Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2006

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΝ-ΦΤΑΣΑΜΕ ΤΑ 100 !



Όταν τον Μάιο ξεκίνησα αυτό το μπλόγκ δεν φανταζόμουνα ότι μέσα σε 6 μήνες θα έφτανα τα 100 πόστ.
Μέχρι τότε δεν είχα πιάσει μολύβι η το κομπιούτερ για να γράψω μια γραμμή.
Είχα γράψει ευάριθμες σελίδες αυστηρά επιστημονικού ενδιαφέροντος αλλά ποτέ τίποτε έξω από αυτό.
Δεν αισθανόμουν καμιά ανάγκη να γράψω κάτι που θα το διάβαζα εγώ και το συρτάρι μου η έστω και μία βαριεστημένη και εξ υποχρεώσεως σύζυγος. Ούτε ποτέ είχα την επιθυμία να κρατήσω ημερολόγιο πιστεύοντας ότι οι επερχόμενες γενεές δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν χωρίς να γνωρίζουν τις ήμέρες και τα έργα της ταπεινής μου προσωπικότητας.
Όταν όμως ανακάλυψα τα μπλογκ και άρχισα να τα διαβάζω, στην αρχή έγραψα μερικά σχόλια και μετά σιγά σιγά μου γεννήθηκε η επιθυμία της δημιουργίας ενός δικού μου μπλογκ.
Έτσι ξεκίνησα, και από εκεί που υπέθετα ότι θα γράφω ένα κομμάτι κάθε 15 μέρες βρέθηκα να γράφω ένα κάθε 2-3 μέρες.
Η παρόρμηση του να γράψεις κάτι δημιουργείται όταν αρχίζεις να βλέπεις ότι υπάρχουν μερικοί άλλοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για αυτά που γράφεις ενώ συγχρόνως και συ ενδιαφέρεσαι για αυτά που γράφουν και αυτοί.
Με την πάροδο του χρόνου διακρίνεις ποιοι είναι πλησιέστερα στα ενδιαφέροντα σου ενώ και κάθε μέρα διαπιστώσεις ότι προστίθενται όλο και νέες αξιόλογες παρουσίες .
Γενικά είμαι ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους μπλογκερς είναι άνθρωποι με παιδεία, με ενδιαφέροντα ,με κοινωνικό προβληματισμό, με ευαισθησίες και με ανοιχτό μυαλό. Άνθρωποι δηλαδή που δεν θα είχες ποτέ στη ζωή σου την ευκαιρία, αν δεν υπήρχε αυτό το μέσον , να έρθεις σε επαφή μαζί τους τόσο από πλευράς τόπου και χρόνου αλλά και από την ουσιαστική έλλειψη δυνατότητας γνωριμίας.
Από την άλλη πλευρά η ανωνυμία δίνει την δυνατότητα σε πολλούς να γράψουν πράγματα που δύσκολα θα τα έβγαζαν από μέσα τους επώνυμα, για πολλούς και διάφορους λόγους ο καθένας .Βέβαια η ανωνυμία επιτρέπει σε μερικούς να γίνονται προσβλητικοί ,να μπλέκουν σε προσωπικές διαμάχες και να μεταφέρουν στη σφαίρα του ανώνυμου αυτά που γίνονται στον επώνυμο κόσμο. Αλλά και αυτό είναι στα πλαίσια του παιχνιδιού. Απλά το βρίσεις ένα υπαρκτό πρόσωπο έχει μια λογική. Το να βρίζεις μια διαδικτυακή περσόνα είναι για μένα το λιγότερο ανόητο, εκτός από κακόγουστο.
Ένα πρόσωπο που κρύβεται πίσω από ένα ψευδώνυμο πχ ή «ευαίσθητη παπαρούνα που κοκκινίζει» που στην πραγματικότητα μπορεί να είναι ο Μήτσος ο νταλικιέρης ,είναι ένα πρόσωπο υπαρκτό όσο ο Μπάτμαν η ο Σούπερμαν.Το να τον βρίσεις είναι κάτι ανάλογο με τα γράμματα που στέλνουν τα παιδάκια στον Αϊ Βασίλη!
Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να εμφανιστώ με το πραγματικό μου όνομα.
Ότι έχω γράψει θα μπορούσα και να το υπογράψω με το όνομα μου.
Με το ψευδώνυμο όμως το κείμενο μου είναι αυτό που είναι και ο αναγνώστης δεν επηρεάζεται από το επάγγελμα μου, την ηλικία μου, την κοινωνική μου θέση ,την πολιτική μου τοποθέτηση και όλα αυτά τα στοιχεία που καθορίζουν την προσωπικότητα του καθενός μας
Απλά θεωρώ ότι τα επώνυμα γραπτά διαβάζονται με διαφορετικό μάτι από όλους μας .
Πιστεύω ότι αλλιώς θα εκτιμήσει κανείς ένα κείμενο που το υπογράφει το « πικραμένο πικραμύγδαλο» και αλλιώς αν από κάτω διαβάζεις το όνομα Βασίλης Βασιλικός η Νίκος Δήμου.
Έχω πειστεί πλέον ότι τα μπλογκ επανέφεραν με πιο αποτελεσματικό τρόπο και με πολύ περισσότερους αποδέκτες την εγκαταλειμμένη με την εξάπλωση της τηλεφωνίας επικοινωνία των ανθρώπων με αλληλογραφία. Μπορεί η τηλεφωνία να προσέφερε την δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας αλλά σκεφτείτε αν ποτέ ένα μπλόγκ που μπορεί να φάτε 1 και πλέον ώρα για να το γράψετε θα το λέγατε στο τηλέφωνο. Πιστεύω ποτέ.
Κλείνοντας το εορταστικό αυτό ποστ θέλω να ευχαριστήσω όλες τις φίλες και όλους τους φίλους που μου έγραψαν ένα σχόλιο και μου έδωσαν την χαρά να δω έτσι ότι κάποιο κείμενο μου τους παρακίνησε να το σχολιάσουν θετικά η αρνητικά.Δεν ξέρω αν τα επόμενα 100 θα είναι καλύτερα αλλά αυτό που θα είναι σίγουρα θα είναι γραμμένα με ειλικρίνεια και με το κέφι που μου χάρισε αυτή η δυνατότητα επικοινωνίας μαζί σας.

14 σχόλια:

  1. Τα πρώτα 100 ...posts είναι τα δύσκολα! Nα τα χιλιάσεις λοιπόν. Το γράψιμο είναι κάθαρση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα πρώτα 100 είναι δύκολα και τα επόμενα 100 πολύ πιο δύσκολα! Και στις 100.000.... δεν ξέρω τι γίνεται. Για φτάσε μέχρις εκεί, να με διαφωτίσεις, παρακαλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. λοιπον, ξυπνιε,χαριτωμένε,ωραίε γοητευτικε,μοναδικε,αξιαγάπητε και μετριόφρωνα!!!!! :)),

    μου αρεσε η απλοτητα ή αμεσοτητα(;) του λογου σου σε αυτο το ποστιδιον
    προερχομενη απο αλλο διαδικτυακο χωρο, απο το ελληνικο πορταλ www.pathfinder.gr, εκανα εδω τη 2η σταση μου με παροτρυνση του φιλου μου του Markos, κι εχοντας ηδη συμπληρωσει 3,5 χρονια διαδικτυακης ημιπεριπλανησης, επικροτω την οτικη σου στο θεμα διαδικτυακης επικοινωνιας !

    τα πραγματα ειναι οπως τα λες ακομη και στα κινητρα της αρχης και της συνεχειας εδω μεσα καθως και της προσεγγισης


    για του γελιου το αληθες, να πω πως υπαρχει ενας νταλικιερης με το νικ: μπαμπης ο νταλικιερης!

    καλη συνεχεια!
    με δυναμη!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ & ...αθεόφοβε φίλε,
    θερμά συγχαρητήρια για την επέτειό σου! Με τον ίδιο ενθουσιασμό (ή & μεγαλύτερο) να γράψεις & τα επόμενα που εύχομαι να είναι πολλά περισσότερα & το ίδιο εμπνευσμένα. Συμφωνώ απολύτως με τα όσα γράφεις περί ανωνυμίας: αυτό λειτουργούσε πάντοτε θετικά στο διαδίκτυο. Θα προσθέσω απλώς πως λειτουργεί & κατά κάποιον τρόπο "ψυχαναλυτικά" & "εξομολογητικά" το blogging: καταθέτουμε τα εσώψυχά μας χωρίς φόβο & πάθος αφού νιώθουμε ασφαλείς καλυμμένοι από την ανωνυμία... Κι αν κάποιοι, που δε θα μπω στον κόπο να τους χαρακτηρίσω, το βρίσκουν σαν ιδανική κάλυψη για να εκτονώσουν την αγένεια & την αθυροστομία τους, ας πούμε απλώς: πρόβλημά τους...!
    Να τα χιλιάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ολα και τα 100 ειναι
    έξυπνα,χαριτωμένα,ωραία γοητευτικά,μοναδικά,αξιαγάπητά!
    Σαν εσένα αθεόφοβε φιλε!!
    Να τα χιλιάσεις και ακόμα περισσότερα ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 100 post...

    γιορτή...

    και ούτε ένα συκαλάκι, ένα φοντάν, να ρίξουμε την ευχή «να τα χιλιάσετε καλέ... »

    Δεν τα φτιάχνουν όπως παλιά τελικά... άσε που τα παλιά γράμματα τελείωναν με το υπέροχο «σας ασπάζομαι την δεξιάν»... άντε να το γράψεις αυτό σε blog!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να τα χιλιάσεις σου είπα;

    Δεν πειράζει στο λέω τώρα...

    να τα χιλιάσεις!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ήσουν απ'τα πρώτα άτομα που με διάβασαν...και το μόνο που διαβάζω από την πρώτη στιγμή που εντάχθηκα κι εγώ σε αυτήν την "κοινότητα"...άλλες φορές συμφωνώ άλλες όχι....σημασία έχει ότι πάντα απολαμβάνω να σε διαβάζω...αν και τελευταία χάθηκες...

    είναι πολύ δύσκολο να πω αυτά που γράφω εδώ μέσα έξω..
    χρόνια πολλά λοιπόν!εύχομαι να συναντίσεις αυτόυς τους αξιόλογους ανθρώπους και στην καθημερινότητά σου!

    τα χαιρετίσματά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να τα χιλιάσεις λοιπόν!!!
    Όταν πρωτοεπισκέυτηκα τη σελίδα σου ομολογώ οτι ήθελα να διαβάσω κιάλλα, έτσι ανέτρεξα σε παλαιότερα ποστ, τα λόγια σου είναι καθαρά και ξάστερα, θέλεις να πεις κάτι και το λες δεν κρύβεσαι πίσω απο λέξεις.

    Χαίρομαι για σένα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άντε να τα χιλιάσεις. Και τότε τα ξαναλέμε. Και μην ξεχάσουμε, μη χάσεις ποτέ τη μετριοφροσύνη σου. Το ενδιαφέρον είναι στον ψυχισμό που εκπέμπεις κάθε φορά που γράφεις και στο ρεαλισμό της τσαντίλας που διακρίνει τη γραφή σου. Συνέχισε έτσι και κράτα την ειλικρινειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητοί μου συνμπλόγκερς
    σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
    Πιστεύω ότι και στο μέλλον έχουμε πολλά να γράψουμε,να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε,να τσαντιστούμε μερικές φορές αλλά πάντα με καλή διάθεση και ευπρέπεια.
    Η Πωλίνα έχει δίκιο που έχω χαθεί λιγο το τελευταίο διάστημα.
    Απλά περνάω από τα αγαπημένα μου μπλόγκ,όπως το δικό της, όσο μπορώ συχνότερα αλλά δεν αφήνω συχνά σχόλια γιατί μέχρι τις 15 Δεκ. έχω αναλάβει να γράψω 3 διαφορετικά κείμενα πάνω στη δουλειά μου και είμαι κυριολεκτικά πνιγμένος.
    Ευτυχώς στις διακοπές έχω γράψει μερικά πόστ και έτσι έχω ορισμένα έτοιμα για τα δημοσιεύσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. άργησα λίγο αλλά οι ευχές όποτε και να τις λες μετράνε έτσι??
    γράφε γιατί χαιρόμαστε! να σε διαβάζουμε!
    Όλο και πιο πολλά post όλο και πιο μακρυά....
    στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα!!!
    (που λέει κι ο Baz lightyear...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή