Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ




Είχα σκοπό να μην ασχοληθώ ξανά  με το θέμα των μεταμοσχεύσεων μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου. ( Νόμος 3984 ΦΕΚ 150 της 27/6/2011).
Αλλά επειδή είδα ότι το θέμα απασχολεί από απλούς ανθρώπους μέχρι την εκκλησία, θεώρησα σκόπιμο να εκθέσω τις απόψεις μου στα σημεία που γίνεται συζήτηση, χωρίς να διεκδικώ σαν μερικούς, ότι οι απόψεις μου έχουν το αλάθητο του Πάπα.

Σχετικά με το θέμα έχει γίνει εκτεταμένη συζήτηση στα παρακάτω ποστ μου

Σε αυτά είχα εκφράσει  επανειλημμένα την άποψη πως: Ίσως πάντως θα έπρεπε να προστεθεί στο νόμο πως όταν οι συγγενείς α και β βαθμού αρνούνται εγγράφως την λήψη οργάνων αυτή να μην γίνεται.
Η άποψη αυτή δεν πέρασε στο νομοσχέδιο όμως  ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων σε ανακοίνωση του δήλωσε πως :.., παρ όλα αυτά, κατόπιν της διάγνωσης του θανάτου, θα εξακολουθήσει να ζητείται η συναίνεση των συγγενών του εκλιπόντος για την αφαίρεση των οργάνων  του, όπως γίνεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη με την αντίστοιχη νομοθεσία. 
Επειδή παρά αυτή την διαβεβαίωση υπάρχει η πιθανότητα μερικοί αντιτιθέμενοι στην εικαζόμενη συναίνεση μετά την ψήφιση του νόμου να φοβούνται πως αν τα τινάξουν σύντομα αδίστακτοι γιατροί θα επιπέσουν επί του πτώματος τους και θα τους αφαιρέσουν πολύτιμα για την διατροφή των σκωλήκων όργανα τους για να τα εμπορευθούν, παρά τα σαφώς προβλεπόμενα στο νόμο, ας ηρεμήσουν ! 
Η έναρξη της ισχύος της «εικαζόμενης συναίνεσης», σύμφωνα με το νόμο, έχει οριστεί για μετά 2 ολόκληρα χρόνια , την 1/6/2013.
Επίσης επειδή μερικούς αντιτιθέμενους παρ΄όλα αυτά μπορεί να τους έχει πιάσει κωλοπιλάλα και να αρχίζουν να  στέλνουν δηλώσεις άρνησης λήψης οργάνων από το πτώμα τους από τώρα,  το σχετικό άρθρο 9 § 2 είναι σαφές. Το παραθέτω αυτούσιο.
2 Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο  πραγματοποιείται εφόσον όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεση του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η έναρξη της ισχύος της παρούσας παραγράφου αρχίζει από 1-6-2013 προκειμένου στο διάστημα αυτό να υπάρξει πλήρης ενημέρωση των πολιτών μέσω εφαρμογής συγκεκριμένης ενημερωτικής εκστρατείας. Με απόφαση του υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται ο τρόπος και κάθε τεχνική λεπτομέρεια σχετικά με την εκδήλωση θετικής ή αρνητικής δήλωσης του κάθε ατόμου και ο τρόπος συγκέντρωσης αυτών από τον ΕΟΜ.
Στο νομοσχέδιο , δήλωσε και την αντίθεση της  η Ιερά Σύνοδος, με πρόφαση τι εικαζόμενη συναίνεση,  αποφασίζοντας μάλιστα να ανακαλέσει τον εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων.
Ανακοίνωσε, μάλιστα, πως θα αποσταλεί εγκύκλιος προς τον λαό για να ενημερωθεί σχετικά με τις θέσεις της Εκκλησίας για το θέμα αυτό, η οποία «υποστηρίζει την αξία της φιλαλληλίας και της προσφοράς ζωής, αλλά αρνείται την εικαζομένη συναίνεση και την ιδιωτικοποίηση των Μεταμοσχεύσεων».
Μέχρι να εκδοθεί ή εγκύκλιος που θα εκθέτει τους λόγους της αντίθεσης της υποψιάζομαι πως πιθανώς πρόκειται για υπαναχώρηση της θέσης που είχε εκφράσει η ίδια το 1999 για τον εγκεφαλικό θάνατο που έλεγε: Η ᾿Εκκλησία σέβεται καὶ ἐμπιστεύεται τὴν ἰατρικὴ ἔρευνα καὶ κλινικὴ πράξη. Γι᾿ αὐτό, ἂν καὶ δὲν εἶναι ἁρμόδια, θὰ μποροῦσε νὰ δεχθεῖ τὴν διεθνῶς ὁμόφωνη ἄποψη ὅτι ὁ ἐγκεφαλικὸς θάνατος ταυτίζεται μὲ τὸ ἀμετάκλητο βιολογικὸ τέλος τοῦ ἀνθρώπου.
Ίσως αυτό να οφείλεται και στις απόψεις που εξέφρασε και ο Πατριάρχης, που ως άλλο μέντιουμ Παΐσιος, κατόπιν άνωθεν επιφοιτήσεως προφανώς και αυτός, γνωρίζει πως “Η καρδία είναι το κέντρον της ψυχής και της υπάρξεως”, η φωλεά της προσωπικότητος και το κατοικητήριον του Θεού!
Οπότε άσχετα αν ο εγκέφαλος έχει νεκρωθεί ,ο θάνατος επέρχεται μόνον όταν σταματήσει η καρδιά ( οπότε αυτός που κλείνει το μηχάνημα χάρις στο οποίο μέχρι τότε λειτουργεί η καρδιά κάνει ουσιαστικά και έξωση στον θεό!)
Διάβασα εδώ:
Πρόσφατα, όμως, στο θέμα αυτό παρενέβη ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σε ομιλία του που έκανε στην Καβάλα, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ιερά Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου. Είπε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του:
«Η καρδία είναι το κέντρον της ψυχής και της υπάρξεως, διό και ο καρδιακός θάνατος είναι ο όντως θάνατος και όχι ο εγκεφαλικός. Η καρδία είναι η φωλεά της προσωπικότητος με όλον το θετικόν φορτίον των σπερμάτων της αρχαίας σκωρίας των παθών. Διά τούτο και οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας επιμένουν πολύ εις την ανάγκην της καθάρσεως της καρδίας, και μάλιστα προσδιορίζουν τον τρόπον διά της αδιαλείπτου προσευχής: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν”, διά της πνευματικής εγρηγόρσεως, ανυστάκτου προσοχής και νηπτικής ασκήσεως, διά της χαλιναγωγήσεως της φαντασίας με την φύλαξιν των αισθήσεων, διά του κατά Θεόν πένθους και των δακρύων, διά της εξαγορεύσεως των λογισμών και εξομολογήσεως των αμαρτημάτων. Τότε η Χάρις του Θεού καθαρίζει, θεραπεύει, ειρηνεύει και αγιάζει την καρδίαν, και την καθιστά άξιον κατοικητήριον του Θεού. Εις την Παλαιάν Διαθήκην ο Θεός ζητεί από τον πιστόν: “Υιέ, δος μοι σην καρδίαν”. Απαιτεί δηλαδή το όλον πρόσωπον, την όλην προσωπικότητα και ζωήν. Η ένωσις της καρδίας με τον Θεόν είναι το ύψιστον των εφετών, το οποίον όμως δύναται να επιτευχθή μόνον εάν ο Θεός «διανοίξη» την καρδίαν μας, όπως της Αγίας Λυδίας. Δεν είναι αποτέλεσμα μόνον της ιδικής μας επιθυμίας».
Πολύ σωστά γράφει ο Λασκαράτος στο μπλόγκ  Ροΐδη Εμμονές πως:
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να είναι κατά των μεταμοσχεύσεων ζωτικών οργάνων του σώματος από θέση αμετακίνητης Αρχής. Για τον απλούστατο λόγω πως η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από το δότη θεωρείται ευθανασία, αφού η πράξη γίνεται εν όσω ο ετοιμοθάνατος ζει και απλά έχει επέλθει ο εγκεφαλικός θάνατος. Η Εκκλησία δεν τολμά να το πει αυτό ευθέως και αφήνει να υφέρπει η εντύπωση πως δέχεται τις μεταμοσχεύσεις.
Καλή βέβαια η οποιαδήποτε θεολογική αντιμετώπιση αλλά όταν σφίξουν τα πράγματα και αφορά το τομάρι μας τότε αντί για προσευχές και αναμονή θαυμάτων από την Παναγία της Τήνου ή της Σουμελά, ακολουθούμε τη συνήθη ιατρική πρακτική και ακριβώς έτσι  έκανε ο μακαριστός Χριστόδουλος που όταν μπήκε στο χειρουργείο στις ΗΠΑ για να του γίνει μεταμόσχευση το μόσχευμα προερχόταν από εγκεφαλικά νεκρό δότη!
Δυστυχώς όμως λόγω των μεταστάσεων η μεταμόσχευση δεν έγινε και επαληθεύτηκε ο Θύμιος Καρακατσάνης που όταν είχε καρκίνο στον όρχι,  σε συνάντηση του με τον Χριστόδουλο αυτός του είχε πει το αμίμητο: «Ο Κύριος σε αγαπάει πολύ και γι' αυτό σου έδωσε τον καρκίνο. Ο θεός, όποιον αγαπάει, παιδεύει». Και ο Καρακατσάνης, με τη γνωστή θυμοσοφία και το χιουμοριστικό ύφος του, αναρωτήθηκε: «Καλά, εμένα, περισσότερο απ' το Χριστόδουλο μ' αγαπάει ο Θεός, και μου έδωσε τον καρκίνο; Γιατί δεν τον έδωσε σ' εκείνον, που είναι και αρχιεπίσκοπος, άρα θα τον αγαπάει πιο πολύ από εμένα;..».
Σε αντίθεση με την οπισθοδρομικότητα της Ορθοδοξίας οι αντιλήψεις για το θέμα των ιερωμένων στο εξωτερικό είναι σαφώς πιο προοδευτικές.
Το 1996, έγινε στο Colorado των ΗΠΑ μία έρευνα μεταξύ 813 θρησκευτικών ηγετών, κληρικών, νοσοκομειακών ιερέων και ιεροσπουδαστών σχετικά με τη δωρεά οργάνων και τον εγκεφαλικό θάνατο. Στο πρώτο ερώτημα της δωρεάς οργάνων σχεδόν όλοι συνήνεσαν. Στο δεύτερο, σχετικά με το αν η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου σημαίνει ότι το άτομο είναι οριστικά νεκρό, ενώ μόνο το 62% των κληρικών και το 77% των ιεροσπουδαστών συμφώνησαν, το ποσοστό των νοσοκομειακών ιερέων, που φυσικά είχαν περισσότερη εμπειρία του γεγονότος, ήταν 90%. 
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα επίσημο κείμενο γενικής αποδοχής σχετικό με τις μεταμοσχεύσεις, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει ευλογήσει τη δωρεά οργάνων ως πράξη ύψιστης αγάπης και φιλαλληλίας. Ο Πάπας Πίος ο 12ος έχει αναφερθεί θετικά στην δωρεά οργάνων ως πράξη ιδιαίτερα ευγενή, ο δε Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος την χαρακτηρίζει υπηρεσία στη ζωή. Όσον αφορά στον εγκεφαλικό θάνατο, κατά την παρελθούσα δεκαετία τρεις ποντιφικές σύνοδοι και ακαδημίες ανέλαβαν το έργο της γνωμοδοτήσεως περί αυτού και κατέληξαν σε κείμενα αποδοχής του ως συμφώνου με την πίστη και διδασκαλία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Επιπλέον, σε επίσημη ομιλία του στο 18ο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων που έλαβε χώρα στις 29 Αυγούστου του 2000 στη Ρώμη, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος υιοθέτησε τον εγκεφαλικό θάνατο. 
 Έχει δίκιο τελικά ο Τάκης Μίχας που έγραψε πρόσφατα μετά από συνάντηση που είχε ο Λοβέρδος με τον Ιερώνυμο:
Η συνάντηση έγινε επειδή ο κ. Ιερώνυμος  εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη οργάνωση που φέρει το όνομα  «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας». Και το απλό ερώτημα  είναι: Στην βάση ποιων ακριβώς γνωσιολογικών κριτηρίων αποζητά ο υπουργός την  άποψη αυτής της οργάνωσης  για την μεταμόσχευση οργάνων (η για οποιοδήποτε άλλο θέμα που άπτεται της επιστήμης); Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια οργάνωση που  έχει ανάγει την απόρριψη της επιστημονικής αληθείας και την αποθέωση της δεισιδαιμονίας σε πεμπτουσία   της ιδεολογίας της; Πρόκειται για μια οργάνωση που πρεσβεύει ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε 5000 έτη πΧ , ότι δημιουργήθηκε από ένα κύριο με μακριά γενειάδα σε 7 ημέρες, ότι όλοι οι ζώντες οργανισμοί που υπάρχουν σήμερα δημιουργήθηκαν με την σημερινή τους μορφή,  ότι μετά τον θάνατο ο  άνθρωπος (αν είναι τυχερός )  θα μεταβεί σε ένα καθεστώς αιώνιας δημοσιοϋπαλληλικής αργομισθίας κλπ κλπ.  Η αναγωγή λοιπόν ενός ατόμου που εκπροσωπεί μια  οργάνωση με τέτοιες απόψεις σε επίσημο συνομιλητή του κράτους για ένα καθαρά επιστημονικό θέμα  αποτελεί ένα χαστούκι για την επιστημονική κοινότητα και μια απευθείας πρόσκληση για τους νέους μας να απορρίψουν κάθε έννοια επιστημονικής μεθοδολογίας.
Τέλος  έχει εκφραστεί και από το προηγούμενο ΔΣ του ΕΟΜ  ο φόβος για εμπορευματοποίηση των μεταμοσχεύσεων  λέγοντας σχετικά :
Η διεύρυνση του κύκλου των δοτών προκειμένου για ζώσες μεταμοσχεύσεις που προβλέπεται στο άρθρο 8, ενέχει τον ορατό κίνδυνο της εμπορευματοποίησης των. Είμαστε αντίθετοι με την επέκταση της δωρεάς σε άτομα με συναισθηματικό δεσμό, διότι θεωρούμε ότι είναι αδύνατον με οποιοδήποτε τρόπο να κριθεί με αξιοπιστία η ύπαρξη του.
Ο Νόμος Ν. 3984/11 (ΦΕΚ 150 Α/27-6-2011) αποκλείει πλήρως την εμπορευματοποίηση γιατί προβλέπει επί λέξει για την λήψη από ζώντα δότη σε αυτή την περίπτωση:
ε) σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται άδεια με δικαστική απόφαση, που εκδίδεται με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, ύστερα από έλεγχο όλων των προϋποθέσεων αφαίρεσης οργάνου από ζώντα πρόσωπο και επιπλέον της ψυχικής υγείας του δυνητικού δότη, της προσωπικής σχέσης και του συναισθηματικού δεσμού του με τον υποψήφιο λήπτη, όπως και της ανιδιοτέλειας της προσφοράς
Δηλαδή με απλά λόγια ένα ζευγάρι που δεν έχει παντρευτεί, δεν έχει κάνει σύμφωνο συμβίωσης αλλά ζουν χρόνια μαζί θα μπορεί ο ένας να δώσει στον άλλο βασικά νεφρό ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.

21 σχόλια:

  1. πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι το να δώσεις τα όργανα σου είναι μια πράξη αγάπης για έναν συνάνθρωπο σου που χωρίς αυτή τη βοήθεια ή θα πεθάνει αν πρόκειται για ζωτικό όργανο ή θα έχει μια ζωή πολύ ποιοτικότερη
    Αλλά εμείς είμαστε χριστιανοί και προτιμάμε όταν παρουσιαστούμε στον Κύριο να είμαστε του κουτιού και με τα χέρια κενά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Δημοκρατία (πρέπει) να είναι το πολίτευμα της μετριοπάθειας, του διαλόγου, και της εξισορρόπησης (κατά το δυνατόν) των διισταμένων απόψεων.
    Όλων οι απόψεις πρέπει να γίνονται σεβαστές και να ακούγονται.
    Ασφαλώς και της διοικούσας Εκκλησίας, όσο κι αν αυτή έχει ουσιαστικά απολύτως διαφοροποιηθεί απ’ το ευαγγελικό μήνυμα.
    Ο αρχιεπίσκοπος, είτε μας αρέσει είτε όχι, εκπροσωπει ένα σεβαστό κομμάτι του λαού μας, και γι’ αυτό η Πολιτεία (και όλοι μας) πρέπει ν’ ακούμε την άποψή του, αλλά όχι και να υπακούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εν τω μεταξύ, σε άλλα μέρη,με την κατάλληλη πληροφόρηση και υποστήριξη, οι μεταμοσχεύσεις καλά κρατούν...

    http://vimeo.com/28578581

    χαιρετισμούς,

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόλις γύρισα από ένα σύντομο ταξίδι για τα βαφτίσια του παίδαρου της βαφτισιμιάς μου σύμφωνα με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη.
    Έτσι προστέθηκε, χωρίς να το καταλάβει βέβαια ο ίδιος, άλλος ένας "χριστιανός" εις το χριστεπώνυμον πλήρωμα της ημετέρας εκκλησίας παρά τα γοερά κλάματα που έβαλε σε όλη την διάρκεια της σεμνής αυτής τελετής αρνούμενος με αναφιλητά την όλην τελετουργία .
    Ευτυχώς πάντως που οι γονείς δεν ήσαν μουσουλμάνοι ή Εβραίοι και έτσι διατήρησε ότι πολυτιμότερο έχει ακέραιο και άκοπο !

    Περσέας-
    Είναι δε σίγουρο ότι όσοι αρνηθούν να γίνουν δωρητές αν ο μη γένοιτο χρειαστούν να κάνουν οι ίδιοι μεταμόσχευση δεν πρόκειται να αρνηθούν την λήψη οργάνου κάποιου άλλου!

    Ασκαρδαμυκτί-
    Σαφώς και η εκκλησία μπορεί να έχει γνώμη και να την εκφράζει δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές η γνώμη της είναι ή οπισθοδρομική ή αντιδραστική επηρεάζοντας ευρέα στρώματα του πληθυσμού.
    Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ είναι από τις πιο θρησκόληπτες χριστιανικές χώρες.

    Γιώργος-
    Φίλτατε Γιώργο δυστυχώς οι εικόνες που δείχνεις στο βίντεο θα αργήσουν αρκετά να λειτουργήσουν με αυτό τον τρόπο και στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω εκφράσει κι αλλού την άποψη ότι όταν κάποιος κάνει δήλωση ότι δεν θέλει να γίνει μετά θάνατον δωρητής οργάνων σώματος, τότε θα έπρεπε να αποκλείεται και από τη λήψη οργάνου εάν στο μέλλον τη χρειαστεί.
    Συνήθως ο λόγος που δεν γίνεται κάποιος δωρητής οργάνων είναι η αδιαφορία. Δεν μπαίνει δηλαδή κάποιος στον κόπο να υπογράψει και να ταχυδρομήσει μία δήλωση. Και αυτό προσπαθεί να αντιμετωπίσει ο νέος νόμος. Αν, όμως, με την ισχύ του νέου νόμου, μπει στον κόπο να υπογράψει ότι δεν θέλει να γίνει δωρητής, τότε ο λόγος προφανώς οι εσφαλμένες απόψεις για τις μεταμοσχεύσεις. Τότε είναι σωστό και δίκαιο να υποχρεώνεται να υποστεί τις συνέπειες, αφού το κοινωνικό σύνολο τις υφισταται όταν αυτός αρνείται να γίνει δωρητής.
    Δεν είναι λογικό όταν πρέπει να δώσεις να βρίσκεις δικαιολογίες για να αρνηθείς αλλά να δέχεσαι να πάρεις όταν βρεθείς στην ανάγκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αταίριαστος-
    Θα έλεγα πως θεωρητικά έχεις δίκιο.
    Η όλη όμως διατύπωση του νόμου, παρά το ότι από αρκετούς έχει κατηγορηθεί σαν φασιστικός(!) δεν έχει κανένα στοιχείο εκδικητικότητας,και πολύ σωστά για μένα, απέναντι στους αρνούμενους να γίνουν δωρητές των οργάνων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όταν ο θεός δημιουργεί την κτίση σε 7 μέρες, η ημέρα είναι κάτι συμβολικό. Όταν οι πατέρες λένε καρδιά, δε χωρά συμβολισμός, πρόκειται για τον καρδιακό μυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος-
    Και βέβαια η καρδιά δεν είναι τίποτα άλλο από μια αναρροφητική και καταθλιπτική αντλία ταυτόχρονα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μετά τις σχετικές συζητήσεις που έγιναν μέχρι την ψήφιση του νόμου και μετά,η όλη ιστορία λειτούργησε θετικά και έτσι όπως γνωστοποίησε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, από πέρυσι μέχρι φέτος οι δωρητές οργάνων αυξήθηκαν από 2.000 σε 5.000 (σε ποσοστό 33%), ενώ μέσα σε λίγες εβδομάδες ακόμη 5.000 πολίτες υπέβαλαν δηλώσεις για να γίνουν δότες.
    Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε - απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού της ΝΔ Έλενας Ράπτη - από 4,1 δότες οργάνων, ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων που ήταν το 2010, το 2011 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 4,9.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μόνο το 41% των Ελλήνων απαντά θετικά στο ερώτημα "θα δεχόσασταν να δωρήσετε τα όργανα ενός στενού συγγενικού προσώπου μετά το θάνατό του?" (64% των Αγγλων, 61% των Γάλλων και 57% των Ισπανών απαντούν ναί) Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα....

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιώργος-
    Ακριβώς γι΄αυτό τον λόγο έγραψα και αυτά τα ποστ για να εξαλειφθούν διάφορες παράλογες δοξασίες και φοβίες που υπάρχουν σε όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα.
    Φαίνεται πάντως ότι η ανακίνηση του με το νομοσχέδιο ενήργησε θετικά στην κοινή γνώμη και γι΄αυτό και αυξήθηκαν οι δωρητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στα σχετικά ποστ που έχω γράψει για τις μεταμοσχεύσεις έχω εξηγήσει με κάθε τρόπο γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ των μοσχευμάτων γιατί βασική προϋπόθεση είναι η ιστοσυμβατότητα δότη -λήπτη.
    Παρ΄ όλα αυτά η ανοησία αυτή εξακολουθεί να γράφεται εκτός από τα μπλογκ και σε εφημερίδες.
    Ίσως η χθεσινή ειδησεογραφία να καταφέρει πιο εύγλωττα να πείσει και τους πιο δύσπιστους.

    Χάρισε ζωή σε Ελλάδα, Γερμανία και Ιταλία
    Σε πέντε ανθρώπους, σε Γερμανία, Ιταλία και Ελλάδα, χάρισε το δώρο της ζωής 46χρονη Βελγίδα, που πιστοποιήθηκε εγκεφαλικά νεκρή την περασμένη Τρίτη στη ΜΕΘ της Ευρωκλινικής.
    Μετά τη συναίνεση της οικογένειας της δότριας, ξεκίνησε την Τετάρτη «αγώνας δρόμου» από τους αρμόδιους φορείς, ώστε να βρεθούν οι κατάλληλοι λήπτες.
    Οπως ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Υγείας, λόγω έλλειψης συμβατού λήπτη με τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά της δότριας, η καρδιά απορρίφθηκε από το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (ΩΚΚ).
    Επειτα από προσφορά στο εξωτερικό η καρδιά έγινε αποδεκτή από την IGE (Italian Gate to Europe) και οι πνεύμονες από την Eurotransplant.
    Ειδικότερα, τα ληφθέντα όργανα μεταμοσχεύτηκαν επιτυχώς ως εξής:
    Οι πνεύμονες σε γυναίκα 34 ετών στο Ανόβερο, η καρδιά σε άνδρα 47 ετών στην κλινική St Michael του Cagliari, το ήπαρ σε άντρα 30 ετών στο Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο», ο ένας νεφρός σε άντρα 62 ετών στο Γ.Ν. Αθηνών «Ευαγγελισμός», ο οποίος υποβαλλόταν 5 χρόνια σε αιμοκάθαρση, και ο δεύτερος νεφρός στο «Λαϊκό», σε γυναίκα 55 ετών, που υποβαλλόταν 6 χρόνια σε αιμοκάθαρση.
    Σ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μέσα σε 10 μέρες άλλα 2 παραδείγματα δημοσιεύτηκαν στον τύπο που ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ότι δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να γίνει η συνεχώς και αδιαλείπτως επαναλαμβανόμενη από μερικούς ανοησία περί εμπορευματοποίησης οργάνων.
    Πιθανώς δε η ανακίνηση του θέματος με την ψήφιση του νόμου να οδήγησε στην μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού για την προσφορά οργάνων που σώζουν ζωές συνανθρώπων μας και όπως διαβάζω στην χθεσινή Ελευθεροτυπία:

    Χάρισαν ζωή σε Ελλάδα και Ιταλία
    Σε 7 συνανθρώπους μας χάρισαν το δώρο της ζωής μια 63χρονη Ελληνίδα και μια 68χρονη Αγγλίδα, δωρίζοντας τα όργανά τους για μεταμόσχευση. Η 63χρονη κατέληξε στο ΝΙΜΤΣ, όπου και εργαζόταν, ενώ οι δύο νεφροί της στάλθηκαν στο Λαϊκό και οι κερατοειδείς σε δύο ασθενείς στο Οφθαλμιατρείο Αθηνών.
    Η 68χρονη Αγγλίδα κατέληξε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας ύστερα από ρήξη ανευρύσματος. Το ήπαρ στάλθηκε για μεταμόσχευση στην Πίζα της Ιταλίας, ο ένας νεφρός σε γυναίκα 57 ετών στην Πάτρα, η οποία υποβαλλόταν 9 χρόνια σε αιμοκάθαρση, ενώ ο δεύτερος νεφρός στο Λαϊκό σε γυναίκα 59 ετών που υποβαλλόταν 12 χρόνια σε αιμοκάθαρση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πριν πέντε μήνες (Αύγουστος 2011), ένα αγαπητό πρόσωπο, 25 ετών, είχε ένα ατύχημα. Η διάγνωση ήταν βαριά: διατομή νευραξόνων. Στις αγωνιώδεις ερωτήσεις μας οι γιατροί απαντούσαν ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα. Ο εγκέφαλος είναι κατεστραμμένος και τα όργανα είναι σε περίφημη κατάσταση. Καμία ενημέρωση για το σπασμένο πόδι, αυτό το μάθαμε μόνον μια βδομάδα αργότερα. Πήγε οικογενειακός γιατρός, τον οποίο μόνο που δεν κλώτσησαν κι έτσι ζητήσαμε να παρμείνει στα μηχανήματα εφόσον πρόκειται για 25 χρονών, νέο άνθρωπο. Σήμερα δίνουμε ακόμη τη μάχη με φυσιοθεραπείες για την αποκατάστασή του. Το παιδί έχει κινήσεις και καταλαβαίνει τον κάθε έναν ξεχωριστά. Η διάγνωση περί διατομής δεν υφίσταται καν από τους νευρολόγους, τους οποίους παραδόξως η Ανάνηψη δεν κάλεσε ΠΟΤΕ!!!!. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ ΦΆΚΕΛΟ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ. ΠΟΙΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΗΤΑΝ ΑΡΑΓΕ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ. Τί θα γινόταν εάν οι γονείς δεν καλούσαν εξωτερικό γιατρό?
    Δεν αμφιβάλω για την χρησιμότητα των μεταμοσχεύσεων. Όμως γνωρίζω ότι φθάσαμε στο παραπέντε να μετατραπεί η δυσβάστακτη αγωνία και ο πόνος των γονιών σε ηρωική στάση, πλην όμως καθοδηγούμενο ηρωϊσμό, από γιατρούς που ενδιαφέρονται ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ για μεταμοσχεύσεις. Μήπως το πλαίσιο των μεταμοσχεύσεων είναι διάτρητο μπροστά στην ελληνική ανοργανωσιά και τον καιροσκοπισμό κάποιων γιατρών;
    Γιατί αγωνιούν οι γιατροί να πάρουν τα όργανα και δεν αγωνιούν να παλέψουν πρώτα για τη ζωή;
    Αναρωτιέμαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είχες διαβάσει με προσοχή τα σχετικά ποστ μου θα είχες διαπιστώσει ότι σε καμία περίπτωση το περιστατικό που αναφέρεις δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε δότη οργάνων.
      Η διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου δεν είναι διάγνωση ενός γιατρού αλλά καθορίζεται σαφώς από συγκεκριμένες προϋποθέσεις που καθορίζονται σαφώς από τον νόμο.
      Επαναλαμβάνω την σχετική διάταξη.
      Άρθρο 9 του Νόμου 3984 ΦΕΚ 150 της 27/6/2011
      6. Όταν ο θεράπων ιατρός διαγνώσει νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους και εφόσον η λειτουργία ορισμένων οργάνων διατηρείται με τεχνητά μέσα, υποχρεούται να προβεί από κοινού με έναν αναισθησιολόγο και ένα νευρολόγο ή νευροχειρουργό στη σύνταξη πιστοποιητικού θανάτου. Στην πιστοποίηση του θανάτου δεν συμμετέχει ιατρός που ανήκει στη μεταμοσχευτική ομάδα.

      Διαγραφή
    2. Πραγματικά με ικανοποιεί η απάντηση ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα κατέληγε σε δότη οργάνων και σ'ευχαριστώ που απάντησες βάσει νόμου γιατί έφυγε ένα βαρύ σύννεφο.
      Διότι ενώ όλοι σχεδόν οι γιατροί της συγκεκριμένης Ανάνηψης ανήκουν σε ομάδα μεταμοσχεύσεων (συμμετείχαν σε συνέδριο μεταμοσχεύσεων με εισηγήσεις), η γιατρός του παιδιού ήταν μόνο εντατικολόγος.
      Ίσως επρόκειτο για ακατάλληλο επικοινωνιακό χειρισμό των γιατρών ενός δημοσίου νοσοκομείου, χωρίς επαρκή αριθμό γιατρών, νοσηλευτών και κλινών.

      Και πάλι σ'ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  15. Διότι ενώ όλοι σχεδόν οι γιατροί της συγκεκριμένης Ανάνηψης ανήκουν σε ομάδα μεταμοσχεύσεων (συμμετείχαν σε συνέδριο μεταμοσχεύσεων με εισηγήσεις)

    Να κάνω μια πιθανώς χρήσιμη διευκρίνηση.
    Οι γιατροί στις μονάδες προέρχονται συνήθως από διάφορες ειδικότητες και είναι παθολόγοι,καρδιολόγοι, αναισθησιολόγοι,χειρουργοί κτλ που έχουν εξειδικευτεί στις ανάγκες της αντίστοιχης μονάδας.
    Δεν ανήκουν ποτέ στις χειρουργικές ομάδες που ασχολούνται με τις μεταμοσχεύσεις.
    Η συμμετοχή τους σε συνέδρια μεταμοσχεύσεων έχει να κάνει με ένα σωρό θέματα που αφορούν την επιλογή των δοτών, τις διαδικασίες διατήρησης σε καλή κατάσταση του εγκεφαλικά νεκρού για την λήψη των οργάνων κτλ, θέματα που απασχολούν τους ασχολούμενους με τις μεταμοσχεύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη αλλά εδώ υπάρχει ένα θέμα που δεν αφορά άμεσα στις μεταμοσχεύσεις, αλλά την τριτοκοσμική κατάσταση του δημοσίου νοσοκομείου. (Επομένως ίσως δεν αφορά το συγκεκριμένο site).
      Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι γιατροί της συγκεκριμένης Ανάνηψης έκαναν όντως μεταμοσχεύσεις και ανήκουν όντως στις χειρουργικές μονάδες που πραγματοποιούν μεταμοσχεύσεις. Η Ανάνηψη αυτή έχει πολύ λίγους γιατρούς (και επιπλέον, πρώην διοικητής και αναπληρωτής διοικητής του νοσοκομείου εργάζονται στο διπλανό γραφείο από το γραφείο μου, συνεπώς γνωρίζω λίγα πράγματα).Συγκεκριμένα, σε κάθε περίπτωση μεταμόσχευσης έβγαζαν το παιδί σε κλινική και εκεί το φρόντιζαν οι γονείς. (Έξω από την εντατική οι συγγενείς των ασθενών μιλούν μεταξύ τους). Λοιπόν, τις τρεις πρώτες φορές που έβγαλαν το παιδί πάθαινε ανακοπή και μεταφέρονταν εσπευσμένα ξανά στην Ανάνηψη. Στην τέταρτη περίπτωση είπαν ανοιχτά ότι θέλουν την Ανάνηψη για μεταμοσχεύσεις που ήταν προγραμματισμένες και ότι οι (ενδονοσοκομειακές) λοιμώξεις του παιδιού θα ήταν κίνδυνος για τις μεταμοσχεύσεις. ΈΤσι μετακίνησαν το παιδί σε Ανάνηψη άλλου νοσοκομείου. Εκεί όταν μεταφέρθηκε έπαθε την τέταρτη ανακοπή. Διαπιστώθηκε επίσημα εκεί ότι ένας ασθενής με τέτοιο χτύπημα στο κεφάλι δεν ήταν καλό να μετακινείται τόσο πολύ, διότι ο εγκέφαλος δεν συγκρατεί ακόμη τις λειτουργίες κάποιων οργάνων. Οι γιατροί (και ο Διοικητής) του "άλλου" νοσοκομείου επέμεναν να μας υπενθυμίζουν ότι η Ανάνηψη είναι Ανάνηψη και όχι μονάδα μεταμοσχεύσεων. Όπως, επίσης, ότι οι γιατροί της Ανάνηψης είναι, κυρίως, γιατροί της Ανάνηψης και, όχι, μονομερώς, γιατροί μεταμοσχεύσεων. Βέβαια δεν γνωρίζω τί χρησίμευε σε μας αυτή η, εύλογη κατά τα άλλα, πληροφορία. Πάντως στην πορεία βρέθηκε ένας άλλος εντατικολόγος δημοσίου νοσοκομείου, ο οποίος δεν φοβάται και τόσο τις λοιμώξεις του παιδιού, και το ανέλαβε προς ανακούφισή μας. Βέβαια τον φάκελο του παιδιού από το αρχικό νοσοκομείο δεν τον παραλάβαμε διότι τα μισά στοιχεία (π.χ. οι αξονικές μετά τις ανακοπές) έχουν εξαφανιστεί.
      Αυτή τη στιγμή τα Κέντρα Αποκατάστασης έχουν ζητήσει από 240 έως 780 ευρώ την ημέρα!!! για μια κατάσταση η οποία λόγω των συνεχών λοιμώξεων δεν είναι ελεγχόμενη.

      Εν πάσει περιπτώσει είναι πραγματικά αναγκαία μια ορθή πολιτική μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα. Δεν ξερω αν οι γιατροί της Ανάνηψης πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν μεταμοσχεύσεις. Διότι, όπως είπατε αρχικά η περίπτωση του παιδιού δεν θα κατέληγε σε δότη. Τα παρατράγουδα αφορούσαν όλα όσα ακολούθησαν, μαζί με ανοιχτές απειλές του τύπου "μη τολμήσετε να ζητήσετε τον φάκελο, θα μας δείτε να αλλάζουμε πρόσωπο", όπως επίσης ειπώθηκε από διευθυν- της Ανάνηψης: "εγώ αύριο θέλω το κρεβάτι για μεταμόσχευση, γι' αυτό βρείτε Κέντρο Αποκατάστασης τώρα". Στην ερώτηση ΠΟΙΟΣ υπογράφει για την έξοδο του παιδιού από το νοσοκομείο με 39.9 πυρετό και την κλεμπσιέλλα μαζί με το acimetobacter στα ύψη δεν παίρναμε ποτέ απάντηση.

      Sorry για τη μακρά αφήγηση.
      Αλλά κάτι βρωμάει σε αυτήν την Ανάνηψη. Τονίζω και πάλι, δεν είμαι κατά των μεταμοσχεύσεων. Συμμετέχω με την ιδιότητά μου σε πρόγραμμα επιστημονικής ενημέρωσης για μεταμοσχεύσεις - ευθανασία - αμβλώσεις κ.ά. στο Βερολίνο. Αυτά που έζησα στην Ελλάδα, με την περίπτωση του παιδιού, είναι έξω από τα νόμιμα και τα ηθικά. Η πρεμούρα των γιατρών της εντατικής για μεταμοσχεύσεις ήταν ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ!

      Επομένως συνεχίζω να
      αναρωτιέμαι...

      Διαγραφή
  16. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη έλλειψη κρεβατιών στις μονάδες και γι΄αυτό ασθενείς που μπορούν να μεταφερθούν σε τμήμα του νοσοκομείου μεταφέρονται όσο το δυνατόν ταχύτερα εκεί.
    Πολλές φορές δε τυχαίνει να χειρουργείται ένας ασθενής σε νοσοκομείο που διαθέτει μονάδα, να χρειάζεται μετεγχειρητικά άμεση μεταφορά σε κρεβάτι μονάδας και επειδή δεν υπάρχει κενό να μεταφέρεται αναγκαστικά σε άλλο νοσοκομείο χωρίς οι γιατροί που τον χειρούργησαν και ξέρουν την περίπτωση του,να μπορούν να έχουν και την μετεγχειρητική του παρακολούθηση .
    Ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει σε όλες τις μονάδες του κόσμου είναι ότι επειδή νοσηλεύουν ασθενείς σε βαρεία κατάσταση αυτοί χρειάζονται σχήματα ισχυρών αντιβιοτικών με αποτέλεσμα στις μονάδες να αναπτύσσονται ανθεκτικά στελέχη μικροβίων που οδηγούν μερικές φορές σε βαρύτατες και μη ελεγχόμενες ενδονοσοκομιακές λοιμώξεις.
    Από τέτοια λοίμωξη πέθανε πχ σε μονάδα στις ΗΠΑ η Μελίνα Μερκούρη.
    Θα έλεγα λοιπόν το ότι όσο μικρότερο διάστημα παραμείνει ένας ασθενής σε μονάδα τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να προσβληθεί από κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
    Προφανώς τώρα το νοσοκομείο που ήταν το παιδί ήταν νοσοκομείο που γίνονταν μεταμοσχεύσεις τις οποίες τις έκαναν βέβαια οι χειρουργοί και όχι οι γιατροί της μονάδας.
    Αυτοί απλά είχαν ειδοποιηθεί ότι θα γίνει μεταμόσχευση, να έχουν κρατήσει μέσω του συντονιστικού κέντρου που καλύπτονται τα κρεβάτια των μονάδων κενό κρεβάτι,γιατί ο ασθενής θα μεταφερόταν μετά από αυτήν στην μονάδα για την μετεγχειρητική παρακολούθηση από τους γιατρούς της μονάδας και από την μεταμοσχευτική ομάδα.
    Είναι λοιπόν προφανές ότι υπήρχε το πρόβλημα από την μια μεριά να έχεις ένα πρόσφατα μεταμοσχευμένο και στο διπλανό κρεβάτι άνθρωπο με εμπύρετη λοίμωξη και μάλιστα λοίμωξη με ανθεκτικά στελέχη.
    Τέλος τα "μη τολμήσετε να ζητήσετε τον φάκελο, θα μας δείτε να αλλάζουμε πρόσωπο" είναι απαράδεκτα , εφ΄ όσον ειπώθηκαν, γιατί είναι αυτονόητο ότι οι συγγενείς ενδιαφέρονται για τον δικό τους άνθρωπο και δεν τους ενδιαφέρει το γενικότερο πρόβλημα που υπάρχει με τα κρεβάτια των μονάδων και την εγκληματική αδιαφορία που δείχνει το κράτος για την επίλυση αυτών των αναγκών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σ'ευχαριστώ για την απάντηση.
    Η κατάσταση για το παιδί αλλά και για τους άλλους ασθενείς δίπλα του είναι ακριβως όπως τα περιγράφεις.
    Πραγματικά η έντασή μας οφειλόταν,
    αφ' ενός στη συμπεριφορά των γιατρών της μονάδας,(απόκρυψη του φακέλου, ακόμα και σήμερα, βαριά λόγια "ξεγράψτε τον, από εδώ θα τον πάρετε ή τρελό ή νεκρό"),
    αφ' ετέρου στο ότι το παιδί μεταφέρονταν σε άλλες κλινικές ή νοσοκομεία χωρίς το φάκελο. Εκεί η απάντηση ήταν ότι δεν περιμέναμε να είναι τόσο βαριά, πάρτε τον πίσω αμέσως. Ενώ το νοσοκομείο υποδοχής απαντούσε ότι από εμάς έφυγε, κρατήστε τον εκεί. Μπαλάκι κανονικό.
    Επιπλέον πρόβλημα ήταν η αρνηση όλων των Κέντρων Αποκατάστασης της Ελλάδας να δεχθούν έναν ασθενή που μετά το ατύχημα έχει κινήσεις σε πόδια, χέρια, καταλαβαίνει ποιος του μιλά, αλλά δεν ανταποκρίνεται σε εντολές, με διάγνωση "φυτό". Η μόνη εξαίρεση είναι εκείνα τα ιδρύματα που μας πρότειναν 750 ευρώ ημερησίως (τραχειοστομία, γαστροστομία, χολοστομία, καθετήρας ούρων, κατακλίσεις 4ου βαθμ., και φυσικά...λοιμώξεις).
    Είναι κρίμα να εγκαταληφθεί μια τέτοια περίπτωση με τη δικαιολογία ότι δεν το παλεύουμε γιατί ο ασθενής θα καταλήξει ή από τις λοιμώξεις ή από τις κατακλίσεις που θα φέρουν κι άλλες λοιμώξεις.
    Εμείς θα το παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

    Χαιρετώ διότι το θέμα έχει ξεφύγει από το θέμα του site.
    Σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή