Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΥΛΙΤΕΣ

 

Πριν από 3 χρόνια είχα δημοσιεύσει το ποστ μου  ΟΤΑΝ Η ΤΡΕΛΛΑ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΥΛΟΥΣ! με φωτογραφίες και γκραβούρες από τις στήλες του Ολυμπίου Διός επάνω στις οποίες απεικονίζεται ένα περίεργο κτίσμα ενός στυλίτη το οποίο σήμερα πλέον έχει κατεδαφιστεί.
Δύο πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις, εδώ και εδώ, έχουν αρκετά νέα στοιχεία και άλλες φωτογραφίες από το κτίσμα και την ιστορία του στυλίτη, οπότε θεώρησα χρήσιμο με το σημερινό ποστ να συμπληρωθεί τα προηγούμενο.
Το θέμα έφερε στο προσκήνιο ο Πολ Κούπερ, βρετανός αρχειοδίφης, μελετητής του παρελθόντος και δημοσιογράφος. Με διδακτορικό στην πολιτισμική και λογοτεχνική σημασία των ερειπίων, ο Πολ Κούπερ αναζητεί διαρκώς πηγές ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του παρελθόντος. Έτσι στην έρευνά του σε φωτογραφίες του 19ου αιώνα παρατήρησε μια διαφορά σε μια φωτογραφία σχεδόν 100 ετών θεωρώντας πως υπάρχει μια περίεργη «προσάρτηση» στην κορυφή του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα.
Όταν είδε την φωτογραφία του ναού με το κτίσμα να λείπει, θεώρησε πως κάποιος είχε επεξεργαστεί την αρχική φωτογραφία, προσθέτοντας ένα περίεργο ερείπιο στην κορυφή για να φαίνεται ψηλότερη και πιο επική.
Ωστόσο η αρχική του σκέψη άλλαξε κατεύθυνση όταν ανέτρεξε στον παραπάνω  πίνακα του 1833 ζωγραφισμένο από τον Γιόχαν Μίκαελ Βίτμερ και σε μία φωτογραφία του 1862 του C.G. Fontaine με τον ναό φωτογραφημένο από άλλη γωνία.

«Ήταν προφανές, γράφει, ότι η προεξοχή είχε αφαιρεθεί από την άλλη φωτογραφία. Δεν είχε προστεθεί όπως νόμιζα».   
Το κτίσμα του στυλίτη εμφανίζεται , και σε γκραβούρες του Le Roy, (1758) και του Pomardi, (1820) αλλά και σε φωτογραφία του Robertson, (1853) (από πάνω προς τα κάτω)  

 

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους οι προσθήκες που έγιναν στα ελληνικά μνημεία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας έπρεπε να καταστραφούν. Έτσι έγινε και για  το καταφύγιο των χριστιανών ασκητών στον Ναό του Ολυμπίου Διός.
Μαρτυρία για τους στυλίτες του ναού του Ολυμπίου Διός υπάρχει στο άρθρο «Η αλλοτινή δόξα της Ελλάδας» του αμερικανού διπλωμάτη Αλεξάντερ Γουίλμπουρν του 1922. Ο οποίος περιγράφει ότι οι ντόπιοι άκουγαν να λένε για μια μεγάλη σειρά από στυλίτες που ζούσαν πάνω από τον ερειπωμένο ναό και τους πήγαιναν φαγητό και νερό με σκοινιά και κουβάδες. Περιγράφει μάλιστα τη συνάντηση με έναν παλιό Αθηναίο που θυμόταν να παίρνει προσφορές από ψωμιά και φρούτα για να στείλει στους στυλίτες του ναού του Δία, οι οποίοι έριχναν ένα καλάθι για να τα παραλάβουν.
Ο ερασιτέχνης  λαογράφο-ανθρωπολόγος, συγγραφέας  της «Μαγικής τοπογραφίας των Αθηνών» (Mundus, 2018),Βαγγέλης Ζήσης, στο κεφάλαιο για τους στυλίτες του Ολυμπιείου, αναφέρει πως κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας πίστευαν ότι σε ένα εσωτερικό επιστύλιο του ναού του Διός σκαρφάλωσε και έστησε το κατάλυμά του ένας ερημίτης, αφού θεώρησε ότι στη γη δεν μπορούσε να νεκρώσει αρκετά το αμαρτωλό του σώμα. Λεγόταν ότι ανεβοκατέβαζε μονάχα ένα καλαθάκι δεμένο με σκοινί δύο φορές την ημέρα, μέσα στο οποίο οι ευλαβείς χριστιανοί εναπόθεταν όσα τρόφιμα προαιρούνταν. Με αυτά τα λιγοστά αγαθά ο ασκητής κατάφερνε να επιβιώνει. Με πρότυπό του τον βίο του Αγίου Συμεών του Στυλίτη, ο εναερίτης ασκητής «δεν κατέβηκε ούτε μία φορά επί είκοσι ολόκληρα χρόνια», όπως πληροφορήθηκε το 1786 η αγγλίδα λαίδη Ελίζαμπεθ Κρέιβεν καταγράφοντας την πληροφορία κατά το περιηγητικό της ταξίδι προς την Κωνσταντινούπολη με ενδιαμέσους σταθμούς την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου.
Αντίστοιχα και ο γάλλος περιηγητής του 18ου αιώνα Λουί Ζακ Λακούρ αναφέρει ότι ο ερημίτης είχε ζήσει για δεκαοκτώ χρόνια στο επιστύλιο του πέμπτου και του έκτου από τους κίονες του ανατολικού μετώπου. Σύμφωνα με τον Λακούρ, ο ασκητής χρησιμοποιούσε μια ανεμόσκαλα από την οποία του έστελναν τις προμήθειες της εβδομάδας, δίχως ο ίδιος να έχει χρειαστεί να κατέβει για έξι συνεχόμενα χρόνια. Ο Αντονέν Προυστ, ο πρώτος υπουργός Πολιτισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας, στο καθιερωμένο για τους Ευρωπαίους Grand Tour της νιότης του ταξίδεψε από το 1857 έως το 1863 έως τη Μονή του Αθω και στο τέλος του περίπλου του στη Μεσόγειο δημοσίευσε τις εντυπώσεις του σε συνέχειες στην εφημερίδα «Le Tour du Monde». Στο κείμενό του με τίτλο «Ενας χειμώνας στην Αθήνα του 1857», ο μετέπειτα πολιτικός μεταφέρει τη μαρτυρία ενός στυλίτη του Ολυμπιείου: «Ημουν τόσο καμένος από το φοβερό ψύχος, ώστε πολύ συχνά έπεφταν τα νύχια των ποδιών και το κρυσταλλιασμένο νερό κρεμόταν από τα γένια σαν σταλακτίτες». Μέχρι το τέλος των οθωμανικών χρόνων υπήρξαν αρκετοί στυλίτες, που διαδέχονταν ο ένας τον άλλον. Και δεν ήταν μόνο χριστιανοί αλλά και μουσουλμάνοι, αναφέρει ο Βαγγέλης Ζήσης. «Κάποιος Τούρκος μιμήθηκε τους έλληνες στυλίτες κατά την περίοδο της Επανάστασης. Όμως οι έλληνες επαναστάτες τον δολοφόνησαν, γιατί θεώρησαν ότι κατασκόπευε τις κινήσεις τους και τις πρόδιδε στους ομοεθνείς του».
Τέλος αν προσέξει κανείς στο προηγούμενο ποστ στην δεύτερη και τρίτη φωτογραφία του Johan Adolf Andersohns  του 1868 αλλά και στην γκραβούρα από το Πάσχα του 1884, οι 3 χωριστές κολώνες του ναού που εμφανίζονται στις σημερινές απεικονίσεις, σε αυτές είναι δύο γιατί  λείπει η μεσαία. 

 Όπως βλέπει κανείς από κοντά και στην φωτογραφία του Schiffer του 1859 αυτή έπεσε στις 14 Οκτωβρίου 1852 από σφοδρό τυφώνα που έπληξε την Αθήνα. Τις τρομακτικές καταστροφές που έφερε το ακραίο καιρικό φαινόμενο περιγράφει στο ημερολόγιό του ο Φινλανδός ακαδημαϊκός Wilhelm Lagus: «Έτριζαν τα πάντα, ακόμα και στο διαμέρισμά μας, που ήταν εσωτερικό. Ο αέρας έπαιρνε τις καμινάδες, τα παράθυρα γίνονταν θρύψαλα και η φοβερή καταιγίδα μαινόταν όλα τη νύχτα με όλη της τη δύναμη».

Στην τελευταία αυτή φωτογραφία που έχει ληφθεί από την περιοχή πάνω από την γέφυρα του Ιλισού και την τότε υπάρχουσα εκεί πηγή της Καλλιρόης, μετά το 1852 που έπεσε η μεσαία κολώνα, βλέπουμε ότι το κτίσμα του στυλίτη είχε παραμείνει ανέπαφο!

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.  

 

 

 

ΟΙ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥΣ

 Ψευδοεπιστήμη ονομάζεται κάθε σύνολο απόψεων, παραδόσεων, θεωρία, μεθοδολογία, πίστη ή πρακτική σε κάποιο τομέα, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι επιστημονική, που όμως δεν ακολουθεί επιστημονικές μεθόδους και διαδικασίες.  

Σε αυτές ανήκουν η Αστρολογία, κάποιες από τις μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής, όπως ο βελονισμός, η ομοιοπαθητική, η ρεφλεξολογία, κλπ.

Είναι απαράδεκτο λοιπόν τα υποτιθέμενα σοβαρά κανάλια να καλούν διάφορους απίθανους τύπους που δεν είναι γιατροί και να τους ακούει  ο κόσμος να λένε πως:  «στον εναλλακτικό χώρο, δεν επικροτούμε την πρακτική των εμβολίων και πως θεραπεύουν  ασθενείς COVID με βότανα, συγκεκριμένη τροφή, βιταμίνες -φυσικές και συνθετικές !» 

 Όλα αυτά τα εξωφρενικά ακούστηκαν στην εκπομπή του ΜΕGA Κοινωνία Ώρα MEGA (από το 9:10΄) από κάποιο Βασίλη Μαυρομμάτη, που αυτοτιτλοφορείται ως Ομοιοπαθητικός– Φυσικοπαθητικός Καθηγητής της αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής (!) στο κολέγιο Paris Graduate School! με αποτέλεσμα την έντονη αντίδραση κ. Παγώνη, η οποία είπε ότι «Εγώ δεν μπορώ να είμαι σε ένα πάνελ που λέει στον κόσμο ότι με βότανα και βιταμίνες θα γίνει καλά ο κόσμος. Τι να ακούσω όταν μπροστά μου πέθαινε ο ένας μετά τον άλλο;».
Ας δούμε λοιπόν πως έφτασε ο πρώην ημιεπαγγελματίας μπασκετμπολίστας Μαυρομάτης να θεραπεύει ασθενείς COVID.
Αρχικά όπως γράφει στο βιογραφικό του «σπούδασε» στο Ιπποκράτειο Κέντρο Κλασσικής Ομοιοπαθητικής , δηλαδή ένα εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών που ο καθένας μας μπορεί να φτιάξει. Συμπλήρωσε τις «σπουδές»  με Φυσικοπαθητική στο Κολλέγιο Warnborough, ένα μη αναγνωρισμένο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που προσφέρει εκπαίδευση εξ αποστάσεως,  με τα απονεμόμενα από αυτό χαρτιά να θεωρούνται πως είναι "ουσιαστικά χωρίς αξία"
Τέλος το Paris Graduate School είναι και αυτό σχολή Φυσικοπαθητικής.
Όσο για τους Φυσικοπαθητικούς μπορεί να διαβάσει κανείς στην Βίκι πως έχουν κατηγορηθεί επανειλημμένα ότι είναι τσαρλατάνοι και κομπογιαννίτες.
Τελικά για να αποκτήσουμε μια πλήρη άποψη για το πότε σωστό είναι να ξεκινήσει μια θεραπεία με βότανα σε ασθενείς με COVID από φυσικοπαθητικούς,  νομίζω ότι το MEGA πρέπει να καλέσει να μας ενημερώσουν και μερικοί αστρολόγοι και χαρτορίχτρες!  

Δυστυχώς όμως πολλά άτομα και όχι πάντα με χαμηλή νοημοσύνη, είναι επιρρεπή στο να πιστεύουν τις αντιεπιστημονικές ανοησίες της δήθεν εναλλακτικής Ιατρικής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Steve Jobs, του ιδιοφυούς ιδρυτή της Apple που όπως γράφω στο ποστ μου  ΠΕΡΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ :  καθυστέρησε 9 μήνες να χειρουργήσει  ένα σπάνιο τύπο  καρκίνου του παγκρέατος. από τον οποίο θα μπορούσε  να έχει επιζήσει. Το διάστημα αυτό  αντίθετα κατέφυγε σε εναλλακτικές θεραπείες με φυτική διατροφή, βελονισμό, βότανα, δίαιτες, χυμούς, καθαρτικούς υποκλυσμούς μέχρι και σε μέντιουμ! 

Στο ίδιο ποστ γράφω σχετικά με την από χρόνια διακινούμενη παραπληροφόρηση για τα εμβόλια ήδη το 2009:
Αν θα ψάξει δε κανείς στο ιντερνέτ σχετικά με τους εμβολιασμούς, θα διαβάσει σημεία και τέρατα για συνωμοσίες που ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν σκοπό να μας εξοντώσουν όλους!
Για να καταλάβετε δε την εξάπλωση που έχουν οι διάφορες συνωμοσιολογικές ηλιθιότητες ένα σχετικό βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους το έχουν δει μέχρι σήμερα 547.437 άτομα στην χώρα μας!
 Λόγω των απαράδεκτων και αντιεπιστημονικών απόψεων που ακούγονται σε αυτό έχω γράψει σχετικό ποστ που καταρρίπτονται ένα προς ένα όσα λένε οι διάφοροι επιτήδειοι σε αυτό, επεξηγώντας και το τι είναι ο καθένας από τους ομιλητές και ποιά βαρύτητα έχει ο λόγος τους.
 Το σχετικό ποστ είναι το  ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΚΩΤΣΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ.
Βέβαια υπάρχουν και επιστήμονες που είτε εσκεμμένα για προβολή τους, είτε από εμμονή τους σε λανθασμένες απόψεις είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία συνωμοσιολογικών θεωριών.
Όποιος διαβάσει τα παραπάνω ποστ θα διαπιστώσει πως η δημιουργία ενός αντιεμβολιαστικού κινήματος ξεκίνησε μετά την δημοσίευση το 1998  του Βρετανού χειρουργού και ερευνητή Αντριου Γουέικφιλντ, στην έγκριτη επιθεώρηση "The Lancet" μελέτης η οποία συνέδεε το εμβόλιο της ιλαράς - παρωτίτιδας - ερυθράς (MMR) με τον αυτισμό.  Ήδη μετά έρευνα των "Sunday Times", αποδείχτηκε πως ο Γουέικφιλντ είχε μαγειρέψει τα αποτελέσματα του, το «Lancet» απέσυρε τη μελέτη το 2010 και ο Γουέικφιλντ έχασε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Στο δε ποστ μου ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΕ ΝΟΜΠΕΛ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΙΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ; αναφέρω τις περιπτώσεις επιστημόνων που έχουν βραβευτεί με Νόμπελ  και που αργότερα υποστήριξαν αστήρικτες επιστημονικές θεωρίες, που δυστυχώς βρήκαν εύκολα ευήκοα ώτα να τις αποδεχτούν, λόγω της βαρύτητας του ονόματος τους, μέχρι την τελική επικράτηση της επιστημονικής αλήθειας που τις κατέρριψε.
Η Νόσος του Νόμπελ είναι όρος που χρησιμοποιείται για αυτές τις περιπτώσεις βραβευμένων με Νόμπελ που αργότερα υποστήριξαν ανοησίες είτε ψευδοεπιστήμες.
Αρχικά ήταν ο Linus Pauling ο οποίος υποστήριζε ότι η βιταμίνη C μπορεί να θεραπεύσει το κοινό κρυολόγημα και τον καρκίνο.
Υποστήριξε την «ορθομοριακή ιατρική», η οποία ουσιαστικά διακηρύσσει ότι, εάν κάποια βιταμίνη είναι καλή, μια μεγάλη ποσότητα βιταμίνης είναι καλύτερη.
Έτσι οδηγήθηκε σε πραγματικά επικίνδυνες ανοησίες, όταν ισχυρίζονταν  ότι η υψηλή δόση βιταμίνης C μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιτυχή αντιμετώπιση της Ebola και της πολιομυελίτιδας! Στις ίδιες ιδέες του Pauling βασίζεται και μια άλλη ψευδοϊατρική, η «λειτουργική ιατρική»
Ίσως όμως αυτός που είναι ο πλέον βεβαρυμμένος ασθενής από την Νόσο του Νόμπελ, είναι ο Luc Luc Montagnier, ο οποίος βραβεύτηκε μαζί με άλλους 2 για την ανακάλυψη του HIV. Αυτός αγκάλιασε την αγυρτεία της Ομοιοπαθητικής, την αντιεπιστημονική ιστορία ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, καθώς και την ψευδοεπιστήμη  που αναφέρεται ως «τηλεμεταφορά DNA»
Τον Νοέμβριο του 2017 ο Montagnier μαζί με τον πρώην καθηγητή Ογκολογίας και βραβευμένο Henri Joyeux, που δυστυχώς και αυτός έχει προσχωρήσει στην ψευδοεπιστήμη, έδωσαν συνέντευξη τύπου «κατά της δικτατορίας των εμβολιασμών»! Ο Joyeux έχει επίσης αποφανθεί πως « τα οράματα της Παναγίας που εμφανίστηκαν  στο Μεντουγκόριε «δεν μπορούν να εξηγηθούν επιστημονικά»
Το 1981 σε 6 κορίτσια σε θρησκευτική έκσταση στο Μεντουγκόριε στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη τους εμφανίστηκε η Παναγία! Ακόμα και η τοπική επισκοπή καθώς και η Καθολική Εκκλησία δεν έχουν αναγνωρίσει τις εμφανίσεις αυτές ως υπερφυσικές ή αυθεντικές.

Ευτυχώς που σήμερα πλέον η ιεραρχία της Ελληνικής εκκλησίας και μερικοί προοδευτικοί μητροπολίτες ακολουθούν τα μέτρα προστασίας για τον  COVID και υποστηρίζουν τους εμβολιασμούς,  παρά την αντίδραση μεγάλου αριθμού παπάδων, καλογέρων και θρησκόληπτων. 
Η μόνη τελικά ελπίδα για να σωθούν αυτοί  είναι  η Παναγία μετά το Μεντουγκόριε να εμφανιστεί εδώ και σε αυτούς με μάσκα και εμβολιασμένη!    

 Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.  

 

 

ΠΩΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ ΑΛΛΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΠΕΘΕΡΟ!

 

Καθώς έτρωγα μια φέτα πεπόνι και έβλεπα την παραπάνω φωτογραφία, μου ήρθε στο μυαλό η παροιμία που λέει πως :όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι!
Πράγματι η ζωή στην χώρα μας έχει αποδείξει πολλές φορές πως  η παροιμία αυτή ισχύει και η ιστορία που θα γράψω το αποδεικνύει!
Είσαι 34 ετών γιατρός και έχεις εκλεγεί ήδη, αρκετά νέος για εκείνα τα χρόνια, υφηγητής Ιατρικής στο μοναδικό τότε Πανεπιστήμιο της χώρας.
Είναι εύλογο λοιπόν να θέλεις να ανέβεις και στην βαθμίδα του Καθηγητή.
Το μόνο όμως πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει κενή έδρα για να την διεκδικήσεις και να την καταλάβεις.
Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται το μαχαίρι που λέει η παροιμία που είναι αναγκαίο για να μπορέσεις να κόψεις το πεπόνι και να γευτείς την νοστιμιά του, την άνοδο  σου δηλαδή στην καθηγητική βαθμίδα.

Το μαχαίρι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από τον δικτάτορα  Ιωάννη Μεταξά του οποίου την κόρη Νανά είχε παντρευτεί  ο φέρελπις ιατρός Ευγένιος Φωκάς. Έκτοτε έγινε ο προσωπικός του ιατρός και τον συνόδευε σε όλα του τα ταξίδια  στο εξωτερικό.

  Όταν ο Μεταξάς σπούδαζε στο Βερολίνο (στην φωτογραφία το 1902) οι συμφοιτητές του τον ονόμαζαν μικρό Μόλτκε. Ο Μόλτκε ήταν Πρώσος στρατάρχης του πρωσικού στρατού και εθεωρείτο ως  μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα.     

Σύμφωνα λοιπόν με ένα μύθο οι συμφοιτητές του είχαν κρεμάσει ένα πανό που έγραφε: Ουδέν πρόβλημα άλυτο δια τον Ιωάννη Μεταξά!
Έτσι το 1940 με αποφασιστικότητα  ο δικτάτωρ έλυσε το πρόβλημα της μη ύπαρξης έδρας για τον γαμπρό του!
Απλά έφτιαξε μια νέα έδρα γι΄ αυτόν!
Έτσι ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών  η έδρα της Υδροθεραπείας και Ιατρικής Κλιματολογίας .
Δεν αποκλείεται να υπήρχαν κάποιες αντιρρήσεις από τους πανεπιστημιακούς, γιατί διαβάζουμε στο Ημερολόγιο του Μεταξά στις  9-9-1938 -Γεωργακόπουλος δις δια οργανισμόν Πανεπιστημίου. Πιστεύω πως κάπως ετακτοποιήθη και προ πάντων Ευγένιος.
Αλλά προφανώς αυτές οι αντιρρήσεις δεν εμπόδισαν το αυτονόητο σε μια δικτατορία.
Ο γαμπρός του δικτάτορα να εκλεγεί πανηγυρικώς καθηγητής στην έδρα που είχε φτιαχτεί ειδικά γι΄αυτόν!
Έτσι διαβάζουμε στο Ημερολόγιο του Μεταξά στις  4-3-1939- Ευγένιος εξελέγη καθηγητής παμψηφεί. Νανούλα συγκινημένη και στις  26/1/1940- Εναρκτήριος Ευγενίου.
Ο ατυχής όμως Φωκάς δεν μπόρεσε τότε να χαρεί πολύ την έδρα του καθηγητού.  Με την κατοχή από τους Γερμανούς η κυβέρνηση Τσολάκογλου το 1942 κατήργησε την έδρα του και τον απέλυσε. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Παιδείας ήταν ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, καθηγητής και αυτός της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο και προφανώς από αυτούς που τον είχαν εκλέξει προηγουμένως παμψηφεί!  (Σχετικά ποστ μου Α- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ -ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ,  Β- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΚΑΤΟΧΗ και Γ΄ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ)   
Ήδη οι Γερμανοί τον είχαν συλλάβει, προφανώς λόγω της συγγενείας του με τον Μεταξά, αλλά για τον ίδιο λόγο τον συνέλαβαν ως όμηρο  και οι ελασίτες τον Δεκέμβριο του 1944 και τον κράτησαν μέχρι τις 15/1/1945 που δραπέτευσε.
Το 1945, με την απελευθέρωση η Ιατρική Σχολή επανίδρυσε την έδρα της Υδροθεραπείας και παμψηφεί επανεξέλεξε τον Ευγ. Φωκά ως Τακτικό Καθηγητή της.
Το 1962 με παμψηφεί απόφαση της Ιατρικής Σχολής μετατάχθηκε στην Α'  Παθολογική Κλινική οπότε μετά από λίγο καιρό η έδρα της Υδροθεραπείας  και της Αεροθεραπείας , όπως περιπαικτικά  την έλεγαν οι φοιτητές της Ιατρικής, αφού είχε εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε, καταργήθηκε.
Υπέρμαχος πάντως της αεροθεραπείας ήταν ο πεθερός μου ο οποίος στεκόταν όρθιος με το μαγιό μπροστά στην θάλασσα και δεν έμπαινε μέσα και όταν τον ρώταγαν γιατί δεν προχωράει  μέσα απαντούσε αποστομωτικά : Κάνω αεροθεραπεία!
Δυστυχώς δεν είχε τον σωστό πεθερό για να του φτιάξει μια αντίστοιχη έδρα!
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Ε΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ-15-ΑΣΠΕΝΔΟΣ, 16-ΣΙΔΗ, 17-ΤΕΡΜΗΣΣΟΣ (τελευταίο)

 

15-ΑΣΠΕΝΔΟΣ

Στην Άσπενδο, το αρχαίο θέατρο έχει μείνει σχεδόν ανέπαφο και αποτελεί το καλύτερα διατηρημένο αρχαίο θέατρο στη Τουρκία, αλλά και στον κόσμο. Είναι γνωστό για τις σημαντικές καλλιτεχνικές παραστάσεις που φιλοξενούσε  κάθε καλοκαίρι αλλά λόγω  φθορών που σημειώθηκαν έχουν ανασταλεί παρόμοιες εκδηλώσεις, που συνεχίζονται όμως σε παρακείμενο κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο.
Η χωρητικότητα του θεάτρου υπολογιζόταν σε 10.000 έως 15.000 θεατές,  αλλά πρόσφατα  στο Φεστιβάλ Πολιτισμού και Κινηματογράφου της Ασπένδου έδειξε ότι μπορεί να χωρέσει πάνω από 20.000.
 Κτίσθηκε από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Ζήνωνα το 155 μ.Χ. στην ελληνιστική περίοδο. Το κοίλο ήταν κατασκευασμένο αμφιθεατρικά και έφερε τρία διαζώματα, (το κάτω, το μεσαίο και το άνω με θολωτές καμάρες) ενδιάμεσα των οποίων φέρονταν ανά είκοσι σειρές μαρμάρινων καθισμάτων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από αρχιτεκτονική άποψη παρουσιάζει η μεγάλη πρόσοψη της σκηνής που το ύψος της έφθανε περίπου τα 14 μ. Ολόκληρο το χώρο της σκηνής φέρεται να σκέπαζε λοξή ξύλινη στέγη που εξασφάλιζε επίσης και ηχομόνωση. Η στέγη αυτή ήταν κρεμαστή σε ιστούς που ήταν περασμένοι σε 58 πακτωμένους προβόλους στο άνω μέρος της σκηνής και που με σχοινιά σύρονταν περιμετρικά από τις θολωτές καμάρες του άνω διαζώματος. Το θέατρο αυτό ήταν δωρεά δύο πλουσίων Ασπενδίων εμπόρων της εποχής.

Γύρω από την ανώτερη σειρά καθισμάτων στην κορυφή του κοίλου είναι μια στοά με κιονοστοιχίες με πενήντα εννέα θολωτές καμάρες. Αυτός ο προφυλαγμένος διάδρομος με την εντυπωσιακή σειρά από καμάρες χρησιμεύει ως βολική πρόσβαση στα διάφορα τμήματα καθισμάτων και συμβάλλει επίσης στην εξαιρετική ακουστική που είναι εμφανής στο θέατρο αυτό. 
Η πρώτη σειρά καθισμάτων στο κοίλο προοριζόταν για γερουσιαστές, δικαστές και πρέσβεις και η δεύτερη σειρά προοριζόταν για άλλα αξιόλογα πρόσωπα. Ορισμένα καθίσματα, ειδικά στις επάνω σειρές του κοίλου, φέρουν γραμμένα ονόματα θαμώνων του θεάτρου. 

Δύο κτίρια που μοιάζουν με πύργους ( versura) πλαισιώνουν τη σκηνή και συνδέουν τη σκηνή με το κοίλο. Οι πόρτες στο επίπεδο της ορχήστρας χρησίμευαν ως δευτερεύουσες είσοδοι για τους ερμηνευτές καθώς και για το κοινό, και οι πόρτες στο επίπεδο της σκηνής παρείχαν εισόδους και εξόδους για τους ηθοποιούς. Αυτό το αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό χρησίμευε για να περικλείσει το ρωμαϊκό θέατρο και οι καλυμμένες είσοδοι  παρείχαν δύο σημαντικές πλατφόρμες για τις τιμητικές θέσεις τα Tribunalia. Τα Tribunalia ή οι έδρες της κρίσης προορίζονταν για δικαστές και ιέρειες της Vesta (αντίστοιχη λατινική θεά με την Εστία) και, σε περίπτωση μονομάχων, οι νικητές θα λάμβαναν αναγνώριση από τον πραίτορα  που καθόταν σε αυτές τις θέσεις.
Κατά την Βυζαντινή περίοδο το θέατρο είχε μεταβληθεί αρχικά σε καραβάν-σεράι (=σταθμό καραβανιών), αργότερα όμως μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Σελτζούκους, το 1200 αποτελούσε Σελτζουκικό ανάκτορο.

Οι Σελτζούκοι έχτισαν την είσοδο που μοιάζει με πύργο πάνω από την κεντρική εξωτερική πόρτα της σκηνής, η οποία παραμένει σήμερα.
Σε αυτό το θέατρο η Δαλιδά έδωσε την τελευταία συναυλία της στις 28-4-1987.
 
16-ΣΙΔΗ

Το μαρμάρινο θέατρο της Σίδης βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης  και πιθανόν στην σημερινή του θέση υπήρχε παλιότερα ελληνιστικό θέατρο.
Η κατασκευή του χρονολογείται στα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ., ενώ κατά τον 3ο αιώνα πραγματοποιήθηκαν μετασκευές, όταν μετατράπηκε σε αρένα.
Το θέατρο δεν είναι  καλά διατηρημένο όπως το θέατρο στην Άσπενδο, αλλά είναι σχεδόν το ίδιο μεγάλο, χωράει 15.000-20.000 άτομα.
Δεν ήταν κατασκευασμένο, όπως τα άλλα θέατρα σε πλαγιά λόφου και γι΄αυτό τον λόγο στηρίχτηκε σε καμάρες.
Με την πάροδο του χρόνου και τη μετατόπιση της γης, ο τοίχος πίσω από την σκηνή  κατέρρευσε πάνω της. Το θέατρο μετατράπηκε σε υπαίθριο ιερό με δύο παρεκκλήσια κατά τους Βυζαντινούς χρόνους (5ος ή 6ος αιώνας)
 
17-ΤΕΡΜΗΣΣΟΣ

Αμέσως στα ανατολικά της αγοράς της πόλης  βρίσκεται το θέατρο. ΄Εχει  θέα στον κάμπο της Παμφυλίας και τα χαρακτηριστικό του είναι ότι έχουν διατηρηθεί στο αμφιθέατρο τα χαρακτηριστικά της ελληνιστικής εποχής που κτίστηκε (323 έως 31 π.Χ.) και της Ρωμαϊκής του 2^ου μ.Χ εποχής που τροποποιήθηκε η σκηνή και το προσκήνιο.
Το κτίριο της σκηνής  χωρίζεται από το αμφιθέατρο με ανοιχτά περάσματα. Κάτω από τη σκηνή βρίσκονται πέντε μικρά δωμάτια όπου φυλάσσονταν άγρια ​​ζώα πριν τα πάρουν στην ορχήστρα  για μάχη.
Δεν υπάρχουν θολωτές υποδομές, χαρακτηριστικές για τα μεταγενέστερα, ρωμαϊκά θέατρα.
Το αμφιθέατρο χωρίζεται στα δύο με ένα διάζωμα. Πάνω από το διάζωμα υπάρχουν οκτώ σειρές καθισμάτων, ενώ κάτω από αυτό  δεκαέξι, επιτρέποντας μια χωρητικότητα περίπου 4-5.000 θεατών.
 
ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
Α΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ 1-ΠΕΡΓΑΜΟΣ 2-ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ
Β΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ- 3 ΙΕΡΑΠΟΛΙΣ, 4 ΕΦΕΣΟΣ
Γ΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ- 5-ΠΡΙΗΝΗ, 6-ΜΙΛΗΤΟΣ, 7-ΚΝΙΔΟΣ, 8-ΛΗΤΩΟΝ, 9-ΠΑΤΑΡΑ.
Δ΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ -10-ΚΑΥΝΟΣ, 11-ΞΑΝΘΟΣ, 12-ΜΥΡΑ, 13-ΑΡΥΚΑΝΔΑ, 14-ΦΑΣHΛΙΣ
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

Δ΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ -10-ΚΑΥΝΟΣ, 11-ΞΑΝΘΟΣ, 12-ΜΥΡΑ, 13-ΑΡΥΚΑΝΔΑ, 14-ΦΑΣHΛΙΣ

 

10-ΚΑΥΝΟΣ

Η Καύνος βρίσκεται στην όμορφη περιοχή της αρχαίας Καρίας με τους σκαλισμένους στους βράχους ελληνιστικούς τάφους.
Το αρχαίο θέατρο της Καύνου  χτίστηκε ως συνήθως  ανασκάπτοντας στην πλαγιά του λόφου της ακρόπολης ,διευρύνθηκε δε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο με την προσθήκη άλλων σειρών καθισμάτων και υπόγειων στοών που έδωσαν πρόσβαση σε αυτά.
Το θέατρο έχει θέα  στο λιμάνι και τη θάλασσα.
Η διάμετρος του είναι  75 μ. και είχε χωρητικότητα 5000 θεατών. Λόγω της αρκετά καλής κατάστασης του χρησιμοποιείται ακόμη περιστασιακά για παραστάσεις.
 
11-ΞΑΝΘΟΣ

Το αρχικό ελληνικό θέατρο της Ξάνθου χτίστηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. Μετά τον καταστροφικό σεισμό το 141 μ.Χ., μετατράπηκε σε ρωμαϊκό θέατρο. 

Η σκηνή  μετατράπηκε σε αρένα αφαιρώντας τις τρεις πρώτες σειρές καθισμάτων. Έτσι 16 σειρές καθισμάτων παρέμειναν στην πρώτη, χαμηλότερη βαθμίδα. Το ανώτερο επίπεδο (summa cavea), χωριζόταν  από το κάτω επίπεδο με ένα διάζωμα και είχε 4 σειρές καθισμάτων. Το επίπεδο αυτό προοριζόταν συνήθως για τις γυναίκες και τα παιδιά.  Το κτίσμα της σκηνής ήταν διώροφο και είχε 5 πόρτες στην σκηνή και ήταν διακοσμημένο με στήλες και ανάγλυφα. Οι Ρωμαίοι κατασκευαστές σεβάστηκαν τους δύο, πολύ παλαιότερους  πυλώνες του ελληνικού θεάτρου και  εσκεμμένα τα ενέταξαν στον νέο σχεδιασμό. 

12-ΜΥΡΑ

Το θέατρο των Μύρων είναι ένα από τα λίγα σωζόμενα αρχαιολογικά κατάλοιπα της αρχαίας πόλης και είναι χτισμένο εντός των ορίων της, με προσανατολισμό προς τα νότια. Πάνω από αυτό βλέπει κανείς  στον απότομο βράχο, σκαλισμένους τάφους. Χρονολογείται στα Αυτοκρατορικά χρόνια, συγκεκριμένα στο 2ο αιώνα (141-150), ενώ σε μεταγενέστερους χρόνους υπέστη μετατροπές: τον 3ο αιώνα μεταβλήθηκε σε αρένα για αμφιθεατρικά παιχνίδια και αργότερα, το 300, μετατράπηκε σε πισίνα για θεάματα που σχετίζονται με το νερό. 
Είναι σίγουρο πως  αντικατέστησε ένα παλαιότερο  ελληνιστικό θέατρο.
Η ορχήστρα του έχει διάμετρο 30 μέτρα. Οι θέσεις του μπορούν να φιλοξενήσουν  περίπου 12.000 άτομα.
Από το  οικοδόμημα  της σκηνής διατηρείται και ο πρώτος όροφος. Το θέατρο είχε  πλούσιο γλυπτό διάκοσμο με ανάγλυφες μορφές όπως πχ τον Ερμή στην τελευταία φωτογραφία.
 
13-ΑΡΥΚΑΝΔΑ

Τα Αρύκανδα είναι μια πόλη κτισμένη σε ένα πλάτωμα βουνού σε υψόμετρο 1000 μέτρων. 
Το Οντεόν, κτισμένο το 120 μΧ βρίσκεται κοντά στην Αγορά της πόλης. Σε αυτό γίνονταν μουσικές και ποιητικές εκδηλώσεις και πιθανολογείται ότι δεν χρησιμοποιήθηκε ως Βουλευτήριο όπως σε άλλες πόλεις.
Πιθανώς είχε ξύλινη οροφή.

Σκάλες οδηγούν στο πλάτωμα που βρίσκεται το ελληνιστικό θέατρο της πόλης κατασκευασμένο τον 1ο  αιώνα πΧ. 
Διαθέτει 20 σειρές καθισμάτων κατασκευασμένες στην πλαγιά του λόφου.
Ανασκευάστηκε τον 2ο και 3ο αιώνα και τον 6ο αιώνα έπαυσε να χρησιμοποιείται.
 
14-ΦΑΣHΛΙΣ

Το θέατρο στην Φασηλίδα κτίστηκε στην πλαγιά του λόφου της Ακρόπολης  κοντά στην κεντρική πλατεία και στον κεντρικό δρόμο της πόλης.  Στο αρχικά ελληνιστικό θέατρο του 1ου αιώνα πΧ έγιναν μετατροπές από τους Ρωμαίους τον 2ο αιώνα μΧ και η σκηνή του έχει διάμετρο 16,5 μ ενώ το αμφιθέατρο πλάτος 45μ.και διαθέτει 21 σειρές καθισμάτων. 
Το μικρό  αυτό θέατρο είναι σε αρκετά καλή κατάσταση καθώς οι θέσεις του είχαν ξεθαφτεί από ένα γειτονικό λόφο οπότε οι σεισμοί προκάλεσαν μικρές ζημιές.
Η χωρητικότητα του έφτανε τις 2000 θεατές και το κτίσμα της σκηνής προστέθηκε στα ρωμαϊκά χρόνια.
 
 
ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
Α΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ 1-ΠΕΡΓΑΜΟΣ 2-ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ
Β΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ- 3 ΙΕΡΑΠΟΛΙΣ, 4 ΕΦΕΣΟΣ
Γ΄ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ- 5-ΠΡΙΗΝΗ, 6-ΜΙΛΗΤΟΣ, 7-ΚΝΙΔΟΣ, 8-ΛΗΤΩΟΝ, 9-ΠΑΤΑΡΑ.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.