EFFIE GRAY, Η ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Τρεις πρόσφατες ταινίες που είδα μου γνώρισαν τρεις ιδιαίτερα ξεχωριστές γυναίκες, από διαφορετικές εποχές και από διαφορετικά κράτη που μέχρι τότε δεν γνώριζα την ύπαρξη τους .

Στο  προηγούμενο ποστ μου  εξ αιτίας της ταινίας  Battle For Sevastopol   ασχολήθηκα με την ηρωική δράση της Ρωσίδας Lyudmila Pavlichenko στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η δεύτερη ταινία είχε για θέμα  μια γυναίκα που σε μια άκρως  πουριτανική εποχή και κοινωνία κατάφερε να σηκώσει το ανάστημα της και να διεκδικήσει τα δικαιώματα της στην ζωή.

Η ταινία είναι η Effie Gray, βρετανικής παραγωγής με σενάριο γραμμένο από την  Emma Thompson .Στην ταινία  παίζει η ίδια  μαζί με την πρωταγωνίστρια Dakota Fanning και τους πρωταγωνιστές Greg Wise ( στον ρόλο του Βικτωριανού κριτικού τέχνης John Ruskin)  και  Tom Sturridge (στον ρόλο του Προραφαηλίτη ζωγράφου John Everett Millais )

Σε ένα μικρό ρόλο εμφανίζεται αγνώριστη και η Κλαούντια Καρντινάλε.

Η Effie Gray (1828-1897) όταν έγινε 20 χρονών παντρεύτηκε τον πλούσιο,σημαντικό και διακεκριμένο κριτικό τέχνης και συγγραφέα John Ruskin, ο οποίος όταν αυτή ήταν 12 χρονών είχε γράψει γι΄αυτήν την φανταστική νουβέλα The King of the Golden River .

Ένα χρόνο μετά τον γάμο τους ο  Ruskin λόγω ασθενείας της, που στην ταινία αποδίδεται σε φαρμακευτική αγωγή που της είχε δώσει η πεθερά της , την άφησε στο σπίτι και πήγε με τους γονείς του στις Άλπεις για να γράψει το 3ο και 4ο μέρος του  βιβλίου του  Modern Painters.

Η κοινωνικοποίηση της νεαρής γυναίκας έγινε στην Βενετία στα τέλη του 1849 στην οποία είχε πάει με τον άνδρα της και στην οποία αυτός αγνοώντας την, ασχολείτο με την έρευνα για την συγγραφή του βιβλίου του  The Stones of Venice. 

Στην Αγγλία ο ζωγράφος Millais την χρησιμοποίησε σαν μοντέλο για τον πίνακα του  The Order of Release, (1852 Tate Galery) Σε αυτόν απεικονίζεται η σύζυγος ενός επαναστάτη της εξέγερσης των Ιακωβιτών με την διαταγή της αποφυλάκισης του.

Ο Millais είχε γίνει γνωστός το 1850 για το αμφιλεγόμενο τότε έργο του Christ in the House of His Parents  γιατί απεικόνιζε ρεαλιστικά τον Χριστό σε ένα ακατάστατο λαϊκό ξυλουργείο.

Συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Millais, που ήταν προστατευόμενος του συζύγου της, όταν αυτός συνόδευσε το ζεύγος στην Σκωτία για να ζωγραφίσει το πορτρέτο του άνδρα της.
Εκεί ο Millais ζωγράφισε πολλά σκίτσα της και ερωτεύθηκε ο ένας τον άλλο.

Γυρίζοντας στην Αγγλία με την δικαιολογία ότι θα επισκεφτεί τους γονείς της το 1854 επέστρεψε στον  Ruskin την βέρα της και  κατέθεσε αγωγή για ακυρότητα του γάμου της  λόγω του ότι αυτός δεν είχε ολοκληρωθεί  εξ αιτίας ανίατης  ανικανότητας του συζύγου της.

Ήταν ακόμα μετά 6 χρόνια γάμου παρθένα!

Το κοινωνικό σκάνδαλο που δημιουργήθηκε ήταν πολύ μεγάλο και τελικά ο γάμος ακυρώθηκε το 1854.

Τα αίτια  για την μη ολοκλήρωση του γάμου της είναι ασαφή και όπως έγραψε αργότερα στον πατέρα της η Έφη:

"Ισχυρίστηκε διάφορους λόγους, το μίσος στα παιδιά, θρησκευτικά κίνητρα, η επιθυμία του να διατηρήσει την ομορφιά μου, και, τέλος, τον τελευταίο χρόνο μου είπε την πραγματική αιτία  ... ότι είχε φανταστεί τις γυναίκες πως ήσαν αρκετά διαφορετικές  από αυτό που είδε, και ότι ο λόγος που  δεν είχε επαφή με την  σύζυγός του ήταν επειδή ήταν αηδιασμένος με την εικόνα που είδε , το πρώτο βράδυ στις 10 του Απρίλη. "

Ο Ruskin επιβεβαίωσε τα παραπάνω στη δήλωσή του προς τον δικηγόρο του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ακυρώσεως λέγοντας:

Μπορεί να θεωρηθεί παράξενο το γεγονός ότι θα μπορούσα να απέχω από μια γυναίκα που για τους περισσότερους ανθρώπους ήταν τόσο ελκυστική. Όμως, αν και ήταν όμορφη στο πρόσωπο , η προσωπικότητα  της δεν μπορούσε να διεγείρει το πάθος.

Διάφορες εξηγήσεις έχουν δώσει οι βιογράφοι του για αυτήν την ιστορία μεταξύ  των οποίων  ότι ο Ruskin γνώριζε το γυναικείο σώμα μόνο από τα αρχαία ελληνικά αγάλματα οπότε  του δημιούργησε αποστροφή η εικόνα του τριχωτού εφηβαίου της Έφης και ίσως η εικόνα της εμμήνου ρύσεως της.
Επίσης έχει γραφτεί η υπόνοια πως τον έλκυαν μόνο κορίτσια προεφηβικής ηλικίας, αν και δεν υπάρχει κανένα γεγονός πως ο  Ruskin είχε σεξουαλική σχέση με οποιοδήποτε άτομο στην ζωή του .

Το 1858 η μητέρα της δεκάχρονης  Rose La Touche ζήτησε από τον Ruskin, 39 ετών τότε, να διδάξει στην κόρη της σχέδιο και ζωγραφική.

Ο Ruskin σταδιακά την ερωτεύθηκε και το 1867 όταν έγινε 18 ετών την ζήτησε σε γάμο αλλά αυτή του είπε να περιμένει μέχρι να γίνει 21 ετών.

Τελικά το 1872 αρνήθηκε και μετά μια μακρόχρονη ασθένεια πέθανε σε ηλικία 27  ετών. Όλα αυτά βύθισαν τον Ruskin σε απόγνωση και τον οδήγησαν  σε  σοβαρές  ψυχολογικές κρίσεις και παραληρηματικά οράματα.

Μετά ένα χρόνο από το διαζύγιο η Έφη παντρεύτηκε τον Millais και απέκτησε μαζί του 8 παιδιά.

Ο Millais εκλέχτηκε ως μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών και έγινε και Πρόεδρος της το έτος του θανάτου του. Έγινε βαρονέτος και ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που τιμήθηκε με κληρονομικό τίτλο.

Στην πουριτανική εποχή πάντως που ζούσε η Έφη  το διαζύγιο της με ένα επιφανές μέλος της κοινωνίας όπως ο  Ruskin, είχε σαν αποτέλεσμα να  την αποκλείσουν  από κοινωνικές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε και η βασίλισσα Βικτώρια ενώ προηγουμένως ήταν κοινωνικά πολύ δραστήρια.
Μόνο μετά τον θάνατο του Millais και με την παρέμβασης της κόρης της Βικτώρια πριγκίπισσας Louise, μπόρεσε πλέον να παραβρεθεί σε εκδηλώσεις που ήταν και η βασίλισσα.

 Δεκαέξι μήνες μετά το θάνατο του Millais ,πέθανε και η  Έφη στις 23 Δεκεμβρίου του 1897 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Kinnoull στο Περθ, που απεικονίζεται στο έργο του Millais Vale of Rest.

Ο πρίγκιπας της Ουαλίας, ο μέτεπειτα βασιλιάς Εδουάρδος ο VII προέδρευσε μια επιτροπής για την κατασκευή ενός αγάλματος του  Millais το οποίο και τοποθετήθηκε στην πρόσοψη της National Gallery of British Art (σήμερα  Tate Britain). Το 2000 το μετέφεραν στο πίσω μέρος του κτηρίου.

Άσχετα από τα προβλήματα που είχε ο Ruskin με την σεξουαλικότητα του, δεν έπαψε να είναι ένα πολυτάλαντο πρόσωπο.

Το  1871, ίδρυσε την δική του σχολή Τεχνών στην Οξφόρδη  The Ruskin School of Drawing & amp; Fine Art. Οι διαλέξεις του ήσαν ιδιαίτερα δημοφιλείς έτσι ώστε να αναγκάζεται να τις δίνει δύο φορές, μία για τους σπουδαστές και ξανά για το κοινό, κυκλοφορούσαν δε αμέσως τυπωμένες.

Έχει γράψει πάνω από 250 μελέτες από κριτική τέχνης, και ιστορία μέχρι για θέματα  γεωλογίας και ορνιθολογίας, όπως επίσης  και για μυθολογία, μόλυνση του περιβάλλοντος, ταξιδιωτικά, θέματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.

Οι εργασίες του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και  διάφοροι συγγραφείς αλλά  και  επιστήμονες έχουν αναγνωρίσει την επίδραση του στο έργο τους όπως ο Proust που μετέφρασε έργα του στα γαλλικά, ο Oscar Wilde,ο T.S.Eliot , ο W.B.Yeats, αρχιτέκτονες όπως ο  Le Corbusier,  και ο  Walter Gropius ή ακόμα και πολιτικοί όπως στις μέρες μας ο ηγέτης των Εργατικών Tony Benn.

Ο Tolstoy  μάλιστα είχε πεί ότι είναι ένας από τους πιο αξιοσημείωτους άνδρες όχι μόνο στην Αγγλία  και στην γενιά μας, αλλά από όλο τον κόσμο και απ΄ όλες τις εποχές
Πέθανε 80 ετών το 1900.

LADY DEATH-Η ΠΙΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΣΚΟΠΕΥΤΕΣ

Μπορεί το φιλμ του Clint Eastwood  American Sniper  με τον Bradley Cooper να μας έμαθε  τον Chris Kyle τον  πιο θανατηφόρο ελεύθερο σκοπευτή των ΗΠΑ, με 255 νεκρούς στον πόλεμο του Ιράκ, όμως  μια γυναίκα η  Lyudmila Pavlichenko  στον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον έχει ξεπεράσει με 309 νεκρούς  στις μάχες για την υπεράσπιση της Σεβαστούπολης και της Οδησσού.

Την Pavlichenko δεν την γνώριζα μέχρι προχθές που είδα την ταινία Battle For Sevastopol, η οποία αναφέρεται στην συμβολή της στις μάχες που έγιναν για την υπεράσπιση της πόλης αυτής, που είναι λιμάνι-ναύσταθμος  στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κριμαίας. Η πόλη άντεξε 250 μέρες στην πολιορκία των δυνάμεων του Άξονα.

Η  Ουκρανή ελεύθερη σκοπευτής  του σοβιετικού στρατού Lyndmila Pavlichenko (1916-1974)  είναι η κορυφαία από τις  γυναίκες που έχουν εκπαιδευτεί για αυτό τον σκοπό στην παγκόσμια ιστορία. Ανήκε στις 2000 γυναίκες που  είχαν ειδικά εκπαιδεύσει για ελεύθερους σκοπευτές οι σοβιετικοί. Από αυτές τελικά επέζησαν 500.

Ήταν τεταρτοετής φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και σπούδαζε ιστορία όταν κατετάγη στον στρατό μετά την Γερμανική εισβολή στην χώρα της.

Αρχικά έλαβε μέρος στις μάχες με τους Ρουμάνους που κατέλαβαν τελικά την Οδησσό. Σε 2 1/2 μήνες σκότωσε 187. Στην συνέχεια την έστειλαν για 8 μήνες στην υπεράσπιση της Σεβαστούπολης όπου σκότωσε 257 Γερμανούς.

Συνολικά έχουν επιβεβαιωθεί επισήμως 309 άτομα εκ των οποίων τα 36 ήσαν ελεύθεροι σκοπευτές του εχθρού και 100 αξιωματικοί.

Οι Γερμανοί είχαν μάθει γι΄αυτήν και από τα μεγάφωνα φώναζαν:

Lyndmila Pavlichenko έλα σε μας ,θα σου δώσουμε σοκολάτες και θα σε κάνουμε αξιωματικό!

 Η Λιουντμίλα Pavlichenko με τον αγαπημένο της,  ανθυπολοχαγό Άλεξ Kitsenko που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Σεβαστούπολη, Φεβρουάριος 1942.

 H  Pavlichenko με τον Sydir Artemovych Kovpak  διακεκριμένο αρχηγό των Σοβιετικών παρτιζάνων στην Ουκρανία

Τον Ιούνιο 1942 τραυματίστηκε από πυρά όλμων και απομακρύνθηκε από το μέτωπο. Συνολικά είχε τραυματιστεί 4 φορές.

Λόγω της μεγάλης φήμης που είχε αποκτήσει, η Σοβιετική Ένωση την έστειλε τον Σεπτέμβριο 1942 στον Καναδά και τις ΗΠΑ οι οποίες ήδη από τον Δεκέμβριο 1941 είχαν μπει στον πόλεμο κατά του Άξονα. Σκοπός της αποστολής της ήταν να προπαγανδίσει για την ανάπτυξη δεύτερου πολεμικού μετώπου στην Ευρώπη.

Ήταν η πρώτη Σοβιετική πολίτης που έγινε δεκτή στον Λευκό  Οίκο και η σύζυγος του προέδρου  Eleanor Roosevelt την πήρε αργότερα μαζί της σε περιοδεία στην χώρα.

 Ο δικαστής  Robert Jackson,η  Lyudmila Pavlichenko και η  Eleanor Roosevelt το 1942.

Η εμφάνιση της με την στρατιωτική της ενδυμασία και τα κατορθώματα της στον πόλεμο έτυχαν ευρείας δημοσιότητας και οι δημοσιογράφοι την ονόμασαν 'Lady Death'

Όπως είναι ευνόητο η αριστερά της Αμερικής την δέχτηκε με θερμές αγκάλες.

Ο σπουδαίος αριστερός τραγουδιστής  Woody Guthrie έγραψε το 1942 γι΄ αυτήν το τραγούδι Miss Pavlichenko το οποίο ακούμε σε ηχογράφηση του 1946. (Σχετικά με τον Woody Guthrie γράφω στο ποστ μου ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ; )

Κατά την παραμονή της στις ΗΠΑ μίλησε στην Ουάσιγκτον στην Διεθνή Συνέλευση Φοιτητών και στο Κογκρέσο των Βιομηχανικών Οργανώσεων (CIO ),που  ήταν μια ομοσπονδία των βιομηχανικών συνδικάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά από το 1935-1955

 Μίλησε επίσης στην Νέα Υόρκη  και στο Σικάγο. Στις ομιλίες της τόνιζε την ισότητα των φύλων και την έλλειψη φυλετικών διακρίσεων στην χώρα της.

Όπως γράφει το TIME της 28 Σεπτεμβρίου 1942 της είχε κάνει εντύπωση το είδος των ερωτήσεων που της έκαναν οι γυναίκες δημοσιογράφοι:

Δεν ξέρουν πως είμαστε σε πόλεμο; Μου κάνουν ανόητες ερωτήσεις όπως αν χρησιμοποιώ πούδρα ή βερνίκι των νυχιών και αν κάνω μπούκλες τα μαλλιά μου.

Άλλες εφημερίδες έγραφαν για το μήκος της στολής της που την παχαίνει

και άλλες ότι «δεν έχει πολύ  στυλ η λαδί στολή της."

«Φοράω την  στολή μου με τιμή", δήλωσε στο περιοδικό Time. «Έχει το Τάγμα του Λένιν επάνω της και έχει καλυφθεί με αίμα στη μάχη.

Για τις αμερικανίδες  αυτό που έχει σημασία είναι αν φορούν μεταξωτά εσώρουχα κάτω από τις στολές τους. Πρέπει να μάθουν γιατί φορούν μια στολή.

Σε ερωτήσεις σχετικές με το τι αισθάνεται όταν σκοτώνει Γερμανούς είπε:

Το να σκοτώνω Ναζί δεν μου προκαλούσε κανένα περίπλοκο συναίσθημα Το μόνο αίσθημα που είχα ήταν αυτό που έχει ο κυνηγός όταν σκοτώνει ένα αρπακτικό θηρίο.

Κάθε Γερμανός που έμενε ζωντανός θα σκότωνε γυναίκες, παιδιά και γέρους. Έτσι σκοτώνοντας Γερμανούς έσωζα ζωές.

Στην συνέχεια επισκέφτηκε την Αγγλία και δέχτηκε προσφορές από εργάτες εργοστασίων.

Το 1943 είχε προαχθεί σε ταγματάρχη και τιμήθηκε με τον Χρυσό Αστέρα, ως  Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης ,το  ανώτατο Σοβιετικό μεταλλίου ανδραγαθίας και κυκλοφόρησε γραμματόσημο προς τιμήν της.

Μέχρι το τέλος του πολέμου έγινε εκπαιδευτής ελεύθερων σκοπευτών και στην συνέχεια  τελείωσε το Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως   ιστορικός.

Το 1957, η Eleanor Roosevelt επισκέφτηκε την  Μόσχα.(Στην φωτογραφία με τον Χρουστσόφ, τη γυναίκα του και τον υπουργό Εξωτερικών Γκρομίκο).

Παρά την περιορισμένη ατζέντα της  Ρούζβελτ  αυτή ζήτησε να συναντήσει την παλιά της  φίλη  Λιουντμίλα Pavlichenko. Την βρήκε σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων στην πόλη, και μετά τους τυπικούς  χαιρετισμούς με την παρουσία των συνοδών,  η  Pavlichenko βρήκε  μια δικαιολογία και την τράβηξε στο υπνοδωμάτιο κλείνοντας  την πόρτα. Τότε την αγκάλιασε και  μισογελώντας και μισοκλαίγοντας της είπε πόσο ευτυχισμένη ήταν που την είδε και μίλησαν  για τα ταξίδια που έκαναν μαζί στην περιοδεία τους πριν 15 χρόνια.

Η Pavlichenko πέθανε νέα, 58 ετών το 1974 και το 1976 ένα δεύτερο γραμματόσημο κυκλοφόρησε προς τιμήν της

Για την  ταινία Battle For Sevastopol ο σκηνοθέτης της Sergei Mokritsky ο οποίος μεγάλωσε στην Ουκρανία αλλά ζεί στη Ρωσία δήλωσε στο AFP: Παρά το όσα έχουν συμβεί , η ταινία έχει γίνει αποδεκτή τόσο από τις νέες ουκρανικές αρχές όσο και από τις ρωσικές .

H ταινία έκανε πρεμιέρα την ίδια μέρα και στις δύο χώρες στην δική τους γλώσσα.

Ολόκληρη η ταινία υπάρχει εδώ αλλά δυστυχώς χωρίς ελληνικούς υπότιτλους.

Με κόκκινο είναι οι στίχοι που έχει χρησιμοποιήσει ο Woody Guthrie στην ηχογράφηση του 1946 και οι αριθμοί είναι η σειρά που ακούγονται σε αυτήν.

Woody Guthrie - Miss Pavlichenko 

2-Miss Pavilichenko's well known to fame;
Russia's your country, fighting is your game;
The whole world will love her for a long time to come,
For more than three hundred nazis fell by your gun.

1-Fell by your gun, yes,
Fell by your gun
For more than three hundred nazis fell by your gun.

Miss Pavlichenko's well known to fame;
Russia's your country, fighting is your game;
5-Your smile shines as bright as any new morning sun.
But more than three hundred nazidogs fell by your gun.

Fell by your gun, yes,
Fell by your gun
For more than three hundred nazis fell by your gun.

3-In your mountains and canyons quiet as the deer.
Down in your bigtrees knowing no fear.
You lift up your sight. And down comes a hun.
And more than three hundred nazidogs fell by your gun.

Fell by your gun, yes,
Fell by your gun
For more than three hundred nazis fell by your gun.

4-In your hot summer's heat, in your cold wintery snow,
In all kinds of weather you track down your foe;
This world will love your sweet face the same way I've done,
'Cause more than three hundred nazzy hound fell by your gun.

Fell by your gun, yes,
Fell by your gun
For more than three hundred nazis fell by your gun.

I'd hate to drop in a parachute and land an enemy in your land.
If your Soviet people make it so hard on invadin' men;
I wouldn't crave to meet that wrong end of such a pretty lady's gun
If her name was Pavlichenko, and mine Three O One. 

Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

Έχοντας τον μαζοχισμό να παρακολουθήσω  την ψηφοφορία στην Βουλή, η οποία υποτίθεται θα άρχιζε στις 2 την νύχτα, ήλπιζα ότι  μετά την ομιλία  του Καμμένου, που ήταν ένας χείμαρρος  λαϊκισμού ειδικά γραμμένος για το ψεκασμένο κοινό του, θα άρχιζε η ψηφοφορία.

Αμ δε!

Η σεβαστή από όλους πρόεδρος της Βουλής πήρε τον λόγο τελευταία κατά τις 3 και 20¨και με την γνωστή της παραληρηματική λογόρροια άρχισε να μιλάει, να μιλάει, να μιλάει  χωρίς σταματημό,απτόητη , λέγοντας τα ίδια που είχε ξαναπεί το απόγευμα, με την προσθήκη αρκετού γλειψίματος προς τον Τσίπρα ως ανιδιοτελή και ιδεολόγο, προφανώς γιατί δεν αισθάνεται και πολύ ασφαλής στον θρόνο της.

Τελικά λίγο πριν τις 4 σταμάτησε επιτέλους μετά τις ενθουσιώδεις κραυγές και ιαχές των αποκαμωμένων βουλευτών, που οι πιο ευγενικές συνέτειναν κυρίως στην φράση -Τελείωνε επιτέλους !

Έτσι κατά τις 4 άρχισε η ψηφοφορία  στην οποία υπήρξαν 230   ΝΑΙ   63 ΟΧΙ  5 ΠΑΡΩΝ

Απ΄ότι φαίνεται ο φόβος  των εκλογών με λίστα, αν ο αριθμός των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε κάτω των 120, λειτούργησε υπέρ της κυβέρνησης και έτσι αυτή την φορά αντί τις 39 διαρροές που υπήρχαν την προηγούμενη ψηφοφορία  αυτές μειώθηκαν στις 36, 31 ΟΧΙ και 5 ΠΑΡΩΝ.

Εντύπωση έκανε το ΝΑΙ αυτή την φορά του Βαρουφάκη, ενός ανθρώπου που είναι γνωστός σε όλους για την διαχρονική σταθερότητα των απόψεων του και όταν ακούστηκε το ΝΑΙ αυτό συνοδεύτηκε από ένα ηχηρό Ουάου!  

Έτσι, όπως δείχνουν τα πράγματα η πλέον πρωτότυπη κυβέρνηση που υπήρξε στην Ελλάδα και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο, θα συνεχίσει να κυβερνά μέχρι απ΄ότι φαίνεται τον Σεπτέμβριο έχοντας την ανοχή της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και έχοντας ως αντιπολίτευση την Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ, μέλη του κυβερνόντος κόμματος και την μοναδική και ανεπανάληπτη Πρόεδρο της Βουλής με το κανάλι της και τις επιτροπές της!

Η σημερινή κατάσταση της χώρας επιβεβαιώνει τον  Δημήτρη  Χόρν που έχει πει: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Συνεχώς ξεψυχάει! 

και η σημερινή Βουλή δυστυχώς δικαιώνει επίσης τον Βασίλη Ραφαηλίδη που  εύστοχα λέει για την Ελλάδα : 

Είμαστε η χώρα των αξιοποιημένων αναξιοτήτων και των αναξιοποίητων αξιών!

Όταν βλέπεις δε μερικούς βουλευτές και υπουργούς να αγορεύουν δεν μπορείς να μην σκεφτείς  τον Νίκο Δήμου που σαρκαστικά λέει:

Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη…

Η 7η ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ

Τα πολιτικά πρόσωπα  που διακυβέρνησαν την Ελλάδα την τελευταία 10ετια δυστυχώς αποδείχτηκαν πολύ κατώτερα των  περιστάσεων.

Έπρεπε να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού, μόνο μια εβδομάδα πριν την αρκετά πιθανή έξοδο της χώρας από την Ευρώπη, για να βγει επιτέλους ένα κοινό ανακοινωθέν των πολιτικών αρχηγών του δημοκρατικού τόξου που να στηρίζει την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί ένα νέο μνημόνιο ώστε να μην επισυμβεί ένα Grexit.

Ας δούμε λοιπόν σε συντομία όλες τις χαμένες ευκαιρίες που, με ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών, χάθηκαν αυτά τα χρόνια και οδήγησαν των χώρα στην σημερινή άθλια κατάσταση.

Όταν ο πανικόβλητος Καραμανλής το 2009 διαπίστωσε ότι το χρέος της χώρας είχε απογειωθεί, με ευθύνη του Αλογοσκούφη και του σημερινού προέδρου της Δημοκρατίας, φρόντισε αντί να αναλάβει τις ευθύνες του να αποχωρήσει δρομαίως προκηρύσσοντας εκλογές που ήξερε ότι θα τις χάσει.

1η χαμένη ευκαιρία

Ο διάδοχος του, Γ. Παπανδρέου,  αντί να ακολουθήσει το παράδειγμα του Τσώρτσιλ  στην πρώτη αγόρευση του  ως πρωθυπουργού, στην αρχή του Β' Παγκοσμίου, που υποσχέθηκε στον λαό του ότι θα κερδίσει τον πόλεμο αλλά θα το πετύχει αυτό με  ιδρώτα, δάκρυα, λύπη και αίμα, κατέφυγε στον άθλιο λαϊκισμό του "λεφτά υπάρχουν!"  και έδωσε μάλιστα και αυξήσεις, αντί να ακολουθήσει μια πολιτική συμμαζέματος της οικονομίας.

Tον Ιανουάριο του 2010 τα λεφτά βέβαια δεν βρέθηκαν,  γιατί δεν υπήρχαν  και γι΄αυτό γράφω το ποστ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ,ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; και τον Μάρτιο ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; ΜΕΡΟΣ ΙΙ.

Η αναπόφευκτη κατάληξη ήταν το Καστελόριζο στις 23-4-2010 και η καταστροφική του πρόταση για δημοψήφισμα που οδήγησε στην πολιτική του καταρράκωση και στην παραίτηση του.

2η χαμένη ευκαιρία

Η εξίσου λαϊκίστικη πολιτική του Σαμαρά με τα Ζάππεια οδήγησε αναγκαστικά στην κωλοτούμπα του και  την κυβέρνηση Παπαδήμου με την στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ και τελικά σε εκλογές μιας και απέναντι τους είχαν την έξαλλη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ  , εκλογές που, όπως έγραφα στο ποστ μου της 8-6-2011 "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ,  71% του λαού δεν τις θέλει γιατί ορθώς καταλαβαίνει πως δεν αποτελούν λύση.

Και κατέληγα λέγοντας μάταια :

ΕΝΩΘΕΙΤΕ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΚΟΙΝΑ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

3η χαμένη ευκαιρία

Αντί όμως να υπάρξει ένωση για αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας, ξεκίνησε  ένα "αντιμνημονιακό" μέτωπο που καθοδηγούσε τεράστιες συγκεντρώσεις  "αγανακτισμένων" με αγαστή συμπόρευση στην πάνω μεριά της πλατείας Συντάγματος των πατριωτικοδεξιών ομάδων και των Χρυσαυγιτών, ενώ στην κάτω μεριά κυριαρχούσε η αριστερά.

4η χαμένη ευκαιρία

 Στις  εκλογές του Μαΐου 2012  η ΝΔ ήρθε πρώτο κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο αλλά χωρίς κανένας να έχει πετύχει αυτοδυναμία .

Για πρώτη φορά το ναζιστικό κόμμα βρίσκεται στην Βουλή με 7%

Το λογικό λοιπόν θα ήταν μια κυβέρνηση συνεργασίας των δύο πρώτων και γι΄αυτό έγραφα τότε στο ποστ μου   Η ΚΑΥΤΗ ΠΑΤΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙ :

Να αποδεχτούν όλοι την λαϊκή ετυμηγορία είτε τους αρέσει είτε όχι και να εγκαταλείψουν τις αδιάλλακτες μαξιμαλιστικές τους προεκλογικές θέσεις όπως κάνουν σε όλα τα πολιτισμένα κράτη που κυβερνούν κυβερνήσεις συνεργασίας.

Όμως όπως γράφω ειρωνικά στο ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΠΟΥΡΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΙΑ:

Τι ανοησίες είναι αυτές που τους λένε ότι θα πρέπει και οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ να αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες που τους αναλογούν βάσει του ποσοστού που πήραν στις εκλογές και να συμμετέχουν σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας όπως πρότεινε εκείνος ο εξωμότης ο Κουβέλης και δέχτηκαν και οι άλλοι.

Βεβαίως και θα τις αναλάβουν, αρκεί να φτιάξουν μια  κυβέρνηση οι ΝΔΣΟΚ και ο Κουβέλης  μέχρι τις επόμενες εκλογές, οπότε μια τέτοια συνεργασία θα προσέφερε πεδίον δόξης λαμπρόν  για να ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μια ουσιαστική αντιπολίτευση, όπως στην κυβέρνηση Παπαδήμου, συνεπικουρούμενος από τους ανεξάρτητους Καμμένους  εγκεφάλους και το " φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι" ΚΚΕ, ίσως δε και με ολίγη από Χρυσή Αυγή.

5η χαμένη ευκαιρία

Στις νέες εκλογές του Ιουνίου που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από 2 μήνες,πάλι ήρθε πρώτη η ΝΔ και δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πάλι αρνήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στην διακυβέρνηση της χώρας, όπως πολύ σωστά πίστευε ο κόσμος και έδειξε τότε η μετεκλογική δημοσκόπηση (13-5-12)  της Κάπα Research.

Σε αυτήν  το 72% πιστεύε πως τα κόμματα πρέπει να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και να συνεργαστούν, με όποιο κόστος, στο σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης.

Επίσης το 78,1% πίστευε πως η νέα κυβέρνηση πρέπει να κάνει ότι είναι απαραίτητο για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.

Τέλος στην ερώτηση ποια κόμματα θα ήθελαν να μπουν στην κυβέρνηση, με πάνω από 50 % των απαντήσεων, αυτά είναι η ΔΗΜΑΡ με 72,6% ,ο ΣΥΡΙΖΑ με 68%, η ΝΔ με 54,3% και το ΠΑΣΟΚ με 52,9%.

Τελικά όμως έγιναν  όλα  αυτά που είχα προβλέψει από τις  12-3-2012

 ... μια κυβέρνηση  ΝΔΣΟΚ με Κουβέλη θα είχε σαν αποτέλεσμα   να  έτρωγαν την παπάρα οι τρείς τους μέχρι τις επόμενες εκλογές  , οπότε θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ  να τους καταγγέλλει με τους πύρινους λόγους του Τσίπρα ή με την δυσκοίλια μπαρουφολογία του Στρατούλη , ο Καμμένος να ετοιμάζει κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους δοσίλογους και η Αλέκα να ονειρεύεται διψήφιο ποσοστό στέλνοντας τους αγωνιστές του ΠΑΜΕ να κλείνουν λιμάνια και να περιφρουρούν τόπους απεργίας ενώ τα παλικάρια της ΧΑ θα ξεκαθάριζαν τον τόπο από τους μετανάστες .

6η χαμένη ευκαιρία

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που προέκυψε παρά την έντονη αντιπολίτευση που είχε για τα μνημόνια, κατάφερε να αποκτήσει η χώρα μετά από χρόνια ένα πρωτογενές πλεόνασμα. αλλά η φθορά της μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ και τον μετασχηματισμό που έγινε μετά τις Ευρωεκλογές με υπουργοποίηση των  λαϊκιστών της ΝΔ που απέφευγαν τις μεταρρυθμίσεις που είχαν συμφωνηθεί ήταν μεγάλη, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να τελειώσει με τα μνημόνια, πετώντας την καυτή πατάτα στον ΣΥΡΙΖΑ που βλακωδώς, όπως αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων και παρά την ειλικρινή παραδοχή του Λαφαζάνη ότι ,δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε, προκάλεσε τις νέες εκλογές μη ψηφίζοντας για πρόεδρο Δημοκρατίας τον υποψήφιο της ΝΔ.

7η και τελευταία ευκαιρία 

Η πρόσφατη συνέχεια είναι γνωστή.

 Και στις εκλογές του Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί μεν να ήρθε πρώτο κόμμα αλλά δεν απέκτησε αυτοδυναμία, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί σε  συνεργασία του με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Το τραγικό 5μηνο που ζήσαμε με την αλλοπρόσαλλη, ίσως και εσκεμμένη στο να αποτύχει  τακτική του ανεκδιήγητου Βαρουφάκη,  είχε σαν κατάληξη μετά και την ηλιθιότητα του δημοψηφίσματος να αναγκαστεί ο Τσίπρας σε μια συμφωνία που διατήρησε μεν την χρεοκοπημένη πλέον  χώρα στο ευρώ, αλλά με κόστος πολλαπλάσιο από ότι είχε το μαίηλ Χαρδούβελη ή ακόμα και η μη τηρηθείσα συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Βουλή, ενώ  αντανακλά την ομοφωνία των δημοκρατικών κομμάτων στο να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη , πλην των δύο άκρων, απέδειξε ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δυστυχώς όχι απλά δεν διαθέτει καμιά συνοχή αλλά διαθέτει και μια παγκόσμια πρωτοτυπία!

Ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει ότι στηρίζει μεν την κυβέρνηση αλλά δεν θα στηρίξει τα μέτρα που αυτή θα ψηφίσει!

Γι΄αυτό και λέγεται  ότι σε κάποια από τις συζητήσεις ο Τσίπρας  αναφώνησε «έχω μπλέξει με τρελούς».

Αν μετά από αυτήν την ψηφοφορία καταφέρει ο Τσίπρας είτε να απομονώσει είτε να προσγειώσει  αυτό το 25% του κόμματος του που δεν μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει ότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από τις προεκλογικές μπαρουφολογίες και ότι ο κόσμος δεν θέλει να γυρίσει στην δραχμή, θα μπορέσει τότε να εφαρμόσει τις προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις  και ίσως έτσι και να μπορέσει και να βελτιώσει μερικούς ή και αρκετούς από τους δυσβάστακτους όρους που περιέχει αυτή.

 Βέβαια όταν ο Τσίπρας αναγκάζεται να μην προβεί σε διαγραφές των διαφωνούντων και από την άλλη μεριά σε αναγκαστικές υπουργοποιήσεις από τους ΑΝΕΛ όπως του Χαϊκάλη σε αντάλλαγμα της ψήφου τους,  η μακροημέρευση του κυβερνητικού αυτού συνονθυλεύματος δεν προβλέπεται μακρά.
Ευτυχώς πάντως που γλυτώσαμε μέχρι στιγμής την υπουργοποίηση της κ.Ξουλίδου , όπως αναφέρεται στο ΥΓ της ανακοίνωσης του Ποταμιού, γιατί για πρώτη φορά θα αποκτούσαμε υπουργό που έχει συλληφθεί  για κλεπτομανία!

Τουλάχιστον ο αγαπητός ηθοποιός Χαϊκάλης , όπως γράφω στο ποστ μου  ο κ.ΧΑΪΚΑΛΗΣ ΚΑΙ Η ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ, μόνο για ευπιστία μπορεί να κατηγορηθεί όταν δηλώνει ότι θεωρεί  σημαντικό άνθρωπο με αξιόλογο έργο  τον  προφήτη από την Δαφνούλα Ηλείας που πιστεύει πως δεν υπάρχει ένα, αλλά τουλάχιστον 200 Σύμπαντα με 5, 7, 9 ή και 12 γαλαξίες και στην μεγάλη τάξη Ινδόνυοι Σω, που εδημιούργησαν  την Πανδιασυμπαντιακή τεχνοστοιχείωση.....

 Ας ελπίσουμε πως η Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ θα είναι πραγματική και θα μπορέσει να εφαρμόσει όσα υπέγραψε και έχει αποδεχθεί στην συμφωνία, έχοντας κατανοήσει πλέον ότι οι δανειστές μας δεν ξεγέλιουνται  σαν τον Ελληνικό λαό με φούμαρα, όπως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.  

Αυτή η 7η και τελευταία ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.