Σταματήστε την βία…

Δεν χρειάζεται να γράψω και εγώ ένα ποστ για την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει με την ηλίθια βία μεταξύ των οπαδων των ομάδων.
Διαβάστε το ποστ στο μπλογκ παραφωνιάδες που τα λέει όλα.

ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΣΤ’

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ

Η Νεκταρία τελειώνοντας το Λύκειο ,παρά την σφοδρή επιθυμία των γονέων της ,θεολόγων και των δύο, να σπουδάσει και αυτή θεολογία, δεν έδειχνε καμία διάθεση να σπουδάσει οτιδήποτε άλλο πλην της φυσιολογίας των γεννητικών οργάνων.
Με το ζόρι και με μεγάλη γκρίνια τελείωσε ένα ΙΕΚ, όπου δεν έμαθε τίποτα ουσιαστικά γιατί έτσι και αλλιώς σε σύντομο διάστημα γκαστρώθηκε από τον Παπαγρηγόρη και παντρεύτηκε τον Νικήτα.
Μεγάλωνε λοιπόν το παιδί της ασχολούμενη με τα οικιακά και με την ταυτόχρονη και ακριβοδίκαιη ικανοποίηση των 4 ανδρών που της είχαν τύχει , όταν μία αναπάντεχη πόρτα άνοιξε στην ως τότε ήρεμη ζωή της.
Ο υπουργός ,που ο άντρας της ήταν πλέον προσωπικός του φρουρός ,είχε φροντίσει να διορίσει αξιοκρατικά όλους τους γνωστούς του, μέχρι τρίτο του ξάδελφο ,σε συμβούλια, επιτροπές και γενικά οπουδήποτε άνθρωποι δικοί του θα του έκαναν όποτε χρειαζόταν τα ρουσφέτια με τα οποία θα εξασφάλιζε την επανεκλογή του.
Λόγω του ότι ήταν χρόνια υπουργός είχε πλέον εξαντλήσει όλους τους έμπιστους φίλους συγγενείς και κουμπάρους ,τοποθετώντας τους πολλές φορές σε δύο η και τρεις μεριές.
Οπότε σε μία επιτροπή του νομού σκέφτηκε να βάλει την Νεκταρία, που ως σύζυγος του φρουρού του θα ήταν πειθήνιο όργανο του, για να μπορεί να περνάει ότι επιθυμεί στη επιτροπή .
Ένα πράγμα όμως δεν είχε υπολογίσει.
Σ’ αυτήν την επιτροπή μέλος, ως εκλεγμένος από την τοπική αυτοδιοίκηση, ήταν ο γνωστός μας γιατρός ο οποίος όμως ανήκε στο αντίθετο κόμμα του υπουργού!
Η επιτροπή ήταν πενταμελής ,τα τρία μέλη είχαν διοριστεί από τον υπουργό και οι δύο ήσαν της αντίθετης παράταξης.
Στην πρώτη λοιπόν συνεδρίαση που έγινε δημόσια ,και είχε ευρύτερο ενδιαφέρον γιατί αφορούσε ένα σημαντικό χρηματικό κονδύλι για τον νομό, ή Νεκταρία βρέθηκε προ του διλήμματος ποιες θέσεις να υποστηρίξει, τις θέσεις του υπουργού και κατά συνέπεια και του συζύγου, ή του ιατρού και πρώτου και νυν και αεί εραστού.
Το δίλημμα ήταν μεγάλο !
Το βλέμμα που της έριξε ο γιατρός ήταν καθοριστικό. Ένιωσε αμέσως να ενεργοποιούνται οι βαρθολίνιοι αδένες της, γιατί σκηνές ερωτικού πάθους από το παρελθόν της δημιούργησαν την αίσθηση ότι αδειάζει το κεφάλι της από όλη την εγκεφαλική της ουσία η οποία σκληραίνοντας σαν ένα γιγάντιο πέος άρχισε να μπαινοβγαίνει στον κόλπο της.
Με ένα αναστεναγμό, που κατέπληξε τους παριστάμενους γιατί τους θύμισε οργασμό, ψήφισε τις θέσεις του γιατρού και επακολούθησε πανδαιμόνιο.
Άναυδοι οι παριστάμενοι υποστηρικτές του υπουργού, την περιέλουζαν με διάφορες ευγενείς εκφράσεις που θα έκαναν τον ανανήψαντα πατέρα της ,αν τις άκουγε, σταυροκοπούμενος να πάθει έμφραγμα, ενώ αντιθέτως οι υποστηρικτές του ιατρού την επευφημούσαν δίνοντας της ενθαρρυντικά χτυπήματα στην πλάτη ενώ συγχρόνως ο γιατρός την αγκάλιασε βάζοντας με τρόπο το χέρι του στην βάση του στήθους της σε ένα σημείο που πάντα την λίγωνε.
Η ιστορία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την οργή του υπουργού, το ξέχεσμα του ταλαίπωρου του Νικήτα και την άμεση επιστροφή του πίσω στα ΜΑΤ.
Καταπτοημένος πλέον ο Νικήτας την περνούσε στα καφέ των Εξαρχείων συγκεντρώνοντας την συμπάθεια των αναρχικών της περιοχής με τους οποίους μετά από τόσο πετροπόλεμο είχε γίνει πλέον φίλος, οι οποίοι για να τον παρηγορήσουν του υπόσχονταν για την επόμενη συνάντηση κλωτσοπατινάδας ,περισσότερες και μεγαλύτερες, σε μπουκάλια του λίτρου, Μολότωφ.
Η σχέση του ζευγαριού είχε διαταραχθεί γιατί εκτός από την αποπομπή του Νικήτα από την θέση τεφαρίκι που είχε, του χάλασε και το ψηστήρι που έκανε για να πηδήξει την μεγάλη κόρη του υπουργού που του κουνιότανε , ενώ συγχρόνως δεν μπορούσε ως γνήσιος απόγονος μιας ιστορικής γενιάς ταγματασφαλιτών και χουντικών, να χωνέψει ότι ή γυναίκα του είχε πάει με το μέρος των αναρχοκομμουνιστών που αντιπροσώπευε η άλλη πλευρά.
Έτσι ζήτησε διαζύγιο από την Νεκταρία.
Η Νεκταρία από την άλλη μεριά δεν έσκαγε ιδιαίτερα για τον Νικήτα, τον οποίο είχε παντρευτεί εξ ανάγκης λόγω της εγκυμοσύνης, και ο οποίος μόνο με το πήδημα δεν γέμιζε τον πλούσιο ψυχικό κόσμο που διέθετε, όπως άλλωστε όλες οι γυναίκες, και γι΄ αυτό δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να χωρίσει μαζί του.
Ακόμα και ή απομάκρυνση του από τα ΜΑΤ του είχε μειώσει σημαντικά τις σεξουαλικές του ικανότητες γιατί δεν μπορούσε πλέον να φαντασιωθεί ότι πηδάει αναρχικούς η συνασπισμένους τρομοκράτες όπως στο παρελθόν.
Την Νεκταρία υπήρχε δε και άλλος λόγος που δεν την απασχολούσε ιδιαίτερα εκείνο το διάστημα το διαζύγιο.
Με την ιστορία στην επιτροπή, η παράταξη του γιατρού πρόβαλε στο τοπικό τύπο και τις τηλεοράσεις την Νεκταρία ως ένα νέο άφθαρτο πρόσωπο κάτι σαν γυναικείο Τσίπρα , που παρά τον διορισμό της από τον υπουργό, έχει την ανεξαρτησία της γνώμης της ενώ ταυτόχρονα είναι άτομο το οποίο έχει σε βάθος εντρυφήσει , μετά ενδελεχή μελέτη, στα προβλήματα του τόπου.
Την εικόνα δε αυτή την ενίσχυσε άθελα του και ο υπουργός ο οποίος προσπαθώντας να καλύψει την γκάφα του με τον διορισμό της ,ισχυρίστηκε ότι διαπνεόμενος από άκρως δημοκρατικά αισθήματα επιλέγει για τις διάφορες θέσεις άτομα άσχετα από κομματική τοποθέτηση με μόνο κριτήριο την αξία τους.
Έτσι η Νεκταρία εν μία νυκτί έγινε γνωστή στον νομό σαν άλλη Καλομοίρα.
Την καλούσαν σε διάφορα τοπικά πάνελ γιατί είχε και φωτογένεια ,είχε τον κοινό νου να μην μπλέκει σε πολύπλοκα θέματα, ενώ χάρις στα σπιτικά ακούσματα είχε ένα πλούσιο ρεπερτόριο από τσιτάτα του Ευαγγελίου ,δείγμα για πολλούς βαθύτατης μόρφωσης επιπέδου Ζουράρη (χωρίς βέβαια να χρησιμοποιεί τίποτα από Θουκυδίδη που δεν ήξερε καν ποιος είναι) και όταν τα πράγματα ζόριζαν μερικές φορές είχε την ικανότητα να γυρνάει την κουβέντα στο παιδί της οπότε έπαιρνε σύσσωμο το ευκολοσυγκίνητο γυναικείο κοινό με το μέρος της.
Η όλη αυτή κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα την μέρα που βγήκε το διαζύγιο να μην την απασχολήσει το γεγονός, γιατί την ίδια μέρα της είχε γίνει επίσημη πρόταση να κατέβει σαν δημοτική σύμβουλος στην παράταξη του γιατρού.
Όταν έγιναν οι δημοτικές εκλογές το γεγονός της ημέρας ήταν ότι με την ψήφο των γυναικών ,του παραεκκλησιαστικού κυκλώματος από τους γονείς της, του εκκλησιαστικού κυκλώματος από τον Παπαγρηγόρη και τον μητροπολίτη, που είχε αποκτήσει ιδιαίτερες πλέον σχέσεις με την οικογένεια αφ΄ ότου ευλόγησε τον πατέρα της με την μαγκούρα του και έκανε το θαύμα της επιστροφής του στο χριστεπώνυμον πλήρωμα της εκκλησίας ,η εκλογή της πρώτης σε ψήφους, πάνω από τραγουδιστές και ηθοποιούς.
Ο θρίαμβος ολοκληρώθηκε όταν ή Νεκταρία στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο λόγω και του αριθμού των ψήφων εκλέχτηκε ως αντιδήμαρχος.
Το μόνο πρόβλημα που είχε ήταν ότι στο ΙΕΚ δεν τους είχαν πει τι είναι ο αντιδήμαρχος και τι κάνει, αλλά η Νεκταρία δεν έχανε την ψυχραιμία της με κάτι τέτοια.
Τόσα παλούκια είχε πηδήξει στην ζωή της στο αντιδημαρχιλίκι θα κώλωνε;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΝΕΚΤΑΡΙΑ E’

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ

Την επομένη το πρωί η αδελφή που πήγε να βάλει θερμόμετρο στον σε αφασία μέχρι τότε ευρισκόμενο πατέρα της Νεκταρίας, αισθάνθηκε με έκπληξη ένα χέρι να προσπαθεί να ψηλαφίσει το αριστερό της κωλομέρι.
Το λάγνο αυτό χέρι ήταν του άρτι αποκτήσαντος επαφή όχι μόνο με το κωλομέρι της αδελφής αλλά και με την πραγματικότητα θεολόγου!
Το πρόβλημα όμως που υπήρχε στο κεφάλι του ατυχούς θρησκόληπτου θεολόγου ήταν ότι πίστευε μόλις ανένηψε, ότι βρίσκεται στην κόλαση οπότε μπορούσε πλέον ελεύθερα να αφήσει τα από τόσα χρόνια καταπιεσμένα από την θρησκευτική του παιδεία συναισθήματα.
Και με αυτή την λογική, μέσα στον παραλογισμό του, εύρισκε απολύτως φυσιολογικό να πιάσει και αυτός στην ζωή του ένα σφιχτοδεμένο κωλαράκι που το είδε τουρλωμένο μπροστά του και που δεν είχε καμία σχέση με τον από χρόνια πλαδαρό κώλο της συζύγου του.
Της αδελφής της ήρθε να του κοπανήσει μια πάπια με σκατά που κρατούσε στο άλλο χέρι αλλά ή σκέψη ότι θα την έβαζε ξανά η προϊσταμένη της να καθαρίζει αυτόν τον σκατοκέφαλο την απέτρεψε και αντ΄ αυτού φώναξε τον ιατρό να του πει ότι ο ασθενής του επανήλθε.
Επί τη εμφανίσει του ιατρού ο θεολόγος με την ψυχολογική μεταστροφή και την εδραιωμένη πλέον πίστη του ότι βρίσκεται στην κόλαση ,όπου όλα είναι επιτρεπτά, άρχισε να του φωνάζει :καλώς το το αγόρι μου, τι θα γίνει πότε θα πάμε στις πουτάνες;
Ο ιατρός φώναξε την Νεκταρία και την μητέρα της ,οι οποίες κλαίγοντας άκουσαν τον μέχρι χθες θεοσεβούμενο πατέρα και σύζυγο να τις περιλούζει με χυδαιολογίες .
Μετά από ιατρικό συμβούλιο συμφώνησαν ότι πριν την ψυχιατρική του θεραπεία έπρεπε να χειρουργηθεί για τον αποφρακτικό ίκτερο, που ήταν και η αιτία του αποχρωματισμού των κοπράνων του.
Ευτυχώς η χειρουργική επέμβαση ήταν επιτυχής ,ο ασθενής βέβαια την εξέλαβε ως μία συνήθη ποινή της κολάσεως και η γερή του κράση του επέτρεψε από την 5η μετεγχειρητική ημέρα να περιφέρεται στο νοσοκομείο και να επιδεικνύει τα γεννητικά του όργανα στις αδελφές οι οποίες έσπαγαν πλάκα και δεν εντυπωσιαζόντουσαν.
Η επιδειξιομανία όμως αυτή, που προκαλούσε θυμηδία στο νοσοκομείο , με την έξοδό του από αυτό , δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στον έξω κόσμο.
Τις πρώτες μέρες που έμεινε φιλοξενούμενος στο σπίτι της κόρης του, για να υποβληθεί σε ψυχιατρική θεραπεία, το έσκασε και πήγε έξω από ένα σχολείο, που νόμιζε ότι ήταν το δικό του, και άρχισε την επίδειξη.
Έτσι η Νεκταρία ειδοποιήθηκε ότι ο πατέρας της είναι κρατούμενος στην αστυνομία και έτρεξε για να τον βγάλει ,γιατί ο Νικήτας δεν μπορούσε, έχοντας ραντεβού με τα φιλαράκια του τους αναρχικούς έξω από το Πολυτεχνείο.
Εκεί η Νεκταρία έκανε άλλη μια σημαντική γνωριμία στη ζωή της.
Η γνωριμία αυτή ήταν ο αστυνομικός Διευθυντής στο γραφείο του οποίου μπούκαρε με ορμή.
Ο αστυνομικός Διευθυντής ,που μόλις είχε χωρίσει την γυναίκα του γιατί δεν μπορούσε να περάσει την πόρτα του σπιτιού του από τα κέρατα, είδε να μπουκάρει στο γραφείο του ένα χυμώδες θηλυκό αλαφιασμένο, που αμέσως επανέφερε στην ορθία θέση την καταπτοημένη τον τελευταίο καιρό libido του.
Η Νεκταρία έχοντας πλέον αποκτήσει πείρα με τις ανδρικές επιθυμίες έπιασε αμέσως την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με όλη την θηλυκή της τσαχπινιά του εξέθεσε το πρόβλημα με τον πατέρα της.
Ο Διευθυντής όλο ευγένεια, συμπάσχοντας μαζί της, της εξήγησε πως θα καταφέρει να την γλιτώσει ο επιδειξίας θεολόγος χωρίς να παραπεμφθεί σε δίκη και η Νεκταρία με αυθορμητισμό αλλά γιατί και της άρεσε, έπεσε απάνω του και τον φίλησε.
Έτσι για πρώτη φορά στη ζωή της γνώρισε πως είναι το καρεκλάτο σε περιστρεφόμενη πολυθρόνα γραφείου και οι εντυπώσεις που αποκόμισε ήταν πάνω από ικανοποιητικές.
Έτσι προσετέθη και 4ος άνδρας στην ζωή της, στον οποίο χάρισε και σε αυτόν στην γιορτή του τον δακτύλιο με τον δονητή. Μάλιστα επειδή τον Διευθυντή τον έλεγαν Ευάγγελο του πέρασε η ίδια τον δακτύλιο ανήμερα της εορτής του στον ανορθωμένο ιστό του μαζί με ένα μικρό σημαιάκι από αυτά των παρελάσεων!
Ο Διευθυντής, πλην των σεξουαλικών του προσόντων, είχε και αλλά εξ ίσου σημαντικά προσόντα χάρις στα οποία άλλωστε είχε γίνει και διευθυντής.
Είχε στενές σχέσεις με το κυβερνών κόμμα και την ουσιαστική υποστήριξη υπουργού ,ο οποίος του είχε και προσωπική υποχρέωση γιατί είχε καλύψει στο παρελθόν μια υπόθεση με ναρκωτικά που είχε μπλέξει ο γιος του.
Ο υπουργός τις τελευταίες ήμερες είχε πάλι προβλήματα ,γιατί ένας από τους προσωπικούς του φρουρούς είχε συλληφθεί, μετά από ένα καρφί αντιπάλου βουλευτού στην ίδια περιφέρεια, να πουλά προστασία σε γυναίκες και νυχτερινά κέντρα.
Μόλις το άκουσε η Νεκταρία άρπαξε την ευκαιρία.
Ο Νικήτας της ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για αυτή την θέση. Ο αστυνομικός διευθυντής συμφώνησε αμέσως γιατί δεν του ήταν και του ίδιου ευχάριστο να περιφέρεται στα πόδια του ο κερασφόρος άνδρας της Νεκταρίας που του θύμιζε τον εαυτό του πριν να χωρίσει.
Έτσι ο Νικήτας από κει που άνοιγε κεφάλια στα ΜΑΤ βρέθηκε να ανοίγει τις πόρτες από το αμάξι του υπουργού και να κουβαλάει τα ψώνια της συζύγου του.
Ο πατέρας της Νεκταρίας γύρισε στην πόλη του και ήταν υπό φαρμακευτική αγωγή που του μείωνε τις εκδηλώσεις χυδαιολογίας και επιδεικτισμού.
Η θεολόγος σύζυγος του προσπαθούσε να τον επαναφέρει στον δρόμο του Θεού και γι΄ αυτό τον πήγαινε τακτικά στην εκκλησία.
Μία Κυριακή, που είχε πάει και η Νεκταρία να τους επισκεφτεί, πήγαν και οι 3 στην εκκλησία να παρακολουθήσουν την λειτουργία που θα έκανε ο μητροπολίτης του τόπου τους.
Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, την ώρα που πήγαινε να φιλήσει το χέρι του χρυσοστόλιστου μητροπολίτη μια ζουμερή νεαρά, ο πατέρας της Νεκταρίας ξεφεύγει από την επίβλεψη συζύγου και κόρης και χιμάει και πιάνει με τα δυο του χέρια τα δύο τροφαντά κωλομέρια της ευσεβούς νεάνιδος που είχε σκύψει με σεβασμό μπροστά στον μητροπολίτη χώνοντας την μούρη του αναστενάζοντας στην μεσογλουτιαία αύλακα των λίαν προκλητικών γλουτών της .
Όπως ήταν αναπόφευκτο η κοπέλα άρχισε να ουρλιάζει, οπότε και ο μητροπολίτης εξοργισμένος για την βεβήλωση του χώρου έριξε μία γερή, με την ποιμαντορική του ράβδο, στο κεφάλι του λάγνου θεολόγου και τον άφησε ξερό στο πάτωμα.
Το ιερό αυτό κτύπημα ως ευλογία εκ θεού είχε ένα θαυματουργό αποτέλεσμα, την επιστροφή του θεολόγου στον πρότερη φυσική του θρησκόληπτη κατάσταση .
Είχε όμως και ένα άλλο σημαντικό αποτέλεσμα.
Προκάλεσε την εξύψωση του κύρους του μητροπολίτου στο χριστεπώνυμο πλήρωμα ως ικανού για θαύματα και αυτό είχε συνεπακόλουθο ,την αύξηση του τζίρου των παγκαριών της εκκλησίας η οποία συνέβαλε στο να μπορέσει ο πανευτυχής μητροπολίτης να αλλάξει εντός βραχυτάτου διαστήματος την 200ρα MERCEDES του σε 300ρα .

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΝΕΚΤΑΡΙΑ Δ’

Σύντομη σύνδεση με τα προηγούμενα.

Η Νεκταρία είναι κόρη δύο θεολόγων καθηγητών σε επαρχιακή πόλη και ερωτεύεται τον αγροτικό ιατρό .Με πρόφαση ιατρικά προβλήματα η Νεκταρία βρίσκεται σε συνεχή σεξουαλική θεραπεία από τον ιατρό ενώ οι γονείς τρέχουν σε διάφορους αγίους για να βοηθήσει το παιδί τους από τις συνεχείς ασθένειες , μέχρι που συλλαμβάνουν το ζεύγος στα πράσα Ο ιατρός αναγκάζεται να την αρραβωνιαστεί αλλά χρησιμοποιεί την μέθοδο του στρίβειν δια του αρραβώνος και μόλις τελειώνει το αγροτικό του λέει στον μέλλοντα πεθερό του ότι είναι Ιεχωβάς οπότε αποπέμπεται πάραυτα εν μέσω εξορκισμών.
Η απαρηγόρητος Νεκταρία ευρίσκει παρηγορίαν εις τας αγκάλας του νεαρού παπά της πόλης της, του Παπαγρηγόρη , ο οποίος και την γκαστρώνει αλλά φροντίζει να την παντρέψει με τον νεαρόν εθνικόφρονα αστυνόμο Νικήτα οποίος θεωρεί ότι είναι και ο περήφανος πατήρ του 7μηνίτικου 3400γρ παιδιού της.
Ο θρησκόληπτος πατέρας της Νεκταρίας πιστεύει ότι ο θεός του στέλνει μηνύματα με την αλλαγή του χρώματος των σκατών του και σε επίσκεψη σε παπα ιατρό του, κουβαλάει ένα κεσέ με τα σκατά του τον οποίο και αφήνει στο γραφείο του γιατρού φεύγοντας, οπότε ο γιατρός εκνευρισμένος τον πετά από το παράθυρο και βρίσκει τον πατέρα της Νεκταρίας στο δόξα πατρί την ώρα που βγαίνει .

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ


Στο 166 στην αρχή όταν τους πήραν τηλέφωνο και τους είπαν ότι είναι λιπόθυμος στο πεζοδρόμιο ένας κύριος με περικεφαλαία ένα κεσέ με σκατά ,πίστεψαν ότι τους κάνουν πλάκα και έκλεισαν το τηλέφωνο.
Μετά όμως την τρίτη φορά που τους ξαναπήραν έστειλαν το ασθενοφόρο και τον μετέφερε στο εφημερεύον Νοσοκομείο.
Εκεί μία ατυχής αδελφή αναγκάστηκε να τον καθαρίσει αναφωνώντας συνεχώς την Μαλβίνειο ατάκα :γαμώ την ατυχία μου!
Μόλις κατέβηκε ο εφημερεύων ιατρός και είδε τον λιπόθυμο ασθενή έμεινε άφωνος.
Ήταν ο τέως πεθερός του!
Μετά την εξέταση που του έκανε διαπίστωσε ότι ευτυχώς ο πατέρας της Νεκταρίας είχε μια απλή εγκεφαλική διάσειση και γι’ αυτό είχε χάσει την επαφή με το περιβάλλον, και ένα επιπόλαιο τραύμα στο κεφάλι.
Η γυναίκα του που τον συνόδευε στο γιατρό και μετά στο νοσοκομείο ειδοποίησε την κόρη της η οποία και έτρεξε αλαφιασμένη να δει τον πατέρα της.
Εκεί μόλις είδε τον τέως αρραβωνιαστικό της έμεινε άφωνη.
Από τότε που ο πατέρας της είχε διώξει με βδελυγμία τον ιατρό ,κάνοντας συνεχώς τον σταυρό του, από τον φόβο του μήπως τον μολύνει ο Ιεχωβάς που πίστευε ο ιατρός ,δεν τον είχε ξαναδεί .
Αφού είδε τον πατέρα της και ηρέμησε πήγε στο γραφείο του γιατρού για να ενημερωθεί για την κατάσταση του.
Εκεί αφού της εξήγησε ότι η κεφαλή του θεολόγου είναι γερή και ότι ο πατέρας της δεν έχει κάτι σοβαρό από το χτύπημα και σύντομα θα συνέλθει, άρχισαν να συζητάνε για το πώς τελείωσε η σχέση τους και χωρίς να το καταλάβουν ,ο ερωτύλος ιατρός και η έχουσα ευερέθιστον αιδοίον Νεκταρία, ευρέθησαν εις σάρκαν μίαν που λέει και το Ευαγγέλιον.
Πλήρως ικανοποιημένη η Νεκταρία μετά την ενημέρωση από τον ιατρό για την κατάσταση της υγείας του πατρός της ,όπως επίσης και των βελτιωμένων από το αγροτικό ιατρείο τεχνικών εις το πήδημα του ιατρού, επέστρεψε στο σπίτι της όπου δεν την περίμενε, γιατί είχε κοιμηθεί ο Νικήτας.
Με τον Νικήτα η Νεκταρία δυστυχώς αφ’ ότου είχαν έρθει στην πρωτεύουσα είχαν όλο και σπανιότερα την δυνατότητα για πήδημα γιατί ο Νικήτας την πέρναγε συχνά στα λεωφορεία των ΜΑΤ που ως γνήσιος εθνικόφρων βλακωδώς είχε από μόνος του ζητήσει να μετατεθεί.
Η μόνη του ικανοποίηση ήταν ότι εκεί μπορούσε μεν να έχουν μειωθεί οι ευκαιρίες του να πηδήξει την γυναίκα του αλλά μπορούσε να εκτονωθεί το σφρίγος του ανοίγοντας μερικά κεφάλια από αυτά που είχαν την ατυχία να βρεθούν αδιακρίτως μπροστά του. Γυρνώντας δε στο σπίτι του κατάκοπος αλλά ευχαριστημένος έλεγε με χιούμορ στην σύζυγο του :Γύρισε σπίτι η ζαρντινιέρα σου γλυκό μου!Βέβαια η Νεκταρία όταν πήγαινε για επίσκεψη στο πατρικό της δεν έχανε την ευκαιρία να επισκεφθεί και τον Παπαγρηγόρη ο οποίος αφότου είχε φύγει η Νεκταρία είχε ευλογήσει και μερικές άλλες πιστές προσέχοντας πλέον να μην γκαστρώσει καμία γιατί υπήρχε ο κίνδυνος να μην παραμείνει πλέον κρυφή η αμαρτία του ενώ συγχρόνως και ο νέος αστυνόμος που αντικατέστησε τον Νικήτα ήταν ήδη παντρεμένος.
Το όνειρο του ήταν να γίνει μητροπολίτης και ήθελε να μην ακουστεί τίποτα για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις πριν να γίνει, ώστε να έχει την υποστήριξη και των δύο μεγάλων και ισχυρών ομάδων της ιεραρχίας δηλαδή των εχόντων ανιψιές και των οπισθογεμών.
Η χριστιανική του καρδιά ήταν ανοικτή για όλες τις πιστές που είχε μέχρι τότε ευλογήσει, αλλά η μητέρα του παιδιού του ήταν αυτή που τον είχε οδηγήσει στις πύλες του Παραδείσου γιατί ήταν αυτή που τον είχε ξεκόψει από τον ανίερο δεσμό του με την χείρα με τα 5 ορφανά .
Η Νεκταρία λοιπόν είχε πλέον αποκτήσει ικανή εμπειρία και διαπίστωνε ότι ο κάθε άνδρας της ζωής της κάλυπτε και διαφορετικές ανάγκες του λίαν αχόρταγου σεξουαλικώς σώματος της.
Ο ιατρός ήταν ο πρώτος που έκανε επέλαση εντός του συναισθηματικού της κόσμου αλλά και του κόλπου της. Είχε πάντα μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά της. Εκτός των άλλων όντας πιο κοντά στα νεώτερα επιτεύγματα της επιστήμης ήταν αυτός που πρώτος της χρησιμοποίησε τον δακτύλιο με τον δονητή της κλειτορίδος.*

Περιττό να σημειωθεί ότι το δακτυλίδι αυτό το χάρισε στη ονομαστική εορτή στον σύζυγο αλλά και στον παπά, και φρόντισε ή ίδια να στολίσει με ιδιαίτερη φροντίδα το ανορθωμένο πέος τους.
Ο Παπαγρηγόρης εκτός από την χαρά της μητρότητας της προσέφερε την γλύκα και τη ερεθιστική επίγνωση που προσφέρει η εμπειρία του απαγορευμένου και κοινωνικώς κατακριτέου, ιδιαίτερα δε για αυτήν ,εξαιτίας του οικογενειακού περιβάλλοντος που είχε μεγαλώσει.
Τέλος ο Νικήτας της πρόσφερε την ασφάλεια της συζυγικής στέγης αλλά και την πλέον βάρβαρη και πρωτόγονη εκδοχή του σεξ ,ή οποία όμως και αυτή της προκαλούσε ιδιαίτερη ικανοποίηση ιδίως όταν ο σύζυγος επέστρεφε από διαδήλωση και την πήδαγε με βιαιότητα αναφωνώντας μερικές φορές πριν να φτάσει στην κορύφωση :θα σε γαμήσω ανάρχα!
Αλλά ας επιστρέψουμε στο Νοσοκομείο όπου την επομένη ο πατέρας της Νεκταρίας άνοιξε τα μάτια του και το πρώτο πρόσωπο που αντίκρισε ήταν ο ιατρός.
Το σαστισμένο του μυαλό με τις θεολογικές εμμονές που είχε έκανε αμέσως την εξής σκέψη :
Ο Θεός με τιμώρησε που πίστευα ότι μου έστελνε μηνύματα με τα σκατά μου και με εξαπέστειλε στην κόλαση oπότε για τιμωρία μου ποιον άλλο θα έβλεπα πρώτο εκτός από αυτόν τον καταραμένο Ιεχωβά ιατρό ;
Και στο σημείο αυτό ξαναλιποθύμησε.

 *(18-8-2012) Προφανώς την εποχή  που το έγραφα θα διαφήμιζαν κάποιο αντίστοιχο μαραφέτι που σήμερα δεν θυμάμαι πλέον πως ήταν. 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Το εικοσιένα ,έχουμε ως την ώρα την ιστορία του;
Φοβάμαι πως όχι.
Την μυθολογία του ;
Φοβάμαι πώς ναι.

Κωστής Παλαμάς

Διάβαζα πρόσφατα στην εφημερίδα τις δηλώσεις του Χριστόδουλου που έκανε στην Αγία Βαρβάρα και είπα να μια φορά που θα συμφωνήσω με αυτά που λέει!
Είπε: Είναι απαράδεκτο τα παιδιά μας να διδάσκονται παραχαραγμένη ιστορία ..και είπα και εγώ ,ν΄ αγιάσει το στόμα σου μεγάλε! (μετά σκέφτηκα ότι αν δεν είναι αγιασμένο το δικό του ποιανού θα είναι ,το δικό μου;)
Μετά όμως θυμήθηκα την παραπάνω εικόνα με τον Χριστόδουλο να σηκώνει το λάβαρο της Αγίας Λαύρας σαν γνήσιος επαναστάτης ,τότε που αγωνιζόταν για τις ταυτότητες, έχοντας την συμπαράσταση του νυν Πρωθυπουργού , της χειρουργού συζύγου του και του γκαντέμη.
Προφανώς τον καιρό που σπούδαζε στην Χούντα ο Χριστόδουλος δεν διάβασε τίποτα για το πότε ξεκίνησε και από ποιους η Επανάσταση ,ούτε ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν σήκωσε κανένα λάβαρο στην Αγία Λαύρα για ένα απλό λόγο :δεν ήταν εκεί!
Θα αναρωτηθεί κανείς :ποιος κακοήθης Ανθέλλην προδότης τα λέει αυτά, ενώ εμείς στο σχολείο μάθαμε άλλα, τα οποία και είναι τα σωστά και τα οποία και πρεσβεύει και ο Χριστόδουλος;
Γιατί αν δεν τα πίστευε θα έφερνε από την Αγία Λαύρα το ένδοξο λάβαρο της κήρυξης της επανάστασης για να κηρύξει την επανάσταση των ταυτοτήτων ;
Δεν είμαστε με τα καλά μας!
Τα γράφει όμως ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών στα απομνημονεύματα του που τα έγραφε κατά την διάρκεια του Αγώνα!
Όχι μόνο λοιπόν δεν αναφέρει ένα τόσο σημαντικό γεγονός, αλλά γράφει πως από αρκετές μέρες πριν είχε φύγει για τα Νεζερά και από τις 24 Μαρτίου και μετά βρισκόταν στην επαναστατημένη Πάτρα.
Αλλά ας δούμε τι είχε προηγηθεί της απελευθέρωσης της Πάτρας
Όλα ξεκινούν όταν στις 22 Φεβρουαρίου 1821, ο Υψηλάντης περνά τον Προύθο και για πρώτη φορά ακούγεται η κραυγή «Ζήτω η Λευτεριά»
Στις 24 Φεβρουαρίου στο στρατόπεδο του Ιασίου ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΕΠΊΣΗΜΑ την Επανάσταση και αρχίζει την προκήρυξη του με την φράση «ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ» και τελειώνει με την φράση «ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΟΙ ,Η ΠΑΤΡΙΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ»
Ουσιαστικά λοιπόν η Επανάσταση τότε αρχίζει.
Ο πρώτος μάρτυρας της Επανάστασης είναι ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΠΑΣ, φιλικός, που όταν τον έπιασαν οι Τούρκοι ,σε αποστολή που τον είχε στείλει ο Υψηλάντης , προτίμησε να πέσει σε ένα βάραθρο και να πεθάνει παρά να τον βασανίσουν και να φανερώσει τα μυστικά της Εταιρείας.
Στις 16 Μαρτίου με διαταγή του Παπαφλέσσα ο Νικόλας Σολιώτης χτύπησε στο Αγρίδι Τούρκους. Ο Παπαφλέσσας φοβόταν προδοσίες από τους προεστούς και γι΄ αυτό εξώθησε τα πράγματα ώστε να μην μπορούν αυτοί να κάνουν πίσω.
Για τον λόγο αυτό ο Σολιώτης ονομάστηκε «πυροδότης του Αγώνα»
Έτσι στις 17 Μαρτίου οι αρχηγοί της Μάνης αναγκάζονται πλέον, μετά από σύσκεψη στην Αρεόπολη(τότε Τσίμοβα), να επαναστατήσουν.
Στις 18 Μαρτίου οι αδελφοί Χονδρογιανναίοι με την έγκριση του Ασημάκη Ζαΐμη χτυπούν τον Τούρκο Σεϊντή και του παίρνουν τα χρήματα του ντοβλετιού που είχε, για να χρηματοδοτήσουν τον Αγώνα.(σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ο Όθωνας το 1836 τους αποκεφάλισε στο Ανάπλι !)
Στις 20 Μαρτίου οι Πετμεζέοι με τους μανιάτες και στις 21 οι Χαραλάμπης, Σολιώτης και Παπαδόπουλος πολιορκούν τον Βοεβόδα των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου.
Οι Τούρκοι των Πατρών την ίδια μέρα κλείνονται στο Κάστρο και χτυπάνε τους Έλληνες με την ελπίδα ότι θα προλάβουν την εξέγερση.
Τότε ένας απλός τσαγκάρης ο Παναγιώτης Καρατζάς ξεσηκώνει τον λαό και καταφέρνει να ελευθερώσει την Πάτρα και έτσι αυτή είναι η πρώτη ελεύθερη πόλη που υψώθηκε ή σημαία της Επανάστασης.
Η ανδρεία και η εντιμότητα του Καρατζά ανταμείφτηκε δεόντως. Οι πατρινοί κοτζαμπάσηδες ,που δεν τους άρεσε η λαϊκή αποδοχή που είχε ,έβαλαν δικούς τους και τον σκότωσαν στις 24 Αυγούστου!
Στις 23 Μαρτίου μετά από μεγάλη προσπάθεια του Παπαφλέσσα ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης κήρυξε την επανάσταση στη Μάνη και καταλαμβάνει την Καλαμάτα που γίνεται η δεύτερη ελεύθερη πόλη του Αγώνα.
Στις 24 Μαρτίου ,και αφού η Πάτρα είχε ήδη ελευθερωθεί ήδη πριν 3 μέρες, μπαίνουν στην πόλη από τα Νεζερά καμαρωτοί καβαλαραίοι με τους ενόπλους τους ο Ζαϊμης , ο Χαραλάμπης ,ο Λούτος , ο Ρούφας και ο Γερμανός και αγνοώντας τον Καρατζά φτιάχνουν το Επαναστατικό η Αχαϊκό Διευθυντήριο.
Βέβαια χάρις σε αυτή την απόλεμη εξουσία η Πάτρα ξανάπεσε στα χέρια των Τούρκων, οι κοτζαμπάσηδες την κοπάνησαν και μόνο ο Καρατζάς μέσα στην γενική σφαγή που επακολούθησε κράτησε μια θέση κοντά στην πόλη και υπερασπίστηκε τα γύρω χωριά.
Όχι μόνο λοιπόν δεν σήκωσε κανένα λάβαρο ο Γερμανός ,ούτε και ήταν στην Αγία Λαύρα, αλλά και δεν είχε και καμία διάθεση προηγουμένως για εξέγερση.
Όταν τον Ιανουάριο του 1821 στην συνάντηση στη Βοστίτσα (Αίγιο), στο σπίτι του κοτζαμπάση Ανδρέα Λόντου, ο Παπαφλέσσας προσπαθούσε να ξεσηκώσει τους προεστούς και τους δεσποτάδες δείχνοντας τους το συστατικό γράμμα του Υψηλάντη, όλοι αρνήθηκαν και ο Γερμανός γράφει στα απομνημονεύματα του:
Ο δε Δικαίος ,άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλον φροντίζον ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους ,δια να πλουτίση εκ των αρπαγών ,τους εβεβαίωνε, ότι τα πάντα είναι έτοιμα.
Εδώ που τα λέμε ο Παπαφλέσσας τους είπε, με τον πειστικό τρόπο που είχε ,ένα σωρό ψέματα και υπερβολές. ΄Έλεγε ότι η έναρξη της Επανάστασης είναι θέληση του Τσάρου ,ότι έχουν ήδη σταλεί στην Ύδρα τρεις χιλιάδες τουφέκια, τριακόσια βαρέλια μπαρούτι, τριακόσια σπαθιά και εξακόσιες χιλιάδες ρούβλια και ότι έρχεται και ένα παρόμοιο φορτίο για την Πελοπόννησο!

Πως όμως δημιουργήθηκε η πλαστογράφηση της ιστορίας με τον μύθο της 25 Μαρτίου ;
Μέχρι το 1834 δεν είχε κυκλοφορήσει τίποτα .
Άρχισε να κυκλοφορεί το 1840 και εδραιώθηκε το 1851 με την απόλυτα φανταστική ζωγραφική σύνθεση του Θ. Βρυζάκη.
Ήδη από την αρχή ο θρύλος αυτός διαψεύδεται από τους ιστορικούς της εποχής εκείνης όπως ο Σπυρίδων Τρικούπης ο Φιλήμων και ο Finlay.
Ακόμα και το διάταγμα του Όθωνα της 15-3-1838 που καθιέρωσε την 25 Μαρτίου 1821 σαν ημέρα έναρξης του Αγώνα δεν καθορίζει τον τόπο έναρξης.
Έτσι από τότε το ιερατείο και οι κοτζαμπάσηδες της εποχής δημιούργησαν τον μύθο της Παναγίας ως υπερμάχου στρατηγού που ξεκίνησε τον Αγώνα με ηγέτη τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και όλα αυτά που άλλού ; στην μονή της Αγίας Λαύρας!
Όπως λέει και ο Κορδάτος : Η εθνική γιορτή έχανε τον επαναστατικό της χαρακτήρα και έπαιρνε θρησκευτική απόχρωση.
Τώρα ήδη από τον Γεννάδιο τον Β ,τον Σχολάριο μέχρι τον Γρηγόριο τον Ε το ιερατείο θεωρούσε θεόδοτη την δουλεία των Ελλήνων στους τούρκους και προσπαθούσε να τους πείσει ότι: Η αντίσταση ενάντια των Τούρκων είναι πόλεμος κατά του Θεού. Παρ΄ όλα αυτά , μετά την επικράτηση της, κατάφερε να εμφανίσει ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της.
Ηδη την 23-3-1821 ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε αφόρισε την επανάσταση.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε τον αφορισμό της Επανάστασης από το Γρηγόριο τον Ε ως προσπάθεια να αποτρέψει την σφαγή των Ελλήνων στην Πόλη και αλλού, ένα είναι το γεγονός ,η εκκλησία δεν είχε συμμετοχή στην κήρυξη της Επανάστασης του 21 αλλά εκ των υστέρων έκανε κάθε προσπάθεια να την οικειοποιηθεί.
Αν λοιπόν οι Έλληνες αρχίσουν να μαθαίνουν την αληθινή ιστορία θα μάθουν και την πραγματικότητα για τον μύθο της έναρξης του αγώνα στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, για τον μύθο του κρυφού σχολειού, και για τον μεγάλο μύθο του ένδοξου Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και θα καταλάβουν τότε γιατί το ιερατείο επιμένει φανατικά στην διατήρηση τους παραχαράσσοντας για τόσα χρόνια την ιστορία.
Ο δε Χριστόδουλος θα λέει, με δάκρυα στα μάτια, ότι με όλα αυτά παραχαράσονται οι με τόσο κόπο κατασκευασμένοι μύθοι!

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ.

Πολλές φορές διαβάζεις σκέψεις κάποιου άλλου και διαπιστώνεις ότι έχεις σκεφτεί και συ τα ίδια .
Αυτό μου ήρθε στο μυαλό όταν ξεκαθαρίζοντας το αρχείο μου βρήκα ένα απόκομμα απ’ ένα αφιέρωμα του ΒΗΜΑΤΟΣ στον Γιώργο Θεοτοκά.(1905-1966)
Ο Θεοτοκάς τα παρακάτω κείμενα τα είχε γράψει στο ημερολόγιο του πριν 64 χρόνια κατά την διάρκεια της κατοχής.
Διαπιστώνει λοιπόν κανείς ότι βασικός εκπρόσωπος της γενιάς του 30 παραμένει καίρια επίκαιρος και ο προβληματισμός του , καθοδηγούμενος από τον ορθολογισμό του, τον οδηγεί να εκφράζει απόψεις που θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί μόλις χθες.

18 Μαΐου 1943

Η απέχθεια μου, που ολοένα αυξάνει ,για το πνεύμα της αδιαλλαξίας και του φανατισμού απ΄ όπου και αν προέρχεται κι όποιος κι΄ αν είναι ο σκοπός που υπηρετεί. Ανικανότητα μου να συνεννοηθώ με τους φανατικούς όποιας παράταξης ,όχι επειδή τους φοβούμαι ,μα επειδή δεν μπορώ να τους εκτιμήσω αληθινά, κ΄ η αρνητική μου διάθεση μονομιάς ανοίγει ανάμεσα σ΄ αυτούς και σε μένα ένα χάσμα αδιάβατο ,που το νιώθουν άλλωστε κι΄ αυτοί. Ενώ, από την άλλη μεριά, καταλαβαίνω πολύ καλά τις απόψεις τους και είμαι πρόθυμος να πιστέψω πως υπάρχει σε κάθε θεωρία , σε κάθε πολιτική ,σε κάθε φανατισμό ένα πετραδάκι αληθείας. Όμως όταν τους βλέπω να γαντζώνουνται στο πετραδάκι τους σαν στρείδια , να μισούν τυφλά και να θέλουν να καταστρέψουν κάθε είδος στοχασμού που δεν ταιριάζει στα δικά τους καλούπια , κάτι μέσα μου επαναστατεί, νιώθω πως πνίγουμαι και γυρεύω αέρα. Όταν ήμουν νεώτερος ,η διάθεση αυτή με έκανε ν΄ αμφιταλαντεύουμαι συνεχώς από την μία αλήθεια στην άλλη ,γυρεύοντας από την μία αλήθεια να με λυτρώσει από κάποιαν άλλη που ο φανατισμός της με τυραννούσε , έτοιμος όμως πάντα να ξαναφύγω μόλις θ ΄άρχιζε η νέα αλήθεια να με τυραννεί. Οι αμφιταλαντεύσεις μου δεν είναι πια τόσο βιαστικές , τόσο σπασμωδικές ,έγινα ψυχραιμότερος και σταθερότερος μα κατά βάθος δεν άλλαξα πολύ.

18 Μάιου (νύχτα)

Είναι ωστόσο και θέμα κωμωδίας (κλασσικής κωμωδίας) αυτό που μου συμβαίνει grosso mondo: Όταν είμαι με τους αστούς να νιώθω ισχυρή συμπάθεια και κλίση προς τους επαναστάτες κι ΄όταν βρίσκουμε ανάμεσα σ΄ επαναστάτες να αρχίζω να νοσταλγώ το φιλελεύθερο πνεύμα, το χιούμορ, την ανοχή και την επιείκεια των παλαιών καλών αστών… Δεξιός απέναντι στους αριστερούς κι ΄αριστερός απέναντι στους δεξιούς ,σκεπτικιστής απέναντι στα δόγματα , μα θρήσκος απέναντι στην αθεΐα ,χειραφετημένος από την παράδοση ,κριτικός των πάντων ,όμως σαρκαστής του επιστημονισμού ,του μηχανισμού, προοδευτισμού, του μοντερνισμού και των άλλων ορθολογιστικών τεράτων –κάτι απ΄ όλα αυτά φαντάζουμαι πως θα είναι ο Alceste * του 20ου αιώνα.


* Ο Alceste που αναφέρει ο Θεοτοκάς πρέπει να είναι ο ήρωας του Μολιέρου στον Μισάνθρωπο.

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ 3 ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ

Οι δύο πρώτες φωτογραφίες είναι από το μνημείο της Ελευθερίας όπως είναι σήμερα.
Η τρίτη φωτογραφία είναι από το μνημείο της Ελευθερίας όπως την φωτογράφησα τότε.
Την φυλάει στη βάση ένας Ρώσος στρατιώτης.
Όταν κατέρρευσε το καθεστώς ο Ρώσος στρατιώτης εξαφανίστηκε.

Πριν την διάλυση του ανατολικού μπλοκ και την μετέπειτα διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είχα πάει για πρώτη φορά στη Βουδαπέστη.
Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στη Ευρώπη από την Ελλάδα με αυτοκίνητο .
Η ιδέα του να διασχίσεις την τότε Γιουγκοσλαβία με αυτοκίνητο δεν με ενθουσίαζε αλλά θα ταξιδεύαμε με το αυτοκίνητο ενός συναδέλφου που ζώντας 6 χρόνια στην Αγγλία είχε έρθει πολλές φορές οδικώς από εκεί στην Ελλάδα.
Ξεκινήσαμε λοιπόν 3 συνάδελφοι ,η τρίτη ήταν η γυναίκα μου, Νοέμβριο μήνα, για την Βουδαπέστη με την ευκαιρία ενός συνεδρίου που γινόταν εκεί ,αλλά ουσιαστικά για να την δούμε.
Η γυναίκα μου πάντα όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό προτιμά τις οργανωμένες καταστάσεις και με μόνιμη φοβία να μην χαθεί σε όλα τα ταξίδια έχει δύο σημεία αναφοράς πάντα στο οπτικό της πεδίο. Η εμένα ή τον ξεναγό. Αφήνει τα τηλέφωνα των ξενοδοχείων στην υπόλοιπη οικογένεια και όπως ήταν επόμενο και εδώ πριν να φύγουμε μας ρώτησε αν έχουμε κλείσει ξενοδοχείο πριν να φύγουμε. Την διαβεβαίωσα ,ψευδώς βέβαια για να την καθησυχάσω, ότι όλα τα έχει κανονίσει ο συνάδελφος και ηρέμησε. Σιγά τώρα να μην βρίσκαμε ξενοδοχείο στην Βουδαπέστη ,Νοέμβρη μήνα, όταν στον οδηγό της πόλης είχαμε δει με τον συνάδελφο ότι έχει ένα σωρό .
Ξεκινήσαμε λοιπόν και την πρώτη μέρα φτάσαμε στα Σκόπια όπου και μείναμε το βράδυ.
Το πρωί ανεβήκαμε στο κάστρο όπου είχα και μια ενδιαφέρουσα συνάντηση. Με πλησίασε ένας νεαρός και με ρώτησε με άπταιστα Ελληνικά ,Έλληνες είσαστε; Απαντώντας του ναι τον ρώτησα και εγώ ,και εσύ Έλληνας είσαι; Η απάντηση ήταν ,όχι Μακεδόνας. Αφελώς τότε του ξαναλέω ,δηλαδή Έλληνας, όχι μου απαντά Μακεδόνας. Εκεί σταμάτησε και η κουβέντα γιατί πλέον κατάλαβα τι εννοούσε.
Από τότε και από άλλον ένα που μου είπε τα ίδια στο Παρίσι μετά ένα χρόνο, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι είτε μας αρέσει είτε όχι υπάρχουν άτομα που έχουν αυτή την εθνική συνείδηση.
Μετά από αυτή την σύντομη βόλτα στα Σκόπια φτάσαμε στο Βελιγράδι όπου είχα την περιέργεια να μπω σε ένα πολυκατάστημα για να δω αν έχουν σιδερώστρες.
Ναι καλά καταλάβατε πτυσσόμενες σιδερώστρες που σιδερώνουμε τα ρούχα!
Η απορία για το αν έχουν σιδερώστρες στην Γιουγκοσλαβία μου δημιουργήθηκε στα σύνορα όπου είχαμε δεί το εξής μοναδικό θέαμα. Ένας ταλαίπωρος Γιουγκοσλάβος με ένα ύφος επικείμενου κακού και 3 γυναίκες σε ένα βαρυφορτωμένο από τα ψώνια στην Ελλάδα Zastava , γύρναγε στη χώρα του.
Οι τελωνιακοί της Γιουγκοσλαβίας τους είχαν βγάλει όλους έξω και έβγαζαν διάφορα γουναρικά που είχαν ψωνίσει οι κυρίες που κουβαλούσε με το αμάξι κάτω από τα καθίσματα και μέσα από τα παλτά τους! Το ωραιότερο όμως ήταν ότι εκτός από τα γουναρικά που είχαν αγοράσει οι κυρίες είχαν δεμένες πάνω στο πορτ μπαγκάζ και 3 σιδερώστρες που όπως διαπίστωσα και στο Βελιγράδι ήταν ίδιες με αυτές που υπήρχαν και στην πατρίδα τους!
Βέβαια ο ταλαίπωρος και αξιολύπητος Γιουγκοσλάβος πήγαινε γυρεύοντας γιατί δεν του έφτανε που ήρθε για ψώνια στην Ελλάδα με την σύζυγο προφανώς είχε πάρει μαζί του και την πεθερά και την κουνιάδα η την αδελφή του. Άξιος της τύχης του.
Αλλά ας γυρίσουμε στο κυρίως θέμα.
Φεύγοντας από το Βελιγράδι φθάσαμε τελικά στην Βουδαπέστη βράδυ.
Οργανωμένοι με τον οδηγό και τον χάρτη της πόλης πήγαμε σε ένα ξενοδοχείο που είχαμε δει ότι συνδύαζε δύο βασικές ιδιότητες ,ήταν κοντά στο συνέδριο και ήταν και κοντά στα οικονομικά μας.
Δυστυχώς όμως δεν είχε δωμάτια και ξανανοίγοντας τον οδηγό πήγαμε στη δεύτερη επιλογή μας με μία σύζυγο να αρχίζει ένα μικρό εξάψαλμο γιατί τότε πλέον κατάλαβε ότι βέβαια δεν είχαμε κλείσει από πριν δωμάτιο.
Τελικά για να μην πολυλογώ φτάσαμε στο Intercontinental που ήταν και το πιο ακριβό της πόλης.
Δυστυχώς και εκεί η απάντηση ήταν η ίδια.
Η ώρα είχε φτάσει 11 και μισή και η μόνη λύση ήταν να καταφύγουμε σε ένα γραφείο τουρισμού που είχε στο κέντρο της πόλης.
Εκεί μας πληροφόρησαν ότι δεν υπάρχει άδειο δωμάτιο στην Βουδαπέστη σε ξενοδοχείο.
Η λύση ήταν να μας βολέψουν και τους 3 σε ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο σε σπίτι.
Ρίγη φρίκης με διαπέρασαν για το τι θα είναι , γιατί τον προηγούμενο χρόνο είχα δει διαμέρισμα 3μελούς οικογένειας σε πολυκατοικία στην Μόσχα και για να ανοίξεις τον μπουφέ έπρεπε να τραβήξεις από μπροστά το τραπέζι!
Βρεθήκαμε λοιπόν με μία διεύθυνση ανά χείρας για ένα διαμέρισμα σε κάποιο από εκείνα τα συγκροτήματα πολυκατοικιών λίγο έξω από την πόλη και μία σύζυγο με την παντελή έλλειψη χιούμορ που την διακρίνει, που αντί να το διασκεδάζει να βγάζει ατμούς από τα αυτιά.
Σφυρίζοντας αδιάφορα εγώ και ο συνάδελφος και χωρίς να απαντάμε στα δηκτικά και δηλητηριώδη σχόλια του τρίτου μέλους της παρέας βρήκαμε ένα ταξί και με τον ταξιτζή μπροστά, φτάσαμε τελικά κατά τις 1 τη νύχτα στο διαμέρισμα που θα μας φιλοξενούσε ,ξυπνώντας τον ευγενέστατο Ούγγρο ιδιοκτήτη.
Το ενοικιαζόμενο δωμάτιο ήταν το σαλόνι του σπιτιού μιας 3μελους οικογένειας επιπλωμένο με Δανέζικα έπιπλα που γινόντουσαν και κρεβάτια. Το καλό με αυτά τα προκατασκευασμένα διαμερίσματα ήταν ότι είχε χωριστά το WC από το μπάνιο και έτσι μπορούσαν το πρωί να εξυπηρετηθούν δύο άτομα. Σε σχέση με το αντίστοιχο της Μόσχας ήταν η μέρα με την νύχτα.
Ευτυχώς την επόμενη μέρα το γραφείο τουρισμού μας βρήκε για 3 μέρες ένα ωραιότατο ξενοδοχείο στην Βούδα και έτσι ησυχάσαμε από την γκρίνια της μαινάδας που είχαμε μαζί μας. Δυστυχώς all the good things came to an end και μετά το ευτυχές τριήμερο πάλι βρεθήκαμε χωρίς ξενοδοχείο, οπότε και εμείς πήγαμε για άλλες δύο μέρες στη λίμνη Μπάλατον που είναι θερινό θέρετρο και διαλέγεις τον χειμώνα και το δωμάτιο στο ξενοδοχείο.
Περιττόν να σας πω ότι θυμήθηκα τον ταλαίπωρο Γιουγκοσλάβο γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα, στην σκέψη ότι μπορούσαν οι Έλληνες τελωνειακοί να μας ανοίξουν το πόρτ μπαγκάζ όποτε πιθανόν θα μας είχαν συλλάβει ως λαθρέμπορους υαλικών και πορσελάνων τα οποία αγοράστηκαν για να εξευμενιστεί το βρυχώμενο θηρίο που είχαμε στο αμάξι.
Είχαμε βέβαια φροντίσει να φτάσουμε στα σύνορα κατά τις 4 την νύχτα οπότε ψάχναμε να βρούμε ξύπνιο τελωνιακό για να τα περάσουμε , οπότε κανείς δεν είχε όρεξη για οποιοδήποτε έλεγχο.
Ηθικόν δίδαγμα: η κλείνετε ξενοδοχείο στο εξωτερικό από πριν η δεν παίρνετε μαζί την σύζυγο!

ΜΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ….

Το κείμενο αυτό είναι από το 2ο μπαλάκι που μου ήρθε από την Orelia.
Στην αρχή είπα να αρνηθώ να γράψω και 2η ιστορία ,αλλά έλα που με ερέθισαν οι λέξεις και έκατσα και την έγραψα!


Ο Θανάσης υπηρετούσε στα ΜΑΤ .
Βλαστημούσε την ώρα και την στιγμή που ο θείος του ,για τον οποίο έλεγαν ότι στα νιάτα του ήταν ταγματασφαλίτης, και προφανώς γι΄ αυτό έπαιρνε τελικά και δεύτερη σύνταξη ,απετέλεσε τον ισχυρότερο υποκινητή του να καταταγεί στην αστυνομία.
Βέβαια πιθανώς έπαιξε κάποιο ρόλο ο θείος του, με τις γνωριμίες του στα σώματα ασφαλείας για να τον πάρουν ,αλλά επίσης και το ότι είχε υπηρετήσει στους λοκατζήδες συν το ευσταλές του παράστημα .
Αυτό που δεν είχε υπολογίσει ήταν ότι με αυτά τα προσόντα θα τον έβαζαν στα ΜΑΤ ενώ αυτός πίστευε ότι με λίγο σπρώξιμο από τον βουλευτή που ψήφιζε όλη η οικογένεια, θα κατάφερνε να την αράξει σε κανένα γραφείο και να βγάζει διαβατήρια σαν τον κωλόφαρδο τον φίλο του τον Νώντα.
Αυτά σκεπτόταν στημένος με τις ώρες όρθιος , με όλη αυτή την άβολη εξάρτηση να περιμένει πότε θα περάσουν εκείνα τα κωλόπαιδα που κάθε τόσο διαδήλωναν και τους είχαν ταράξει στην επιφυλακή και στην ορθοστασία.
Τους μισούσε μέχρι το τελευταίο του κύτταρο και είχε ετοιμαστεί να ανοίξει όσα περισσότερα κεφάλια μπορούσε. Το μίσος του δεν προέρχονταν μόνο από την ταλαιπωρία που τράβαγε με τις διαδηλώσεις , αλλά και από μία ζήλια που ούτε τον εαυτό του δεν άφηνε να παραδεχτεί, για το ότι αυτοί πέτυχαν εκεί που αυτός δεν είχε πετύχει.
Είχε δώσει 3 φορές εξετάσεις αλλά και τις 3, οι βαθμοί που συγκέντρωσε ήσαν χιλιόμετρα μακρυά από την βάση. Τον πλήγωνε ακόμη, και ας μην έλεγε τίποτα, και η σύγκριση που έκαναν όλοι με την μικρότερη αδελφή του που είχε περάσει με την πρώτη στο Πανεπιστήμιο.
Κούναγε τα πόδια του να ξεμουδιάσουν ,γιατί είχαν πρηστεί μέσα στις μπότες, όταν άρχισαν να τους πλησιάζουν οι διαδηλωτές με το σύνθημα που του ανέβαζε το αίμα στο κεφάλι, Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι.
Μια φευγαλέα σκέψη που την έδιωξε αμέσως ,πέρασε από το μυαλό του.
Αν είχε πετύχει στις εξετάσεις θα ήταν και αυτός εκεί και όχι εδώ που βρισκόταν τώρα.
Την στιγμή που είχαν πλησιάσει ένας συνάδελφος που ήταν πίσω του κάτι του φώναξε που δεν μπόρεσε να το ακούσει μέσα στον ορυμαγδό .Την στιγμή που είχε γυρίσει για να ακούσει τι του έλεγε, έσκασε στο κράνος του μια μολότωφ.
Αισθάνθηκε σαν να έγινε πυρηνική σύντηξη στο κεφάλι του και άρχισε να χοροπηδά για να σβήσει την φωτιά που έκαιγε τα ρούχα του.
Με το σβήσιμο το θηρίο ξύπνησε μέσα του.
Όρμησε στο πλήθος και άρχισε να βαράει με το γκλόμπ όποιον έβλεπε μπροστά του.
Οι διαδηλωτές υποχώρησαν και αυτός έτρεχε και κτυπούσε μέχρι την στιγμή που μια κοπέλα μπροστά του από το κτύπημα που της έδωσε έπεσε κάτω και αυτός σκόνταψε καθώς έτρεχε επάνω της και έπεσε δίπλα της. Της έδωσε μια κλωτσιά, αλλά αυτή δεν κουνήθηκε οπότε και την γύρισε ανάσκελα για να δει αν είναι αναίσθητη η υποκρίνεται.
Η κραυγή που έβγαλε ήταν λυγμός πληγωμένου θηρίου.
Ευδοκία ! φώναξε και την αγκάλιασε κλαίγοντας.
Ήταν η αδελφή του.


Πριν να προλάβω να συνέλθω από τα δύο μπαλάκια μου έρχεται και τρίτο από τον Καπετάνιο.
Λόγω φόρτου εργασίας δεν είχα δει τα νεώτερα μπαλάκια που κυκλοφορούν και διαβάζοντας το κείμενο του Καπετάνιου νόμισα ότι μου ζητάει να γράψω ένα κείμενο που να περιλαμβάνει τουλάχιστον 7 κινηματογραφικές ταινίες.
Οπότε με το νέο αυτό ερέθισμα μου ήρθε και έγραψα το παρακάτω κομμάτι που έχει μόνο ταινίες που παίζονται αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα.
Όσες είναι με κόκκινο τις έχω δει
Σήμερα όμως κάνοντας μια περατζάδα από διάφορα μπλόγκ διαπίστωσα στο μπλογκ της .Maika ότι το μπαλάκι που μου πετά αφορά τις 7 πιο αγαπητές στον καθένα ταινίες .
Αυτές λοιπόν μετά από πρόχειρο συλλογισμό είναι:

Πολίτης Καίην
Επαναστάτης χωρίς αιτία
Μανχάταν
Ρεζερβουάρ ντογκς
Ευδοκία
Σινεμά ο Παράδεισος
Η κυρία και ο ναύτης.

Ο ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ

Μία ζωή τον απασχολούσε το κυνήγι της ευτυχίας .
Πίστευε ότι θα την αποκτούσε αν θα μπορούσε, χωρίς να έχει και τα αντίστοιχα προσόντα, να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της εταιρείας που δούλευε ,γλύφοντας χωρίς ενδοιασμό τον ξένο Ιταλό διευθυντή της , τον Εντουαρτ.
Έτρεχε πάντα με την ψυχή στο στόμα να προλάβει ,ακόμα και τις κρυφές επιθυμίες του, μεταφέροντας τις εντολές του στους άλλους υπαλλήλους. Συγχρόνως φρόντιζε να τους ρουφιανεύει στον διευθυντή και να είναι ο βασικός του πληροφοριοδότης.
Με την συμπεριφορά του αυτή είχε αποκτήσει την γενική αντιπάθεια όλων των 300 περίπου υπαλλήλων ,και το παρατσούκλι ο καθοδηγητής αλλά είχε κερδίσει την συμπάθεια του Διευθυντού ο οποίος και τον είχε αναβαθμίσει.
Η ευτυχία του κράτησε δυστυχώς λίγο ,γιατί τον Διευθυντή τον τύλιξε μία καπάτσα μικρή που μέχρι τότε ήταν το κορίτσι που γύριζε τις σελίδες σε ένα πιανίστα την οποία και παντρεύτηκε ντάλα καλοκαίρι.
Με αυτήν μετά τον γάμο πήγε γαμήλιο ταξίδι σε ένα νησί, και μια μέλισσα τον Αύγουστο τσίμπησε τον Διευθυντή ,που ήταν αλλεργικός ,με αποτέλεσμα μετά από έντονο αλλεργικό σόκ να τα τινάξει .
Ο νέος διευθυντής ήταν απόστρατος Συνταγματάρχης ,δεν χώνευε τους ρουφιάνους ,τον ξαπέστειλε στο πρωτόκολλο να βάζει σφραγίδες και δύο νέα παιδιά που διόρισε έγιναν οι αγγελιοφόροι του προς τους υπαλλήλους.
Έτσι ενώ ή πηγή της ζωής του, που ήταν η ρουφιανιά στέρεψε, οι ζωές των άλλων υπαλλήλων επανήλθαν στην ηρεμία τους.
Και αυτός έμεινε με την απορία που θα τον βασάνιζε μια ζωή.
Ήταν άραγε προειδοποίηση το όνειρο που είχε δει την προηγουμένη μέρα με αυτό τον μάγο του Αϊζενχάιμ ;
Είχε δει στο όνειρο του ,σαν να έβλεπε τηλεόραση, ένα μάγο που είπε ότι είναι από το Αϊζενχάιμ που έβγαλε μία βασίλισσα μέλισσα από το καπέλο του και αυτή άρχισε να πετάει σε ένα λιβάδι με χρυσά λουλούδια .Όταν έκατσε επάνω σε ένα από αυτά , αυτό μεταβλήθηκε σε ένα μυστηριώδη λαβύρινθο του Πάνα και αισθάνθηκε σαν η μέλισσα με ένα μαγικό χέρι να τον οδηγεί σε μία μακρινή χώρα που την έλεγαν Βαβέλ.
Μήπως ήταν αυτή η ρουφιάνα που σκότωσε τον Διευθυντή του και τον κατέστρεψε; ρώτησε τον μόνο συνάδελφο που αναγκαστικά του μίλαγε αφού ήσαν μαζί στο ίδιο γραφείο.
Μπά ,του απάντησε αυτός, θα φταίει η σκορδαλιά που έφαγες πριν να κοιμηθείς ,και έφυγε από το γραφείο γιατί δεν του άρεσαν οι παρέες μαζί του.


Από δω και πέρα τέρμα τα μπαλάκια και επειδή έχω χάσει τον λογαριασμό ποιος έχει πάρει και πιο μπαλάκι θα κάνω ότι οι νύφες με την ανθοδέσμη.
Πετάω το μπαλάκι και όποιος το πιάσει ,με τις λέξεις :μονογραφή, επαίσχυντος, αυτοπειθαρχία, κηδεύω, τένις

Η ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μου ζητήθηκε από την rallou να γράψω ένα κείμενο που να περιέχει τις λέξεις παιδάκι, λαχταριστό, αλεξικέραυνο, ενίοτε, ωκεανός.
Στην αρχή μου φάνηκε λίγο σαν παιχνίδι γυμνασιακού επιπέδου αλλά διαβάζοντας μερικά από τα κείμενα που είχαν γράψει οι προηγούμενοι της αλυσίδας είδα ότι προέκυψαν με τον τρόπο αυτό πολύ ενδιαφέροντα κείμενα.
Έτσι γράφτηκε η παρακάτω ιστορία.
Στην συνέχεια μου ήρθε 2ο μπαλάκι από την Orelia με 5 άλλες λέξεις .

Στην αρχή είπα να αρνηθώ να γράψω και 2η ιστορία ,αλλά έλα που με ερέθισαν οι λέξεις και έκατσα και την έγραψα!
Θα την βάλλω μεθαύριο οπότε θα πετάξω και το μπαλάκι σε άλλους.

Είχε γεννηθεί σε ένα χωριό στο κέντρο ενός απέραντου κάμπου.
Οι γονείς του μεροδούλι μεροφάγι δούλευαν στα ξένα χωράφια και με δυσκολία τα έφερναν πέρα.
Όλα γύρω του ήσαν επίπεδα και το μόνο που άλλαζε στο τοπίο ήταν ο ουρανός ανάλογα με τα κέφια του και τις εποχές.
Από παιδάκι μέχρι να πάει στο στρατό δεν είχε φύγει από το χωριό του.
Το ψηλότερο μέρος στο χωριό του ήταν το αλεξικέραυνο στο καμπαναριό της εκκλησίας.
Ο παπάς όμως είχε κλειδώσει την πόρτα του καμπαναριού γιατί φοβόταν μην ανέβει κανένα παιδί και πέσει από κει.
Πολλές φορές κοίταζε το καμπαναριό και κλείνοντας τα μάτια του βρισκόταν με την παιδική του φαντασία εκεί επάνω από όπου πίστευε ότι μπορεί να δει και τον υπόλοιπο κόσμο.
Του άρεσε να βλέπει τα στάχυα λίγο πριν το θέρισμα να κυματίζουν όταν φύσαγε αέρας.
Στην φαντασία του ο κυματισμός αυτός του δημιουργούσε την αίσθηση ότι μπροστά του είναι ένας ωκεανός από θάλασσα .
Η επιθυμία του να δει πραγματική θάλασσα , ήταν τόσο έντονη που η σκέψη της και μόνο του έφερνε δάκρυα στα μάτια.
Στο σχολείο πολλές φορές ,ιδίως σε μαθήματα που τον άφηναν αδιάφορο άφηνε την φαντασία του να πηγαίνει στο πιο λαχταριστό πράγμα που μπορούσε να σκεφτεί, που ήταν αυτή , η θάλασσα.
Σκεφτόταν την στιγμή που θα την έβλεπε, θα την έβαζε στο στόμα του, θα την άφηνε να αγκαλιάσει το κορμί του και η σκέψη αυτού του αγκαλιάσματος του δημιουργούσε ηδονή μεγαλύτερη από το άλλο αγκάλιασμα που κι΄αυτό δεν είχε δοκιμάσει, της γυναίκας.
Ενίοτε τέκνον μου δεν ευρίσκεσαι εντός της τάξεως ,αλλά αλλαχού, τον επανέφερε στην πραγματικότητα ο θεολόγος -παπάς που τους έκανε θρησκευτικά.
Όταν ήρθε η ώρα του να πάει στο στρατό ήταν ο μόνος που χάρηκε στην οικογένεια.
Οι άλλοι μπορεί να έβλεπαν ένα στόμα λιγότερο αλλά έχαναν δύο γερά χέρια που βοηθούσαν ουσιαστικά.
Έφτασε με το τραίνο στην παραθαλάσσια πόλη που έπρεπε να παρουσιαστεί.
Με τον σάκο στον ώμο έτρεξε στην πιο κοντινή παραλία.
Και την είδε!
Απέραντη, γαλάζια, αλλού να ασπρίζει αλλού να γίνεται γκρίζα η ομορφιά ήταν μπροστά του.
Άρχισε να κλαίει από ευτυχία.
Έβαλε τα χέρια του μέσα της και με το νερό της έπλυνε το πρόσωπο του.
Στο δέρμα του και στο στόμα του αισθάνθηκε την αψάδα του αλατιού ,αίσθηση πρωτόγνωρη γι΄αυτόν.
Έβγαλε τα ρούχα του και αισθάνθηκε σε όλο το κορμί του τα αγκάλιασμα της.
Δεν είχε φανταστεί μέχρι τότε ότι υπάρχει τόση ηδονή στην ζωή.
Καθώς προχώρησε προς τα μέσα η θάλασσα σαν αχόρταγη γυναίκα τον σκέπασε ολόκληρο και τον έκανε δικό της.
Αφέθηκε σ΄αυτήν και δεν αντιστάθηκε.
Ανυπότακτος έγραψαν στην στρατολογία.

Κατετάγη ,έγραψε ο Θεός της Θάλασσας στα κιτάπια του.

ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΘΑ ΣΤΟ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΟ- ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ

Το ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΟ μου έκανε την τιμή να δημοσιεύσει ένα ποστ με ιδιαίτερη για μένα σημασία, που το θεωρώ κατάθεση ψυχής, με τον τίτλο ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ….
Τα σχόλια σας μπορείτε να τα αφήσετε εκεί.

ΑΙΤΗΣΗ Νο 3- ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΗ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

Η αίτηση αυτή είναι πραγματική και έχει υποβληθεί σε Νοσοκομείο για να πάρει η αιτούσα αναπηρική σύνταξη .
Η αίτηση είναι ένας ποταμός από 14 σελίδες (!!!), η ασθενής έχει υποβληθεί σε θεραπεία για καρκίνο στις ΗΠΑ και από τον έλεγχο που έχει υποβληθεί 2 χρόνια μετά, είναι πλέον υγιής.
Εκθέτει λοιπόν γλαφυρά τους λόγους για τους όποίους πρέπει να της χορηγηθεί η σύνταξη. Απολαύστε τα κυριότερα σημεία της .
Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία και η σύνταξη του γραπτού.
..Το επάγγελμα μου είναι αγρότισσα ,και συγκεκριμμένα ,ασχολούμαι με τις ελιές κυρίως, δηλαδή από τέλη Νοεμβρίου έως τέλη Μαρτίου ,βρίσκομαι στα χωράφια (δικό μου η ξένα η ενοικιασμένα) για μάζεμα του ελαιοκάρπου ,για κλάδεμα και συναφή εργασίες, πάνω στο είδος αυτό της αγροτικής εργασίας.. Η εργασία στις ελιές «σήμερα» για μένα είναι μια πολύ δύσκολη και κουραστική εργασία και δεν ξέρω ,εάν είναι και επικίνδυνη για την εξέλιξη της υγείας μου(αυτό το ξέρετε εσείς οι γιατροί η έστω το υποπτεύεστε και ο Θεός)
Ανεξαρτήτως του πόσο, θα επειρεάσει η έκθεση σας ,στην χορήγηση αναπηρικής σύνταξης η όχι να είστε βέβαιοι, ότι ψυχικά θα νιώσω μια «σταθεροποίηση»,εάν έχω μια ιατρική έκθεση που θα «μιλά» για το μέλλον της υγείας μου γραπτώς και όχι προφορικά.
Επακολουθεί μια πλήρης περιγραφή της δυσχέρειας του να περπατάς πάνω σε λαδωμένα ελαιόπανα γιατί ….κάνει την μετακίνηση πάνω σε επικλινή έδαφος δύσκολη και επικίνδυνη διότι γλυστρούν τα πόδια του αγρότη πάνω στα λιόπανα παρόλη την δύναμη που ρίχνει για την στήριξη η την μετακίνηση του σώματος του κάτω και γύρω από την ελιά.
Στην συνέχεια κάνει μια ανάλυση των διαφορών μεταξύ αγρότη και μεγαλοϊδιοκτήτη και γίνεται ή επεξήγηση ότι αγρότης είναι όταν …..μαζεύει ο ίδιος ελιές και όχι να εποπτεύει εργάτες σαν ιδιοκτήτης, διότι ,εάν είσαι μεγαλοϊδιοκτήτης ελαιοχωράφων και χρησιμοποιείς εργάτες τότε ουσιαστικά είσαι εισοδηματίας και όχι αγρότης, αυτή την έννοια τουλάχιστον δίνω στην λέξη αγρότης εγώ και άλλοι κάτοικοι της περιοχής.
Αισίως μετά την 5 σελίδα αρχίζει η εξιστόρηση της θεραπείας και της παρακολούθησης που είχε μετά.
Στην συνέχεια αναπτύσσει λεπτομερώς πως την πονά και πρήζεται το πόδι όταν κουράζεται στις ελιές (προφανώς λόγω κιρσών), αλλά και …όταν μαγειρεύω στο σπίτι επί ώρες εάν τύχει και έχω φιλοξενούμενος …
Τονίζει δε ότι …..για πόνο μπορεί κάποιος να αμφιβάλλει ,αν λέω αλήθεια η ψέμματα.Για το πρήξιμο όμως κανείς δεν θα αμφιβάλει εάν μετρηθεί ο όγκος του σώματος μου πρίν και μετά από κάποια ορθοστασία η κουραστικά δουλειά.
Η ανάπτυξη των ενοχλημάτων είναι λεπτομερής για κάθε μία ελαιοκομική περίοδο, μετά την θεραπεία, για να καταλήξει ότι ο πόνος και το πρήξιμο σήμερα …έχει εξαφανιστεί εντελώς αλλά επανέρχεται εάν κουραστώ μαγειρεύοντας κάποιο φαγητό στην κουζίνα του σπιτιού μου…
Δεν αφήνει δε τίποτα στην τύχη !
Δίνει και οδηγίες πως πρέπει να είναι γραμμένη η ιατρική έκθεση!
Παραδείγματος χάριν για μένα θα ήταν σαφής εάν η έκθεση έλεγε:« Η …………….. κάτοικος ημιαγροτικής περιοχής του νομού ………….η οποία είναι αγρότισσα και συγκεκριμμένα ασχολείται με αγροτικές εργασίες που έχουν σχέση με τα ελαιόδεντρα όπως πχ το κλάδεμα,μάζεμα καρπού πάνω από την ελιά και από την σκάλα ,ράβδισμα κλαδιών ελιάς πάνω σε ελαιόπανα, μετακίνηση ελαιοπάνων είναι κατάλληλη (η όχι ) για συνέχιση των εργασιών αυτών (όπως εργαζόταν τα προηγούμενα χρόνια)βάσει των ιατρικών στοιχείων που διαθέτει το νοσοκομείο μας»
Η αίτηση τελειώνει με σαφή καθορισμό του ποιος είναι αγρότης για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις. !
Τα λέω έτσι ,διότι όταν λέμε αγρότης από ότι ξέρω (ίσως και να το ξέρω λάθος) μπορεί να φανταστεί κάποιος και τον κτηνοτρόφο και τον ψαρά.(λένε ότι και οι ψαράδες είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ). Εκτός όμως αυτού δεν γνωρίζω εάν άλλες αγροτικές περιοχές της Ελλάδος και άρα αγρότες κυρίως ασχολούνται με αγροτικές εργασίες που να σε θέλουν να στέκεσαι όλη μέρα όρθιος, να βρίσκεσαι σε επικλινή εδάφη, και ελάχιστες στιγμές να ζυγίζεται το βάρος του σώματος σου και στα 2 πόδια σου κτλ,κτλ. Πχ ο κτηνοτρόφος περισσότερες ώρες της ημέρας είναι ξαπλωμένος πάνω στο χορτάρι η το χώμα παρά περπατάει όταν βγάζει τα πρόβατα του για βοσκή(βλέπει κανείς 80χρονους να έχουν πρόβατα και να τα καταφέρνουν μια χαρά), το γιατί είναι αυτονόητο ,ο τσοπάνης έχει εύκολη δουλειά αλλά πάρα πολύ βρωμιά ,ακόμη ίσως υπάρχουν αγροτικές εργασίες που τις κάνει κανείς καθιστός.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΊΣΤΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

ΑΙΤΗΣΗ Νο 2 ΑΙΤΗΣΗ ΠΕΟΥΣ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ.

Μετά την προηγούμενη αίτηση που δημοσίευσα βρήκα στο αρχείο μου και μία άλλη αίτηση που μου την είχαν δώσει πριν μερικά χρόνια.
Την παραθέτω όπως μου την έδωσαν.


Εγώ το Πέος, υποβάλω αίτημα μισθολογικής αύξησης, για τους παρακάτω λόγους:
1. Εργάζομαι σωματικά
2. Εργάζομαι σε μεγάλα βάθη
3. Πέφτω στη δουλειά με το κεφάλι
4. Δεν έχω ελεύθερα Σαββατοκύριακα και αργίες
5. Εργάζομαι σε υγρό περιβάλλον
6. Δεν πληρώνομαι υπερωρίες
7. Εργάζομαι σε σκοτεινό εργασιακό χώρο που δεν αερίζεται σχεδόν
καθόλου
8. Εργάζομαι σε υψηλές θερμοκρασίες
9. Η εργασία μου με εκθέτει σε κινδύνους μόλυνσης από ασθένειες


ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΡΓΟΔΟΤΟΥ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ

Αγαπητό Πέος,
Μετά από προσεκτική επεξεργασία και έλεγχο του αιτήματος σας, η Διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα να το απορρίψει, για τους εξής λόγους:
1. Δεν εργάζεστε σε 8ωρη βάση
2. Αποκοιμάστε μετά από σύντομο χρόνο εργασίας
3. Δεν ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες της Διοίκησης
4. Δεν εργάζεστε πάντοτε εκεί που σας έχει υποδειχθεί αλλά
περιφέρεστε συχνά σε άλλους χώρους.
5. Συχνά δεν αναλαμβάνετε πρωτοβουλία αλλά πρέπει να σας πιέσουν
και να σας χειριστούν φιλικά, πριν αναλάβετε εργασία.
6. Αφήνετε πίσω σας το χώρο εργασίας σας πολύ βρώμικο, όταν
αποχωρείτε από αυτόν.
7. Δεν τηρείτε πάντοτε τις οδηγίες ασφαλείας, π.χ. να φοράτε
ενδυμασία προστασίας
8. Βγαίνετε σε σύνταξη πολύ πριν τα 65
9. Δεν κάνετε διπλο-βάρδιες
10.Μερικές φορές εγκαταλείπετε το χώρο εργασία σας που σας
υποδείχτηκε, χωρίς η εργασία σας να έχει ολοκληρωθεί
11.Σαν να μην φθάνουν όλα αυτά σας έχουμε δει να εγκαταλείπετε
συχνά το χώρο εργασίας μεταφέροντας δύο σάκους φαίνονται πολύ ύποπτοι... ! ! ! ! ! !



Το πέος απογοητευμένο από την απόρριψη του αιτήματος του ευτυχώς βρήκε στο παρ-μπριζ του αυτοκινήτου του ένα φυλλάδιο που του έδινε πολλές λύσεις για την βελτίωση των επιδόσεων του, μεταξύ των οποίων είναι και η αναγραφόμενη στην παρακάτω παραστατικότατη διαφήμιση..



Τελικά η εικόνα που δεν φαίνεται εδώ υπάρχει στο επόμενο ποστ 
------------------------------------------------------------------------------------------------



Άσχετο αλλά ενδιαφέρον 1- Μην χάσετε την ταινία Φροϋλάϊν που είναι από τις πιο τρυφερές και ανθρώπινες ταινίες της σαιζόν.
Δυστυχώς παίζεται μόνο σε 2 κινηματογράφους και είναι η 2η εβδομάδα, ενώ το μεγάλο αριστούργημα οι 300, παίζονται μόνο σε 66 αίθουσες !
Άσχετο αλλά ενδιαφέρον 2- Ένα από τα πρώτα μπλόγκ που διάβασα πριν να αποκτήσω το δικό μου ήταν της τότε σκέτης Ψιλικατζούς.
Τώρα πλέον κείμενα με πρόσθετη ύλη εκδίδονται σε βιβλίο που θα κυκλοφορήσει την Δευτέρα.
Σχετικά μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://xpsilikatzoy.wordpress.com/
Το εξώφυλλο μπορείτε να το δείτε εδώ: http://kaltsovrako.wordpress.com/2007/03/07/0107march2007/
Το σχόλιο που της έγραψα είναι το εξής:
Είσαι από τους πρώτους μπλόγγερς που διάβασα πριν να ανοίξω το δικό μου και ή αμεσότητα του λόγου σου μου δημιούργησαν το ερέθισμα να προσχωρήσω στο χώρο αυτό.
Η έκδοση του βιβλίου ήταν το φυσιολογικό ,αναμενόμενο, αν και καθυστερημένο για μένα αποτέλεσμα μιας διεισδυτικής γραφής που διακρίνεται για την ευθυκρισία της, το χιούμορ της και την υπόγεια ευαισθησία της.
Είμαι σίγουρος ότι θα πουληθεί σαν φρέσκο ψωμί και κανείς δεν θα σκεφτεί για δίαιτες όταν θα το αγοράζει!

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΕΊ!

Την αίτηση αυτή, που δεν θυμάμαι ποιος μου την είχε δώσει, την είχα φυλάξει από χρόνια και την βρήκα σκαλίζοντας ένα χαρτομάνι προς ξεκαθάρισμα ,για να ελευθερωθεί χώρος για πιο φρέσκο χαρτομάνι!
Ο ατυχής εργάτης κάνει μια σπαρταριστή περιγραφή του ατυχήματος του στην ασφαλιστική εταιρεία .
Δυστυχώς δεν ξέρω την έκβαση της υποθέσεως του ούτε της υγείας του.


Είμαι ένας επαγγελματίας κτίστης.
Την ημέρα του ατυχήματος δούλευα στην στέγη μιας εξαώροφης οικοδομής.
Μετά το πέρας της εργασίας μου είδα ότι μου περίσσευαν περίπου 250 κιλά τούβλα.
Αντί να τα κατεβάσω στα χέρια από την σκάλα αποφάσισα να τα βάλω σε ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με μία τροχαλία ,που ευτυχώς υπήρχε στην στέγη από πριν.
Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό, το γεμίζω με τα 250 κιλά τούβλα και κατεβαίνω στο δρόμο.
Λύνω το σκοινί κρατώντας το γερά για να κατεβάσω τα τούβλα αργά και σταθερά.
Όπως γράφω στο έντυπο που μου δώσατε το βάρος μου είναι 62 κιλά.
Ξαφνιασμένος από το δυνατό τράβηγμα τα΄χασα και ξέχασα να αμολήσω το σκοινί.
Όπως αντιλαμβάνεστε, απογειώθηκα και άρχισα μια ταχεία άνοδο, παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που κατέβαινε.
Αυτό εξηγεί Τα κατάγματα του κρανίου και της ωμοπλάτης μου.
Η συνάντηση με το βαρέλι επιβράδυνε την άνοδο μου και συνέχισα να ανεβαίνω μέχρι που τα δάκτυλα του δεξιού μου χεριού χώθηκαν μέσα στην τροχαλία.
Έως τότε είχα βρει τον εαυτό μου και έτσι μπόρεσα να κρατήσω γερά το σκοινί παρά τον πόνο μου.
Την ίδια στιγμή το βαρέλι συγκρούστηκε με το πεζοδρόμιο και του φεύγει ο πάτος.
Ελευθερωμένο από το βάρος των τούβλων το βαρέλι ζύγιζε τώρα 25 κιλά.
Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησα μια γρήγορη κάθοδο παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που ανέβαινε.
Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στους αστραγάλους και τα τραύματα στο κάτω μέρος του σώματος μου.
Αυτή την φορά η σύγκρουση με το βαρέλι με φρενάρισε αρκετά ώστε να απαλύνει την πτώση μου πάνω στον σωρό με τα τούβλα.
Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι ξαπλωμένος κατάχαμα ακινητοποιημένος από τον πόνο, κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξη πατώματα πάνω από το κεφάλι μου, χάνω τις αισθήσεις μου και αμολάω το σκοινί.

Δυστυχώς λόγω της απώλειας των αισθήσεων του δεν ξέρουμε που κατέληξε το βαρέλι.
Και για μόνο αυτή την περιγραφή, αν ήμουν ασφαλιστής, θα τον αποζημίωνα στο ακέραιο.
Δεν συμφωνείτε;

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΣ ΥΜΕΝΑΣ

Αφού είχα γράψει το ποστ για την παρθενία , μου ήρθε στο μυαλό ή ιδέα τι θα άλλαζε στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού αν οι γυναίκες δεν είχαν τον τελείως άχρηστο στην φυσιολογική λειτουργία του γυναικείου σώματος , παρθενικό υμένα.
Σε αυτή την περίπτωση με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσε να διαπιστωθεί αν η γυναίκα αυτή είχε η έχει σεξουαλικές σχέσεις.
Έτσι δεν θα υπήρχε η καταπιεστική έννοια της παρθενίας για τις γυναίκες γιατί όλες θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι παρθένες μια έννοια που ουσιαστικά δεν θα υπήρχε.
Ίσως τότε μόνη πραγματική απόδειξη ότι μια γυναίκα έχει έρθει σε επαφή με άνδρα θα ήταν η εγκυμοσύνη. Επίσης σε γυναίκες που θα είχαν γεννήσει, οι προερχόμενες από τον τοκετό αλλοιώσεις στον κόλπο θα ήταν μια μαρτυρία ότι έχει προηγηθεί τοκετός .
Αλλά τότε δεν αποκλείεται η εγκυμοσύνη αυτή, να αποτελούσε ένα διαφορετικό κριτήριο που να λειτουργούσε υπέρ της γυναίκας γιατί θα ήταν μία έμπρακτη απόδειξη της γονιμότητας της άρα μπορεί να την καταστούσε ιδιαίτερα επιθυμητή για σύζυγο.
Όπως ήδη έχω γράψει στο ποστ για την παρθενία, έχουμε ήδη παραδείγματα από το παρελθόν από διαφορετικά μέρη του κόσμου ,από τους Σλάβους του 1000μχ ,τους Ινδιάνους του Κουϊτο η την φυλή των Καμτσαντέλ στις Ινδίες από την φυλή Τόντος που η παρθενία ήταν μειονέκτημα για την γυναίκα.
Η ανυπαρξία παρθενικού υμένα ίσως να οδηγούσε από αιώνες πριν στην εξίσωση των φύλων γιατί και οι 3 μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες θα είχαν εκ των πραγμάτων διαφοροποιήσει τα δόγματα τους σε σχέση με την γυναίκα και το ταμπού της παρθενίας .
Βέβαια οι προκαταλήψεις σε σχέση με την εμφάνιση της εμμήνου ροής και της από την φύση μεγαλύτερη μυϊκή ισχύ των ανδρών είναι πιθανόν να οδηγούσαν στην επιβολή άλλων κανόνων όπως πχ το πάντρεμα των γυναικών πριν την εμφάνιση εμμήνου ρύσης.
Επίσης μπορεί να είχαν καθιερωθεί άλλες δοκιμασίες όπως σε πρωτόγονες φυλές για την μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενήλικη.
Στην υπόθεση λοιπόν αυτή είναι πρακτικά αδύνατο να κάνει κανείς πρόβλεψη γιατί πλήθος από αστάθμητους παράγοντες μπορεί να έπαιζαν ρόλο.
Όποιος έχει κάποια άλλη ιδέα ας την καταθέσει για διάλογο.

ΠΩΣ Η 15ΧΡΟΝΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΔΥΟ ΠΑΠΑΔΩΝ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!

Αν κάτι θαυμάζω στην ζωή μου είναι οι άνθρωποι που καταφέρνουν να λένε ότι πιστεύουν ελεύθερα και χωρίς να διστάζουν ακόμα και σε εχθρικό περιβάλλον.
Στην χθεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ο Τάκης Μίχας έγραψε για ένα 15 χρονο κορίτσι την Προμηθέα Ολυμπία Κυρήνη Πυθία που στα 6 μπήκε στο Πανεπιστήμιο και είναι από τα 14 χρόνια της πτυχιούχος Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο της Μοντάνα. !!
Λεπτομέρειες για αυτήν έχει γράψει στο παρελθόν ΤΟ ΒΗΜΑ.
Ως παιδί- θαύμα λοιπόν την κάλεσαν να μιλήσει για τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό στην γιορτή των 3 Ιεραρχών.
Και αυτή έκανε εν μέσω 2 παπάδων απτόητη , μια πλήρη ανάλυση του πως ο Χριστιανισμός κατέστρεψε τον Ελληνικό πολιτισμό μιλώντας σε θαυμάσια Ελληνικά, παρ΄ όλον ότι γεννημένη στην Αμερική, με συγκροτημένο λόγο και με ιστορικές αναφορές.
Ευτυχώς σήμερα ο Μίχας μας έδωσε τον σωστό τόπο που μπορείτε να δείτε το 50΄ βίντεο όλης της εκδήλωσης και το πατιρντί που έγινε.
Απολαύστε την .

Αυτό το πόστ από χθές το απόγευμα με ταλαιπωρεί ο blogger να το κατεβάσω.
Πιθανόν μερικοί να το είδατε εις 4πλούν,άλλοι με την φωτογραφία της Προμηθέα και άλλοι με μισό τίτλο !
Ολες τις φορές δεν άνοιγαν τα σχόλια και δεν εμφανιζόταν στα edit.
Τώρα ελπίζω να ανοίγουν τα σχόλια αλλά δεν παιρνει την φωτογραφία.!
Αν δεν ανοίγουν πάλι αφήστε τα στο προηγούμενο.
Φαίνεται ότι με καταράστηκε ολόκληρη η Ιερά Σύνοδος!