ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Μετά την απώλεια του μακαρίτη ή μακαριστού* Χριστόδουλου, και μετά την συμπλήρωση 3 ετών από τον θάνατο του, μας έχει γίνει πλέον αισθητή η έλλειψη των ανεκδότων που με ευκαιρία διάνθιζε τον λόγο του ο μακαρίτης.
Προφανώς με την ευρυμάθεια που απέκτησε την εποχή της χούντας, που αποκλειστικά χωμένος στα βιβλία μόνο μελετούσε χωρίς να παίρνει χαμπάρι τι γίνεται δίπλα του, θα διάβασε την παρατήρηση του Βρετανού φιλόσοφου και μαθηματικού, Alfred North Whitehead (1861-1947) ότι «Η παντελής απουσία χιούμορ από τη Βίβλο, είναι ένα από τα πιο παράξενα φαινόμενα σε όλη τη λογοτεχνία».

Επειδή βέβαια την Βίβλο δεν μπορούσε να την αλλάξει, φρόντιζε αυτός να αναπληρώνει αυτή την απουσία, παρεμβάλλοντας στον θρησκευτικό και διδακτικό του λόγο τα ανέκδοτα του, για να εξυψώσει το θρησκευτικό φρόνημα των πιστών , ενώ για να εξυψώσει και το εθνικόν φρόνημα δεν δίσταζε να υψώνει λαύρος το λάβαρο της Λαύρας έναντι των προαιώνιων εχθρών της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Αντί λοιπόν ενός ασεβέστατου μνημόσυνου σαν και αυτό που του αφιέρωσε ο ανίερος Λασκαράτος στο μπλογκ Ροΐδη Εμμονές ,εγώ στην μνήμη του θα αφιερώσω ένα άκρως διδακτικό θρησκευτικό ανέκδοτο .

Σε μια χριστιανική οργάνωση έχουν μαζευτεί μερικοί ευλαβείς χριστιανοί, πολλοί εκ των οποίων παπάδες, πίνουν τον καφέ τους και επάνω στην κουβέντα, σαν όλους τους γονείς αρχίζουν να καμαρώνουν για τα παιδιά τους ,αρχίζοντας να λέει ένας:
-Αισθάνθηκα ότι όλη η χάρη της Παναγίας είναι πάνω στο παιδί μου που είναι ιερομόναχος ,όταν άκουσα με συγκίνηση να μην τον αποκαλούν πλέον αφότου πήρε το πτυχίο του Οσιώτατο, αλλά με ιδιαίτερο σεβασμό Οσιολογιώτατο !.
-Και που να δείς τον δικό μου που είναι διάκονος και πήρε το πτυχίο της Θεολογίας και τώρα πια όπου πάει σταμάτησαν να τον φωνάζουν Ευλαβέστατο και τον προσφωνούν Ιερολογιώτατο !
-Καλά λέει ένας άλλος εμένα που είναι παπάς ακόμα και η γυναίκα του τον αποκαλεί Αιδεσιμιολογιώτατο !
-Έμενα λέει ο άλλος μπορεί να μην έχει γυναίκα ούτε μητρόπολη αλλά σαν μητροπολίτη τον αποκαλούν Πανιερώτατο !
-Εγώ τι να πω, λέει ένας άλλος, που οι δίδυμοι γιοί μου με την χάρη του Κυρίου έγιναν αρχιμανδρίτες και τον ένα τον προσφωνούν Πανοσιώτατο και τον άλλο που αρίστευσε στην Θεολογία Πανοσιολογιώτατο!
-Εμένα που έγινε πρόσφατα επίσκοπος τον αποκαλούν Θεοφιλέστατο, λέει ένας άλλος.
-Ε, τι να πώ εγώ για τον γιό μου λέει ο πέμπτος, που ανέλαβε τώρα μητρόπολη και τον αποκαλούν Σεβασμιώτατο!
Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω λέει ο τελευταίος αλλά αφότου με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ο δικός μου έγινε αρχιεπίσκοπος όλοι με σεβασμό τον λένε Μακαριώτατο και δεν αποκλείεται αν ο Θεός θελήσει να πάρει κοντά του τον Πατριάρχη, να τον καμαρώσω να τον αποκαλούν Παναγιώτατο !
Η κυρία Κατίνα, η γυναίκα που τους σερβίριζε τους καφέδες και άκουγε την συζήτηση δεν μπόρεσε στο τέλος να μην παρέμβει λέγοντας:
Εγώ δεν έχω γιό αλλά μια κόρη, λεπτή ψηλή, με 90 εκ στήθος, 60 μέση και 90 γοφούς και όπου πάει όλοι λένε Ω, θεέ μου!

Όπως βλέπετε το παρόν μορφωτικό μπλογκ σας προσφέρει ουσιαστικές και βασικές γνώσεις διανθισμένες με χιούμορ και ολίγον οφθαλμόλουτρο.
Είναι απαράδεκτο το ποίμνιο να μην ξέρει πως να προσφωνήσει τον τσοπάνη του, αν και βέβαια δεν κατάφερα να λύσω το παρακάτω ουσιαστικό πρόβλημα.
Βρίσκεστε μπροστά σε ένα παπά και θέλετε να τον προσφωνήσετε.
Έλα όμως που δεν ξέρετε αν είναι πτυχιούχος και παντρεμένος οπότε είναι Αιδεσιμιολογιώτατος ενώ αν έχει γίνει παπάς από περιπτεράς (μην γελάτε ξέρω περίπτωση) είναι μόνο Αιδεσιμώτατος.
Άσε δε που αν δεν ξέρετε ότι είναι αρχιμανδρίτης και πτυχιούχος, και αντί να τον πείτε Πανοσιολογιώτατο τον πείτε Πανοσιώτατο ή ακόμα χειρότερα αιδεσιμώτατο είναι σαν να αποκαλείτε ένα Ταγματάρχη ,Λοχαγό!
Όποιος στο στρατό το έχει κάνει ξέρει τις συνέπειες!


Τα στοιχεία για τις προσφωνήσεις από εδώ.
*Μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του ποιός είναι πιο δόκιμος όρος έχει κάνει ο Σαραντάκος εδώ.
.

.
ΕΚΤΑKΤΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ 29-1-2011

Για την Προμηθέα Ολυμπία Κυρήνη Πυθία είχα γράψει στο παρελθόν ένα ποστ με τίτλο ΠΩΣ Η 15ΧΡΟΝΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΔΥΟ ΠΑΠΑΔΩΝ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!
Έκτοτε δεν είχα παρακολουθήσει την εξέλιξη της μέχρι που μια τραγική είδηση την ξανάφερε στην επικαιρότητα.
Ένας 81χρονος ομογενής την πυροβόλησε ,αλλά μπήκε μπροστά η μητέρα της και τραυματίστηκε αυτή σοβαρά.
Η αστυνομία, την οποία απείλησε ο ομογενής με το όπλο τον πυροβόλησε και τον σκότωσε.

Σχετικές λεπτομέρειες με την υπόθεση μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Δ΄ Η ΣΑΜΠΡΑΘΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ

Οι αριθμοί στις φωτογραφίες είναι συνέχεια από εδώ , από εδώ και από εδώ
Κλικάρετε επάνω τους για να μεγαλώσουν.

H Σαμπράθα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την σημερινή Τρίπολη συμπληρώνει την τριάδα των πόλεων που αποτελούσαν το τρίπτυχο της Τρίπολης.
Αν και δεν έφτασε ποτέ την αίγλη της Lepta Magna αποτελεί και αυτή δικαιολογημένα ,ένα από τα μέρη που η UNESCO έχει χαρακτηρίσει σαν μνημείο της διεθνούς πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ήταν πόλη που ίδρυσαν οι Φοίνικες τον 4ο αιώνα πΧ, καθώς προσέφερε ένα ασφαλές λιμάνι ,η οποία άρχισε να χάνει τον φοινικικό χαρακτήρα της με την άφιξη των Ελλήνων τον 2ο αιώνα πΧ και την συνεχή ανάπτυξη της ανέστειλε ένας σεισμός τον 1ο αιώνα μΧ, οπότε η μετέπειτα αναστύλωση της, απέκτησε πλέον τον χαρακτήρα των Ρωμαϊκών πόλεων.
Τότε απέκτησε τα λαμπρά της κτίσματα, αλλά ένας νέος σεισμός το 365 μΧ την κατέστρεψε πάλι και έτσι ένα μέρος της βρέθηκε μέσα στην θάλασσα από το τσουνάμι που έπληξε τότε πολλές από τις παραθαλάσσιες πόλεις της Μεσογείου, όπως πχ το Γύθειο που και σε αυτό ένα μεγάλο μέρος της τότε πόλης είναι κάτω από την θάλασσα.
Με την άφιξη των Βυζαντινών κατασκευάστηκαν από τον Βελισάριο τα τείχη για να προστατευθεί κυρίως το λιμάνι, και ο Ιουστινιανός έκτισε μια μεγαλοπρεπή βασιλική.
Η πόλη επέζησε για ένα αιώνα ακόμα μετά τον 7ο αιώνα ,μετά την άφιξη εκεί των Αράβων, και με την βαθμιαία παρακμή της σκεπάστηκε και αυτή με την άμμο.
Έξω από τα τείχη της πόλης υψώνεται το 24 μέτρων μαυσωλείο του θεού Μπες, από την εποχή των Φοινίκων , πλήρως όμως σήμερα αναστηλωμένο.(108 ,το μαυσωλείο και μέρος των τειχών της πόλης μέσα από αυτά ) Μπαίνοντας στην εντός των τειχών πόλη βρίσκουμε αρχικά ένα τεράστιο ναό του 2ου μΧ αιώνα αφιερωμένο σε άγνωστη θεότητα, από τον οποίο εκτός από μερικές κολώνες ,έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση το μαρμάρινο δάπεδο.

Ανατολικά του ναού υπάρχει η σκάλα που οδηγούσε στον υπερυψωμένο ναό του διαδόχου του Αδριανού, Αντωνίνου Πίου.(111)

Έξω από τον ναό είναι μια πηγή με το ακέφαλο άγαλμα του Flavius Tullus, επιφανούς πολίτη που φρόντισε για την ύδρευση της πόλης.(112)Στο δυτικό μέρος είναι η βασιλική του Απουληίου, που την εποχή των Ρωμαίων ήταν δικαστήριο και οι βυζαντινοί στην συνέχεια την μετέτρεψαν σε ναό με βαπτιστήριο παραπλεύρως της σε σχήμα σταυρού .(113-114)

Ο Απουλήιος ήταν διάσημος συγγραφέας, ποιητής, ρήτορας και φιλόσοφος που είχε γεννηθεί το 125μΧ στην Αφρική. Το μεταπτυχιακό master της εποχής του, το έκανε στην Ρώμη και την Ελλάδα και όταν γύρισε πίσω στην Οία(την σημερινή Τρίπολη) παντρεύτηκε μια ωραία και πλούσια χήρα που είχε μείνει ανύπαντρη για 13 χρόνια από τον θάνατο του άντρα της.
Το συγγενολόι που είδε ότι χάνει την κληρονομιά της περιουσίας της, κατηγόρησε τον Απουλήιο ότι έκανε μάγια στην χήρα για να την παντρευτεί, με αποτέλεσμα το 158μΧ να γίνει η δίκη του στη βασιλική αυτή . Αυτός όμως δεινός ρήτορας τους τάραξε στο μπλα μπλά απολογούμενος για 3-4 μέρες, οπότε και αθωώθηκε, η δε απολογία του αυτή έχει διασωθεί .

Προχωρώντας προς την θάλασσα μέσα από τον κενό σήμερα χώρο της αγοράς (forum) αφήνοντας αριστερά μας το Καπιτώλιο ή Ναό του Διός, που ήταν και ο σημαντικότερος της πόλης(115), βρίσκουμε την Γερουσία (Curia) στα έδρανα της οποίας συνεδρίαζαν οι αρχές της πόλης (116) και δίπλα της τον ναό του Σάραπι.(117)

Ο Σάραπις ή Σέραπις είναι ένας θεός προκατ, κατασκευασμένος από τον Πτολεμαίο Α΄ κατά το 280πΧ. Ήταν συμπολεμιστής του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο πολιτικότερος των διαδόχων του, επινοώντας δε αυτόν τον θεό, κατάφερε να συνενώσει τους Έλληνες θεούς με τους αιγυπτιακούς.
Στον Σάραπι είχαν συνενωθεί ο Δίας, ο Ποσειδώνας, ο Βάκχος, ο Ασκληπιός μαζί με τον Άμμωνα και τον θεό Νείλο.
Προς την μεριά της θάλασσας ήταν η βασιλική του Ιουστινιανού με τα εξαιρετικά της ψηφιδωτά. που έχουν μεταφερθεί όλα στο μουσείο. Αντανακλούν την εποχή που το Βυζάντιο εμφανίζει μεγάλη ανοδική πορεία έχοντας επεκταθεί στο μεγαλύτερο μέρος των παραλίων της Μεσογείου.(118 Η Βυζαντινή αυτοκρατορία την εποχή του Ιουστινιανού)

Στο ψηφιδωτό του κεντρικού κλίτους του ναού διακρίνουμε το "δέντρο της ζωής" να διακλαδίζεται διακοσμημένο με πουλιά, ενώ στο κέντρο ένα πουλάκι σε κλουβί συμβολίζει την ψυχή.Στην βάση του δέντρου είναι το Α που συμβολίζεται με ένα παγώνι με κλειστά φτερά ενώ στην κορυφή το Ω με ένα παγώνι με ανοικτά τα φτερά της ουράς του. (119 μεγεθύνοντας την εικόνα τα δείχνουν τα βέλη )
Στους πλαϊνούς τοίχους του μουσείου είναι τα άλλα 2 κλίτη.(13,120)

Έχοντας φτάσει στην θάλασσα βλέπουμε τα υπολείμματα του λιμενοβραχίονα του λιμανιού(121) και προχωρώντας προς το θέατρο βρισκόμαστε στα λαδάδικα της πόλης που υπάρχουν αποθηκευτικοί χώροι και σκαλισμένες λεκάνες για την εξαγωγή του(122).

Δίπλα στην θάλασσα ήσαν τα παραθαλάσσια λουτρά διακοσμημένα με αγάλματα, όπως της Αφροδίτης(123), και εξαιρετικά μωσαϊκά(10), και παραπλεύρως βέβαια τα απαραίτητα δημόσια αποχωρητήρια (124) όπου οι Ρωμαίοι μπορούσαν ανταλλάσοντας απόψεις να χέζουν ουσιαστικά και μεταφορικά όλους τους έχοντες και κατέχοντες της εποχής τους και να τους δροσίζει ταυτόχρονα η αύρα της θάλασσας!

Παραθαλάσσιος ήταν επίσης και ο ναός της Ίσιδας που ήταν ο άγιος Νικόλαος της εποχής ,προστάτης δηλαδή των ναυτικών.(125)

Στην συνοικία του θεάτρου, υπάρχουν επίσης τα λουτρά του Ωκεανού, από όπου και το περίφημο ψηφιδωτό του Ωκεανού(11) , τα λουτρά του θεάτρου και αυτά με ωραία ψηφιδωτά μεταξύ των οποίων και αυτό που παρουσιάζει σαγιονάρες της εποχής και 3 στλεγγίδες με την ευχή SALVOM LAVISSE , (Να έχετε ένα καλό μπάνιο-126) και τέλος το κόσμημα της Σαμπράθα, το θέατρο της.

Το θέατρο άρχισε να κατασκευάζεται το 190μΧ και χρησιμοποιήθηκε μέχρι την καταστροφή του από τον σεισμό του 365μΧ (127,128,129)

Η αναστήλωση της 3οροφής σκηνής του, ύψους 20 μέτρων και με 108 κορινθιακού ρυθμού κολώνες, που είναι από τις πιο εντυπωσιακές της ρωμαϊκής εποχής, έγινε από Ιταλούς αρχαιολόγους το 1920. (130,131)

Η σκηνή με μήκος 43 μ και βάθος 9μ έχει στην βάση της εξαιρετικές ανάγλυφες παραστάσεις εκ των οποίων η κεντρική εμφανίζει προσωποποιημένες την Ρώμη και την Σαμπράθα περιστοιχιζόμενες από στρατιωτικές φιγούρες και σκηνές θυσίας(131).
Το αμφιθέατρο του θεάτρου, διαμέτρου 95μ, που είναι το μεγαλύτερο της Αφρικής, χωρούσε 3-5000 κόσμο, ενώ σήμερα 1500.(9,132)

Το μουσείο της Σαμπράθα, εκτός από τα ψηφιδωτά της βασιλικής του Ιουστινιανού ,έχει επίσης μερικά ψηφιδωτά και νωπογραφίες από σπίτια της πόλης όπως και αγάλματα.(12, 133,134,135-την ομορφιά αυτή έστω και με μισό κεφάλι και μισή μύτη ,σου έρχεται να την φιλήσεις!,136)

ΥΓ- Είμαι περίεργος αν οι περί τα φωτογραφικά ειδήμονες παρατηρούν κάτι το ιδιαίτερο στις παραπάνω φωτογραφίες.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

1.-LIΒΥΗ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

2.-Η ΛΙΒΥΗ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΤΡΙΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ

3.-LEPTIS MAGNA- Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΣΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΜΟ

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

5.-ΓΚΑΝΤΑΜΕΣ, ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

6.-ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ,ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΗΝΑΪΚΗΣ
7.- ΟΛΒΙΑ - Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
8-ΚΥΡΗΝΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

9-  ΚΥΡΗΝΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ -β΄ μέρος

Η ΛΙΒΥΗ ΣΗΜΕΡΑ

ΜΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΕ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ

Τον Αύγουστο του 1957 πρωτοσέλιδο θέμα στις εφημερίδες είναι ο καύσωνας που επικρατούσε .
Εν μέσω λοιπόν του καύσωνα ένα έγκλημα έρχεται να συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Σε ένα σπίτι στον Κολωνό, κλειδωμένο, χωρίς να υπάρχουν σημεία παραβίασης του ,βρέθηκε μαχαιρωμένος με 18 μαχαιριές ένας άνδρας 45 ετών ονόματι Πεπές υπάλληλος των ΣΠΑΠ, έγγαμος με ένα παιδί.
Στο σπίτι ήταν μόνος του γιατί η σύζυγος του με το παιδί είχαν πάει στο χωριό του για το καλοκαίρι και για να φροντίσουν κάτι κτήματα που είχε εκεί. Το πτώμα βρέθηκε όταν ένας υπάλληλος από την δουλειά του, στην οποία δεν είχε πάει, πήγε για να του δώσει το 15μερο του.
Στο ίδιο σπίτι ο Πεπές νοίκιαζε δωμάτια σε μια οικογένεια η οποία δεν είχε ακούσει τίποτα το ιδιαίτερο το βράδυ της δολοφονίας. Στο δωμάτιο που βρέθηκε το πτώμα με τα εσώρουχα του, δεν υπήρχαν σημεία πάλης και δεν έλειπαν από το σπίτι αντικείμενα εκτός από το ρολόι του θύματος.(ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 17-8-1957 Κλικάροντας επάνω στις φωτογραφίες μεγαλώνουν)
Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, εκτός από το εντυπωσιακό γεγονός μιας στυγερής δολοφονίας χωρίς να ακουστούν κραυγές από το θύμα και σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο, είχε εξάψει η από την αρχή τεθείσα υπόνοια πως το έγκλημα έγινε για σεξουαλικούς λόγους. Στην μνήμη των περισσοτέρων ερχόταν μια πρόσφατη, πριν από 3 χρόνια, αντίστοιχη δολοφονία με μαχαίρι, ενός ομοφυλόφιλου καθηγητού των γαλλικών, του Βιλλιέτ , η οποία παρέμενε, και παρέμεινε, ανεξιχνίαστη. (8-1-1954 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ)

Όσο περνούσαν οι μέρες και δεν έπεφτε φώς στην υπόθεση, οι λαϊκές εφημερίδες όπως η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, αφιέρωναν ολόκληρες σελίδες στο έγκλημα οι δε σοβαρότερες 2στηλα και 3στηλα.
Μέχρι τις 20-8-1957 είχαν εξεταστεί από την αστυνομία 1000 άτομα, σύμφωνα με τις εφημερίδες ,έκφυλοι, σαδισταί, κακοποιοί, "μεγάλα μαχαίρια" κ.α.Η σύλληψη του δολοφόνου έγινε μετά καμιά 10ρια μέρες γιατί ο δράστης ,ένας οικοδόμος παντρεμένος με 5 παιδιά, ονόματι Χατζηχρήστος, είχε πουλήσει το ρολόι του θύματος σε αργυραμοιβό, ο οποίος όπως ήταν υποχρεωμένος, είχε κρατήσει τα στοιχεία της ταυτότητας του.(25-8-1957 ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1η και 3η σελίς, 27-8-1957 1η και 3η σελίς)

Ο δολοφόνος ως αιτία του εγκλήματος ισχυρίστηκε πως, όπως γράφουν οι εφημερίδες της εποχής, αφού ησχημόνησε μετά του θύματος ο Πεπές ακολούθως ηξίωσε να ασχημονήση και αυτός επί του Χατζηχρήστου με την σειράν του..Προφανώς το θύμα δεν φώναξε όταν άρχισε να τον μαχαιρώνει, γιατί δεν ήθελε ακούσουν οι ενοικιαστές του ότι δεν ήταν μόνος του,μέχρι που του κατάφερε το θανατηφόρο κτύπημα στην καρδιά.
Πιθανώς ο δράστης να πίστευε ότι το θύμα πρέπει να είχε πάρει το 15μερο από την δουλειά του και να τον εκβίαζε να του το δώσει , το οποίο όμως αυτός δεν είχε πάρει, οπότε τελικά αφού τον σκότωσε πήρε μόνο τα ρέστα από ένα δανεικό 100δραχμο που ο Πεπές είχε ζητήσει από τον κουνιάδο του μέχρι να πληρωθεί.
Μετά την σύλληψη του δράστη και λόγω της αχαλίνωτης δημοσιογραφικής κάλυψης της υπόθεσης ο εισαγγελέας απαγόρευσε την αναγραφή ειδήσεων για την υπόθεση.(31-8-1957 ΕΜΠΡΟΣ)

Η δίκη του έγινε τον Νοέμβριο 1957 και ο Χατζηχρήστος καταδικάστηκε σε θάνατο για ληστεία μετά φόνου.(8-11,9-11και 11-11-1957 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ)

Η αυλαία του δράματος έπεσε μετά από 7 μήνες όταν ο δράστης εκτελέστηκε στις φυλακές της Αίγινας.(10-6-1958 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ)

Για τα σημερινά δεδομένα η εκδίκαση μιας τέτοιας υπόθεσης στο τόσο σύντομο διάστημα των 2 1/2 μηνών φαντάζει εξωπραγματική, όπως επίσης και η εκτέλεση του δράστη πριν καν να συμπληρωθεί ένας χρόνος από την δολοφονία.
Είναι χαρακτηριστικό της εποχής πως ο δολοφόνος έπλυνε τα χέρια του στο βρυσάκι από το ψυγείο πάγου, αφού τράβηξε το συρτάρι που μαζευόντουσαν τα νερά όταν έλειωνε ο πάγος. Προφανώς δεν υπήρχε βρύση μέσα στο σπίτι.
Επίσης ενδιαφέρον έχει ότι το ρολόι μάρκας ¨κρεασιόν" αξίας 800 δρχ, που το θύμα είχε αγοράσει με δόσεις, ήταν γνωστός ο αριθμός του και με τον οποίο είχαν κατασκευαστεί 1000 κομμάτια , είχαν εισαχθεί στην Ελλάδα 120, ο αντιπρόσωπος είχε πουλήσει 89 και ο αργυραμοιβός είχε κρατήσει τα στοιχεία του αγοραστή.
Από αυτά καταλαβαίνει κανείς την αξία που είχε τότε ένα ρολόι !Σήμερα με αυτό το δεδομένο δεν θα είχε συλληφθεί ο ένοχος.
Ακόμα ενδεικτικό της τότε κατάστασης είναι αυτό που γράφτηκε πως ο Χατζηχρήστος είχε κόκκινο φάκελο στην Ασφάλεια γιατί είχε συμμετάσχει στον ΕΛΑΣ.
Τέλος ο 23χρονος τότε δημοσιογράφος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που παρακολούθησε και έγραψε για την δίκη δεν είναι άλλος από τον αείμνηστο Φ. Γερμανό!
Τώρα θα μου πείτε πως μου ήρθε μετά τόσα χρόνια να γράψω για αυτή την ιστορία.
Η αιτία ήταν ένα τραγουδάκι του Ρενάτο Καροζόνε που άκουσα μετά από πολλά χρόνια στο ραδιόφωνο, το Il piccolo montanaro.
Το τραγουδάκι αυτό μου θύμισε πως όταν ήμουνα μικρό παιδί και το τραγούδι αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία καθώς το έπαιζαν συνέχεια τα ραδιόφωνα, η λαϊκή μούσα είχε προσαρμόσει στην μουσική του την πρώτη αθυρόστομη στιχουργία που είχα ακούσει στην ζωή μου με σεξουαλικό περιεχόμενο.

Έκτοτε όταν άκουγα αυτό το τραγούδι πάντα μου έρχεται στο μυαλό αυτόματα το παρακάτω τετράστιχο στο ρυθμό της μουσικής του

Κι΄αφού τον ξάπλωσε εις στον καναπέ
τον καταγάμησε τον δόλιο τον Πεπέ
μα τον επρόδωσε ένας ρολογάς
τον Χατζηχρήστο που ΄τανε κολομπαράς
Έχω την εντύπωση ότι είχε και συνέχεια αλλά δεν μπορώ όμως να την θυμηθώ.
Ελπίζω πάντως να μην σας κολλήσει, ακούγοντας το τραγούδι, και σε σας η στιχουργική αυτή δολοφονία!

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 28-1-2014

Φίλος με ενημέρωσε πως υπάρχει το παρακάτω βίντεο με τον Πουλικάκο και τον Πιλαλί  που μιλάνε για αυτή την ιστορία και τραγουδάνε και μια άλλη εκδοχή του σχετικού άσματος.

Γ΄LEPTIS MAGNA- Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΣΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΜΟ.

Οι αριθμοί στις φωτογραφίες είναι συνέχεια από εδώ και από εδώ

Κλικάρετε επάνω τους για να μεγαλώσουν.

Σε 123 χιλιομ. ανατολικά της Τρίπολης είναι η Leptis Magna μια από τις σημαντικότερες πόλεις που ίδρυσαν οι Φοίνικες τον 7ο αιώνα πΧ μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.(φωτ. 61 αναπαράσταση της πόλης ,62 χάρτης με τα μνημεία)
Η πόλη καταστράφηκε το 336 πΧ από τους Καρχηδόνιους, και ανέκτησε την αίγλη της την εποχή του αυτοκράτορα της Ρώμης Σεπτίμιου Σεβήρου(145-211μΧ) που είχε γεννηθεί εκεί.(Το Σεβήρος από το Severus=σοβαρός).
Οχυρώθηκε επίσης τον 6ο αιώνα από τον Ιουστινιανό, αλλά ήδη είχε πάθει μεγάλες καταστροφές το 365 μ.Χ από σεισμό, με βαθμιαία έκτοτε την παρακμή της και την μετέπειτα λεηλασία των ερειπίων της.

48 κίονες από εκεί έχουν μεταφερθεί σε κοντινό τζαμί, αλλά ακόμα και ο Λουδοβίκος ο ΙΔ΄ μετέφερε πολύ υλικό από την πόλη για να κτίσει το ανάκτορο των Βερσαλλιών, την εκκλησία του St Germain des Pres, ενώ ακόμα και άλλοι κίονες και αγάλματα μεταφέρθηκαν στο Λούβρο, στην Μάλτα ακόμα και στο παλάτι του Γουίντσορ.
Τα πιο λεηλατημένα μνημεία είναι τα λουτρά του Αδριανού, η οδός των κιόνων και η αγορά.Στην παραλία υπάρχουν κίονες που εγκαταλείφτηκαν εκεί γιατί είχαν μεγάλο βάρος για να μεταφερθούν με τα πλοία.
Ευτυχώς που η πόλη καλύφτηκε με την πάροδο των ετών από την άμμο και δεν κτίστηκε επάνω της κάποια νεώτερη, έτσι ώστε σήμερα να μπορούμε να βλέπουμε σχεδόν ακέραια την δομή της με τα οικοδομήματα και τους δρόμους της.

Στην πόλη εισερχόμαστε περνώντας από την μεγαλοπρεπή, και σε μεγάλο βαθμό αναστηλωμένη, Αψίδα Θριάμβου του Σεπτίμιου Σεβήρου(63,64), που βρίσκεται στο σταυροδρόμι του κεντρικού δρόμου (cardo maximus), σύμφωνα με το Ιπποδάμειο σύστημα που χωρίζει την πόλη σε 4 μέρη. Στο βάθος του decumanous maximous διακρίνεται η αψίδα του Τραϊανού.(66)
Κτίστηκε το 203 μΧ σε ανάμνηση της επίσκεψης του Αυτοκράτορα στην γενέτειρα του και τα γλυπτά της, που τα γνήσια είναι στα μουσεία, έγιναν από Έλληνες γλύπτες από την Αφροδισιάδα της Μ. Ασίας.(57,58)

Δεξιά από τον κεντρικό δρόμο είναι η παλαίστρα ή γυμνάσιο, σε οβάλ σχήμα με κορινθιακές κιονοστοιχίες στις σκεπαστές της στοές, και στο βάθος οι Θέρμες ή Λουτρά του Αδριανού που μόνο οι θέρμες της Καρχηδόνας είναι μεγαλύτερες από αυτές στην Αφρική.(67 μακέτα παλαίστρας-Λουτρών,68 η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγο πιο πίσω από το κόκκινο σημάδι στην μακέτα)

Στην βόρεια πλευρά τους βρίσκεται η υπαίθρια πισίνα (natatio)(69), και στην συνέχεια τα δύο στεγασμένα ψυχρά λουτρά (frigidarium)(70) με κολόνες από γρανίτη που είχε εισαχθεί από την Αίγυπτο. Ενδιάμεσα υπάρχει μια αίθουσα 35x15μ με 8 κορινθιακές κολώνες από μάρμαρο cipollino από την Κάρυστο .(71-Αναπαράσταση που δείχνει τα δύο frigidarium με την ενδιάμεση αίθουσα )

Ακολουθούν τα χλιαρά λουτρά (tepidarium)(72) και μετά βρίσκονται τα θερμά λουτρά (caldarium) και δίπλα από αυτά ήσαν οι αντίστοιχες σημερινές σάουνες ,τα 4 Λακωνικά λουτρά, ατμόλουτρα με υπόκαυστους χώρους στα οποία οι ατμοί διαχέονταν από κάτω από το πάτωμα μέσω κοίλων τούβλων στους τοίχους,όπως φαίνεται και στην φωτογραφία(73).

Τα λουτρά ήσαν χώροι συναναστροφών και συζητήσεων που φαίνεται πως συνεχίζονταν και στις δημόσιες τουαλέτες που υπήρχαν και διέθεταν τρεχούμενο νερό για να φεύγουν τα λύματα από κάτω, αλλά και νερό για πλύσιμο από το αυλάκι μπροστά.(74,75)

Αιώνες μετά, στις Βερσαλλίες έχεζαν σε καθίκια και αντί για πλύσιμο έριχναν κολώνιες!

Τα λουτρά ήσαν διακοσμημένα με πολλά αγάλματα τα οποία έχουν μεταφερθεί στο τοπικό μουσείο, όπως του Ασκληπιού ,(76)

αλλά και στο μουσείο της Τρίπολης όπως του Μαρσύα (55) ή της Αφροδίτης (52 και 51).

Το τελευταίο(51), βρέθηκε στις ανασκαφές του 1920, και είναι αντίγραφο της Αφροδίτης του Καπιτωλίου της Ρώμης που και αυτό βασίστηκε στην περίφημη Αφροδίτη της Κνίδου του Πραξιτέλη.
Ο Μουσολίνι το χάρισε στον Hermann Göring και αυτός διακόσμησε την κρεβατοκάμαρα της εξοχικής του κατοικίας Carinhall. Επέστρεψε στην Λιβύη το 1999.

Απέναντι από τα λουτρά και στην αρχή της οδού των κιόνων είναι το Νυμφαίο στο οποίο έτρεχε νερό από 7 κρουνούς. Είχε δύο επίπεδα με μαρμάρινες κολόνες, επάνω από την Εύβοια, και από γρανίτη της Αιγύπτου κάτω, ενώ υπήρχαν αγάλματα ενδιάμεσα.(77,78)

Απέναντι από το Νυμφαίο υπάρχουν τα ερείπια βυζαντινής εκκλησίας (79) και στην συνέχεια η αγορά(forum).Από αυτό το σημείο αρχίζει η οδός των κιόνων (80), μήκους 400 μ και πλάτους 42, η οποία είχε στις δύο πλευρές της 125 αψίδες και η κατάληξη της ήταν στο λιμάνι.

Στο δεξιό πλάι της ο Σεπτίμιος Σεβήρος κατασκεύασε την νέα αγορά (Septimian forum) και δίπλα της την Βασιλική.(81-Τα νούμερα δείχνουν τα σημεία που έχουν τραβηχτεί οι αντίστοιχες φωτογραφίες)

Την πλατεία αυτή 100χ60μ με μάρμαρα στο έδαφος, την έκλειναν περιμετρικά ψηλοί τοίχοι και στοές με κιονοστοιχίες και μεταξύ των αψίδων υπήρχαν πάνω από 70 κεφάλια της Γοργούς ή Γοργόνας.(82-83-84)
Στο ΝΔ άκρο της ήταν ο ναός του θεοποιημένου Σεβήρου από τον οποίο έχουν μείνει μόνο τα σκαλοπάτια.(85)

Από την αγορά μπαίνουμε στην μεγαλοπρεπή, μήκους 75 μ, Βασιλική του Σεπτίμιου Σεβήρου που χρησίμευε σαν δικαστική αίθουσα.(86,87,88,89,90)
Η κιονοστοιχία στο εσωτερικό της είναι κορινθιακού ρυθμού από ροζ γρανίτη από την Αίγυπτο και άφηνε ένα φαρδύ άνοιγμα στο κέντρο 19μ , που πιθανώς να είχε ξύλινη οροφή.

Οι δύο αψίδες στα δύο άκρα έχουν σκαλιστές παραστάδες με τους άθλους του Ηρακλέους και την ακολουθία του Βάκχου.(89)
Την εποχή του Ιουστινιανού έγινε εκκλησία.

Το τμήμα προς το λιμάνι είναι το παλαιότερο της πόλης από τον 7ο πΧ αιώνα από τους Φοίνικες, και εκεί είναι και η ονομαζόμενη παλαιά αγορά της πόλης για να διακρίνεται από την νέα του Σεβήρου.(7,91,92)

Ήταν περίστυλη στις 3 πλευρές της και προς το μέρος της θάλασσας υπήρχαν 3 ναοί, του Ηρακλή, της Ρώμης και του Αυγούστου(14-19μΧ), και του Πατρώου Ελευθερωτού Διονύσου(Liber Pater, 2ος μΧ)
Η παλαιά Βασιλική που υπήρχε εκεί είναι το μόνο κτήριο που μετατράπηκε σε εκκλησία κατά τους βυζαντινούς χρόνους.

Λίγο πιο πάνω είναι το Σεραπείον που αποτελούσε λατρευτικό κέντρο της αλεξανδρινής παροικίας στην Μ.Λέπτιδα.(93)

Προχωρώντας προς το θέατρο διακρίνουμε στην γωνία ενός δρόμου το εύλογο ανάγλυφο για το τί "σπίτια" υπήρχαν εκεί! (94)

Στην απέναντι μεριά υπάρχουν δύο θόλοι με οκτάγωνα περιστύλια που ήταν η αγορά της πόλης (Macellum) στην οποία και υπάρχουν και πάγκοι με τρύπες ανάλογου μεγέθους για να υπολογίζεται η ποσότητα των καρπών που πουλιόντουσαν εκεί(98).

Το θέατρο της Leptis Magna (1-2μX),5000 θέσεων, είναι ίσως το επιβλητικότερο μνημείο της πόλης και μαζί με της Σαμπράθα είναι τα 2 μεγαλύτερα της Αφρικής .(8,99,100,101)
Το κοίλο του θεάτρου, σε αντίθεση με τα ελληνικά θέατρα, χωρίζεται από την ορχήστρα με προστατευτικό τοίχο γιατί προφανώς εκεί γίνονταν και μονομαχίες και θηριομαχίες μέχρι να κατασκευαστεί το αμφιθέατρο το 56μΧ.
Στην σκηνή του ανάμεσα από τις κολώνες υπήρχαν πολλά αγάλματα.(58)
Στην κορυφή μετά τις κερκίδες κατασκευάστηκε το 35-36μΧ μικρός ναός της Δήμητρας (Ceres Augusta ) (101)

Σε ένα χιλιόμετρο από την πόλη είναι το αμφιθέατρο των 16000 θεατών σκαμμένο είτε σε φυσικό κοίλωμα είτε σε παλιό λατομείο. Τελείωσε το 56μΧ και ήταν αφιερωμένο στον Νέρωνα. Η αρένα του έχει δύο πύλες, η μία ήταν η Πύλη της Ζωής γιατί από εκεί έμπαιναν οι μονομάχοι ζωντανοί και η Δυτική ήταν η Πύλη του Θανάτου απ΄ όπου έβγαιναν οι πεθαμένοι.

Το αμφιθέατρο προς την μεριά της θάλασσας επικοινωνούσε μέσω μιας πύλης(104) με τον ιππόδρομο ,100 χ 400 μ ,όπου γίνονταν αρματοδρομίες.(105)
Πολλά από τα αγάλματα και τα ψηφιδωτά της Lepta Magna εκτός από το τοπικό μουσείο είναι στο μουσείο της Τρίπολης.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

1.-LIΒΥΗ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

2.-Η ΛΙΒΥΗ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΤΡΙΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ

 ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

4.-Η ΣΑΜΠΡΑΘΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ

5.-ΓΚΑΝΤΑΜΕΣ, ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

6.-ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ,ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΗΝΑΪΚΗΣ
7.- ΟΛΒΙΑ - Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
8-ΚΥΡΗΝΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

9-  ΚΥΡΗΝΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ -β΄ μέρος

Η ΛΙΒΥΗ ΣΗΜΕΡΑ