Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ

 

Η ιστορία δεν μπορεί ποτέ να είναι αντικειμενική. Πάντα θα ενέχει την προσωπική θεώρηση αυτού που την γράφει και πολλές  φορές καταλήγει σε αυτό που με ενάργεια περιέγραψε ο Φίλιππος Ηλιού  ως  «ιδεολογική χρήση της Ιστορίας»
Εκεί βασίζεται και η επίσημη εκδοχή της Ιστορίας που κάθε κράτος προωθεί μέσω της Εκπαίδευσης του, ωραιοποιώντας αυτά τα ιστορικά γεγονότα που θεωρεί πως προωθούν και προάγουν τον εθνικό μύθο του, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπά ή υποβαθμίζει αυτά που τον καταρρίπτουν.
Έτσι από την εποχή του Παπαρηγόπουλου η κρατούσα βασική θεώρηση της Ελληνικής Επανάστασης  έχει παραμείνει ουσιαστικά ή ίδια . 
Αντίθετα την  πιο μεγάλη «ιδεολογική χρήση της Ιστορίας» για την επανάσταση του 1821  την έχει κάνει η κομμουνιστική Αριστερά. Οι θέσεις της απέναντι στην επίσημη ιστορία μεταβάλλονταν ανάλογα με την εποχή και τα γεγονότα της.
Αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει διαβάζοντας τα πρωτοσέλιδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ την 25η Μαρτίου σε διαφορετικές χρονολογίες.

Έτσι το 1924, λίγα μόνο χρόνια από την Ρωσική Επανάσταση, η Ελληνική  Επανάσταση αντιμετωπίζεται, στο κύριο άρθρο της εφημερίδας, από την κομμουνιστική Αριστερά ως αστική επανάσταση, που δεν ελευθέρωσε τον λαό αλλά τους οικονομικά ισχυρούς.
Δεν θεωρεί πως έγινε από φιλοπατρία αλλά ήταν αποτέλεσμα της τότε μεγάλης ανάπτυξης της αστικής τάξεως. «Ελευθερία» δε απέκτησαν μόνο οι τότε οικονομικώς κρατούντες.

Στο ίδιο μοτίβο και το 1929 την Εθνική γιορτή την γιορτάζουν οι μπουρζουάδες  φωνάζοντας Ζήτω το Έθνος, Ζήτω η Πατρίς! ενώ οι κομμουνιστές φωνάζουν Ζήτω η Προλεταριακή  Πατρίδα!
Ταυτόχρονα  αντί για την 25η Μαρτίου, που θεωρούν πως αφορά τους αστούς, εορτάζουν την επέτειο της Κομμούνας του Παρισιού!

Το 1945 η εικόνα, στην αριστερά, της ελληνικής επανάστασης αλλάζει άρδην και το 21 γίνεται μεγαλόπρεπο και συνταρακτικό!
Έτσι το 1821 είναι η πρώτη μεγάλη απελευθερωτική  και δημοκρατική εξόρμηση του έθνους, η οποία ολοκληρώθηκε με την δεύτερη, την εθνική αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που ήρθε να συμπληρώσει το έργο των πατέρων μας που ονομάζονται  πλέον  λαός! 

Φτάνοντας στο 1975 διαπιστώνουμε πως η επανάσταση δεν έγινε από τους αστούς και τους κοτζαμπάσηδες του 1924 αλλά «ήταν έργο και δημιούργημα πρώτα και κύρια της φτωχολογιάς της πόλης και του χωριού»  και βέβαια είχε τις ρίζες της στην κλεφτουριά!
Διαβάζοντας όλη αυτή την κολοτούμπα  της ιστορίας μου ήρθε στο μυαλό το συγκλονιστικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο –Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε στο οποίο υπάρχει η φοβερή φράση: «Ποιος είναι τρελός; Αυτό δεν μπορείς να το πεις. Τις αποδείξεις που ψάχνετε τις έχουν καταστρέψει οι ίδιοι, μέσα τους, μέσα στην ψυχή τους.»

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.