Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΑΣ ΔΙΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ!

Είναι πολλά τα αποφθέγματα που μου ήρθαν στο μυαλό καθώς διάβαζα για τον βίο και την πολιτεία της αυτοκράτειρας του Βυζαντίου Ειρήνης της Αθηναίας (752-803).
Έχει δίκιο λοιπόν ο Blaise Pascal όταν λέει: Η ιστορία της ανθρωπότητας θα ήταν διαφορετική αν η μύτη της Κλεοπάτρας είχε διαφορετικό σχήμα.
Και αυτό γιατί η Ειρήνη ήταν μια ορφανή, αλλά πανέμορφη κοπέλα με μόρφωση αλλά και με απέραντη φιλοδοξία να ξεχωρίσει, από μια πλούσια Αθηναϊκή  οικογένεια. Την οποία έφερε στην Κωνσταντινούπολη ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε΄ και την πάντρεψε, 17 χρονών τότε με τον γιό του, τον μετέπειτα αυτοκράτορα Λέοντα Δ΄ (775-780).

Ο Κωνσταντίνος Ε΄ είχε τσακίσει μια εξέγερση που υποκινούσαν οι εικονολάτρες και μετέτρεπε τα μοναστήρια σε στρατώνες, ενώ όποιοι καλόγεροι αντιστέκονταν, σκοτώνονταν επιτόπου, γι΄αυτό και αυτοί τον έλεγαν Κοπρώνυμο. Βέβαια υπάρχει και η εκδοχή που λέει πως τον ονόμασαν έτσι γιατί έχεσε στην κολυμπήθρα όταν τον βάπτιζαν, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όπως γράφω στο ποστ μου ΜΗΠΩΣ ΧΕΖΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ; 

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Λέοντας, όπως και ο πατέρας του,  ήταν εικονομάχοι ενώ στην Αθήνα επικρατούσαν οι εικονολάτρες, αλλά  η Ειρήνη ψευδώς τους ορκίστηκε ότι θα αγωνιστεί μαζί τους εναντίον των εικόνων. Ο όρος kolotouba, τον οποίο έχει δοξάσει ο Τσίπρας, δεν είχε εφευρεθεί ακόμα!
Διαχρονικής αξίας, που ταιριάζει απόλυτα στην Ειρήνη, είναι το απόφθεγμα του  Γιουβενάλη  ότι : Είναι σπάνια η συνύπαρξη ομορφιάς και αγνότητας.
Ο Charles Diehl στην «Ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας» λέει γι΄αυτήν:«Η Ειρήνη κατευθυνόταν σε όλη της την ζωή από ένα κυρίαρχο πάθος την επιθυμία να βασιλέψει. Ήταν νέα και ωραία. Δεν απέκτησε ποτέ εραστή και για να φτάσει στο στόχο της δεν είχε κανένα δισταγμό. Όλα τα μέσα ήταν κατάλληλα, η προσποίηση, η δολοπλοκία, η σκληρότητα, η απιστία… Η ευλάβειά της ήταν γεμάτη δεισιδαιμονία, με την οποία έπεισε τον εαυτό της, ότι ήταν όργανο τού σχεδίου τού θεού»
Η εικονολατρία της επιβεβαιώνει τον Μπερτραντ Ράσελ που πίστευε πως: Οι θρησκείες που καταδικάζουν την ηδονή των αισθήσεων, ωθούν τους ανθρώπους να αναζητούν την ηδονή της εξουσίας.
Ο Λέων έμεινε μόνο 5 χρόνια στον θρόνο γιατί τα τίναξε από φυματίωση, ή κατά τον Παπαρηγόπουλο:«Ο Λέων ο Δ΄ πεθαίνει αιφνιδίως από δηλητηρίασιν υπό της Ειρήνης, με βάσιν τα όσα στοιχεία προσήψαν οι άνθρωποι του κύκλου του» ,  οπότε η Ειρήνη, παρά την αντίδραση του στρατού ανέλαβε την κηδεμονία του δεκάχρονου γιού της Κωνσταντίνου ΣΤ΄. 

Εικονομάχοι άρχοντες προσπάθησαν τότε να ανεβάσουν στον θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό του Λέοντα, αλλά η Ειρήνη τον μπουζούριασε μαζί με τα άλλα αδέλφια του Λέοντα και τους ανάγκασε να βάλουν ράσα σε μοναστήρι!
Ακολούθησε ξεκαθάρισμα στον στρατό με φυλακίσεις και εξοντώσεις αντιφρονούντων.  
Και εδώ δικαιώνεται ο Μενέλαος Λουντέμης που έχει πει:  Φοβού τον Θεόν αλλά τρέμε τους πιστούς του!
Οι μισοί τότε πίστευαν στις εικόνες και οι άλλοι τις μάχονταν.

Έτσι στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο που συγκάλεσε η Ειρήνη στην Νίκαια της Βιθυνίας, αποκαταστάθηκε η εικονολατρία, με τη διαφορά ότι αποφάσισε ότι οι χριστιανοί δεν πρέπει να λατρεύουν τις εικόνες , αλλά απλώς να τις προσκυνούν «τιμής ένεκεν», γιατί εικονίζουν πρόσωπα άγια, που έχυσαν το αίμα τους για την πίστη του Χριστού ή έζησαν βίο άξιο μίμησης.
Βέβαια σήμερα εκτός από τις εικόνες Αγίων έχουμε φτάσει να προσκυνάμε μέχρι και παντόφλες, όπως στην Κοζάνη την παντόφλα του Αγίου Σπυρίδωνα!
Εδώ επίσης έχει θέση μια άλλη λαϊκή παροιμία που λέει: Εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί χτενίζεται!
Ενώ η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στην εικονομαχία, με τον στρατό να ανήκει στους εικονομάχους,  Άραβες και Βούλγαροι πραγματοποιούσαν επιδρομές στα εδάφη του κράτους, λεηλατούσαν τις επαρχίες του και νικούσαν τους στρατούς του, οι οποίοι είχαν αποδυναμωθεί λόγω της ακολουθούμενης πολιτικής. 
Ο στρατός προσπαθούσε να  διώξει την Ειρήνη και να επαναφέρει στον θρόνο τον ενήλικο πια Κωνσταντίνο, αλλά αυτή αρχικά κατάφερε να πνίξει την στάση εξορίζοντας τους συνωμότες και φυλακίζοντας τον γιό της.
Έτσι επιβεβαιώθηκε και ο Τζων Στάϊνμπεκ που έχει πει: Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας.
Εν τω μεταξύ η Ειρήνη  προηγουμένως είχε στείλει πρέσβεις στον Καρλομάγνο και αρραβώνιασε τον Κωνσταντίνο ΣΤ΄ με την κόρη του ρήγα των Φράγκων Ροτρούδη (Ερυθρώ κατά τους Βυζαντινούς). Αργότερα όμως διέλυσε αυτόν τον αρραβώνα και τον πάντρεψε, παρά την θέληση του, με την Μαρία της Άμνιας. Δεν ξέρω ποια ήταν η σχέση της Μαρίας της Άμνιας με τον μαμμόθρεφτο Κωνσταντίνο αλλά υποψιάζομαι πως  η Μαρία θα κατανοούσε πλήρως αυτό που έχει γράψει ο Νομπελίστας Σωλ Μπέλοου: Δεν ήταν πρακτικό να μισήσει τον εαυτό της. Ευτυχώς ο Θεός έστειλε ένα υποκατάστατο, έναν σύζυγο!
Όμως μετά από εξέγερση του στρατού στην Ανατολή που προχώρησε προς την Κωνσταντινούπολη, αναγκάστηκε να απελευθερώσει τον γιό της, τον οποίο ο στρατός τοποθέτησε στον θρόνο και φυλάκισε την μάνα του στο ανάκτορο της.
Δυστυχώς όντας ανίκανος ως ηγέτης, γιατί Είναι δύσκολο να σταθεί όρθιο ένα άδειο σακί, όπως είπε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, τα έκανε μπάχαλο με δυο εκστρατείες εναντίον των Βουλγάρων και κατά των Αράβων, οπότε αναγκάστηκε να ανακαλέσει την μάνα του και να την αποκαταστήσει στο θρόνο και έτσι η βασιλεία έγινε πάλι Κωνσταντίνου και Ελένης.
Αυτό προκάλεσε την εξέγερση του στρατού, ενώ οι φυλακισμένοι αδελφοί του Λέοντα Δ΄προσπάθησαν να την εξοντώσουν.
Ποτισμένη όμως από το υπέρτατο αφροδισιακό που είναι η εξουσία, όπως προσφυώς την έχει χαρακτηρίσει ο Χένρι Κίσσιγκερ, η Ειρήνη τύφλωσε τον μεγαλύτερο από τους αδελφούς του Λέοντα , έκοψε την γλώσσα των υπολοίπων και τους εξόρισε από την αυτοκρατορία.
 Όπως ειπώθηκε, ο Κωνσταντίνος ήταν παντρεμένος με το ζόρι από την μητέρα του με την Μαρία της Άμνιας. Επειδή όμως, όπως έχει πει ο Λόρδος Βύρων,
Είναι ευκολότερο να πεθάνεις για μια γυναίκα παρά να ζήσεις μαζί της, ερωτεύθηκε μια ακόλουθο της μάνας του, την Θεοδότη, όποτε και με την προτροπή της, την παντρεύτηκε, αφού πρώτα χώρισε την γυναίκα του, που την υποχρέωσε να μπει σε μοναστήρι μαζί με τις 2 κόρες τους.  
Η διαβολική μάνα του τον προέτρεψε να κάνει αυτόν τον γάμο, για να υπονομεύσει την αποδοχή του από τον λαό γιατί ήξερε, πριν να το πει ο Μαχάτμα Γκάντι πως Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία. Πράγματι, όπως και έγινε, η μάνα του γνώριζε ότι τον γάμο αυτόν ο θρησκόληπτος λαός  τον θεώρησε ανήθικο και ως μοιχεία.
Η επόμενη παγίδα που του έστησε βασίστηκε στην διδασκαλία του Κινέζου θεωρητικού της στρατηγικής Σουν Τζού ότι όλος ο πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση.
Γι αυτό και σαμποτάρει μια εκστρατεία του κατά των Αράβων, στην οποία πριν να  ξεκινήσει ο Κωνσταντίνος για την μάχη, πληρωμένοι αγγελιαφόροι από την μάνα του τον ενημέρωσαν πως οι Άραβες είχαν υποχωρήσει, με αποτέλεσμα κι αυτός να μην ξεκινήσει.
Έτσι το κύρος του καταρρακώθηκε γιατί ο λαός τον θεώρησε δειλό.

Το τελειωτικό κτύπημα έγινε τον Ιούλιο 796 όταν η μητέρα του τον συνέλαβε, τον έκλεισε στην αίθουσα της Πορφύρας στα ανάκτορα, όπου τον είχε γεννήσει και έδωσε εντολή να τον τυφλώσουν. Ο δυστυχής Κωνσταντίνος πέθανε από αιμορραγία λίγες μέρες αργότερα.
Επειδή κάποιοι από τον στρατό θα ήθελαν να ανεβάσουν στον θρόνο κάποιο από τους αδελφούς του Λέοντα, που ήδη τους είχε κόψει την γλώσσα, τους τύφλωσε και τους εξόρισε. Για να πάρει με το μέρος της τον λαό εφάρμοσε το «Τσοβόλα δώστα  όλα» ξετινάζοντας το θησαυροφυλάκιο της αυτοκρατορίας.

Τα Χριστούγεννα του 800 ο Πάπας έστεψε τον Καρλομάγνο αυτοκράτορα Ρωμαίων, κίνηση που σήμαινε ότι δεν αναγνώριζε την Ειρήνη ως αυτοκράτειρα, ο δε Καρλομάγνος της έκανε πρόταση γάμου, οπότε έτσι θα μπορούσε Δύση και Ανατολή να ενωθούν σε μια αυτοκρατορία.
Η πρόταση αυτή επέτεινε την αντίδραση στην Ειρήνη και τελικά το 802 οι εχθροί της κατάφεραν να την εκθρονίσουν και αυτοκράτορας στέφτηκε ο πρώην «Λογοθέτης του γενικού» δηλαδή, ο αντίστοιχος Ρίσι Σούνακ της τότε εποχής,  ο υπουργός Οικονομικών  Νικηφόρος.
Αυτός αφού της πήρε τους θησαυρούς που είχε την εξόρισε στην Πρίγκιπο και μετά στην Λέσβο όπου και πέθανε το 803. ( Sic transit gloria mundi = Έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου)
 Για τον ζήλο της να επαναφέρει τις εικόνες ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης ανακήρυξε την Ειρήνη αγία. Στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου όπως και στην απεικόνιση της στην Ζ΄Οικουμενική  Σύνοδο εμφανίζεται με φωτοστέφανο.
Λόγω όμως της σχέσης της με τους δυτικούς αποκαθηλώθηκε και δεν συμπεριλήφθηκε στο ορθόδοξο εορτολόγιο.
Η ιστορία της πάντως επιβεβαίωσε τον Αμερικανό ιστορικό και φιλόσοφο Γουίλ Ντιράν που είχε πει πως: Μπορεί να είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς να εξαπατήσεις όλους τους ανθρώπους για πάντα, αλλά μπορείς να εξαπατήσεις αρκετούς απ’ αυτούς για αρκετό καιρό, ώστε να κυβερνήσεις μια μεγάλη χώρα.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.