ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Καθώς κοιμόμουν την νύχτα μια στιγμή πετάχτηκα επάνω αλαφιασμένος.
Αφού βεβαιώθηκα πως είναι ένα κακό όνειρο εγκαταλείφτηκα ξανά στις αγκάλες του Μορφέα με την καθησυχαστική σκέψη πως το όνειρο αυτό ήταν αποτέλεσμα του πάνω από χρόνο πια εγκλεισμού μας στα σπίτια μας, που αναγκαστικά το μακρύτερο ταξίδι που μπορούμε να κάνουμε είναι μέχρι το σουπερμάρκετ και το φαρμακείο!
Έτσι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου άρχισα να κάνω διάφορες σκέψεις σχετικά με τα ταξίδια της ζωής μου.
Σκέφτηκα αρχικά πως αν θα με ρωτούσε κανείς αν υπήρχε ένας περιορισμός να κάνω μόνο ένα ταξίδι σε ολόκληρη την ζωή μου σε ποιο μέρος θα ήταν αυτό; Η απάντηση ήρθε αυτόματα στην σκέψη μου: η Αίγυπτος!
Έχοντας γεννηθεί εδώ, σε μια χώρα που είναι γεμάτη με μνημεία της αρχαιότητας, όταν βρεθείς στην Αίγυπτο αντικρίζεις ένα άλλο πολιτισμό παλιότερο από τον δικό μας που μας άφησε μεγαλειώδη μνημεία, αλλά και χάρις στα ευρήματα των τάφων ατόφια αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Και τις δύο φορές που βρέθηκα εκεί με την ίδια ευφορία ξαναείδα το αρχαιολογικό της μουσείο, που μαζί με το δικό μας στην Αθήνα και του Ηρακλείου θεωρώ πως είναι τα τρία σημαντικότερα μουσεία που έχω δει απ΄ όλο τον κόσμο.Ελπίζω δε να μπορέσω να δω κάποτε και το νέο που θα λειτουργήσει φέτος. Δεν συζητάω για την μεγαλοπρέπεια των πυραμίδων ή για τα μοναδικά μνημεία που συναντάς όταν κάνεις την κρουαζιέρα του Νείλου.
Τι να πει δε κανείς για τον συνδυασμό σύγχρονης τεχνολογίας και αρχαιότητας με το  μοναδικό επίτευγμα της μεταφοράς των ναών του Αμπού Σιμπέλ και της νήσου Φίλαι.

Έβλεπα τον εαυτό μου να ψάχνει εναγωνίως να βρει το διαβατήριο του και να μην το βρίσκει!

Η άλλη σκέψη που έκανα ήταν το πόσο τυχερός ήμουνα που πρόλαβα να δω στην Συρία τις όμορφες μεγάλες πόλεις της και βέβαια την μαγευτική Παλμύρα πριν να καταστραφούν.
Το ίδιο και την Λιβύη με τα μοναδικά μνημεία του πολιτισμού που άνθησε εκεί.
Τέλος είμαι ευτυχής που είδα την Νέα Ορλεάνη πριν την καταστρέψει η Κατρίν. Έχοντας βρεθεί εκεί την εβδομάδα που γινόταν σε όλη την Γαλλική συνοικία φεστιβάλ τζάζ με ορχήστρες να παίζουν σε διάφορα μέρη της, μου έμεινε η έκτοτε άλυτη απορία γιατί η πλειονότητα των μουσικών που έβλεπες στις μπάντες ήσαν λευκοί;
Αμέσως μετά σκέφτηκα πως υπάρχουν και ταξίδια που δεν μπόρεσα να κάνω. Το πρώτο μέρος ήταν  το Ιράκ που την εποχή που ετοιμαζόμουν να πάω ο Σαντάμ μου χάλασε τα σχέδια, με την εισβολή του στο Κουβέιτ.
Το δεύτερο είναι η Υεμένη που όταν πρωτάκουσα πόσο ενδιαφέρον μέρος είναι είχα άλλες προτεραιότητες και όταν μπορούσα, είχε δυστυχώς μετατραπεί σε επικίνδυνη περιοχή.
Σε αυτό που θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου είναι ότι επισκέφτηκα δύο μέρη που ακόμα δεν είχαν αποκτήσει την σημερινή φήμη καθώς συγκεντρώνουν πλέον  πλήθη τουριστών. Το πρώτο είναι το Μάτσου Πίτσου στο Περού που όταν βρέθηκα σε αυτό το μαγικό μέρος το γκρουπ μας  ήταν και το μόνο εκεί!
Το δεύτερο είναι η Πέτρα της Ιορδανίας που τότε μόλις είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή εδώ, την οποία, χάρις και στον συνοδό που είχαμε, την γυρίσαμε όλη  και είμαστε το πρώτο γκρούπ που μπήκε στις 8 το πρωί και το τελευταίο που έφυγε το βραδάκι καθώς είχε φροντίσει να μεταφέρουν το γεύμα μας εκεί!  

Γνωστότερα αλλά όχι λιγότερο σημαντικά είναι μέρη που δεν μπορεί να τα ξεχάσει κανείς. Με την ίδια ψυχική ευφορία είδα και την δεύτερη φορά το Ταζ Μαχάλ στην Ινδία, αλλά και την μοναδική φορά που περιπλανήθηκα στο μεγαλειώδες συγκρότημα του Ανγκορ Βατ στην Καμπότζη.

Σαν σκοτεινό σύννεφο πέρασε όμως από μυαλό μου η εικόνα ενός ζευγαριού φίλων μας  που δεν βρίσκονται πια στην ζωή, με τους οποίους έχουμε, εκτός από την παρέα που κάναμε εδώ, συνταξιδέψει από την Τυνησία και το Μαρόκο, το Μεξικό, την Γουατεμάλα, την Τοσκάνη,  την Ρουμανία και την Έφεσο στο Καρπενήσι και την Κρήτη, περνώντας μαζί τους αξέχαστες μέρες.

Βγάζοντας γρήγορα από την σκέψη μου τις δυσάρεστες σκέψεις η φαντασία μου έτρεξε σε τέσσερα ξεχωριστά ξενοδοχεία που έχουμε μείνει, το φανταστικό Χίλτον στο Μπαλί, το πανέμορφο Αρτ Νουβό Regina Palace του 1908 στην Λίμνη Μαντζιόρε της Ιταλίας, το Λοντόνσκαγια του 1826 στην Οδησσό, αλλά και το μικροσκοπικό δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στην Βενετία που ήταν όμως δίπλα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου.

Φευγαλέα πέρασε από το μυαλό μου η ανάμνηση της απογοήτευσης που είχα όταν η γυναίκα μου φοβήθηκε να πετάξουμε με ελικόπτερο πάνω από τους καταρράκτες του Ιγκουασού. Βέβαια σε άλλο ταξίδι, δεν είχε προλάβει να ευχαριστηθεί από το μεγαλειώδεις θέαμα με τους καταρράκτες του Νιαγάρα, όταν της έκλεψαν την τσάντα με τα διαβατήρια στο Τορόντο και αναγκάστηκε να επιστρέψει άρον άρον στην Αθήνα, ενώ εγώ συνέχισα το ταξίδι στις ΗΠΑ και έτσι μπόρεσα χωρίς γκρίνια να πετάξω με ένα μικρό αεροπλανάκι από το Λας Βέγκας στο Γκράν Κάνιον. Με κατέπληξε πάντως που χωρίς μεγάλες αντιρρήσεις δέχτηκε και ανεβήκαμε  σε αερόστατο στην Καππαδοκία για να απολαύσουμε το μεγαλειώδες θέαμα του Γκόρεμε από ψηλά. 

Στην συνέχεια ένα πλήθος ανάκατα από εικόνες από διάφορα μέρη από την Αιθιοπία, την Κίνα, την Αρμενία, το Λάος, το Βιετνάμ, την Γεωργία  την Κουάλα Λουμπούρ, την ασφυκτική ζέστη της Σιγκαπούρης, την Μπαγκόγκ, το Ουζμπεκιστάν, την λίμνη Ντάλ στο Κασμίρ, το Νεπάλ. την Περσία, το Ομάν, τον Λίβανο  αλλά και τα πανέμορφα παράλια της Τουρκίας πέρασαν σαν προβολή από σλάιντς από το μισοκοιμισμένο μυαλό μου. 

Η σκέψη μου περιπλανήθηκε στον χάρτη της Ευρώπης και έκανε την διαπίστωση πως από τις χώρες και τα μεγάλα νησιά της Μεσογείου δεν έχω πάει στην Αλγερία, το Ισραήλ  την Κορσική, την Σαρδηνία και της Βαλεαρίδες. Όπως επίσης την Βουλγαρία, την Λευκορωσία την Ιρλανδία ,την Ισλανδία και τις χώρες της Βαλτικής. 
Η έμφυτη επιθυμία μου για ταξίδια μετέφερε την φαντασία μου στην κρουαζιέρα του Ρήνου  που δεν έχω κάνει όπως και την παλιά μου επιθυμία να δω αυτή την φορά την Μόσχα άνοιξη και όχι με -20° βαθμούς όπως την πρώτη φορά.
Και μετά από τις  ευχάριστες αυτές ταξιδιωτικές αναπολήσεις θυμήθηκα 
 την απόλυτα σωστή ρήση του Ασημάκη Πανσέληνου  πως -Τα ωραιότερα μέρη της γης είναι πάντα αυτά που δεν είδες-ξύπνησα και πήγα να φτιάξω καφέ.
 
Θα βάραινε πολύ το ποστ  αν έβαζα φωτογραφίες από τα ταξίδια, οπότε προτίμησα να βάλω γραμματόσημα από τα μέρη που έχω πάει, γιατί σε πολλά από αυτά, παρά το μικρό τους μέγεθος απεικονίζονται ευκρινώς μερικά από τα χαρακτηριστικά μέρη της κάθε χώρας.
ΕΔΩ υπάρχουν τα ποστ με μερικά από τα ταξίδια που έγιναν μετά το ξεκίνημα αυτού του μπλογκ.

Τα  σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.