Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

Ακόμα θυμάμαι ότι όταν ήμουν νέος διαβάζοντας τα όσα είχαν κάνει οι Γερμανοί στους Εβραίους, δεν μπορούσα να καταλάβω πως ένας πολιτισμένος λαός με ξεχωριστή κουλτούρα και παιδεία, τόσο στην λογοτεχνία αλλά και στην μουσική, μπορούσε να ανεχθεί και να συμμετέχει στους καθημερινούς εξευτελισμούς και κατατρεγμούς αθώων ανθρώπων στα χρόνια του Χίτλερ. Και δεν μιλάω για την φρίκη των κρεματόριων που είναι σίγουρο πως ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού την γνώριζε και σιωπούσε. Μιλάω για την καθημερινή αντιμετώπιση τους στις πόλεις και τα χωριά από τους άλλους κατοίκους πριν να αρχίσουν οι μαζικές εκτοπίσεις τους στα στρατόπεδα για την «τελική λύση». Η ιδεολογία του αντισημιτισμού είχε διαβρώσει όλη την κοινωνία και δυστυχώς όχι μόνο σε αυτή την χώρα.

Αντίστοιχα  δε τις φρικαλεότητες που έγιναν και από τις δύο πλευρές κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα τις δικαιολογούσε ή κάθε πλευρά από το αβυσσαλέο μίσος που είχε αναπτυχθεί από την εποχή της κατοχής.
Διαβάζοντας πρόσφατα το βιωματικό βιβλίο  του γιατρού Γιώργου Δενδρινού -Είδες να μαδάνε την κότα-(Πατάκης) που δεν είναι μυθοπλασία αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, βλέπει κανείς πως σε ένα μικρό νησί όπως η Κεφαλλονιά, που λίγο πολύ όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους ή ακόμα ήταν και συγγενείς, οι διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις τους τους οδηγούσαν στην διάπραξη φρικτών εγκλημάτων.

Και αν οι προσωπικές αντιθέσεις  διαφορές ή και μίση, μπορεί να κάνει ορισμένους να πράττουν ή να αποδέχονται και να δικαιολογούν εγκλήματα, μου είναι δύσκολο να κατανοήσω πως μπορεί κανείς να δικαιολογήσει εγκλήματα που έχουν γίνει σε άλλες χώρες  όπως οι φρικαλεότητες του Σταλινικού καθεστώτος, αλλά και του Μάο και ακόμα χειρότερα του Πολ Πότ.
Και αυτό ακόμα και από ιδιαίτερα αξιόλογους ανθρώπους όπως πχ ο Σαρτρ που υποστήριζε από τον Κάστρο στην Κούβα μέχρι τον Μάο στην Κίνα αλλά και τον εγκληματία Πολ Πότ στην Καμπότζη.( Σχετικά γράφω στο  V-ΚΑΜΠΟΤΖΗ -Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΟ, Ο ΠΟΛ ΠΟΤ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ )
Τότε λοιπόν συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι μπορούν να δικαιολογήσουν άνετα στον εαυτό τους και στους άλλους, εγκλήματα που έγιναν από άτομα ή χώρες που έχουν την ίδια ιδεολογική αντίληψη με αυτούς.
Αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν ξανά στο μυαλό μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Όπως γράφει εύστοχα ο Σάκης Μουμτζής:
Κάπου εδώ βρέθηκαν αυτές τις ημέρες όλοι όσοι, παραβλέποντας πως υπάρχει εισβολή μιας υπερδύναμης κατά ενός ανεξάρτητου κράτους, τάσσονται γενικώς κατά του πολέμου και υπέρ της ειρήνης -λες και υπάρχουν άνθρωποι που είναι υπέρ του πολέμου και κατά της ειρήνης- λυπούνται για τα θύματα του πολέμου, χωρίς να διερωτώνται πώς προέκυψαν αυτά τα θύματα και καταδικάζουν συλλήβδην όλους τους ιμπεριαλισμούς, λησμονώντας πως για τα όσα γίνονται σήμερα στην Ουκρανία αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο ρωσικός ιμπεριαλισμός.
Στην Ελλάδα, μια χώρα που ευδοκιμεί η ρωσοφιλία, είναι δύσκολο να καταδικαστεί η ρωσική επιθετικότητα. Από την άλλη πλευρά όμως θα είναι προκλητικό όλοι οι ρωσόφιλοι, επαγγελματίες και ιδεολόγοι, να μην πουν κάτι για την εισβολή. Να ψελλίσουν μια κουβέντα, βρε αδερφέ.
Και αποφάσισαν να καταδικάσουν όχι τον ρωσικό ιμπεριαλισμό, αλλά συνολικά όλους τους ιμπεριαλισμούς, πιστοί στον προπαγανδιστικό κανόνα, πως όσο διευρύνουμε τους όρους ενός προβλήματος, τόσο χάνουμε την ουσία του. Όσο πιο πολύ το ανοίγουμε, τόσο πιο εύκολο είναι να αποπροσανατολίσουμε την κοινή γνώμη.
Με απλά λόγια μέσα στους κάθε μορφής ιμπεριαλισμούς που καταδικάζουμε, χάνεται ο ρωσικός, ο μοναδικός που θα πρέπει να δικάζεται σήμερα.

Άτομα που γνωρίζω από το παρελθόν τις ευαισθησίες τους και την συμπαράσταση που είχαν για κάθε αδικημένο άνθρωπο, είτε ήταν στην Παλαιστίνη, είτε πρόσφυγας είτε ήταν στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, σήμερα στους βομβαρδισμούς της Ουκρανίας και στο δράμα περισσότερων από 2,5 εκατομμυρίων γυναικόπαιδων προσφύγων είτε σιωπούν, είτε με ναι μεν αλλά, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τον αδικαιολόγητο δικτάτορα της Ρωσίας.

Τελικά διαπίστωσα  πως τα πιστεύω μας καθορίζουν και το πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζουμε τα ίδια ακριβώς πράγματα.
Έτσι πχ είναι απαράδεκτοι οι βομβαρδισμοί αμάχων στην Γάζα, ή την Γιουγκοσλαβία, αλλά ανεκτοί στην Ουκρανία γιατί..,  και ακολουθούν οι διάφορες δικαιολογίες για τα αδικαιολόγητα.
Με την στάση τους τελικά δικαιολογούν κάποιο πρόεδρο των ΗΠΑ που μιλώντας για κάποιους  άθλιους φιλοαμερικανούς στρατηγούς της Λατινικής Αμερικής είχε πει το αμίμητο:
Εντάξει, μπορεί να είναι καθάρματα αλλά τουλάχιστον είναι δικά μας καθάρματα!
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕΙ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ.

Πριν 8 χρόνια, αντίστοιχα τέτοια μέρα, είχα γράψει το ποστ Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΟΔΗΣΣΟΣ.
Σε αυτό μπορείτε να διαβάσετε τις εντυπώσεις μου από το ταξίδι μου στην Οδησσό  και να δείτε και αρκετές από τις φωτογραφίες που τράβηξα εκεί στην αριστοκρατική αυτή πόλη, αλλά και από το εξαιρετικό Μουσείο της Φιλικής Εταιρίας. 
Η πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Οδησσού Ελιζαβέτα Πολυχρονίδη, βρίσκεται εδώ και δυο εβδομάδες στην Αθήνα. Όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
Το μουσείο της «Φιλικής Εταιρείας», στη λωρίδα Κράσναγια, κοντά στην οδό Γκρέτσεσκαγια (ελληνική), στο κέντρο της Οδησσού, προς το λιμάνι είναι αυτές τις μέρες άδειο από τους επισκέπτες. Οι κάτοικοι της θρυλικής για την ελληνική ιστορία πόλης βρίσκονται σε αναμονή των εξελίξεων… «Τι άραγε θα έλεγαν ο Νικόλαος Σκουφάς ,ο Αθανάσιος Τσακάλωφ και ο Εμμανουήλ Ξάνθος το 1814, όταν ίδρυσαν εδώ μια μυστική οργάνωση επαναστατών πατριωτών της Ελλάδας; Σκοπός τους ήταν η απελευθέρωση της χώρας από τον τουρκικό ζυγό και σήμερα το λίκνο της ελληνικής επανάστασης βάλλεται από τους Ρώσους εισβολείς.
Δεν μου αρέσει να γράφω για τον εαυτό μου, αλλά για τη φετινή γιορτή της 25ης Μαρτίου είχαμε προγραμματίσει την παρουσίαση του δίτομου βιβλίου μου “Διάσημοι Έλληνες της Οδησσού”. Το βιβλίο είναι γραμμένο και τυπωμένο στη ρωσική γλώσσα και έχει περισσότερες από χίλιες σελίδες κειμένου και εικονογράφησης.
Μαζί της έφερε στην Ελλάδα λίγα τεύχη, που μόλις της είχαν σταλεί από το τυπογραφείο. Η πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου της Οδησσού και συγγραφέας αναφέρεται στη μελέτη της για τους Έλληνες της Οδησσού και του Κιέβου, της Λβιβ και του Νιζίν, περιγράφει το αρχοντικό σπίτι των Υψηλάντηδων στο Κίεβο, την Ελληνική Εκκλησία της Αγίας Τριάδας και το Μουσείο Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό, τις ελληνικές εκκλησίες σε πολλές πόλεις της Ουκρανίας, τα Πανεπιστήμια στη Μαριούπολη και στο Χάρκοβο, όπου υπήρχαν Έδρες ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. «Έχουμε ήδη χάσει σχεδόν αμετάκλητα τα ελληνικά κέντρα στην Ουκρανία.  Το μουσείο – γκαλερί τέχνης του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Αρχίπ Κουίντζι στη Μαριούπολη καταστράφηκε. Και το Πανεπιστήμιο στο Χάρκοβο, το πρώτο στην Ουκρανία του 19ου αιώνα και το 4ο στη Ρωσική Αυτοκρατορία, που ιδρύθηκε το 1805 από τον Έλληνα Βασίλι Ναζάροβιτς Καραζίν και έφερε το όνομά του. Το κεντρικό κτίριο του πανεπιστήμιου υπέστη σοβαρές ζημιές από επίθεση πυραύλων. Τι άλλο μπορεί να συμβεί σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο;»
Ας ελπίσουμε ότι τα πολύτιμα ντοκουμέντα της Φιλικής Εταιρείας που υπάρουν στο Μουσείο αυτό δεν θα καταστραφούν από κάποια βόμβα σαν αυτήν που κατέστρεψε το θέατρο της Μαριούπολης συμπαρασύροντας στον θάνατο εκατοντάδες κατοίκους που είχαν βρει καταφύγιο σε αυτό.
Στην φωτογραφία επάνω είναι ή εικόνα της περίφημης Όπερας της Οδησσού, δυστυχώς ακριβώς η ίδια σήμερα, όπως πριν 81 χρόνια που την είχαν οχυρώσει για προστασία στον 2^ο παγκόσμιο Πόλεμο από τους Γερμανούς ενώ τώρα από τους Ρώσους.
Στις παρακάτω φωτογραφίες είναι οι καλλιτέχνες της Όπερας που τραγουδούν στην άδεια κεντρική πλατεία της πόλης τον «Ναμπούκο» του Βέρντι – μια ιστορία αντίστασης και αγάπης- και η ευρύτερη οχύρωση της περιοχής.

Στις επόμενες φωτογραφίες εικόνες από την σημερινή εικόνα της Οδησσού που προετοιμάζεται για την επαπειλούμενη εισβολή των Ρώσων με προετοιμασία από το ρωσικό ναυτικό.

Με πιάνει πραγματική κατάθλιψη στην ιδέα πως αυτή η πανέμορφη πόλη, που την είδα χιονισμένη και με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός και για την οποία είχα την ελπίδα κάποτε να την ξαναδώ άνοιξη, μπορεί να την καταστρέψει η βάρβαρη ρωσική εισβολή. 
Την ίδια κατάθλιψη είχα όταν είδα μέρη, από τα οποία είχα όμορφες αναμνήσεις όπως την Συρία, την Λιβύη και την Νέα Ορλεάνη να καταστρέφονται είτε από ανθρώπινα χέρια είτε από φυσικά φαινόμενα.  
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Είναι ενδιαφέρον ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση στην οποία συμμετείχαν πολίτες από  Ισπανία, Γερμανία, Ελλάδα, Γαλλία, Ολλανδία και Ιταλία στην Ελλάδα το 34% λένε ότι «μπορούσαν να κατανοήσουν τις ενέργειες του Πούτιν» σε σύγκριση με μόλις το 9% στην Ολλανδία.
Ένα μεγάλο μέρος θεωρεί βάσιμο τον ισχυρισμό του Πούτιν ότι η επίθεση στην Ουκρανία έχει σκοπό την αποναζιστικοποίηση της.
Στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο στην Δυτική Ουκρανία ένα μέρος του πληθυσμού υποδέχτηκε τους Γερμανούς ως απελευθερωτές που θα τους βοηθούσαν να αποκτήσουν δικό τους κράτος και να απαλλαγούν από την Σοβιετική εξουσία, γιατί με τον λοιμό του 1933 που είχε προκαλέσει ο Στάλιν, είχαν πεθάνει 3,5 εκατομμύρια στην Ουκρανία και 1,5 εκατ. στην Νότια Ρωσία, ενώ χιλιάδες άλλοι είχαν εξοριστεί στα γκούλαγκ.
Στις τελευταίες σκηνές στην ταινία του Φώτου Λαμπρινού «Η μεγάλη Ουτοπία» υπάρχει μαρτυρία  γυναίκας που καταγγέλλει πως οι γείτονες της σκότωσαν και έφαγαν το παιδί της.

Το καθεστώς είχε τοιχοκολλήσει τότε αφίσες που έγραφαν: Το να τρως τα παιδιά σου είναι μια βάρβαρη πράξη (!) Πάνω από 2.500 Ουκρανοί εκτελέστηκαν για κανιβαλισμό.
Τον Ιανουάριο του 1934 κατά την διάρκεια του Συνεδρίου του ΚΚ Ουκρανίας ο πληρεξούσιος Μόσχας Πάβελ Πόστιβεβ διακήρυττε ότι: «το 1933 ήταν η χρονιά της ήττας της Ουκρανικής Εθνικιστικής Αντεπανάστασης»
Η καταπίεση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα στην επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, δηλαδή την Γερμανική εισβολή στην Ρωσία, να συμμετάσχουν  4.000 Ουκρανοί.
Στις 30 Ιουνίου 1941 όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Λβίβ ο «Οργανισμός Ουκρανών Εθνικιστών» ανακήρυξε την ίδρυση νέου ουκρανικού κράτους.
Οι Ναζί χρησιμοποίησαν τους Ουκρανούς για να κτυπήσουν τους Πολωνούς της περιοχής εκεί, συμμετείχαν δε και Ουκρανοί στην εξόντωση 7000 Εβραίων και Ρομά Στην συνέχεια όμως οι Ναζί φυλάκισαν και εκτέλεσαν χιλιάδες  Ουκρανούς.
Τον Σεπτέμβριο του 1941 με την συνεργασία Ουκρανών οι Γερμανοί εκτέλεσαν την μεγαλύτερη σφαγή 30.000 Εβραίων στο Μπάμπι Γιάρ. Στην φωτογραφία το μνημείο για το Μπάμπι Γιάρ. 

Τον Απρίλιο του 1943 ιδρύθηκε η Μεραρχία «SS Galicia» με 80.000 εθελοντές Ουκρανούς από την Γαλικία για να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς. Το μεγαλύτερο μέρος εξοντώθηκε το 1944 στην μάχη του Μπρόντι, μετά η μεραρχία ανασχηματίστηκε και έδρασε στην Σλοβακία, Γιουγκοσλαβία και Αυστρία προτού μετονομαστεί σε πρώτη μεραρχία του Ουκρανικού Εθνικού Στρατού και παραδοθεί στους Δυτικούς Συμμάχους  στις 10 Μαΐου 1945.
(Στην φωτογραφία της αρχής νεκροταφείο πεσόντων της Μεραρχίας στην περιφέρεια του Λβίβ.)
Ο 16χρονος τότε Yevhen Kutsik   είχε καταταγεί στην μεραρχία  γιατί όπως είπε είχε δει βουνά τα πτώματα των δολοφονημένων αμάχων που είχαν αφήσει οι Σοβιετικοί . Μετά το τέλος του πολέμου είχε περάσει 12 χρόνια στα κάτεργα της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Efraim Zuroff, κυνηγός των Ναζί από το κέντρο του Σιμόν Βίζενταλ λέει πως στην Λετονία, Εσθονία, Λευκορωσία, Ουκρανία, χώρες στις οποίες υπάρχουν στοιχεία συνεργασίας με τους Γερμανούς ,δεν έχουν ερευνηθεί και προσαχθεί υποθέσεις συνεργασίας με Ναζί, γιατί οι εμπλεκόμενοι προστατεύονται, καθώς θεωρείται γενικότερα πως η συνεργασία αυτή είχε γίνει για να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς.
Ο επικεφαλής του τμήματος για την μελέτη του Ολοκαυτώματος  δήλωσε: Αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να τους χαρακτηρίσουμε όλους Ναζί ή ήρωες. Δεν ήταν όλοι Ναζί και δεν ήταν όλοι ήρωες.
 Γεγονός είναι, πάντως, ότι στην σύγχρονη εποχή στις τελευταίες εκλογές, ο συνασπισμός των ακροδεξιών κομμάτων της χώρας έλαβε μόλις το 2,15% των ψήφων και δεν κατόρθωσε να εκλεγεί.
Μεταξύ αυτών το  ναζιστικό κόμμα πήρε στις τελευταίες εκλογές το 1,62% ενώ αντίστοιχα στις τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή πήρε 2,93%
Η Ουκρανία σύμφωνα με τον  εγκυρότερο διεθνή οίκο αξιολόγησης της δημοκρατικότητας μιας χώρας, τον Freedom House βρίσκεται στο 61, ενώ η Ρωσία μόνο στο 19 ( η Ελλάδα είναι στο 87)
Σχετικά με το πρόβλημα των νεοναζιστικών ένοπλων ομάδων που δρούσαν και δρουν στην Ουκρανία, από το 2014 και μετά ως μέρος και της επίσημης Εθνικής Φρουράς της χώρας, γράφει η Αλεξάνδρα Πρασσά:
Το πρόβλημα των νεοναζί στην Ουκρανία, ωστόσο, δεν είναι πρόβλημα αριθμών, αλλά νομιμοποίησης, κυριολεκτικής και μεταφορικής. Ομάδες όπως το διαβόητο Τάγμα Αζόφ, στήριξαν την ύπαρξή τους σε επίπεδο ρητορικής στις συγκρούσεις που μαίνονταν στο Ντονμπάς επί οκτώ χρόνια πριν την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου. Εμφανιζόμενοι ως ήρωες πολέμου που δίνουν μάχη απέναντι σε έναν δυσανάλογα ισχυρό επίδοξο κατακτητή, οι αντάρτες του Τάγματος Αζόφ προστατεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις αντιδράσεις απέναντι στα εγκλήματα που είναι ξεκάθαρο ότι έχουν πράγματι διαπράξει, εις βάρος όχι μόνο των ρωσόφιλων (γιατί ρωσόφωνοι είναι στην πλειοψηφία τους και οι ίδιοι), αλλά και μειονοτήτων και ακτιβιστών.
Με απλά λόγια, όταν η γενική αίσθηση του ουκρανικού λαού, ορθή ή λανθασμένη, ήταν ότι ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν από τη Ρωσία, η αξιολόγηση των πρακτικών εκείνων που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές του, παίρνοντας τα όπλα και μεταβαίνοντας στην περιοχή των συγκρούσεων, έρχεται σε δεύτερη μοίρα – ενώ από πλευράς κράτους, από τη στιγμή που εξοπλίζεις και εκπαιδεύεις (πιθανώς με τη βοήθεια και της Δύσης, σύμφωνα με δημοσιεύματα) παραστρατιωτικές οργανώσεις πολιτών, στη συνέχεια είναι μάλλον δύσκολο να ανακτήσεις αναίμακτα το μονοπώλιο της βίας.
Έρευνα του Marker, ενός παρατηρητηρίου της ακροδεξιάς στην Ουκρανία, επισημαίνει ότι μετά τα γεγονότα του Μαϊντάν, το 2014, οι ακροδεξιοί της χώρας προσχώρησαν και στα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Ρωσόφωνοι εθνικιστές επέλεξαν την πλευρά των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμπάς, ενώ νεοναζί εξτρεμιστές προτίμησαν το Τάγμα Αζόφ και τις λοιπές ουκρανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις – ενώ δεν λείπουν και οι Ρώσοι που διάλεξαν την ουκρανική πλευρά, εξαιτίας της μεγαλύτερης ιδεολογικής τους συγγένειας με αυτή.
Μιλώντας το 2016 στο Eurozine και τον Κώστα Ζαφειρόπουλο, ο Αντρέ Ταρασένκο, τότε αρχηγός του Δεξιού Τομέα, του ουκρανικού ακροδεξιού κόμματος, ερωτήθηκε μεταξύ άλλων και για τις σχέσεις του κόμματος με τη Χρυσή Αυγή. «Είχαμε κάποια επαφή στο παρελθόν», είπε, «όμως τη διακόψαμε, επειδή είναι με το μέρος του Πούτιν, που χρηματοδοτεί τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη, όπως εκείνο της Λεπέν».
Ήδη το 2014 είχε διαπιστωθεί πως τα 15 (μεταξύ αυτών και η Χρυσή Αυγή) από τα 24 υπερσυντηρητικά κόμματα της Ευρώπης υποστήριζαν ανοικτά την ρωσική πολιτική.
Για αυτό τον λόγο και ο φυλακισμένος αρχηγός της ΧΑ Νίκος Μιχαλολιάκος έγραψε στο μπλογκ του:
Όλη η “δημοκρατική ευαισθησία” της Δύσεως φανερώθηκε ξαφνικά με την πολεμική εμπλοκή της Ουκρανίας, η οποία ήταν πάντοτε Ρωσσία (sic) και έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία με τους μπολσεβίκους και τον Λένιν.
Μας λένε επίσης ότι οι Ρώσσοι αξιωματούχοι κάνουν την στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στο “ναζιστικό” καθεστώς του Κιέβου. “Ναζιστικό” καθεστώς με πρόεδρο Εβραίο, τον Ζελένσκι και την μισή κυβέρνηση;… (ξανά sic)».
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ

Κατά  πολύ περίεργο τρόπο όσοι αντιτίθενται στην πολιτική του Πούτιν στην Ρωσία βρίσκουν τον θάνατο με διάφορους τρόπους.
Ακολουθεί μια μικρή λίστα όσων αντιτάχθηκαν στον Πούτιν και κατέληξαν κακήν κακώς .

-Το 2003 ο βουλευτής και πρώην υπουργός Πληροφοριών Σεργκέι Γιουσένκοφ, εκ των εντονότερων επικριτών του Κρεμλίνου δολοφονήθηκε ενώ έβγαινε από το αυτοκίνητό του. Είναι το δεύτερο μέλος του κόμματος της Φιλελεύθερης Ρωσίας που δολοφονείται. Τον περασμένο Αύγουστο, το μέλος του κόμματος Βλαντίμιρ Γκολοβλιόφ είχε πυροβοληθεί θανάσιμα στο κεφάλι και ο Γιουσένκοφ είχε δηλώσει τότε ότι πιστεύει πως ο φόνος είχε πολιτικά κίνητρα.

-Το 2006 η διάσημη δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόφσκαγια πυροβολήθηκε θανάσιμα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της  στην Μόσχα τον Οκτώβριο του 2006, σε ηλικία 48 ετών. Η δουλειά της στην εφημερίδα Novaya Gazeta ήταν έντονα επικριτική προς τις πολιτικές του Κρεμλίνου στην Τσετσενία και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.  
Χρόνια πριν σκοτωθεί είχε υποστεί σοβαρή δηλητηρίαση, την οποία είχε αποδώσει στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Ο ίδιος ο Πούτιν την είχε αποκαλέσει «προδότρια των συμφερόντων του ρωσικού κράτους».

-Ο πρώην Ρώσος αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών Αλεξάντερ Λιτβινένκο είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο στο Λονδίνο το 2006  και είχε κατηγορήσει τον Πούτιν για την δολοφονία της Πολιτκόφσκαγια. 
Δολοφονήθηκε με τσάι  που περιείχε ραδιενεργό πολώνιο-210 και πριν πεθάνει, υπέγραψε μια δήλωση όπου κατηγορούσε τον Πούτιν για τη δηλητηρίαση του.
Η βρετανική αστυνομία έχει κατονομάσει δύο Ρώσους, τους πρώην πράκτορες της KGB Αντρέι Λουγκοβόι και τον Ντμίτρι Κότβουν, ως βασικούς υπόπτους. Και οι δυο αρνούνται τη συμμετοχή τους στην υπόθεση, και η Ρωσία αρνήθηκε να τους εκδώσει.

-Το 2009 ο Στάνισλαβ Μαρκέλοφ, 34χρονος δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πυροβολήθηκε μετά από μια συνέντευξη Τύπου που ως δικηγόρος της οικογένειας της Έλζα Κουνγκάεβα, μιας νεαρής Τσετσένας την οποία βίασε και δολοφόνησε ο Ρώσος συνταγματάρχης Γιούρι Μποντάνοφ  κατήγγειλε πως ο Μποντάνοφ πήρε εξιτήριο από τη φυλακή 15 μήνες πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας της ποινής του. Μαζί του σκοτώθηκε και η δημοσιογράφος Αναστασία Μπαμπούροβα. Για την επίθεση καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ένας Ρώσος εθνικιστής. 

-Το 2009 η ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η 50χρονη Νατάλια Εστεμίροβα απήχθη στην Τσετσενία τον Ιούλιο του 2009 και βρέθηκε νεκρή την ίδια ημέρα. Ήταν μια από τους πιο γνωστούς ακτιβιστές για τα δικαιώματα της Τσετσενίας, και επικεφαλής του γραφείου που καταδείκνυε τις καταχρήσεις από τις δυνάμεις του Κρεμλίνου.  
Ρώσοι ερευνητές, δήλωσαν το 2010 ότι δύο αδέλφια που ήταν μέλη ισλαμικής μαχητικής ομάδας σκότωσαν την Εστεμίροβα, ενώ οι ίδιοι έχουν εμπλακεί σε απαγωγές Τσετσένων αμάχων. 
Σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου όπου εργαζόταν η Εστεμίροβα, η ανάλυση των στοιχείων DNA έδειξε ότι οι δύο άνδρες - ένας εκ των οποίων σκοτώθηκε το 2009 και ο άλλος έχει άσυλο στη Γαλλία - δεν διέπραξαν το έγκλημα.

-Το 2015 ο 55χρονος Μπόρις Νεμτσόφ, που υπηρέτησε ως αναπληρωτής πρωθυπουργός κατά τη δεκαετία του 1990 και ήταν εξέχουσα προσωπικότητα της αντιπολίτευσης του Πούτιν, πυροβολήθηκε θανάσιμα στη Μόσχα κοντά στο Κρεμλίνο. Η δολοφονία ήρθε λίγες ώρες αφού κατήγγειλε την «τρελή, επιθετική» πολιτική του Πούτιν και μια μέρα πριν ηγηθεί συγκέντρωσης διαμαρτυρίας για τις ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είχε δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι φοβάται πως ο Πρόεδρος Πούτιν «θα διατάξει τη δολοφονία του».
Σύμφωνα με τη ρωσική εφημερίδα Κομερσάντ, την ώρα του φόνου όλες οι κάμερες ασφαλείας στην περιοχή είχαν κλείσει για συντήρηση.  

-Το 2020 ο επικριτής του Κρεμλίνου Αλεξέι Ναβάλνι δηλητηριάστηκε με με το νευροτοξικό παράγοντα Νοβιτσόκ , επέζησε, κατηγόρησε τον Πούτιν για την δηλητηρίαση και όταν επέστρεψε στην Ρωσία φυλακίστηκε.
Το CNN ηχογράφησε και μετέδωσε συνομιλία με τον Κονσταντίν Κουντριγιάφτσεφ να δηλώνει ότι ως στέλεχος της ομοσπονδιακής υπηρεσίας ασφαλείας FSB (διάδοχος της KGB) συμμετείχε στην αποστολή δηλητηρίασης του Ναβάλνι στην πόλη Τομσκ της Σιβηρίας .
Στη συνομιλία ο  Κουντριγιάφτσεφ ήταν αποκαλυπτικός διότι νόμιζε ότι μιλούσε με αξιωματούχο του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, ωστόσο στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ο ίδιος ο Ναβάλνι, που φυσικά γνώριζε όλες τις λεπτομέρειες για τις συνθήκες που ο ίδιος βίωσε στο Τομσκ.
Ο Ρώσος πράκτορας παραδέχθηκε πως είναι μέλος του τμήματος τοξικών ουσιών της υπηρεσίας, και πως  η FSB έριξε το δηλητήριο, δηλαδή τον νευροτοξικό παράγοντα Νοβιτσόκ, όχι στο τσάι του Ναβάλνι όπως είχε θεωρηθεί το καλοκαίρι, αλλά στα εσώρουχά του.
Βέβαια ο Πούτιν δήλωσε πως η Ρωσία παρακολουθεί μεν τον Ναβάλνι, αλλά εάν ήθελε να τον σκοτώσει θα το είχε ήδη κάνει, όπως είπε κυνικά. Η έρευνα του CNN έδειξε ότι η FSB έχει επί τρία χρόνια ακολουθήσει κατά πόδας τον Ναβάλνι με έως και 10 πράκτορες τη φορά.
 
Όπως σημειώνει πάντως το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, μεταξύ των δολοφονημένων αντιπάλων του Πούτιν, των οποίων οι θάνατοι ερευνώνται ακόμα, βρίσκονται και άλλοι.
Ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, πρώην ολιγάρχης, βρέθηκε κρεμασμένος στο μπάνιο του σπιτιού του στη Μεγάλη Βρετανία, σε ηλικία 67 ετών. Η ιατροδικαστική έκθεση πάντως δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει ότι ο θάνατός του ήταν αυτοκτονία και έτσι η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. 
Στις 16 Νοεμβρίου του 2009 ο 37χρονος δικηγόρος με ειδίκευση στα οικονομικά   Σεργκέι Μανίτσκι πεθαίνει αφού αρνήθηκε θεραπευτική αγωγή σε φυλακή της Μόσχας, όπου βρισκόταν κατηγορούμενος για διαφθορά. 
Η δολοφονία του ερευνητή-δημοσιογράφου Πολ Κλεμπνίκοφ έξω από τα γραφεία του ρωσικού Forbes στη Μόσχα το 2004 παραμένει ανεξιχνίαστη, όπως και εκείνη του βουλευτή Σεργκέι Γιουσένκοφ το 2003.
 
Οι περισσότερες πληροφορίες έχουν ληφθεί από εδώ:
https://www.protothema.gr/world/article/455531/oles-oi-anexihniastes-dolofonies-adipalon-tou-poutin/
 
https://www.kathimerini.gr/world/561203569/rosos-praktoras-paradechetai-ti-dilitiriasi-navalni-apo-ti-moscha/
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση. 

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ.

Στην Ελλάδα, από την αρχή της εισβολής στην Ουκρανία των Ρώσων στρατιωτών του Πούτιν, ο πάντα λαλίστατος κόσμος των καλλιτεχνών μας, αλλά και των διανοούμενων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τηρεί μια ντροπιαστική σιγή σχετικά με αυτήν.
Το γεγονός αυτό φαίνεται πως οφείλεται σε ένα διαχρονικό φιλορωσσισμό που υπάρχει σε μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα το 2016 η δημοτικότητα του Πούτιν στην Ελλάδα να ανέρχεται στο 74% ! 

Μπορεί παρά την δικτατορική του διακυβέρνηση στην Ρωσία, την φυλάκιση των πολιτικών του αντιπάλων ή και τις δολοφονίες τους με δηλητηρίαση με πολώνιο και πυροβολισμούς, να μειώθηκε το 2018 στο 58% αλλά γεγονός είναι πως ακόμα και μετά την εισβολή στην Ουκρανία 1 στους 5 Έλληνες τον υποστηρίζει!  (το ποσοστό δημοφιλίας του είναι 19%, 8% τον αντιμετωπίζουν θετικά και 11% μάλλον θετικά)
Βλέποντας την εκπληκτική αναισθησία του καλλιτεχνικού κόσμου για την εισβολή στην Ουκρανία εύλογα αναρωτιέται η Πέπη Ραγούση:

Τι έγινε ρε παιδιά; Νομίζω πως ξέρω τι έγινε. Η συγκεκριμένη, υποτίθεται, κομματικοποιημένη καλλιτεχνική κοινότητα έχει παβλοφικές αντιδράσεις. Μπορεί να αναγνωρίσει μόνο τον «εχθρό». Όπως αυτόν τον ορίζει η κομματική αντίληψη. Και εδώ κολλάμε. Γιατί ο εχθρός, σύμφωνα με αυτή την αντίληψη είναι πάντα ένας. Ίδιος και απαράλαχτος εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Αμερικάνος, το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Δύση, ο καπιταλισμός. Δεν πα΄να έχει καταρρεύσει ο υπαρκτός σοσιαλισμός, να έχει γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, εκείνοι αυτόν τον εχθρό ξέρουν, αυτόν εμπιστεύονται. Ο Γκαίτε και το «ο κροκόδειλος που έφαγε τον εχθρό σου δεν σημαίνει πως έγινε φίλος σου» είναι εκτός κομματικών συντεταγμένων. Έτσι στην αφίσα για την αντιπολεμική συναυλία με την Νατάσσα Μποφίλιου που θα γίνει την Δευτέρα στο Σύνταγμα, το σύνθημα είναι «Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας». Με αυτή την σειρά. Σαν το τελευταίο να έχει μπει κατά λάθος.
Αντίθετα στην ίδια την Ρωσία σημαντικές προσωπικότητες του καλλιτεχνικού της χώρου δεν εξέφρασαν μόνο λεκτικά την αντίθεση τους στην εισβολή αλλά παραιτήθηκαν από τις σημαντικές θέσεις που κατείχαν! 

«Φίλοι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, παραιτούμαι» ανάρτησε στο Facebook η Ελένα Κοβάλσκαγια, διευθύντρια του θεάτρου Meyerhold Center. «Δεν μπορείς να δουλεύεις για έναν δολοφόνο και να πληρώνεσαι από αυτόν.
Την ίδια ώρα, το θέατρο – που πήρε το όνομά του από τον αείμνηστο Ρώσο θεατρικό συγγραφέα Vsevolod Meyerhold - έκανε επίσης ανάρτηση στο Facebook, λέγοντας πως η αδυσώπητη επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία «έχει έρθει τώρα σε τραγική σύγκρουση με την αποστολή μας. Δεν μπορούμε να είμαστε σιωπηλοί σε όλο αυτό. Μας μένει μόνο αυτό να πούμε: ‘Όχι στον πόλεμο’. Ο πόλεμος είναι πολλά περισσότερα από ασέβεια για ένα άτομο, και είναι πολύ πιο φρικιαστικός. Ο πόλεμος είναι ο θάνατος ενός ανθρώπου, η δολοφονία ανθρώπων». Το θέατρο ευχαρίστησε τέλος την Κοβάλσκαγια για το «κουράγιο» της.
Αλλά δεν είναι η μόνη που έδειξε την αντίθεση της μέσα στην ίδια την Ρωσία. Βροχή πέφτουν οι παραιτήσεις διευθυντικών στελεχών πολιτιστικών ιδρυμάτων εκεί.

Με αντίστοιχη ανάρτηση του στο Instagram ανακοίνωσε την παραίτηση του ο αναπληρωτής Διευθυντής του Μουσείου Πούσκιν Βλαντιμίρ Οπρεντελένοφ , αλλά και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ιδρύματος VAC Φραντσέσκο Μανακόρντα.
Επίσης παραιτήθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Cosmoscow  Σάιμον Ρις και πήγε στο Βίλνιους της Λιθουανίας και  ήδη στην Βιέννη βοηθάει στην μεταστέγαση προσφύγων από την Ουκρανία.
Την Κυριακή παραιτήθηκε και ο μουσικός διευθυντής και βασικός μαέστρος του θεάτρου Μπολσόι Τούγκαν Σακίεφ.
Ακόμη και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Μαγιακόφσκι, Μιντάουγκας Καρμπαούσκις, αλλά και Ρίμας Τουμίνας, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Βαχτάγκοφ της Μόσχας, ανακοίνωσε πως θα παραιτηθεί από τη θέση του. Μάλιστα, πρόκειται να επιστρέψει στο Βίλνιους στη Λιθουανία από την οποία κατάγεται.
Ο Νταβίντ Μότα Σοάρες, ο διάσημος Βραζιλιάνος χορευτής των μπαλέτων Μπολσόι (είναι σε αυτά από 12 ετών!)ανακοίνωσε σήμερα ότι παραιτείται, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τα θύματα τα θύματα του πολέμου.
Με κείμενο που έχει δημοσιευθεί στο Artists at Risk καλλιτέχνες και επιστήμονες τάσσονται κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, την οποία αποκαλούν «ντροπή».
 
«Συμπατριώτες!
 
Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας είναι ΝΤΡΟΠΗ.
 
Αυτή είναι η ντροπή ΜΑΣ, αλλά δυστυχώς, τα παιδιά μας, γενιές πολύ νέων και αγέννητων Ρώσων, θα πρέπει επίσης να φέρουν την ευθύνη γι’ αυτό. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να ζουν σε μια επιθετική χώρα για να ντρέπονται που ο στρατός τους επιτίθεται σε ένα γειτονικό ανεξάρτητο κράτος. Καλούμε όλους τους πολίτες της Ρωσίας να πουν ΟΧΙ σε αυτόν τον πόλεμο.
Δεν πιστεύουμε ότι η ανεξάρτητη Ουκρανία αποτελεί απειλή για τη Ρωσία ή οποιοδήποτε άλλο κράτος. Δεν πιστεύουμε στις δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν ότι ο ουκρανικός λαός βρίσκεται υπό την εξουσία των «ναζί» και πρέπει να «απελευθερωθεί». Απαιτούμε να τελειώσει αυτός ο πόλεμος!».

Καλά κανένας από αυτούς δεν έχει καταλάβει πως για τον πόλεμο δεν φταίει ο Πούτιν αλλά ο ιμπεριαλισμός, οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ;

Πρέπει να τους στείλουμε την Μποφίλιου να τους το εξηγήσει;

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ «ΠΟΝΕΣΟΥΝ» ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ

Ο μεν Χίτλερ μπόρεσε να σταθεί στην εξουσία γιατί είχε την στήριξη της οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας του.  Ο Πούτιν κατά τον ίδιο τρόπο στηρίχτηκε στην οικονομική ολιγαρχία που δημιουργήθηκε στην χώρα του μετά την κατάρρευση της  Σοβιετικής Ένωσης και στους ολιγάρχες αρκετοί από τους οποίους είναι και δικά του δημιουργήματα.
Τώρα όμως μετά  τον οικονομικό αποκλεισμό της Ρωσίας από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που μάλλον δεν το προέβλεπε, άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα αγγούρια που έχει να αντιμετωπίσει και γί αυτό και  αναγκάστηκε να υπογράψει ένα διάταγμα, που ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ηγέτη της αντιπολίτευσης Ναβάλνι τον οποίο αφού απέτυχε να τον σκοτώσει με το Πολώνιο τον φυλάκισε με ανύπαρκτες κατηγορίες.
Το διάταγμα προβλέπει ότι  οι αρχές έχουν δικαίωμα να δημεύσουν όλα τα χρήματα που θα βρεθούν σε λογαριασμούς αξιωματούχων, των μελών των οικογενειών τους, ακόμη και των ανήλικων παιδιών τους και τα ποσά είναι μεγαλύτερα των ετήσιων εισοδημάτων της οικογένειας.
Ήδη απαγορεύεται στους κατοίκους της Ρωσίας να μεταφέρουν συνάλλαγμα από τους λογαριασμούς τους ή στις καταθέσεις τους σε ξένες τράπεζες και θα είναι δυνατή η ανάληψη μετρητών μέχρι 10 χιλιάδες δολάρια ή το ισόποσο αυτού του ποσού σε άλλα ξένα νομίσματα.
Επίσης η  ρωσική εταιρεία ορυκτελαίου Rosneft με έδρα στη Μόσχα, της οποίας Διευθύνων σύμβουλος  είναι ο Igor Sechin, (πρώην αναπληρωτής επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης υπό τον Βλαντιμίρ Πούτιν) υπακούοντας στις διαταγές του, θέλησε να πληρώσει τους πιστωτές της σε ρούβλια, όμως, κανείς εκ των πιστωτών δεν διέθετε λογαριασμό σε ρούβλια, και 2 δισεκατομμύρια δολάρια ήταν ο λογαριασμός και αφορούσε εταιρικά ομόλογα.

Η δε Gazprom ( έχει μείνει ιστορική η υπόκλιση του Λαφαζάνη στον διευθυντή της ) πρέπει άμεσα να καταβάλει 1,3 δισ. δολάρια. 
Όσες δε θαλαμηγοί ολιγαρχών δεν έχουν καταφύγει στις Μαλβίδες και βρίσκονται σε λιμάνια της Δύσης κατάσχονται. (η θαλαμηγός Lady M Yacht, του ολιγάρχη Αλεξέι Μορντασόφ στο λιμάνι της Ιμπέρια, αξίας 65 εκατομμυρίων ευρώ και η θαλαμηγός Lena Yacht του ολιγάρχη Γενάντι Τιμσένκο στο λιμάνι του Σανρέμο αξίας 50 εκατομμυρίων ευρώ)
Αλλά υπάρχουν και σημαντικότερες οικονομικές κυρώσεις.
Η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε ότι στα λιμάνια της χώρας δεν θα μπορούν πλέον να προσεγγίζουν τα πλοία που φέρουν τη ρωσική σημαία ή είναι εγγεγραμμένα στον ρωσικό νηογνώμονα, που ανήκουν σε ρωσικές πλοιοκτήτριες εταιρείες, σε εταιρείες ρωσικών συμφερόντων, σε πρόσωπα που εντάσσονται στους καταλόγους κυρώσεων, ή είναι ναυλωμένα από ρωσικές εταιρείες. Κοντολογίς τα βρετανικά λιμάνια είναι κλειστά για το ρωσικό δια θαλάσσης εμπόδιο.
Επίσης ποιο πριν οι Αμερικανοί επέβαλαν  κυρώσεις που απαγορεύσουν σε αμερικανικές εταιρείες να έχουν συναλλαγές με την τη ναυτιλιακή εταιρεία Sovcomflot (γνωστή και ως SCF Group) η οποία έχει 108 τάνκερ και 14 πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου ενώ έχει επίσης υπό κατασκευή 32 πλοία τα περισσότερα για μεταφορά LNG συμπεριλαμβανομένων 1 5 παγοθραυστικών. 
Ταυτόχρονα οι μεγάλες εταιρείες διακίνησής εμπορευματοκιβωτίων αναστέλλουν τις μεταφορές προς την Ρωσία.

Οι ΗΠΑ έχουν επίσης ήδη επιβάλλει κυρώσεις και σε πέντε πλοία που ανήκαν στην εταιρεία PSB Leasing που αποτελεί θυγατρική του ομίλου της τράπεζας Promsvyazbank. Μάλιστα, ήδη ένα πλοίο της εταιρείας το Baltic Leader κατασχέθηκε από τις γαλλικές αρχές στις 27 Φεβρουαρίου.
Ταυτόχρονα οι μεγαλύτερες δυτικές εταιρείες που ενεργοποιούνται στην Ρωσία αναστέλλουν την λειτουργία τους σε αυτήν όπως πχ  Daimler Truck Holding, η Volvo  ενώ  και η Volkswagen δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε προσωρινή παύση της πώλησης αυτοκινήτων Audi εξαιτίας της υποχώρησης του ρουβλιού.
Επίσης η BP ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από το ποσοστό 20% που κατέχει στη Rosneft,  ενώ ακολούθησε ανάλογη ανακοίνωση αποχώρησης και της Shell.
Δυστυχώς οι Ρώσοι θα θυμηθούν επίσης και τις μέρες του αλήστου μνήμης σοβιετικού καθεστώτος γιατί αποσύρονται από την αγορά της  Ρωσίας οι πιστωτικές κάρτες Visa και Mastercard και μάρκες καταναλωτικών ειδών όπως γερμανική εταιρεία αθλητικών ενδυμάτων Puma (100 καταστήματα),η Prada, η Zara (502 καταστήματα ) σταματώντας επίσης και τις διαδικτυακές πωλήσεις, η  Ikea, η Samsung κτλ
Υπάρχει όμως και ένα μέτρο που μάλλον θα συμβάλλει στην βελτίωση  της υγείας του ρωσικού λαού! Κλείνουν 850 καταστήματα της McDonald's!

Προσωπικά δεν πιστεύω πως όλοι αυτοί οι ολιγάρχες που έχουν στα χέρια τους την οικονομική ζωή της χώρας, θα συνεχίσουν να στηρίζουν τον παρανοϊκό Πούτιν για αρκετό διάστημα ακόμα.
Μόνο που φοβάμαι πως την πτώση του θα πληρώσει ακριβά και ο αμέτοχος ρωσικός λαός. 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς  με τους βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήσαν μια ποτέ κάποια λύσις.
 
Με μερικές τροποποιήσεις, το γνωστό ποίημα του Καβάφη εκφράζει πλήρως την σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία.
Η βάρβαρη εισβολή του σημερινού Τσάρου της Ρωσίας σε μια ανεξάρτητη χώρα, στην ουσία για να την κατακτήσει, προκάλεσε μια απρόβλεπτη, προφανώς γι αυτόν, στην έκτασης αντίδραση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ήδη η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ  ενέκρινε κατά την έκτακτη σύνοδό της ψήφισμα που καταδικάζει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία  και ζητά την άμεση απόσυρση των δυνάμεών της από το έδαφος της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας.
Το ψήφισμα εγκρίθηκε κατά συντριπτική πλειοψηφία με 141 χώρες να ψηφίζουν υπέρ, πέντε κατά και 35 να δηλώνουν αποχή.
Συγκεκριμένα, καταψήφισαν Ρωσία, Λευκορωσία, Βόρεια Κορέα, Ερυθραία και Συρία. Της ψηφοφορίας απείχαν συνολικά 34 χώρες, περιλαμβανομένων Κίνας, Ιράκ, Ιράν, Ινδίας και Πακιστάν.
Προσωπικά έχω την εντύπωση πως όπως όλοι οι δικτάτορες ο Πούτιν περιβάλλεται από άτομα που δεν τολμούν να του εκθέσουν την πραγματικότητα εάν υποψιάζονται πως αυτή δεν θα του είναι αρεστή.
Την εντύπωση αυτή μου την επιβεβαίωσε η εικόνα τον επικεφαλής των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών Σεργκέι Ναρίσκιν στην σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Δευτέρας, όταν τόλμησε να εκφράσει άποψη διαφορετική από του Πούτιν και αυτός τον ανάγκασε, τελικά εξευτελισμένο πλέον να συμφωνήσει μαζί του.

Υποψιάζομαι λοιπόν πως πιθανώς να του έλεγαν, πως όπως με την προσάρτηση της Κριμαίας οι αντιδράσεις της Δύσης ήταν αρκετά υποτονικές, το ίδιο θα γίνει αν εισβάλλει στην Ουκρανία, μια χώρα με πρόεδρο πρώην ηθοποιό ο οποίος θα διαφύγει, όπως και ο πρώην πρόεδρος της χώρας Γιανουκόβιτς με ελικόπτερο, ενώ ο κόσμος θα τους υποδεχτεί λίγο πολύ σαν ελευθερωτές. Επίσης πως  όσοι προβάλλουν αντίσταση θα είναι λίγοι και αντιμετωπίσιμοι, ενώ ταυτόχρονα οι απώλειες στον στρατό του θα είναι λίγες, όπως και το ίδιο θα είναι οι ελάχιστες παράπλευρες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό.
Δεν ξέρουμε βέβαια ακόμα σήμερα τι είχε στο μυαλό του ή τι πίστευε διατάσσοντας την εισβολή στην Ουκρανία. Το γεγονός όμως είναι ένα. Τίποτα από όσα υπολόγιζε δεν του βγήκε.
Η εισβολή ήδη μέχρι προχθές έχει, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση των Ρώσων  498 νεκρούς στρατιώτες και 1597 τραυματίες. Οι Ουκρανοί μιλάνε για 7000 νεκρούς Ρώσους και πάνω από 2000 αμάχους.
Προφανώς δε, δεν θα ήταν στις προθέσεις του να έχει νεκρούς από τον άμαχο πληθυσμό, γεγονός που έχει δυσμενή επίδραση τόσο στους  Ρώσους όσο και στους ρωσόφωνους της Ουκρανίας, αλλά και στους στρατιώτες του που βρίσκονται αντιμέτωποι με ανθρώπους που μιλούν την γλώσσα τους, έχουν και την ίδια θρησκεία και πιθανώς μερικοί να έχουν και συγγενείς τους εκεί.
Η ζωή βέβαια των Ρώσων στρατιωτών αποτιμήθηκε από τον Πούτιν σε 70.000 ρούβλια τα οποία θα δοθούν στους συγγενείς τους.
Και οι νεκροί αυτοί είναι πριν ακόμα να καταληφθεί η πλειονότητα της χώρας και η πρωτεύουσα της.
Ο πρόεδρος  δε της Ουκρανίας παρέμεινε σε αυτήν και αποδείχτηκε ότι έχει πολύ τσαγανό με αποτέλεσμα να ενθαρρύνει και να εμψυχώνει τους Ουκρανούς να αντισταθούν στον εισβολέα.
Αλλά το χειρότερο για τον Πούτιν είναι ότι με την παρανοϊκή αυτή εισβολή κατάφερε αυτό που η Ευρώπη για χρόνια προσπαθούσε να επιτύχει και αποτύγχανε.
Την ενοποίηση της και την για πρώτη φορά ομόθυμη και ταχεία αντίδραση της στην εισβολή με διάφορους τρόπους, ακόμη δε και με την αποστολή, πλην δύο χωρών, στρατιωτικής βοήθειας.
Δεν πιστεύω δε πως περίμενε τόσο άμεση και ταχεία επιβολή οικονομικής ασφυξίας στην χώρα του από την Δύση.
Πέτυχε δε επίσης την νεκρανάσταση του «νεκρού εγκεφαλικά ΝΑΤΟ» όπως το είχε χαρακτηρίσει πρόσφατα ο Μακρόν, στο οποίο δείχνουν θερμές να προσχωρήσουν οι μέχρι τώρα υπέρ της ουδετερότητας Σουηδία και Φιλανδία, μετά τις απειλές που εκτόξευσε εναντίον τους ο Πούτιν.
Κανονικά δε θερμές ευχαριστίες σε αυτόν θα πρέπει να του απευθύνουν ο Πρόεδρος Μπάιντεν  και ο Μακρόν.
Ο Μπάιντεν με την αποφασιστική στάση του κατά της εισβολής είδε να αυξάνει σημαντικά η δημοφιλία του, σε αντίθεση με τον θιασώτη και υποστηρικτή του Πούτιν Τραμπ που μπορεί τελικά να αναγκάστηκε να καταδικάσει την εισβολή και να χαρακτηρίσει «γενναίο» τον Ζελένσκι, ενώ προηγουμένως είχε αποκαλέσει «πολύ έξυπνο» τον Βλαντίμιρ Πούτιν και «ιδιοφυείς» τις κινήσεις του στην Ουκρανία !
Αντίστοιχες ευχαριστίες θα πρέπει να του απευθύνει επίσης και ο Μακρόν που κατάφερε να εμφανιστεί ως η πιο ηγετική φυσιογνωμία της Ευρώπης στις δύσκολες αυτές στιγμές, και σίγουρα αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο στις επερχόμενες εκλογές στην Γαλλία.
Μόνο στην Ελλάδα, λόγω της από την εποχή του Κολοκοτρώνη ρωσοφιλίας, η εισβολή προκάλεσε μεγάλο προβληματισμό σε ένα ποικίλο φάσμα από την αριστερά και τον αντιαμερικανισμό της, μέχρι την ακροδεξιά  που πιστεύει πως το ξανθό γένος θα σώσει την Ελλάδα από τον Τούρκο, θα ελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη από τον αντίχριστο και θα μας δίνει και ρούβλια για να ζούμε!
Το τι μέλει γενέσθαι είναι ακόμη άγνωστο.
Αλλά αν τα οικονομικά μέτρα θίξουν τις περιουσίες των Ρώσων ολιγαρχών, οι οποίοι παρά το ότι μπορεί να είναι και δημιουργήματα του  Πούτιν, αν δουν τις περιουσίες τους να μειώνονται ,καθώς η Ρωσία θα μπαίνει σε μια «σμίτνοε βρέμια», μια ταραγμένη περίοδο , οι Βογιάροι είναι αυτοί που τελικά καταλήγουν να τρώνε τον Τσάρο.

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ

Αξίζει τον κόπο να δούμε πως είδαν οι γελοιογράφοι μας την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση της εισβολής,  ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του κάθε γελοιογράφου και του μέσου που δημοσιεύονται οι γελοιογραφίες του.
Αρχικά ας δούμε τις γελοιογραφίες μέχρι την αρχής της εισβολής, που απεικονίζουν τα μέχρι τότε αισθήματα που δημιουργούσε η έκρυθμη κατάσταση ανάλογα με τα πολιτικά πιστεύω του κάθε γελοιογράφου.

Στις μετά την εισβολή γελοιογραφίες, είναι προφανής η διαφορετική αντιμετώπιση της επίθεσης στην Ουκρανία  ανάλογα με τις προσωπικές αντιλήψεις του σκιτσογράφου και του μέσου που δημοσιεύει τις γελοιογραφίες του. Είναι σαφές πάντως ότι οι αριστερής προέλευσης γελοιογραφίες αποφεύγουν την ουσιαστική καταγγελία της ρωσικής εισβολής.  

Χαρακτηριστικές  είναι οι αριστερής ιδεολογικής τοποθέτησης γελοιογραφίες οι οποίες κατευθύνουν τα βέλη τους στο ΝΑΤΟ και την αντίθεση των ΗΠΑ στην προμήθεια της Ευρώπης με πετρέλαιο και αέριο από την Ρωσία.

Τέλος θα ήταν μάλλον απίθανο να μην συσχετιστεί η εισβολή με την ελληνική πολιτική ζωή και τις αντιδράσεις για την εισβολή εδώ.

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.