Το λέω αυτό γιατί όταν είχα ετοιμάσει ένα ταξίδι στο Ιράκ, έκανε την εισβολή ο Χουσείν στο Κουβέιτ και στην συνέχεια μπούκαρε ο πατήρ του πανίβλακα σε αυτό, με αποτέλεσμα να κάνουν την χώρα καλοκαιρινή.
Όταν έχεις επισκεφτεί ένα μέρος ,και μάλιστα πρόσφατα, αισθάνεσαι μια έντονη συναισθηματική φόρτιση όταν βλέπεις στην τηλεόραση, μέρη στα οποία έχεις περπατήσει, όπως στην Τρίπολη, άοπλοι άνθρωποι να σκοτώνονται στους δρόμους προσπαθώντας να αποκτήσουν την ελευθερία τους από μια στυγνή και παρανοϊκή δικτατορία.
Έτσι λοιπόν τα τελευταία αυτά γεγονότα με οδήγησαν να ασχοληθώ με την σημερινή τραγική κατάσταση και τις πιθανές εξελίξεις εκεί.
Έχοντας γυρίσει εδώ, μόλις πριν ένα μήνα από την Λιβύη, η εικόνα που αποκόμιζε ο τουρίστας ήταν μιας χώρας που κυκλοφορούσες με ασφάλεια στις πόλεις, αλλά και στην επαρχία, με μεγάλες δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης αλλά με πολύ μικρή τουριστική κίνηση που υπολογιζόταν μόνο στις 130।000 επισκέψεις τουριστών το χρόνο।
Βέβαια πως μπορούσε να αυξηθεί η τουριστική τους κίνηση όταν ήδη πέρσι, τέτοια εποχή που ετοίμαζα αυτό το ταξίδι, ο Καντάφι, έβγαλε φιρμάνι και σταμάτησε να εκδίδει βίζες από πολίτες από όλες τις χώρες της ζώνης Σέγκεν γιατί η Ελβετική αστυνομία τον Ιούλιο του 2008, συνέλαβε στη Γενεύη τον γιό του, Χάνιμπαλ με τη σύζυγό του, για κακομεταχείριση μελών του προσωπικού τους, και συγχρόνως έφτιαξε μια μαύρη λίστα 186 Λίβυων μέσα στους όποιους ήσαν ο Καντάφι και όλη η οικογένεια του.
Ο στρατός που εμπλέκεται στις τελευταίες εξεγέρσεις, δεν είχε εμφανή παρουσία στα μέρη που κινείται ένας τουρίστας και αποτελείται από 25000 εθελοντές και 25000 στρατεύσιμους σε ένα συνολικό πληθυσμό 6.500.000 κατοίκων.
Το ναυτικό τους είναι μικρό ενώ πιο ανεπτυγμένη είναι η αεροπορία που εκτός των άλλων αεροσκαφών έχει πλέον 10 Μιράζ μετά τα 2 που αυτομόλησαν στην Μάλτα.
Άλλα 45000 άτομα πρέπει να έχει η Πολιτοφυλακή που διοικείται από τοπικούς αξιωματούχους και για την οποία δεν υπάρχουν σαφείς πρόσφατες πληροφορίες.
Αυτό το σώμα που φαίνεται πως εμπλέκεται σε φονικές επιθέσεις κατά των εξεγερμένων πολιτών στην Λιβύη, και κατά ορισμένες πηγές ευθύνεται για 10000 νεκρούς, είναι το μισθοφορικό σώμα των 7000 ανδρών της Ισλαμικής Παναφρικανικής Λεγεώνας με άτομα από το Σουδάν, την Αίγυπτο, την Τυνησία, το Μάλι το Τσάντ και από μουσουλμάνους από τα δυτικά κράτη της Αφρικής.
Η αστυνόμευση δεν ήταν εμφανής στις πόλεις αλλά υποψιάζομαι πως γίνεται από άτομα με πολιτικά όπως ήταν και ο μόνιμος αστυνομικός που μας συνόδευε σε όλο το ταξίδι ακόμα και στις 2 εσωτερικές αεροπορικές πτήσεις.
Εμφανής ήταν η αστυνόμευση στις μετακινήσεις στους αυτοκινητοδρόμους με τακτικά σημεία ελέγχου όπου ο οδηγός παρέδιδε κατά πάσα πιθανότητα κατάλογο με τα ονόματα μας. Έλεγχος βέβαια γινόταν σε όλα τα αυτοκίνητα που περνούσαν από εκεί.
Έχω δε την υπόνοια πως πρέπει να υπάρχουν και διάφορες ξεχωριστές μυστικές υπηρεσίες γιατί στην έξοδο μας από την χώρα, μας έλεγξαν τα διαβατήρια πάνω από 4-5 φορές με ένα ακόμα έλεγχο όταν είμαστε πλέον στην αίθουσα επιβίβασης που για να μπούμε εκεί πριν 5 λεπτά μας το είχαν ελέγξει!
Για να γίνει καλύτερα κατανοητό το επίπεδο των εξεγερμένων στην Λιβύη, είναι καλό να γνωρίζει κανείς μερικά απαραίτητα στοιχεία για την χώρα.
Στην Λιβύη το ποσοστό των εγγραμμάτων ανέρχεται σε 82%, και είναι το μεγαλύτερο της Βόρειας Αφρικής με 1,7 εκατομμύρια σπουδαστές εκ των οποίων οι 270.000 στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στα 84 τριτοβάθμια τεχνικά και επαγγελματικά ινστιτούτα (με 12 δημόσια Πανεπιστήμια).
Η χώρα στον πίνακα της Διεθνούς Ανάπτυξης βρίσκεται στην 53η θέση (Ελλάδα στην 22η) δηλαδή σε πολύ καλύτερη από τις γειτονικές μας χώρες (Βουλγαρία 58η, Αλβανία 64η, FUROM 71η, Τουρκία 83η) με κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα 17000 δολάρια (Ελλάδα 27600), παρόμοιο δηλαδή της Εσθονίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.
Η χώρα όπως έχω ξαναγράψει εμφανίζει ένα μεγάλο βαθμό ανάπτυξης που είναι ιδιαίτερα εμφανής στην πρωτεύουσα στον οικοδομικό τομέα αλλά και από τον αριθμό των κυκλοφορούντων νέων αυτοκινήτων που έχουν αυξηθεί σε σημαντικό αριθμό αφ΄ ότου σταμάτησε το εμπάργκο.
Είναι προφανές λοιπόν πως πρέπει να υπάρχει ένα άγνωστο σε μας ποσοστό κατοίκων που θα έχουν συνδέσει τα συμφέροντα τους με το καθεστώς και θα σταθούν στο πλάι του Καντάφι στηρίζοντας τον και υπερασπιζόμενοι τα κεκτημένα τους.
Δεν χρειάζεται βέβαια στην Λιβύη να ξεσπάσει κανένας εμφύλιος πόλεμος με εκατόμβες θυμάτων ,αντίστοιχες με της ιταλικής κατοχής ,τότε που πέθανε το 1/4 του πληθυσμού της.
Αυτή όμως που είναι ιδιαίτερα μεγάλη είναι η ανεργία που φτάνει το 21% του πληθυσμού και προφανώς θα πλήττει κυρίως τις νεώτερες ηλικίες।
Αυτό ίσως που μου έκανε εντύπωση καθώς περνούσαμε μέσα από τις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου ήταν οι πολλοί νεαροί που σε παρέες 2-3 ατόμων καθόντουσαν έξω από μαγαζάκια, σε σκαλάκια, ή σε πεζούλια χαζολογώντας.
Με τις γυναίκες ουσιαστικά κλεισμένες στα σπίτια, αυτό το ανδρικό δυναμικό, που σε σημαντικό ποσοστό είναι άνεργο, έχει καλή εκπαίδευση και ανάλογη προφανώς πληροφόρηση από το διαδίκτυο, θα αισθάνεται πνιγμένο μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον μιας αναχρονιστικής δικτατορίας.
Στην εποχή μας που οι ιδεολογίες που παρακίνησαν τον κόσμο σε εξεγέρσεις στο παρελθόν έχουν σε μεγάλο βαθμό ξεφτίσει, οι σπίθες της εξέγερσης μέσω του διαδικτύου καταφέρνουν να πυροδοτήσουν στην άλλη άκρη του κόσμου, σε μηδενικό χρόνο τις πανανθρώπινες απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή χωρίς καταπιεστικά καθεστώτα και με ελευθερία.
Το πανό που κρατούσε ένας διαδηλωτής στο παγωμένο Μάντισον του Ουισκόνσιν σε μια διαδήλωση 80.000 ανθρώπων τα έλεγε όλα: : “Δεν το ήξερα πως στο Κάιρο κάνει τόσο κρύο”.
Είναι πρωτοφανής στην Ιστορία η ταχύτατη εξάπλωση της εξέγερσης μέσω της πληροφόρησης από το ιντερνετ,από την Τυνησία, στην Αίγυπτο και τώρα στην Λιβύη χώρες με διαφορετικά καθεστώτα αλλά με ένα κοινό χαρακτηριστικό, την ανελευθερία και την καταπίεση του λαού.
Το καθεστώς του Καντάφι σάπισε και θα πέσει αργά ή γρήγορα ακόμα και αν υπάρξουν χιλιάδες αθώων θυμάτων .
Το πρόβλημα όμως είναι αν θα μπορέσει η Λιβύη να αποκτήσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα ή θα βρεθεί κάποιος αντίστοιχος Καντάφι ή Χομεϊνί να επικρατήσει.
Δυστυχώς οι καταρρεύσεις αυτών των καθεστώτων δεν έχουν πάντα σαν αποτέλεσμα την επικράτηση μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης αλλά την επικράτηση καθεστώτων εξ ίσου καταπιεστικών ή μερικές φορές σημαίνουν την έναρξη μιας εμφύλιας διαμάχης। Χαρακτηριστικά παραδείγματα το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Πάντως οι εξεγέρσεις στην Βόρεια Αφρική είχαν και ένα άλλο παράπλευρο αποτέλεσμα.
Κατάφεραν και γελοιοποίησαν όλες αυτές τις ευρέως κυκλοφορούσες ανοησίες για κάποιο παγκόσμιο κέντρο, αμερικανοκίνητο, που καθορίζει , κατευθύνει και προδιαγράφει τις εξελίξεις στις χώρες του κόσμου.
Πιο βαθειά νυχτωμένοι για το πως, γιατί, και που θα καταλήξουν τα γεγονότα στην Βόρειο Αφρική, δεν είναι άλλοι από τους Αμερικανούς!
UPDATE 26-2-11
Είναι ενδιαφέρον πως παρά το ποσοστό ανεργίας στην Λιβύη που αναφέρεται πως ανέρχεται στο 21% ,σε συνέντευξη του στο MEGA ,ο πρεσβευτής της Αιγύπτου στην Ελλάδα, ανέφερε πως οι Αιγύπτιοι εργαζόμενοι στην Λιβύη είναι 1.500.000 ! αριθμός που αντιστοιχεί στο 30% του πληθυσμού της χώρας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΟΣΤ.
7.- ΟΛΒΙΑ - Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
8-ΚΥΡΗΝΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ