TI ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ !

Στο προηγούμενο ποστ μου είδαμε πως περιδιαβάζοντας μπροστά στο πανεπιστήμιο ο Γεράσιμος Κακλαμάνης μπόρεσε να δει μέσα σε 30΄΄όλη την Νεοελληνική Ιστορία!

Όμως ο Κακλαμάνης συνέχισε την περιδιάβαση του και στο πίσω από το Πανεπιστήμιο, στην οδό Ακαδημίας, Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων σχολιάζοντας με τον ίδιο σκωπτικό τρόπο και τα εκεί  ευρισκόμενα αγάλματα.
Μεταφέρω λοιπόν τα σχετικά αποσπάσματα από το βιβλίο του  "Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ", Εκδόσεις 21ου Αιώνα, Αθήνα, 1990

Ο πιστεύων ότι το «έθνος» σταματά στο άγαλμα του Πατριάρχη, απατάται οικτρώς. Ο διερχόμενος την οδό Ακαδημίας κατατρύχεται «εθνικώς» κυκλοδιώκτως: Μπροστά-μπροστά στο παρκάκι του πρώην νοσοκομείου, ο Παλαμάς συνεπαρμένος με ύφος 82 αρχαίων φιλοσόφων. Γιατί άραγε ό Παλαμάς, αφού έχομε τόσους άλλους μεγάλους ποιητές; Μα βέβαια επειδή καθόταν δίπλα επί της Ασκληπιού! Δηλαδή όπου έχουν κατοικήσει ποιητές υπάρχουν παντού τα αγάλματα τους; Εν αντιθέσει προς τα ονόματα των δρόμων, με την «διανόηση» μοιάζει να μην έχωμε ανάλογο πληθωρισμό («15.000 δρόμοι» με το όνομα... Καραϊσκάκη στην περιοχή πρωτευούσης, που να βρουν λογαριασμό και άκρη τα ταχυδρομεία;...). Πρέπει να χτυπηθή πολύ κανείς από το καυσαέριο και να καθίση στο παγκάκι να πάρη μιαν ανάσα, για να «εννοήση» τα του... Παλαμά. Αμέσως μόλις σήκωση το κεφάλι, του έρχεται κατακέφαλα το «δίδαγμα»:
«Αυτόν τον λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλον κανένα
μεθύστε με τ' αθάνατο
κρασί του εικοσιένα»

Τα ρητά βέβαια, όπως το «μέγα σπέρμα» του Ρήγα επί παραδείγματι, μπαίνουν στα αγάλματα μπροστά. Για να τα μελετά μαζί με το εικονιζόμενο πρόσωπο ο θεατής και με την επενέργεια τής αισθητικής λειτουργίας να «εμβαθύνη» και να «διδάσκεται». Αν και βέβαια τα αγάλματα, εν αντιθέσει προς τις πλάκες των νεκροταφείων, πρέπει μόνο διά της συμβολικής και της αισθητικής των δράσεως να λειτουργούν.

Βλέποντας π.χ. κανείς το άγαλμα του Βίκτωρα Εμμανουήλ στην Ιταλία, καταλαβαίνει τόσα περί Έθνους, όσα και αν εδιάβαζε μια βιβλιοθήκη. Αλλά αυτά βέβαια προϋποθέτουν, ότι τα αγάλματα «λειτουργούν», δηλαδή ότι όντως αποτελούν στοιχεία κάποιας συνείδησης έθνους... Αν είναι όλα... Μπουμπουλίνες*, αι, τότε βέβαια επείγει να καταπιή κανείς όπως-όπως το «δίδαγμα» σαν χάπι και... δεν πειράζει, ας μην 'δή και καθόλου τον εικονιζόμενο.

Ενώ λοιπόν με τα αγάλματα κατευθύνονται οι άνθρωποι προς τα... ρητά, εδώ κατευθύνονται τα «ρητά» προς τους περαστικούς, ακριβώς την ώρα πού θα τους «πιάσουν τα νεφρά» τους απ' την πεζοπορία και θα θελήσουν ν' ανασάνουν, ή όταν θάχουν ραντεβού στο παγκάκι (όποτε η «ιδεολογία» θα τους ενοχλή με τα γνωστά αποτελέσματα...). Και αν τώρα μεθύση κανείς ελαφρώς με το «αθάνατο κρασί» και θελήση να πάη παραπέρα, είναι τότε που γίνεται πραγματικά τύφλα, διότι θα υποχρεωθή να καταβροχθίση οκάδες γλυκισμάτων. Ο «εθνικός μπουφές» είναι βαρύ πράγμα...

Στο μέσον του πάρκου ο Περικλής με πέλματα γερά όσο και η «Ιδεολογία» και γάμπες μυκονιάτη ναυτεργάτου επί τουρκοκρατίας. Ως γνωστόν, οι γάμπες (ιδίως στις γυναίκες), τα δάχτυλα και τα αυτιά έχουν άμεση σχέση με το «μέσα είναι» του ανθρώπου... Αφήνομε λοιπόν τον Περικλή με την πίκρα που μας πότισε και προχωρούμε δεξιόθεν.

Αμέσως μπροστά μας το εκκλησάκι — που κάπου εκεί κοντά βέβαια θα έπρεπε να είναι (υπόλειμμα του νοσοκομείου, μια και η «εθνική πολιτική» τα έφερνε πάντα δύσκολα βόλτα με τις ασπιρίνες...) — και λίγο πιο κάτω, στο μέσον, το κυριολεκτικά αχώνευτο «ντεσέρ» της εθνικής μας πανδαισίας: ένα δοχείο από το οποίον βγαίνει μια Αθηνά που μέσα απ' το κεφάλι της βγαίνει ο Παρθενώνας!

Ουδεμία βέβαια αμφιβολία υπάρχει, ότι το άγαλμα έγινε με ό,τι περίσσεψε λογιστικώς από τις... γάμπες του Περικλή. Αλλά ήταν οπωσδήποτε αναπόφευκτο να ορισθή ως αισθητικός σύμβουλος ο προϊστάμενος της κουζίνας τής Λέσχης Αξιωματικών; Δεν θα μπορούσε τελοσπάντων μια άλλη «Patisserie» να προσφέρη κάτι για την τελείωση 1αυτής της εθνικής δημιουργίας; Το άγαλμα δεν λαθεύει βέβαια στην «συμβολική» υπόσταση του — αυτή της τούρτας για «εθνικές γιορτές» — αλλά, ομολογούμε, «εθνικώς» εξεταζόμενο παρουσιάζει αισθητές ζαχαροπλαστικές ελλείψεις: μέσα από τον Παρθενώνα, έπρεπε να βγαίνη ο Πατριάρχης, μέσα από τον Πατριάρχη ο Παπαφλέσσας κρατώντας το πανώ «αυτοδυναμία»!

Οι περιγραφές του Κακλαμάνη σταματούν στην εικόνα που υπήρχε εκεί μέχρι το 1990 που εκδόθηκε το βιβλίο του.
Στον περίβολο πάντως του Πνευματικού Κέντρου βρίσκονταν ήδη από το 1973 οι μαρμάρινες προτομές των πολεοδόμων Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, που είχαν εκπονήσει τον πρώτο πολεοδομικό χάρτη της Αθήνας.

Ο δενδρόφυτος περίβολος του Πνευματικό κέντρου ονομάζεται σήμερα Πάρκο Ελλήνων Λογοτεχνών.

Δυστυχώς απ΄ότι φαίνεται ο Κακλαμάνης ζώντας στην Γερμανία δεν επέστρεψε στο Πνευματικό Κέντρο για να συμπληρώσει την απολαυστική περιγραφή του με τα εκεί αγάλματα μετά την προσθήκη, τα επόμενα χρόνια, αρκετών ακόμα.

Το 1990, στήθηκε στον ίδιο χώρο η προτομή από ορείχαλκο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο) και την ίδια περίοδο, τοποθετείται και η ορειχάλκινη προτομή του Νίκου Καζαντζάκη επί της οδού Μασσαλίας.

Επίσης το 1994 τοποθετήθηκε εκεί ένα ολόσωμο μαρμάρινο άγαλμα της ηθοποιού Κυβέλης.

Μετά το 2000 τοποθετήθηκαν στον χώρο τα αγάλματα του Παντελή Χόρν, του Γιώργου Θεοτοκά, του Άγγελου Τερζάκη, του Γρηγόριου Ξενόπουλου, του Κωστή Μπαστιά, του Ιωάννου Κονδυλάκη, του Γιώργου Κατσίμπαλη, του Μανώλη Καλομοίρη και του Αντώνη Τρίτση.

Βέβαια αν το επισκεπτόταν το 2008 θα έβλεπε πως είχαν τιμήσει τον Παλαμά οι νεοέλληνες κάφροι σπάζοντας ταυτόχρονα την μύτη του και το φρύδι του.

Ευτυχώς οι περίοικοι  είχαν βρει τα θραύσματα και τα παρέδωσαν στο ίδρυμα Παλαμά.

Οι μεγαλύτερες βλάβες στα γλυπτά της Αθήνας έγιναν κατά τα επεισόδια του 2011 και 2012, κυρίως στις πορείες κατά του Μνημονίου.

Το 2013 έκλεψαν τις προτομές του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, του Νίκου Καζαντζάκη και του Αντώνη Τρίτση οι οποίες δεν βρέθηκαν ποτέ.

Το 2015 μετά την κατάληψη της Νομικής ο Παλαμάς ξαναμπογιατίστηκε από τους αναρχικούς ενώ το άγαλμα της Κυβέλης αποκεφαλίστηκε!

Το 2016 αφαίρεσαν πέντε προτομές στις 25 και 26 Μαΐου. Πρώτα απέσπασαν τις ορειχάλκινες κεφαλές των Κώστα Ουράνη, Αγγελου Τερζάκη, Κωστή Μπαστιά και Γιώργου Θεοτοκά και την επομένη επέστρεψαν και αφαίρεσαν εκείνη του Παντελή Χορν.

 *Σχολιάζοντας στο προηγούμενο το άγαλμα του Ρήγα Φεραίου γράφει:

Προκειμένου να βγούμε από την υποκειμενική μας αδυναμία ως προς την μορφή, αποφασίσαμε να ρωτήσωμε μια διερχόμενη κυρία: «μήπως ξέρετε, κυρία μου, τι παριστάνει αυτό το άγαλμα;» — «Ποιά, καλέ, αυτή; — Ή Μπουμπουλίνα!...» (Μετά την άκρως ικανοποιητική αυτή απάντηση εκάναμε και άλλες δημοσκοπήσεις», δεν τις λέμε όμως γιατί αναμένομε να μας τις πουν οι δημοσιογράφοι στις εφημερίδες, προκειμένου να ξέρομε και με ποσοστά την κατοχύρωση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» απ' το Σύνταγμα...). Έτσι εντύνονταν οι άνθρωποι τον 19ον αι.;

ΠΩΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 30΄΄ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Για τον Γεράσιμο Κακλαμάνη έχω γράψει στο παρελθόν στο ποστ μου ΟΛΟΙ 0Ι ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΘΑΝΕΙ.. (Ραφαηλίδης) με κείμενο του Ραφαηλίδη που βασίζεται σε βιβλίο του Κακλαμάνη. Σε αυτό  έχω βάλει και την σαρκαστική αυτοβιογραφία του. Πέθανε τον Αύγουστο του 2003 στη Γερμανία χτυπημένος από καρκίνο.

Στο βιβλίο του "Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ", Εκδόσεις 21ου Αιώνα, Αθήνα, 1990 αναπτύσσει πως περπατώντας στην Πανεπιστημίου προς το Πανεπιστήμιο μπορούμε να έχουμε μέσα σε 30΄΄ κοιτάζοντας γύρω μας μια πλήρη εικόνα της Νεοελληνικής ιστορίας.

Παραθέτω μερικά απολαυστικά αποσπάσματα από το κείμενο του με το καυστικό του χιούμορ που δεν αφήνει στο απυρόβλητο καμία από τις εθνικές μας ψευδαισθήσεις.

Ευρισκόμεθα εις την οδόν Παν/μίου και προχωρούμεν προς τα Προπύλαια. Μπροστά-μπροστά το άγαλμα του Γλάδστωνος. Τά δάκτυλα τού δεξιού χεριού κομμένα, αλλά ξανά κολλημένα και ολόλευκα σαν δάκτυλα παρθένου πριγκιπίσσης των ανακτόρων των Βλαχερνών.

Μπροστά μας δύο μικρά αγαλμάτια καθήμενων μορφών (οικονομία στα έξοδα!), τα όποια ακριβώς περιεργαζόμεθα λόγω τής προφανούς προθέσεως οικονομίας. Επί των αγαλματίων αυτών ευρίσκομεν πλήρως επιβεβαιουμένην την λαϊκήν ρήση «το φτηνό κρέας το ζουμί του πίνει», πλην και άλλα πράγματα εξόχου «εθνικής» σημασίας. Δεξιά ό Κοραής, κυρτωμένος απ' το διάβασμα, με αναπεπταμένες τις δέλτους του επί του αριστερού πέτου. Οι δέλτοι κάποτε στραπατσαρίσθηκαν — ασφαλώς σε κάποια διαδήλωση για την «Δημοκρατία» —, αλλά πάντως ξανακολλήθηκαν όπως κι όπως. Αυτό όμως πού λείπει από τον Κοραή είναι ακριβώς το σπουδαιότερο γι' αυτόν σωματικό μέλος: τα δάχτυλα τού δεξιού χεριού πού γράφει. Είναι έτσι κομμένα, σαν να πρόκειται για τορναδόρο πού του τα «πήρε» ό τόρνος και έμεινε έτσι κοκκαλωμένος πηγαίνοντας στο υπουργείο εργασίας να βγάλη σύνταξη. Κατά τα άλλα ή μύτη του Κοραή ακόμη κρατιέται.

Κυττάζομε τώρα αριστερά. Πρόκειται για τον Καποδίστρια, το όνομα τού οποίου φέρει και το Παν/μιο (αφού με δική του πρωτοβουλία χτίσθηκε μέσω του κληροδοτήματος Δομπόλη). Το «φερώνυμο» αυτό ίδρυμα απέκτησε τελευταίο το άγαλμα του Ιδρυτή του, το 1932 δηλαδή, και μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούσε να γίνει αλλοιώς.(στην παραπάνω καρτ ποστάλ του Πανεπιστημίου, του 1910, δεν υπάρχει το άγαλμα) Το αγαλμάτιον είναι προϊόν εράνου και τούτο φαίνεται στην τελείως φθηνιάρικη κατασκευή και επεξεργασία. Ή πέτρα ούτε σαν ποιότητα μοιάζει με αυτή των άλλων αγαλμάτων, ούτε σαν επεξεργασία. Του Κοραή είναι όντως γλυπτό• είναι σμιλευμένη ή καρέκλα, τα ρούχα και πολλές λεπτομέρειες. Από πίσω το άγαλμα του Καποδίστρια είναι μια ανεπεξέργαστη σχεδόν πέτρα, χωρίς λεπτομέρειες, απλώς «μια ιδέα», και μπροστά κάθεται ό Καποδίστριας μέσα σ' ένα απλό παλτό συνταξιούχου συμβολαιογράφου ελαιουργείου του 18ου αιώνος. Στάση ή πιο αφύσικη, πού ήθελε τα λιγώτερα λεφτά! Η «φτώχεια» του ελληνικού κράτους είναι καταφανής για το άγαλμα του Ιδρυτή του («του Δήμου Πειραιώς αρνηθέντος οιανδήποτε εισφοράν», λέει ό Πρόεδρος τής ζητείας καθηγητής Γ. Ματθαιόπουλος), διότι απλούστατα ούτε τέτοιο κράτος ονειρεύθηκε ό Καποδίστριας, ούτε σε τέτοιο κράτος έχει θέση το άγαλμα του. Και αυτό φαίνεται στο πρόσωπο: λείπει ολόκληρη ή μύτη, και κατά τέτοιον τρόπο, σαν να πρόκειται για απαρατημένο πτώμα νεκρού πού το ανεκάλυψαν οι ποντικοί. Η μύτη των αγαλμάτων είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο καί ο κύριος στόχος του βανδαλισμού από την ελληνική αρχαιότητα. Η μύτη του Καποδίστρια και τα δάχτυλα του Κοραή — και οι δύο αυτοί άνθρωποι δεν έπαψαν ως τα σήμερα να προσφέρουν στο «έθνος»: ή κατάντια των αγαλμάτων τους δείχνει ακριβώς την σχέση του σημερινού «έθνους» με το παρελθόν του. Του «έθνους» υπέρ του οποίου υπάρχουν οι εξουσίες στην Βουλή! Ποιό έθνος;...

Προχωρούμεν προς την είσοδον του Παν/μίου, με την όσην «εθνική εμπειρία» αποκτήσαμε ως τώρα (ήδη διατρέξαμε την νεοελληνική ιστορία κατά 15 δευτερόλεπτα, τώρα μάς μένουν τα άλλα 15). Εδώ αντικρίζομε ύπατες εθνικές μεγαλοπρέπειες. Τα τεράστια αγάλματα του Πατριάρχη δεξιά και του Ρήγα αριστερά, σε υψηλότατα βάθρα, μεγαλύτερα και από αυτό του Γλάδστωνος (αυτό είναι ασέβεια, όπως θα δείξωμε), με απέραντη δουλειά στο σκάλισμα και στις λεπτομέρειες. Ιδίως στο άγαλμα του Πατριάρχη. Σπουδάζομε λοιπόν τα νοήματα του φαναριώτικου κράτους. Ό Πατριάρχης όταν πέθανε ήταν 72 χρονών, ενώ ο εικονιζόμενος μόλις πού φθάνει τα 40 (και με τα γένεια). Στητός και κατά τέτοιον τρόπο πού να θυμίζη τον αρχαίον Περικλή. Το στήθος του προτεταμένο μπούστο καλοθρεμμένης βοσκοπούλας, στητό και πεταχτό να φαίνεται. Και από κάτω ένα σώμα («ηρωικές» και ιδεολογικές γάρ οι ανάγκες στον νου του καλλιτέχνη), πού θα το ζήλευαν όλες οι τουρίστριες πού ψάχνουν για «καμάκια» στο Σύνταγμα. Αλλά εδώ αρχίζουν και οι δυσκολίες: Εμείς ομολογούμε ότι τέτοιον δεσπότη δεν έχομε 'δει ποτέ στην ζωή μας. Αυτό πού ξέρομε να προεξέχη στους δεσποτάδες είναι ή κοιλιά και όχι το στήθος (και μάλιστα στα 72!). Και επί της οποίας κοιλιάς επαναπαύονται τα σύμβολα του Βυζαντινού, ό δικέφαλος και ο Χριστός, με μακρυές καδένες. Ο δικός μας όμως δεν έχει τέτοια. Γιατί, αν είχε, με τέτοιο στήθος, θα έπρεπε να κρέμωνται στον αέρα! Πώς να τα μπαλώσει λοιπόν ό καλλιτέχνης, πού ήξερε πώς έφκιαχνε ιδεολογίες και όχι πραγματικότητες; Τα μπάλωσε όμως: του κρέμασε ένα σταυρό. Όσο του επέτρεπε το μπούστο, ο όποιος έτσι κρέμεται όπως στο στήθος νιόπαντρης γυναίκας. Όλα εκεί μπερδεμένα και στοιβαγμένα, προκειμένου να βγη ο συμβολισμός του «ηρωισμού» της ιδεολογίας. Και μια ουσιώδης λεπτομέρεια: απαραίτητο στοιχείο του «συμβόλου» το σχοινί. Το οποίον είναι δύσκολο να καταλάβη κανείς πούθε βγαίνει από το άγαλμα, αλλά κρέμεται ξαφνικά στην δεξιά άκρη. Ένα κομματάκι απ' το σχοινί έσπασε σε μια μεριά. Και εκεί ακριβώς φαίνεται ή ψιλολεπτομέρεια, που δείχνει το πάντα ενεργό τής Ιδεολογίας. Το κομματάκι είναι κολλημένο με τέτοιαν τελειότητα, ώστε μόνο ο χρόνος στο μάρμαρο δείχνει την διαφορά. Οι «δέλτοι» του Κοραή, αντίθετα, είναι κολλημένες με UHU και λάσπη... Μπροστά στο άγαλμα του Πατριάρχη, ως εικός, κάτι μισοσβυσμένες και ακατάληπτες επιγραφές, για τις οποίες, καθώς λέγεται, μην ξέροντας να τις συντάξουν οι του «ιδρύματος» τότε, κατέφυγαν στους φιλολόγους των γερμανικών Παν/μίων...

Πάμε τώρα στον Ρήγα (μένουν ακόμη 7,5''). Το κεφάλι του Ρήγα είναι σωστά δοσμένο: σλάβο ρουμάνικη φυσιογνωμία της μείζονος Βλαχομπογδανίας του Δουνάβεως, ουδεμίαν σχέση έχουσα με τις ωραίες εκείνες κεφαλές μερικών βοσκών, που ανεκάλυψαν οι Αμερικάνοι μεταπολεμικά στην Πίνδο και τις έβαζαν δίπλα απ' το κεφάλι του Έρμη, σε κάποιες «νεοελληνικές ιστορίες» που εξέδιδαν, προκειμένου να αποδείξουν την αδιάσπαστη συνέχεια μας από την αρχαιότητα ως τα σήμερα!... Από εκεί και πέρα όμως τα του Ρήγα είναι χάος σκοτεινό, διότι επιδιώκεται το νόημα μιας επαναστατικής φυσιογνωμίας των Βαλκανίων (τα Βαλκάνια είχε ο Ρήγας στο νου του και κανένα είδος... «προπυλαίων») να μετατραπεί σε «εθνικό ήρωα» για τις ανάγκες του πρώτου άρθρου του Συντάγματος. Ένα ένδυμα λοιπόν αναδιπλωμένο στη μέση, που αν το ιδής βράδυ (αλλά και μέρα, όπως θα ίδούμε) δεν σου επιτρέπει ακριβώς να πης αν πρόκειται περί της αρχαίας... Ασπασίας ή περί μεγάλου δραγουμάνου τής Πύλης. Το κράτος όμως τότε εστηνόταν με τα αγάλματα ως φαναριωτικό κράτος και κάπως έτσι σκοτεινά έπρεπε να είναι ο Ρήγας στο φως του Ηλίου.
Στην βάση του αγάλματος του Ρήγα η αλυσίδα, κατ’ αντιστοιχίαν προς το σχοινί του Πατριάρχη (ή ψυχολογία του «μάρτυρος» εν διάρκεια, άρα υπομένετε αν δεν έχετε να φάτε...), και από κάτω η μεγίστη φράση: «αυτός μεν ώλετο, σπέρμα δ’ έβλαστεν μέγα». Μέγα, μέγα το σπέρμα λοιπόν...

Αυτή είναι η «ιστορία του νεοελληνικού έθνους» και το πολιτικό-κοινωνικό περιεχόμενο του σε 30 δευτερόλεπτα. Δεν μας χρειάζονται οι εντρυφήσεις στα βιβλία. Και ωμιλήσαμε περί καπηλείας, διότι βέβαια περί τέτοιας πρόκειται. Και ως προς τον Ρήγα, και ως προς τον Γρηγόριο. Ως προς μεν τον Ρήγα, διότι του αλλάξαμε όλη την ιστορική υπόσταση και τον εκάναμε «εθνικό ήρωα». Ο Ρήγας, φύση παρορμητική του στιγμιαίου αισθήματος, εσκέφτετο γενικά το πρόβλημα της Βαλκανικής μέσα σε μια λύση συνυπάρξεως με τους Τούρκους. Και είχε τους απώτατους ψυχικούς του λόγους, διότι έφερνε εντός του το έγκλημα που έκανε, σκοτώνοντας τον Τούρκο στο χωριό του. Και ότι ψυχικά ήσαν τα κίνητρα του Ρήγα, αποδεικνύει όχι μόνο η ασάφεια των σχεδίων του, αλλά και η αντιφατικότητα της πολιτικής του, που υπήρξε και η αιτία του θανάτου του (στην Αυστρία ων κλείνει συμφωνίες με τον Ναπολέοντα!...). Ο Ρήγας όμως είχε δύο ακαταμάχητα προσόντα για άγαλμα μπροστά στο Παν/μιο: ότι ήταν και διανοούμενος, και «μάρτυς». Και ήταν κυρίως και φαναριωτικώς ανατεθραμμένος (για την φαναριώτικη φυσιογνωμία του κράτους του καιρού). Ο Καραϊσκάκης π.χ. για όλ' αυτά δεν έκανε. Επίσης και ό Πατριάρχης, ο όποιος πέθανε σαν ένας συνεπής και αφοσιωμένος πράκτορας των Ρώσσων. Ο «αλιεύς», λέει, βρήκε μετά από δέκα μέρες το πτώμα του στον Βόσπορο και το μετέφερε στην Οδησσό. Και γιατί όχι στην Κων/πολη ή κάπου εκεί κοντά; Αν ήταν διακινδυνευμένο για την Κων/πολη, δεν ήταν για τον φτωχόν «αλιέα» ακόμα πιο επικίνδυνο το μακρινό ταξίδι για την Οδησσό με ένα τέτοιο «εύρημα»; Ενδιαφέρθηκαν λοιπόν οι Ρώσσοι να μαζέψουν αμέσως τον άνθρωπο τους και, όταν αργότερα έφκιαξαν την Βουλγαρία — κόβοντας έτσι τις μέσω Ελλάδος επεκτατικές βλέψεις των τότε δυτικών δυνάμεων προς την Μαύρη Θάλασσα —, εχάρησαν το «εύρημα» στο... «βαλσαμοποιείον» των Αθηνών, να τύχη της καταλλήλου αξιοποιήσεως. (Τα άμφια στην Μητρόπολη έφυγαν ήδη μπροστά-μπροστά από την πόρτα που ήσαν και μεταφέρθηκαν κάπως... στερεώτερα στην δεξιά κολώνα).
Υποθέτομεν λοιπόν ότι είναι ώρα να αδειάσουν τα Προπύλαια από τους σκοτεινούς τούτους συμβολισμούς και τις ιστορικές λαθροχειρίες. Το μόνο άγαλμα πού υπάρχει δικαίως εκεί είναι του Γλάδστωνος. Οι Άγγλοι, μην έχοντας δικό τους «έλληνα» διανοούμενο να στήσουν όπως π.χ. οι Γάλλοι τον Κοραή, έστησαν την πραγματικότητα. Γιατί χωρίς τον Γλάδστωνα — ο οποίος σημειωτέον ήταν ο πιο φιλολογικά καταρτισμένος πρωθυπουργός τής Αγγλίας, τύπος μεσογειακός και που ουδέποτε θα παραχωρούσε τα Επτάνησα αν μπορούσε να κάνη αλλοιώς — ούτε προπύλαια θα υπήρχαν, ούτε οδός Παν/μίου, ούτε πεζοδρόμιο «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Τουλάχιστον όπως υπάρχουν... Σ’ αυτό λοιπόν το άγαλμα οφείλει να μεριμνήση η πρυτανεία να υπάρχουν κάθε πρωί φρέσκα λουλούδια — μόνη η μέριμνα για τα δάχτυλα δεν επαρκεί —, τα δε υπόλοιπα να τα βγάλωμε από 'κει. Του μεν Καποδίστρια, θα το πετάξωμε, καθότι άνευ άξιας. Του Κοραή, έστω και όπως είναι, θα το μεταφέρωμε στο... «Μουσείο τής Ακροπόλεως». Και τα δυο μεγάλα θα τα μεταφέρωμε στην Μητρόπολη Αθηνών, έως ότου διευκρίνιση το ιστορικό νόημα τους.

ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΣΤΙΓΜΗ…

Το όνειρο κάθε φωτογράφου είναι κάποτε στην ζωή του να έχει την τύχη να πετύχει να βγάλει μια μοναδική και ανεπανάληπτη φωτογραφία. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από αυτές που απεικονίζουν μερικές τέτοιες στιγμές σε αρκετές δε περιπτώσεις ιδιαίτερα ατυχείς για ορισμένους από τους φωτογραφισθέντες.

O κατάλογος όλων των ποστ από τον Μάιο 2006 μέχρι τον Ιούλιο 2007 (1-186) υπάρχει εδώ

Από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2008 (187-256) υπάρχουν εδώ

Από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι τον Ιούλιο του 2008 (257-299) υπάρχουν εδώ

Από τον Ιούλιο 3008 μέχρι τον Ιούνιο 2009 (300-385) υπάρχουν εδώ

Από τον Ιούλιο 2009 μέχρι τον Δεκέμβριο 2010 (386-522) υπάρχουν εδώ

Από τον Ιανουάριο 2011 μέχρι  τον  Ιούλιο 2011(523-578)  υπάρχουν εδώ

Από τον Ιούλιο  2011 μέχρι  τον Οκτώβριο 2013 (579-777) υπάρχουν εδώ.

Από τον Οκτώβριο 2013 μέχρι τον Σεπτέμβριο  2014 (778- 862) υπάρχουν εδώ

Από τον Σεπτέμβριο 2014 μέχρι τον Φεβρουάριο 2016 (863-1000) υπάρχουν εδώ

Από τον Φεβρουάριο 2016 μέχρι τον Φεβρουάριο 2019(1001-1321) υπάρχουν εδώ

2019

1322-ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ 20-2

1323-ΟΤΑΝ Η ΣΥΡΙΖΑΪΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ! 23-2

1324-28 ΑΓΙΟΙ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ,ΟΧΙ ΚΕΡΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΡΙ,ΜΟΝΟ ΧΑΡΤΟΥΡΑ! 26-2

1325-ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ!  1-3

1326-ΤΙ IQ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟ; 4-3

1327-ΑΡΚΑΣ-ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ  8-3

1328-ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ 12-3

1329-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ 15-3

1330-Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑΣ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ  18-3

1331-Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ 22-3

1332-ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΜΗ ΟΡΘΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ 26-3

1333-ΕΝΑ ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΡΣΙΝΗ  30-3

1334-ΕΝΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΜΠΑΡ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ 2-4

1335-ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΙΔΟΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΓΕΡΟΠΑΡΑΛΥΜΕΝΟΣ ΥΘΛΟΣ  5-4

1336-ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ ΦΑΣΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΞΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΟΥΡΟΥ 9-4

1337-Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ Η ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΕΊΝΑΙ ΡΕΤΣΙΝΙΑ! 12-4

1338-1-ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΓΙΑΣΑΝ Μέγας Κωνσταντίνος και Θεοδόσιος Α΄ ο Μέγας. 15-4

 1339-ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.  18-4

1340-ΟΤΑΝ Η ΧΟΥΝΤΑ ΧΟΡΕΥΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕ! 21-4

1341-ΠΩΣ ΔΥΟ ΓΥΜΝΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΤΗΘΗ ΞΕΣΗΚΩΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ! 23-4

1342-H ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΙΑ ΜΕ ΤΟ «ΑΓΙΟ» ΦΩΣ 26-4

1343-13 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ! 5-5

1344-2-ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΓΙΑΣΑΝ Θεοδόσιος Β’ ο Μικρός, Μαρκιανός, Ιουστινιανός Α’, Κωνσταντίνος Δ’, Ιουστινιανός Β’ Ρινότμητος 10-5

1345-1-ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ. 13-5

1346-2- ΑΡΜΕΝΙΑ-Ερεβάν, Ετσμιατζίν 16-5

1347-3-ΑΡΜΕΝΙΑ-Ερεβάν(Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Γενοκτονίας) -Γκαρνί  19-5

1348-4-ΑΡΜΕΝΙΑ –Γκέραρτ, Κορ Βιράπ,Νοραβάνκ 22-5

1349-ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ 25-5

1350-ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΘΕΣΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 27-5

1351-ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ 29-5

1352-ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; 1-6

1353-ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ  3-6

1354-ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ TWEET ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ! 5-6

1355-5-ΑΡΜΕΝΙΑ- Καρμραβόρ, Ματενανταράν, Νορατούζ, Τσαχατζόρ, Χάγκμπατ. 8-6

1356-6-ΓΕΩΡΓΙΑ-Τιφλίδα 11-6

1357-7-ΓΕΩΡΓΙΑ-Μτσχέτα, Τζβάρι, Σβετσοσβέλι, Σάμταβρο, Ουπλιτσίκε. 15-6

1358-8-ΓΕΩΡΓΙΑ Γκόρι-Το Μουσείο του Στάλιν και το παράνομο τυπογραφείο του. 19-6

1359-ΚΡΥΦΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΓΝΩΣΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΙΩΝΑ 23-6

1360-Β- ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ 27-6

1361-ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΦΥΛΑΔΙΑ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ!  1-7

1362-Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ  3-7

1363-ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟ-ΚΟΚΟΡΑΣ ΕΧΕΙ ΖΟΥΜΙ! 5-7

1364-Ο ΑΡΚΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ! 6-7

1365-10 ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ  8-7

1366-ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  10-7

1367-Ο ΘΡΗΝΟΣ ΕΝΟΣ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ 13-7

1368-ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ MUSSET ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΝΕΑΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ!  17-7

1369-Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΙΣ 21-7-1969   21-7

1370-ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ 25-7

1371-ΜΙΑ ΜΗΝΥΣΗ ΣΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟ 29-7

1372-Η ΖΩΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΣΕ ΑΥΤΗ ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑ  2-8

1373-Η ΚΟΛΑΣΗ, Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ BOYLE ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ! 6-8

1374-ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΗΝΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΔ. 9-8

1375-ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ! 13-8

1376-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. 17-8

1377-ΜΙΑ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΟΥ ΣΕ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΨΕΥΔΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΕΝΝΗΣΗΣ  20-8

1378-ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΔΟΚΟΠΟΣ, ΔΥΟ ΠΟΙΉΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΠΡΙΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ 24-8

1379-Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΠΌ ΤΟ 1843! 28-8

1380-ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ 1-9

1381-ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΠΤΩΜΑΤΩΝ !  5-9

1382-ΜΙΑ ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ TIMES ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ. 9-9

1383-ΟΙ ΦΕΤΙΝΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ! 13-9

1384-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΙΣΜΟΣ  17-9

1385-ΤΟ ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΕΣ ΨΕΜΑ ΤΗΣ «BARBIE» ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ  19-9

1386-ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ GUARDIAN- Α΄μέρος.  23-9

1387-ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ GUARDIAN- B΄μέρος.  27-9

1388-ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΕ ΝΟΜΠΕΛ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ; 30-9

1389-ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠO ΤΟ PORLOCK;  4-10

1390-ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ; Α΄ΜΕΡΟΣ 7-10

1391-ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ; Β΄ΜΕΡΟΣ 10-10

1392-ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ; Γ΄ΜΕΡΟΣ  13-10

1393-500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΕΝΕ ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΙ ΕΚΡΥΒΑΝ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΥ, ΣΤΗΝ ΚΑΠΠΕΛΑ ΣΙΣΤΙΝΑ! 16-10

1394-Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ! 20-10

1395-Ο JOKER ΚΑΙ ΤΑ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ   24-10

1396-ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΜΑΘΑΝ (;) ΣΤΟΥ ΚΑΣΙΔΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! 29-10

1397-ΜΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ SILLY WALKS ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ1-11

1398-ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ; 5-11

1399-ΓΙΑΤΙ ΜΠΛΟΓΚΑΡΟΥΜΕ; 8-11

1400-ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ 11-11

1401-Ο ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΡΙΞΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ 14-11

1402-Η ΙΔΙΟΡΥΘΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ 18-11

1403-ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΕΣ. 22-11

1404-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΤΟ ΡΑΣΟ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ! 25-11

1405-Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

29-11

 1406-ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΔΑΚΗ ΣΤΙΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ 3-12

1407-ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΙ ΣΤΟΝ ΠΑΛΟΥΚΟΤΟΠΟ 7-12

1408-Ο ΤΖΊΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΟ ΦΩΝΑΖΕ ΑΠΟ ΤΟ 1986 ! 10-12

1409-ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΖ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΦΑΛΟΚΡΙΠΙΔΑ ΜΑΣ ; 14-12

1410-ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ! 18-12

1411-ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2019 ΑΠΟ ΤΟ SIGHT & SOUND 22-12

2020

1412-Α-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ- Μερικές σύντομες πληροφορίες. 1-1

1413-B΄ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ- Σαλαλά 5-1

1414-Γ΄-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ-Κασάμπ 9-1

1415-Δ΄-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ-αΜασκάτ 12-1

1416-Ε΄-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ-βΜασκάτ-Κάστρα της Ερήμου. (τελευταίο) 16-1

1417-ΑΡΓΟΜΟΥΝΙΑΤΙΚΟ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ή ΜΥΘΟΣ; 20-1

1418-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ 24-1

1419-ΤΟ ΠΛΕΞΙΜΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ! 28-1

1420-ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ 1-2

1421-Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ 5-2

1422-Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ! 9-2

1423-ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ13-2

1424-ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ, ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ ΜΕ ΟΣΚΑΡ, ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΜΙΝΤΓΟΥΕΪ. 17-2

1425-ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ 21-2

1426-Ο ΛΟΥΙΣ ΑΡΜΣΤΡΟΓΚ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 25-2

1427-ΜΙΝΩΑ, ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ! 29-2

1428-Ο ΕΒΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 5-3

1429-Η ΜΕΤΑΛΗΨΗ,ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ. 9-3

1430-ΤΑ ΤΟΡ 15 ΑΠ΄ ΟΣΑ ΑΠΙΘΑΝΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΑΪΟ. 13-3

1431-ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΣΑΣ; 17-3

1432-ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ! 21-3

1433-ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. 25-5

1434-ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΓΚΑΡΝΤΑΡΟΜΠΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ! α΄μέρος. 28-3

1435-ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΓΚΑΡΝΤΑΡΟΜΠΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ β΄μέρος.1-4

1436-ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ 5-4

1437-Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ 9-4

1438-ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΤΙΜΩΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 13-4

1439-Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΉ ΩΣ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. 17-4

1440-Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑΣ ΣΤΟ -ΑΤΕΛΙΕ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ- ΤΟΥ ΚΟΥΡΜΠΕ 21-4

1441-Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΚΕΡΝΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ. 25-4

1442-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ, ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΥΛΟ -α΄μέρος: Αρχαία Μεσσήνη 29-4

 1443-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ, ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΥΛΟ -β΄μέρος: Κυπαρισσία, Αρχαιολογικό Μουσείο της Χώρας Μεσσηνίας, Ανάκτορο του Νέστορος, Νιόκαστρο Πύλου. 3-5

1444-ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2019 ΚΑΤΑ ΤΗΝ GUARDIAN 7-5

1445-14 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ! 11-5

1446-ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΚΡΥΦΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ. 15-5

1447-Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ ! 19-5

1448-ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΧΑΣΕΙ! 23-5

1449-ΔΥΟ ΑΤΥΧΕΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ 27-5

1450-ΡΙΖΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΙΣ ΚΑΠΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ 31-5

1451-ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 4-6

1452-Ο ΜΠΙΛ ΓΚΑΙΤΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ. 7-6

1453-ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΣΚΙΤΣΑΡΕΙ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ !  11-6

1454-ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΤΟΥ  15-6

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΤΟΥ

Φαίνεται ότι ορισμένα κείμενα θέλουν τον χρόνο τους για να αποκτήσουν την θέση τους στην συλλογική αποδοχή από μεγαλύτερο κοινό από το αρχικό και ευαισθητοποιημένο, από τον περίγυρο του συγγραφέα, κοινό.

Έτσι μέσα σε περίπου ένα μήνα έτυχε να διαβάσω σε δύο διαφορετικά κείμενα να αναπαράγεται η τελευταία παράγραφος από το κείμενο του Ανδρέα Εμπειρίκου Εις την οδόν των Φιλελλήνων.

Το κείμενο αυτό περιλαμβάνεται στην Οκτάνα που κυκλοφόρησε το 1980 και περιλαμβάνει κείμενα γραμμένα μεταξύ του 1958-1965.

Στο τέλος μπορεί να ακούσει κανείς να το διαβάζει ο ίδιος από τον δίσκο: O Eμπειρίκος διαβάζει Eμπειρίκο, Διόνυσος 1964.

Εις την οδόν των Φιλελλήνων 
Στον Conrad Russel Rooks*

Mια μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μαλάκωνε η άσφαλτος κάτω απ' τα πόδια και από τα δένδρα της πλατείας ηκούοντο τζιτζίκια, μέσ' στην καρδιά των Aθηνών, μέσ' στην καρδιά του θέρους.
Παρά την υψηλήν θερμοκρασίαν, η κίνησις ήτο ζωηρά.

Aίφνης μία κηδεία πέρασε. Oπίσω της ακολουθούσαν πέντε-έξη αυτοκίνητα με μελανειμονούσας, και ενώ στα αυτιά μου έφθαναν ριπαί πνιγμένων θρήνων, για μια στιγμή η κίνησις διεκόπη. Tότε, μερικοί από μας (άγνωστοι μεταξύ μας μέσ' στο πλήθος) με άγχος κοιταχθήκαμε στα μάτια, ο ένας του άλλου προσπαθώντας την σκέψι να μαντεύση. Έπειτα, διαμιάς, ως μία επέλασις πυκνών κυμάτων, η κίνησις εξηκολούθησε.
Ήτο Iούλιος.

 Eις την οδόν διήρχοντο τα λεωφορεία, κατάμεστα από ιδρωμένον κόσμο ― από άνδρας λογής-λογής, κούρους λιγνούς και άρρενας βαρείς, μυστακοφόρους, από οικοκυράς χονδράς, ή σκελετώδεις, και από πολλάς νεάνιδας και μαθητρίας, εις των οποίων τους σφικτούς γλουτούς και τα σφύζοντα στήθη, πολλοί εκ των συνωθουμένων, ως ήτο φυσικόν,

επάσχιζαν (όλοι φλεγόμενοι, όλοι στητοί ως Hρακλείς ροπαλοφόροι) να κάμουν με στόματα ανοικτά και μάτια ονειροπόλα, τας συνήθεις εις παρομοίους χώρους επαφάς, τας τόσον βαρυσημάντους και τελετουργικάς, άπαντες προσποιούμενοι ότι τυχαίως, ως εκ του συνωστισμού, εγίνοντο επί των σφαιρικών θελγήτρων των δεκτικών μαθητριών και κορασίδων αυταί αι σκόπιμοι και εκστατικοί μέσα εις τα οχήματα επαφαί - ψαύσεις, συνθλίψεις και προστρίψεις.

του Mεσολογγιού και ο Mαραθών και οι Φαλλοί της Δήλου επάλλοντο σφύζοντες στο φως, όπως στου Mεξικού τας αυχμηράς εκτάσεις πάλλονται ευθυτενείς οι κάκτοι της ερήμου, στην μυστηριακή σιγή που περιβάλλει τας πυραμίδας των Aζτέκων.

Το θερμόμετρον ανήρχετο συνεχώς. Δεν ήτο θάλπος, αλλά ζέστη - η ζέστη που την γεννά το κάθετο λιοπύρι. Kαι όμως, παρά τον καύσωνα και την γοργήν αναπνοήν των πνευστιώντων, παρά την διέλευσιν της νεκρικής πομπής προ ολίγου, κανείς διαβάτης δεν ησθάνετο βαρύς, ούτε εγώ, παρ' όλον ότι εφλέγετο ο δρόμος. Kάτι σαν τέττιξ ζωηρός μέσ' στην ψυχή μου, με ηνάγκαζε να προχωρώ, με βήμα ελαφρόν υψίσυχνον. Tα πάντα ήσαν τριγύρω μου εναργή, απτά και δια της οράσεως ακόμη, και όμως, συγχρόνως, σχεδόν εξαϋλούντο μέσα στον καύσωνα τα πάντα - οι άνθρωποι και τα κτίσματα - τόσον πολύ, που και η λύπη ακόμη ενίων τεθλιμμένων, λες και εξητμίζετο σχεδόν ολοσχερώς, υπό το ίσον φως.
Tότε εγώ, με ισχυρόν παλμόν καρδίας, σταμάτησα για μια στιγμή, ακίνητος μέσα στο πλήθος, ως άνθρωπος που δέχεται αποκάλυψιν ακαριαίαν, ή ως κάποιος που βλέπει να γίνεται μπροστά του ένα θαύμα και ανέκραξα κάθιδρως:

"Θεέ ! O καύσων αυτός χρειάζεται για να υπάρξη τέτοιο φως ! Tο φως αυτό χρειάζεται, μια μέρα για να γίνη μια δόξα κοινή, μια δόξα πανανθρώπινη, η δόξα των Eλλήνων, που πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω, έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου".

Aνδρέας Εμπειρίκος 

*Conrad Rooks (1934-2011) Αμερικανός συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός  της ταινίας Siddhartha  από την νουβέλα του Hermann Hesse.