ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΜΠΟΝΑΜΑΣ

Θυμάστε στις παλιές ελληνικές ταινίες πως ήταν το σύνηθες τέλος ;
Αφού, άσχετα αν ήταν κωμωδία ή δράμα, οι ήρωες θα πήγαιναν πρώτα οπωσδήποτε σε κάποια ταβέρνα με μπουζούκια, αναγκαίο παραγέμισμα κάθε ταινίας, οι πρωταγωνιστές στο τέλος μετά από πολλές αντιξοότητες ή θα παντρευόντουσαν ή θα έλυναν το οικονομικό τους πρόβλημα με κάποια αναπάντεχη κληρονομιά ή με την εμφάνιση σαν από μηχανής θεού κάποιου απρόσμενου πλούσιου συγγενή.
Γαλουχημένος λοιπόν με αυτή την πλούσια κινηματογραφική φιλολογία, δεν αισθάνθηκα μεγάλη έκπληξη όταν η μητέρα μου ξαφνικά κληρονόμησε ένα άκληρο ευκατάστατο ξάδελφο της. Βέβαια το τελικό ποσό της κληρονομιάς δεν ήταν σπουδαίο γιατί αφού το δημόσιο πήρε το 50%, η κληρονομιά μοιράστηκε και σε άλλους 8 συγκληρονόμους.
Εν πάσει περιπτώσει το ποσό αυτό κατάληξε τελικά, χάρις στην μητρική γαλαντομία, στα δικά μου θυλάκια και διατέθηκε πάραυτα σε ένα πολύ ωραίο ταξίδι στην μνήμη του αποθανόντος εξαδέλφου της που τον είχα δει μόνο μια φορά στην ζωή μου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Αν λοιπόν τότε με την αναπάντεχη κληρονομιά δεν είχα αισθανθεί, όπως είπα, κάποια έκπληξη, αντιθέτως προ ημερών αισθάνθηκα μια πολύ μεγάλη έκπληξη από ένα τηλεφώνημα που μου έκανε η σύζυγος την ώρα που βρισκόμουν στην γενική συνέλευση της πολυκατοικίας.
Με πέτυχε επάνω σε μια ρητορική έξαρση όπου με την γνωστή μου ευφράδεια κατακεραύνωνα τον απερχόμενο διαχειριστή που ενώ είχε αναλάβει να εκτελέσει κάποιες απαραίτητες επισκευές στην πολυκατοικία δεν είχε κάνει τίποτα!
Με την φράση της δε :τάξε μου να σου πώ πόσα λεφτά θα πάρεις όπως μου είπε η δικηγόρος κ.Τάδε ,αμέσως ο συνδυασμός Δημοσθένη, Λυσία και Ισοκράτη που μέχρι εκείνη την στιγμή με ενέπνεε στον Φιλιππικό μου κατά του διαχειριστή κατέπεσε, και το εύστροφο μυαλό μου άρχισε να διερωτάται πόσα, από ποιόν και γιατί θα εισπράξω λεφτά, αφού δεν έχω κανένα άκληρο συγγενή να κληρονομήσω.
Αποχωρώντας πάραυτα από την γενική συνέλευση, μετά την εκλογή του νέου διαχειριστή, κατέβηκα στο σπίτι και πήρα αμέσως την Δικηγόρο κ. Τάδε που το όνομα της δεν μου θύμιζε τίποτα, και έτσι λύθηκε το μυστήριο.
Προ αμνημονεύτων χρόνων είχαμε κάνει από την δουλειά μου, μια ομαδική προσφυγή κατά του Δημοσίου για κάτι λεφτά μας παρακρατούσε παρανόμως.
Τελικά μετά από επανειλημμένα δικαστήρια δικαιωθήκαμε, όχι βεβαίως στην Ελλάδα, μην είμαστε και υπερβολικοί, αλλά στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο!
Πόσα χρόνια πέρασαν για να δικαιωθούμε;
Μόνο 17 !
Δηλαδή τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα!
Έτσι λοιπόν το Ευρωπαϊκό δικαστήριο μου επιδίκασε κάτι πάνω από 6000 ευρώ, που οφείλω να ομολογήσω πως μου προξένησαν, κατά περίεργο τρόπο, ιδιαίτερη ικανοποίηση ιδίως μετά την απώλεια και από τους δυό μας, του δώρου των Χριστουγέννων.
Μόλις κατέπεσε ο πρώτος ενθουσιασμός και αφού ευχαρίστησα με θερμούς εναγκαλισμούς και ασπασμούς όλες τις βοηθούς του Αη Βασίλη για το δώρο που μου έφεραν, πρόλαβα δε να τις φωτογραφήσω όταν έφευγαν, ο πολυμήχανος και πολύστροφος εγκέφαλος μου άρχισε να σκέπτεται που θα είναι το καλύτερο να διατεθούν αυτά τα λεφτά.
Δεν χρειάστηκε όμως πολύ για να τον κουράσω και η απόφαση πάρθηκε ταχύτατα!
Θα πάμε ένα ταξίδι που από καιρό το είχα στο μυαλό μου και που από διάφορους λόγους δεν είχα μέχρι σήμερα κάνει.
Έτσι λοιπόν το ζεύγος Αθεόφοβου μετά της θυγατέρας του, αναχωρούν την παραμονή των Χριστουγέννων και ευτυχώς που πλέον το επιτρεπόμενο βάρος στα αεροπορικά ταξίδια είναι μόνο 20 κιλά και έτσι η κ.Αθεόφοβου δεν θα μπορέσει να κουβαλήσει όσες αποσκευές θα επιθυμούσε ,όπως στην παρακάτω φωτογραφία, τις οποίες βέβαια τελικά σαν γνήσιος ιππότης τις κουβαλάω εγώ.

Σας ευχόμαστε λοιπόν εκ των προτέρων ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ και ελπίζω το Νέο Έτος να μας μπει όσο το ΔυΝαΤό πιο μαλακά!
Θα τα ξαναπούμε μετά την Πρωτοχρονιά και επειδή δεν θέλω οι φανατικοί αναγνώστες των υπέροχων ποστ μου να υποστούν στερητικό σύνδρομο, σας παραθέτω την τελευταία λίστα των μέχρι σήμερα καταπληκτικών και ανεπανάληπτων κειμένων μου προς ενδελεχή και επισταμένη μελέτη τους τις ημέρες των αργιών.

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

Ο κατάλογος όλων των ποστ από τον Μάιο 2006 μέχρι τον Ιούλιο 2007 (1-186) υπάρχει εδώ

Από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2008 (187-256) υπάρχουν εδώ
Από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι τον Ιούλιο του 2008 (257-299) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 3008 μέχρι τον Ιούνιο 2009 (300-385) υπάρχουν εδώ

386-ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ 11-7
387-Β΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ 16-7
388-Γ΄ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 20-7
389-Δ΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ 22-7
390-ΤΟ ΛΙΣΣΟΣ, Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ 10-8
391-ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ 14-8
392-ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 18-8
393-ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΓΡΙΠΠΗΣ 20-8
394-ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ. 23-8
395-ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 26-8 ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ
396-ΔΙΔΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ 28-8
397-ΠΩΣ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ. 31-8
398-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΜΑΤΑ 3-9
399-ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΕΥΚΟΦΥΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ. 6-9
400-O ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΕΣΠΑΣΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ! 13-9
401-ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ,ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 17-9
402-ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ 22-9
403-ΝΕΚΤΑΡΙΑ, ΜΙΑ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 25-9
404-ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΓΚΩΜΙΟΝ , ΠΩΣ ΜΟΥ ΛΥΘΗΚΕ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΔΕΜΕΝΟΣ! 28-9
405-ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ 2-10
406-ΕΚΛΟΓΕΣ, ΣΕΞ , ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ 5-10
407-ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 7-10
408-Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 9-10
409-Η ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ 13-10
410-ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 17-10
411-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ! 19-10
412-Η ΖΩΗ ΤΗΝ 10ΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 22-10
413-ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 26-10
414-Μετά την ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ μια ΜΑΓΕΜΕΝΗ ΨΥΧΗ αλλά και η αντίδραση από τις ΝΕΚΡΕΣ ΨΥΧΕΣ* 29-10
415-ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ( ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟΙ ΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΡΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ!) 1-11
416-ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ 'ΣΑΙ ΑΝΔΡΑΣ! 4-11
417-ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ……….. 8-11
418-Β΄ ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ………… 12-11
419-ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΚΩΤΣΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ 14-11
420-ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΙ 18-11
421-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ –ΜΙΑ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ 23-11
422-Β΄ΜΕΡΟΣ-Η ΖΩΗ ΤΗΝ 10ΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 27-11
423-Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ 30-11
424-INSTALLING A HUSBAND 5-12
425-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΔΙΑΦΥΛΑΞΤΕ ΠΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ! 8-12
426-ΤΑ ΚΑΠΑΚΙΑ 12-12
427-ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ 16-12
428-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1944- ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΦΡΑΝΣΙΣ ΝΟΕΛ ΜΠΕΪΚΕΡ ΤΟ 1946 19-12
429-ΕΜΕΙΣ, ΤΟΥ 60 ΕΚΔΡΟΜΕΙΣ…. 23-12
430-ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ; 28-12
431-Ο ΑΡΜΣΤΡΟΓΚ, ΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ ΤΟΥ κ. ΓΚΟΡΣΚΥ ΚΑΙ Ο ΧΑΚΕΤ 31-12
432-ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ 5-1
433-ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ 9-1
434-ΠΤΩΜΑΤΟΛΕΙΨΑΝΟΛΟΓΙΑ…. 12-1
435-Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ 15-1
436-ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ «ΘΑΝΑΤΕΡΑ» ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ 19-1
437-ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑΦΟΙ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ 22-1
438-Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ 24-1
439-ΤΑ ΛΕΦΤΑ ,ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; 28-1
440-ΔΩΣΤΟΥΣ SPREAD ΚΑΙ ΠΑΡΤΟΥΣ ΤΗΝ ΨΥΧH ! 1-2
441-ΦΤΑΙΝΕ ΑΡΑΓΕ ΤΑ WINDOWS 7 ; 4-2
442-Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 3ΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 6-2
443-Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ INVICTUS 9-2 William Ernest Henley
444-Η κ. ΑΘΕΟΦΟΒΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΦΥΡΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ 12-2
445-Η ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Η ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ 16-2
446-Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ 20-2
447-ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΔΕΛΦΕ ΒΑΣΙΛΕΙΕ 24-2
448-ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΟΥΛΑ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ 27-2
449-ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 28-2
450-ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΑΡΑΓΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ; 3-3
451-ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ 7-3
452-ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; ΜΕΡΟΣ ΙΙ 10-3
453-Η ΑΚΡΩΣ ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΗΣ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΩΛΟΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ 13-3
454-Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ 17-3
455-ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ 20-3
456-Η 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΑΤΙ 23-3
457-ΤΑ ΓΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ 27-3
458- ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ 30-3
459- ΚΙΝΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΑ 19-4
460- Β΄ ΠΕΚΙΝΟ - ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ 24-4
461-Γ' ΚΙΝΑ- ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΗΛΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ ΣΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛ.ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ 29-4
462-ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΝ 5-5
463-ΜΙΑ ΑΠΙΘΑΝΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ 10-5
464-Δ΄ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΓΚΤΣΕ ΚΑΙ ΣΑΓΚΑΗ 14-5
465-ΕΥΧΕΣ ΜΕ ΞΕΝΑ ΚΟΛΛΥΒΑ ! 19-5 TENTOMAΣ
466-ΝΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ! 23-5
467-Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ 27-5
468-E΄ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ 31-5
469-ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ 3-6
470-Η ΣΕΜΝΗ ΚΑΙ Η ΕΚΦΥΛΗ ΕΚΔΟΧΗ ΕΝΟΣ ΜΥΘΟΥ 7-6
471-ΜΙΑ ΠΟΝΗΡΗ ΜΙΚΡΗ ΑΓΓΕΛΙΑ 10-6
472-ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΛΑΣΣΑΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΡΙΔΑΝΟ 12-6
473-Η ΚΟΛΟΣΚΟΠΗΣΗ, Ο ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΡΗΤΙΚΑΡΟΣ 16-6
474-Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΦΕΥΓΕΙ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΜΑΚΡΙΑ 18-6
475-ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ 27-7
476-ΘΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΩ ΜΙΑ ΠΙΤΣΑ! 31-7
477-ΠΕΡΙ ΘΕΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΜΑΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ 4-8
478-Β' ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ 8-8
479-ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ.... (Ιωάννης 1/α: 1) 12-8
480-Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ" ΤΟΥ Β. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ 16-8
481-ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19-8
482-ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ 23-8
483-ΟΣΛΟ- ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΜΕ ΤΑ ΓΥΜΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ 26-8
484-ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΒΑΖΕΛΙΝΗ 30-8
485-ΤΑ 22 ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 1980 ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ 2-9
486-ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ ; * 6-9
487-ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ 9-9
488-TO ΤΟΠΙΟ MEΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ 12-9
489-ΤΟ TUTTI FRUTTI, Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΡΟΚ. 16-9
490-ΤΑ ΦΟΥΜΑΡΑ ΤΩΝ ΦΟΥΓΑΡΩΝ 19-9
491-Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΤΙΜΗ Η ΗΛΙΚΙΑ ! 23-9
492-ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ -ΜΠΑΛΟ 26-9
493-ΤΑ EX LIBRIS ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥΣ 29-9
494-Β΄ ΤΑ EX LIBRIS ΜΕ ΓΥΜΝΑ 2-10
495-Γ΄ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ EX LIBRIS 6-10
496-Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ 10-10
497-ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ 12-10 Solomon Burke
498-ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ 15-10
499-ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ... 20-10 ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΑΞΙΔΙΩΝ
500-500 22-10
501-ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΑ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ 26-10
502-ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΠΙΑΝΕΤΑΙ ! 30-10
503-ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΕΖΕΤΕ ΜΗΤΕΡΑ ! 1-11
504-ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 5-11
505-ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 8-11
506-ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ! 9-11
507-ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ; 11-11
508-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !! 15-11
509-ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 17-11
510-ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΙΓΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ! 20-11
511-ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΜΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ 23-11
512-Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΕΝΟΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
26-11 Randy Pausch
513-ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΠΡΙΝ 23 ΧΡΟΝΙΑ (1987) 29-11
514-Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟ 1987 2-12
515- ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ 4-12
516- Η MARIANAONICE, Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ, Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ,Ο ΠΛΕΥΡΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΕΝΕΞΗ. 6-12
517-REISER-Ο ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ 10-12
518-ΟΙ ΞΑΝΘΙΕΣ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ,ΤΟ ΒΗΜΑ, ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ 12-12
519-Η ΠΡΩΤΗ ΕΓΧΡΩΜΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ 15-12
520-ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗΣ 17-12
521-ΟΤΑΝ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 19-12

ΟΤΑΝ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Είμαι σίγουρος πως όλοι γνωρίζουν το τραγούδι "Stand by Me" που από την Recording Industry Association της Αμερικής έχει ψηφιστεί σαν ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του περασμένου αιώνα.
Το θαυμάσιο αυτό τραγούδι, με την μοναδική φωνή του Ben E. King ,που το έχει γράψει ο ίδιος μαζί με την συνθετική δυάδα των Jerry Leiber - Mike Stoller, έγινε επιτυχία δύο φορές ,το 1961 αρχικά και για δεύτερη φορά από την επόμενη γενιά,το 1987 μετά την προβολή της ομώνυμης ταινίας και μιας διαφήμισης τότε της Levi Jeans.
Υπάρχουν πάνω από 400 εκτελέσεις του τραγουδιού αλλά αυτή που σας έχω σήμερα είναι ένα μοναδικό βίντεο που είναι αποτέλεσμα αυτού που ονομάζεται sound engineering.
Το βίντεο παρουσιάζει διάφορους μη επαγγελματίες τραγουδιστές του δρόμου από διάφορα μέρη του κόσμου από την Νέα Ορλεάνη, την Βενεζουέλα, μέχρι την Ευρώπη ,την Μόσχα ή την Νότιο Αφρική, και το τελικό αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό γιατί πετυχαίνει να ακούγεται το τραγούδι σαν να βρίσκονται και να το τραγουδούν κάπου, όλοι μαζί !
Είναι απόλαυση τόσο να τους ακούς όσο και να τους βλέπεις!
Δεν είναι τυχαίο ότι το βίντεο αυτό το έχουν δει κοντά στα 27.000.000 άτομα!



Το βίντεο αυτό είναι το δεύτερο μιας εξαιρετικής σειράς που έχει τον τίτλο Playing For Change που έχει σκοπό να συνδέσει τον κόσμο μέσω της μουσικής.
Στο πρώτο ο Mark Johnson εξηγεί πως ξεκίνησε αυτή η ιστορία.



και στην συνέχεια ο Manu Chao μαζί με πολλούς άλλους τραγουδιστές από διάφορα μέρη του κόσμου τραγουδούν την μεγάλη επιτυχία του Bob Marley ,One love one heart, let's get together and feel alright.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗΣ

Στο γυμνάσιο είχαμε ένα μάθημα τεχνικών που δεν θυμάμαι ακριβώς τι κάναμε σε αυτό .
Μια μέρα πριν να αρχίσει το μάθημα πιθανώς λόγω κάποιας πρόσφατης ταινίας ή επηρεασμένοι από την ανάγνωση του Μικρού Ήρωα , αλλά σαφώς όχι από πολιτικό προσανατολισμό, 4-5 συμμαθητές είχαν φτιάξει χάρτινα περιβραχιόνια με αγκυλωτούς σταυρούς και γινότανε μια από τις συνήθεις πριν να μπουν οι καθηγητές στην τάξη πλάκα, με μια δήθεν μάχη μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων συνοδευόμενη με ηχηρές φωνές ,γέλια και φάπες.
Επάνω στην κορύφωση της μάχης μπαίνει στην τάξη ο καθηγητής των τεχνικών που τον έλεγαν Αντώνη Πολυκανδριώτη, ένας άνθρωπος ηπίων τόνων και αγαπητός από μας, γιατί μαζί του περνάγαμε καλά μάλλον μην κάνοντας τίποτα, εκτός από κανένα σχεδιάκι και βάζοντας μας στο τρίμηνο τελικά ένα καλό βαθμό.
Βλέπει την κατάσταση και βάζει για πρώτη φορά τις φωνές όχι τόσο για την φασαρία που κάναμε αλλά για τα περιβραχιόνια με τους αγκυλωτούς σταυρούς τα οποία τα βούτηξε και τα ξέσκισε αμέσως.
Ακόμα θυμάμαι την εντύπωση που μου έκανε η έντονη αντίδραση ενός τόσο ήπιου ανθρώπου στην θέα των αγκυλωτών σταυρών που τότε δεν καταλαβαίναμε και πολύ την σημασία τους αλλά αυτός, προφανώς με πολύ κακές αναμνήσεις από την κατοχή, την είχε καταλάβει πολύ καλά.
Την αξία του την συνειδητοποιήσαμε όταν μάθαμε ότι ο καθηγητής μας των τεχνικών, καθηγητής ενός μαθήματος που κανένας μας δεν είχε και σε μεγάλη υπόληψη, έκανε έκθεση ζωγραφικής, γεγονός που εκείνα τα χρόνια δεν ήταν τόσο πολύ συνηθισμένο αλλά ούτε και πολύ εύκολο σαν σήμερα.
Εγώ μαζί με κανα δύο από τους πιο ψαγμένους συμμαθητές μου. σηκωθήκαμε από περιέργεια και πήγαμε για πρώτη φορά στην ζωή μας να δούμε αυτή την έκθεση ζωγραφικής.
Και εκεί μπροστά στα κατάπληκτα μάτια μας παρουσιάστηκε ένας κόσμος χρωμάτων και ομορφιάς φτιαγμένος από το χέρι του καθηγητού μας που μέχρι τότε δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι ήταν ένας τόσο αξιόλογος ζωγράφος.
Την ιστορία αυτή την θυμήθηκα από μια αναφορά που έκανε πρόσφατα γι΄ αυτόν ο συντοπίτης του Γιώργος Βέλτσος .
Ο Αντώνης Πολυκανδριώτης (Πολυκαντριώτης) (1904-1990) γεννήθηκε στην Μύκονο και από τα μαθητικά του χρόνια παρουσίασε έργα του για τα οποία και απέσπασε ευνοϊκές κριτικές στην έκθεση ερασιτεχνών .
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Ν.Λύτρα, τον Σ.Βικάτο, τον Δ.Γερανιώτη ,τον Γ.Ιακωβίδη.
Στην σχολή τότε με μόνιμο διευθυντή τον Γεώργιο Ιακωβίδη και δασκάλους ορισμένους από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της Σχολής του Μονάχου, οι νεαροί φοιτητές ένιωθαν εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα κλίμα συντηρητισμού και ακαδημαϊκής νοοτροπίας. Οπως αναφέρει ο ίδιος ο Σπύρος Βασιλείου σε αυτοβιογραφικό του κείμενο, «...μία υπόκωφη διάσταση ανάμεσα σε σπουδαστές και δασκάλους μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Δεν ξέραμε ακριβώς τι ζητούσαμε, αλλά ξέραμε σίγουρα πως αυτό που μας πρόσφεραν δε μας ικανοποιούσε». Αποτέλεσμα αυτής της εντεινόμενης δυσαρέσκειας της ομάδας των «επαναστατών», ανάμεσά τους, εκτός από τον Σπύρο Βασιλείου, και οι Πολύκλειτος Ρέγκος, Αγήνορας Αστεριάδης, Αριστοτέλης Βασιλικιώτης, Αντώνης Πολυκανδριώτης κ.ά., ήταν η κατάργηση των υποχρεωτικών τάξεων που ίσχυαν έως τότε και η δημιουργία των εργαστηρίων, όπου κάθε σπουδαστής επέλεγε ελεύθερα τον καθηγητή που ταίριαζε περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία του. Αποκορύφωμα του φιλοπρόοδου αυτού πνεύματος, που άρχισε να επικρατεί στους χώρους της Σχολής, ήταν η εκλογή, το 1923, του Νικολάου Λύτρα ως καθηγητή. Ο Ν. Λύτρας, από τους σημαντικότερους θιασώτες του ζωγραφικού νεωτερισμού στην Ελλάδα, γοήτευσε και κέρδισε αμέσως την προτίμηση των ανήσυχων νεαρών σπουδαστών. Όπως σημείωνε ο Σπ. Βασιλείου για τον Λύτρα «... μας στάλαξε στην ψυχή το φίλτρο της αμφιβολίας, μήπως δεν είναι έτσι, μήπως πρέπει να ψάξεις να το βρεις αλλιώς...».Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών έφυγε στο Παρίσι το 1928 έως το 1930 όπου φοίτησε στην Ακαδημία Grande Chaumiere και έλαβε μαθήματα στο εργαστήριο του Δ. Γαλάνη.
Το 1926 συμμετείχε για πρώτη φορά σε έκθεση που διοργανώθηκε στην Αθήνα, την γνωστή ως έκθεση " Έκθεση των Τεσσάρων": Σπύρος Βασιλείου, Αντώνης Πολυκανδριώτης, Σπύρος Κόκκινος Πολύκλειτος Ρέγκος.
Για την παρέα αυτή γράφει ο Βάρναλης (Φιλολογικά Απομνημονεύματα, εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1980) για την Αίγινα:

Καμιά φορά ερχόντανε και τους βρίσκανε άλλοι μποέμηδες συνάδερφοι: ο Ρέντζος, ο Πολυκαντριώτης, ο Κόκκινος, μαζί με μερικές συμμαθήτριες της Σχολής Καλών Τεχνών και τότες παίρνανε την κιθάρα, την αισθηματική τους καρδιά και τις καλές φωνές τους και κατεβαίνανε στην πόλη. Περασμένα μεσάνυχτα παρελαύνανε σε μια μακρινή γραμμή μπροστά σ’ όλην την προκυμαία ίσαμε το «Κόρτε» τραγουδώντας παθητικά με τ’ ακομπανιαμέντο της κιθάρας, ενώ ο κόσμος, που τους έβλεπε, έλεγε: «Να! οι… αβράκωτοι!» -γιατί φορούσανε κοντά πανταλόνια από χακί πάνου από το γόνατο, σα Σκωτσέζοι.

Από το 1931 και μετά ταξίδεψε στην Μαδρίτη, στο Τολέδο, στη Ρώμη και την Βενετία. Επέστρεψε το 1932 οριστικά στην Αθήνα.
Παρά τις σαφώς δημοκρατικές του πεποιθήσεις, και προφανώς για βιοποριστικούς λόγους όπως και οι άλλοι,διαβάζω στο άρθρο του Ε.Ματθιόπουλου ,4η Αυγούστου και εικαστικές τέχνες πως: Φιλελεύθεροι και αριστεροί καλλιτέχνες, όπως οι Γιώργος Λυδάκης, Νίκος Καστανάκης, Φ. Κόντογλου, Ηλίας Φέρτης, Κώστας Ηλιάδης, Δημήτρης Γιολδάσης, Αντώνης Πολυκανδριώτης, Απόστολος Γεραλής κ.ά., φιλοτέχνησαν τις είκοσι μνημειακών διαστάσεων ζωγραφικές συνθέσεις με θέματα «τη ζωή του εργάτη και τα κρατικά και ιδιωτικά μέτρα για την προστασία και ψυχαγωγία των εργαζομένων», που εκτέθηκαν στην προπαγανδιστική έκθεση «Χαρά και Εργασία» το 1938 στο Ζάππειο, την οποία επισκέφθηκαν 140.000 επισκέπτες.

Καταπιάστηκε με την προσωπογραφία, το τοπίο, την σύνθεση, την νεκρή φύση σε ένα στύλ έντονου και ενεργητικού υπαιθριστικού εξπρεσιονισμού, όπως γράφει ο Στέλιος Λυδάκης στον τόμο Έλληνες Ζωγράφοι.
Στην διάρκεια της κατοχής φιλοτέχνησε σχέδια με σινική, τέμπερα και υδροχρώματα προσπαθώντας να εκφράσει τις τραγικές μέρες που ζούσε ο τόπος.
Στις τοπιογραφίες του υιοθέτησε ένα ιμπρεσιονιστικό κοίταγμα της φύσης πλουτίζοντας την παλέτα του με καθαρές αποχρώσεις με μεγάλες και βαριές από χρωματική ύλη πινελιές. Σε αντίθεση, στις προσωπογραφίες του κινήθηκε πιο συντηρητικά σε σχεδιαστικά και χρωματικά πλαίσια ψυχογραφώντας και καταγράφοντας τα μοντέλα του.
Έλαβε μέρος σε 10 Πανελλήνιες ,σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό και σε ατομικές το 1926,1958,1969 και το 1973.

Διακρίσεις: Μετάλλιο στην Α΄ Πανελλήνιο του 1938. Δίπλωμα τιμής,Art libre,Παρίσι 1973.

Μαθητές του είναι οι ζωγράφοι Μιχάλης Μακρουλάκης, και Γιώργος Παραλής

Δίδαξε στην Μέση Εκπαίδευση σαν καθηγητής Τεχνικών.

Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών την Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, την συλλογή Κατσίγρα στην Λάρισα κτλ.

Τα έργα του από επάνω προς τα κάτω:
1-Η εικονογράφηση του κλασσικού έργου της Π.Δέλτα.
2-Νεκρή φύση 1938- Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας
3-Τοπίο με φάμπρικες- Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας
4-Προσωπογραφία άγνωστης γυναίκας 1962 Down Town Art Gallery Shop
5-Ταυρομαχία- Από τον τόμο Έλληνες Ζωγράφοι
6-Διάλλειμα - Από τον τόμο Έλληνες Ζωγράφοι
7-Ακουαρέλα "Αη Χαραλάμπης"

Όπως γράφει ο Βέλτσος στο ΒΗΜΑ της 14-8-2010

Βλέπω το φως ζωγραφιστό σε μια ακουαρέλα του Πολυκανδριώτη. Θέμα της, ο Αϊ-Χαραλάμπης στη Βίδα κι ένα πανί κατά την Τήνο. 

Η ΠΡΩΤΗ ΕΓΧΡΩΜΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

Σήμερα όλες οι κινηματογραφικές ταινίες είναι πλέον έγχρωμες και έχουν αρχίσει πολλές να είναι τρισδιάστατες. Για το πότε πρωτοεμφανίστηκαν οι 3D μπορεί να διαβάσει κανείς στο ποστ μου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 3ΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Από πότε όμως έχουν αρχίσει οι ταινίες να γίνονται έγχρωμες;
Μια σύντομη ανασκόπηση για το θέμα αυτό μας οδηγεί στις πρώτες προσπάθειες που έγιναν ήδη από την εποχή του Thomas Edison που για τα Κινηματοσκόπια που είχε εφεύρει, χρησιμοποίησε το 1895 βαμμένο στο χέρι καρέ -καρέ κινηματογραφικό φίλμ.
Τα κινηματοσκόπια που ο Έντισον είχε εφεύρει το 1981, ήταν ένα ξύλινο κουτί με
κινηματογραφικό φιλμ όπου, με τη βοήθεια ενός προσοφθάλμιου φακού, ένας θεατής μπορούσε να δει μια κινούμενη σκηνή, γραμμένη σε φιλμ.( Στις φωτογραφίες δύο κινηματοσκόπια ή κινητοσκόπια)

Ο Έντισον θεωρούσε την εφεύρεση του κινητοσκοπίου ήσσονος σημασίας και ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε ώστε να προβάλλονται οι ταινίες για περισσότερους θεατές. Επιπλέον δεν κατοχύρωσε την εφεύρεση διεθνώς, με αποτέλεσμα να είναι νόμιμη η αντιγραφή και εξέλιξή της στην Ευρώπη, όπου σύντομα εμφανίστηκε ως εισαγόμενο προϊόν.
Αυτά είχαν μεγάλη διάδοση και διάφοροι πλανόδιοι γύριζαν στα πανηγύρια όπου με λίγα λεφτά έβλεπε ο κόσμος το πρωτόγνωρο θέαμα των κινούμενων εικόνων.
Είναι γνωστή η ατάκα που είπε κάποιος που διαλαλούσε το θέαμα του κινηματοσκόπιου του με την ταινία που είχε αραπάκια να χορεύουν όταν του είπαν ότι δεν βλέπουν τίποτα!
Εμ, τι θέλεις να δεις αφού είναι μαύρα και χορεύουν μεσ΄ την νύχτα!
Η πρώτη έγχρωμη ταινία λοιπόν για τα κινηματοσκόπια του 1895 ήταν ο χορός της Αναμπελ



Στη Γαλλία, οι αδελφοί Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ, βασιζόμενοι στο κινητοσκόπιο των Ντίκσον και Έντισον, εφηύραν τον κινηματογράφο (cinematographe) που αποτελούσε μία φορητή κινηματογραφική μηχανή, λήψεως, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, έκαναν και την πρώτη δημόσια προβολή, στο Παρίσι.

Η ημερομηνία αυτή αναφέρεται από πολλούς ως η επίσημη ημέρα που ο κινηματογράφος με την σημερινή του γνωστή μορφή έκανε την εμφάνισή του. Εκείνη τη δημόσια προβολή παρακολούθησαν συνολικά 35 άτομα επί πληρωμή και προβλήθηκαν δέκα ταινίες συνολικής διάρκειας περίπου δεκαπέντε λεπτών.
Μία από τις πρώτες προσπάθειες για να έγχρωμο φίλμ έγινε με λήψεις με την μέθοδο Chronochrome η οποία δημιουργήθηκε από την Gaumont το 1911 .
Με αυτήν χρησιμοποιούσαν μια κάμερα με 3 φακούς οι οποίοι είχαν χρώμα μπλέ ,πράσινο και κόκκινο. Βέβαια δεν πετύχαιναν να αποδώσουν τα σημερινά χρώματα αλλά η εικόνα αυτή από την Deauville της Γαλλίας του 1912 με τα θαλάσσια λουτρά είναι αν μη τι άλλο γοητευτική γιατί μας δείχνει την εικόνα μιας άλλης εποχής.



Το 1922 η Kodak δοκίμασε την χρήση του Kodachrome color film και σε ένα τέτοιο δοκιμαστικό φίλμ βλέπουμε ντυσίματα, καπέλα, κομμώσεις και χαριτόβρυτες γυναικείες κινήσεις της εποχής!



Η επανάσταση όμως στον κινηματογράφο έγινε όταν αυτός έπαψε να είναι βωβός και έγινε ομιλών.
Στα τέλη του 1927, κυκλοφόρησε η ταινία The Jazz Singer, η οποία αν και κατά το μεγαλύτερο μέρος της ήταν βουβή, υπήρξε η πρώτη που περιείχε διαλόγους.

Τελικά ή πρώτη έγχρωμη ταινία που προβλήθηκε στους κινηματογράφους σε Technicolor film ήταν το 1935 η ταινία Becky Sharp του Rouben Mamoulian και με πρωταγωνίστρια την Miriam Hopkins.
Στην σκηνή του χορού εμφανίζεται να περπατάει η Patricia Ryan, παντελώς άγνωστη τότε, αλλά μετέπειτα γνωστή ως Πατ Νίξον σύζυγος του προέδρου Νίξον.
Από κάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ταινία.

ΟΙ ΞΑΝΘΙΕΣ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ,ΤΟ ΒΗΜΑ, ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ

Δύο ξανθιές κάθονται στο κλαδί ενός δέντρου. Η μία από αυτές πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθονται.
Μια γριά που τυχαίνει να περνά από κάτω τις βλέπει και τους φωνάζει: - Καλέ κορίτσια τι κάνετε εκεί; Θα πέσετε βρε!
Οι ξανθιές αδιαφορούν και συνεχίζουν ώσπου το κλαδί σπάει , πέφτουν κάτω, και οδηγούνται στο νοσοκομείο με βαρύτατες κακώσεις σε όλο το σώμα. Καθώς βρίσκονται σε διπλανά κρεβάτια η μία από τις δύο βλέπει τη γριά που είχαν δει όταν βρίσκονταν στο δέντρο να περιφέρεται μέσα στο νοσοκομείο.
Έντρομη γυρίζει στη φίλη της και της λέει: - Κοίτα, κοίτα το μέντιουμ...
Δεν ξέρω γιατί μου θύμισε αυτό το ανέκδοτο η ανακοίνωση των εργαζομένων του ΒΗΜΑΤΟΣ προς την κοινωνία να μην αγοράσει το “Βήμα της Κυριακής” λόγω απολύσεων που έγιναν από τον ΔΟΛ.
Ήδη από τον Σεπτέμβριο ο ΔΟΛ έκλεισε, μετά από 53 χρόνια λειτουργίας, τον εκδοτικό του οίκο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και στην συνέχεια στις 27-11 έκλεισε και το ημερήσιο ΒΗΜΑ, λόγω της μείωσης των φύλλων που πουλούσε, στις 8000 μόνο.
Είναι τραγικό άνθρωποι να χάνουν από την μια μέρα στην άλλη την δουλειά τους αλλά μάλλον είναι προφανές ότι αν μια επιχείρηση φτάνει να κλείσει ένα τμήμα της , αυτό οφείλεται στο ότι δεν κερδίζει από αυτό, με αποτέλεσμα να μπαίνει μέσα.

Μήπως λοιπόν αν η κοινωνία ακολουθήσει τις προτροπές των εργαζομένων του ΒΗΜΑΤΟΣ και τελικά κλείσει και το Κυριακάτικο ΒΗΜΑ, θα συζητάνε σαν τις ξανθιές διαβάζοντας εκ των υστέρων αυτό το ποστ και θα λένε -Κοίτα τι έγραφε το μέντιουμ;

Την περασμένη εβδομάδα είχα κατέβει στο κέντρο, και εκτός από τους σωρούς των σκουπιδιών, αυτό που ήταν εντυπωσιακό ήταν ότι, πχ στην Σόλωνος από το Κολωνάκι μέχρι την Νομική, υπήρχαν στοές ολόκληρες με άδεια καταστήματα.
Μιλάμε αρκετά συχνά πλέον για υποβάθμιση του κέντρου ,κατάληψη του από μετανάστες ,κλειστά καταστήματα και εμφανή πλέον αποφυγή των περισσοτέρων Αθηναίων να κατέβουν εκεί για ψώνια ή για βόλτα.
Και τι κάνουμε γι΄ αυτό;
Φροντίζουμε να επιτείνουμε τα προβλήματα αυτά.
Πως;
Απλά όποιος διαβάσει το αγωνιστικό πρόγραμμα των τελευταίων 15 ημερών που αφορά το κέντρο της Αθήνας μπορεί να καταλάβει το γιατί.

Πέμπτη- 2-12 Πανελλαδικό Φοιτητικό συλλαλητήριο +πορεία στο Σύνταγμα

.

Παρασκευή - 3-12 Σύνταγμα 10 πρωί Συγκέντρωση ΑΜΕΑ

.
Δευτέρα - 6-12 Πορείες για Αλέξη Γρηγορόπουλο

.
Τρίτη- 7-12 12μμ -5μμ, Συγκέντρωση στο Σύνταγμα του ΚΚΕ- Στην Κλαυθμόνος του ΣΥΡΙΖΑ+Εξωκοινοβουλ. Αριστερά.

.
Τετάρτη - 8-12 24ωρη απεργία στις Αστικές συγκοινωνίες

.
Παρασκευή -9-12 Πυροσβέστες -Πορεία από Ομόνοια.

.
Κυριακή - 12-12 10πμ-4μμ Στάση εργασίας αστικές συγκοινωνίες λόγω της απόφασης να μείνουν τα Καταστήματα ανοικτά.

Αναβλήθηκε γιατί τελικά με Δικαστική απόφαση θα μείνουν κλειστά .

Συγκέντρωση στις 11πμ στο Σύνταγμα για την κάρτα του πολίτη.

.
Δευτέρα -13-12 11πμ-5μμ Στάση εργασίας αστικές συγκοινωνίες

.
Τριτη-14-12 3ωρη στάση εργασίας στον ΟΣΕ (αστικές και προαστιακές συγκοινωνίες) από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 3 το απόγευμα.

.
Πέμπτη -16-12 Απεργία Αστικές συγκοινωνίες -24 ωρη ΓΣΕΕ_ΑΔΕΔΥ

Τελικά όταν το κέντρο γκετοποιηθεί γιατί δεν θα κατεβαίνει ο κόσμος εκεί και τα ξενοδοχεία του χωρίς τουρίστες κλείνουν, μήπως οι πορείες, οι συγκεντρώσεις και οι συμπλοκές με την αστυνομία μαζί με τις απαραίτητες μολότωφ θα καταλήξουν να αποτελούν ουσιαστικά δωρεάν θέαμα προς τέρψη των μεταναστών του γκέτο και των δελτίων των 8 της τηλεόρασης;

REISER-Ο ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ

Γύρω από το μοναδικό αυτό μνημείο υπάρχουν όλοι οι ήρωες που σχεδίασε το πενάκι του Ρεζέρ.
Όσοι δεν είναι της πρώτης νεότητας σήμερα, φαντάζομαι ότι θα θυμούνται τον μοναδικό REISER έναν από τους πιο ανατρεπτικούς γάλλους γελοιογράφους.
Δυστυχώς πέρασαν ήδη 27 χρόνια από τον θάνατο του, σε ηλικία μόνο 42 ετών από καρκίνο των οστών.
Μου τον θύμισε η παρακάτω σειρά με ένα πεινασμένο που μου έστειλαν με e-mail.

Το χιούμορ του Ρεζέρ είναι καυστικό, έξω από όλες τις κοινωνικές συμβάσεις με συχνές σεξουαλικές αναφορές και πέρα από κάθε σεμνοτυφία.

Το τρίπτυχο Πατρίς -Θρησκεία-Οικογένεια δεν θα μπορούσε βέβαια να ξεφύγει από τον σαρκασμό του, περιγελώντας το με μοναδικό τρόπο.

Κλικάρετε επάνω στις φωτογραφίες για να μεγαλώσουν

Τα στριπάκια, και όσες γελοιογραφίες δεν έχουν τυπογραφικά γράμματα, είναι από το ειδικό αφιέρωμα του περιοδικού ΠΑΡΑ-ΠΕΝΤΕ στον Ρεζέρ.

Ο Ρεζέρ είχε μεγάλη αγάπη για τα αεροπλάνα και ήδη από το την 10ετία του 60 είχε προφητέψει με μεγάλη οξυδέρκεια αλλά και σαρκασμό τη σημερινή κατάσταση και τα αστυνομικά μέτρα που λαμβάνονται στις αεροπορικές πτήσεις.
Το στριπάκι ,που έχω μεταφράσει, είναι από το άλμπουμ του "Vive Les Vacances".

Δεν ξέρω αν την επόμενη γελοιογραφία την έκανε όταν διαγνώστηκε ο καρκίνος στο πόδι του με αποτέλεσμα πριν να πεθάνει να αποχαιρετήσει με ένα φιλί την αγαπημένη του Janin και να πάει στο νεκροταφείο με τα πόδια, όπως ο ίδιος είχε κοροϊδέψει τον Φράνκο όταν πέθανε, όπου τον έθαψαν σε ένα τάφο με ταφόπλακα που έμοιαζε με φτερό αεροπλάνου που τόσο πολύ τα αγαπούσε.

Ένα καλό ενημερωτικό άρθρο έχει δημοσιεύσει το ένθετο της Ε όπου μπορείτε να διαβάσετε αρκετά σχετικά με την ζωή του.
Επίσης σχετικά έχει γράψει και ο Νίκος Σαραντάκος που έχει επίσης αρκετές ακόμα γελοιογραφίες του.

Ένα νεώτερο ποστ για τον Reiser είναι το :

Η ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΗ ΣΑΤΙΡΑ ΤΟΥ ΣΕΞ ΑΠΟ ΤΟΝ REISER.

Η MARIANAONICE, Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ, Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ,Ο ΠΛΕΥΡΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΕΝΕΞΗ.

Αίσθηση έχει προκαλέσει από χθές το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ σχετικά με την αποκάλυψη του ονόματος της μπλογκερ MARIANAONICE και ήδη έχουν ασχοληθεί αρκετοί μπλογκερς με το θέμα.
Ας δούμε λοιπόν με κοινή λογική τις διάφορες πλευρές αυτής της υπόθεσης.

1-Ο καθένας, είτε είναι δικαστής είτε οδοκαθαριστής, έχει δικαίωμα να διατηρεί ένα μπλογκ και να γράφει με ψευδώνυμο ότι θέλει, έφ΄ όσον δεν παραβαίνει τους σχετικούς νόμους που υπάρχουν.
Τις απόψεις μου σχετικά με την χρήση του ψευδώνυμου τις έχω γράψει στο παρελθόν.
Βάσει λοιπόν των παραπάνω η MARIANAONICE είχε κάθε δικαίωμα χωρίς να δημοσιοποιεί την ιδιότητα της να γράφει πράγματα που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορούσε να γράψει εάν ήταν γνωστό το επάγγελμα της.

2-Η αποκάλυψη του ονόματος από τον δημοσιογράφο θα ήταν απαράδεκτη εάν την έκανε από μόνος του και από πληροφορίες του.
Όμως η αποκάλυψη του ονόματος έγινε από το υπόμνημα που κατέθεσε στον εισαγγελέα εφετών Πειραιά η δικηγόρος Ζωή Κωνσταντοπούλου, κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου, που βρίσκεται σε δικαστική αντιδικία με την εφέτη.
Όπως έχει γραφτεί η δικηγόρος είναι και δικηγόρος της εκδότριας της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ οπότε είναι ευνόητη η προέλευση της ενημέρωσης του δημοσιογράφου για την υπόθεση.

3-Στο δημοσίευμα γίνεται εκτενής αναφορά στο γεγονός ότι η δικαστικός είναι αυτή που μειοψήφησε στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού υπέρ της αθώωσης του Πλεύρη.
Βέβαια το δημοσίευμα σημειώνει ότι, όπως είναι γνωστό, σε δεύτερο βαθμό ο Πλεύρης αθωώθηκε, ενώ και η αναίρεση υπέρ του νόμου που ασκήθηκε μετά από μήνες από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου τελικά απορρίφτηκε.
Δηλαδή η μειοψηφούσα άποψη της στο αρχικό δικαστήριο , που το σκεπτικό της μπορείτε να διαβάσετε εδώ, είναι αυτή που τελικά δικαιώθηκε.
Όσο απεχθής και να μου είναι ο Πλεύρης θεωρώ την απόφαση αυτή σωστή για τους λόγους που, πριν να γίνει η πρώτη δίκη, είχα αναπτύξει στο ποστ μου ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑΣ
Σχετικά τώρα με το σχόλιο για τους Εβραίους που δημοσιεύει η εφημερίδα σαφώς και είναι απαράδεκτο και σαφώς ρατσιστικό, απλά θα ήθελα να διάβαζα και τα προηγούμενα σχόλια όπως και το ποστ στο οποίο υπάρχει.
Βέβαια και εγώ από παλιότερα έχω την εντύπωση πως η MARIANAONICE διακατέχεται από αριστερά αντισιωνιστικά αισθήματα, γιατί στο ποστ μου ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, που γράφτηκε όταν εισέβαλαν οι Ισραηλινοί και σκότωσαν τους Τούρκους ακτιβιστές στα πλοία που πήγαιναν στην Γάζα, είχε σχολιάσει:

Το Ισραήλ είτε το θέλουμε είτε όχι αποδεικνύεται καθημερινά ο προβοκάτορας του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
http://www.schizas.com/site3/el/israil-o-provokatoras-toy-diethnoys-imperialismoy.html
Από την ίδια τη σύστασή του είναι ένα πειρατικό κράτος, κατασκευασμένο από το διεθνές ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο, με τη θηριώδη αρπαγή των παλαιστινιακών εδαφών.
Από την αρχή, λοιπόν, αποτελεί τεχνητό κατασκεύασμα, με όλες τις συνακόλουθες λειτουργίες της κάθε μαφιόζικης, τρομοκρατικής κατασκευής: Η πλέον κεντρική είναι αυτή της τρομοκρατικής, πολεμικής προβοκάτσιας.
Κάποτε είχα διαβάσει ότι οι στόχοι του Χίτλερ και των σιωνιστών ηγετών των Εβραίων στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ταυτίστηκαν, γιατί ο μεν Χίτλερ ήθελε να εκδιώξει τους Εβραίους από την Ευρώπη οι δε σιωνιστές ηγέτες τους, ήθελαν να ιδρύσουν το κράτος του Ισραήλ το οποίο φυσικά έπρεπε να επανδρωθεί από τους απανταχού Εβραίους που καμία όρεξη δεν θα είχαν να ξεβολευτούν και να αφήσουν τις φυσικές μέχρι τότε πατρίδες τους για να πάνε στη Λωρίδα της Γάζας να φτιάξουν κράτος!
Επίσης διάβασα ότι και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ήταν επίτηδες εξογκωμένο στον εξωπραγματικό αριθμό των 6.000.000 ενώ με επίσημο έγγραφο του ΟΗΕ, οι εξοντωθέντες Εβραίοι στα κρεμματόρια τα Γερμανικά δεν ξεπερνούσαν τις 600.000 όπως και οι νεκροί όλων των άλλων λαών περίπου. Όμως το Ολοκαύτωμα βόλευε για την εκταμίευση δισσεκατομμυρίων βοήθειας από την Αμερική, για να ιδρυθεί το κράτος του Ισραήλ το οποίο και πράγματι ιδρύθηκε το 1948 αν δεν κάνω λάθος από Αμερικάνικα κεφάλαια!
Μπορεί και να είναι ανακριβή αυτά που έμαθα, όμως για μένα δίνουν μια άλλη άποψη και επιβεβαιώνουν κάποια πράγματα που μας τα σερβίρουν ως τυχαία γεγονότα!

Βέβαια η απάντηση μου σε αυτό το σχόλιο ήταν η εξής:

Ο Χίτλερ δεν ήθελε να εκδιώξει τους Εβραίους από την Ευρώπη, ήθελε να τους εξοντώσει όλους, μαζί με τους τσιγγάνους, τους ομοφυλόφιλους κτλΎστερα έχει καμιά σημασία αν εξοντώθηκαν στα κρεματόρια 600000 ή 6000000 ή 60000 ; Αριθμητικό είναι το πρόβλημα ή ηθικό;Από ποιό αριθμό και επάνω θεωρείται ολοκαύτωμα;
.
Το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ εστιάζεται κατά κύριο λόγο σε αναφορές στο μπλογκ της MARIANAONICE σχετικές με σχόλια που αφορούν τους Εβραίους και δεν ασχολείται καθόλου με υπόθεση που έχει προκαλέσει την δικαστική διαμάχη μεταξύ της δικαστικού και της δικηγόρου και την οποία έχει καταγράψει στο μπλογκ της σαν ιστορία που αφορά 3ο πρόσωπο, αλλά από τα αναγραφόμενα περιστατικά, όσοι γνωρίζουν την υπόθεση, μπορούν να καταλάβουν σε ποιούς αναφέρεται.
Τα σχετικά ποστ είναι: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ!...
και το Ο εφιάλτης ξαναγυρνά... το κύκλωμα συνεχίζεται σε πράσινο πλέον τοπίο...
Βέβαια στο δεύτερο ποστ ουσιαστικά από μόνη της αποκαλύπτει την ταυτότητα της γιατί στα σχόλια γράφει πλεον σε πρώτο πλέον πρόσωπο:

UPDATE 10 Νοεμβρίου, ώρα 12.47: Μόλις έμαθα ότι παρά τα απαλλακτικά πορίσματα των πειθαρχικών μου, ανώτατων οργάνων και παρά τη θαρραλέα και καταλυτική απαλλακτική πρόταση του Εισαγγελέα, στο Δικαστικό Συμβούλιο, το τελευταίο με παραπέμπει να δικαστώ και για την πρώτη μήνυση, για "ψευδή καταμήνυση και για συκοφαντική δυσφήμηση" της διώκτριάς μου!! Δεν έχω κάτι άλλο να σκεφτώ και να κάνω... Δεν ξέρω αν θα πρέπει πλέον να σηκώσω τα χέρια ψηλά!Δεν ξέρω αν μπορώ πια να τους παλέψω!Μάλλον η βρώμα είναι ανίκητη!!

Επειδή από καιρό διαβάζω συχνά το μπλογκ της MARIANAONICE η γενικότερη εικόνα που έχω είναι ατόμου που γνωρίζει τα της δικαιοσύνης και έχει εκφέρει σωστές απόψεις για την εικόνα που παρουσιάζει αυτή σήμερα.
Μπορώ δε να καταλάβω την άρνηση της να παραδεχτεί την αποκάλυψη της ταυτότητας της, όπως και την διαγραφή ορισμένων ποστ της που έχει κάνει, γιατί πολλά κείμενα και τα σχόλια τους ,επειδή θίγουν με καυστικό τρόπο δυσλειτουργίες της δικαιοσύνης, ενώ μπορούν να γραφούν με ψευδώνυμο δεν μπορούν να γραφούν με την υπογραφή ενός δικαστικού εν ενεργεία.
Μεταφέρω δε εδώ ένα χαρακτηριστικό σχόλιο που είχα γράψει σε ένα ποστ της, που έχει διαγράψει, και αφορούσε την προβληματική λειτουργία της δικαιοσύνης:

Η κατάσταση στην δικαιοσύνη έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Εάν λειτουργούσε η επιθεώρηση των δικαστηρίων θα έβλεπε κραυγαλέες και οφθαλμοφανώς απαράδεκτες αποφάσεις που εκδίδονται, αν δεν υπάρχει δόλος στην μέση, γιατί οι δικαστές δεν φυλλομετρούν καν τον φάκελο της υπόθεσης και απλά αντιγράφουν την προηγούμενη εσφαλμένη απόφαση.
Σε συγκεκριμένη υπόθεση δικού μου ανθρώπου υπάρχει ένα αλαλούμ δικαστικών αποφάσεων για ένα θέμα που είναι οφθαλμοφανές με την πρώτη ματιά.
Από 5-6 δικαστές μόνο ένας, για ασφαλιστικά μέτρα, πήγε και έκανε επιτόπια αυτοψία και ο άνθρωπος έγραψε σαφώς αυτά που είδε.
Οι επόμενοι χωρίς να δουν τίποτα αντέγραψαν προηγούμενες αποφάσεις με αποτέλεσμα η υπόθεση να πηγαίνει στο εφετείο.

Τελειώνοντας, πιστεύω ότι τώρα πλέον αυτό που έχει ουσιαστική σημασία, είναι να γίνει γνωστή ευρύτερα η πραγματική ιστορία της αντιδικίας μεταξύ των δύο, γιατί όσο στοιχεία της έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, δημιουργούν πολλές υπόνοιες για συγκάλυψη μιας υπόθεσης με ευρύτερες διαστάσεις.

ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

Όταν βρέθηκα στου ΠΑΛΑΣΚΑ, ναύτης προπαιδευόμενος, κλεισμένος για 40 μέρες εκεί, έχοντας μόλις πάρει το πτυχίο μου και ζώντας για πρώτη φορά με ένα πλήθος ανδρών αρκετά αντιπροσωπευτικό του ελληνικού πληθυσμού, συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ένα πράγμα, όταν είδα τον διπλανό μου στο κρεβάτι να βάζει τα λασπωμένα άρβυλα του για προσκεφάλι και κοιμάται επάνω τους γαλήνιος και ωραίος!
Γύρω μας ,εκτός από το οικογενειακό, φιλικό, πανεπιστημιακό ή συγγενικό περιβάλλον υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που η παιδεία του είναι χαμηλή τόσο σε θέματα συμπεριφοράς όσο και γνώσεων και πράγματα που για μάς είναι αυτονόητα για αυτούς δεν είναι καθόλου.
Είναι όλος αυτός ο κόσμος που δεν έχει ανοίξει ποτέ του ένα βιβλίο και αν υπάρχει κανένα στο σπίτι του είναι από κάποια προσφορά, δεν διαβάζει ποτέ του εφημερίδα και η ενημέρωση του βασίζεται ή σε λαϊκά περιοδικά για το αν χώρισε η Μενεγάκη ή το πολύ στην παρακολούθηση των τηλεοπτικών ειδήσεων και από αυτές συνήθως ότι έχει σχέση με τα προβλήματα του τόπου του.
Αν δει δε κανείς τα διάφορα τοπικά κανάλια της χώρας διαπιστώνει ότι μπορεί οι Χανιώτες πχ να γνωρίζουν τα τοπικά νέα αλλά δεν έχουν καμία ενημέρωση για το τι έγινε πχ στην Θεσπρωτία ή την Ηλεία εκτός και αν έγινε εκεί κάτι συνταρακτικό.
Ακόμα περισσότερο υπάρχει πλήρης άγνοια για το τι γίνεται στις διάφορες χώρες του κόσμου για τις οποίες ακόμα και τα μεγάλα κανάλια ζήτημα αν αφιερώνουν 10 λεπτά προς το τέλος.
Παρ΄ όλα αυτά με τον ελληνοκεντρισμό που μας διακρίνει έχουν οι περισσότεροι την εντύπωση πως αποτελούμε τον ομφαλό του κόσμου και λίγο πολύ όλοι οφείλουν να γνωρίζουν τα πάντα για όλα τα θέματα που μας απασχολούν.
Στο επόμενο βίντεο μπορεί κανείς να πάρει μια μικρή και ιλαροτραγική εικόνα για το τι γνωρίζουν πολλοί Αμερικανοί για τον κόσμο αλλά και για την ίδια την χώρα τους.
Πριν να γελάσετε και να οικτίρετε το επίπεδο γνώσεων και ευφυΐας του κοσμάκη στην Αμερική, θυμηθείτε αντίστοιχες απαντήσεις που έχουν δοθεί και εδώ σε ερωτήματα όπως πχ με ποιές χώρες συνορεύει η Ελλάδα, τι έγινε στο Πολυτεχνείο, ποιός ήταν ο Παναγούλης κτλ από όσα πρόχειρα και ενδεικτικά θυμάμαι και μου είχε, ακούγοντας τα, σηκωθεί τότε η τρίχα.
Η αγραμματοσύνη και η χαζομάρα τελικά, έχουν φτάσει να προβάλλονται και σαν τηλεοπτικό στύλ με τις διάφορες Πετρούλες που προβάλλονται καθημερινά από διάφορα κανάλια, και αποτελούν την εβδομαδιαία τηλεοπτική τροφή του Λαζόπουλου όπως μπορείτε να δείτε στο δεύτερο βίντεο.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟ 1987

Η αρχή του ταξιδιού εδώ.
Στην συνέχεια του ταξιδιού μας περίμενε η πρωτεύουσα ,τα Τίρανα που από τότε μέχρι σήμερα πρέπει να έχει υποστεί τεράστιες αλλαγές.
Παρά την εκφρασμένη δυσφορία των περισσοτέρων, από τα πρώτα μνημεία που μας πήγαν ήταν το μνημείο του αξέχαστου σε ένα ύψωμα εκεί κοντά.(φωτ 14)
Ε, όχι και ποιός είναι ο αξέχαστος!
Έτσι αποκαλούσαν οι ινστρούχτορες τον για πάνω από 40 χρόνια ηγέτη της Αλβανίας Εμβέρ Χοτζα.

Στο κέντρο της πόλης υπάρχει η πολύ μεγάλη κεντρική πλατεία με τα σημαντικότερα κτήρια, το Εθνικό Μουσείο κτλ και το άγαλμα του Σκεντερμπεη.(φωτ 15 κεντρική πλατεία, φωτ 16 Έκθεση επιτευγμάτων, "Η Αλβανία σήμερα", φωτ 17 Εθνικό Μουσείο)
Περπατώντας κοντά στο κεντρικό ξενοδοχείο που μείναμε ήταν μια συνοικία με μονοκατοικίες του μεσοπολέμου και διόροφα κτίσματα με την εικόνα της εγκατάλειψης.(φωτ 18,19)

Σε ένα ερημικό δρόμο, εκεί κοντά, μας ακολουθούσαν 4-5 πιτσιρίκια ζητώντας διακριτικά να τους δώσουμε κανένα στυλό διαρκείας αλλά δυστυχώς δεν είχαμε πλέον κανένα. Ευτυχώς η κουμπάρα μου είχε μαζί της καραμέλες και αφού τους έδωσε μερικές, με αυτές απεχώρησαν ευχαριστημένα.
Την ομάδα των παιδιών ακολουθούσε 5-6 μέτρα πιο πίσω ένας συνομήλικος τους, πιο διστακτικός ή πιο ντροπαλός που δεν ήρθε να πάρει και αυτός μια καραμέλα αλλά συνέχισε να μας ακολουθεί αφού πλέον είχαν φύγει οι άλλοι.
Όταν η παρέα των παιδιών είχε απομακρυνθεί και δεν τον έβλεπαν η καραμελοφόρος κουμπάρα μου του έκανε νόημα να έρθει να πάρει και αυτός μια καραμέλα.
Ήρθε, την πήρε και χωρίς να πει λέξη έφυγε τρέχοντας με ένα χαμόγελο μέχρι τ΄ αυτιά, δίνοντας ένα τεράστιο πήδο κτυπώντας, καλύτερα από τον Νουρέγιεφ, τους αστραγάλους του στον αέρα!
Στα Τίρανα ήταν συγκινητική και η εικόνα της συνάντησης στο ξενοδοχείο των συγγενών μετά από 40 χρόνια με τους δικούς μας από το δεύτερο πούλμαν.
Περίμεναν με την σειρά τους ένας ένας ξεχωριστά για να δουν τον δικό τους άνθρωπο.
Κουβεντιάζοντας με ένα έλληνα γιατρό της μειονότητας με τρόπο, μας είπε την ανάγκη που είχε για ένα καλό στηθοσκόπιο το οποίο γυρνώντας στην Ελλάδα του το στείλαμε αμέσως.
Περπατώντας στο κέντρο της πόλης σε ένα κινηματογράφο είδαμε να παίζει και μια τελευταία αμερικανική επιτυχία, το Όσα παίρνει ο άνεμος!
Σε ένα κέντρο που έλεγε self service ! σέρβιραν πίτες και κάποια σούπα που δεν καταλάβαμε από τι είναι.
Εκεί φάγαμε μια πεντανόστιμη πρασόπιτα με μαχαίρι και πιρούνι, ενώ στους ντόπιους δεν έδιναν, παρά μόνο κουτάλι για την σούπα, γιατί τα μαχαιροπίρουνα τους τα έκλεβαν!

Η επόμενη πόλη ήταν το Ελμπασάν, μια από τις πόλεις που αν θυμάμαι καλά είχε κάτι το χαρακτηριστικό για την Αλβανία, στο κέντρο δίπλα δίπλα υπήρχε τζαμί και εκκλησία, κλειστά βέβαια και τα δύο για τους ντόπιους και τους επισκέπτες.
Εκεί χάσαμε για λίγο την κ. Αθεόφοβου η οποία, φανατικός λάτρης του ψωμιού, εμφανίστηκε περιχαρής και μπουκωμένη με ένα τεράστιο ψωμί φόρμας παραμάσκαλα που το είχε αγοράσει από ένα υποτιθέμενο μπακάλικο που πούλαγε ουσιαστικά μόνο ψωμί και κρασί. Περιττό να τονίσω ότι η νόστιμη ψωμάρα εξαφανίστηκε ταχύτατα από το τσιμπολόγημα όλου του πούλμαν το οποίο το εκτίμησε δεόντως. (φωτ 20,φωτ 21 τα τούρκικα λουτρά, 22)

Η επόμενη πόλη που μείναμε ήταν το Πόγραδετς (φωτ 23),μια παραλίμνια πόλη στις όχθες της λίμνης Οχρίδα. Η περιοχή κοντά στην λίμνη είναι πολύ όμορφη και γι΄αυτό άλλωστε ο αξέχαστος έκανε εκεί τις διακοπές του. (φωτ 24, 25)

Η βόλτα στο καταπράσινο πάρκο Drilon (φωτ 26) μας έφτιαξε γενικώς την διάθεση η οποία έγινε ακόμα καλύτερη το βράδυ όταν στο ξενοδοχείο τρώγαμε συνοδεία και ορχήστρας!

Επειδή όμως ,ως γνωστόν τότε εκεί, αλλά και στα άλλα ανατολικά κράτη, οι μουσικοί ήταν κρατικοί υπάλληλοι με ωράριο, είχαμε δει πχ στην Μόσχα επί Μπρέσνιεφ, γαμήλια δεξίωση να τελειώνει στις 11 το βράδυ γιατί τότε έληγε το ωράριο των μουσικών!
Άντε λοιπόν τώρα εκεί που θα βρισκόμαστε πλέον στο τσακίρ κέφι να μας αφήσουν σύξυλους οι μουσικοί και να φύγουν!
Μία λύση λοιπόν υπήρχε γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και δεν ήταν άλλη από την "χαρτούρα" στους μουσικούς για να συνεχίσουν να παίζουν όσο θέλαμε εμείς.
Έλα όμως που είχαμε μαζί μας τον ένα και πλέον φανατικό ινστρούχτορα, γιατί ο άλλος είχε πάει για ύπνο, που δεν ξέραμε αν θα δημιουργούσε πρόβλημα από τον εκμαυλισμό των κομουνιστών μουσικών από τους καπιταλιστές τουρίστες.
Την λύση την έδωσε ένας δαιμόνιος Ρεθυμνιώτης που έκατσε δίπλα του, και του έβαζε κρασί στο ποτήρι, σηκωνόταν δε όρθιος κάθε τόσο και αναφωνούσε στα αλβανικά :Λάβντι Εμβέρ! ό εστί μεθερμηνευόμενον στα ελληνικά, Ζήτω ο Εμβέρ!
Τι να κάνει ο ταλαίπωρος ινστρούχτορας να μην πιεί εις υγείαν του αξέχαστου;
Όπως είναι αυτονόητο ύστερα από λίγο είχε γίνει ντίρλα και με σπαραγμό ψυχής όλης της ομήγυρης μας άφησε, ζητώντας μας και συγνώμη για το κρεβάτι του.
Από κει και πέρα με ένα χιλιάρικο στην ορχήστρα έγινε ένα αξέχαστο γλέντι ξεκινώντας από τσάμικα, καλαματιανά και κρητικά και φτάνοντας μέχρι ροκ εντ ρόλ!( φωτ 27 η κ. Αθεόφοβου σέρνει τον χορό!)

Για να καταλάβετε την αξία του χιλιάρικου τότε εκεί, τόσα ακριβώς ξοδέψαμε και οι δύο μας ολόκληρη την εβδομάδα που περάσαμε στην Αλβανία.
Η τελευταία πόλη του ταξιδιού ήταν η Κορυτσά που διατηρούσε σε αρκετό βαθμό την εικόνα μιας πόλης με πολύ καλύτερο παρελθόν.

Δρόμοι με χώμα σε πολλά μέρη, σπίτια που κάποτε ήσαν αρχοντικά, γραφικά στενά που όπως και η υπόλοιπη Αλβανία θύμιζαν τις φωτογραφίες της Ελλάδας του 1950.( φωτ28,29,30, φωτ31 και εδώ στο βάθος τα επιτεύγματα του αξέχαστου)
Στην κεντρική πλατεία είδαμε και ένα μοναδικό θέαμα.
Ένα πλήθος στριμωχνόταν και αλληλοσπρώχνονταν γιατί κάτι τους μοίραζαν.
Μοίραζαν μπλουζάκια T-shirt και όποιος προλάβαινε έβλεπε τον Κύριο, αρπάζοντας ένα μπλουζάκι ασχέτως μεγέθους, γιατί μετά οι τυχεροί που είχαν προλάβει τα άλλαζαν μετά μεταξύ τους!
Η επιστροφή μας στην Ελλάδα από την Κρυσταλλοπηγή έγινε πρωί Κυριακής.
Φτάνοντας στον συνοριακό σταθμό μπήκε στο πούλμαν ένας μεγαλοπρεπής τετράπαχος ροδοκόκκινος τελωνιακός ντυμένος με την καλή του στολή και μας είπε ευγενικά: Καλημέρα σας, έχετε να δηλώσετε τίποτα;
Εν μέσω της γενικής ευθυμίας που επικρατούσε και του αρκούντως κωμικού θεάματος που παρουσίαζε ο τελωνιακός ο Ρεθυμνιώτης πετάχτηκε και αναφώνησε:
Καλώς την εξουσία!
Οπότε ο τελωνιακός διατηρώντας την ψυχραιμία του μας λέει:
Παρακαλώ κατέβετε κάτω και καθίστε ο καθένας μπροστά στην βαλίτσα του!
Αναγκαστικά λοιπόν και αφού ο Ρεθυμνιώτης άκουσε από τους περισσοτέρους μερικά ευγενικά λόγια που το αθωότερο ήταν :δεν μπορούσες να βγάλεις τον σκασμό, βγάλαμε τις βαλίτσες μας βλαστημώντας μέσα μας που θα αναγκαζόμαστε να τις ανοίγουμε μέσα στο χώμα για έλεγχο.
Όμως ο χοντρός ήξερε την δουλειά του και το τι μπορεί να έχει κανείς αγοράσει στην Αλβανία.
Άρχισε να περνάει μπροστά από τις βαλίτσες και να τις σηκώνει με το χέρι του μια μια και τελικά είπε σε μία μόνο ατυχή κυρία :ανοίξτε την !
Ο τελωνιακός ήξερε ότι το μόνο που άξιζε να αγοράσει κανείς ήταν ένα χαλί μέτριας βέβαια ποιότητας αλλά πάμφθηνο.
Έτσι λοιπόν η βαρύτερη βαλίτσα μόνο αυτή μπορούσε να έχει χαλί, όπως και όντως είχε!
Μπαίνοντας πλέον στην Φλώρινα όλο το πούλμαν που μετά μια βδομάδα ξαναέβλεπε οικίες στο μάτι του εικόνες, αναφωνούσε με θαυμασμό βλέποντας από το παράθυρο του πούλμαν : ΕΒΓΑ !, ΔΕΛΤΑ! ,σουβλάκια, πιτσαρίες!
Στην Φλώρινα έγινε ένα γερό φαγοπότι από όλους τους εκδρομείς μαζί, γιατί πλέον και τα δύο πούλμαν είχαν γίνει στο ταξίδι μία παρέα, αφού είχαν πια ξεπεραστεί μερικά πικρόχολα σχόλια που ακούστηκαν στην αρχή του ταξιδιού από το άλλο πούλμαν πως εμείς είμαστε ο λαός και το άλλο πούλμαν, δηλαδή το δικό μας , η εξουσία!