Σε
ένα πρόσφατο ταξίδι όταν η συζήτηση με μια κυρία από την Θεσσαλονίκη ήρθε κατά
τύχη στα συλλαλητήρια που είχαν γίνει με το σύνθημα «η Μακεδονία είναι Ελληνική»
και της είπα ότι όλη αυτή η ιστορία με την έξαρση από μέρους μας ενός άστοχου
και ανόητου εθνικισμού είχε την κατάληξη
σήμερα όλοι οι άλλοι, εκτός από εμάς, να
αποκαλούν την FUROM Μακεδονία, εξανέστη
επιμένοντας ότι ως Μακεδονία μόνο η δική μας μπορεί να ονομάζεται έτσι.
Βέβαια
όταν της εξήγησα ότι ο γεωγραφικός όρος Μακεδονία εκτός από την δική μας περιλαμβάνει επίσης τα
γειτονικά τμήματα της βόρειας Ελλάδας και μικρότερα τμήματα της νοτιοδυτικής
Βουλγαρίας και της νοτιοανατολικής Αλβανίας και ότι από την εποχή του Τίτο μετά
τον πόλεμο η σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποτελούσε μέρος της ομόσπονδης
δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ονομασία που την μέχρι την διάλυση της το
1991 τον είχαμε αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα, άλλωστε και το FUROM
που χρησιμοποιούμε αυτό λέει, με κοίταζε με γουρλωμένα μάτια
και ζήτησε να σταματήσουμε την συζήτηση.
Η
συνομιλία αυτή μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την πρόσφατη δημοσκόπηση της Κάπα Research που δημοσίευσε το ΒΗΜΑ.
Σε
αυτήν μέσα από τα νούμερα διαπιστώνει
κανείς ότι δυστυχώς στην χώρα μας ο ορθολογισμός στην σκέψη και στις πεποιθήσεις
των Ελλήνων αποτελεί δυσεύρετο στοιχείο.
Στο
ερώτημα ποιο συναίσθημα σας δημιουργεί η κατάσταση της χώρας το 72% και το 71%
αντίστοιχα νιώθει απογοήτευση και ανησυχία.
Προφανώς
δε αυτό οφείλεται στο ότι επίσης οι ερωτώμενοι πιστεύουν ότι το 71% του εκλογικού σώματος ψήφισε λάθος στις
εκλογές του Σεπτέμβριου του 2015.
Όμως
όταν τους τίθεται το ερώτημα αν εκ των υστέρων οι ίδιοι ψήφισαν σωστά ή λάθος στις
πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, το 68,5-69,5% θεωρεί ότι ψήφισε σωστά!
Και
βέβαια, όπως στην κυρία που ανέφερα παραπάνω, η αυτογνωσία δεν διακρίνει δυστυχώς τους περισσότερους Έλληνες.
Ποτέ δεν φταίμε εμείς, πχ
για την πανωλεθρία του 1897, την μικρασιατική καταστροφή, τον εμφύλιο ή την εισβολή
των Τούρκων στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα των χουντικών κατά του Μακαρίου,
αλλά πάντα κάποιοι ξένοι οι οποίοι μας ζηλεύουν γιατί είμαστε ωραίοι και κιμπάρηδες!
Έτσι
στο ερώτημα αν ιστορικά η Ελλάδα ευνοήθηκε ή υπήρξε θύμα των μεγάλων δυνάμεων
το 68% απαντά με ακλόνητη βεβαιότητα ότι υπήρξε θύμα.
Είμαι
σίγουρος βέβαια ότι αν τους ίδιους τους ρωτήσεις αν θα υπήρχε Ελλάδα μετά την πλήρη
καταστολή της Επανάστασης από τον Ιμπραήμ το 1827, αν δεν επενέβαιναν οι ξένες
δυνάμεις με την ναυμαχία του Ναβαρίνου, θα διαπιστώσει κανείς πλήρη άγνοια για
γεγονότα που δεν ευνοούν την φαντασίωση της
υπεροχής της ελληνικής φυλής.
Στο
ερώτημα αν το χρέος οφείλεται στο ότι η ελληνική κοινωνία ξόδευε περισσότερα
από όσα μπορούσε να παράγει, το 72% ουσιαστικά συμφωνεί.
Βέβαια όταν η ερώτηση αφορά προσωπικά τους ερωτηθέντες
η απάντηση «ξόδευα όσα έπρεπε» συγκεντρώνει ποσοστό 75,5%!
Και εδώ πάντα οι άλλοι φταίνε για την χρεοκοπία και ατομική
ευθύνη δεν υφίσταται ποτέ και για τίποτα.
Φτάνοντας
όμως στο ερώτημα ποιο είναι κατά την
άποψη σας το καλύτερο μείγμα μέτρων για την επιστροφή στην ανάπτυξη, το
66.5% δεν θεωρεί σωστό μέτρο την μείωση
των συντάξεων και των κρατικών δαπανών αλλά ούτε την αύξηση των φόρων και των
ασφαλιστικών εισφορών.
Σχετικά
με την παραπάνω δημοσκόπηση γράφει πολύ σωστά ο Σήφης
Πολυμίλης ότι :είναι αποκαλυπτική τής
ιδεολογικοπολιτικής σύγχυσης και του ελλείμματος ιστορικής μνήμης που
κυριαρχούν. Παραδεχόμαστε μεν - πώς θα μπορούσε να γίνει και
διαφορετικά... - ότι αποτύχαμε συλλογικά ως χώρα και ως κοινωνία, αλλά
ατομικά ελάχιστοι αναγνωρίζουν την προσωπική τους ευθύνη. Πάντα οι ευθύνες για
την κατάντια μας ανήκουν σε κάποιους άλλους. Τους ξένους δυνάστες, τους
ανάλγητους Ευρωπαίους και τους πολιτικούς που οι ίδιοι εκλέγαμε και ψηφίζαμε
κατά συρροή.
Επιμένουμε στα λαϊκιστικά σύνδρομα, στις δημαγωγικές ψευδαισθήσεις που
εθιστήκαμε και στα εθνικιστικά στερεότυπα με τα οποία γαλουχηθήκαμε. Φτάσαμε να
επιβραβεύουμε ακόμα και τα κατάλοιπα της χούντας, αναδεικνύοντάς τα σε τρίτο
κόμμα στη Βουλή.
Δυστυχώς η συλλογική και η προσωπική αυτογνωσία παραμένουν είδη εν ανεπάρκεια
για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε έναν
ιστορικό αναλφαβητισμό, δέσμιοι μιας πολιτικής και πολιτιστικής υποκουλτούρας,
αδύναμοι να αντιληφθούμε ότι είμαστε και εμείς συνυπεύθυνοι για τον βάλτο που
βρισκόμαστε.