ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΙΚΑΝΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Σε δύο βιβλία που κυκλοφόρησαν την τελευταία πενταετία,διαβάζουμε μερικές απολαυστικές πικάντικες ιστορίες από την ζωή γνωστών ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων.
Είναι τα βιβλία Το Χρονικό των Εξαρχείων του Ρήγα Καππάτου (Εκάτη 2018) και  ο Αιώνας της Ροζίτας. Βιβλίο Δεύτερο (1957-2017) (Οδός Πανός 2017) της Ροζίτας Σώκου.
Και στα δύο αυτά βιβλία βρίσκουμε τα στιγμιότυπα από την ζωή διακεκριμένων ανθρώπων τα οποία μας δείχνουν τις προσωπικές αδυναμίες τους που δεν αναγράφονται στις επίσημες βιογραφίες τους.

Έτσι μαθαίνουμε από τον Καππάτο, πως ο μεγάλος μας ποιητής Ν.Δ. Καρούζος (1926-1990) ερωτευμένος με την εξίσου σπουδαία ζωγράφο και συγγραφέα Έρση Χατζημιχάλη (1921-2001) είχε πάει μαζί της στο σπίτι της μητέρας του στο Ναύπλιο και φώναζε μέσα στην νύχτα «Μάνα, δεν μ’ αφήνει να τη γαμήσω»!

Παθιασμένος με το σεξ ήταν και ο ανιψιός της Σώκου,  ο ηθοποιός Άλκης Γιαννακάς.  ‘Όπως γράφει η ίδια: «Ήταν όντως ασυγκράτητος με τις γυναίκες και δεν ήταν ιδιότροπος. Θυμάμαι στη Θεσσαλονίκη, με έπιασε και μου λέει: “Θεία, έχω τρεις μέρες να πάω με γυναίκα. Μπορείς να με εξυπηρετήσεις, σε εσένα δεν χρειάζεται να πουλήσω αισθηματολογίες”. Ευγενικά του εξήγησα πως δεν γίνεται και φρόντισα να του γνωρίσω τη φίλη μου τη Μαργαρίτα που ερχόταν στο φεστιβάλ εκείνη τη μέρα».  
Γράφει επίσης για τον Γιαννακά ότι έμαθε τον έρωτα από τα 13 του, ότι είχε πάει με μια 26χρονη καθηγήτριά του και ότι ήταν πολύ δύσκολο να τον ελέγξει ο εκάστοτε σκηνοθέτης αφού είχε συνέχεια στο μυαλό του τις γυναίκες. «Μέσα και έξω από την ταινία οι περιπέτειές του πολλαπλασιάζονταν. Είχε τη συνήθεια -που απήλπιζε φυσικά τον σκηνοθέτη- να εξαφανίζεται με το σκούτερ για άγνωστη κατεύθυνση, ακριβώς την ώρα που δεν έπρεπε».  

Όσο δε για το ειδύλλιο  Παπαμιχαήλ –Βουγιουκλάκη γράφει η Σώκου: 
ότι «πλέχτηκε όταν ο Παπαμιχαήλ έπαιζε στην “Κολόμπ”, στον ίδιο θίασο με την Αλίκη, αλλά και τη Δέσπω Διαμαντίδου, με την οποία είχε δεσμό! Μια μέρα μού τηλεφωνεί η Ντένη και μου λέει: “Θα σου πως κάτι απίστευτο: Φίλος μου είδε τον Παπαμιχαήλ να τρώει με τη Βουγιουκλάκη τέσσερις η ώρα το πρωί σε ταβέρνα”. Δηλαδή, αφού γύριζαν σπίτι με τη Δέσπω μετά τα μακαρόνια, αυτός ξανάβγαινε μόνος με την Αλίκη…»

Για τον γνωστό δε σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτο γράφει: «Η μεγαλύτερη αδυναμία του, όμως, είναι οι γυναίκες και μάλιστα οι πολύ νέες (το έχουμε ξαναπεί, καμία δεν αντιστέκεται στο ταλέντο), τον ερωτεύονται ακόμα κι ας μην είναι πια τόσο νέος ο ίδιος»

Αλλά και η ίδια έχει να αφηγηθεί πως της έβαλε χέρι ένα άλλο πασίγνωστο αρσενικό, ο Μάρλον Μπράντο το 1964 όταν αυτή ήταν 41 ετών: 
«Όταν φτάσαμε στο “Χίλτον”, ανεβήκαμε ανοίγοντας δρόμο με δυσκολία και μπήκαμε στη σουίτα του. (…) Ακούμπησε βαριά τη χερούκλα του στο πόδι μου. Οταν μείναμε μόνοι, κοίταξε το πόδι που κρατούσε και εξακρίβωσε πως ήταν πολύ σκούρο. Τον απογοήτευσα. ‟Οχι, δεν είμαι έγχρωμη. Είναι το χρώμα της κάλτσας. Δώρο της πεθεράς μου. Μου χάρισε μια ντουζίνα μαύρες κάλτσες και λυπάμαι να τις πετάξω” του είπα.“Η πεθερά σου έχει πολύ καλό γούστο” παρατήρησε με νόημα».
Πάντως μπορεί η ιδία να μην ικανοποίησε τις ορέξεις του αλλά, όπως γράφει, μια φίλη της η Βούλα, είχε αρχικά τηλεφωνική επαφή μαζί -υποδυόμενη τη Ροζίτα- και στη συνέχεια τον συνάντησε στο Λονδίνο, όπου έζησε μαζί του μια ερωτική περιπέτεια. 

Όπως γράφει ο Ρήγας Καπάτος ο Γιάννης Τσαρούχης είχε ένα μεγάλο πρόβλημα! Ήθελε να ζωγραφίσει ένα αιδοίο αλλά δεν είχε δει ποτέ του κανένα! (Προφανώς δεν ήθελε να αντιγράψει τον κλασσικό πίνακα Η Προέλευση του κόσμου του Γκυστάβ Κουρμπέ)Το πρόβλημα της ανεύρεσης  του μοντέλου ανέλαβε να του το λύσει ο ποιητής Νίκος Καββαδίας που ως ναυτικός ήταν καλός γνώστης της γυναικείας ανατομίας, όπως γράφω στο ποστ μου Ο ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΚΟΛΠΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ 
Η Σώκου, η οποία ήθελε νέα να γίνει ζωγράφος και είχε μπει στην Σχολή Καλών Τεχνών, δεν αναφέρει πάντως στο βιβλίο της την θανατηφόρα κριτική που είχε κάνει ο Τσαρούχης για την ζωγραφική της : «Η διαφορά ανάμεσα στην αληθινή ζωγραφική και στη δική σου είναι σαν το κέντημα χειρός με το κέντημα μηχανής»
Σχετικά με την ομοφυλοφιλία του μεγάλου μας σκηνοθέτη Κάρολου Κουν και οι δύο συγγραφείς αναφέρουν διάφορες ιστορίες από την ζωή του. Ο μεν Καπάτος γράφει για μια φορά που περασμένα μεσάνυχτα ο Κουν έχει βγει στην Σπυρίδωνος Τρικούπη και εκλιπαρούσε γονυκλινής κλαίγοντας τον εραστή του να μην τον εγκαταλείψει !

Η Σώκου γράφει για τον Κουν: «Οταν ο Κουν είχε τα νεύρα του, υποχρέωνε τους ηθοποιούς του να κοιμούνται στρωματσάδα στην κάμαρά του, γύρω από το κρεβάτι του… Γνωστό και ως το διαμερισματάκι της Κυψέλης. Εκεί συγκατοικούσε ο εκάστοτε ευνοούμενός του, μέχρις ότου τον πάντρευε, για να αδειάσει το δωμάτιο… Με τον Διαμαντόπουλο ( εννοεί τον ηθοποιό Βασίλη Διαμαντόπουλο) είχε προηγηθεί μεγάλος έρωτας. Σε σημείο που, όταν ο Κουν έμαθε πως είχε ερωτευτεί μία από τις ηθοποιούς στην παράσταση “Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα”, η οποία παίχτηκε σε άλλο θέατρο, πήγε να παρακολουθήσει την παράσταση και από τα νεύρα και τη ζήλια του έκαιγε το αριστερό του χέρι με το τσιγάρο που κρατούσε στο δεξί…»

Η ξαδέλφη της Σώκου, η ηθοποιός Εκάλη Σώκου, παντρεύτηκε τον «ευνοούμενο» ηθοποιό του Καρόλου Κουν Δημήτρη Χατζημάρκο. «Ο Κουν τού έδινε (σ.σ.: του Χατζημάρκου) χαρτζιλίκι για να βγαίνει μαζί της. Τα πράγματα προχώρησαν. Όταν κάποια στιγμή εκείνη  ήθελε να διακόψουν, ο Κουν πήγε να τη βρει με ένα μαχαίρι, λέγοντας: “Αν είναι να τον σκοτώσεις, πάρε το μαχαίρι και σκότωσέ τον”… Συνέχισε όμως να τον βλέπει. Όταν τόλμησα να της θυμίσω το παρελθόν του αρραβωνιαστικού της, μου απάντησε: “Κι εμένα μου αρέσει ο Κουν, γιατί να μην αρέσει στον Μήτσο;”»

Τέλος ενδιαφέρουσα είναι και η ιστορία που αναφέρει η Σώκου απ΄όταν νιόπαντρη πήγε στην Ιταλία για να γνωρίσει τους συγγενείς του συζύγου της και βέβαια και την πεθερά της, με την οποία δεν τα πήγαινε καλά. Εκεί γνωρίστηκε και με τον Σπύρο Φωκά, που τότε γύριζε την ταινία «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» του Λουκίνο  Βισκόντι.
Ο αριστοκρατικής καταγωγής, αν και μαρξιστής Βισκόντι ήταν γνωστός ομοφυλόφιλος. Ο πανέμορφος τότε Σπύρος Φωκάς απ΄ότι φαίνεται «γυάλισε» στον σκηνοθέτη οπότε :«Μια μέρα ο Βισκόντι κάλεσε τον Σπύρο να βγουν μαζί μετά το γύρισμα κι εκείνος του απάντησε: “Ναι, αλλά θα πρέπει να ρωτήσω τη γυναίκα μου αν μπορεί, μήπως έχει κανονίσει κάτι άλλο”. Ο Βισκόντι δεν του το συγχώρεσε ποτέ. Δεν τον έδιωξε από την ταινία, όμως στο έργο δεν φαινόταν ποτέ το πρόσωπό του, παρά μόνο ένα τρίτο του προφίλ του»
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.