ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ TENET ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.

Δεν θα μπορούσα να μην δω την  πρώτη  blockbuster ταινία που προβλήθηκε στο τέλος του καλοκαιριού, μιας και μετά τον κορονοϊό  οι κινηματογράφοι ανέστειλαν όλες τις σημαντικές τους προβολές.
Δυστυχώς,το Tenet, γιατί περί αυτού πρόκειται, μετά την εξαιρετική Δουνκέρκη του ίδιου σκηνοθέτη, είναι  ένα  ανεκδιήγητο κατασκεύασμα που για 2 ½ ώρες ταλαιπωρεί τον θεατή με ατελείωτες συγκρούσεις, μερικές βέβαια αρκετά θεαματικές, ενώ ακούγονται όλες οι κλισέ μεγαλοστομίες των αμερικανικών ταινιών δράσης. Ταυτόχρονα οι συνεχείς εναλλαγές του χρόνου δημιουργούν την πλήρη σύγχυση στον θεατή και αντί να συμβάλλουν στην ένταση του ενδιαφέροντος του, τον οδηγούν στο να κοιτάζει το ρολόι του για να δει πότε θα τελειώσει η ταλαιπωρία του!
Η ταινία όμως μπορεί να αρέσει σε ανήλικούς κάτω των 16 ετών με όλο αυτό το νταβαντούρι που γίνεται σε αυτήν και οι οποίοι εθισμένοι στα βιντεοπαιχνίδια δεν ασχολούνται και πολύ με την υπόθεση του έργου αλλά ενθουσιάζονται με την δράση που έχει.
Φαίνεται  όμως η παραγωγή αυτή σε αυτό ακριβώς το κοινό  απευθύνεται τελικά, γιατί βλέπω στο  IMBd ότι πάνω από 50000 θεατές το βαθμολόγησαν με 8 στα 10!
Η ηλικιακή αλλαγή στο κοινό του κινηματογράφου έχει γίνει πιστεύω από την εποχή που διαδόθηκε ευρέως παντού η τηλεόραση η οποία και κράτησε τις μεγαλύτερες ηλικίες στο σπίτι ενώ ο κινηματογράφος παρέμεινε ελκυστικότερος στις νεώτερες ηλικίες.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι παραγωγοί των ταινιών να παράγουν ταινίες που θα είναι αρεστές στους επίδοξους καταναλωτές, οι οποίοι από όλα τα είδη των ταινιών προτιμούν κατ΄εξοχήν περιπέτειες και κωμωδίες, κατά προτίμηση μάλιστα παραγωγής Χόλυγουντ με γνωστούς και αγαπητούς σε αυτούς ηθοποιούς.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι κάποτε κραταιές και με ταινίες παγκοσμίου κατανομής Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αγγλία και η Ιταλία, πλην ίσως της Γαλλίας ,να βρεθούν στο παρασκήνιο του κινηματογραφικού γίγνεσθαι.

Θυμάμαι σαν τώρα την κριτική του αείμνηστου Ραφαηλίδη όταν παίχτηκε η εξαιρετική ταινία E la Nave Va - Και το Πλοίο Φεύγει το 1983 του Φελίνι που έγραψε: Επιτέλους μια ταινία για ενήλικες!

Ταυτόχρονα οι αλλαγή αυτή, μαζί με την προτίμηση της νεολαίας να βλέπει τις ταινίες σε πολυκινηματογράφους, οδήγησε στην αναγκαιότητα αυτοί, εκτός της προβολής μιας ή δύο πετυχημένων ταινιών, να πρέπει να γεμίζουν και άλλες 5-6 αίθουσες με άλλες ταινίες.

Έτσι προέκυψε ένα πλήθος από ασήμαντες ταινίες, που εκτός της σύντομης προβολής τους σε πολυσινεμά κατέληγαν σε βιντεοκλάμπ, τον καιρό που υπήρχαν και στην τηλεόραση. 

Η μεγάλη επίσης και μαζική  παραγωγή ταινιών οδήγησε στην εξαφάνιση της β΄ προβολής που παλιότερα είχε ευρεία έκταση.

Σήμερα καταλήξαμε να προβάλλονται κάθε εβδομάδα 6-8 ταινίες, μερικές δε πολύ αξιόλογες, όποιος όμως δεν πρόλαβε να τις δει μόνο ίσως αργότερα στην τηλεόραση θα έχει αυτή την ευκαιρία.

 Έτσι και εξαφανίζονται και μερικές αξιόλογες ταινίες πριν να προλάβει να γίνουν γνωστές από στόμα σε στόμα όπως παλιότερα.

Θυμάμαι την 10ετια του 60, αρκετούς  μήνες μετά την αρχική της προβολή, μπορούσες να δεις την ταινία που ήθελες, σε κάποιο συνοικιακό κινηματογράφο β΄προβολής, όπως γράφω σχετικά στο ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΧΑΣΕΙ!

Το ίδιο βέβαια μπορούσες να κάνεις και στην καλοκαιρινή σεζόν στην οποία δεν παιζόντουσαν νέες ταινίες αλλά όλες οι ταινίες του χειμώνα.

Ίσως να ήταν το καλοκαίρι του 1965 που είχα δει πλέον όλες τις ταινίες που επιθυμούσα να δω, οπότε αναγκαστικά άρχισα να βλέπω και τις ελληνικές που παίζονται σήμερα στην τηλεόραση και εκείνα τα χρόνια οι τότε, να μην χέσω «κουλτουριάρηδες», τις σνομπάραμε!