ΠΩΣ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ.

Η φωτογραφία από το μπλογκ ΣΧΟΛΙΑΖΩ του κ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΡΔΑΚΑ
.

Όταν ξεκίνησε η τελευταία πυρκαγιά μάζεψα μερικά αποσπάσματα από παλαιότερα ποστ που είχα δημοσιεύσει σε προηγούμενες φωτιές στα οποία κατά βάση μεταφέρω εκτός από την προσωπική μου εμπειρία την εμπειρία και τις απόψεις επιστημόνων που έχουν ουσιαστική γνώση του θέματος.
Αυτό που γενικότερα ήθελα να τονίσω, είναι ότι στην Ελλάδα είναι από παλιά πολύ διαδεδομένη η αντίληψη ότι όλα γίνονται από κάποιους με κάποιο σκοπό.
Έτσι και με τις φωτιές.
Η απλουστευτική αυτή αντίληψη ότι πάντα κάποιοι σπεκουλαδόροι της γης κρύβονται πίσω από τις φωτιές υφίσταται και ως πολιτική θέση με αποτέλεσμα να αθωώνει τελικά όλους τους υπόλοιπους
Αυτό ακριβώς δήλωσε η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, όταν βρέθηκε στις περιοχές που κάηκαν από τη φωτιά. «Όταν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο και κερδοσκοπία γης, η ίδια η πολιτική προστασία, όσο οργανωμένη και να είναι, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα»
Αλλά να αποδίδουμε πάντα τις πυρκαγιές σε εμπρηστές και να καθαρίζουμε όλοι οι άλλοι και το δημόσιο, από τις ευθύνες μας είναι η απλή λύση.
Αλλά ας δούμε τα διαπιστωμένα αίτια μερικών από τις πρόσφατες πυρκαγιές.
1981 - Κοκκιναράς Κηφισιάς 6.000 στρέμματα πρασίνου. Κάηκε ολοσχερώς η βόρεια πλευρά της Πεντέλης. Το μέτωπο πέρασε το Μαρούσι και έφτασε μέχρι το κτήμα Συγγρού. Ορισμένοι αυτόπτες έλεγαν ότι η φωτιά ξεκίνησε από στύλο της ΔΕΗ και εξαπλώθηκε εξαιτίας των ανέμων.
1992 - Αυλώνας Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τον σκουπιδότοπο του Αυλώνα.Φωτιές κατακαίνε και τη Μαλακάσα, τα Κιούρκα, περιοχές κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, το Καπανδρίτι, το Γραμματικό, τον Κάλαμο, και τον Ωρωπό.
1993 - Αγιος Στέφανος Ένα στρατιωτικό ελικόπτερο που κατέπεσε ήταν η αιτία της πυρκαγιάς που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα. Η φωτιά ξεκίνησε από τον Άγιο Στέφανο, αλλά πολύ γρήγορα λαμπάδιασαν ακόμα το Σούνιο, ο Μαραθώνας, η Σταμάτα, ο Διόνυσος, η Μάνδρα Αττικής και η Παλλήνη.
1995 - Πεντέλη Οι φλόγες ξεκίνησαν από χωράφι κοντά στον Αγιο Πέτρο, το οποίο ήταν πολύ κοντά σε γραμμή υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Και φυσικά την ημέρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά, στην περιοχή έπνεαν εντονότατοι άνεμοι. Πικέρμι, Παλλήνη, Ντράφι, Ανθούσα και Πεντέλη παραδόθηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες. Ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο ώς το Γερμανικό Νεκροταφείο. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες η Πεντέλη καιγόταν. ενώ έγιναν στάχτη πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους. Η πύρινη καταστροφή έφτασε στο Ντράφι, την Καλλιτεχνούπολη και τον Νέο Βουτζά.
2007 - Πάρνηθα περισσότερα από 50.000 στρέμματα .Όλες οι ενδείξεις και μαρτυρίες κλίνουν προς την άποψη ότι η φωτιά άρχισε από σπινθήρες πυλώνων ηλεκτρικού της Δ.Ε.Η. Η μαρτυρία της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ για το πώς ξεκίνησε η πυρκαγιά της Πάρνηθας επιβεβαιώνει ακριβώς τα παραπάνω.
Η εντύπωση δε πολλών ότι η φωτιά που βλέπουν μπροστά στα μάτια τους είναι εμπρησμός λόγω των πολλαπλών εστιών που πράγματι βλέπουν, επεξήγεται πλήρως στο ποστ πως δημιουργείται άμα διαβάσει κανείς τα λινκ που παραπέμπω.
Σαφώς βέβαια και μερικές πυρκαγιές οφείλονται σε εμπρησμούς με σκοπό την οικοπεδοποίηση των καμένων.
Όμως, σύμφωνα με την τα στοιχεία της Δασικής Υπηρεσίας για τα αίτια των δασικών πυρκαγιών της περιόδου 2000-2008, το μεγαλύτερο ποσοστό των πυρκαγιών προκαλούνται από διάφορες γεωργικές δραστηριότητες (22%).
Οι πυρκαγιές που προκαλούνται από τους εκδρομείς / ταξιδιώτες ακολουθούν με ποσοστό 14%.
Οι πυρκαγιές με άγνωστα αίτια κατέχουν το ίδιο ποσοστό (15%) στο σύνολο των δασικών πυρκαγιών της περιόδου.
Οι πυρκαγιές που προκλήθηκαν από κακόβουλες ενέργειες κατέχουν ένα σημαντικό ποσοστό (14%).
Ακολουθούν διάφορες άλλες αιτίες πρόκλησης δασικών πυρκαγιών σε μικρότερα ποσοστά όπως, το κάψιμο σκυβάλων, διάφορες στρατιωτικές δραστηριότητες, δραστηριότητες σε εξοχικές κατοικίες, δραστηριότητες κυνηγών και το βραχυκύκλωμα καλωδίων υψηλής τάσης.
Tο ποσοστό των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από κεραυνούς ανέρχεται στο 11% επί του συνόλου των δασικών πυρκαγιών της περιόδου.
Αυτό λοιπόν που θα πρέπει όμως να γίνει κατανοητό από όλους είναι ότι είτε από εμπρηστές είτε από άλλες αιτίες οι πυρκαγιές είναι και θα είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα τους θερινούς μήνες στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες όπως πχ οι τεράστιες πυρκαγιές σήμερα στην Καλιφόρνια αλλά ακόμα και στην Αυστραλία λόγω του ζεστού χειμώνα.
ΟΥΣΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΕΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.
Σχετικά με την πρόληψη μπορεί να διαβάσει κανείς τις πρακτικές προτάσεις που είχε στείλει ο Δήμαρχος Πεντέλης από τον περασμένο Μάρτιο στον Μαρκογιαννάκη και τον Παυλόπουλο οι οποίοι προφανώς τις έλαβαν υπ΄ όψιν τους για να τις εφαρμόσουν μελλοντικώς όταν θα καταφέρουν να επανιδρύσουν το καμένο κράτος !
Βέβαια ενώ δεν κάνουν τίποτα για την πρόληψη των πυρκαγιών είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα δούμε λόγω προεκλογικού κλίματος να αποζημιώσουν ακόμα και τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων μέσα στα δάση, που έχουν κριθεί κατεδαφιστέα
Έτσι θα πάρουν με το μέρος τους όχι μόνο αυτούς τους ιδιοκτήτες αλλά και όλο το διεσπαρμένο και πολυπληθές σε όλη την Ελλάδα σώμα των αυθαίρετων οικοπεδοφάγων εμπρηστών καταπατητών παλαιών και μελλοντικών .
Άλλωστε γι΄ αυτό φρόντισαν να ξεκινήσει το κτηματολόγιο από τα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, που κανένας δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία, αντί από τα δάση και τα χωράφια.
Αλλά τα αίτια και οι αίτιοι των πυρκαγιών έχουν αναλυθεί πλήρως από πολλούς οπότε είναι περιττή η εκτενέστερη αναφορά.
Σημασία λοιπόν έχει τι μπορούμε να κάνουμε από δω και πέρα για την προστασία και την ανάπλαση των καμένων περιαστικών μας δασών από την αυθαίρετη οικοδόμηση.
Σαν γνήσιος Νεοέλλην λοιπόν και εγώ, έχω να κάνω μερικές ουσιαστικές (αυτό πιστεύουν όλοι!), προτάσεις..
Αναστολή κάθε οικοδομικής αδείας για 1 έως 2 χρόνια στις εκτός σχεδίου περιαστικές περιοχές καμένες και μη μέχρι να γίνει πλήρης αεροφωτογράφηση τους και δημοσίευση των φωτογραφιών στο ιντερνετ με σήμανση των νομίμων ορίων οικοδόμησης μαζί με τον ταυτόχρονο καταρτισμό επιτέλους δασολογίου.
Επέκταση των ορίων των οικισμών ,όπου εκ των πραγμάτων υφίσταται πλέον από ετών πυκνή και συμπαγής δόμηση αυθαιρέτων, με ταυτόχρονη νομιμοποίηση τους .
Ανάπτυξη ξεχωριστής υπηρεσίας κατεδάφισης των αυθαιρέτων στα δάση και άμεση κατεδάφιση, μετά από τελεσίδικη απόφαση, όποιου νέου αυθαίρετου εμφανίζεται και δεν υπήρχε στις αεροφωτογραφίες. Η υπηρεσία αυτή υπαγόμενη στο υπουργείο Δικαιοσύνης ,να εποπτεύεται από εισαγγελέα με αποκλειστικό καθήκον την εκτέλεση των δικαστικών αυτών αποφάσεων.
Στις περιοχές που μετά επανειλημμένες πυρκαγιές δεν είναι πλέον εφικτή η φυσική αναδάσωση να προαχθεί ένας ιδιαίτερα πρωτότυπος τρόπος αναδάσωσης που είδα με ευχάριστη έκπληξη στην Χίο στον δρόμο που πηγαίνει στην Βολισσό.

Σε ένα ορεινό τελείως σεληνιακό τοπίο βλέπει κανείς ένα πλήθος από διάσπαρτες περιφραγμένες περιοχές με πυκνή βλάστηση, που είναι κατασκευασμένες από ιδιώτες ,με την βοήθεια προφανώς της Φιλοδασικής Εταιρείας της Χίου και είναι αφιερωμένες στην μνήμη κάποιου δικού τους ανθρώπου.
Νομίζω ότι αντί για ανούσια μνημόσυνα και τερατώδη μνήματα στα νεκροταφεία ,η εικόνα που βλέπετε στην φωτογραφία πραγματοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το αιωνία τους η μνήμη.
Τέλος οργάνωση σε ομάδες και ενημέρωση από τους Δήμους που βρίσκονται κοντά σε δασικές περιοχές των πολιτών τους, για το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση πυρκαγιάς με ταυτόχρονη σύνδεση τους με τους αρμόδιους για την πυροπροστασία.

ΔΙΔΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ

.
.
Μόλις έλαβα το παρακάτω e-mail και ενώ είχα προγραμματίσει να δημοσιεύσω ένα ποστ με θέμα ΘΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ Η ΘΑ ΜΕΤΑΛΑΒΟΥΝ ; θεώρησα ότι το πρόβλημα που θέτει το e-mail είναι αμέσου προτεραιότητας και πρέπει να δοθεί πάραυτα μια αξιοπρεπής λύση.
Δυστυχώς καθαρά προσωπικοί λόγοι που έχουν να κάνουν με την σύζυγο μου δεν μου επιτρέπουν να αναλάβω, παρά την διακαή επιθυμία μου, την επίλυση του καθαρά ανθρωπιστικού αυτού προβλήματος.
Σας παραθέτω το e-mail όπως ακριβώς το έλαβα και κατά τον ίδιο τρόπο μπορείτε να το προωθήσετε και εσείς..
.
Αγαπητοί φίλοι,
.
Η σύζυγος ενός φίλου συμμετέχει σε μια ομάδα που βρίσκει οικογένειες για ορφανά του πολέμου από το Κόσοβο.
.
Μας ενημέρωσε ότι υπάρχει η περίπτωση δύο ορφανών από το Kovic και μας ζήτησε να προωθήσουμε αυτό το μήνυμα σε όσους γνωρίζουμε.
.
Ζητείται λοιπόν οικογένεια ή/και εργένης που έχει σπίτι και είναι διατεθειμένος/ή να υιοθετήσει/φιλοξενήσει τα δίδυμα για κάποιο χρονικό διάστημα.
.
Κάθε κατάλυμα είναι αποδεκτό για αυτά τα παιδιά που δεν έχουν κανένα λόγο να επιστρέψουν στο Κόσοβο (ούτε σπίτι, ούτε οικογένεια) και στερούνται όλων των βασικών για εμάς ανέσεων (ρούχα, παπούτσια, τρόφιμα κλπ.)
.
Γνωρίζοντας ότι είναι σαφώς πιό δύσκολο να βρεθεί σπίτι για δύο από ότι για ένα, εάν δεν μπορείτε να βοηθήσετε οι ίδιοι, προωθήστε αυτό το email σε όσο κόσμο γνωρίζετε και ίσως να είναι σε θέση να βοηθήσει.
.
Σας στέλνω και μια φωτογραφία των διδύμων

.

. .

.................................ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ !!

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Μετά την μαυρίλα που άφησε η πυρκαγιά τόσο στα δάση όσο και στην ψυχή μας δεν ήθελα πια να ασχοληθώ άλλο με τις φωτιές και όλο αυτό το μπλά μπλά που γίνεται πάντα εκ των υστέρων με πρωτεργάτες τους παντογνώστες δημοσιογράφους ειδικούς ανάλογα με την επικαιρότητα ,στις φωτιές, τα εμβόλια ή τους σεισμούς ,να αναλύουν με ύφος για το ποιος φταίει, πως κάηκαν τα σπίτια και τα δάση, τι έπρεπε να γίνει, για τους ηρωικούς πυροσβέστες, τους ανίκανους διοικούντες και όλη την σχετική φιλολογία των ημερών.
Θυμήθηκα λοιπόν ότι πρόσφατα, στις 12 Αυγούστου, διάβασα το παρακάτω, σχετικά αισιόδοξο άρθρο του ομότιμου καθηγητή της πολιτικής δικονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών Κώστα Μπέη.
Είναι από τα κείμενα αυτά που διαβάζοντας τα έχεις την αίσθηση ότι κάποιος άλλος έχει διαβάσει την σκέψη σου και την έχει διατυπώσει με τόση σαφήνεια και απλότητα που ποτέ ο ίδιος δεν θα μπορούσες να την συγκεκριμενοποιήσεις και να την εκφράσεις καλύτερα.
Είχα σκοπό να δημοσιεύσω το απόσπασμα από το άρθρο με τα μπλέ γράμματα στο οποίο και αναφέρομαι , αλλά μετά την έκταση που πήρε η ιστορία με τον Περικλή Κοροβέση αναδημοσιεύω ολόκληρο το άρθρο για να γίνει καλύτερα κατανοητό γιατί ο Κοροβέσης έγραψε αυτά που έγραψε.

Αυγουστιάτικη ραστώνη Του ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗ

Μήνας διακοπών ο Αύγουστος. Όχι για όλους. Όμως για πάρα πολλές οικογένειες. Στην εξοχή απολαμβάνουμε τη χαλάρωση, που τόσο έχουμε ανάγκη για να ξαναγεμίσουν οι άδειες πια μπαταρίες μας, καθώς ξεχνάμε και ξεχνιόμαστε.
Έτσι την έπαθα κι εγώ. Φιλικό τηλεφώνημα, που με βρήκε στην εξοχή, μου επέστησε την προσοχή στο ότι το κείμενο της προηγούμενης συνεργασίας μου σε τούτη εδώ τη φιλόξενη στήλη, πριν από δύο εβδομάδες, είχε πέσει θύμα σύγχυσης: δεν ήταν ο Βίκτωρ Νέτας, αλλ' ο Γιώργος Βότσης (διαπρεπείς και ευπρεπείς -και οι δύο- δημοσιογράφοι) που είχε φέρει στη δημοσιότητα τη δυστυχώς, καθώς φαίνεται, ακριβή πληροφορία ότι, το 1989, επί οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, το υπουργικό συμβούλιο είχε αποφασίσει να κηρύξει άγονο έναν εκκρεμή δημόσιο διεθνή διαγωνισμό για προμήθεια τηλεπικοινωνιακών εγκαταστάσεων, όμως αυτήν την κυβερνητική απόφαση, από κοινού, είχαν ανατρέψει από το παρασκήνιο οι κατονομαζόμενοι αρχηγοί των τριών τότε συνεργαζόμενων κομμάτων, αφού στο μεταξύ (οι άθλιοι!) είχαν εισπράξει πέντε δισεκατομμύρια δραχμές από την προμηθεύτρια εταιρεία για... τις ανάγκες των κομμάτων τους! Οχι! Διάψευση δεν υπήρξε από κανέναν. Η σιωπή σκεπάζει τις ακαθαρσίες, όπως οι γάτες με χώμα σκεπάζουν τις δικές τους. Ακουσα, μ' αυτήν την ευκαιρία, και άλλες παρόμοιες ιστορίες για αγρίους. Φυσικά, δίχως καμιά χαραμάδα ελπίδας, να πρόκειται τάχα για αδέσποτες και κακόβουλες φήμες.
Μελαγχόλησα, λοιπόν. Αλλ' η μελαγχολία και η αθυμία δεν ταιριάζουν στην αυγουστιάτικη εξοχή και στις χάρες της. Αυθόρμητη, η συνείδησή μου αντέδρασε. Και με πειθανάγκασε να μη χαλάσω την ωραία χαλαρή ατμόσφαιρα της εξοχής. Πολύ περισσότερο, καθώς, στην ηλικία μου, μπορώ να κάνω αξιόπιστες συγκρίσεις με το παρελθόν. Κι αυτές οι συγκρίσεις με πειθαναγκάζουν στην παραδοχή ότι ο τόπος μας (και μαζί μ' εκείνον, κι εμείς, σε σύγκριση με τα περασμένα χρόνια, δεν κατρακυλάμε στο χειρότερο. Έχουμε βιώσει χειρότερες καταστάσεις.
Θυμάμαι τις πρώτες διακοπές, που ως νέος δικηγόρος είχα αποτολμήσει με τη γυναίκα μου και το μοναδικό τότε μικρό παιδί μας, πριν από 45 χρόνια. Με το λεωφορείο είχαμε ταλαιπωρηθεί επί ατέλειωτες ώρες, ώσπου να φτάσουμε στον Βόλο. Από εκεί, αμέσως μετά, με άλλο λεωφορείο, για τον Αϊ Γιάννη, στις αιγαιοπελαγίτικες ακτές του Πηλίου. Φρίκη ταλαιπωρίας οι διαδρομές. Αλλ' αμέσως μετά, πολλές και οι χαρές, μέσα στην αυγουστιάτικη ραστώνη των διακοπών. Τώρα, ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν διαθέτουν δικό τους μεταφορικό μέσο. Ασφαλώς πολλοί, κατάχρεοι στις τράπεζες. Οπωσδήποτε, όμως, φαίνεται πως τα βγάζουν πέρα. Κάποιοι (και καθόλου λίγοι) διαθέτουν ακόμη και φουσκωτό για εξορμήσεις στα νησιά. Δεν είναι ευκαταφρόνητος μήτε ο αριθμός εκείνων που απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε ιδιόκτητο εξοχικό. Δείγμα τού ότι ο τόπος πήγε στο καλύτερο. Φυσικά, αφού προηγουμένως πολλά και ωραία δάση παραδόθηκαν στις φωτιές και στη συνακόλουθη ραγδαία οικοδόμηση. Όμως, δίχως καμιά δική μου διάθεση νομιμοποίησης αυτών των επιδρομών, η αλήθεια είναι πως πολλές κατάξερες πλαγιές, μετά την οικοδόμησή τους, γέμισαν με καταπράσινους κήπους. Δεν υψώθηκε μόνο τσιμέντο. Ασφαλώς, όλ' αυτά μπορούσαν και θα έπρεπε να είχαν γίνει προγραμματισμένα. Όπως γίνεται στις προηγμένες χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Αλλ' ακόμη και άναρχα ή βάναυσα, απολαμβάνουμε την ευλογία τού ότι, πάνω από πενήντα χρόνια, βιώνουμε συνθήκες εξωτερικής ειρήνης. Συνθήκες που ούτε στα πιο τολμηρά όνειρά τους δεν θα τολμούσαν να φανταστούν οι γονείς και οι παππούδες της δικής μου γενιάς. Μ' αυτήν την παραδοχή, νιώθω κάποια συστολή, ακόμη και συναισθήματα ντροπής, όταν δυσφορώ για τα πολλά που βλέπω γύρω μου, τα παράνομα, τα ανήθικα, τα προπετή και ατιμώρητα. Νιώθω πως δεν νομιμοποιούμαι να δυσφορώ, όταν έχω εναργείς τις αναμνήσεις από τις θυσίες και τις πικρίες των γονιών μου και των δικών τους γονιών.
Σκέψεις και αυτοκριτική μέσα στη ραθυμία της αυγουστιάτικης χαλάρωσης... Συντροφιά με υψηλού επιπέδου στοχαστικά βιβλία, που προσφέρουν τεκμηριωμένες γνώσεις και ερεθίσματα για προβληματισμό και ενδοσκόπηση. Μπροστά μου, μια αγκαλιά από τον καταγάλανο ουρανό, πάνω απ' τα νερά του Σαρωνικού. Ηλιοβασιλέματα, λουσμένα σε όλες τις αποχρώσεις από τις ανταύγειες του χρυσού και του κόκκινου, καθώς ο ήλιος έχει ήδη δύσει. Αυθόρμητα έρχονται στον νου μου οι στίχοι του Σοφοκλή: «ακτίς αελίου φωτός, άσβεστον φάος»! Με τον ουρανό, νύχτα και μέρα, Απολλώνιο.
Έχω επίγνωση του ότι αυτές οι χαρές είναι παροδικά παιχνιδίσματα της αυγουστιάτικης μαγείας.
Έχω επίγνωση του ότι, σύντομα, μας περιμένουν δύσκολα προβλήματα, άγρια πάθη ευέξαπτων και αστόχαστων θορυβοποιών.
Έχω επίγνωση του ότι σπάνια ο τόπος μας έχει την ευλογία φρόνιμων, δραστικών και αδιάφθορων ηγετών.
Έχω την αναπόδεικτη αίσθηση ότι ο τόπος υποφέρει πολύ περισσότερο από τα λόγια τα μεγάλα και τ' απατηλά, παρά από τα καθόλου ευκαταφρόνητα προβλήματά του. Τι να κάνουμε; «Έλληνες αεί παίδες», διηγείται ο Πλάτων πως είχαν πει οι ιερείς της Αιγύπτου στον Σόλωνα. Αυτό είναι το δικό μας γονιδίωμα. Ευέξαπτο, άτσαλο και αρπακτικό. Σταθερά καταστροφικό. Άκουσα στην εξοχή, κατάπληκτος, τη θριαμβευτική κραυγή από τετράχρονο παιδάκι: «το σκότωσα το μυρμηγκάκι!». Ίσως αργότερα να ηδονίζεται εξίσου, καθώς θ' ασχημονεί, μουντζουρώνοντας τα κατάλευκα μάρμαρα της Ακαδημίας Αθηνών -μοναδικού κάλλους ιερό ναό του πνεύματος- καθώς και τις προτομές των μεγάλων του λόγου και της τέχνης, της δικής μας εποχής, στον κήπο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων.
Κρύος ιδρώτας με περιέλουσε, όταν άκουσα φίλο να βγάζει τον καημό της καρδιάς του για την ακυβερνησία του τόπου μας, και ιδίως για την απρόσφορη επικάλυψη της εκτεταμένης διάλυσης με ψιμύθια απατηλής νομιμοφάνειας. «Δυστυχώς», μας είπε, «ανήκουμε ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Και έτσι δεν υπάρχει περιθώριο για πραξικοπηματική ανατροπή...».
Έτσι γινόταν άλλοτε! Το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '20, σχεδόν όλη η δεκαετία του '30. Η Κατοχή και οι εμφύλιοι πόλεμοι, όλο το '40. Η κατ' επίφαση κοινοβουλευτική περίοδος των Ανακτόρων του '50 και του '60, οι δύο χούντες και η τελική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.
Μόλις τριάντα πέντε χρόνια αριθμεί η ομαλή ροή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, με την αναξιοπιστία και τη διαφθορά των ανθρώπων που το στελεχώνουν.
Θυμάμαι τον καθηγητή μας των Αρχαίων Ελληνικών, που επανειλημμένα μας τόνιζε στο Γυμνάσιο: «προτιμοτέρα πλάνη ειρηνεύουσα, παρά αλήθεια αιμάσσουσα!».
Να το θυμόμαστε, όταν θα επιστρέψουμε από τις εξοχές και τη ραστώνη του Αυγούστου!

Η ιστοσελίδα του :www.kostasbeys.gr

ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ.

Ότι είπα φέτος ότι δεν θα ασχοληθώ με τις πυρκαγιές, το θέαμα που αντίκρισα πριν λίγη ώρα κατεβαίνοντας από τον Άγιο Κωνσταντίνο προς το Λαύριο με συγκλόνισε.
Από τόσα χιλιόμετρα μακριά ήταν ορατό το εκτεταμένο μέτωπο της φωτιάς που προφανώς επεκτείνεται σε έκταση χιλιομέτρων.
Επειδή αύριο θα ακουστούν πολλές ανοησίες για το πώς, ποιοι και γιατί έγινε αυτή η φωτιά θα σας μεταφέρω εδώ μερικά αποσπάσματα από παλιότερα σχετικά με αυτό το θέμα ποστ μου.
Έγραφα στις 29 Ιουνίου 2007 :
Κάθε χρόνο έχουμε το ίδιο σενάριο και κανένας δεν αποφασίζει να οργανώσει την αντιπυρική προστασία της χώρας.Αλλά εκτός των άλλων είναι και πολλές φορές η ανεπάρκεια εκπαίδευσης των πυροσβεστών αιτία για την εξάπλωση μιας πυρκαγιάς.
Βέβαια και οι απλοί πολίτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών.
Εκτός από τα γαϊδούρια που πετάνε τα τσιγάρα τους από τα παράθυρα των αυτοκινήτων πάντα ήμουνα περίεργος οι καπνιστές οδηγοί σε όλα αυτά τα μηχανάκια, που πετάνε τα τσιγάρα τους;Προφανώς στ μεγάλο τασάκι του δρόμου.
Έχει τύχει λοιπόν πριν από χρόνια να παρακολουθήσω την εξέλιξη μιας πυρκαγιάς από την αρχή μέχρι το τέλος της .Βρισκόμουνα στην νέα Εθνική οδό πάνω από τα Ίσθμια στο σημείο που Παλαιά και νέα βρίσκονται παράλληλα , όταν μπροστά μου η τέντα ενός φορτηγού έπιασε φωτιά .Κατά πάσα πιθανότητα ο οδηγός του φορτηγού είχε πετάξει από το παράθυρο τη γόπα του και αυτή σκάλωσε αναμμένη στη τέντα.
Μόλις το πήρε χαμπάρι σταμάτησε, αλλά ή φωτιά έκαψε τα σχοινιά που ήταν δεμένη η τέντα και ο αέρας την πέταξε πάνω από τον δρόμο προς τις γραμμές του τραίνου.Τα πεύκα εκεί φούντωσαν και βέβαια αυτό δεν σταμάτησε ένα τραίνο που πέρασε εκείνες τις ώρες μέσα από την φωτιά απλά σφυρίζοντας!Με μία αλλαγή του αέρα η φωτιά κατάφερε και πέρασε όλο το φάρδος και των δύο εθνικών οδών και άρχισε να κατεβαίνει προς τον οικισμό των Ισθμίων.
Κάπου εκεί φάνηκε το πρώτο αυτοκίνητο της Πυροσβεστικής από την Κόρινθο.
Με άνεση οι πυροσβέστες άρχισαν να ξετυλίγουν τις μάνικες και αν δεν είμαστε όλοι εμείς που είχαμε σταματήσει εκεί να βοηθάμε στο κουβάλημα τους, ακόμα θα τις ξετύλιγαν.
Επειδή η φωτιά είχε φτάσει στα πρώτα σπίτια των Ισθμίων κατέβηκα μαζί και με άλλους, να βοηθήσουμε να μην καεί κανένα σπίτι με κανένα άνθρωπο μέσα έτσι στα καλά καθούμενα.Εκεί ήταν και ένας χωροφύλακας που έκοβε βόλτες μελετώντας εμβριθώς την κατάσταση και μην κάνοντας απολύτως τίποτα επιβεβαιώνοντας την σχέση οργάνου και μπουζουκιού !
Εν τω μεταξύ ή ΔΕΗ είχε κόψει το ρεύμα και προφανώς έτσι το πιεστικό που έδινε νερό στον οικισμό δεν λειτουργούσε, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να βλέπουν την φωτιά να φτάνει στον φράκτη τους και να μην έχουν νερό στη μάνικα να ρίξουν!
Απλά εμείς που είχαμε βρεθεί εκεί με κλαδιά προσπαθούσαμε να σβήσουμε ότι μπορούσαμε.
Όλα αυτά σε περιοχή κοντά σε μεγάλη πόλη και εύκολη πρόσβαση με ασφαλτοστρωμένους δρόμους των πυροσβεστικών οχημάτων.
Θέλετε να μάθετε και την συνέχεια;
Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται ότι σε κάποιες φωτιές ο τότε πρωθυπουργός Ράλλης είχε πει, τρώγοντας το ρο , ότι η φωτιά επεκτείνεται εύκολα γιατί πετάγονται μακριά οι «κουκουνάγες».
Το ΠΟΝΤΙΚΙ τότε τον είχε γελοιοποιήσει με τις «κουκουνάγες» αλλά τελικά ο Ράλλης είχε δίκιο.
Η φωτιά πέρασε τον Ισθμό και άρχισε να καίει απέναντι από την μεριά της Πελοποννήσου!Εκεί ευτυχώς από ένα στρατόπεδο έφεραν κάτι μηχανήματα και άνοιξαν αντιπυρικές ζώνες στα πεύκα και έτσι σταμάτησε μετά από ώρες αυτή η φωτιά.
Η εξέλιξη αυτής της πυρκαγιάς ,που κατάφερε να περάσει τον Ισθμό με τις «κουκουνάγες», με έχει κάνει πολύ επιφυλακτικό να πιστέψω ότι όταν αναφέρονται πολλαπλές εστίες πυρκαγιάς πρόκειται πάντα για πιθανό εμπρησμό.
Είναι χαρακτηριστική ή δήλωση που έκανε στις εφημερίδες ο υπεύθυνος του κέντρου που είναι στο ναό του Σουνίου όταν είχε πιάσει μια φωτιά πριν το Λαύριο.
«Βλέπαμε την φωτιά χιλιόμετρα μακριά και δεν καταλάβαμε πότε ήρθε ξαφνικά δίπλα μας»

Τον ίδιο χρόνο στις 25 Αυγούστου έγραφα:
Άσχετοι άνθρωποι μιλάνε και έχουν γνώμη για τα πάντα, κάτοικοι λένε ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του, χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο πρόληψης αλλά και αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης , πυροσβεστική με κακή εκπαίδευση, ανεπαρκή εξοπλισμό, οχήματα χωρίς νερό, οδηγοί που δεν ξέρουν την περιοχή που πρέπει να κινηθούν ,χωρίς αντιπυρικές ζώνες, χωρίς δασικούς δρόμους, με ανεξέλεγκτες χωματερές , νομάρχες, δήμαρχοι ,αντιδήμαρχοι αντί να φροντίζουν για την περιοχή τους να περιμένουν να μιλήσουν στα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, αρχές που δεν ξέρουν τι να κάνουν και πώς να κινηθούν, κάτοικοι που δεν έχουν φροντίσει να κόψουν ούτε ένα χορτάρι έξω από το σπίτι τους, και όλοι να περιμένουν από τα αεροπλάνα την σωτηρία.
Δεν μπορώ να ξέρω πόσες από τις φωτιές αυτές είναι εμπρησμός και πόσες όχι.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι περισσότερες δεν είναι, και ο εμπρησμός είναι μια βολική δικαιολογία για να καλύψουν όλοι τις ευθύνες τους.
Και όταν λέω όλοι δεν είναι μόνο η πολιτεία που ευθύνεται αλλά και αυτοί που κατοικούν σε περιοχές με δέντρα.Κανένας δήμος δεν καθαρίζει τίποτα από τα ξερά πλάι στους δρόμους ,αλλά ούτε και οι ίδιοι οι κάτοικοι τα ξερά χόρτα της αυλής τους.
Απλά θα επαναλάβω αυτό που έλεγε ο καθηγητής Μάργαρης πριν λίγες μέρες.
Οι κουκουνάρες από τα πεύκα πετάγονται σε 3πλάσια απόσταση από το ύψος του δέντρου, δηλ από ένα δέντρο 8 μέτρων θα πεταχτούν 24 μέτρα μακριά !
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πως εξαπλώνεται ραγδαία μια φωτιά ιδίως σε πευκοδάση όταν φυσάει και αέρας, με αποτέλεσμα να έχουν πολλοί την εικόνα πολλαπλών ταυτόχρονων εστιών .
Στις διάφορες ανοησίες που λέγονταν τότε περί γενικευμένου σχεδίου δημοσίευσα την επόμενη μέρα φωτογραφία της ΝΑΣΑ με τις φωτιές σε όλη την Βαλκανική και την Ιταλία που τα έλεγε όλα.
Στις 29 Αυγούστου δημοσίευσα την Επιστολή διαμαρτυρίας ενός «άγνωστου εμπρηστή» του δημοσιογράφου Νίκου Νικητίδη που είχε δημοσιευθεί το 1993 στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Επί καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας το 1974 - 1975 καίγαμε τα δάση με την ιδιότητα του "πράκτορα των Τούρκων".
Το 1978 βάζαμε μπουρλότο στην Πεντέλη, από το Μάτι ως την Νταού και το Πικέρμι, ως "χουντικοί βομβιστές".
Επί ραλλικής Νέας Δημοκρατίας το 1981 ανάβαμε φωτιές από Πεντέλη έως Μαρούσι και καίγαμε 3 ανθρώπους (ο ένας ήταν Αυστριακός τουρίστας) ως "βασιλοχουντικοί".
Επί ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ το 1987 καίγαμε 120.000 στρέμματα στην Ρόδο, 2 ανθρώπους στην Υδρα και πάνω από 1.000.000 στρέμματα σ΄όλη την Ελλάδα ως "τεταρτοαυγουστιανοί".
Και επί μητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας καίμε φέτος 12 ανθρώπους στην Ικαρία και δεκάδες αυθαίρετα στο Σούνιο και στο Ντράφι ως "οργανωτές σχεδίων ανωμαλίας".
Ομολογεί δε και ποιους είχε ως συνεργούς.
Συνεργάτες στο εμπρηστικό - κοινωνικό μας έργο έχουμε:
Την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τους ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους που διατηρεί σε δασικές εκτάσεις. Τα σκουπίδια αυταναφλέγονται και η φωτιά μεταδίδεται εύκολα στο δάσος, όπως έχει γίνει στην Λούτσα, στο Μαρκόπουλο Ωρωπού, στην Αυλώνα (3 φορές) στην Βάρη...
Την ΔΕΗ, που περνάει τα καλώδια της από τα δάση χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Οι άνεμοι σπάνε τα καλώδια και οι σπινθήρες που δημιουργούνται δεν χρειάζονται τους εμπρηστές για να προκαλέσουν πυρκαγιά.
(Η μαρτυρία της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ για το πώς ξεκίνησε η πυρκαγιά της Πάρνηθας επιβεβαιώνει ακριβώς τα παραπάνω)
Τον ΟΣΕ, που δεν καθαρίζει τα ξερόχορτα κατά μήκος των γραμμών κι έχει τις ίδιες συνέπειες με την ΔΕΗ.
Το υπουργείο Γεωργίας, που δεν καθαρίζει τα ευπαθή σημεία των δασών από την καύσιμη ύλη (ξερόχορτα, πευκοβελόνες, κλπ) που συσσωρεύεται κατά χιλιάδες τόνους το καλοκαίρι κι αποτελεί το προσάναμμα για κάθε φωτιά.
Τους Ελληνες πολίτες, που πετάνε στα δάση σκουπίδια, καμένα ορυκτέλαια (65.000 τόνους κάθε χρόνο) και χιλιάδες άλλα αντικείμενα που αποτελούν αιτίες πυρκαγιών.
Τα στουπιά, τα γκαζάκια, τους "μηχανισμούς" και τα "συγκλονιστικά στοιχεία" που παρουσιάζουν οι δαιμόνιοι τηλεοπτικοί ρεπόρτερ στα κανάλια, δεν τα βάζουμε εμείς οι εμπρηστές. Τα βρίσκουμε εύκολα σε κάθε δάσος.
Και επιτελούμε άλλη μια κοινωνική υπηρεσία, καθ΄ ότι αποενοχοποιούμε κάθε Έλληνα που γεμίζει με μπουρλότα τα δάση.
Τον... θεό των ανέμων Αίολο, που με τα καλοκαιρινά μελτέμια εξαπλώνει και αναζωπυρώνει τις φωτιές με φοβερή ταχύτητα.
Μπορεί να μεταφέρει φλεγόμενα κουκουνάρια και κλαδιά σε μεγάλες αποστάσεις.
Ιδού ένα παράδειγμα από την... επαγγελματική μου πείρα, που κατέληξε σε... θαύμα.
Στην μεγάλη φωτιά του Αγίου Ορους το 1990, ένα θερμοδυναμικό ρεύμα (δες τον επόμενο "συνεργάτη" μου) πήρε ένα φλεγόμενο κλαδί πουρναριού το μετέφερε σε απόσταση 800 και σε ύψος 100 μέτρων, το πέρασε από μιά... πόρτα και το κάρφωσε στην ξύλινη οροφή του τελευταίου ορόφου της μονής Σίμωνος Πέτρας. Οι καλόγεροι έσβησαν την φωτιά αλλά διατηρούν την τρύπα στην οροφή για να θυμούνται το θαύμα της σωτηρίας τους.
Την... επιστήμη της Φυσικής, που δημιουργεί στην διάρκεια των πυρκαγιών θερμοδυναμικά ρεύματα και έντονους στροβιλισμούς με συνέπεια να επεκτείνεται η φωτιά σε δεκάδες σημεία και σε μεγάλες αποστάσεις.
Πρόκειται για τις "συγκλονιστικές μαρτυρίες" που παρουσιάζουν τα κανάλια, ότι μετά την αρχική πυρκαγιά εμφανίστηκαν πολλές εστίες και σε διαφορετικά σημεία.
Αυτό δεν είναι δικό μας έργο, των εμπρηστών. Αποτέλεσμα των νόμων της Φυσικής είναι.
Την τύχη, που δημιουργεί έκτακτα περιστατικά.
Όπως την πτώση ενός ελικοπτέρου προ ημερών στον Μαραθώνα.
Θα θυμάστε, κύριε διευθυντά, ότι οι ραδιοσταθμοί και τα κανάλια ενώ ανέφεραν στην αρχή την πτώση του ελικοπτέρου, στην συνέχεια μιλούσαν για εμπρησμό.
Δεν βάλαμε εμείς οι εμπρηστές αυτή την φωτιά,. Την είχαμε αναθέσει σ΄ έναν συνένοχό μας. Στην... τύχη!
Άσε που φαίνεται ότι δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι έχει και αφανείς συμμάχους, όπως αναφέρουν πηγές της Δασικής υπηρεσίας, που παρατήρησαν στις τωρινές φωτιές άγρια ζώα όπως αλεπούδες και λαγοί, να έχουν πιάσει φωτιά και να τρέχουν για να σωθούν. Ύστερα δε από λίγο εντόπιζαν εστίες φωτιάς σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων.
Μια απολύτως εμπεριστατωμένη μελέτη για το πώς από τις καύτρες η φωτιά μεταδίδεται χιλιόμετρα μακριά, η οποία καταρρίπτει πολλές από αερολογίες που λέγονται και γράφονται, έχει γράψει ο δρ δασολόγος-ερευνητής, ειδικός στις δασικές πυρκαϊές στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας, κ Γαβριήλ Ξανθόπουλος .( Υπουργείο Γεωργίας -Γενική Γραµµατεία Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος)
Αξίζει να την διαβάσει κανείς όλη.
Τέλος στο ίδιο ποστ υπάρχει ένας κατάλογος που δείχνει πως καυτός μήνας Αύγουστος είναι από το 1912 ο μήνας-εμπρηστής του έτους.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Η χθεσινή πυρκαγιά από ότι άκουσα νωρίς το απόγευμα ξεκίνησε από μια δυσπρόσιτη χαράδρα.
Όμως πάλι και σήμερα θα αρχίσουν οι διάφοροι άσχετοι να μιλάνε για οικοπεδοφάγους εμπρηστές.
Διαβάστε λοιπόν μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Νίκου Μάργαρη που είναι καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του «Νational Geographic»
Μεταξύ των άλλων γράφει:
Υπήρχαν οικοπεδοφάγοι στο Άγιον Όρος ή στον Υμηττό πάνω από το Μοναστήρι της Καισαριανής;
Στη Ρόδο που έχει Κτηματολόγιο ποτέ δεν σταμάτησαν οι πυρκαγιές Χώρια που υπάρχουν πυρκαγιές σε χώρες που έχουν Κτηματολόγια όπως η Γαλλία και η Ισπανία…
Η πραγματικότητα δε είναι ότι τα πευκοδάση έχουν ένα κύκλο ζωής περίπου ογδόντα ετών, θα καούν και μετά θα αναγεννηθούν από μόνα τους με την προϋπόθεση βέβαια ότι η καμένη περιοχή δεν θα βοσκηθεί, από γίδια.
Ένα επίσης ενδιαφέρον άρθρο του ίδιου για την πυρκαγιά της Πάρνηθας υπάρχει εδώ

ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΓΡΙΠΠΗΣ

Για τον Η1Ν1, ακόμα ένας ιεράρχης, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος , μετά τον Μεσογαίας , αποφαίνεται για το ενδεχόμενο μετάδοσής του μέσω της Θείας Κοινωνίας: «Κι αν ο Θεός, για να μας δοκιμάσει, επιτρέψει να προσβληθούμε από τον ιό της γρίπης μέσω της λαβίδος της Θείας Κοινωνίας, τότε τι; Θα μειωθεί η εμπιστοσύνη μας σε Αυτόν;»
Αλίμονο!
Ως βαπτισμένοι δούλοι του θεού θα πρέπει μάλλον να αινούμεν, ευλογούμεν και προσκυνούμεν τον Κύριον για την γρίπη που κολλήσαμε !
.Άλλωστε:
Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ' εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού να φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του.
Όμως το φάρμακο για κάθε νόσο βρέθηκε :
Tο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι το μόνο αντίδοτο για πάσα νόσο και πάσα ασθένεια (Ματθ. 4, 23).*
Γιατί:
Η Θεία Μετάληψη θωρακίζει τον άνθρωπο και αποτελεί το πιο καλό φάρμακο σωτηρίας. Είναι το καλύτερο «εμβόλιο» έναντι των δαιμονικών ιώσεων και επιδημιών που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα εξ αιτίας των άνομων ερευνών επιστημόνων αλλά και της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον τριαδικό Θεό.
Εκτός των άλλων , κατά τον μητροπολίτη Πειραιώς: ακυρώνεται και διαγράφεται δια της Θείας Μεταλήψεως το έργο του μιαρού Σατάν.
Ο ίδιος μάλιστα τα χώνει του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου για τις δηλώσεις του για τα κουταλάκια από ασήμι γιατί θεωρεί «εντελώς αδόκιμον και εσφαλμένη και ατυχή δήλωσιν που συνάπτει το γεγονός της Θείας Ευχαριστίας με την χρήσιν συγκεκριμένου μετάλλου σκευών».
Oπότε τώρα πια μετά τις γνωματεύσεις τόσων μητροπολιτών, νομίζω ότι η παραγγελία εκατομμυρίων εμβολίων είναι παντελώς άχρηστη και πολυέξοδη σε σύγκριση με την μετάληψη που είναι και τσάμπα. (Ε, καλά το τσάμπα είναι σχήμα λόγου, κάτι πρέπει να ρίξετε στο παγκάρι και τον δίσκο με τον προσήκοντα σεβασμό και διακριτικότητα που μόνο με την χαρτούρα επιτυγχάνεται, τα κέρματα ηχούν άσχημα )
Τώρα αν κολλήσετε γρίπη από μετάληψη που δεν θα έχει δράσει σαν εμβόλιο ,και τα τινάξετε ,μην στεναχωρείστε ,θα σας θάψουν με παπά ,ίσως και μητροπολίτη, αν οι συγγενείς σας δεν είναι τσιγκούνηδες.
Επίσης διάφοροι γνωστοί και φίλοι θα εκφωνήσουν και επικήδειο πάνω από τον τάφο σας .
Ελπίζω να ευχαριστηθείτε την σεμνή τελετή, βλέποντας την κηδεία σας από ψηλά, γιατί αφού την πάθατε από την μετάληψη προφανώς πιστεύετε στην μετά θάνατον ζωή, οπότε δεν θα πείτε σαν εκείνο τον άπιστο Σκαρίμπα που έγραφε για την κηδεία του:
Σαν θάρθει η ώρα να ,ανεπιστρεπτί ,επιστρέψω στην μάνα γή ,δύο πράγματα θα ναι της ταπεινότητας μου η κορυφαία ταπείνωση: που από την μία μεριά θε να με βάλουνε μ΄εκείνο το «συγχώρεσον τον ανάξιον δούλον σου»,εμ δούλος εμ και ανάξιος!
Κι απ΄ την άλλη οι στην κοινωνία του κατεστημένου τα πρώτα φέροντες ,έχουνε να κάνουνε καραγκιοζομπερτελίκια αυτοί.
Και εγώ τι να σου κάνω, πεθαμένος άνθρωπος;
.
*Προσέξτε την σεμνή μετάφραση του Ευαγγελικού …θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Στο Άγιο Όρος η μαλακία είναι μια ασθένεια που δεν την γνωρίζουν οι μοναχοί και γι΄ αυτό η λέξη είναι εξοβελισταία τόσο με την ευαγγελική της όσο και με την σημερινή της έννοια !

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

H γενιά μου μεγάλωσε μαζί του.
Η επόμενη γαλουχήθηκε με αυτόν από μας.
Ο Οδυσσέας είναι ένας μπόμπιρας 5 χρονών και επιστρέφοντας από το νηπιαγωγείο του πριν να κλείσει για τις διακοπές ,αφηγείται με έκπληξη στον παππού του:
Σήμερα ήρθε στο σχολείο ένα ς παππούς που ήξερε και μας τραγούδησε όλα τα τραγούδια μας!
Ο Σαββόπουλος είχε πάει και τραγούδησε στο σχολείο του εγγονού του!

Ο ξανθός άγγελος μάζευε καθημερινά τα πιάτα του πρωινού στο ξενοδοχείο.
Χαζεύαμε το όμορφο αυτό πλάσμα που έκανε με χάρη και χαμογελαστό την δουλειά του.
Μετά από καμιά εβδομάδα πιάσαμε την κουβέντα μαζί της ρωτώντας την βέβαια από πού είναι.
Ήταν από την Τσεχία.
Όπως την παρατηρούσαμε εμείς τόσες μέρες είχε κάνει και αυτή τις δικές της παρατηρήσεις.
-Είσαστε ή μόνη παρέα που κάθε πρωί μιλάτε μεταξύ σας, γελάτε, φωνάζετε και μερικές φωνές τσακώνεστε μεταξύ σας !
Οι περισσότεροι κάθονται και τρώνε αμίλητοι σαν νεκροί.
Πάλι είχαμε δώσει το στίγμα μας!

Ένας άλλος καστανός άγγελος με φουντωτό μαλλάκι, 4-5 ετών, έτρεχε με το ποδηλατάκι του πάνω κάτω στην αυλή του σουβλατζίδικου.
Χαιρόταν το μάτι μας να βλέπει αυτό το κοριτσάκι με την αφάνα να έχει ακόμα τόση ζωτικότητα κοντά στις 12 η ώρα το βράδυ.
Φεύγοντας το ρωτήσαμε την κλασσική ερώτηση πως σε λένε χρυσό μου;
Πάνο!
Ήταν αγοράκι, που προφανώς η μάνα του λυπότανε να κουρέψει όλο αυτό το πλούσιο και όμορφο μαλλί που στόλιζε το προσωπάκι του!

Στην Νέα Μονή της Χίου, το σημαντικό αυτό μοναστήρι του 1042 μ.Χ. που το 1990 ανακηρύχθηκε μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ο καλόγερος μας δείχνει με υπερηφάνεια τα λείψανα που υπάρχουν στην μονή μεταξύ των οποίων και, αν θυμάμαι καλά, ένα δάκτυλο του Αγίου Νεκταρίου που έγινε μοναχός σε αυτό το μοναστήρι το 1877.
Μέσα μου πάραυτα δημιουργήθηκε μια ασεβής απορία.
Αφού το λείψανο του Αγίου παρά τις 3 ταφές και εκταφές παρέμεινε αναλλοίωτο για περισσότερο από 30 χρόνια, όπως λένε, το δάκτυλο το κόψανε επισήμως σε κάποια από τις εκταφές ή το «απαλλοτρίωσαν» δεόντως όταν μάζεψαν τα οστά για να τα πάνε στην Αίγινα, ή με ευσέβεια σαν την υποδοχή του αγίου φωτός το Μεγάλο Σάββατο είπαν:Δεύτε λάβετε και σεις κανένα κοκαλάκι !
Διαπιστώνει κανείς ότι από το 1806 που γράφτηκε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ του ανωνύμου του Έλληνος δεν έχει αλλάξει τίποτα και ο τρόπος για μαζέψουν χρήματα τα μοναστήρια παραμένει αναλλοίωτος από τότε και ..είναι άξιος γέλωτος ενταυτώ και δακρύων. Αυτοί έχουν εν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνοσι, και έπειτα ονοματίζουσιν, άλλα μεν του Αγίου Χαραλάμπους και άλλα του Αγίου Γρηγορίου. Έν ένί λόγω, δεν αφήνουν άγιον, χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλα του
Περιγράφει δε στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ότι :Έγώ, έως τώρα βέβαια ,είδα έως τέσσαρας κεφαλάς του Αγίου Χαραλάμπους…

Η κοπέλα μπήκε στο κατάστημα και ρώτησε για το που πουλάνε αυτό που ήθελε.
Ο καταστηματάρχης της είπε ότι θα το βρει δυο τετράγωνα πιο κάτω.
Τον ευχαρίστησε και πήγε να φύγει.
-Κάτσε παιδί μου να πάρω τηλέφωνο να δω αν είναι ανοικτό να μην πηγαίνεις άδικα της είπε ο καταστηματάρχης.
Το γεγονός δεν είναι η εξαίρεση στην Χίο
Παντού ήσαν πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν με προθυμία από έμφυτη ευγένεια ψυχής.

ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ

Το 15αυγουστο θα ξαναζήσουμε τις ίδιες σκηνές, όπως κάθε χρόνο, με τα πλήθη που θα πάνε στην Τήνο* ελπίζοντας ο καθένας ότι η Παναγία θα κάνει το θαύμα της και θα λύσει τα προβλήματα του με αντάλλαγμα μια λαμπάδα στο μπόι του καθενός , ή με κάποιο χρυσαφικό στην εικόνα της.
Δυστυχείς άνθρωποι θα ανεβαίνουν στα γόνατα προς την εκκλησία ,γι΄ αυτό άλλωστε και έχει μπει και μοκέτα στον δρόμο και στα σκαλιά της ,άλλοι θα στριμώχνονται και θα τσακώνονται μεταξύ τους για να περάσουν κάτω από την εικόνα, ελπίζοντας ότι θα τους θεραπεύσει και μερικοί βεβαίως θα απαλλαγούν από μερικές από τις νευρώσεις τους, όπως ακριβώς και με την ομοιοπαθητική**, μόνο που εδώ το ιερατείο θα μιλάει για «θαύμα».

Μόνο που τα «θαύματα» αφορούν κλασσικές περιπτώσεις νευρώσεων όπως πχ .υστερικές παραλύσεις οπότε βλέπουμε «παράλυτους» να περπατάνε μπροστά σε δακρυσμένους πιστούς αλλά βέβαια δεν έγινε ποτέ κανένα θαύμα να φυτρώσει ένα πόδι σε κάποιον που του έλειπε, ή κάποιος Λάζαρος ,ή έστω Φανούρης, να αναστηθεί.
Η ίδια εικόνα και οι ίδιες ελπίδες υφίσταται από την αρχαιότητα και μόνο οι θεοί αλλάζουν με τα χρόνια και τις τοποθεσίες.
Στο μουσείο της Ακρόπολης βλέπουμε τα ίδια αφιερώματα στους θεούς, για να κάνουν το θαύμα τους, όπως τα σημερινά.
Αλλά για το 15αυγουστο έχω γράψει στο παρελθόν (ΟΥΣΤ ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ !) όπως επίσης και για το θέμα της θρησκευτικής πίστης (ΟΣΟΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ) και βέβαια έχω εξηγήσει και χιουμοριστικά ΠΩΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ .
Το σημερινό ποστ είναι σχετικό με την σχέση επιστήμης και θρησκείας και την αφορμή γι΄ αυτό μου την έδωσε η γνωστή εγκύκλιος του μητροπολίτη Μεσογαίας που στο παρελθόν είχα θεωρήσει ότι έδειχνε ως επιστήμων ότι είχε κάπως πιο ευρύ πνεύμα τουλάχιστον σχετικά με την θεωρία της εξέλιξης (Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ).

Δυστυχώς όμως αυτή η ελπίδα μου αποδείχτηκε τελείως ανυπόστατη μετά την εγκύκλιο που εξέδωσε όταν έγινε γνωστή η απόφαση που πήραν οι Αγγλικανοί και οι Καθολικοί ιερείς για προληπτικούς λόγους, λόγω του ιού της γρίπης, να διακόψουν τη μετάδοση της θείας κοινωνίας στην Αγγλία και τη Νέα Ζηλανδία αντίστοιχα.
Και ο μεν Άνθιμος βγήκε και είπε ότι με τα ασημένια κουταλάκια καταστρέφονται τα μικρόβια, που ίσως να έχει και κάποια επιστημονική βάση, αλλά ο Μεσογαίας βρήκε νωρίτερα από όλους το εμβόλιο της γρίπης γιατί μας πληροφορεί με την εγκύκλιο του πως : το καλύτερο εμβόλιο είναι η «μετά καθαρού συνειδότος» και «ακατάκριτος» συχνή συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.Ο ίδιος προηγουμένως έχει κατακεραυνώσει όσους δυσπιστούν στο θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου, όσους ειρωνεύονται την εκ παρθένου γέννησή Του και όσους αρνούνται την ευωδία των αγίων λειψάνων !!!Όταν διαβάζεις αυτές τις απόψεις από ένα άνθρωπο που έχει σπουδάσει Φυσική και Θεολογία σου δημιουργείται η απορία πως μπορεί το παράλογο του δόγματος να επικρατεί στις γνώσεις που προσφέρει με αποδείξεις μια θετική επιστήμη όπως η Φυσική.
Οι πραγματικοί επιστήμονες μπορεί να έχουν πίστη στα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι μια στιγμή στην επιστήμη τους αλλά όταν αυτά αποδειχτούν εσφαλμένα αναθεωρούν χωρίς δισταγμό τις απόψεις τους.

Στο βιβλίο του, Η περί θεού αυταπάτη, ο Richard Dawkins *** ,αναφέρει την περίπτωση ενός διακεκριμένου επιστήμονα ,από το τμήμα Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που για χρόνια πίστευε και δίδασκε ότι ένα μικροσκοπικό ενδοκυττάριο οργανίδιο, το σύμπλεγμα Golgi, δεν υπάρχει.
Όμως σε μια διάλεξη που έκανε ένας επισκέπτης αμερικανός κυτταροβιολόγος , αυτός παρουσίασε απολύτως πειστικά στοιχεία ότι αυτό υπάρχει.
Στο τέλος της διάλεξης ο ηλικιωμένος επιστήμονας σηκώθηκε, έσφιξε το χέρι του ομιλητή και είπε με πάθος:Αγαπητέ μου θέλω να σας ευχαριστήσω. Έκανα λάθος τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια!Το παράδειγμα αυτό το αναφέρει ο Dawkins για να παραθέσει ακριβώς μια αντίθετη περίπτωση που ο φονταμενταλισμός της θρησκείας υπερισχύει της επιστήμης όπως ακριβώς και στον Μεσογαίας που με την οξεία όσφρηση του διαπιστώνει ότι τα διάφορα λείψανα ευωδιάζουν!
Ο Kurt Wise είναι γεωλόγος που τώρα διευθύνει ένα κέντρο Έρευνας της Καταγωγής στο Κολέγιο Bryan που έχει πάρει το όνομα του κατηγόρου στην δίκη των πιθήκων. Απλά για να γίνει κατανοητό τι σόι κολέγιο είναι αυτό στην ιστοσελίδα του έχει το επίγραμμα –Σκέπτεσθαι κριτικά και βιβλικά !
Ο Wise πτυχιούχος του Πανεπιστημίου του Σικάγου και με δύο μεταπτυχιακά στην γεωλογία και την παλαιοντολογία στο Harvard εκεί που ήταν έτοιμος για μια λαμπρή επιστημονική καριέρα τον κτύπησε, όπως γράφει ο Dawkins,η τραγωδία, που δεν ήταν άλλη από την φονταμενταλιστική θρησκευτική του ανατροφή που τον ανάγκαζε, αντίθετα από όσα τον είχε διδάξει η επιστήμη του. να πρέπει να πιστέψει ότι η γη είχε ηλικία μικρότερη των 10.000 ετών, όπως πιστεύει ο δημιουργισμός.
Ευφυές άτομο βλέποντας την μετωπική σύγκρουση της θρησκείας του και της επιστήμης του αποφάσισε μια μέρα να λύσει το θέμα με ένα ψαλίδι!
Πήρε την Bίβλο και ψαλίδισε κάθε εδάφιο της που δεν είναι συμβατό με την επιστήμη.
Στο τέλος είχαν απομείνει τόσο λίγα από την Βίβλο ώστε όπως λέει και ο ίδιος:
όσο και αν προσπαθούσα, και μολονότι είχαν παραμείνει άθικτα τα περιθώρια όλων των σελίδων της Άγίας Γραφής, ήταν αδύνατον να σηκώσω το βιβλίο χωρίς αυτό να σχίζεται στα δυο. Έπρεπε να λάβω μια απόφαση μεταξύ της εξέλιξης και των Γραφών.

Είτε οι γραφές έλεγαν την αλήθεια και η εξέλιξη ήταν λάθος είτε η εξέλιξη ήταν η αλήθεια και έπρεπε να πετάξω τη Βίβλο(…).

Ακριβώς αυτή η νύχτα εκείνη αποδέχτηκα το λόγο του θεού και απέρριψα όλα όσα θα μπορούσαν ποτέ να τον διαψεύσουν, συμπεριλαμβανομένης και της εξέλιξης. Μαζί με όλα αυτά, με μεγάλη μου λύπη, έριξα στη φωτιά τα όνειρα και τις ελπίδες μου για την επιστήμη.Η τραγική ειλικρίνεια αυτής της εξομολόγησης νομίζω ότι εξηγεί τις περισσότερες από τις αντίστοιχες περιπτώσεις ανθρώπων που βλέπουμε να επικρατεί κατά τελείως παράλογο τρόπο η θρησκευτική τους δοξασία της επιστημονικής πραγματικότητας.

Και όπως παρατηρεί εύστοχα ο Dawkins: και αν το έκανε αυτό (η θρησκεία), σε ένα σπουδαγμένο στο Χάρβαρντ γεωλόγο, σκεφθείτε μόνο τι μπορεί να κάνει σε άλλους ανθρώπους λιγότερο προικισμένους και λιγότερο καλά εξοπλισμένους.

Άλλωστε γι' αυτό το λόγο από την εποχή ακόμη του Μαρτίνου Λούθηρου η λογική αποτελούσε τον κύριο εχθρό της θρησκείας.
Ο Λούθηρος προειδοποιούσε : η λογική είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της πίστης, ποτέ δεν γίνεται αρωγός των πνευματικών πραγμάτων, αλλά πολύ συχνά αγωνίζεται εναντίον του θείου λόγου, αντιμετωπίζοντας με περιφρόνηση όλα όσα προέρχονται από το θεό.Και συμπεραίνει λέγοντας αυτό που αποτελεί την πεμπτουσία του θρησκευτικού δόγματος : όποιος θέλει να είναι χριστιανός πρέπει να αποστρέφει το βλέμμα από τη λογική του.Στο σημείο αυτό θα βρεθούν μερικοί να μου πουν: και τι σε νοιάζει εσένα, αλλά και τι κακό υπάρχει, αν πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να πιστεύουν σε όλα αυτά τα παράλογα πράγματα που πρεσβεύουν οι διαφορές θρησκείες .
Την απάντηση την έχει δώσει με περιεκτικό τρόπο ο Αμερικανός νομπελίστας φυσικός Steven Weinberg: η θρησκεία αποτελεί προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Με ή χωρίς αυτήν, θα υπάρχουν καλοί άνθρωποι που θα πράττουν το καλό και κακοί που θα πράττουν το κακό.

Αλλά για να πράξουν καλοί άνθρωποι το κακό, χρειάζεται θρησκεία..

.
*Οι πιστοί στις θεραπείες της ομοιοπαθητικής πριν να αρχίσουν τα σχόλια καλό είναι να δουν πρώτα τα βίντεο του BBC που υπάρχουν στο ποστ μου ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ; για μπορέσουν να καταλάβουν και την παρακάτω αφίσα.

**Παρεμπιπτόντως για την οικοδόμηση της Παναγία της Τήνου ακολουθήθηκε η συχνή διαδικασία κατασκευής εκκλησιών.
Για την κατασκευή του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν υλικά από την παλαιά Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και του αρχαίου ναού του Διόνυσου και οι δύο αυτοί ναοί λατρείας υψώνονταν, παλαιότερα, στον ίδιο χώρο.

***Η βιογραφία του στα Ελληνικά

UPDATE 17-6-2009Ένα ενδιαφέρον και σχετικό με το ποστ άρθρο είναι του Πάσχου Μανδραβέλη με θέμα:

Η άβολη σχέση θρησκείας και επιστήμης

ΤΟ ΛΙΣΣΟΣ, Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ

Το ΛΙΣΣΟΣ θα έπρεπε να έρθει στην Χίο στις 21.15 της 8-8-09 και να φύγει για Πειραιά στις 22.00.
Ήρθε όμως τελικά στις 22.20 και κατάφερε να φύγει κάπου με 1 ½ ώρα καθυστέρηση.
Μετά την αναχώρηση του ο κόσμος σκορπίστηκε στο πλοίο, άλλοι πήγαν στις καμπίνες τους ,άλλοι έστρωσαν κάτω, άλλοι ξαπλώθηκαν σε καρέκλες και καναπέδες και λίγο πολύ οι περισσότεροι άρχισαν να γλαρώνουν, όταν μετά κανα μισάωρο αφότου είχε φύγει από το λιμάνι, έσκασε από το μεγάφωνο η μπόμπα.
Μια γυναικεία φωνή ανακοίνωσε ότι το πλοίο, μετά από διαταγή που έλαβε από το Υπουργείο Ναυτιλίας, θα άλλαζε πορεία και θα πήγαινε στην Σάμο αρχικά και μετά στην Ικαρία, για να παραλάβει επιβάτες που υπήρχαν εκεί γιατί το πλοίο ΜΑΡΙΝΑ που έκανε την γραμμή χάλασε.
Μέχρι το σημείο αυτό ακούστηκε ένα ελαφρό μουρμουρητό από τον κόσμο προφανώς γιατί οι περισσότεροι εκ των επιβατών δεν έχουν σαφώς στο μυαλό τους που βρίσκονται αυτά τα νησιά σε σχέση με την Χίο, λόγω του ότι η γεωγραφία δεν θεωρείται από τους Νεοέλληνες και τόσο απαραίτητη γνώση, με αποτέλεσμα να απαντά απόφοιτη Λυκείου στην τηλεόραση με άνεση και θριαμβευτικά ότι η Ελλάδα συνορεύει με την Ιταλία όταν την ρωτάνε με ποιες χώρες έχει κοινά σύνορα !
Όμως η γυναικεία φωνή απτόητη συνέχισε, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα, πως η πιθανή ώρα αφίξεως στον Πειραιά θα είναι στις 3 το μεσημέρι!
Από εκεί και πέρα η ανταρσία του Μπάουντυ θα έμοιαζε με διαδήλωση τροφίμων οίκου ευγηρίας!
Έξαλλοι συμπατριώτες και συμπατριώτισσες άρχισαν να ουρλιάζουν και να βρίζουν αγανακτισμένοι, με τους ξένους επιβάτες να μην μπορούν να καταλάβουν τι έχει γίνει και επαναστάτησαν οι Έλληνες στα καλά καθούμενα, γιατί η ανακοίνωση από τα μεγάφωνα τους αγνόησε παντελώς και ήταν μόνο στα Ελληνικά!
Αρχικά μερικοί πέτυχαν μια ταλαίπωρη κοπέλα του πληρώματος που προσπαθούσε απεγνωσμένα να εξηγήσει στους πιο μαχητικούς πως όταν ο καπετάνιος παίρνει μια διαταγή από το Υπουργείο είναι υποχρεωμένος να την εκτελέσει.
Βέβαια κανείς δεν έχει διαβάσει τα ψιλά γράμματα πίσω από το εισιτήριο που λένε:
Η πλοιοκτήτρια εταιρεία δεν ευθύνεταί για τυχόν καθυστέρηση του δρομολογίου, παρέκκλιση και μη τήρηση της κανονικής πορείας που οφείλονται σε καιρικές συνθήκες ή εντολές του ΥΕΝ ή των Λιμενικών αρχών ή σε λόγους ανωτέρας βίας.
Άντε όμως να το καταλάβει αυτός που έχανε το αεροπλάνο του ή το πλοίο του για αλλού, ή η άλλη που είχε το μνημόσυνο, όπως έλεγε, του παππού της!
Σε αυτές τις καταστάσεις ακούς βέβαια εκτός από τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες και ότι αλλοπρόσαλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, όπως την ηχηρή και δημοσία δήλωση μιας κοπέλας ότι δεν θα ξαναπάει διακοπές γιατί εκτός από αυτή την ταλαιπωρία είχε φάει και ένα πρόστιμο στην Μυτιλήνη γιατί δεν φόραγε κράνος στο μηχανάκι της !

Άλλοι καταστροφολόγοι προέβλεπαν πως μετά τόσες ώρες και με τόσους ακόμα επιβάτες δεν θα υπάρχει στο τέλος ούτε να νερό να πιούν!
Από την άλλη μεριά ακούς τον σώφρονα και ελέγχοντα τον θυμό του συμπατριώτη μας, να παραπονείται εντόνως και σε αυστηρό ύφος και να δίνει οδηγίες περί του πρακτέου με στεντόρεια την φωνή στο κινητό του, για να τον ακούει και ο κόσμος γύρω του, στον ατυχή και μάλλον άσχετο υπάλληλο που πέτυχε στο τηλέφωνο νύχτα Σαββάτου στο ΥΕΝ!
Μετά όμως την αρχική και διάχυτη αγανάκτηση σε όλο το πλοίο, άρχισε και η συσπείρωση του πλήθους σε ομάδα, μόλις ακούστηκε η πολεμική κραυγή –ΟΛΟΙ ΕΠΑΝΩ-ενός θηριώδους τύπου σε στυλ Λεωνίδα ακολουθούμενου από μερικούς ξαναμμένους, λιγότερους πάντως από 300 ,και από μερικές χονδρές μαινάδες κατακόκκινες από τον θυμό τους.
Φαίνεται όμως ότι η προσπάθεια καταλήψεως της γέφυρας από τον Λεωνίδα δεν στέφτηκε από επιτυχία γιατί σε λίγο το ίδιο πλήθος ακολούθησε την αντίθετη πορεία με την ανάλογη κραυγή –ΟΛΟΙ ΚΑΤΩ! εννοώντας την reception.
Εκεί η κωμικοτραγωδία άρχισε να αγριεύει με τους διαμαρτυρόμενους να φωνάζει ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του στους αξιωματικούς του πλοίου, ενώ το φιλοθεάμον κοινό είχε σηκώσει ψηλά τα κινητά του και βιντεοσκοπούσε τον καυγά!
Μέσα στο γενικό μπάχαλο ορισμένοι θεώρησαν σκόπιμο να θυμηθούν τον περασμένο Δεκέμβριο στην Αθήνα και έσπασαν λίγες καρέκλες και τις παραπλεύρως βιτρίνες του καταστήματος του πλοίου, οπότε μερικοί φρόντισαν πάραυτα να απαλλοτριώσουν το περιεχόμενο τους θεωρώντας το ως αυτοδίκαιη αποζημίωση για την καθυστέρηση.
Τελικά μετά μια ώρα περίπου από την αρχή της εξεγέρσεως, από τα μεγάφωνα ακούστηκε ο καπετάνιος να ανακοινώνει ότι ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος του έδωσε εντολή να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί στον Πειραιά.
Ιαχές θριάμβου ξέσπασαν στο πλοίο, μετά την επιτυχία της επαναστάσεως και επήλθε πλέον κατευνασμός των πνευμάτων με αποτέλεσμα βαθμηδόν ο Μορφέας να αναλάβει την φροντίδα για την ανάπαυση των μαχητών.
Δεν είναι ξεκαθαρισμένο αν η εντολή για την αλλαγή της πορείας ήταν πράγματι από κάποιο ηλίθιο από το ΥΕΝ όπως ανακοινώθηκε, ή ο καπετάνιος δέχτηκε από μόνος του να παραλάβει άλλους 300 περίπου επιβάτες από δύο άλλα νησιά για να τα κονομήσει η εταιρεία παρά την ήδη 1 ½ ώρα καθυστέρηση που είχε.
Απλά ο υπεύθυνος για όλο αυτό το μπάχαλο δεν είχε σκεφτεί το τι θα γινόταν στο πλοίο με την αναπόφευκτη καθυστέρηση και την αγανάκτηση του κόσμου που αντί να φτάσει νωρίς το πρωί θα έφτανε μετά 16-19 ώρες στο πλοίο ντάλα μεσημέρι στο λιμάνι.
Έπρεπε να αποφασίσει ο ίδιος ο αρχηγός του Λιμενικού για το αυτονόητο ώστε να καταφέρει τελικά το πλοίο να φτάσει αντί στις 7 το πρωί, μετά τις 11, στον Πειραιά .
Εκεί βέβαια με την αποβίβαση περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη τους πρωτεργάτες των επεισοδίων.

Κατέβηκε πρώτα ο κυβερνήτης και ο ύπαρχος και έκοβαν τις γνωστές τους από το βράδυ φάτσες και οι ειδοποιημένοι λιμενικοί τους μάζευαν για το αυτόφωρο.
Με τον άδοξο αυτό τρόπο έληξε η ανταρσία του ΛΙΣΣΟΣ και έτσι γράφτηκε μια ακόμα ένδοξη ιστορία στην Ελληνική Ακτοπλοΐα με τα ιστορικής αξίας, λόγω παλαιότητας πλοίων της που όλο χαλάνε και δεν ξέρεις αν και πότε θα φτάσεις στον προορισμό σου.

Ούτε ψύλλος δε στον κόρφο των ταλαίπωρων επιβατών από την Σάμο και την Ικαρία που θα θυμούνται για χρόνια ότι πιο εύκολα πας στην άλλη άκρη του κόσμου παρά στον Πειραιά.

Αφιερώνω την παρακάτω διασκευή του δημοφιλούς άσματος Σαμιώτισσα σε όλους τους ατυχείς που έμειναν στην Σάμο αμανάτι περιμένοντας ματαίως να δουν καράβι.

Σαμιώτισσα Σαμιώτισσα
πότε θα ρθείς στον Πειραιά
Ρόδα θα ρίξω στην προβλήτα
Σαμιώτισσα τριαντάφυλλα στην άμμο

Σαμιώτισσα Σαμιώτισσα
στη Σάμο που θ' αράξεις
Εμένα να με θυμηθείς
Σαμιώτισσα και να βαρυαναστενάξεις
Που πλοίο δεν πρόκειται να δείς

Σαμιώτισσα με τις εληές
Θα κάνω μαύρα μάτια να σε ξαναδώ
Γιατί ο Αγούδημος έκανε την καρδούλα μου
Σαμιώτισσα σαράντα δυό κομμάτια

Και με τα μαύρα σ' αγαπώ
και με τα λερωμένα
από τις μέρες που χρειάζεσαι
να φτάσεις στον Περαία.

Βέβαια ο Υπουργός Ναυτιλίας έχει πιο ποιητική άποψη και σαν γνήσιος θαυμαστής του Καβάφη τους παρηγόρησε με τους παρακάτω στίχους:

Πάντα στον νου σου νάχεις τον Πειραιά .

Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει

και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει ο Πειραιάς.

Η Σάμος σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.