Το τελευταίο διήμερο δεν είχα σερφάρει στο ιντερνέτ και έτσι δεν είχα διαβάσει τα γραφόμενα σχετικά με το σχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις .
Το πρώτο σχετικό ποστ που διάβασα ήταν του
Δείμου του πολίτη και διαβάζοντας το έχω μείνει κατάπληκτος από τις αντιρρήσεις που υπάρχουν σε ένα απόλυτα σωστό σχέδιο νόμου.
Είπα να γράψω ένα σχόλιο αλλά τελικά μου προέκυψε ένα σεντόνι οπότε προτίμησα να το ανεβάσω στο δικό μου μπλογκ.
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφει ο
Evan T στο σχόλιο του στο ποστ του Δείμου και το μεταφέρω ατόφιο .
Αλλού είναι το πρόβλημα, παίδες, που δημιουργεί αυτό το νομοσχέδιο. Μέχρι τώρα αν ήσουν καλός άνθρωπος πήγαινες και γινόσουνα δωρητής οργάνων και σου έλεγε μπράβο η νοσοκόμα. Άμα ήσουν αδιάφορος, δεν πήγαινες, αλλά η αδιαφορία δεν είναι ιδιαιτέρως κατακριτέα, ειδικά στην Ελλάδα.Τώρα το κράτος σου λέει: "Άμα είσαι κωλάνθρωπος και δε θες μετά θάνατον να σώσεις ανθρώπους που μπορείς, έλα να το δηλώσεις εγγράφως...ότι είσαι κωλάνθρωπος." και ο υπάλληλος που θα δέχεται την αίτηση θα σε κοιτάει ενδεχομένως με στραβό μάτι.
Δεν φλεγόμαστε για τα δικαιώματα των πτωμάτων μας, ούτε για την αυτοδιάθεση 80 κιλών κρέατος που προορίζεται για σάπισμα ή καύση.
Άλλωστε το δικαίωμα να πάρουμε τα όργανά μας στον τάφο υπάρχει ακέραιο με μία απλή δήλωση. Όχι. Να είμαστε εγωιστές και παράλογοι θέλουμε χωρίς να μπορεί να το μάθει ο περίγυρος... αυτό το δικαίωμα υπερασπιζόμαστε.
(Θα εξαιρέσω από αυτή την κριτική τους αντιρρησίες λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων).
*sarcasm mode* Πώς τολμάει το κράτος να θέλει να υπογράψεις χαρτί ότι είσαι εγωιστής και αδιαφορείς για το συνάνθρωπο; Και να σε κάνει να ξεκουβαληθείς από το σπίτι ή και να χάσεις μία ή δυο ώρες από τη δουλειά για να πας σε δημόσια υπηρεσία και να το παραδεχθείς; Αδιανόητο!Οπότε θέτω το ερώτημα σε νέα βάση. Αυτό που τριγυρίζουμε στις συζητήσεις για το νομοσχέδιο και κανείς δε συγκεκριμενοποιεί είναι αυτό:
"Έχει το δικαίωμα το κράτος να σε κάνει να παραδεχθείς εγγράφως ότι είσαι παραλόγως εγωιστής και ατομιστής;
"Διατυπωμένο έτσι, τολμώ να πω πως "ΟΧΙ".
Οπότε πρέπει να βρεθεί μια λύση για να μπορεί να δηλώσει ο καθένας την αντίθεσή του στο να χρησιμοποιηθούν τα όργανά του εύκολα, γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ανώνυμα. Τώρα δε σαρκάζω: Ο κάθε πολίτης ΕΧΕΙ το δικαίωμα να είναι κωλάνθρωπος χωρίς να μπορεί να το μάθει ο οποιοσδήποτε. Στα παραπάνω θα προσέθετα και την προσωπική μου θέση που ενώ δεν θα είχα καμιά αντίρρηση να χρησιμοποιήσουν όργανα μου όταν πεθάνω από τεμπελιά και αν θέλεις και αδιαφορία δεν έχω δηλώσει εθελοντής γιατί ίσως γνωρίζω ότι αν τους το ζήταγαν οι δικοί μου άνθρωποι δεν θα είχαν αντίρρηση.
Ίσως πάντως λόγω αγνοίας έχουν γίνει μερικές παρανοήσεις σε σχέση με την πραγματικότητα.
1-Δεν πρόκειται εκ των πραγμάτων να αφαιρούνται όργανα από όλα τα πτώματα.
Σήμερα ο μέσος όρος ζωής στην Ελλάδα είναι 77 ετών οι άνδρες και 82 οι γυναίκες(κορακοζώητες πάντα!).
Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά η πλειονότητα των πτωμάτων δεν διαθέτουν όργανα υγιή για μεταμόσχευση οπότε αποκλείονται από την διαδικασία. Σε αυτά προστίθενται και τα πτώματα όλων αυτών που πεθαίνουν σε νεώτερη ηλικία από παθολογικές αιτίες, νεοπλάσματα ή έπασχαν από μεταδοτικές ασθένειες όπως ηπατίτιδα, AIDS κτλ
2-Από όσα διάβασα διαπίστωσα πως πάρα πολλοί πιστεύουν πως η αφαίρεση των οργάνων θα είναι κάτι σαν χασάπικο που θα έχει ένα ψυγείο που όχι μόνο θα φυλάει όργανα προς μεταμόσχευση, μέχρι και πέη κατά την
Cynical, για όσους προφανώς δεν έχει αποτέλεσμα το Viagra, αλλά και θα τα εμπορεύονται !Προφανώς βέβαια αυτό θα το κάνει, όπως γράφει η, τις περισσότερες φορές με σωστές απόψεις Cynical,
ο κατάπτυστος Λοβέρδος που με το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων που με το έτσι θέλω θα αποσπά από τον καθένα μας θα εξασφαλίσει πόρους για τη συνέχιση της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας ! Η έννοια του Πτωματικού δότη σημαίνει πως πρόκειται για άτομο με διαγνωσμένο εγκεφαλικό θάνατο, που ήδη νοσηλεύεται σε ΜΕΘ, βρίσκεται υπό μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και άμεση παρακολούθηση και υποστήριξη της αιμοδυναμικής και μεταβολικής τους κατάστασης, μέχρις ότου ληφθεί η απόφαση για την αφαίρεση των οργάνων.
Από κει και πέρα η κατανομή των μοσχευμάτων στους υποψήφιους λήπτες του Εθνικού Μητρώου διενεργείται αναλόγως με το όργανο που μεταμοσχεύεται και βάσει κριτηρίων όπως η ομάδα αίματος, η
ιστοσυμβατότητα, το ιατρικώς πιστοποιούμενο επείγον της επέμβασης, ο χρόνος αναμονής, η ηλικία, το σωματικό βάρος και η εγγύτητα του τόπου λήψης του μοσχεύματος προς τον τόπο μεταμόσχευσης.
Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων είναι αυτός που διαθέτει για τα επείγοντα περιστατικά ειδικό κατάλογο υποψηφίων ληπτών οι οποίοι έχουν προτεραιότητα στη λήψη μοσχεύματος.
Εδώ πρέπει να τονιστεί πως δυστυχώς από ανεπάρκειες του συστήματος πολλά μοσχεύματα δεν λαμβάνονται και με το σημερινό καθεστώς από ελλείψεις οργάνωσης, ιατρικού δυναμικού και κακού συντονισμού των εμπλεκομένων.
3-Είναι σαφές βέβαια ότι όλη αυτή η διαδικασία της διάθεσης οργάνων ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΓΟΡΟΠΩΛΗΣΙΕΣ και βασίζεται ουσιαστικά στα κριτήρια που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ένα νεφρό που πχ αφαιρέθηκε στην Αθήνα μπορεί να μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη που υπάρχει ο ασθενής με την ίδια ιστοσυμβατότητα.
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πόσο αβάσιμη και αστήρικτη είναι η φοβία και η υποψία ότι θα πεθάνουν κάποιον για να δώσουν τα όργανα του σε κάποιον που θα πληρώσει να τα πάρει.
Για αυτή την ανοησία αλλά και για την άλλη ευρέως κυκλοφορούσα πεποίθηση πως σκοτώνουν ανθρώπους για να τους πάρουν τα όργανα είχα γράψει στο παρελθόν το ποστ
ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΕ .
4-Τα παραπάνω πιστεύω ότι αποδεικνύουν ότι ουσιαστικά τα όργανα που πρόκειται να ληφθούν, αναγκαστικά είναι από ένα μικρό αριθμό υγιών ατόμων που η αιτία θανάτου τους είναι κυρίως ατυχήματα και στα οποία έχει επέλθει εγκεφαλικός θάνατος. Οι τραυματίες αυτοί βρίσκονται συνήθως σε μονάδες εντατικής θεραπείας, οι οποίες εκ των πραγμάτων δεν έχουν σχέση με τις χειρουργικές μονάδες μεταμοσχεύσεων, αλλά συνδέονται μόνο με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων μέσω και του οποίου και διακινούνται τα μοσχεύματα.
Για όσους δεν το γνωρίζουν οι μονάδες εντατικής θεραπείας που βρίσκονται στα διάφορα νοσοκομεία, κάνουν τις εισαγωγές των ασθενών μέσω ΕΚΑΒ και όχι απευθείας. Αυτό σημαίνει πως αν πχ ακόμα και αν ένας ασθενής νοσηλεύεται στο α νοσοκομείο που διαθέτει μονάδα και έχει ανάγκη νοσηλείας σε μονάδα, είναι αρκετά πιθανό να μεταφερθεί στο κενό κρεβάτι της μονάδας του β νοσοκομείου.
Τα σχετικά με τον εγκεφαλικό θάνατο και την πρακτικώς ακολουθούμενη διαδικασία για τις μεταμοσχεύσεις ,περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο το παρακάτω κείμενο της
Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας που
ἀντικρύζει τὶς μεταμοσχεύσεις, ὅπως καὶ κάθε τι ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν πάλη του μὲ τὸν θάνατο, μὲ ἰδιαίτερη συμπάθεια, κατανόηση καὶ αἴσθημα σοβαρότητος.
῾Ο ἐγκεφαλικὸς θάνατος ἀποτελεῖ γεγονὸς ὁριστικῆς καὶ ἀνεπίστρεπτης καταστροφῆς τοῦ ἐγκεφάλου καὶ κατάσταση πλήρους ἀπώλειας αἰσθήσεων καὶ συνειδήσεως. Κατ' αὐτὸν ἡ ἀναπνευστικὴ λειτουργία συντηρεῖται μόνον μηχανικά, ἡ δὲ διακοπὴ τῆς τεχνητῆς ὑποστηρίξεως ὁδηγεῖ σὲ σχεδὸν ἄμεση παύση καὶ τῆς καρδιακῆς λειτουργίας.
Αὐτὸ ποὺ στὴν οὐσία κάνει ἡ τεχνητὴ ὑποστήριξη τῆς ἀναπνοῆς εἶναι ὅτι προσωρινὰ ἀναχαιτίζει τὴν διαδικασία ἀποσυνθέσεως τοῦ σώματος ὄχι ὅμως καὶ τὴν ἀναχώρηση τῆς ψυχῆς.
῾Ο ἐγκεφαλικὸς θάνατος πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ διαφοροποιηθεῖ ἀπὸ τὴν φυτικὴ κατάσταση -ποὺ συνήθως ὀνομάζεται «κλινικὸς θάνατος». Κατ' αὐτήν, τὸ ἐγκεφαλικὸ στέλεχος λειτουργεῖ καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον δὲν ἀπαιτεῖται τεχνητὴ ὑποστήριξη. ᾿Επειδὴ ὑπάρχει πάντοτε ὁ κίνδυνος -σὲ μεμονωμένες εὐτυχῶς περιπτώσεις-, ἀπροσεξίας, λάθους ἢ καὶ ἀσέβειας πρὸς τὸ γεγονὸς τοῦ θανάτου, ἡ ᾿Εκκλησία μαζὶ μὲ τὴν πλειοψηφία τοῦ ἰατρικοῦ καὶ νοσηλευτικοῦ κόσμου καὶ τῶν ἁρμοδίων κοινωνικῶν φορέων, ἀπαιτεῖ τὴν ἐξασφάλιση τῆς ἀκριβοῦς τηρήσεως τῶν διεθνῶς ἀποδεκτῶν κριτηρίων διαγνώσεως τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου. ῎Ετσι:
α) εἶναι ἀπαραίτητη ἡ τεκμηριωμένη καὶ σαφὴς διαπίστωση τῶν αἰτίων τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου.
β) ῾Η πιστοποίηση τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου πρέπει νὰ γίνεται ἀπὸ ἐπιτροπὴ εἰδημόνων ποὺ νὰ μὴν ἔχουν καμμία σχέση ἐξαρτήσεως ἀπὸ τὶς μεταμοσχευτικὲς ὁμάδες καὶ ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὑφισταμένων κλινικῶν καὶ ἐργαστηριακῶν κριτηρίων.
γ) Τὰ κριτήρια τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου δὲν εἶναι ἐπαρκῆ ἂν εἶναι μόνον κλινικά. Πρέπει νὰ προστεθοῦν καὶ ἐργαστηριακά (ἀξονικὴ τομογραφία καὶ ἕνα ἠλεκτροεγκεφαλογράφημα) ὥστε νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ, κατὰ τὸ δυνατόν, ὄχι μόνο ἡ παύση τῶν λειτουργιῶν τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους, ἀλλὰ καὶ τοῦ φλοιοῦ.
῞Οπου δὲν ὑπάρχει ἐμφανὴς αἰτία ἐγκεφαλικῆς βλάβης πρέπει νὰ ἐπαναλαμβάνονται οἱ ἐξετάσεις γιὰ μεγαλύτερη ἐπιβεβαίωση, ἀκόμη κι ἂν αὐτὴ ἡ καθυστέρηση ὁδηγεῖ σὲ ἀπώλεια τῶν ὀργάνων.
δ) Πρὶν ἀπὸ τὶς δοκιμασίες τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου θὰ πρέπει νὰ ἔχουν προηγηθεῖ οἱ βιοχημικὲς ἐξετάσεις ποὺ νὰ παρουσιάζουν φυσιολογικὲς τιμὲς (ὄχι οὐρία οὔτε ἠλεκτρολυτικὲς διαταραχές).
᾿Επίσης, γιὰ νὰ ἐλεγχθεῖ ὁ ἐγκεφαλικὸς θάνατος πρέπει νὰ ἔχουν παρέλθει τουλάχιστον 24 ὧρες ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τοῦ συμβάντος. Για την ακρίβεια η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου τίθεται από τρεις γιατρούς ειδικούς και έμπειρους σ’ αυτό το θέμα, οι οποίοι δεν ανήκουν σε καμιά μεταμοσχευτική ομάδα και οι οποίοι είναι: α) Ο θεράπων ιατρός (εντατικολόγος) του «ασθενούς», β) ένας νευρολόγος ή νευροχειρουργός και γ) ένας αναισθησιολόγος.
5-Με την ψήφιση αυτού του νόμου σταματάει ευτυχώς και η άκρως επώδυνη και ψυχοφθόρα διαδικασία της λήψης της συγκατάθεσης από του συγγενείς για την λήψη οργάνων την ώρα του μεγάλου πόνου όταν τους ανακοινώνουν τον θάνατο του ανθρώπου τους, και αποφεύγονται έτσι όλες αυτές οι θλιβερές συζητήσεις και αντιγνωμίες που μπορεί να προκύψουν όταν οι συγγενείς δεν συμφωνούν όλοι.
Βέβαια στην πρακτική του εφαρμογή δεν πιστεύω πως σε περίπτωση που οι συγγενείς αρνούνται την λήψη οργάνων από τον άνθρωπο τους το ιατρικό προσωπικό θα προχωρούσε σε αυτή αδιαφορώντας για τις αντιρρήσεις αυτές.
Ίσως πάντως θα έπρεπε να προστεθεί στο νόμο πως όταν οι συγγενείς α και β βαθμού αρνούνται εγγράφως την λήψη οργάνων αυτή να μην γίνεται.
6-Σχετικά με την νομική άποψη πως με τον νόμο αυτό το νεκρό σώμα θα ανήκει κατ' αρχήν στο κράτος θα έλεγα πως μετά το θάνατο μας αυτό ανήκει στα σκουλήκια και αυτό πάλι για 3 μόνο χρόνια σε νοικιασμένο χώμα, για όσους δεν διαθέτουν οικογενειακό τάφο.
Επίσης σε σχέση με το σύνταγμα που γράφει ο αγαπητός μου thinks σε σχόλιο του στο ποστ του Δείμου, κοίταξα τα σχετικά άρθρα που αναφέρει και δεν βρήκα ότι το σχέδιο έρχεται σε αντίθεση με καμία από αυτές. Συγκεκριμένα:
Άρθρο 5 παρ 2 αναφέρεται σε απόλυτη προστασία της ΖΩΗΣ ,τιμής ,ελευθερίας δηλαδή σε ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ανθρώπους και όχι σε πτώματα.
Άρθρο 9Α αναφέρεται στη συλλογή προσωπικών δεδομένων η οποία όμως ελέγχεται από ανεξάρτητη αρχή. Πχ τα ιστορικά των ασθενών στα νοσοκομεία.
Άρθρο 13 παρ1 και 2 Αναφέρεται στην ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Η άρνηση του να γίνεις δότης δεν προϋποθέτει να δηλώσεις αν είναι για θρησκευτικούς ή άλλους λόγους.
Άρθρο 109 παρ1 αναφέρεται ότι δεν επιτρέπεται μεταβολή περιεχομένου διαθήκης.
Τέλος ένα εξαιρετικά ενημερωμένο και κατατοπιστικό πόστ είναι το
Δωρεά-οργάνων-φοβία του
apeleytheros που αξίζει να το διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα.
Για την δικτατορία της 21 Απριλίου 1967 έχω γράψει τα προσωπικά μου βιώματα στο παρελθόν, στην ανάρτηση μου: ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1967 -ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ 
Σας εύχομαι να περάσετε καλά τις γιορτινές αυτές μέρες και θα τα ξαναπούμε μετά την Κυριακή Θωμά.
