοειδίτιδα σε αυτήν απάντησε ότι δυστυχώς δεν υπάρχει ομοιοπαθητικό φάρμακο να προτείνει και έτσι αναγκαστικά καταφεύγουμε σε χειρουργό.
Στην ερώτηση δε γιατί δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες για την Ομοιοπαθητική που να επιβεβαιώνουν την θεραπευτική της δυνατότητα βάσει της κλασσικής αρχής του Karl Popper ότι επιστήμη είναι ένα σύνολο από θεωρείες που έχουν σαφές περιεχόμενο και υπόκεινται σε πειραματικό έλεγχο, απάντησε.(μεταφέρω την ουσία) , ότι ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, όποτε δεν μπορείς να μαζέψεις τους διαφορετικούς για να κάνεις μια ομάδα που να την συγκρίνεις με μια ομάδα μη διαφορετικών.
Βέβαια ο γκουρού έχει σχέση με την επιστήμη όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο (και χωρίς ομοιοπαθητική αραίωση!) γιατί ο άνθρωπος υπομηχανικός ήταν στην Νότια Αφρική.
Όμως, όπως γράφει ο ίδιος στην βιογραφία του, εκεί ήρθε σε επαφή με την ομοιοπαθητική στην οποία αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά με αποτέλεσμα να φτάσει στις Ινδίες όπου φοίτησε σε διάφορες σχολές ομοιοπαθητικής «ρουφώντας»κυριολεκτικά την γνώση. Το ρούφηγμα αυτό ,λέει, τον ανέδειξε σε μοναδικό ταλέντο, με αποτέλεσμα η φήμη του έγινε τόση που ο γνωστός φιλόσοφος Κρισναμούρτι ζήτησε να γίνει ο προσωπικός του γιατρός.
Όπα, τι διαβάζουμε εδώ;
Μέχρι εδώ αλλά και στην μετέπειτα βιογραφία, δεν διαβάζουμε τίποτα σχετικό με σπουδές ιατρικής εκτός βέβαια αν θεωρούνται ιατρικές οι σπουδές στις διάφορες Ινδικές σχολές ομοιοπαθητικής. Όμως ο ίδιος «ρουφώντας» την γνώση στις παγκοσμίως άγνωστες αυτές σχολές, έφτασε να διαπιστώνει τις ανεπάρκειες που υπήρχαν σ΄ αυτές σε σχέση με το μέγεθος των δικών του απαιτήσεων.
Τόσο δε σημαντικές ήταν αυτές οι σπουδές στην Ινδία που όπως λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο περιοδικό ¨ΒΗ Magazino¨, πήγε στην Ινδία όπου η ομοιοπαθητική έπνεε τα λοίσθια και είχε καταντήσει σκέτος τσαρλατανισμός και την ανέστησε, καθ' ότι διάβασε, κατάλαβε περί τίνος πρόκειται και άρχισε να διδάσκει.
Από κει και πέρα η ιστορία είναι γνωστή.
Ο γκουρού με θεωρητικό υπόστρωμα όλες αυτές τις «σπουδές», αναπτύσσει θεωρίες σχετικές με ιατρικές θεραπείες και διδάσκει κάτι που δεν μπορεί να εξασκήσει !!!
Διαβάζουμε δε στην Πάπυρος –Λαρούς –Μπριτάννικα πως τιμήθηκε από την Σουηδική Ακαδημία με το «εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ» (τόμος 15,σελ 396) και μένουμε ξεροί!!
Ο ίδιος πιο διακριτικά γράφει:….σφράγισε η βράβευση του Γ. Βυθούλκα το 1996 στο Σουηδικό Κοινοβούλιο με τo «Διεθνές βραβείο για το Σωστό Τρόπο Ζωής» ή όπως αποκαλείται «Εναλλακτικό Νόμπελ»…
Για να δούμε λοιπόν τι είναι αυτό το Right Livelihood Award ή βραβείο για το Σωστό Τρόπο Ζωής ή «Εναλλακτικό Νόμπελ» τι σχέση έχει με τα Νόμπελ και από ποιους και που απονέμεται.
Ο Jakob von Uexkull (1944-) ένας ενδιαφέρον τύπος, συγγραφέας, επαγγελματίας φιλοτελιστής και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο παρελθόν, πούλησε την συλλογή των γραμματοσήμων του εισέπραξε 1.000.000 δολάρια ,και το 1980 αποφάσισε να γίνει ο ιδρυτής του βραβείου.
Η πρόταση του να προστεθούν τα βραβεία του με τα βραβεία Νόμπελ απορρίφτηκε από την επιτροπή των Νόμπελ και ο Uexkull αποφάσισε να απονέμει η οργάνωση του τα βραβεία την προηγούμενη μέρα της απονομής των Νόμπελ για προφανείς λόγους δημοσιότητας.
Η τελετή γίνεται ΣΤΟ κτήριο που συνεδριάζει το Σουηδικό Κοινοβούλιο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι ούτε η Σουηδική Ακαδημία ούτε το Σουηδικό Κοινοβούλιο απονέμουν αυτό το βραβείο αλλά είναι ένα βραβείο μιας ιδιωτικής οργάνωσης.
Ένα απολαυστικό άρθρο για τα βραβεία αυτά είναι το Sword swallowing study wins alternative Nobel prize
Όμως ο γκουρού μας είναι και υπέρ της αποκέντρωσης.
Για τον λόγο αυτό ιδρύει στην Αλόννησο την Διεθνή Ακαδημία κλασσικής ομοιοπαθητικής που έχει την παγκόσμια αποκλειστικότητα να είναι, όπως λέει, το μόνο ίδρυμα στον κόσμο που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη διδασκαλία της Oμοιοπαθητικής Iατρικής. (Μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να έχουμε τέτοια αποκλειστικότητα !)
Ως εκ τούτο λοιπόν το άλλο παγκοσμίου φήμης τμήμα Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου του Αιγαίου στην Σύρο, με καθηγητές φυσικούς,μηχανικούς ,ζωγράφους ,ναυπηγούς όλους προφανώς ειδικούς στην ομοιοπαθητική ξεκίνησε με τον γκουρού μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (Μάστερ), με τίτλο "Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Σχήματα - Κλασική Ομοιοπαθητική"(Πάλι μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να έχουμε τέτοια αποκλειστικότητα !)
Τι σημασία έχει αν 62 καθηγητές και ερευνητές Πανεπιστήμιων διάφορων θετικών επιστημών, που δεν έχουν σπουδάσει στην Ινδία, θεωρούν αυτό το μάστερ ντροπή για το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου.
Για το θέμα έχω γράψει στο παρελθόν ένα ποστ με τίτλο :

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ;

και μετά από ένα σχόλιο σε αυτό, ένα ακόμα στην συνέχεια με τίτλο:

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΕΚΔΟΧΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΕ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ

Δεν πρόκειται εδώ να ασχοληθώ με το γιατί η ομοιοπαθητική δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΑΣΗ.
Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει το Homeopathy: The Ultimate Fake για να καταλάβει .
Ήδη στο παρελθόν έχουν γίνει εκτεταμένες συζητήσεις στην μπλογκόσφαιρα και σας παραθέτω απλά μερικά σχετικά λίνκ
Επιστήμη ή Μαγεία; του Νίκου Δήμου
To ψέμα της ομοιοπαθητικής Αtheoi.org
Μια ολοκληρωμένη σειρά υπάρχει στο don’t kiss the frog
materia medica et hocus pocus [1]
hocus pocus et materia medica [2]
hocus medica et pocus materia[3]
hocus pocus[4]
Οι wannabe Γαλιλαίοι[5]
Τέλος δε ένα υστερόγραφο της x-psilikatzou ,που δεν είναι γιατρός, αλλά διαθέτει τον κοινό νου στο ποστ της SIMILIA SIMILIBUS CURENTUR σπάει κόκκαλα !
p.s. Και για να ρωτήσω και τίποτα τσι προκοπής… και αφού τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια (σε ελάχιστες δόσεις) αν δίνω κάθε μέρα σε έναν ομοιοπαθητικό γιατρό ομοιοπαθητικά φάρμακα, πότε θα γίνει συμβατικός γιατρός;
Τώρα θα μου πείτε καλά μας τα είπες ως εδώ αλλά τι σχέση έχει η Ομοιοπαθητική με την Παναγία της Τήνου;
Την απάντηση την δίνουν όλοι αυτοί που δεν πείθονται με τίποτα από όσα και να γράψεις και είναι έτοιμοι να μου ανταπαντήσουν πως αυτοί δεν ξέρουν τίποτα και πως αυτοί θεραπεύτηκαν με την ομοιοπαθητική.
Και θα έχουν δίκιο ότι θεραπεύτηκαν γιατί πράγματι θεραπεύτηκαν με καθαρό νεράκι !
Είναι γνωστό ότι πολλά νοσήματα περνούν μια οξεία φάση και μετά υποχωρούν από μόνα τους όπως είναι γνωστό και το φαινόμενο placebo, αλλά επίσης και η πίστη στην αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας είναι αποτελεσματικό φάρμακο.
Είναι ακριβώς οι ίδιες περιπτώσεις που θεραπεύτηκαν επειδή πέρασαν από κάτω από την Παναγία της Τήνου.
Η διαφορά είναι ότι οι ομοιοπαθητικοί λένε ότι θεραπεύουν με το νεράκι τους ενώ οι παπάδες ότι έγινε θαύμα.
Άλλωστε και γι΄ αυτό το λόγο το ιερατείο πολεμάει την ομοιοπαθητική.
Τους αφαιρεί πελάτες!
Όσοι πάντως επιθυμούν να δουν και την πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι σκέτο και καθαρό νεράκι μπορούν να δουν αυτό το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ του BBC που αποδεικνύει σαφέστατα αυτό το γεγονός.

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ- Α΄ ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Μετά από αρκετούς μήνες καταφέραμε να ξαναέρθουμε στο σπίτι της Κρήτης που σας έχω παλιότερα περιγράψει, μαζί με τις τότε σχετικές αγροτικές εμπειρίες .
Αυτή την φορά η Κρήτη μας υποδέχτηκε σαν να είμαστε παξιμάδι σε ντάκο.

Μουλιάσαμε!
Έβρεχε ανηλεώς και έκανε και ψόφο!
Θα μου πει κανείς δεν πειράζει, θέρμανση έχεις, ανάβεις και το τζάκι σου για ατμόσφαιρα ,παίρνεις και το βιβλιαράκι σου και περιμένεις να ξαναβγεί ο ήλιος.
Αμ, δε !
Το σπίτι είναι δίπλα σε ποτάμι, δηλαδή στο χαμηλότερο σημείο του κάμπου .

Το ποτάμι το τροφοδοτούν συνεχώς τα Λευκά Όρη μέχρι να πάψουν να είναι λευκά, δηλαδή μέχρι να λιώσουν τα χιόνια, και αυτή την εποχή το νερό του φτάνει τουλάχιστον τα 5-6 μέτρα σε πλάτος (Στις φωτογραφίες τα Λευκά Όρη και το ποτάμι ).
Όταν βρέχει λοιπόν συνεχώς, το χώμα στο περιβόλι δεν καταφέρνει ύστερα από λίγες μέρες να απορροφήσει το νερό και για να το περπατήσεις πρέπει να φοράς γαλότσες.
Ωραία θα μου πείτε κάτσε στο σπίτι για να μην βρέχεσαι.

Μην θέλεις να παραστήσεις τον Τζίν Κέλι στο Τραγουδώντας στην βροχή !
Αμ δε!
Το σπίτι είναι πέτρινο ,του 1910 ,χτισμένο κατευθείαν στο έδαφος χωρίς ιδιαίτερα θεμέλια .

Ο δημόσιος δρόμος στον οποίο εφάπτεται το σπίτι, με τις επανειλημμένες επιχωματώσεις και ασφαλτοστρώσεις όλα αυτά τα χρόνια έφτασε να είναι το λιγότερο 40 και το περισσότερο 80 εκατοστά ψηλότερα από το εσωτερικό του σπιτιού και το περιβόλι.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αναβλύζει απρόσκοπτα γάργαρο και δροσερό νεράκι μέσα στο σπίτι!
Βέβαια δεν πιστεύω να πιστεύετε ότι ένας πολυμήχανος αθεόφοβος δεν θα εύρισκε την λύση στο πρόβλημα;
Μετά την πρώτη φορά που αισθανθήκαμε σαν γνήσιοι κάτοικοι της Βενετίας τούς χειμωνιάτικους μήνες ,ανοίξαμε δύο λάκκους στα δύο δωμάτια που έχουν το πρόβλημα, βάλαμε και μια αντλία μέσα με φλοτέρ, και κοιμόμαστε πλέον ήσυχοι γιατί όταν ανέβαινε η στάθμη του νερού δούλευε η αντλία και έβγαζε το νερό έξω.
Αμ δε!
Σηκώνομαι ένα πρωί από το κρεβάτι ,ετοιμάζω το πολυτιμότερο όργανο που έχει ένας άνδρας για να επιτελέσει το δεύτερο στην ανδρική αξιολογική κλίμακα σημαντικό του έργο, δηλαδή μια άκρως ανακουφιστική πρωινή ούρηση, και πάω να βάλω τις παντούφλες μου.
Με φρίκη όμως διαπιστώνω ότι αυτές είχαν πλέον επιτύχει την αναβάθμιση τους σε γόνδολες και επέπλεαν με άνεση σαν να βρισκόντουσαν στην πλατεία Σαν Μάρκο το χειμώνα .
Τι είχε συμβεί;
Το γαμημένο το φλοτέρ είχε φρακάρει στο πλάι της αντλίας και έτσι αυτή δεν δούλεψε.
Θα έλεγα ότι εκείνο το πρωινό τσαλαβουτώντας ξυπόλυτος στα παγωμένα νερά, με μια κύστη γεμάτη που αδιαφορούσε για το πρόβλημα που προέκυψε ,με τα μπατζάκια από τις πυτζάμες μουσκεμένα, και τα μανίκια σηκωμένα αλλά και αυτά βρεγμένα με τα χέρια χωμένα μέσα στα νερά για να ελευθερώσω το φλοτέρ, ανέκραξα στεντορεία τη φωνή όλους τους αναθεματισμούς της Κυριακής της Ορθοδοξίας συν μερικά διαχρονικά καντήλια.
Ευτυχώς όμως τώρα που τα γράφω, με αποζημιώνει πλέον ένας θαυμάσιος ήλιος που ζητάει συγνώμη που κρύφτηκε τόσες μέρες και έτσι θα μπορέσω σήμερα, σαν την Κοκκινοσκουφίτσα με το καλαθάκι μου ανά χείρας, να πάω στο περιβόλι να μαζέψω και κανένα πορτοκάλι πριν να πέσουν όλα κάτω.
Είναι δε και πλήρως βιολογικά, γιατί μεγαλώνουν χωρίς λιπάσματα και φροντίδα , είναι δε αυτήν την εποχή πεντανόστιμα τα άτιμα!
Εκτός από μερικά ποτίσματα το καλοκαίρι, μόνα τους μεγαλώνουν και μόνα τους πέφτουν κάτω για να γίνουν λίπασμα για την νέα φουρνιά.

Φορτωμένος λοιπόν με μερικά ζουμερά πορτοκάλια επιστρέφω στην Αθήνα να αναπνεύσω λίγο από το ζωογόνο καυσαέριο της που τόσο καιρό μου έλειψε .
Φτάνει πια τόσος καθαρός αέρας ,μπούκωσαν τα πνευμόνια μου!

.

ΑΓΙΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ-Ο ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

1-Shinoyama, Kishin "Mishima as St Sebastian" (1966). Photograph.
.
Την ιδιόμορφη προσωπικότητα του Γιούκιο Μισίμα του γνωστότερου στην Δύση Ιάπωνα συγγραφέα, την ήξερα από την ομώνυμη ταινία του Paul Schrader (1985) και μου είχε κάνει εντύπωση αυτός ο ετερόκλητος συνδυασμός στο ίδιο άτομο ομοφυλοφιλίας, στρατιωτικής πειθαρχίας και λογοτεχνικής σταδιοδρομίας , δυτικής παιδείας αλλά και αντίστοιχης προσήλωσης στον ιαπωνικό τρόπο ζωής σε σημείο να τελειώσει την ζωή του με χαρακίρι και αποκεφαλισμό από τον εραστή του.
Εντύπωση όμως μου έκανε αυτό που διάβασα στο ΒΗΜΑ:
Ο ερωτισμός του Γιούκιο Μισίμα είχε μια βίαιη και άρρωστη πλευρά: του άρεσε η πρόσμειξη εικόνων θανάτου, βίας, αίματος και σεξ. Δεν είναι τυχαίο, όπως αναφέρει ο ίδιος, ότι αυνανίστηκε πρώτη φορά κοιτάζοντας τον Αγιο Σεβαστιανό, ζωγραφισμένο από τον Γκουίντο Ρένι. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα πόζαρε για έναν φωτογράφο και ο ίδιος ως Άγιος Σεβαστιανός. (φωτογ 1)
2-Reni, Guido (1575-1642) "St Sebastian”. Pinacoteca Capitolina (Roma, Italy). Oil on canvas, cm128x98.

3-Reni, Guido (1575-1642)St Sebastian" (1617-1619). Museo del Prado (Madrid, Spain). Oil on canvas, 170x 133 cm.
.

Οπότε άρχισα να ψάχνω στο ιντερνέτ για τον πίνακα του Ρένι βρέθηκα μπροστά σε 8 (!) πίνακες του ίδιου ζωγράφου με το ίδιο θέμα στις δύο βασικές παραλλαγές που εμφανίζονται στους πίνακες 2 και 3.

Δυστυχώς δεν έμαθα με ποιόν πίνακα ακριβώς μαλακιζόταν ο Μισίμα αλλά ελπίζω πως ποιο επίμονοι ερευνητές από μένα ,πιθανώς στο μέλλον ,θα μας λύσουν την απορία!
Πάντως τελικά βρέθηκα να χαζεύω τους ατελείωτους πίνακες που υπάρχουν για τον Άγιο Σεβαστιανό και να διαβάζω για το πώς έχει γίνει η συσχέτιση του Σεβαστιανού με την ομοφυλοφιλία. (οι λεζάντες στους πίνακες είναι από εκεί)
Αλλά ας πούμε αρχικά δυο λόγια για τον Σεβαστιανό.

Γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του ήσαν χριστιανοί και προύχοντες και έτσι είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Ακολούθως , ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών. Ο Σεβαστιανός βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας και γι' αυτό συγχρόνως και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας. Όταν όμως άρχισαν το 283 οι διωγμοί κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών και Σεβαστιανός, έχοντας πάρει σοβαρά τον ρόλο του υπερασπιστή της εκκλησίας ,προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός, όπως ήταν αναμενόμενο, το θεώρησε αυτό ως προδοσία και διέταξε το θάνατό του. Τον έδεσαν λοιπόν σε ένα δέντρο και άρχισαν την σκοποβολή με αποτέλεσμα να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος.

Το σώμα του το παρέλαβε η αγία Ειρήνη της Ρώμης ,(κατ΄ άλλους μια χήρα, η Λουκίνα) η οποία όμως διαπίστωσε ότι ανέπνεε ακόμα και αφού τον περιποιήθηκε, μετά από λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του.(φωτ 4)

4-Marco Antonio Bassetti St. Sebastian Tended by St. Irene(c. 1620)

.

Αλλά αυτός εκεί, σώνει και καλά να αγιάσει.

Επεδίωξε και συνάντησε το Διοκλητιανό και του έκανε παρατηρήσεις για τη σκληρότητά του !
Αυτό είχε σαν φυσικό επακόλουθο ο Διοκλητιανός να διατάξει να τον μαστιγώσουν μέχρι θανάτου, το μαστίγιο αποδείχτηκε πιο αποτελεσματικό από τα βέλη, και ο Σεβαστιανός κατάφερε επιτέλους να αγιάσει και να αποτελεί πλέον ένα μόνιμο και διαχρονικό μοντέλο για τους ζωγράφους.
Η πρώτη απεικόνιση του Σεβαστιανού υπάρχει σε ένα ψηφιδωτό στην Basilica of Sant'Apollinare Nuovo (Ravenna, Italy) και χρονολογείται μεταξύ 527 και 565.(φωτ 5)

Σε αυτή την απεικόνιση ο άγιος εμφανίζεται με χιτώνα και κάποιας ηλικίας.

5-Anonymous (VI cent) "St Sebastian" (between 527 and 565). Basilica di Sant'Apollinare Nuovo, Ravenna (Italy). Mosaic. This is probably the earliest representation of St Sebastian. It is antecedent to the mosaic in San Pietro in Vincoli credited in the Catholic Encyclopedia (1908) as the the earliest mosaic picture of the saint.

.

Με την αναγέννηση όμως τα πράγματα άλλαξαν.

Οι ζωγράφοι βρήκαν την ευκαιρία να απεικονίσουν το ανθρώπινο σώμα γυμνό ζωγραφίζοντας θέματα από την μυθολογία και την εκκλησιαστική ιστορία.
Έκτοτε λοιπόν σε όλη την εικονογραφία ο Σεβαστιανός απεικονίζεται σαν ένας αθλητικός νεαρός, γυμνός, με ένα μόνο πανί να κρύβει τα αχαμνά του και σε πολλές φορές με μία αμφίφυλη εικόνα όπως πχ αυτή του Remi που ερέθισε τον Μισίμα.
Οι εικόνα αυτή, ενός ανύπανδρου χαριτωμένου νεαρού που έρχεται σε ρήξη με το κατεστημένο υποφέροντας δεμένος σε ένα δέντρο, μαζί με το συμβολισμό των βελών που διεισδύουν στο κορμί του, ενώ η έκφραση του προσώπου του φαίνεται να συνδυάζει την ερωτική έκσταση με τον πόνο, δημιούργησε στους ομοφυλόφιλους την αίσθηση ότι ήταν ένα άτομο σαν και αυτούς.

6- Bellini, Giovanni (1430-1516) Christopher and St Sebastian.

7-Botticelli, Sandro (1445-1510) "Saint Sebastian" (1474). Gemδldegalerie, Staatliche Museen, Berlin (Germany). Tempera

8-Holbein, Hans the Elder (1465-1524) "Altar of St Sebastian" (1516). Alte Pinakothek, Mόnchen (Germany).

9-Mantegna, Andrea (1431-1506) "St Sebastian" (c. 1459). Kunsthistorisches Museum (Vienna, Austria).

10-Leonardo da Vinci (1452-1519)Saint Sebastian Standing in Three-Quarter View Tied to a Tree". Hamburger Kunsthalle, Hamburg (Germany). Recto, pen and dark brown ink over leadpoint; 174x63 mm maximum.

11-Greco, Domenicos Theotokopoulos detto el (1545-1614) "St Sebastian”(1585-85). Chβteau de Gourdon (Alpes-Maritimes, France). From the church of Illescas, Toledo-

12-Greco, "St Sebastian” (1580). Sacristνa de la Catedral de Palencia (Spain). Oil on canvas. 192x148 cm.

13-Greco"St Sebastian" (1610-14). Museo del Prado (Madrid, Spain). Oil on canvas. 115x85 cm.

14-Greco "St Sebastian” (c. 1600). Private collection. Oil on canvas.

15-Perugino, Pietro Vannucci detto il (1448-1523) "St Sebastian" (c. 1490-1500). Musιe du Louvre (Paris, France). Dipinto su tavola (176x116 cm).

16-Rubens, Pieter Pauwel (1577-1640) "St Sebastian" (c. 1618). Gemδldegalerie, Staatliche Museen, Berlin (Germany).

17-Tiziano Vecellio (1490-1576) "St Sebastian". Nasjonalgalleriet (Oslo, Norway).

18-Veronese, Paolo Caliari detto il (1528-1588) Martydom of St Sebastian" (1565). Church of St Sebastian (Venice, Italy).

19-van Dyck, Anton (1599-1641) Preparations for the martyrdom of St Sebastian" (c. 1615-1616). Musιe du Louvre (Paris, France).

.

Ταυτόχρονα με τους ζωγράφους, η ιστορία του ενέπνευσε γκέι συγγραφείς όπως ο Τόμας Μαν, ο Τενεσί Γουίλιαμς, ο Ζαν Κοκτώ, ο Όσκαρ Γουάιλντ και ο Μαρσέλ Προυστ.
Ο Oscar Wilde,όταν ήταν εξορία στην Γαλλία πήρε το ψευδώνυμο "Sebastian Melmoth" και περιέγραψε τον Σεβαστιανό σαν "a lovely brown boy with crisp, clustering hair and red lips".
Ο Thomas Mann στον λόγο του όταν αποδέχτηκε το βραβείο Nobel το 1929, είπε πως :Η χάρις του θεού που υποφέρει ,αυτός είναι ο ηρωισμός που συμβολίζεται από τον Άγιο Σεβαστιανό. Η εικόνα μπορεί να είναι τολμηρή, αλλά μπαίνω στον πειρασμό για να απαιτήσω αυτόν τον ηρωισμό για το γερμανικό μυαλό και τη γερμανική τέχνη.»Χαρακτηριστική είναι επίσης η περιγραφή του νεκρού σώματος του Σεβαστιανού από το συγγραφέα Μανουήλ Τασούλα στο ομώνυμο βιβλίο του: "Εκείνο το υπέροχο, το εφηβικό, που εκπέμπει και διαχέει μαρμαρυγές αγιότητας, αλλά και ηδυπάθειας και κρυφού ερωτισμού. Ο Άγιος Σεβαστιανός του Χριστιανισμού, μοιάζει με τον τραυματισμένο Άδωνη της μυθολογίας".Από την Αναγέννηση και μετά, ο άγιος Σεβαστιανός απεικονίζεται ως πρότυπο του νεανικού Απολλώνιου γυμνού (Άδωνις), με εμφανές το ανδρόγυνο στοιχείο.
Το 1911 ανέβηκε για πρώτη φορά στο παρισινό Θέατρο του Chatelet Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού με κείμενο του Ντ’Αννούντσιο, με μουσική επένδυση από τον Ντεμπυσσύ και με πρωταγωνίστρια την όμορφη ρωσίδα χορεύτρια Ίντα Ρουμπινστάιν στον ομώνυμο ρόλο και με «οριεντάλ» ατμόσφαιρα στα σκηνικά και τα κοστούμια .

Ο Σεβαστιανός αντιμετωπίζει τον θάνατο άφοβα. «Πεθαίνω για να ξαναγεννηθώ στην αθανασία» αναφωνεί, ενώ προτρέπει τους τοξοβόλους με το πασίγνωστο, «αυτός που πιο βαθιά με πληγώνει, πιο βαθιά με αγαπά».
Το έργο με μια γυναίκα στην ερμηνεία ενός ανδρικού ρόλου ήταν ένα τολμηρό εκλεκτικό αμάλγαμα ορχηστρικής μουσικής, δραματικής ερμηνείας και χορού.
Στην σύγχρονη εποχή οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν την απεικόνιση του Σεβαστιανού σε πλήθος πινάκων, σε αρκετούς δε με ξεκάθαρη και σαφή πλέον την ομοφυλόφιλη διάσταση.

20-Schiele, Egon "Self-portrait as St Sebastian" (1915). Historisches Museum des Stadt Wien, Vienna. Encre de chine et couleurs couvrantes, 67x50cm.

21-Haring, Keith (1958-1990)"St Sebastian" (1984). Poster 28x43 cm.

22-Heidelbach, Nikolaus "St Sebastian". Dal libro 'Einige Maenner' (1988).

23-Morandi, Mattia "San buco".

24-Colstee, Peter (1960-) "Illustration 3 (1992). Author's collection. Oil on canvas, 60x100 cm. Made after a text-part from the film 'Mishima' (1985).

25-Courmes, Alfred (1898–1993) "St Sebastian" (1934). Musιe national d'art moderne, Centre Georges Pompidou (Paris, France). Huile sur toile marouflιe sur isorel, 165x59 cm.

26-de Carlo, Tony "El Protector de SIDA". Silverleaf and Acrylic on Canvas, 48" x 60".

27,27a-Tsarouchis, Iannis (1910-1989) "St Sebastian".

28-Kφnig, Ralf (1960-) "Das Martyrium des Hl. Sebastian" (1986). Ralf Kφnig, "Comics, Cartoons, Critzeleien," Janssen Verlag, 1988. Black ink sketch.

.

Το 1976 ο γκέι σκηνοθέτης Ντέρεκ Τζάρμαν γυρίζει την ταινία "Σεβαστιανός" όπου ο πανέμορφος πρωταγωνιστής τιμωρείται από τον ανώτερό του Σεβήρο που τον βιάζει και τον εκτελεί όταν αρνείται τον έρωτά του.

29-Sebastiane poster

.

Από την εικόνα του Σεβαστιανού εμπνεύστηκαν οι REM το βιντεοκλιπ του Losing my Religion.
Εκτός από τον Μισίμα,που φωτογραφήθηκε ως Σεβαστιανός, αρκετοί άλλοι έκαναν το ίδιο ή χρησιμοποίησαν την φωτογραφία σαν μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης ή ακόμα και διαφήμισης.

30-Kupffer, Elisΰr von (1872-1942) "Elisar von Kupffer as St Sebastian". Photo.

31-Pierre et Gilles "Sιbastien de la Mer" (1994). Private collection, Buenos Aires. Painted. Photograph, 109x88 cm. Model Laurent Combes, costume: Tomah.
32-Witkin, Joel-Peter "Queer Saint" (1999). Photo.

33-Anonymous "Image from an advertising campaign for the beer Rodenbach" (2005). Photo.

34-Le Quernec, Alain "Poster for the Comitι National Contre le Tabagisme" (1991).

.

Εντυπωσιακή δε είναι η παρακάτω επεξεργασμένη φωτογραφία, που δεν αναγράφεται η προέλευση της, που παρουσιάζει τον Σεβαστιανό στο βάθος ενώ ταυτόχρονα ένας νέος άνδρας καθώς πνίγεται με σχοινί εκσπερματίζει.

35-kinrod
.

Αυτός ο συνδυασμός πνιγμονής και εκσπερμάτισης βασίζεται στο γεγονός ότι σε θανάτους από απαγχονισμό έχουν παρατηρήσει ότι το πτώμα εμφανίζει εκροή σπέρματος.

Αυτή η παρατήρηση έχει δημιουργήσει από παλιά την ψευδή εντύπωση ότι ο πνιγμός προσφέρει ηδονή. Βάσει λοιπόν αυτής της πίστης μερικοί έφτιαξαν ολόκληρους μηχανισμούς για να προκαλούν στον εαυτό τους αίσθημα πνιγμονής την ώρα που αυνανίζονταν. Στην ιατροδικαστική αναφέρονται περιπτώσεις ατόμων που βρέθηκαν νεκροί με τέτοιους μηχανισμούς που όμως δεν λειτούργησαν σωστά .

Όλοι αυτοί προφανώς παρά το ότι είχαν δύο κεφάλια το επάνω τους δεν λειτούργησε και αυτό σωστά!
Τέλος η εικόνα του Σεβαστιανού, που είναι πασίγνωστη στον Δυτικό κόσμο, έφτασε να χρησιμοποιείται και σε εξώφυλλα δίσκων, γκέι περιοδικών, περιοδικών ευρείας κυκλοφορίας με σημαντικότερο το βραβευμένο εξώφυλλο με τον Μωχάμετ Αλι αν και το τελευταίο εξώφυλλο είναι για μένα και το καλύτερο!

36-Grant, Keith "Momus as Saint Sebastian". Cover for Momus' record 'Circus Maximus' (Cherry Red \ el ACME 2CD, 1986).

37-REFRESH- front cover

38-Lois, George (art director) (1932-) "Muhammad Ali as a martyr" (1968). Retouched photograph (Fischer, Carl), first printed in Esquire magazine, April 1968.

39-Abuse "Cover". Spanish magazine Abuse - N° 4..

UPDATE: Ένα ενδιαφέρον ποίημα, για τον Άγιο Σεβαστιανό, του Ντίνου Χριστιανόπουλου δημοσιεύτηκε πρόσφατα εδώ:

.ΣΤΙΧΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ.

Πεθαίνεις πριν να βαρεθείς τις προσευχές.
Οι στρατιώτες του εκτελεστικού αποσπάσματος
αγαπούν και πλαγιάζουν απαράλλαχτα σαν όλους τους άλλους,
καπνίζουν κι αρέσκονται να βγαίνουν φωτογραφίες
κι ανάβουν ολόιδια κεριά στην Αφροδίτη και την Εστία.
Τίποτε ανάμεσα σ' αυτούς και το στέρνο σου·
μόνο τα βέλη τους που θα σε υψώσουν στον ουρανό
κι αυτή η πίστη σου που τυραννάει τους ανθρώπους.
Γδυμένος το χιτώνα σου το στρατιωτικό,
γυμνός φαντάζεις πιο άγιος.
Αύριο ένα πλήθος άνθρωποι θα ονομαστούν Σεβαστιανοί:
παιδιά που θα παίζουν σε αυλές, νέοι που θα δουλεύουν σε μηχανοστάσια,
πρόεδροι φιλανθρωπικών σωματείων, ταραχοποιοί και λογοτέχνες.
Αύριο τ' όνομά σου θα περνάει από στόμα σε στόμα
κι οι αδελφοί θα σε μνημονεύουν στα μαρτυρολόγια
και θα κυκλοφορούν λιθογραφίες με το μαρτύριό σου.
Ομως εσύ, δεμένος στο δέντρο, βουτηγμένος στα αίματα,
κει στον παράδεισο μη μας ξεχνάς,
εμάς που για την πίστη στριμωχτήκαμε μαζί σου,
κυρίως όμως μην ξεχνάς την επαφή μας
το πρώτο βράδυ μετά το μαστίγωμα,
την πιο αθώα, την πιο τυχαία των σωμάτων μας επαφή,
την ώρα που τα χείλη μας υμνολογούσαν τον Κύριο.

.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 16-1-2010Ένα ενδιαφέρον σχετικά με τον Σεβαστιανό άρθρο, είναι η κριτική του βιβλίου του Γιάννη Σουλιώτη Ο Άγιος Σεβαστιανός γυμνός σε Ανατολή και Δύση.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 27-7-2015

Και μια πρόσφατη από το  άρθρο 8 μεταγραφές στον ΣΥΡΙΖΑ που τώρα ο Τσίπρας μάλλον μετανιώνει  

Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LIFO Πηγή: www.lifo.gr