Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

7-ΓΕΩΡΓΙΑ-Μτσχέτα, Τζβάρι, Σβετσοσβέλι, Σάμταβρο, Ουπλιτσίκε.




Φεύγοντας 20 χιλιόμετρα βόρεια από την Τιφλίδα βρισκόμαστε στην δυσκολοπρόσφερτη για μας  Μτσχέτα, που είναι  μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γεωργίας και βρίσκεται στην συμβολή των ποταμών Κύρου και Αράγκβι.
Λόγω της ιστορικής σημασίας της και των πολλών πολιτιστικών μνημείων, τα ιστορικά μνημεία της πόλης από το 1994 ανήκουν στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.
Ως γενέτειρα του Χριστιανισμού στην Γεωργία, αλλά και ως ένα από τα πιο ζωντανά κέντρα του Χριστιανισμού στη χώρα, η Μτσχέτα ανακηρύχθηκε ως η "Ιερή Πόλη" από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας το 2014.




Αρχικά ανεβαίνουμε στο μοναστήρι Τζβάρι, του 6ου αιώνα, που βρίσκεται σε ένα λόφο που δεσπόζει στην πόλη. Η εκκλησία είναι ένα πρώιμο παράδειγμα τετράκογχου ναού και στο τύμπανο της είσοδο του υπάρχει ανάγλυφο με την Ανάληψη του Σταυρού.





Στο κέντρο της πόλης είναι ο σταυροειδής καθεδρικός ναός Σβετσοσβέλι που το σημερινό κτίσμα του είναι του 1010-1029.
Η εκκλησία περιβάλλεται από αμυντικό τείχος που κατασκευάστηκε το 1787 και διαθέτει 8 πύργους.


Εντός της εκκλησίας υπάρχει ένα  ciborium που σημαίνει  στέγασμα βωμού. Σύμφωνα με την χριστιανική μυθολογία, ένας Γεωργιανός Εβραίος βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ όταν σταυρώθηκε ο Χριστός και πήρε από ένα Ρωμαίο στον Γολγοθά τον χιτώνα του και τον έφερε εδώ.
Τον έδωσε στην αδελφή του, η οποία αμέσως από την μεγάλη της συγκίνηση έμεινε στον τόπο, και καθώς έσφιγγε τον χιτώνα δυνατά στα χέρια της,την έθαψαν αναγκαστικά μαζί με αυτόν. Από τον τάφο της φύτρωσε ένας τεράστιος κέδρος τον οποίο αναγκάστηκαν να κόψουν, για να κτίσουν την εκκλησία και από αυτόν η Αγία  Νίνα έφτιαξε 7 κολώνες της εκκλησίας. Η μία από αυτές είχε μαγικές ιδιότητες και άρχισε να μεγαλώνει και  η Αγία  προσευχόμενη μια νύκτα κατάφερε να σταματήσει αυτήν την πολεοδομική αυθαιρεσία. Λέγεται πάντως πως από αυτή την κολώνα ρέει θαυματουργό υγρό, καλύτερο από του Καματερού, που θεραπεύει τα πάντα! Κάτω από το  ciborium είναι ο τάφος με τον χιτώνα.
Το όνομα  Σβετσοσβέλι (Svetitskhoveli)  βασίζεται σε αυτή την ιστορία γιατί στα Γεωργιανά sveti σημαίνει κολόνα και  tskhoveli σημαίνει που δίνει ζωή ή ζώσα. 




Πλήθη κόσμου επισκέπτονται τον ναό καθημερινά την πύλη του οποίου διακοσμούν δύο κεφαλές ζώων.



Η εκκλησία έχει σημαντικές αγιογραφίες, αλλά πολλές καταστράφηκαν  την εποχή της Ρωσικής αυτοκρατορίας, γιατί  πολλές ασπριστήκαν για αποκτήσει η εκκλησία μια πιο όμορφη όψη! λόγω της επίσκεψης του τσάρου Νικολάου Ι το 1830, που τελικά όμως δεν έγινε !  Μετά από προσεκτική αποκατάσταση μερικές του 13ου αιώνα διασώθηκαν, όπως η χαρακτηριστική με τον ζωδιακό κύκλο.


Στον ναό γινόντουσαν και οι στέψεις των βασιλέων της Γεωργίας αλλά και η ταφή τους, όπως και των μελών της οικογενείας τους. Ο τάφος είναι του πρίγκιπα K.A. Bagration-Mukhransky.






Δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε από την πόλη χωρίς να επισκεφτούμε το μοναστήρι Σάμταβρο, που κτίστηκε αρχικά τον 4ο αιώνα και ανακατασκευάστηκε τον 11ο..Ο μεγάλος ναός με την περίτεχνη πύλη είναι της Μεταμορφώσεως και ο μικρός της Αγίας Νίνα, που απεικονίζεται στο ψηφιδωτό.
Η επόμενη πόλη που βρεθήκαμε είναι η γενέτειρα του Στάλιν, Γκόρι, όπου υπάρχει το μουσείο του για το οποίο θα αναφερθώ στο επόμενο μαζί με το ενδιαφέρον μυστικό του τυπογραφείο.







Δέκα χιλιόμετρα από το Γκόρι βρίσκεται η περιοχή με την υπόσκαφη πόλη του Ουπλιτσίκε που χρονολογείται από το 1500 πΧ και εκτείνεται σε μια περιοχή 8 εκταρίων. Η πρόσβαση στα σπήλαια που είναι σκαμμένα σε απότομο και ανώμαλο βράχο γίνεται με μεταλλικές σκάλες.







Στα περισσότερα σπήλαια δεν υπάρχουν διακοσμήσεις, εκτός από μερικά από τα μεγαλύτερα, που το ταβάνι έχει σκαλίσματα, σε μερικά σαν να είναι σκεπή με κούτσουρα και στα πλάγια υπάρχουν κόγχες, οι οποίες μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για τελετουργικούς σκοπούς.





Υπάρχουν επίσης χώροι με συγκεκριμένη λειτουργία όπως φαρμακείο και δεξαμενή συλλογής κρασιού.
Το μεσαίο τμήμα της συνδέεται με το νότιο τμήμα μέσω ενός στενού περάσματος και μιας σήραγγας.
Με την εισβολή των Μογγόλων τον 14ο αιώνα η πόλη εγκαταλείφτηκε και πολλά τμήματα της, τα πιο ευπαθή, καταστράφηκαν στον σεισμό του 1920. Το Ουπλιτσίκε  βρίσκεται στον προσωρινό κατάλογο, για να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 2007.


ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

7 σχόλια:

  1. Πρόσεξε στη 3η φωτό της εκκλησίας το διάκοσμο με τους αγγέλους ο σταυρός είναι ίδιος με αυτόν των Ναϊτών ιπποτών.
    Μόνο λιγοι που γνωρίζουν την αλήθεια θα καταλάβουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω την εντύπωση ότι είναι Αγία Νίνο και όχι Νίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα ελληνικά την έχουν Νίνα.
      https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CE%9D%CE%AF%CE%BD%CE%B1

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα! Στα ελληνικά υπάρχει το "κιβώριο", πχ στην Εκατονταπυλιανή στην Πάρο.
    http://oreaparos.blogspot.com/2016/08/blog-post_48.html?m=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ciborium δεν είναι το αρτοφόρι; Το δικό μας κιβούρι είναι άσχετη λέξη, σημιτικής προέλευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τώρα βλέπω πως είναι και τα δύο.
    https://www.merriam-webster.com/dictionary/ciborium
    Λόγω του λατινικού cibus = φαΐ και tου τρομερού στίχου του Ουγκό
    Satan tient la burette, et ce n'est pas de vin / Que ton ciboire est rouge
    (απευθυνόμενου προς τον Αρχιεπίκοπο του Παρισιού, που έκανε δοξολογία για την αιματηρή καταστολή των λαίκών αντιδράσεων στο πραξικόπημα του Ναοπολέοντα Γ')
    ήξερα μόνο την πρώτη σημασία. Γηράσκω αεί διδασκόμενος :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν έγραφα το κείμενο αυτό, βασισμένο σε οδηγό στα αγγλικά για το ciborium βρήκα ως καλύτερη μετάφραση το στέγασμα βωμού γιατί δεν ήξερα την λέξη κιβούρι.
      Στο slang.gr υπάρχει η παρακάτω πολύ καλή αναφορά στην λέξη:
      Κιβούρι < κιβώριον από το αραβικό / εβραϊκό keber (και όχι μέσω της τουρκικής, διότι ο όρος «κιβώριον» είναι ασφαλώς προγενέστερος του 15ου αι.), που σημαίνει τάφο αγίου στον οποίο γινόταν προσκύνημα. Κιβούρι, ποιητικά πια, σημαίνει τάφος.
      Κιβώριον επίσης λέγεται και το παλαιοχριστιανικό αψιδοειδές κάλυμμα της Αγίας Τράπεζας που στηριζόταν πάνω σε τέσσερις κολώνες, επειδή η Αγία Τράπεζα, θεωρητικά τουλάχιστο, στέκεται πάνω σε οστά αγίου, σύμφωνα με το Αποκ. στ΄9 «και είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και την μαρτυρίαν του αρνίου ήν είχον'». Εάν δεν υπάρχουν οστά αγίου, κάθε επίπεδη επιφάνεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Αγία Τράπεζα εφόσον επιστρωθεί με το Ιερό Αντιμνήσιον, ένα ύφασμα κεντημένος με το Πάθος του Ιησού στο οποίο είναι ραμμένα οστά αγίων.
      Δυστυχώς το αντικείμενο ήταν πολύ εύθραυστο και σώζεται μόνο ένα γνήσιο, στην περίφημη Καταπολιανή της Παροικίας Πάρου (4-7oς, η οποία είχε χτιστεί πριν ακόμα καθιερωθεί ο πλήρης διαχωρισμός του Ιερού από τον Κυρίως Ναό, πριν δηλαδή σχηματισθεί το Τέμπλο.

      Διαγραφή