Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ

Το πρόβλημα των Νοσοκομείων που έχει δημιουργηθεί με  την μεγάλη λίστα αναμονής για χειρουργείο, προσπαθεί να λύσει με την λειτουργία απογευματινών χειρουργείων ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης.
Όπως είπε στο Real FM και τον Νίκο Χατζηνικολάου τα χειρουργεία του ΕΣΥ λειτουργούν έως τις 3 το μεσημέρι. Μετά είναι άδεια. «Επιπλέον, σήμερα, έχουμε 90.000 εκκρεμή χειρουργεία και μερικά για πολλούς μήνες. Και ενώ έχουμε ζήτηση, έχουμε κλειστά χειρουργεία τη μισή μέρα».
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, αν το μέτρο το απογευματινών χειρουργείων διαχωρίζει τους ασθενείς σε έχοντες και μη έχοντες, δηλαδή αν οι έχοντες θα μπορούν γρήγορα να χειρουργηθούν, ενώ οι μη έχοντες θα μείνουν στην ουρά περιμένοντας, εξήγησε ότι αυτό γίνεται ούτως ή άλλως στο ΕΣΥ με τα απογευματινά ιατρεία, και ανέφερε: «Σήμερα, κάποιος που δίνει φακελάκι πάει γρηγορότερα ή όχι;. Δεν θα έπρεπε καθόλου να συμβαίνει. Το πολεμάω, το απεχθάνομαι, το μισώ. Δυστυχώς όμως συμβαίνει. Αντί να συμβαίνει παράνομα και εξωθεσμικά, θα συμβαίνει νόμιμα και θεσμικά. Άρα θα μειωθεί και το φακελάκι. Γιατί δεν θα έχει νόημα ο γιατρός να παίρνει τα χρήματα μαύρα με το φακελάκι και να κινδυνεύει να διαπομπευθεί και να έχει ποινικές κυρώσεις, θα μπορεί να πάρει νόμιμα το φακελάκι του. Αυτός που έχει αποφασίσει να πληρώσει τα λεφτά θα πληρώσει νόμιμα και θα τα βάλει στη φορολογική του δήλωση και ταυτόχρονο θα μειωθεί και η αναμονή των χειρουργείων και να μην πληρώνει τίποτα».
Έτσι δημιουργήθηκε ο όρος «νόμιμο φακελάκι» και ξεκίνησε μια μεγάλη συζήτηση στο διαδίκτυο για το φακελάκι.
Σχετικά με το φακελάκι είχα γράψει σε σχόλιο μου πριν 18 (!) χρόνια στο ποστ Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ τα εξής:
Τι φακελάκι να πάρει ο Παθολογοανατόμος,ο Μικροβιολόγος, ο Ακτινολόγος, ο Πυρηνικός Ιατρός, ο Κυτταρολόγος ο.. ο.. ο..μία σωρεία από ειδικότητες που και να θέλουν δεν μπορούν.
Το φακελάκι υπάρχει κατά βάσιν στις Χειρουργικές ειδικότητες και σε ορισμένες Παθολογικές.
Σύμφωνα με μελέτη που έχει γίνει σε ασθενείς που έχουν νοσηλευθεί, σε ένα 10% το φακελάκι απαιτήθηκε από κάποιο γαϊδούρι ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις το έδωσαν από μόνοι τους οι ασθενείς.
Γιατί λοιπόν το έκαναν;
Οι λόγοι είναι κατά βάσιν δύο.
Ο πρώτος γιατί στην Ελλάδα πολλοί ασθενείς δεν πηγαίνουν στο Νοσοκομείο απρόσωπα ,θέλουν να έχουν προσωπική σχέση με τον γιατρό, τον οποίο ψάχνουν να τον βρουν από συγγενείς και φίλους, οπότε μετά αισθάνονται υποχρέωση απέναντί του και το δίνουν.
Ακόμα και στους εκβιαστές που εκμεταλλεύονται την ανάγκη του άλλου,  τις περισσότερες φορές το ξέρουν ότι θα τους ζητηθούν λεφτά αλλά πηγαίνουν πολλές φορές με την βεβαιότητα ότι αφού ζητάει τόσα είναι καλός!
Ρωτήστε γνωστούς σας γιατρούς που είτε σε Αγροτικό ιατρείο,  είτε σε Νοσοκομείο είτε σε Ταμείο παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες να σας πουν πόσες φορές έχουν ακούσει την φράση-πήγα και σε πλερωτικό!-με την έννοια ότι πήγε σε καλό αφού πλήρωσε.
Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί στην Ελλάδα δεν θέλουμε να παραδεχτούμε αυτήν την πραγματικότητα και να εφαρμόσουμε ότι γίνεται σε άλλες χώρες.
Αντί να κυκλοφορεί μαύρο χρήμα όποιος θέλει να έχει τον προσωπικό του γιατρό πχ για να τον χειρουργήσει, μετα το καθημερινό ωράριο μπορεί να το κάνει επίσημα στο Νοσοκομείο και έτσι και ο γιατρός αμείβεται, όπως και όλο το προσωπικό που θα χρειαστεί, και το νοσοκομείο αξιοποιεί τον πανάκριβο εξοπλισμό του και δεν υπάρχουν φακελάκια.
Στην Ελλάδα όμως θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Σχετικά τώρα με το ποσοστό γιατρών που με απαράδεκτο και εκβιαστικό τρόπο πολλές φορές ζητούν φακελάκι για να ασχοληθούν με ένα άρρωστο, η πραγματικότητα δείχνει ότι ευτυχώς το ποσοστό τους δεν είναι μεγάλο.
Δεν έχω δυστυχώς  μετά από τόσα χρόνια την έρευνα με ασθενείς που είχαν νοσηλευτεί, και  ανέφεραν ότι  σε ποσοστό 10% τους ζητήθηκε φακελάκι.
Αλλά και μετέπειτα μελέτες λίγο πολύ διαπιστώνουν ότι το ποσοστό ιατρών που ζητούν φακελάκι είναι τόσο, και ίσως σήμερα χαμηλότερο, παρά την γενικότερη εντύπωση που υπάρχει σε όσους δεν έχουν νοσηλευτεί σε Δημόσιο Νοσοκομείο.
Μελέτη του 2012 σε δείγμα 300 ατόμων στη Θεσσαλονίκη, έδειξε ότι το 39% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έδωσε «φακελάκι» για νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο για 3 λόγους:
1-για να επισπεύσει τον χρόνο αναμονής για επέμβαση ή εισαγωγή,
2-διότι το ζήτησε ο γιατρός,
3- αρκετές περιπτώσεις αναφέρουν πως το «φακελάκι» ήταν έμπρακτη απόδειξη της ευγνωμοσύνης τους.

Πιο πρόσφατη έρευνα του 2017  σε δείγμα 1003 ασθενών στην Κρήτη που παρουσίασε ο τότε Υπουργός Υγείας Ξανθός μαζί με τον αναπληρωτή του Πολάκη, έδειξε ότι η ικανοποίηση των ασθενών και  στα 5 Νοσοκομεία της Κρήτης ως προς Ιατρική και Νοσηλευτική Φροντίδα ήταν πάνω από 80%, ενώ η ικανοποίηση τους για το Νοσοκομείο   κυμάνθηκε από 68,5% έως 79,6%
Σχετικά δε με το φακελάκι τα ποσοστά κυμάνθηκαν από 2,7% έως 5,9% ανάλογα με το Νοσοκομείο.
Σύμφωνα δε με την έρευνα, στις περισσότερες φορές ο ασθενής είναι εκείνος, που δίνει οικειοθελώς το “φακελάκι” στο γιατρό υπό το φόβο μήπως και δεν τύχει της καλύτερης δυνατής φροντίδας και εξυπηρέτησης.
 
Τα βαθύτερα όμως αίτια γιατί υπάρχει το φακελάκι είναι συνυφασμένα με όλη την υφιστάμενη και αποδεκτή από πολλούς δομή  της ελληνικής κοινωνίας.
Στο ποστ μου του 2006 έγραφα για την απαράδεκτη κατάσταση να περιμένουν τότε στην σειρά για χρόνια γιατροί για να κάνουν ειδικότητα, αντί να γίνεται μετά από κρίση η επιλογή των καλύτερων.
Στην χώρα μας όμως κανένας, όπως τώρα πχ οι καθηγητές, δεν θέλει να κριθεί για τίποτα και γι΄αυτό τον λόγο μάλιστα δεν υπάρχει, όπως σε όλες τις προηγμένες χώρες και έλεγχος των ιατρικών πράξεων. Σε όλες τις προηγμένες χώρες ελέγχονται οι ιατροί για ότι έχουν κάνει, γιατί το έκαναν και πόσο σωστές ήταν οι ιατρικές τους πράξεις.
Έτσι δεν ξεχωρίζουν οι αξιόλογοι γιατροί, από τους λίγους μεν, αλλά ανίκανους ή και επικίνδυνους γιατρούς.
Επίσης με τον απαράδεκτο τρόπο που γίνεται η επιλογή των ιατρών στο ΕΣΥ, βάσει ανόητων κριτηρίων, κανένας διευθυντής δεν μπορεί να συγκροτήσει ένα επιτελείο για να δημιουργήσει ένα τμήμα που να ξεχωρίζει από τα αντίστοιχα. Όπου έχει επιτευχθεί αυτό ήταν αποτέλεσμα ευτυχούς συγκυρίας.
Έτσι ο ατυχής ασθενής δεν απευθύνεται  απρόσωπα σε κάποιο πιστοποιημένα ξεχωριστό ιατρικό τμήμα αλλά ψάχνει να βρει, πολλές φορές με συζητήσιμα και πολλές φορές άστοχα κριτήρια, τον καλό γιατρό τον οποίο είναι διατεθειμένος να πληρώσει όσα και να του ζητήσει.
Μερικοί δε από τους  ανάλγητους για τον πόνο και την αγωνία του ασθενούς γιατρούς που ζητάνε εκβιαστικά λεφτά για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, ανήκουν σε αυτούς που σπούδασαν με οικονομικά προβλήματα και στερήθηκαν πολλά στην ζωή τους μέχρι να αποκτήσουν ένα όνομα. Οπότε θεωρούν αυτονόητο ότι τώρα το επάγγελμα τους πρέπει να τους αποδώσει πλουσιοπάροχα ότι για χρόνια είχαν στερηθεί. 
Ο μακαρίτης ο καθηγητής ο Λούρος είχε πει μια κουβέντα σε μάθημα του , την τελευταία χρονιά πριν να φύγει, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα ένα ολόκληρο έτος να μποϋκοτάρει το μάθημά του γιατί το θεώρησε άκρως αντιδημοκρατικό.
Είχε λοιπόν πει ότι Ιατρική πρέπει να σπουδάζουν οι εύποροι γιατί είναι μια επιστήμη που για να γίνει κανείς καλός γιατρός πρέπει να ξοδέψεις αρκετά λεφτά.
Δυστυχώς φαίνεται ότι είχε δίκιο.
Σε καμιά άλλη επιστήμη δεν φτάνεις περίπου 35, αν όχι περισσότερο ετών για να ξεκινήσεις από το μηδέν μια σταδιοδρομία και δεν συζητάω για την υπόλοιπη ζωή ,γάμο, παιδιά σπίτι κτλ
Άρα ή οικογένεια πρέπει να έχει την δυνατότητα να τρέφει το βλαστάρι της για αρκετά χρόνια καθώς έχει διαλέξει  μια επιστήμη από την οποία για να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς θα πρέπει να περάσουν τα καλύτερα χρόνια της ζωής του με βιβλία, κούραση ξενύχτι, αγωνία και υποχωρήσεις στη προσωπική του ζωή.

Μακάρι λοιπόν τέλος, πριν να μπει κανείς σε μια ιατρική σχολή να γινόταν εκτός από τον έλεγχο των γνώσεων που απαιτείται για την φοίτηση και ένας έλεγχος για την ηθική και πνευματική προσωπικότητα του υποψήφιου. 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.